My Cousins Obsession - PDFCOFFEE.COM (2024)

Table of Contents PROLOGUE Chapter 1 Chapter 2 Chapter 3 Chapter 4 Chapter 5 Chapter 6 Chapter 7 Chapter 8 Another Story Chapter 9 Chapter 10 Chapter 11 Chapter 12 Chapter 13 Chapter 14 Chapter 15 Chapter 16 Chapter 17

Chapter 18 Chapter 19 Chapter 20 Chapter 21 Chapter 22 Author’s note Chapter 23 Chapter 24 Chapter 25 Chapter 26 Chapter 27 Chapter 28 Chapter 29 Chapter 30 Chapter 31 Chapter 32 Chapter 33 Chapter 34 Chapter 35 Chapter 36

Chapter 37 Chapter 38 Chapter 39 Chapter 40 Chapter 41 Chapter 42 Chapter 43 Chapter 44 Chapter 45 Chapter 46 Chapter 47 Chapter 48 Chapter 49 Chapter 50 Chapter 51 Chapter 52 Chapter 53 Chapter 54 Chapter 55 Chapter 56

EPILOGUE Author’s note Special Chapter Author’s note and Poll The results of the poll and Author’s note Description Reverse harem (18+) “You can’t get away from us, Addy. You can’t escape. You’re trapped” Warning: before y’all read this story. I just want to inform you that this is a poly relationship story. I repeat, Poly, not Monogamous relationship. So if some of you find this kind of relationship weird, gross or you are just someone who is still not ready to read this kind of story then I suggest find another book that is more suitable for your taste. For those who already read my warning but still want to read my story. Enjoy! ALL RIGHTS RESERVED. This is work of fiction. Names, characters, places, events and incidents are only my imaginations. No part of my stories may reproduced or transmitted in any form or any means, including photocopying, or by any information without the author’s consent, except where permitted by law. No to plagiarism. No soft copy distributed Vote.Comment.Share.Be Fan “Stop it guys! Tigilan nyo na itong birong ito. Hindi na nakakatuwa!” Sabi ko sa kanila habang paatras ng paatras palayo sa kanila.

Pagkagising ko ay nasa isang hindi pamilyar na kwarto na ako kasama ang apat na ito. Hindi ko alam kung paano nila ako natunton pero ang alam ko lang kailangan kong makalayo sa kanilang apat. “Who said we were joking? Seryoso kami, Addison. We like you. We. want. you. Tanggapin mo na lang.” Sabi ni Kuya Axel habang palapit ng palapit sa akin. “B-but..but…My God Kuya Axel! You know this is wrong! Magpipinsan tayo for God sake!! P-please tigilan niyo na ito.” Sabi ko sa kanila habang patuloy parin ang pag atras hanggang sa di ko namalayan na dumikit na pala ang likod ko sa pader. Shit! Dead end! “I dont fucking care! Wala kaming pake sa sasabihin ng iba, Addison. Ang importante ikaw. We want you. And We will do everything just to have you.” Sabi naman ni Kuya Clyde nang tuluyan na silang makalapit sa akin. Nilagay ni Kuya Marcus ang magkabilang kamay nya sa gilid ko na para bang kinukulong nya ako sa mga bisig nya. “Don’t worry, Addison. Masasanay ka rin.” pagkatapos sabihin yon ni Kuya Marcus ay sinimulan nya nang ilapit ang mukha nya sa akin. Ang bilis ng mga pangyayari. Naramdaman ko na lang na hinahalikan nya ako sa labi ng marahas. Hinawakan niya ang dalawang kamay ko gamit ang isa niyang kamay sabay itinaas ito sa ibabaw ng ulo ko. Pinilit kong magpupumiglas pero wala ding nangyari. Bakit ba ang lakas nila? Naramdaman ko na nag umpisa na ring kumilos ang tatlo. Kung saan saan ng parte ng katawan ko limilibot ang mga

kamay nila. May humahalik sa labi ko, sa leeg, sa jawline, sa balikat. Meron ding mga kamay na humahaplos at tila dinadama ang hubog ng katawan ko. Meron ding humahaplos sa balakang at hita ko. Malaya silang haplusin ang mga hita ko dahil nakadress ako ngayon. Please stop! Nagpupumiglas ulit ako pero ang higpit talaga ng kapit ni Kuya Marcus sa mga kamay ko. Napasinghap ako ng may naramdaman akong humawak sa dibdib ko at pinanggigilan ito. Nagsisimula na akong maiyak. Nagsisimula na akong matakot. ‘No! This is wrong, Addy! Huwag mong hayaang gawin nila to sayo. Umalis ka na dyan Addy.’ Sigaw ng utak ko. Habang nakikipagusap ako sa utak ko ay hindi ko namalayan na nakapunta na pala ang kamay ni Kuya Leo sa pribadong parte ng katawan ko at walang pasabing pinunit ang tanging telang nagtatakip sa kaselanan ko. Oh my God! Di ko na alam ang gagawin ko. Natutuliro na ako. Natatakot ako but ayoko man aminin pero at the same time may nararamdaman akong kakaiba sa katawan ko na ngayon ko lang naramdaman sa tanan ng buhay ko. No! No! NO! Ayoko! Di totoo ito! Di pwedeng makaramdam ako ng ganito. Oh God! Ayoko man but I can’t help but to start to enjoy the pleasure I’m feeling right now. Bumibigay ka na ba Addison? Hahayaan mo lang bang gawin nila ito sayo? No! Ayoko! Hindi ako papayag! Natatakot ako pero hindi ko hahayaang matalo ako ng pagnanasa. Mali ito!

Alam kong pagsisisihan ko ang mangyayari kapag nagpatalo at bumigay ako sa temptasyon na nararamdaman ako. Pero shit! Anong magagawa ko? All the pleasure I’m feeling right now make my mind numb. Kumilos ka na Addy huwag mong hayaang gawin nila to sayo!!! I don’t know but suddenly bigla akong natauhan. Dahil doon ay nagkaroon ako ng lakas ng loob na makalayo at makatakas sa kanila. I bit Kuya Marcus tongue and kick him where the sun don’t shine. “Fuck!” He cursed. Dahil sa ginawa ko napalayo siya sa akin at nawala ang pagkakakapit niya sa mga kamay ko. I don’t know how pero nagawa ko rin makatakas sa tatlo ko pang pinsan. I punched Kuya Clyde in the face and also kick Kuya Axel’s crotch Nang maramdaman kong wala nang nakahawak sa akin ay nagmamadali akong pumunta sa tapat ng pintuan para buksan ito. Pero bago ko pa mahawakan ang door knob ay may isang pares ng kamay ang humawak sa bewang ko. “And where do you think you’re going, my naughty little cousin hmm?” bulong saakin ng isang baritonong boses na sa tingin ko ay pagmamay ari ni Kuya Leo. Pinipilit kong kumawala sa kapit niya pero masyado siyang malakas at imbis na bitiwan ay mas lalo niya pang idinikit ang sarili niya sakin kaya ngayon ay ramdam na ng likod ko ang matigas nyang dibdib.

Mas lalo akong kinabahan at natakot ng may nararamdaman din akong kinikiskis niya sa pang-upo ko at hindi ako tanga para di malaman kung ano yon. Dinikit nya ang ulo nya sa may leeg ko at marahan akong inamoy “Hmm! You smell so good” sabi nya sabay kagat ng marahan sa tenga ko. “B-bitiwan mo na ako please! P-pakawalan nyo na ako ! Ppangako hindi ko sasabihin kahit kanino ang mga nangyari dito. Sige na please!” umiiyak kong pagmamakaawa dahil sa takot. Di ko namalayan na nakalapit na pala ang tatlo ko pang pinsan na sa tingin ko ay mga naka recover na sa mga ginawa ko sa kanila “If you think na makakatakas ka pa sa amin Addison, think again. Because from now on we will not stop until you realize that you belong to us. You’re trapped Addison. You’re trapped” Addison’s POV “Anak, bangon ka na diyan dali! May mga bisita ka sa baba.” sigaw sakin ni mama mula sa labas ng kwarto. “Ma sabihin niyo sa kanila bumalik na lang sila mamaya. Kulang pa ang tulog ko.” inaantok kong sabi kay mama. Kulang talaga ako sa tulog dahil tinapos ko pa ang report ko para sa meeting nila Sir Jimenes. Buti na lang at day off ko ngayon kaya mababawi ko ang pinuyat ko kagabi.

“Ayaw mo talaga bumangon? Oh sige, sasabihin ko na lang kila Axel na pinapaalis mo sila at ayaw mo na silang maki-” Mabilis akong napabangon ng marinig ko ang sinabi ni Mama, “What!? He’s here!?” Omg! Nakauwi na sya! “Hindi lang si Axel. Nandoon din sa baba sila Marcus, Clyde at Leo. Kaya pag di ka pa bumangon diyan sasabihin ko sa kanilang ayaw mo silang maki-” Di ko na pinatapos pa ang sinasabi ni mama at nagmamadaling pumunta ng banyo pero bago ako tuluyang pumasok ay hinarap ko ulit si mama. “Ma pakisabi sa kanila hintayin na lang ako sa baba, magaayos lang ako. Pag-almusalin mo na muna sila Ma!” wika ko sabay pasok ng bathroom. “Oo na! Oo na! Itong batang ito inutusan pa ko.” rinig ko pang wika ni mama kasabay nito ay ang tunog ng pagsarado ng pinto. I’m Addison Natividad, 22 turning 23. Only child. Kung tatanungin niyo ako about sa parents ko, well my Mom is a housewife. Hindi na kasi sya pinagtrabaho ni Papa simula ng ikasal sila dahil ayaw daw niyang nakikitang napapagod si Mama. Si Papa naman isang OFW. Yes OFW si Papa. Ang totoo niyan ay may kaya— scratch that, they’re rich. My Dad’s family is rich, not that I brag about but yeah! you get my point. That’s why hindi ko maintindihan kung bakit laging tumatanggi si Papa kapag sinasabi nila Lolo na sa Company na lang nila siya magtrabaho.

Pero dahil hindi talaga siya mapilit nila Lolo, in the end, hinayaan na lang nila si Papa na gawin ang gusto niya which is mag OFW. Ang totoo niyan ay sapat naman na yung sahod ko para sa amin kaya nga sinabi ko na kay Papa na gusto ko na syang pahintuin sa pangingibang bansa dahil may katandaan na rin si Papa. Fortunately, nangako naman siya na tatapusin niya na lang daw itong huling kontrata nya at magreretiro na siya. Yung apat ko namang pinsang nasa baba ay mga pinsan ko sa father side and I’m so excited to see them dahil ilang buwan ko rin silang mga hindi nakita— ng personal of course, but we still keep our communication with each other. I video called them sometimes. Si Kuya Leonardo Natividad, Leo for short, 27, ang pinaka matanda sa aming magpipinsan. CEO of one of our Lolo’s Company. Siya ang inatasan na mag-handle ng Company sa Canada that’s why ilang buwan din siyang wala sa bansa. Second is Kuya Axel Natividad. Almost 3 years ko din siyang hindi nakita dahil if I remember correctly, nag-aral siya ng photography sa Italy. He is 25 by the way. Next is Kuya Marcus Natividad, 24 yrs old. Siya naman ang nag-handle ng company sa Germany that’s why almost 6 months ko rin siyang hindi nakita. And last, Kuya Clyde Natividad. 23, yup ilang buwan lang ang tanda nya sa akin. 2 years siyang nasa America para mag-aral ng modelling. Balita ko nga ay medyo sikat na siya doon kahit baguhan pa lang siya sa industriya ng modelling. Well, what can I say, talaga namang may maipagmamalaki ang mga pinsan ko from brain to looks.

“Pababa na din si Addison, nag-aayos lang saglit. Pagpasensiyahan niyo na’t medyo napuyat kasi ang anak ko kagabi, may mga tinapos kasi na report para sa trabaho niya…mag almusal na lang muna kayo habang hinihintay niyo siya.” Nakangiting pag-aya ng ina ni Addison sa apat na lalake na nakaupo sa sofa nila sa sala. “Di na po tita. I’m still full. Kumain na po ako bago ako pumunta dito but thank you.” sabi ni Axel. “Ganon ba? Sige okay lang. Timplahan ko na lang muna kayo ng kape para may mainom kayo habang naghihintay. ” Muling wika ng ina ni Addison bago ito nagpaalam sa apat at naglakad papunta sa kusina. “I didn’t know na nakauwi na rin pala kayo. And you really came here at the same time, huh. What? Did you planned this?” tanong ni Clyde sabay tawa ng mahina pero mahihimigan mo ang pagod sa boses niya. Pagkalapag na pagkalapag niya kasi ng airport ay dumiretso na siya dito sa bahay nila Addison. “We didn’t plan any of this. I didn’t even know na nasa Pilipinas na din kayo. It’s already past midnight when the plane I boarded landed that’s why I decided na ngayon na lang ako bumisita.” sagot naman agad ni Leo sa tanong ni Clyde. “Yeah. It’s purely coincidence, Clyde. Katatapos lang din ng project namin sa studio last week. Pero kahapon lang din ako nakauwi dahil inayos ko pa lahat ng gamit ko” malumanay na bigkas ni Axel na may sabit pang isang camera sa leeg nya. Sa kanilang apat ito ang pinaka mahinahon. Marahan lang namang nakatingin at nakikinig sa kanila si Marcus. Actually ay may kailangan pa siyang ayusin sa

company nila sa Germany. Pinauwi lang talaga siya ng ama niya dahil nagkaroon ng problema sa isang branch nila sa Batangas. That’s why their Lolo decided na sa ama ni Marcus na lang niya ibigay ang project sa Germany habang dito naman si Marcus sa Pilipinas. And actually isang linggo na syang nandito sa Pilipinas. Pero dumiretso muna siya sa Batangas para maresolba ang problema nila habang ang tatay niya naman ang pumunta sa Germany para humawak ng Company nila doon. Ngayon lang siya nagkaroon ng oras pagkatapos niyang maresolba yung problema nila sa Batangas kaya ngayon lang siya nakadalaw kila Addison. Di niya naman sinabi kay Addison na isang linggo na siyang nandito dahil gusto niyang i-surprise ito. At ngayon ngang dinalaw niya si Addison di naman niya akalain na nakauwi na rin pala ang mga pinsan niya. Gaya nga ng sinabi ni Axel it was purely coincidence. “Oh ito na ang kape niyo mga anak.” Nakangiting sabi ng nanay ni Addison na si Gina Natividad. “Thanks tita. Ah by the way, now that you mention about Addy’s job a while ago, I just remembered na hindi sa kumpanya natin siya nagtatrabaho right? Why don’t she just work in the company? Ginagaya niya ba si Tito Luis (Addy’s Dad) na ayaw din magtrabaho sa kumpanya? tanong ni Clyde ng na may halong biro sa huling sinabi. Almost two years pa lang kasi simula ng magkaroon ng trabaho si Addison. A few months after umalis ni Clyde ng Pilipinas kaya nalaman niya na lang na may trabaho na ang dalaga when he video called her once pero hindi niya naitanong dito kung bakit hindi sa kumpanya nila ito nagtrabaho.

Instead of Addison’s Mom ay si Leo na ang sumagot sa tanong ni Clyde “Addison said that the reason why she wants to be in that company is because doon din nagwowork ang mga kaibigan niya. She said she wants to be kung nasaan din ang mga kaibigan niya.” Leo answered. Unlike Clyde, ilang buwan pa lang simula ng umalis si Leo sa Pilipinas kaya alam niya ang mga nangyayari sa dalaga. “Bakit hindi mo na lang sila ipasok tatlo sa kumpanya? Wala naman problema doon and I’m sure they’ll do a great job.” pagpupumilit pa rin ni Leo. “I already said that to her but she refused. Kamag-anak daw kasi ng isa niyang kaibigan ang may ari ng company na pinapasukan nila ngayon and gusto ng parents ng kaibigan niya na doon magtrabaho ang anak nila.” Leo answered again “Addison really needs to learn how to be independent sooner or later, Hindi habang buhay kailangang laging kasama niya ang mga kaibigan niya.” Marcus finally break his silence and said that. “Well, I wonder kung saan nakuha ni Addison ang pagiging clingy at pagiging dependent niya masyado sa mga taong nakapaligid sa kanya?” Gina said habang nakahawak pa sa baba niya at tila nag-iisip pero alam ng apat na sila ang pinaparinggan nito. Ever since kasi mga bata sila until now, sila ang nag spoiled ng husto kay Addison. Bata pa lang ito ay napaka clingy na at laging nakadepende sa kanila. Never naman nila ito pinagsabihan because even if they deny it or not, they love to spoiled Addison. Pasalamat na lang sila at hindi ito lumaking spoiled brat. Yeah, She’s spoiled but she’s not a brat.

Nakita naman ng ina ni Addison ang biglang pagtahimik at pagyuko ng mga ito kaya tinigil na niya ang pang-aasar sa mga ito. Addison’s Mom chuckled and said, “I’m just teasing you boys, relax. Hindi ko kayo sinisisi. Isa pa, ayun naman talaga ang isa sa mga gusto ko kay Addison. Because of her clingyness at pagiging dependent, hindi nawawala ang pagiging sweet niya sa amin ng tatay niya. It’s one of many parents dream na maramdaman pa rin ang sweetness ng anak nila even though malaki na ang mga ito. So I’m thankful to all of you na nagbuild up ng ganong characteristics ni Addison. Nararamdaman pa rin namin ang pagiging sweet niya even though she already turn into a fine young woman.” She smiled to all of them. “And about naman doon sa pagiging dependent niya masyado. Don’t worry, she’s actually trying to be independent na, kaya nga hindi siya sa kumpanya ninyo pumasok. She wants to build her name for herself. Gusto niyang magkaroon ng trabaho hindi dahil sa apelyido na meron siya kung hindi dahil sa sipag at tiyaga niya.” Pagpapatuloy sa pagpapaliwanag ni Gina. Hindi na sila nagbalak pang magtanong dahil sapat na ang explanation ng tita Gina nila para masagot ang mga tanong nila. And they know na hindi na nila mapipilit pa si Addison. Manang mana ito sa papa niya na gagawin kung ano ang gusto nitong gawin. “Kuya Axel…” rinig nilang wika ng isang pamilyar na boses. Lumingon sila sa pinanggalingan ng boses at nakita nila si Addison sa taas ng hagdan. Si Axel ang unang tinawag nito dahil si Axel ang pinakatanaw mula sa kinapwepwestuhan ng dalaga. Dali dali itong lumapit sa kanila at niyakap sila isa- isa.

“Kamusta!? My god I miss you all so much! Ngayon ko na lang ulit kayo nakita ng personal! And is it me or gumwapo ata kayo lalo?” Natutuwang sabi ni Addison. Tinawanan lang siya ng mga ito sa pambobola niya. “Is this your pasalubong for me!?” nakangiting tanong ng dalaga ng makita niya ang mga kahon at paper bag na may logo ng mga kilalang brand. “As expected, pasalubong na naman ang nasa isip mo. It feels like excited ka lang na makita kami because of our gifts for you.” animo’y malungkot na tanong ni Clyde. Well hindi naman totoong pasalubong lang ang habol niya sa mga ito. She really miss her cousins. Kaya lang dati kasi, tuwing pumupunta ang mga ito sa ibang bansa or out of town ay lagi itong may mga dalang pasalubong para sa kanya kaya siguro nasanay na rin siya. “You know that’s not true Kuya Clyde. Namiss ko talaga kayo. So so much. Expected ko lang talaga na may mga uwi kayong pasalubong para sakin.” Katwiran agad ni Addison. “We know you really miss us Addy. We’re just teasing you. Get dressed now and we’re leaving. We’ll go to the mall, pambawi man lang sa ilang months and years na wala kami.” sabi ni Marcus nakangiting nakatingin kay Addison. Tila nawala ang lalaking nakaupo at napakaseryoso kanina ng bumaba na si Addison. “Really? Thank goodness day off ko ngayon. Sige just wait me here. Magpapalit lang ako ng damit, it’ll be quick.” Wika ni Addison at madaling nagpunta pabalik sa kwarto niya. [EDITED]

Hello guys! So now na tapos na itong MCO I decided na iedit siya bago ako lumipat sa ibang story. I hope hindi kayo magalit at malito. Especially dahil may mga ilang major akong binago dito like Marcus’s occupation, I just feel like hindi bagay ang previous job niya sa kwento na ito. Axel’s surname. From Holland to Natividad. I just don’t want you to be confused kaya binalik ko na lang sa Natividad. And pati na rin ang ibang mga convo nila with and without Addison. Mas ginawa ko lang mature ang mga character dahil ngayong binabalikan ko na itong umpisa ng kwento, feeling ko ginawa kong immature at childish masyado ang ilang mga character especially Addison na hindi na appropriate sa takbo ng istorya. So yun lang. Hope you don’t mind yung mga binago ko and sana hindi ko kayo nalito. Binibining A. Addison’s POV Nandito kami ngayon sa mall at naglilibot libot. Kakatapos lang nila akong bilhan ng mga libro. I know, sometimes I feel like inaabuso ko na ang pagiging mabait nila. They actually didn’t have to do this for me. Madami na silang binigay sakin. I actually want to buy this books with my own money but they insist. Actually before that, gusto talaga sana nila akong dalhin sa isang sikat na clothing line pero nagpumilit ako sa kanila na huwag na dahil masyado na silang madaming naibigay sakin. Nandoon pa nga sa bahay yung mga pasalubong nila pero hindi sila pumayag at pambawi daw nila to sa ilang buwan na wala sila. Dahil di ko talaga sila mapilit ay sinabi ko na lang na bibili na lang ako ng mga books para may mabasa ako mamayang gabi.

Mahilig akong magbasa at the same time mangolekta ng mga libro. Kung yung iba bags or shoes and heels ang ginagawang collection ako naman mga libro. And so far sa sobrang pagkaadik ko sa pagbabasa ng mga stories malapit ko nang mapuno ang isang cabinet ko ng mga libro (nasa multimedia sa taas ang itsura ng kabinet niya). And ngayon nga binili naman nila ako ng limang books. Matagal na naman bago ako makabili ng bago dahil matagal bago ko matapos basahin ang isang story. Dahil na rin sa trabaho ko kapag may free time, sa gabi o kaya pag day off lang ako nakakapagbasa. “---go next?” Napatigil ako sa pagde-daydream ko ng marinig ko ang boses ni kuya Marcus. “I-im sorry Kuya Marcus. What did you say?” Tanong ko sa kanya dahil hindi ko nasundan ang tanong niya. Napabuntung hininga naman si kuya Marcus. “I said where do you want go next? Kanina pa tayo palakad lakad. May gusto ka pa bang puntahan?” Tanong ulit sa akin ni Kuya Marcus. Ngayong ko lang napansin na kanina pa nga kami palakad lakad lang. And ngayon ko lang din napansin na kami pala ang center of attraction. Well sino ba naman kasing hindi mapapatingin kung makakita ka ng grupo ng mga adonis. Di ko naman sila masisisi dahil gwapo talaga ang mga pinsan ko. May mga ilan pa nga akong nakitang pasimpleng kinukuhanan ng letrato ang mga pinsan ko. “Let’s just stop walking muna and eat. Nagugutom na din ako.” Sabi ko. I almost forgot na hindi nga pala ako nakapag almusal sa sobrang excited na makapag bonding ulit kaming magpipinsan.

“Sure. Kain muna tayo. Di mo agad sinabi sa amin na nagugutom ka na pala.” Sabi sakin ni Kuya Axel. Nginitian ko lang siya ng pagkatamis tamis. Nandito kami ngayon sa isang Filipino restaurant. Dito ko napiling kumain dahil favorite ko talaga yung letche plan nila dito. Lahat ng sineserve nila dito ay talagang mga autentic Filipino dishes. Kaya ko din sila dinala dito is because I know they miss the Filipino foods dahil sa ilang buwan at taon din nilang nasa ibang bansa. Kaya dito ko sila dinala. May lumapit na waiter sa amin. “Mabuhay Ma’am at Sirs. Eto po ang menu namin. Sabihin niyo lang po kapag may order na po kayo.” Wika sa amin ng waiter sabay abot ng menu. Kinuha naman namin ito at tumingin ng nais naming kainin. Nang makapili na kami ay agad namin itong sinabi sa waiter at inabot pabalik ang menu. “Is that all po ba Ma’am and Sirs?” Paninigurado nito sa mga inorder namin na tinanguan naman namin. “Ok po Ma’am, Sirs. Hintayin nyo na lang po ang mga order niyo. Have a good day.” Sabi ng waiter sabay alis Nang mawala na ang waiter ay ibinaling ko na ulit ang tingin ko sa kanila, “Oh by the way, kamusta naman kayo? How’s your life there? Noong mga nakaraang linggo madalang ko na kayong nakakausap dahil naging busy tayong lahat.” I said “It’s good. Nothing much happened dahil trabaho naman ang pinunta ko doon.” Kuya Leo said.

“Speaking of. I didn’t asked this to you ng magkakalayo pa tayo because I think it’s too personal para pag usapan lang sa chat at video call but now that you are all here…. I just wanted to ask, did you guys have a girlfriend already?” I ask them. “Addy I told you trabaho ang pinunta ko sa Canada at hindi para sa mga ganyang bagay.” natatawang sabi ni Kuya Leo. “Kuya Leo, sa inyong apat ikaw nga ang dapat maghanap na ng girlfriend eh. Do you want to be a bachelor forever? Paalala ko lang ha, you’re already 27. Gurang ka na.” Pangaasar ko sa kanya pero ang loko tumawa lang lalo. Napailing na lang ako at binaling ang tingin sa tatlo lang hindi nagsasalita, “Well I can’t deny. Madami talagang magagandang babae doon lalo na sa trabaho ko. But I’m not yet ready for a commitment. I still want to enjoy my freedom.” Nakangising wika ni Kuya Clyde “Hay nako Kuya Clyde. Nasasabi mo lang yan dahil di ka pa naiinlove ng husto. Tignan lang natin kung maging priority mo pa rin yang ‘freedom’ mo kapag nakahanap ka na ng katapat mo. Baka ang ending siya pa ang alisan mo ng freedom.” Natatawa kong wika kay Kuya Clyde na lalo lang nagpalaki sa ngisi niya pero hindi naman na siya sumagot pa. “Ma’am, Sirs eto na po yung order niyo. Just call us if you need anything. Enjoy your meal.” Wika ng waiter ng makalapit sa table namin dala-dala ang mga inorder namin. “Ok thank you.” sabi ko sabay ngiti sa waiter. Nginitian lang din ako nito at umalis na. “So how about you Kuya Marcus, Kuya Axel? How’s your life sa ibang bansa? Nakita niyo na ba ang Ms. Right niyo

doon?” I ask in my teasing voice. Natatawa lang ako sa way ng pagtatanong ko. “Just like what Leo said, pumunta ako doon para magtrabaho .” Maikling sagot ni Kuya Marcus “Ano ba yan ang boboring niyo naman. Eh ikaw kuya Axel huwag mong sabihin sakin na single ka rin?” sabi ko at walang ganang sumubo ng pansit ko. “...actually I do have a girlfriend.” Nabulunan naman ako bigla sa kinakain ko dahil sa sinabi ni Kuya Axel. “Careful.” sabi ni Kuya Marcus sabay bigay sakin ng tubig, siya kasi ang katabi ko. Ininom ko naman yung binigay niyang tubig sabay tingin kay Kuya Axel “You do!?” gulat na tanong ko sa kanya na tinanguan niya lang ulit sabay suno ng kumakain niya na parang walang nangyari. “Bakit di mo sinabi sa amin!? When!? How!? Where!?” Excited kong tanong. Out of the four of them, Kuya Axel is my least expected na magkakaroon ng girlfriend. And to be honest this is probably the first time na nagkaroon diyan ng girlfriend that’s why I’m so excited to ask. “Haha nakakagulat ba talaga yung sinabi ko?” Medyo natatawang sabi ni Kuya Axel “Since when pa Kuya Axel? What’s her name? Maganda ba siya? Mabait ba? Foreigner ba? Where is she? Kasama mo ba siyang umuwi ng Pilipinas? Omg! I want to meet her!” Dire-diretso kong tanong sa kanya dahil sa sobrang excited.

“First of all, kailan lang naging kami and I want to announce it in person that’s why I didn’t say anything about our relationship. Her name is Violet Garcia. And yes she’s beautiful. No, hindi siya foreigner pero parehas kaming nag aaral ng photography sa Italy. Sadly ako lang ang umuwi dito, naiwan muna siya sa Italy dahil may kailangan pa siyang ayusin sa studio. Did I satisfy your questions?” He said smilingly. “Eh kailan mo siya ipapakilala samin?” I ask again “Actually sayo ko na lang siya ipapakilala. Kilala na siya nila Clyde because she’s actually our friend in States when we we’re still studying there. And susunod din siya dito sa Pilipinas in two weeks. So don’t worry makilala mo rin siya and I’m pretty sure magkakasundo kayo” nakangiting sabi ni kuya Axel “Wait. Kilala niyo na siya since High School?” Actually bata pa lang kami magkakasama na kami pero one day bigla na lang naisipan ni lolo na pag aralin silang apat sa States. Actually dapat pati ako kasamang mag aaral sa States kaya lang ayaw ng mga magulang ko. At dahil payag naman ang mga magulang ng mga pinsan ko, silang apat lang ang pinag aral sa States. Ang totoo niyan, dapat mauunang mag aral sa States si kuya Leo dahil siya ang pinakamatanda pero napagkasunduan na lang nila lolo na hintayin na hanggang sa mag high school din si Kuya Clyde which is ang pinaka bata sa kanilang apat bago sila pumunta ng States. “Yup she’s one of our high school friends. Unfortunately, we lost our contacts with her when we graduated. That’s why I’m surprised when Axel said that he’s dating her.” Kuya Clyde explained. “Wait, so you don’t know that they’re dating?”

“Nope. We just know her but we don’t know that they’re dating because just like what Clyde said, We lost all our connection with her when we graduated in high school and wala rin namang sinasabi si Axel about his life.” Kuya Leo explained “Well, Actually at first, hindi ko din alam na nasa Italy din pala siya at nag aaral din ng photography because when we were still in States madalas niyang mabanggit na gusto niyang maging isang designer…but well, I guess nagbabago talaga lahat ng tao.” katwiran ni Kuya Axel “Alam na ba nila Tito at Tita na may girlfriend ka na?” Patungkol ko sa mga magulang niya. “Hindi pa. Actually isusurprise ko din sana sila. Sasabihin ko sa kanila kapag nakabalik na si Violet” Kuya Axel said “Dahil sa mga kwento niyo hindi na tuloy ako makapaghintay na makikila siya. How old is she?” “She’s 25 Addy” “OMG! ibig sabihin pwede ko na pala siyan maging ate. Ok mula ngayon Ate Violet na ang itatawag ko sa kanya. Hindi naman siguro siya magagalit diba?” Tanong ko Ang totoo niyan gustong gusto ko talagang magkaroon ng ate dahil only child lang ako. Wala din naman kasi akong kaibigan na mas matanda sa akin. Hindi kasi ako marunong makipag socialize. Hindi man kapani-paniwala pero I’m an introvert. Kaya dalawa lang talaga ang kaibigan ko. Sina Ashley at Jane. At magkakaparehas lang kami ng edad. At sa aming tatlo ako ata ang pinaka mature sa amin kaya hindi ko nakikita sa kanila yung figure ng isang big sister na hinahanap ko pero parang tunay na kapatid ang turingan naming tatlo yun nga lang mukhang ako yung big sister at

sila yung mga little sisters ko. Mga 23 na pero parang 5 years old kung mag isip. Bumabalik lang sila sa tunay nilang edad kapag nakakakita ng mga gwapo at abs. Pero actually mas nagustuhan ko sila dahil sa ugali nila. Di sila natatakot na ipakita yung pagka baliw nila sa ibang tao haha. Minsan nga napapansin ko parang nahahawa na ako ng pagkabaliw nila hahaha. “Hindi naman, sa tingin ko nga ay matutuwa pa yon kapag tinawag mo siyang ate. Katulad mo kasi, only child din siya. Kaya sa tingin ko matutuwa siyang makahanap ng nakababatang kapatid sa katauhan mo” Sabi ni kuya Axel Ngayon di na talaga ako makapaghintay na makita si Ate Violet. Excited na ako… [EDITED] Addison’s POV Two weeks after ng paglabas namin mag pipinsan and finally, this is the day na dadating sa Pilipinas si Ate Violet. Sadly, di ako nakasama sa pagsundo sa kanya sa airport dahil may pasok ako but that’s okay, ayoko rin naman magmukhang FC. Yeah Addison. As if you’re not feeling close already. Tinatawag mo na ngang ate kahit di ka pa kilala at nakikita. Kuya Leo suggested na sa opisina niya na lang daw kami magkita kita and we all agree. Gusto din kasi ng tatlo na makita din ulit si Ate Violet especially after so many years na wala silang ano mang balita tungkol dito. Pero dahil may pasok ako sa opisina ngayon sinabi ko sa kanila na hahabol na lang ako.

“Mga baklaaa! labas naman tayo ngayon after shift. May alam akong bagong bukas na karaoke bar. Walking distance lang yon mula dito. Ano say niyo?” Pag aaya saming dalawa ni Ashley “Huy ano? Sumagot kayo! Feel ko pa naman kantahin ngayon yung single ladies . All the single ladies, All the single ladies , All the single ladies now put your hands up” kanta ni Ashley habang sinasayaw pa yung dance step ng single ladies. “Maghunos dili ka nga Ash. Nakakabulabog ka sa mga kumakain.” Sabi ko kay Ashley ng makitang nakatingin na samin ang mga tao. Ang lakas kasi ng boses ng babaeng to eh. By the way lunch na namin kaya nandito kami ngayon sa isang coffee shop malapit sa opisina namin. “At saka hindi ako makakasama ngayon. May pupuntahan ako.” “Ay ano itech? Aalis ka? San punta mo? Date ba yan? Oh no! Pano na si papa Karl!?” “Huy! Boses mo Ash ang lakas lakas! Makapapa ka pa diyan, tatay mo ba yon? Ha? Tatay mo?” “Ay selos ka naman agad. Di ko naman aagawin sayo yun. Sayong sayo lang si Papa Karl.” Todo ngiting pang aasar sa akin ni Ashley “Ano bang pinagsasasabi mo? Hindi naman kami ni Ka---” “So kung hindi ka makikipagdate then saan naman ang punta mo ha? Ms. Addison Natividad? Don’t tell me bibili ka na naman ng libro? Eh diba kabibili lang sayo ng mga pinsan mo?” tanong ni Jane. Alam din kasi nila ang obsession ko sa pagkolekta ng mga books. And yes kilala rin nila ang mga

pinsan ko. Pinakilala ko sila sa apat noong nagdebu ko. Pero hindi naman iyon yung huli nilang kita sa mga pinsan ko. Minsan kasi kapag tumatambay kaming magkakaibigan sa bahay nasasaktuhan na yun din yung araw na bumibisita o binibigay ng mga pinsan ko yung pasalubong nila para sakin. “Pupunta ako sa opisina ni Kuya Leo. Doon kasi ipapakila ni Kuya Axel si Ate Violet. Girlfriend niya.” sabi ko “W-wait! Wait a goddamn minute! Did I heard it right? Girlfriend ng kuya Axel mo? May girlfriend na si Axel my loves? Bakit di ko alam? Huhu pinagtataksilan ako ni Axel my loves!” madramang sabi ni Ashley “Sira! Pano ka pagtataksilan di naman kayo?” sabi naman ni Jane Tinignan naman ako ni Ash na parang nasaktan siya sa sinabi ko at dramatic na pinatong ang kamay niya sa tapat ng puso niya, “Ouch ha! Tsaka kahit na! Alam niyang crush ko siya dapat panindigan niya ako. Panindigan niya yung feelings ko para sa kanya.” “Gaga! Anong panindigan? Ano ka buntis? At tsaka hayaan mo na si Axel ‘my loves’ mo. May tatlo pa namang natitira eh. May pag asa ka pa hahaha.” sabi naman ni Jane sabay tawa na akala mo may gagawing masama “Sige na nga basta’t may single pa kahit isa sa kanila ok na ko hahaha.” sabi naman ni Ashley na akala mo hindi nagdrama kani-kanina lang. Napailing na lang ako sa usapan ng dalawa kong kaibigan. Alam ko ang paghanga nila sa mga pinsan ko. Pero hindi naman ako nagagalit kapag pinagpapantasyahan nila ang mga ito. Ang totoo niyan ay natatawa pa nga ako sa kanila

dahil mukha silang mga baliw kapag pinagpapantasyahan nila ang mga ito. May time pa nga na iniisip na ng mga ito ang future daw nila kapag kinasal na sila sa isa sa mga pinsan ko. Sigh. Iba talaga kapag may kaibigan kang mga baliw. Araw araw kang may libreng live comedy show. “Ah basta. Aalis ako mamaya para makilala girlfriend ni Kuya Axel. And to be honest excited na akong makilala siya. Kaya nga hindi na ako makapaghintay na matapos itong shift natin.“sabi ko “Okiee! Naiintindihan ka naman namin. Next time na lang tayo pumunta.“nakangiting sabi ni Jane. “Thank you! Pero himala ata na hindi niyo ako pinilit na isama kayo?” Nagtataka kong tanong. Kilala ko kasi sila. Minsan kasi kapag alam nilang pupunta kahit isa sa mga pinsan ko sa bahay pinipilit nila akong tumambay kami sa bahay namin. Kaya kalimutan niyo na yung sinabi ko kaninang nasasaktuhan nila minsan ang pagbisita ng mga pinsan ko sa bahay. Minsan sinasadya talaga nilang dalawa ang pumunta at tumambay rin sa bahay namin. “Hay nako! Di namin feel sumama sayo ngayon. Ayaw namin masaksihan ang pagiging sweet ni Axel my loves sa girlfriend niya. Baka dun pa lumabas yung pagiging bitter ko.” nakabusangot na sagot ni Ashley “Haha ok sabi niyo eh! Basta bawi na lang ako next time. Ako na lang magbabayad sa pang karaoke niyo.” nakangiti kong sabi “Sabi mo yan ha! Wala ng bawian! Pag iyan di mo tinupad.” Birong pagbabanta ni Ash kunwari sa akin.

“Oo na! sige na sige na! Bilisan niyo na lang diyan ng makabalik na tayo sa opisina.” sabi ko “Wait lang ubusin ko lang itong frappe ko.” hirit pa ni Ashley “Ano pang uubusin mo diyan eh ubos na yang frappe mo?” Tanong naman ni Jane “Ano ka ba may chocolate pa sa ilalim. Sayang din to no.” sabi ni Ashley sabay simot sa chocolate. “May chocolate ba sa ilalim? Oo nga no! Haha dapat talaga sinisimot tong mga ganto eh. sayang din tong mga chocolate na to pag di napakinabangan.” hirit din ni Jane sabay simot din ng chocolate na nasa frappe niya Hay nako minsan iniisip ko kung tuluyan na bang nasiraan sa ulo tong mga kaibigan ko… [EDITED] Addison’s POV “Bye guys una na ako” pagpapaalam ko kila Ashley at Jane “Okay una na kami. Oh! And don’t forget, kailangan mo ikwento samin bukas lahat ng mangyayari sayo mamaya, okay?” paaala sakin ni Jane “Hay nako! Alam niyo ang chichismosa niyo. Sige na bukas na lang. Bye!” Wika ko sabay lakad palabas ng office. Nagabang ako ng taxi at buti na lang meron agad ako nakita. “Manong sa N.C. po” wika ko kay manong driver. It’s short for Natividad Corporation.

Mga 30 minutes lang mula sa kompanyang pinagtatrabahuhan ko ay nakarating na ako sa N.C. “Manong eto po yung bayad. Thank you po.” sabi ko kay manong sabay labas ng taxi. Pagkapasok ko sa loob ay nakita ko kaagad si Manong Berto. Security guard dito. “Ay Ma’am Addison, kayo po pala. Kamusta po? Buti po napadaan kayo dito.” Masiglang bati sa akin ni Manong Berto nang mapansin niya ako. “Okay lang naman po ako Manong Berto, salamat po sa concern. Kayo po kamusta?” Nakangiting bati at tanong ko kay Manong Berto “Okay lang naman din po Ma’am” “Sige po Manong Berto. Good luck po sa trabaho.” Nakangiting wika ko dito bagi tuluyang pumasok sa loob ng building at naglakad diretso sa front desk. “Hi Anne!” bati ko kay Claire. Isa sa mga front desk clerk dito. Huwag na kayong magtaka kung bakit kilala ko sila at kilala nila ako. Before kasi when I was still studying kapag wala kaming lakad nila Jane at Ashley at tinatamad pa akong umuwi sa bahay ay madalas akong tumambay sa lobby ng company. Kuya Leo also introduced me to all of their staffs here. Actually noong una tahimik lang talaga ako kapag pumupunta ako dito. Masyado kasi akong mahiyain para kumausap ng taong di ko kilala o kakikilala ko pa lang. And siguro napansin ng mga staffs dito na hindi ako yung taong nag i-initiate ng conversation kaya sila na yung unang lumalapit sa akin.

And actually noong una I thought kaya lang sila lumalapit sa akin ay dahil isa din akong Natividad. But I thought wrong. Mababait ang mga taong nagtatrabaho dito. Everytime na pupunta ako dito sila kaagad ang bumabati sa akin tapos tatanungin kung kamusta ang araw ko. Noong una puro tango at ngiti lang ang nasasagot ko sa kanila dahil nahihiya ako hanggang sa di ko namalayan sa sobrang dalas kong bumisita sa building nato naging kaclose ko na ang iba sa mga nagtatrabaho dito. “Oh! Hello Ma’am Addison. Nandon na po sila Sir Leo sa office niya. Kanina pa po kayo hinihintay.” Nakangiting wika nito sa akin “Sige Anne puntahan ko na lang sila. Thank you” wika ko sabay ngiti sa kanya “You’re welcome po Maam Addison!” nakangiti ring sagot sakin ni Claire Pagkatapos sabihin yon ni Claire ay naglakad na ako papunta ng elevator. Nasa pinakatuktok kasi nitong building ang opisina ni Kuya Leo kaya kailangan mo talagang mag elevator. Habang nasa elevator ako ay hindi ako mapakale. Di ko kasi alam kung ano ang gagawin ko kapag nakita ko si ate Violet. Should I just greet her? Should I ask her how’s her flight? Dahil sa pag iisip di ko namalayan na huminto na ang elevator. Huminga ako ng malalim sabay lakad papunta sa pintuan ng office ni kuya Leo. Nadaanan ko pa nga ang table ni Kuya George, secretary ni Kuya Leo. Nasa labas kasi ng office ni kuya Leo yung table niya. Matagal na rin dito si

Kuya George kaya kaclose ko na rin yan. Actually siya lang ang tumagal na secretary ni kuya Leo and I think I know the reason why. Masipag magtrabaho si Kuya George at masinop. Nang makita ako ni Kuya George ay nginitian ako nito. Nang makalapit na ako sa pintuan ay huminga muna ako ng malalim bago kumatok. Pero bago pa ako makakatok ay nakarinig na ako ng mga tawanan sa loob na alam kong nagmamay ari sa mga pinsan ko at sa isang babaeng sa tingin ko ay kay Ate Violet. Actually soundproof naman talaga tong office ni kuya Leo kaya lang mukhang sa sobrang excited nilang makausap at kamustahin si Ate Violet ay naiwan nilang medyo nakaawang ang pinto. Binuksan ko na ang pinto at napansin kaagad nila ako. Nilapitan ako ng mga pinsan ko at mga nagsiyakap sa akin. Nakatayo lang si ate Violet doon at mukhang nagtataka kung sino ako. “Babe, who is she?” tanong ni Ate Violet kay kuya Axel “Babe, this is Addison. Yung pinsan naming lagi naming naikukwento sayo before, nung nasa States pa tayo, remember?” sagot naman ni Kuya Axel “Ah yes yes! Now I remember. Your little cousin, Addy! I’m so sorry nakalimutan ko, ang tagal na kasi non eh pero nice to meet you” sabi ni Ate Violet sabay ngiting may paumanhin sakin. Kaya lang ewan ko ba pero yung ngiti niya sakin parang…........ hindi sincere. Namamalik mata lang siguro ako “Bakit Axel hindi mo ba nakukwento si Addy kahit nung nag aaral na kayo ng photography?” tanong ni kuya Clyde.

“Actually naalala ko nga na namemention ko sayo si Addy kahit noong nagdadate na tayo. Nakalimutan mo na babe?” sagot ni Kuya Axel sabay tingin kay Ate Violet “Yeah, I’m so sorry. Mukhang humihina na nga ata talaga ang memory ko” pabirong wika nito sa bandang dulo na narinig ko namang kinatawa nila ng mahina. “No! It’s okay Ate Violet! Alam ko naman mahirap ang pagiging photographer. Madami kayong ginagawa, madami rin kayong pinupuntahan.” Pagpapalubag loob ko kay Ate Violet “Pasensya na talaga ha. Well dahil sa tingin ko hindi pa naman tayo nakakapagpakilala ng maayos. Let me introduced myself properly. I am Violet Garcia, Axel’s Girlfriend.” sabi ni Ate Violet “Addison Natividad. Pinsan nilang apat, nice to meet you Ate Violet.” “Ate Violet?” nakataas kilay na tanong ni ate Violet. Ayaw niya ba? Ang tanga mo kasi Addison dapat tinanong mo muna. May pa ate ate ka pang nalalaman “Why Violet? Ayaw mo ba? Only child lang kasi si Addy kaya excited yan na matawag kang ate nang malaman niyang mas matanda ka sa kanya.” paliwanag naman ni Kuya Marcus kay ate Violet “No! No it’s okay! Nagulat lang ako. You can call me ate. I have no problem with that.” nakangiting sabi ni Ate Violet “Oh! Ayun naman pala eh! You know, I think magkakasundo kayong dalawa. Why don’t you go out sometimes. Yung kayo lang dalawa. Magbonding kayo. Malay niyo maging close rin kayo.” Wika sa amin ni Kuya Clyd

“Well why not! I actually like that idea. Bakit di tayo magbonding sa uhmm… sa saturday. I think free ako sa saturday. May gagawin kasi ako sa sunday kaya sabado lang ako free.” pagsusuggest ni ate Violet “Oh yun naman pala. Magbonding na kayo sa saturday, Addy. Ako na bahala sa boss mo.” sabi ni kuya Leo Alam kong nagtataka kayo kung paanong si Kuya Leo na ang bahala. Malaki kasi ang share nang mga Natividad sa company namin. At alam din ng mga nakatataas sa copany namin na isa din akong Natividad. Si Sir Jimenes lang ata walang alam na Natividad ako. Makautos sakin wagas. Lagi pang mainit ulo, kaya napapanot eh. So ayun nga kung tutuusin pwede akong pumasok kahit kailan ko gusto kaya lang syempre hindi ko naman gagawin yon. Ayokong abusuhin yung kapangyarihan ng apelyido namin. “Sige Kuya Leo. Walang problema sakin. Basta ikaw na bahala ah” sabi ko kay Kuya Leo. Nginitian at tinanguan naman ako nito Excited na ako. First time kong lumabas at maggala na hindi sila Ashley at Jane or ang mga pinsan ko ang kasama ko. Sana nga talaga maging close kami ni Ate Violet [EDITED] A/N: Violet Garcia on the multimedia. Ayan din yung suot niyang dress sa chapter na to. Enjoy! Addison’s POV Sabado na ngayon which means today is the day na magbobonding kami ni Ate Violet and I’m here now sa labas ng mall dahil dito ang usapan namin.

Sa pangatlong beses ay muli akong napatingin sa suot kong relo. She’s a little bit late. Ang usapan kasi namin 9 AM pero 9:40 na wala pa rin siya. Tinetext ko rin siya di naman nagrereply. Well baka na traffic lang. Or lowbat kaya hindi ako mareplayan. Pagpapalubag loob ko sa aking sarili. If you are asking, yes may number ako ni Ate Violet. Binigay sakin ni Kuya Axel yung number ni Ate Violet para daw may communication na kami and for us to be closer na rin. Pero sadly, everytime na tinetext ko siya ay madalang naman siya magreply. It looks like she’s busy which I understand naman. Maya-maya lang ay may nakita akong kotse na nagpark sa parking lot ng mall. I know na si Ate Violet yon because of the car. Kulay violet kasi ang kulay ng kotse niya. Nakita ko ng bumaba si Ate Violet mula sa kotse at naglakad palapit sa akin. “Hi Ate Violet! Medyo late ka po ata? I guess natraffic ka? Hehe okay lang yan, gantong oras talaga medyo traffic sa High way papunta dito eh..hehe.” I said sabay alangang ngiti. I tried to approached her first which surprised me since I never approach someone before unless they approached me first. But I guess I’m making an effort today since she’s Kuya Axel’s girlfriend. I tried to make it less awkward but I guess I kinda screw up since parang mas lalo pa atang naging awkward ang sitwasyon dahil sa tanong. Plus the awkward laugh in the end Actually, di pa rin kasi kami close ni ate Violet kaya di ko parin alam kung paano siya i-a-approach. Although

understandable naman since this is only the second time na nagkita kami. But it looks like may mali sa sinabi ko based on her reaction. “Why are you look so mad? It’s not like sobrang nalate ako. May inasikaso lang ako bago ako pumunta dito kaya nalate ako. Parang ang tagal mo naman naghintay.” She said. I honestly so surprised ng ganito ang sinagot niya sakin. I don’t know which part of what I said is rude for her para maging ganito ang reaction niya but yeah, matagal akong naghintay para sa kanya. Kaninang 8:30 pa ako nandito at mag aalas diyes na. I tried to take a deep breath at pilit siyang pinagtatanggol sa isip ko. Yeah, maybe may kasalanan din ako dito sa nangyari, maybe masyado akong naexcite na makabonding si ate Violet. And I know naman na kahit siya ay wala din magagawa if may biglaan talagang kailangang asikasuhin. Pero ang di ko maintindihin ay kung bakit naisip niyang galit ako. Neither my question nor my tone is rude enough para masabi niyang galit ako. And hindi naman ako galit eh, nagtataka lang talaga ako kung bakit na late siya. “Uhm no Ate Violet. Huwag mo sana masamain yung sinabi ko sayo. Di ako galit, actually medyo nag alala nga ako sayo kasi baka kako natraffic ka o baka kako mamaya may nangyari na sayo kaya ka-” “So gusto mong may mangyaring masama sakin, is that it?” nakataas kilay na tanong ni Ate Violet “Ah no! Of course not! That’s not what I mean. Sa tingin ko na misinterpret mo lang yung sinab-”

“You know what, forget it! It’s nonsense anyway kung pagtatalunan pa natin ito. Nandito naman na ako diba? Saan ba tayo magbobonding? I still have some things that I need to be done by today so kailangan ko ding umalis kaagad. Di ako pwede magtagal.” There are part of me na gusto siyang barahin at sabihing ‘Then go. Di naman kita pinipilit kung nagmamadali ka.’ But I guess, I still have some conscience na hindi siya sagutin. Look Addison! Gawin mo na lang to para kay Kuya Axel, okay? I’m sure malulungkot yon if malalaman niya na hindi magkasundo ang girlfriend at pinsan niya. “Ah ate Violet nagugutom ka na ba? May alam akong masarap na kainan dito baka gusto mo doon muna tayo pumunta?” tanong ko sa kanya habang pinilit kong lunukin ang inis ko at pinili pa ring tratuhin siya ng tama. “Where is it?” “Sa second floor nitong mall. Alam ko may Jollibee doon sa second floor eh.” Yes favorite ko ang Jollibee. Actually mula bata hanggang ngayon Jollibee parin ang favorite ko. Naalala ko nung bata ako kapag may achievement ako sa school tinatanong ako nila mama kung ano ang gusto kong reward. And ang lagi kong sinasabi ay gusto kong pumunta ng Jollibee. Siguro ganon talaga, may mga bagay talaga na kahit lumaki o tumanda na tayo ay mahirap ng alisin sa sistema natin lalo na kung nakasanayan mo na. “I think I heard that name before. Is it a popular restaurant here?” tanong ni ate Violet. Huwag na kayong magtaka kung bakit hindi niya alam ang Jollibee. Actually nasabi na sa akin ni Kuya Axel na madaming hindi alam si Ate Violet dito sa Pilipinas. Kahit kasi sabihin mo na isa siyang Pilipino, hindi naman siya dito lumaki.

Naikwento sakin nila Kuya Axel na 4 years old pa lang daw ata si Ate Violet ay nag migrate na sila sa States. Buti na nga lang daw ay tinuruan parin siya ng parents niya kung paano magtagalog. Kaya fluent pa rin si ate Violet magtagalog kahit na di siya dito lumaki. “Ah yes Ate Violet. Jollibee is very popular here in the Philippines. Pero hindi ito isang mamahaling restaurant na iniisip mo. It’s a fast-food restaurant. You know, like Mcdo?” paliwanag ko kay ate violet “What? That’s so…... cheap. Hindi ba nasabi sayo ni Axel na hindi ako kumakain sa mga fast food restaurants? Di mo alam kung gaano karumi magtrabaho ang ilan sa mga fast food restaurants. You know what, may alam akong restaurant malapit dito. Dito ako dinala ni Axel nung nagdate kami nung isang araw. Doon na lang tayo kumain.” Once again, I close my eyes and take a deep breath bago ko ulit binuksan ito at bigyan siya ng isang ngiti. “Sure. Wherever you want.” Dinala ako ni ate Violet sa isang five star restaurant. Ito yung restaurant na I can really say, mga may kaya lang talaga ang nakakapunta. Sayang lang dahil gusto ko pa naman ng Jollibee ngayon. Pero ok na rin. I quite understand naman na galing ibang bansa at mayamang pamilya si Ate Violet. Isa pa, hindi natin mapipilit ang mga preferences natin sa iba. If ayaw nila sa gusto mo then hindi mo sila pwedeng pilitin na gustuhin ito para lang sayo. I guess di lang talaga siya sanay sa mga fast food restaurants. Well, if ako ang tatanungin, di na rin naman na ako bago sa mga gantong kasosyal na restaurant. Pero kung papipiliin pa

rin ako. Mas gusto ko pa rin yung mga simpleng kainan lang. “Excuse me!” tawag ni ate Violet sa isang waiter “Yes Ma’am?” “Table for two please.” “Oh! This way Ma’am” sabi ng waiter sabay dinala kami sa isang bakanteng lamesa “Here’s our menu ma’am. May I know your order, please?” tanong ng waiter sa amin “Uhmm… I think I’ll go with the Egg and tuna Salad with Garlic Bread.” Ate Violet “Drinks Ma’am?” Tanong ng waiter kay Ate Violet “Just water.” And another thing, huwag na rin kayong magtaka kung bakit ang unti lang ng inorder niya. Nabanggit na din kasi sakin ni Kuya Axel na bukod sa pagpo- photography ay hobby rin minsan ni Ate Violet ang pagmomodel. Hindi pa naman ito ganon kakilala pero may mga ilan ng tumatawag dito para imodel niya ang mga product nila. “Noted. What about you Ma’am? May I know your order?” tanong ng waiter sabay baling ng tingin sa akin “Uhmm…. ano ba? Ah eto na lang. Grilled chicken with side of Zucchini and rice. And lemonade na lang yung drinks sakin.” pagbibigay ko ng order ko sa waiter. Muli naman siyang nagsulat sa note niya bago nagpaalam at umalis. “So.. tell me, kamusta naman sila Axel bilang mga pinsan?” Biglaang tanong sa akin ni ate Violet which caught me off

guard. I’m not expecting her first question to be about my cousins. Kasi hindi naman sa pag aassume pero diba ang tinatanong niya dapat ay about sa akin o kaya magkukwento siya about sa kanya. Because as far as I remember, ganyan ang ginawa nila Ashley at Jane sa akin para mas makilala pa nila ako noong unang pagkikita kita namin. Transferees lang kasi noon sila Ashley at Jane sa klase namin. And syempre bilang mga transferees gusto nilang may makaclose sa klase. Di ko nga lang alam kung ano ang tumatakbo sa isip nung dalawang yon at ako ang nilapitan nila. Ako pa naman ang pinakatahimik noon sa klase dahil wala pa akong kaibigan non. Ayun yung mga panahon na sobra pa akong mahiyain para makipag socialize sa ibang tao. So yun nga, ako kaagad yung nilapitan nila at gusto daw nila akong maging kaibigan pero nung nakita nga nilang di ako umiimik ay sila na lang ang nagtanong ng nagtanong ng mga bagay about sakin. Yung mga simple questions lang naman for our conversation to keep going tulad ng mga tanong na What’s your name? How old are you? Favorite color? Favorite subject? Etc… Kaya nga call me childish pero bago kami magkita ni Ate Violet ay naghanda ako ng mga tanong na pwedeng itanong sa kanya dahil ayokong maging awkward sa kanya tulad dati. Isa pa ay dahil I thought it might be the way for us to be closer. But I guess mas gusto niya pang makilala sila Kuya Axel than me? Well I guess normal lang naman yon dahil boyfriend naman niya si kuya Axel. “Uhmm… ano nga ba? Hmm… for me, they are the best gift that I’ve ever get, aside from my parents of course. Kasi kahit kailan, palagi silang nandiyan para sa akin. Oh! and

hindi ko pa nakitang magalit ang mga yon. Hindi nga ata talaga marunong magalit yung mga yon eh hahaha….” “...and nung mga bata pa kami.. actually I think kahit ngayon ay iniispoiled pa rin nila ako. Siguro dahil ako yung pinakabata sa amin magpipinsan? Or maybe because sa akin nila nakikita yung nakababatang kapatid na babae na wala sa kanila? I don’t know. All I know is that, the five of us have been through thick or thin” mahabang paliwanag ko kay Ate Violet. “Nagka girlfriend na ba si Axel bago ako. Eh sila Marcus ilan na naging girlfriend nila?” ate Violet. Habang tumatagal ay paweird ng paweird ang mga tanong niya ngunit di ko na lang ito kinuwestiyon at sinagot nalang ang tinatanong niya. “Well, wala akong masyadong alam sa mga naging lovelife nila dahil bukod sa hindi sila palakwento about their love interest ay matagal din silang nag aral sa States. Kaya sa tingin ko ikaw ang nakakaalam sa buhay pag ibig nila sa States dahil ikaw yung nakasama nila doon…” “...pero so far, wala pa naman akong nababalitaan na mga naging girlfriend nila. Well, of course, bukod kay kuya Clyde na napaka play boy at sobrang daming nalilink. But so far, sa kanilang apat, ikaw pa lang naman ang unang babaeng napakilala ng isa sa kanila sa akin bilang girlfriend nila” mahabang paliwanag ko ulit sa kanya. “Well ano naman ang reaksiyon mo ng malaman mo na girlfriend ako ni Axel?” Ate Violet. Bago pa ako makasagot ay nagsalita na ang waiter at inilapag ang mga order namin. “Here’s your order ladies. Enjoy your meal.” sabi ng waiter sabay alis din.

Nakita ko yung inorder ko na mukhang masarap kaya pagkaalis ng waiter ay nagsimula na akong kumain. “Addison!?” Ate Violet sabay pitik ng daliri niya sa harap ko. Mukhang kanina niya pa ako tinatawag pero busing busy kasi ako sa kinakain ko kaya di ko siya napansin. “A-ah im sorry, ano yon?” “Diba I’m asking you kung ano kako ang naging reaksiyon mo nang malaman mong girlfriend ako ni Axel.” tanong ulit ni ate Violet sa akin at nag umpisa na rin kumain ng inorder niya. Ah oo nga pala tinatanong niya nga pala ako pero dahil sa gutom ko nakalimutan ko na haha. “Well at first nagulat ako. Si kuya Axel kasi ang pinakahuling ineexpect kong magkakaroon ng girlfriend sa kanilang apat. Tahimik lang kasi yun eh. Kung si Kuya Marcus may pagkaseryoso ayun naman napaka tahimik at aral lang lang talaga ang inaatupag. Kaya nga mas hindi ako makapaniwala ng malaman ko na ikaw ang naging girlfriend niya.” – mahabang paliwanag ko pero nagulat ako sa naging reaksyon niya. “So what are you trying to say!? Na hindi ako bagay kay Axel ganon ba!? Ha!?” galit na tugon sa akin ni ate Violet sabay tayo. What? Saan na naman nanggaling yung out burst niya? Hindi naman yun ang gusto kong iparating sa kanya. What I’m trying to say is that compare kasi kay Kuya Axel, Ate Violet is such a strong, independent and out going person. Kaya nagulat ako na sila yung tinatawag nilang “nagclick”. Dahil kasi sa ugali ni Kuya Axel akala ko magkakagusto din

siya sa babaeng tahimik at mahinhin. Pero hindi ko naman sinabi na hindi sila bagay ni kuya Axel. Napapansin kong nag uumpisa na kaming pagtinginan ng mga tao dahil sa biglang pagtayo at pag sigaw ni Ate Violet. Dahil sa pagkataranta ko ay pabigla rin akong tumayo para sana magpaliwanag pero di ko naman alam na mabubunggo ko ang lamesang pinagkakainan namin pagtayo ko. At hindi ko rin inaasahan na matatapunan siya ng tubig na iniinom niya at yung lemonade na iniinom ko kanina dahil umalog ang mga ito ng mabunggo ko ang lamesa. “OH MY GOD! LOOK WHAT YOU’VE DONE! YOU RUIN MY DRESS! ITO PA NAMAN YUNG ISUSUOT KO SA PHOTOSHOOT MAMAYA! ARGGHH! Oh God. Worst day ever… [EDITED] Ngayong binabalikan ko ang chapter na to. Narealize ko kung gaano ka childish at kabait (to the point na nakakainis na) ko sinulat si Addison. So tinry ko na ibahin yung ibang mga convo nila at mga inside thoughts ni Addison para mapakita na hindi siya Santa at pwede din siyang mainis o magalit hahaha. Yun lang. Enjoy the edited version of MCO Binibining A. Addison’s POV “So ano na nga? Ano ang chismis? Anong balita? Kamusta yung bonding ninyo nung girlfriend ni Axel?” tanong ni Ashley habang may tinatype sa computer niya. Tambak kasi ngayon ang trabaho namin lalo na ako dahil di ako pumasok sa opisina nung sabado. Bilib din ako dito kay Ashley,

nakukuha pa ring sumagap ng chismis kahit ang dami naming ginagawa. Napabuntong hininga lang ako sa tanong ni Ashley. “Hoy hoy hoy! Ano yang buntong hininga na yan ha? Mukhang may nangyari ha? Share ka naman diyan dali.” pagsali ni Jane sa usapan “Huy ano ba kayo? Kung makapagtanong kayo diyan parang walang trabahong nakatambak satin ah. Mamaya na Ang chismis, madami tayong kailangang tapusin ngayon, okay? Saka baka makita tayo ni Mr. Jimenes, dagdagan pa trabaho natin.” pananaway ko sa kanila. “Ano ka ba? Nasa office niya si Mr Jimenes. Saka sa dami din nung ginagawa, hindi na non magagawa pang lumabas sa office niya para pagbawalan tayo noh. Tsk! Kaya bilis na! Share mo na yang nangyari sa lakad niyo. Ano bang nangyari ha?” pangungulit pa rin ni Ash kaya wala na akong nagawa kundi magkwento. “Sigh! Edi ano pa nga ba? Disaster! Ewan ko ba? Mga sis sabihin niyo nga sakin, mahirap ba akong pakisamahan? Aano? like awkward ba akong magsalita o kaya may nasasabi ba akong masasakit na salita na hindi ko alam? Ano? Sabihin niyo nga. Be honest!” “Ano ka ba! Walang mali sayo noh! Di ka awkward magsalita. Well, okay siguro noon oo, pero duh! Nakita naman namin ni Ashley na unti-unti kang nag iimprove eh. Unti-unti ka nang lumalabas diyan sa comfort zone mo. Siguro nakatulong din yung pagiging magkakaibigan natin. Like hello! lahat kaya ng lumalapit sa amin nahahawahan namin ng kabaliwan namin ni Ashley…” Wika ni Ashley na sinang-ayunan naman ni Jane.

“But anyway, hindi ka masakit magsalita Addison. Kilala ka namin, iniisip mo muna yung mga sinasabi mo bago ka magsalita dahil ayaw mong makasakit ng damdamin ng iba.” mahabang paliwanag ni Ashley na sinang ayunan naman ni Jane sa pamamagitan ng pagtango. “Bakit ba bigla-bigla ka na lang nagtatanong ng mga ganyang bagay? Ano bang nangyari sa lakad ninyo nung Violet na yon?” tanong ni Jane “Sigh! Kasi naman mga sis, imbes na maging close kami, ayun! Mas lalo pang nagalit sakin. Hindi ko alam kung mali lang ba yung paraan ng pagkakasabi ko o ang bilis niya lang talaga ma-misinterpret yung mga sinasabi ko.” “Eh teka teka! Ano ba kasing mga sinabi mo sa kanya?” tanong naman ni Ashley “Well nung una tinanong ko siya kung na-traffic ba siya dahil late na siya ng 40 minutes sa oras na pinag usapan namin. Tapos sumigaw na siya agad. Kesyo bakit daw nagagalit ako. Like ghorl! Kung di lang ako nagtimpi dahil girlfriend siya ng pinsan ko baka sumabog na ako….” “...pero ayun nga, imbes na magalit ay pinaliwanag ko na lang sa kanya na hindi naman ako galit, aba! Nag-alala pa nga ako kung bakit na late siya eh. Baka kako napano na siya diba pero nagalit din siya kesyo gusto ko daw na mapahamak talaga siya. And then the second one is nung nasa restaurant na kami. She asked me kung ano yung reaksiyon ko nung nalaman ko na siya daw yung girlfriend ni Kuya Axel. I said I was surprised. Dahil sa kanilang apat di ko ineexpect na si Kuya Axel ang unang magkaka girlfriend-” di ko pa natutuloy yung kinukwento ko nang sumabat si Ashley.

“Sabagay ako rin eh. Sa kanilang apat I thought it would be Clyde who will have a girlfriend first. I didn’t expect it to be Axel.” sabi ni Ashley “Eh pano magkakagirlfriend yon eh puro flings lang alam non?” singit naman ni Jane. “I know Jane! It’s just that sa kanila kasing apat si Clyde ang magaling makipag socialize sa mga tao so I assume na siya ang unang makakahanap ng girlfriend niya” Ashley “Clyde is a playboy, Ash! At ang mga playboy takot sa commitment. Ang alam lang nila ay paglaruan ang mga puso nating mga babae. Papaasahin tayo tapos pag nahulog na tayo saka na nila kukunin kung ano talaga ang pakay nila. Eh ano pa ba? Ang Bataan! Tapos pag nagsawa na sila saka nila tayo iiwan. Tapos tayo naman si tanga iiyak at magmumukmok para lang sa mga walang kwentang mga playboy na yan.” galit na paliwanag ni Jane “Wow ha! Lalim non ah! Saan mo nahugot yan? Ano yan sis may pinagdadaan lang ganon? Ikaw ha sinasabi ko na nga ba may hindi ka kinukwento samin eh. Ano yon ha? Sabihin mo dali!” sabi ni Ash “Wala noh! Galit lang talaga ako sa mga playboy. Ang pinaka ayoko kasi sa lahat yung mga hindi nagseseryoso sa relasyon nila.” paliwanag ni Jane “Ay sus! Maniwala ako sayo! Magtutuos tayo mamaya. Magkukwento ka sa ayaw at sa gusto mo!” Ash “Sira! Edi wag kang maniwala kung ayaw mo. Bahala ka kahit pigain mo pa ako wala kang makukuha sa akin dahil wala naman talaga akong mabibigay saying kwento.” sagot naman ni Jane.

“Ano? pag uusapan na lang ba natin yang mga playboy na yan oh itutuloy ko na yung kwento?” tanong ko sa kanila “Ay oo nga pala hehe! Sorry! Sige na tuloy muna hehe” biglang sabi ni Ash “Sigh… anyway ayun nga, hindi ko ineexpect na si Kuya Axel ang unang magkakagirlfriend at kung magkakagirlfriend man siya I thought she would be like him na tahimik, mahilig mag aral at mahiyain. You know what I mean? Si Ate Violet kasi sobrang out going person. She also have a very strong personality. Pero kahit na ganon, hindi naman ako tutol sa relasyon nila noh, like anong pake ko don eh pinsan lang naman ako…. Anyway, iyon nga, sabi ko hindi ko ineexpect na sila ang magkakatuluyan. Tapos nagulat ako kasi nagalit na naman siya bigla. Tinanong niya kung ano yung pinapahiwatig ko. Na hindi sila bagay ni Kuya Axel? Nakatayo na siya at sumisigaw doon. Madami na ring nakatingin sa amin kaya nataranta ako tumayo din ako para sana pakalmahin siya pero nabangga ko yung lamesang pinagkakainan namin kaya natapon sa kanya yung tubig at lemonade na iniinom namin. Kaya mas lalo pa siyang nagalit dahil ayon daw ang susuotin niya para sa photoshoot niya sana nung araw na ding yon.” Halos hingalin ako sa pagpapatuloy ko ng kwento sa kanina. “Alam mo sa haba ng kinuwento mo. Isa lang ang masasabi ko…... She deserves it. Buti nga sakanya” sabi ni Jane “Isa lang din masasabi ko….. I agree! buti nga sa kanya.” Pangangalawa pa ni Ash “I would be lying if I will say na hindi ko rin naisip yan that time. Like inis na inis na ako nung mga oras na yon…. Pero kasi ngayon… arggh! Bigyan niyo na lang ako ng advice

para maayos ko tong gulong to. Ayokong magkaaway din kami ni Kuya Axel dahil sa nangyari.“sabi ko sa kanila. “Alam mo wala kaming ibibigay na advice sayo dahil in the first place hindi naman ikaw ang may kasalanan. Aksidente yung pagkatapon ng iniinom niyo sa damit niya. Kung hindi kasi siya nagalit at sumigaw agad di naman mangyayari yon. Yung malditang Violet na yun ang may kasalanan minimisinterpret niya kaagad lahat ng sinasabi mo.” sabi ni Ash “Oo nga! Naku yung babaeng yon. Kung alam ko lang na ganun pala ang ugali niya edi sana hindi ka na namin pinayagan na makipagkita don sa babaeng yon kahit yung mga pinsan mo pa ang nag suggest na magbonding kayong dalawa.” sabi din ni Jane “Naku kawawa naman ang bunso namin. Inaapi na pala ng hindi namin alam.” nakapout na sabi ni Ashley sabay yakap sakin. Ganun din ang ginawa ni Jane. Eto ang gusto ko sa kanila. Hindi na lingid sa kanilang kaalaman na naghahanap ako ng kalinga ng isang ate. Kaya minsan kapag malungkot ako hindi sila nahihiya na ipakita sa akin ang mature side o yung pagiging ate nila kahit na magkakasing edad lang kaming tatlo. Mas madalas nga lang talaga nila ipakita yung crazy side nila. Kaya minsan iniisip ko kung bakit naghahanap pa ako ng ate eh nandito naman tong dalawang to. Pagkakalas ng pagkakayakap nila sakin ay siya ring biglang pag vibrate ng cellphone kong nasa desk ko. Lagi lang naka vibrate mode ang cellphone ko kapag nasa opisina ako dahil required dito yon para hindi kami makabulabog ng ibang mga nagtatrabaho kapag may tumawag samin. Kumalas ako sa yakap naming tatlo para tignan kung sino ang tumatawag.

Kuya Clyde Calling…. Si Kuya Clyde. Bakit naman kaya? Sinagot ko ang tawag “Hello Kuya Clyde! Napatawag ka?” [Hello Addy! Can I ask you a favor?] “Well it depends. Ano ba yon?” [Can you come to the studio?] “Ha! Why? Saka hindi ako pwede may trabaho pa ko.” [Please? It’s urgent. Don’t worry tinawagan ko na si Leo. Sinabi ko na ipagpaalam ka niya sa boss mo na aalis ka.] “Ha!? H-hoy Teka! Ano ba kasing kailangan mo sakin? Bakit kailangan ko pang pumunta diyan sa studio?” [Dito ko na lang ieexplain sayo. Basta pumunta ka ha. Hihintayin kita. Bye] “Ha! Ano? Teka sandali! Hello! Hello Kuya Clyde?” Mukhang binabaan na ako ng cellphone. And by the way yung studio na sinasabi niya ay ang lugar kung saan madalas siyang kinukuha para sa photoshoot dito sa Pilipinas. Nakapunta na ako dun ng ilang beses dahil sinasama niya ako minsan kapag may photoshoot siya. Matagal na rin yon. Yun yung mga panahon na nag iisip pa lang siya ng kukunin niyang course. And then may nagrecommend sa kaniyang isang kaibigan na magmodel. Tinry niya naman dahil wala naman siyang ginagawa pa ng mga panahong yon and hanggang sa tumagal na naeenjoy niya na ang pagmomodel. Kaya modelling na ang kinuha niya and the rest is history.

“Miss Natividad” Nakarinig ako ng tumawag sakin kaya nilingon ko ito. Nakita ko si Sir Jimenes. Napatayo ako bigla ng makita ko siya “A-ah yes Sir! Do you need anything? Dont worry Sir patapos ko na po yung ginagawa kong report” mabilis kong tugon sa kanya “Huwag mo ng tapusin yan. Tinawagan ako ng Head. Nakausap niya daw ang isa sa mga Natividad. Pinapayagan na kitang umalis.“seryosong sabi ni Sir Jimenes “S-sige po Sir. Thank you po.” sabi ko. Tinanguan lang ako ni Sir sabay balik sa office niya “Himala ata hindi nagsungit si Sir Jimenes ngayon. Ano kayang nakain na pagkain non ng mapakain sa kanya araw araw.” sabi ni Jane “Baka stress lang sa trabaho. Tambak din kasi yung gagawin niya. Baka wala na siyang oras para magsungit” sabi ko “Edi dapat pala araw araw siyang stress para hindi niya tayo nabubulyawan hahaha.” Singit naman ni Ashley “Sira!” Sabi ko sabay iling. Wala na talagang pag asa tong dalawang to. “Oh sige na! Alis na ako. Hinihintay na ako ni Kuya Clyde.” “O sige ingat ka ha. Bye.” “Sige Bye” At ngayon si Kuya Clyde naman ang poproblemahin ko. Ano naman kayang kailangan ng isang yon?

Hay nako…. ........................................................................ [EDITED] . Addison’s outfit for this chap.. Addison’s POV “Manong ito po bayad oh. Thank you po!” Wika ko sa driver sabay abot ng bayad at lumabas na ng taxi Pagkatanaw ko sa building ay pumasok kaagad ako dito. Sa pagkakaalala ko ay nasa second floor pa ng building na ito ang studio. Pagkadating ko sa studio ay nakita ko si Kuya Clyde na nakaupo sa isa sa mga sofa doon habang may tinatype sa cellphone habang ang iba namang mga tao na nasa loob ng studio na sa tingin ko ay mga staffs ay mukhang inaayos ang mga gagamitin para sa photoshoot. “Kuya Clyde” pagtawag pansin ko sa kanya. Nagawi naman kaagad ang paningin sa akin ni Kuya Clyde ng marinig niya ang tawag ko. “Addy!” bigkas ni Kuya Clyde sabay lapit at yakap sa akin. Niyakap ko din naman siya pabalik. Pagkakalas namin sa pagkakayakap ay may tinawag siyang pangalan na sa tingin ko ay pag mamay-ari ng photographer na kukuha ng letrato niya. May camera kasing nakasabit sa leeg nito.

Naalala ko tuloy si Kuya Axel bigla dahil dito. Lagi din kasing may nakasukbit na camera sa leeg non. Anyway, mukhang bagong katrabaho ni Kuya Clyde ito. Medyo madalas rin kasi akong nasasama ni Kuya Clyde sa photoshoot niya noon kaya namumukhaan ko na yung ibang mga nakakasama at nakakatrabaho niya sa photoshoot. At masasabi kong ngayon ko lang siya nakita. “Kurt” tawag ni Kuya Clyde at hindi nga ako nagkamali dahil lumapit sa amin yung lalake may nakasabit na camera sa leeg. “Oh Clyde siya na ba yon?” sabi nung Kurt. Mukhang close sila ni Kuya Clyde ah. First name basis eh. But wait, ano daw? Anong ibig niyang sabihin na siya na ba yon? “Yeah! Siya yung sinasabi ko sayo. Ano? pasado ba sayo?” nakangiting tanong ni Kuya Clyde. Ano bang pinagsasabi nila? Anong pasado? “I got to say, She’s gorgeous. Who is she? Your girlfriend?” Wika noong Kurt. Natuwa naman ako nung sinabi niyang gorgeous ako pero ano daw? Girlfriend? Ako? Girlfriend ni Kuya Clyde? Hihindi sana ako ng maunahan ako ni Kuya Clyde na magpaliwanag. Kuya Clyde chuckled slightly before answering, “Nah. She’s my cousin.” “Oh sorry I thought she’s your girlfriend. But anyway, I’m Kurt Evans. Nice to meet you…?” “Addison. Addison Natividad” sagot ko dito sabay abot sa kamay niyang nakalahad para makipag shake hands. “Yeah nice to meet you Addison. But anyway how come i didn’t know her if she’s your cousin. I thought kayo lang

apat ang magpipinsan?” tanong ni Kurt “Dude did you forget? This is your first time in the Philippines. Naging magkaibigan lang tayo nung nag aral kami sa States. Of course ngayon mo lang siya makikilala.” Natatawang sabi ni Kuya Clyde “I know, moron! What I’m asking is how come I didn’t know her? As far as I remember you didn’t even mention her to me.” “I’m protecting her from you, shithead. Knowing you, kahit nasa kabilang dako pa yan, hindi mo aatrasang gago ka.” “Ouch ha? Kakameet pa lang namin ni Addison sinisiraan mo na agad ako sa kanya? And isn’t ironic na sayo pa talaga nanggaling yang mga salita na yan?” nakangising tanong ni Kurt. Napangisi lang din si Kuya Clyde sa sinabi nito pero hindi na nagsalita pa. “So… are you a foreigner?” Sungit na tanong ko ng tumigil na sila sa pangbubuska sa isat isa. “Yes, I am” nakangiting sagot sa akin ni Kurt. “Really? That’s amazing. How come you look so fluent in speaking tagalog if this is your first time here in our country?” I asked him. Mukha bang reporter? Hayaan niyo na, nacurious ako eh. “Well, I guess I’m a fast learner. But anyway, hindi pa naman ako ganon ka fluent. There is still a bunch of tagalog words that I dont know.”

“Well enough talking, let’s start working, shall we? LeighAnn! Pakiayos naman si Addison so we can start na.” “T-teka teka! Start? Start saan? Bakit ako aayusan?” Nagtatakang tanong ko. Ngayon na naalala ko. Hindi ko pa nga pala alam kung bakit ako pinapunta dito ni Kuya Clyde. “Wait you don’t know?” tanong nito sa akin sabay baling ng tingin kay Kuya Clyde. “You didn’t tell her?” Tanong nito kay Kuya Clyde. Napakamot si Kuya Clyde ng batok niya. “Well haha I ahm… I …forgot?” Sabi ni kuya Clyde “You forgot or you purposely didn’t tell her until she’s already here because you knew she will decline it?” Kurt said with a deadpan look on his face. “Wait ano ba kasi yun? Ano yung hindi nasasabi sakin ni Kuya Clyde?” Nagkatinginan lang silang dalawa. About 40 minutes ago….. Clyde’s POV “Where is Natalie!? Anong oras na ha! She’s 30 minutes late! Leigh-ann call Natalie or her manager. Right now!” Pasigaw na utos ni Kurt. Well hindi ko naman siya masisi. Kanina pa namin hinihintay si Natalie, my partner for today’s photoshoot. Ang ayaw pa naman sa lahat ni Kurt ang naghihintay. “Sir nakausap ko po yung Manager ni Miss Natalie. Papunta na daw po sana sila dito ng mahulog daw po si Miss Natalie sa hagdanan. Nakalimutan daw po nila yung cellphone nila sa condo ni Miss Natalie noong dinala nila ito sa hospital kaya hindi daw po kaagad niya tayo natawagan. Mukhang

nabalian daw po si Miss Natalie kaya mukhang hindi daw po muna sila tatanggap ng kahit anong project and photoshoots kahit kanino.” Mahabang paliwanag ni Leigh Ann kay Kurt. “What!? Ughh the heck! Uh …ganito na lang… tawagan mo si Rachel. Tell her siya na lang kapalit ni Natalie.” Kinuha naman ni Leigh ann ang cellphone niya at may tinawagan. “Hello Miss Rachel. Ano po… yes sorry po sa abala. Pinapatanong lang po ni Sir Kurt kung pwede daw po kayong mag photoshoot ngayon with Sir Clyde. Opo ngayon po…... Ahh ganun po ba. Sige po thank you po.” “Ahh Sir, hindi daw po makakapag photoshoot si Miss Rachel. Binisita niya daw po yung grandparents niya ngayon sa province nila.” Napahilot naman sa sintido si Kurt. Maybe because of stress. “Ahh Sir tatawagan ko na po ba si Miss Yvonne?” Pambasag ni Leigh Ann sa pananahimik ni Kurt. Napabaling naman bigla si Kurt kay Leigh ann mula sa pagkakayuko dahil sa sinabi niya. “WHAT! NO! NO WAY! That bitch!” Nanggagalaiting sigaw ni Kurt Yvonne is also one of the models na nakasama ko minsan sa photoshoot kung saan si Kurt ang naging photographer namin. Pero imbes na maging professional model. Monkey business ang ginawa sa studio. Making the story short, hindi nagustuhan ni Kurt ang pagiging unprofessional nito at hindi na ulit ito pinabalik pa sa studio. And aside from that,

sabihin na lang natin na kinasusuklaman ni Kurt ang mga taong kagaya ni Yvonne. Sa pagkakaalam ko kasi ay nagkahiwalay ang mga magulang ni Kurt dahil sa ganoong klaseng babae. Nagkaroon ng affair ang dad niya sa isang babaeng nakilala nito sa isang club at nung nalaman ng daddy niya na nabuntis niya yung babae hiniwalayan nito ang mommy niya. As far as I know, yun din ang dahilan kung bakit naging babaero ito nung nag aaral pa kami. Gusto niya daw iparamdam sa mga ito kung ano ang naramdaman ng mommy niya. Yeah I know, sounds illogical right? Pero wala siyang pake kung napaka kulot ng mga reasoning niya. Paiibigin niya ang mga ito, paasahin at pag hulog na hulog na ang loob nito sa kanya saka niya ito iiwan. Well yon ang pagkakaiba namin ni Kurt. Yes, We are both womanizers but as for me, I don’t treat my women as a part of my revenge, I treat them nicely, yun nga lang umpisa pa lang ay sinasabi ko na agad sa kanila na I don’t want any commitments and any string attached, kung ano ang ginagawa namin then hanggang doon lang kami, nothing less, nothing more. Sa pagkaka alam ko, ngayon may nagugustuhan ng babae si Kurt kaya siguro tumigil na din ito sa pagiging womanizer at harap harapan na lang niyang pinapakita ang pagka disgusto niya sa mga babaeng katulad ni Yvonne. “How about Miss Cindy? Nakausap mo na ba siya? Call her. Tanungin mo kung meron ba sa mga hawak niyang models ang free na mag photoshoot ngayon.” Narinig kong utos ni Kurt kay Leigh-Ann

Miss Cindy is a manager. Siya ang may hawak sa ilang models na nakasama ko na rin sa mga photoshoots. “Ah Sir! Sa pagkakaalam ko po nasa Paris po ngayon si Maam Cindy pati yung mga hawak niyang models. Kasama po ata sila sa mga mag momodel ng isang sikat na brand doon kaya hindi po sila free ngayon.” Paliwanag naman ni Leigh ann “FUCK!” sigaw ni Kurt Tumayo na ako sa pagkaka upo ko at nilapitan ang kanina pang na-i-stress na si Kurt. “Bro, don’t stress yourself. Ako ng bahala. May naisip na akong papalit kay Natalie.” Nakangiti kong sabi kay Kurt “You sure?” Nag aalinlangan pa ring tanong ni Kurt “Oh trust me. I’m sure.” ........... Flashback ends… Addison’s POV “WHAT? NO NO NO! Hindi ako papayag! No way! Hindi naman ako model eh. Bakit ako!?” Halos naghihisterikal kong pagtanggi sa kanila. Ang plano pala nila ay ako ang papalit sa model na hindi makakapunta ngayon. “Addison, please! I know ngayon lang tayo nagkita but please do me a favor. Just this one.” Sabi sa akin ni Kurt

“P-pero hindi ako marunong. Hindi naman ako model eh. At saka… at saka…...n-nahihiya ako.” Pahina ng pahina na sabi ko sa kanila pero mukhang narinig naman nila. “No no! I know you can do this even if you’re not a model! Madali lang naman ang gagawin mo. Magpopose ka lang ng magpopose. Tsaka pinsan mo ang kasama mo dito sa photoshoot na to kaya hindi masyadong awkward. And dont worry, hindi ka naman namin pagsusuotin ng malaswang damit. Thank God hindi ganon ang theme namin ngayon. Ang kailangan niyo lang gawin ay pumose like a sweet loving couple.” Mahabang paliwanag ni Kurt “WHAT? YOU MEAN MAGPAPANGGAP KAMI NA MAG COUPLE?” Sigaw ko ulit sa kanya “Addison calm down. Isa pa, it’s not like you’ll really going to act like a couple. Photoshoot to diba? Of course magpopose lang kayo. You dont really have to act like a couple. Tsaka isa pa magpinsan naman kayo kaya walang malisya right?” “Pero….pero-” nag aalangan ko pa ring sanang sagot ng sumingit si Kuya Clyde. “Addy sige na, just this one. Please?” Sabi ni Kuya Clyde habang tinitignan ako mabuti sa mata. “......Sigh!....Fine. I’ll do it.” Sabi ko. Nakita ko naman silang napangiti at mukha silang mga nabunutan ng tinik sa lalamunan. Nagulat ako ng yakapin ako ni Kuya Clyde. “Thanks Addison.” Sabi sa akin ni kuya Clyde pagkakalas niya sa yakap naming dalawa. “Hay nako! Pasalamat ka malakas ka sakin.” Nagbibiro kong sabi kay kuya Clyde

“Oh sige na tama na yan haha. Again, thank you Addison. Leigh Ann paki ayusan naman na tong si Addison.” Sabi ni Kurt “Ok po Sir. Miss Addison halika na po.” Nakangiting ayaya sa akin ni Leigh ann ............ “Kaunting blush on pa at…. tapos na. Ok na po Miss Addison.” Sabi ng make up artist na nag make up sa akin. Tinignan ko naman ang sarili. Ang ganda. “Ayan Miss mas lalo kayong gumanda. Bumagay sa inyo yung natural look na make up. Mas lalong naenhance yung mga features ninyo.” pagpuri nito sa akin. “Thank you.” Mahinang sabi ko sa kanya sabay ngiti. Ang totoo kasi niyan naiilang pa rin ako kapag nagsusuot ako ng make up. Nagme-make up lang naman ako kapag may mga kailangang daluhan na event ang mga Natividad. Kapag naman pumapasok ako ng trabaho ay unting foundation at lip balm lang ang ginagamit ko. Buti na lang talaga simpleng dress lang yung pinasuot nila sakin (A/N: Just imagine na yung nasa multimedia yung suot na dress ni Addison) “Sige po Miss Addison pwede na po kayong lumabas. Mag uumpisa na po ata ang photoshoot.” Nakangiting sabi nito sa akin. “Sige lalabas na ako. Salamat.” Pagkatapos kong sabihin yon ay tumayo na ako at lumakad papalabas ng kwarto kung saan ako inayusan. Pagkalabas ko ay nakita kong nakaayus na lahat ng mga kailangan. Nakita ko rin si Kuya Clyde na mukhang nakaayos na rin at nakaupo sa sofa doon.

Mukhang naramdaman niya atang nakatingin ako sa kanya kaya lumingon siya sa gawi ko. Nakangiti siyang tumayo at naglakad papalapit sa akin. “You look gorgeous as always, Addy.” Nakangiting sabi sakin ni Kuya Clyde habang sinusuri pa rin ang itsura ko “Ay sus! Sinasabi mo lang yan kasi pumayag ako na maging replacement ng partner mo dapat today.” “No! Seriously! You look amazing! But anyway, about that, thank you that you accept our request kahit biglaan. As a payment, let me ask you for a dinner minsan. My treat!” “Sige sabi mo yan ha. Aasahan ko yan. Basta treat mo ha?” He just smiled at me and pat my head. Mukhang napansin na din ako ni Kurt or should I call him Sir Kurt? Since base on my observation it seems like he is the boss here. But yeah, anyway mukhang napansin niya na ako dahil narinig kong tinawag niya ang pangalan ko. “Oh Addison! Mukhang ready ka naman na. So let’s start?” Tanong niya sakin Tango lang ang tanging naisagot ko sa kanya dahil ang totoo niyan ay kinakabahan pa rin ako. Nginitian naman ako nito, “Great! Don’t worry, wag kang kakabahan. Magpopose ka lang naman and bibigyan ka naman namin ng instruction if needed. Pumunta na kayo doon sa gitna at pumwesto na.” Pumunta naman na kami ni kuya Clyde sa pwesto kung saan kami pipicturan.

“Ok! Basta mag pose lang kayo like a sweet couple.” Sabi ni Kurt sa amin May kinuha naman si Kuya Clyde na isang boquet of roses na sa tingin ko isa sa mga props para sa photoshoot na to. Nagulat ako ng hawakan niya ang kamay ko at inilapit sa mukha ko yung boquet. Ang siste parang binibigay niya sakin yung boquet. Ginawa ko naman na yung parte ko. Ngumiti ako habang tila inaabot yung bulaklak. “Yan great! Ok! Ok! Ben paki lagyan mo nga ng lights yung banda don. Yan! Dyan! Ok perfect! Ok! Tuloy niyo lang yan.” Parang nagkaroon naman ako ng confidence dahil sa mga compliments na binabato niya sa akin. Nakakadala rin ang pagiging professional ni Kuya Clyde kaya kahit wala akong alam dito, feeling ko matatapos ko ito ng maayos. “Ganyan nga! Great expressions! Ok next pose! Bitawan niyo na yang boquet.” Ginawa namin ni Kuya Clyde yung sinabi niya at binitawan na ang mga bulaklak. “Clyde i-back hug mo siya and then ipatong mo yung baba mo sa balikat niya.” Ginawa naman ni Kuya Clyde yung inuutos niya. Pumunta nga siya sa likod ko at niyakap ako sa bewang. Medyo nailang ako ng maramdaman kong sobrang magkadikit na yung katawan namin. Napasinghap naman ako ng maramdaman kong pinatong niya yung baba niya sa balikat ko. Sobrang lapit ng mukha niya na nararamdaman ko na yung hininga niya sa leeg ko. Bakit ba ako nagugulat eh hindi naman ito yung first time na binack hug niya ako pero siguro kasi ngayon madami nang nanonood na hindi ko

kilala yung nakakakita sa amin. Idagdag mo pa na may nangunguha ng letrato sa amin. “There! Perfect expression Addison! Ganyan nga. Kunyari nagulat ka.” Sabi ni Kurt habang patuloy ang pagkuha ng letrato sa amin. Nang medyo masanay na ako sa pwesto namin ay inayos ko na lang ang trabaho ko. Ngumiti ako habang hinawakan ko yung kamay ni Kuya Clyde na nakayakap sa akin. Iniba naman ni Kuya Clyde ang pose niya. At lumapit ang mukha niya sa pisnge ko para halikan ako doon. Sanay naman na ako dito dahil lagi naman nila akong kinikiss sa pisnge. “Ganyan nga Clyde! Just like that Good! Good!” Pinipicturan pa rin kami ni Kurt sa ganoon pa ring pwesto. Pero nagulat ako ng alisin ni Kuya Clyde ang labi niya sa pisnge ko at ilapit ito sa tenge ko. Napasinghap ako ng maramdaman kong kinagat niya yung tenga ko. Pero di lang yon nararamdaman ko rin yung dila niyang nagpapabalik balik habang kagat-kagat niya parin yung gilid ng tenga ko. “Perfect! Perfect Clyde! Ganyan nga! Great expressions!” Mukhang hindi nila napapansin ang ginagawa ni Kuya Clyde dahil patuloy pa rin siya sa pagkuha ng letrato at dahil na rin siguro na mas nakafocus sila sa facial expressions namin. Dagdag pa na minimal at dahan dahan lang itong ginagawa ni Kuya Clyde. Halos hindi ko na maintindihan yung mga sinasabi ni Kurt dahil sa mga nangyayari. Patuloy parin si Kuya Clyde sa pagkagat sa gilid ng tenga ko habang palihim niyang dinidilaan ito. Naramdaman ko ring medyo binaba niya yung

yakap niya sa akin. Kung kanina nakapwesto ang mga kamay niya sa medyo taas ng tiyan ko ngayon naramdaman ko itong bumaba hangang sa puson ko. Ewan ko. Dapat hindi ako mailang dahil magpinsan naman kami pero sa pwesto kasi namin ngayon at sa ginagawa niya hindi ko maiwasan makaramdam ng pagkailang. Halos batukan ko na ang sarili ko sa isip ko. Baliw ka talaga Addy! Bakit ka nag iisip ng mga ganyan! Magpinsan kayo kaya dapat hindi ka mailang at saka isa pa trabaho lang naman ito. It’s not like gusto rin naman gawin ni Kuya Clyde to noh! Ginagawa niya lang yung trabaho niya as a model. Ganun lang yon. Hay nako! Wish ko lang talaga matapos na tong photoshoot na to…. [EDITED] Tinanggal ko na yung Author’s note ko sa taas na nagsasabi na si Lily Collins as Addison. I just realize na ayokong limitahan ang imagination ninyo. Kayo na bahala kung sino ang gusto ninyong iimagine na character kay Addison. Although I will still used some of Lily Collins picture along the way Binibining A. Addison’s POV “Gusto mo ba dumeretso muna tayo sa isang fast food restaurant? I’m sure di ka pa nagla-lunch.” Tanong sa akin ni Kuya Clyde. Kakatapos lang ng photoshoot kanina at ngayon nga ay nasa loob kami ng sasakyan niya habang nagmamaneho siya habang nakaupo ako sa shotgun seat.

Nakita kong medyo maulan sa labas. Dapat pala nagdala ako ng payong. “Parang ayokong kumain ngayon sa labas….Diretso na lang muna tayo sa condo mo tutal ang tagal ko na ding hindi nakakapunta doon. Doon na lang tayo kumain. Ikaw magluluto ha!” Napailing lang siya dahil sa huling sinabi ko. Wag na kayong magtaka. Marunong talagang magluto si Kuya Clyde actually silang apat. Natuto daw silang maging independent noong nag aral silang apat sa States. “Bakit di ka ba dumadalaw sa condo ko noong nag aaral ako ng modelling sa ibang bansa?” Tanong nito “Hindi. Wala ka din naman doon kaya sinong dadalawin ko sa condo mo. Isa pa, kahit naman binigay mo sakin yung password ng condo mo nakakahiya pa rin kayang pumasok doon ng basta basta lalo na at wala ka.” Sagot ko sa tanong niya “Bakit ka mahihiya eh pinsan naman kita. And kaya ko nga binigay sayo yung password is because I trust you. Pinagkatiwala ko sayo yung condo ko nung wala ako.” “Ah basta! At tsaka marami din naman akong ginagawa sa trabaho ko noong umalis ka kaya hindi ko rin talaga madadalaw yung condo mo.” “Okay! If you insist. Doon na lang tayo sa condo ko kumain.” “Sige! Gisingin mo na lang ako Kuya Clyde kapag nasa condo mo na tayo ha. Iidlip lang ako sandali” sabi ko sabay paling ng ulo ko sa bintana ng kotse para magkaroon ng sandalan yung ulo ko.

“Addison” rinig kong may tumawag sa akin. Naramdaman kong parang nakahiga ako sa malambot na kama. Wait, alam ko nasa kotse ako ni Kuya Clyde ha. Paano ako napunta sa kama? Nakarating na ba kami sa condo? Sinubukan kong buksan ang mga mata ko pero hindi ko yon mabuksan. Nararamdaman ko ring hindi ko maigalaw ang buong katawan ko. Anong nangyayari? Bakit hindi ako makagalaw? Nakarinig ako ng pagbukas at pagsara ng pinto kaya medyo kinabahan ako. Hindi nagtagal ay nakarinig naman ako ng mga footsteps na papalapit sa akin. Mas lalo akong kinabahan ng tumigil ang tunog ng mga yapak. Pinakiramdaman ko ang paligid at pilit inaalam kung nasaan na ito. Halos tumigil saglit ang paghinga ko ng maramdaman kong umupo ito sa gilid ng kamang pinaghihigaan ko. Gusto kong sumigaw. Gusto kong lumayo sa kanya. Gusto kong tanungin kung sino siya at ano ang kailangan niya sa akin. Pero di ko magawa. Hindi ako makasigaw. Di ako makapagsalita. Di ako makagalaw. At yun ang kinakatakot ko. Sa kalagayan ko ngayon pwede niyang gawin kahit anong gusto niyang gawin sa akin. Naramdaman kong hinahaplos niya ng malumanay ang buhok ko papunta sa pisnge ko. Gusto kong ilayo ang mukha ko sa kamay niya pero hindi ko magawa. Para bang tulog yung katawan ko pero yung diwa ko gising na gising.

“You’re really beautiful, Addison. So beautiful that even I can’t able to resist it.” Narinig kong sabi nito. Yung boses niya. It’s familiar yet unfamiliar. Parang narinig ko na pero bago sa pandinig ko. Alam ko nakakalito pero ganun yung nararamdaman ko. Malalim din ang boses nito na may pagka husky. At teka kilala niya ako? Naramdaman kong inilapit niya ang mukha niya sa leeg ko at marahang inamoy ito. “Oh! And your scent, God it’s intoxicating! You smell so fucking sweet. I think I’m addicted!” narinig kong bulong nito habang nararamdaman kong inaamoy amoy nito ang aking leeg. Oh God! Sino ba siya? Bakit niya ba ginagawa ito? Naramdaman kong inalis niya ang mukha niya sa leeg ko. Pero nagulat ako ng maramdamang mabilis na dumagan ito sa akin. Pero hindi naman totally na nakadagan dahil hindi ko naman nararamdaman ang bigat niya sa akin at naramdaman kong lumalim ang unan sa magkabilang gilid ng ulo ko kaya marahil ay ginamit niya ang mga kamay niya bilang pagsuporta sa bigat niya. “I’m sorry Addison pero hindi ko na kayang magpigil. I’ll make sure that I will mark you so everyone will know that you are mine.” Narinig kong bigkas nito pero bago pa maproseso sa isip ko ang sinabi nito ay naramdaman ko na ang marahas niyang paghalik sa akin. Hindi ko alam kung saan ako humugot ng lakas pero nakayanan kong umungol at ipalig-palig ang ulo ko ng paulit ulit bilang pagtugon na ayaw ko sa ginagawa niya. Pero

parang wala lang sa kanya ito subalit naramdaman ko pa na hinawakan niya ng mahigpit ang baba ko para pigilan ang pag iling ko at mas pinalaliman pa ang halik na ginagawad niya sa akin…. . . . . . . . “Addy” “Addison” “ADDISON” Hinihingal na napatingin ako kay Kuya Clyde na mababanaag mo sa mukha ang pag aalala habang nakahawak pa rin ng mahigpit ang mga kamay niya sa mga balikat ko marahil dahil sa panggigising niya sa akin kanina. Panaginip. Panaginip lang. Tinignan ko ang paligid ko at nakahinga ako ng maluwag ng mapagtanton nandito pa rin ako sa kotse ni Kuya Clyde. Parang nabunutan ako ng tinik sa lalamunan ng malaman kong panaginip lang ang lahat ng naramdaman ko kanina.

“You okay?” rinig kong tanong ni Kuya Clyde. Tinanguan ko naman siya. “O-ok lang. Ok lang ako. Nnanaginip lang ng masama” “Mukha nga. Kanina pa kita ginigising pero hindi ka magising. Tapos umuungol ka pa kaya kinabahan na ako. Ayos ka lang ba? Ano ba napanaginipan mo?” Nagtatakang tanong nito sa akin pero mababakas parin sa mukha nito ang pag aalala Napailing na lang ako. “W-wala. Wala lang yon. Okay lang ako Kuya Clyde. N-nasa unit mo na ba tayo?” Pang iiba ko ng usapan. Napabuntong hininga naman siya. Mukhang napansin niya atang ayoko nang pag usapan ang naging panaginip ko kaya hindi na niya ito pinilit pa. “Yes, We’re here. Halika na bumaba ka na ng makapag lunch na tayo. Sigurado akong babalik yang sigla mo kapag nakakain ka na.” Nakangiting sabi ni Kuya Clyde na kinangiti ko rin. Alam niya talaga kung paano ako pangitiin. Bumaba na si Kuya Clyde at umikot sa kotse para makapunta sa pwesto ko. Binuksan niya ang pintuan sa gilid ko. Bumaba na ako ng maalis ko na ang seatbelt ko. Pagkapasok ng building ay dumeretso kami ng elevator dahil 6th floor pa ang condo unit ni Kuya Clyde. Pagkatunog ng elevator ay lumabas na kami. Nakapunta kaagad kami sa harap ng pintuan ng unit niya. Tinype niya lang saglit yung password niya at nung tumunog na nagiindicate na tama ang binigay na password ay pumasok na kami sa loob.

Pagkapasok ko sa loob ay nakita kong halos wala pa ring pinagbago ang loob ng condo niya pwera na lang sa ibang mga bagong painting na nakasabit na sa tingin ko ay binili niya nung pumunta siya sa ibang bansa. (A/N: nasa multi media ang itsura ng condo ni Clyde. Just imagine na madaming nakasabit na painting) Hindi man halata sa personalidad niya pero mahilig magcollect si Kuya Clyde ng mga painting gaya na lang ng pagkahilig ko sa pag kolekta ng mga libro. Hilig din kasi ni Kuya Clyde ang pagpipinta. Actually kala ko nga noon ay fine arts ang kukunin niyang course dahil magaling siyang magpinta. Pero mukhang mas nagustuhan niya ang pagiging model. And I guess hobby na lang talaga niya ang pagpipinta. “What do you want for lunch?” “Anything, ikaw na bahala.” “Okay! You can do anything to entertain yourself for the time being or better yet just rest in the sofa if inaantok ka pa rin. Tatawagin na lang kita kapag nakaluto na.” Tinanguan ko lang siya. Pagkatapos ay naglakad na ito papasok ng kusina niya. Habang nakaupo ako dito sa sala ay naalala ko na naman ang naging panaginip ko. Alam ko namang panaginip lang iyon pero di ko pa rin maiwasan kabahan. Para kasing….. para kasing….. may hindi magandang mangyayari. Hindi tuloy maiwasan kumirot yung ulo ko. Ganito ako kapag naiistress na ako masyado.

Napagpasyahan kong umidlip ulit saglit at baka mawala itong sakit ng ulo ko kapag nakapagpahinga ako. “Addy!” Nagising ako ng tinawag ni Kuya Clyde ang pangalan ko mula sa kusina. Pumunta ako sa kusina at umupo sa isa sa mga upuan sa lamesa. “Oh! Umupo ka na diyan. Luto na to.” Sabi ni Kuya Clyde habang hinahanda yung niluto niya. Nakita kong adobong manok ang niluto niya. Isa sa mga favorite ko. Pagkaupo niya ay siya na rin ang naglagay ng pagkain sa plato ko. “Thank you!” Nanghihinang sabi ko. Masakit pa rin kasi ang ulo ko. Ang totoo niyan nawalan ako ng gana kumain dahil parang sumama ang pakiramdam ko pero ayoko naman sabihin sa kanya iyon. Dahil masasayang lang yung niluto niya para sa akin. Pinilit ko pa rin kumain pero mukhang nahalata niya ata ang pagiging tahimik ko at ang maliliit na subo ko. Alam niya kasi na kapag favorite ko yung kinakain ko ay magana akong kumain. “What’s wrong? Ang tahimik mo ata. Bakit? Hindi ba masarap?” Nag aalalang tanong nito sa akin. “A-ah hindi Kuya Clyde! Masarap nga eh. Busog lang siguro talaga ako. Sorry Kuya Clyde. Nag effort ka pa man din na ipagluto ako”

“No it’s okay. Kakain din naman ako kaya hindi rin masasayang itong niluto ko. Pero ikaw, are you sure di ka pa nagugutom? Eh diba hindi ka pa nakakapag lunch?” Kinapa niya ng palad niya yung ulo ko. “What the..! May sinat ka ah! Bakit di mo sinabi? Wait here! kukuha lang ako ng gamot.” Sabi nito sabay tayo sa kinauupuan niya at naghagilap ng gamot para sa akin Pagkaraan ng ilang minuto ay lumapit ulit ito sa akin na may dala nang capsule at isang basong tubig. “Here. Gamot sa sakit sa ulo yan. Ayan na lang muna inumin mo. Wala na pala akong stock dito ng gamot sa lagnat.” Sabi nito sa akin. Kinuha ko naman iyon at ininom. “Gusto mo bang iuwi na kita sa inyo? I’m sure mas maalagaan ka ni tita doon sa inyo.” “Mamaya na lang siguro. Dito muna ako magpapahinga. Isa pa, malakas pa rin ata ang ulan. Baka mahirapan tayo bumyahe.” Sabi ko rito. Tinignan naman nito ang bintana sa condo niya. At nakita niya ngang malakas pa rin ang ulan. “You’re right! I’m sorry di ko napansing malakas pa rin ang ulan dahil sa pag aalala ko sayo. Sige doon ka na lang muna sa kwarto ko magpahinga. Gigisingin na lang kita mamaya kapag medyo tumila na ang ulan.” “Sige! Pahinga na muna ako. Salamat Kuya Clyde” sabi ko at nag umpisa ng maglakad papunta sa room niya. Pagkapunta ko doon ay nahiga kaagad ako. Siguro dahil na rin sa nararamdaman ko ay mabilis akong dinalaw ng antok. Clyde’s POV

Nag alala ako sa kanya. No, actually lagi kaming ganitong apat tuwing magkakasakit si Addison. Mahalaga siya aming apat. Siya lang din kasi ang nag iisa naming babaeng pinsan kaya sobra ang pagkaprotective namin sa kanya. Kaya kanina ng makapa kong mainit siya ay nagmadali akong maghanap ng gamot para sa lagnat pero wala akong nahanap. Naalala ko na hindi pa nga pala ako nagkakasakit simula ng lumipat ako sa condo unit na ito kaya siguro wala akong stock ng gamot. Ang meron lang ako ay gamot sa sakit sa ulo dahil madalas na sumasakit ang ulo ko dahil sa pagod kaya nagpagawa ako ng gamot na para lang sa akin. It’s a medicine for headache and also a sleeping pills. Para kapag ininom ko ito ay diretso tulog na rin ako. Kaya malamang ay mahimbing na ang tulog ni Addison Pinagawa ko itong gamot na ito sa kaibigan kong si Aron. He is a Doctor and also an owner of a Pharmaceutical Company that aids a non Government Hospital. Pero undercover niya lang yon. Gumagawa talaga siya ng mga illegal na gamot and drugs para sa mga illegal business men. Kung nagtataka kayo kung bakit hindi ko siya sinusumbong sa mga pulis is because he’s my friend. Yes, masama ang ginagawa niya pero wala na akong pake doon. Hindi rin naman ako mabuting tao para husgahan siya. Isa pa, nakikinabang din naman ako sa ilan sa mga illegal na ginagawa niya tulad na nga lang ng gamot na ito na hindi inilalabas sa publiko. Sa paningin lang naman ni Addison ako mabait. But I am far from that.

Pinagtimpla ko ng gatas si Addison para mainom niya ito pag kagising niya. Malakas pa rin ang ulan kaya baka medyo matagalan pa siya rito kaya tinawagan ko na kanina si Tita Gina para sabihin na nasa condo ko ngayon si Addison at mukhang matatagalan pang makauwi dahil umuulan parin. Nagdalawang isip pa ako kung sasabihin ko bang masama ang pakiramdam ni Addison o hindi. Ayokong mag alala si Tita. Pero in the end, napagpasyahan kong sabihin na dahil nanay naman siya ni Addison at may karapatan siyang malaman. Sinabi ko rin na napainom ko naman na ng gamot si Addison para hindi na mag alala pa si Tita. At ngayon ay naglalakad ako papunta sa kwarto kung nasaan si Addison para ibigay itong gatas. Pagkapasok ko ay nakita ko siyang mahimbing na natutulog kaya nilagay ko na lang ang gatas sa gilid ng lampshade. Dahan dahan akong umupo sa gilid ng kama at pinakiramdaman ang noo niya. Mukhang kahit papaano ay umipekto ang pinainom kong gamot sa kanya dahil medyo bumaba ang lagnat niya. Hinawi ko ang ilang mga nakaharang na buhok sa mukha niya at sinuksok ito sa likod ng tenga niya. Tinignan ko mabuti ang mukha niya. Even though I’m her cousin, I can’t deny na maganda talaga si Addison. Napakaamo ng mukha nito. Kaya din siguro napakaprotective namin sa kanya ay dahil ang daming nagkakagusto sa kanya noon. Pero ang iba ay dahil lang sa ganda niya at dahil na rin isa siyang Natividad. Madami ang nag aaya sa kanya noon pero kaming apat ang

nagrereject sa mga ito dahil masyado pang mahiyain si Addison noon para lang manreject ng mga manliligaw niya. Hindi ko alam pero biglang uminit ang pakiramdam ko. Is it because of the champagne? Pero imposible, isang wine glass lang naman ang ininom ko at hindi ako ganon kadaling malasing para mag init sa isang wine glass ng champagne. Muli akong napatingin sa mukha ni Addison. Hindi ko alam kung ano ang sumapi sa akin pero nakita ko na lang ang sarili ko na inilalapit ang mukha sa kanya. Ngayon na malapitan ko na siyang nakikita ay napansin ko ang labi niya. Napakapula nito. Napakapula na para bang…..nang iimbita. Wala sa sarili na hinaplos ko ang mga labi niya. Napakalambot. Hindi ko alam pero nakita ko na lang ang sarili ko na inilalapit ang labi ko sa labi niya. Putangina! Alam kong mali pero sa mga oras ngayon parang walang pakialam ang utak ko sa mga consequences na pwedeng mangyari. Hanggang sa naramdaman ko na ang labi niya na nakalapat sa labi ko. Parang bulta-bultaheng kuryente ang dumaloy sa buong katawan ko ng maglapat ang mga labi namin. Hindi ako gumagalaw at tila pinapakiramdam ko lang siya. Pinapakiramdaman ko lang ang labi niya. Pero ng hindi pa ako masyahan ay dahan dahan ko ng iginalaw ang mga labi ko.

Ang isipin na uminom siya ng gamot na may sleeping pills ay lalong nakapag paexcite sa akin. Alam kong hindi siya basta bastang magigising. ‘Tangina Clyde. Nakareserve na ang pwesto mo sa impyerno.’ Hiniwalay ko ang mga labi ko sa kanya at muling hinawakan at hinaplos ang mga labi nito. Parang mas lalo pa akong na temp ng mararamdaman kong medyo mamasa masa ang mga labi nito marahil dahil sa paghahalikan namin kanina. ‘You know what? Screw morality’ Pinatong ko ang sarili ko sa kanya pero nakasuporta pa rin ang mga kamay ko sa magkabilang side ng ulo niya para hindi niya maramdaman ang bigat ko. Muli ko siyang hinalikan sa labi. Mas mapusok. Mas mapangahas. Pagkatapos ay ang pisnge niya naman ang pinaghahalikan ko… Pababa ng jawline niya… Pababa ng leeg niya… Sinipsip ko ang parteng yon pero siniguro ko pa ring walang maiiwang marka dahil ayokong magtaka siya. Pagkatapos sa leeg ay bumaba ang ulo ko papunta sa balikat niya. Nang makapunta doon ay medyo binaba ko ang malapad na strap ng damit niya para makita ko ang balikat niya. Napaka kinis nito. Napaka puti. Wala akong sinayang na oras at hinalikan ko din ang balikat niya at tulad sa leeg ay sinipsip ko rin ang parteng ito.

Naramdaman kong gusto ng kumawala sa pantalon na suot ko ang alaga ko. Sobrang hibang na nga siguro ako. Dahil nakita ko na lang ang sarili ko na dinikit ang alaga ko sa kahiyasan niya. “Ugh shit!” mahinang mura ko. Balot parin ng damit ang pang ibabang parte namin pareho pero hindi non’ nabawasan ang init at sensayong nararamdaman ko. Parang mas lalo pa nga lang nadagdagan. Mas pinag igihan ko pa ang pag giling ko sa kanya. Mas mabilis. Mas nakakaadik. “Fuck!” kagat labing sigaw ko habang patuloy pa rin sa ginagawa ko. Inilapit ko ulit ang labi ko sa kanya at hinalikan siya ng mas marahas. Hinawakan ko ang baba niya para maitingala ko ang ulo niya. “Fuck ugh ugh! I’m cumming” sigaw ko ng maramdaman kong lalabasan na ako. “Ugh! ugh! ugh! Fuckkkkk!” Naramdaman kong nilabasan ako. Napapikit ako at malalalim na paghinga ang pinakawalan dahil sa pagod. Napadilat ako ng marealize ko ang ginawa ko. Shit! Anong ginawa ko? Pinagpantasyahan at pinagparausan ko si Addison. Si Addison na pinsan ko. Napahilamos ako ng mukha. Dali dali akong lumabas ng kwarto dahil baka ano pa magawa ko ulit sa kanya.

Pagkalabas ko sa kwarto ay napahilamos ulit ako ng mukha. Putangina lang Clyde! Ganyan ka na ba talaga kalibog? Pati pinsan mo di mo pinalagpas? Dahil sa galit sa sarili ko ay napasuntok ako sa pader na malapit sa akin. Pagpapasalamat ko na lang na malakas pa rin ang ulan kaya hindi masyadong rinig ang pagsuntok ko. Pagkatapos kong pagsusuntukin ang pader ay nanghihina na napaupo ako sa sofa. Alam ko na pinaglalaruan ko lang ang mga babae. Ginagamit ang mga katawan nila pang paalis ng init sa katawan pero hindi ko alam na pati kay Addison ay magagawa ko iyon. Kay Addison na lahat lang ng magaganda sa tao ang nakikita. Kahit sa akin. Kahit anong sama ko. Ang bait parin ng tingin niya sa akin. “...Fuck” [EDITED] Hi guys! Im sorry hindi ito update. But please basahin niyo. First of all thank you sa inyo sa patuloy na pagsuporta sa story na ito. Hindi ako gaganahan mag update kung hindi dahil sa mga votes and comments ninyo. Sa mga silent readers feel free to comment huwag kayong mahihiya. Hindi ko rin sasabihin na mag votes kayo. Nasasainyo yan kung gusto niyong bigyan ng votes ang story na ito o hindi. Ang gusto ko lang ay comments dahil natutuwa talaga ako kapag nakakabasa ako ng mga good feedbacks mula sa inyo. And second as you can see in the title I HAVE A ANOTHER STORY!!!

Pwede niyong bisitahin ang account ko para makita niyo yung bagong story ko.Hindi ko pinipilit na i add niyo din yon sa reading list ninyo. Pero hinihiling kong tignan ninyo. Kapag nagustuhan niyo salamat kapag hindi niyo nagustuhan salamat pa rin dahil nag abala kayong tignan yon. And by the way ibang iba ang theme non sa story na to. Medyo dark kasi tong My Cousins’ Obsession. Habang romcom naman yon. Ang pinagkaparehas lang nila ay parehas silang reverse harem. Ang title ng bago kong story ay Bring It On. Please check it out! Addison’s POV Nagising ako ng makaramdam ng lamig. Bakit nakababa ang kumot ko? Ganon ba ako kalikot matulog? Even my dress ay medyo nakataas. Naalala kong nandito pa rin pa nga pala ako sa condo ni Kuya Clyde. Tumayo na ako at naglakad papalapit sa bintana at hinawi ang kurtina para makita kung umuulan pa ba o hindi. Mukhang umuulan pa rin pero hindi na ganon kalakas tulad ng kanina. Tinignan ko ang oras sa wristwatch ko at napag alaman na alas singko na pala. Halos limang oras din akong tulog. Lumabas na ako ng kwarto ni Kuya Clyde para hanapin siya. Nakita ko syang nakaupo sa isa sa mga sofa sa sala niya. Nakayuko si Kuya Clyde habang nasa hita niya ang magkasaklob niyang kamay. Mukhang malalim ang iniisip niya kaya hindi niya ako napansin. “Kuya Clyde” tawag pansin ko sa kanya.

Tumingala naman siya ng marinig ang pagtawag ko. Tila gulat na gulat ito dahil napatayo pa ito ng makita ako. What is happening? why does he look so nervous? “You’re awake!?” gulat na tanong ni Kuya Clyde. “A-ah oo. Nagising kasi ako sa lamig eh.” “Good. Iuuwi na kita. It’s getting late. At baka kung ano pa magawa ko sayo” Sabi niya. Hindi ko na narinig yung huling sinabi niya dahil sinadya niya atang hindi iparinig sa akin. Pagkatapos ay tumayo na siya para pumunta sa kwarto niya. Para siguro kunin yung susi ng kotse niya. Ako lang ba o parang nagmamadali si Kuya Clyde? Bakit parang atat na atat siya na makauwi ako? Nakaramdam naman ako ng lungkot sa isipang iyon. May nagawa ba akong masama? “Let’s go! Humupa na yung ulan.” Aya niya akin at nauna nang lumakad papalabas ng unit niya. Sumunod naman ako sa kanya. Pagkapasok namin sa elevator ay walang balak magsalita. Hindi ko alam kung bakit pero ang bigat ng atmosphere dito sa loob. Pagkabukas ng elevator at dire-diretso pa rin ang lakad niya. Pagkapunta namin kung saan nakapark ang kotse niya ay binuksan niya ang pintuan ng kotse para sakin. Nang makapasok ako ay sinarado na niya ang pinto sa gilid ko at umikot sa isa pang pintuan para pumasok sa driver seat. Habang nagmamaneho siya ay tahimik lang naman akong nakatingin sa labas. Seryoso lang siyang nagmamaneho na

nakapag pakaba sa akin. Madalas kasi ay nagpapatawa siya o kinakausap ako para lang hindi maging awkward ang biyahe namin pero ngayon, iba. Walang balak na mag salita ang kahit isa sa amin. Dahil hindi ako makatiis sa awkward na atmosphere ay napagpasyahan ko na lang buksan yung radio ng kotse. At sakto namang may pinapatugtog na kanta. I know your motives and you know mine The ones that love me, I tend to leave behind If you know about me and choose to stay Then take this pleasure and take it with the pain Binalingan ko si Kuya Clyde para tignan kung ayos lang ba sa kanya na binuksan ko yung radio pero mukhang mas lalo siyang nagalit dahil malalim ang mga pinapakawalan niyang hininga at nakatiim na ang bagang niya. Galit ba siya na nagpatugtog ako? And if in the moment you bite your lip When I get you moaning you know it’s real Can you feel the pressure between your hips? I’ll make it feel like the first time ‘Cause if you want to keep me, you gotta, gotta, gotta, gotta, got to love me harder (I’mma love you harder) And if you really need me, you gotta,

gotta, gotta, gotta, got to love me harder (love me harder). Hindi pa natatapos yung kanta nang biglang patayin ito ni Kuya Cyde. “Why did you turn it off?” Nagtatakang tanong ko sa kanya. “Didn’t you hear the lyrics!?” Nagagalit na sigaw nito. Ano bang problema niya? “I heard it. Loud and clear… but I mean, it’s just a song! Isa pa, sa panahon ngayon, madami nang naglalabasang mga kanta na ganyan ang theme so it shouldn’t be a problem if we ever heard one while we were driving. I don’t know kung anong kinakagalit mo… ” Hindi naman na niya ako sinagot at nagdrive na lang ulit. Pero makikita mo pa rin na galit siya dahil sa pagtiim ng bagang niya at ang pailan ilan niyang paglunok. “Kuya Clyde, may problema ba?” Nag aalala kong tanong. This is the first time na nakita ko siyang magalit. Hindi naman siya sumagot at diretso pa rin ang tingin sa kalsada. Pamaya maya ay nagsalita ulit siya, “Huwag ka na munang pumunta sa condo.” Seryosong sabi nito habang diretso pa rin ang tingin sa kalsada. “H-ha? Bakit?” Naguguluhang tanong ko. Hindi naman sa dahil pupunta ulit ako sa condo. Tambak ang trabaho ko kaya baka hindi rin talaga ako makadalaw sa kanya. Kaya lang nagtataka ako kung bakit. Mas lalo ko tuloy nakumperma na galit siya sa akin.

“Kuya Clyde, are you… for some reason… mad at me? Mmay ginawa ba akong masama? You can tell me, kaysa naman bigla bigla ka na lang nagiging seryoso diyan…. Nakakapanibago.” Salita ko ulit sa kanya ng hindi niya sagutan ang nauna kong tanong. “No. I’m not mad at you, Addison.” I’m mad at myself. I’m so mad at myself for what I did to you. Isip isip ng binata. “Then why? Bakit ang seryoso mo? Bakit ang tahimik mo?” Tanong ko ulit. “....Sigh! I’m not angry, okay?...Sigh! nagkaroon lang ng pagtatalo yung manager ko at isang photographer na naka assign para sa photoshoot namin kaya tahimik ako at malalim ang iniisip…” “...regarding naman about sa condo, we will have a full week schedule, so I will not be in the condo for a week because we’re temporarily staying at the hotel. Ikaw na rin naman na ang nagsabi na hindi ka naman pumupunta sa condo kapag wala ako diba? So I figured, I would be better to let you know as soon as possible. “Ahh is that so? Dont worry, baka hindi rin naman talaga ako makapunta doon dahil tambak ang trabaho ko. Pero grabe ka! akala ko talaga galit ka. Akala ko tuloy may ginawa na talaga akong masama haha. I was so nervous, pano ba naman, natulog lang ako naging seryoso ka na haha.” Medyo natatawang sabi ko. Phew! Buti na lang ayon lang pala ang problema. Akala ko talaga may nagawa na akong masama eh. Pagkadating namin sa tapat ng bahay ay bumaba na kaagad ako. Inaya ko pa siyang pumasok sa loob pero tumanggi siya. May aasikasuhin pa raw siya kaya kailangan niya nang umalis. Hindi ko na siya pinilit pa. Tinignan ko na lang ang

sasakyan niyang hanggang sa makaalis. Nang hindi ko na ito matanaw ay binuksan ko na yung gate namin at pumasok na sa loob. Pagkapasok ko sa loob ay hindi ko inaasahan na makikita ko si Kuya Leo na nakaupo sa isa sa mga sofa sa sala. Wait, what is he doing here? “Oh anak nandiyan ka na pala. Kamusta pakiramdaman mo? Nakausap ko si Clyde sa telepono kanina ang sabi may lagnat ka daw. Ano kumain ka na ba? gusto mo bang paghanda kita o gusto mo munang magpahinga?” “Hindi na Ma, busog pa naman ako. Okay na rin po ako, may pinainom na sa aking gamot si Kuya Clyde at nakapagpahinga na din muna ako sa condo niya. Kaya din siguro hindi na tumuloy yung lagnat ko.” “Sigurado ka?” Naninigurado pero nag aalala pa ring tanong ni Mama. “Opo Ma” nakangiting sagot ko dito para hindi na siya magalala pa. Binalingan ko naman ng tingin si Kuya Leo na nakatayo na mula sa pagkakaupo niya kanina. “Kadadating lang din niyang si Leo nung dumating ka. Osiya! May pag uusapan ata kayo. Maiwan ko muna kayo at magluluto lang ako ng dinner natin ha.” Sabi ni mama at iniwan na kami at pumunta sa kusina “Kuya Leo, napadalaw ka?” “Ahh may hihingin sana akong favor sayo kaya lang narinig ko na masama yung pakiramdam mo?”

“No! Unting hilo lang naman yon. Nasobrahan siguro sa stress sa trabaho pero I can assure you that I’m fine now. Uhm… ano ba yung favor na sinasabi mo? As long na kaya kong gawin yan okay lang sa akin.” “ah yeah, about that… I’m sorry for asking you a favor ng biglaan at ng ganitong oras but… may pupuntahan kasi akong event. One of our shareholders are holding a party for their wedding anniversary and I… need a date.” Nag aalangang sabi niya. “Is that so? Okay lang. Pwede ako. Date lang naman pala, akala ko pa naman kung ano.” “No, it’s… it’s not just a date.” nag aalangang wika niya “What do you mean?” Nagtatakang tanong ko. “It just so happens na that person na may wedding anniversary ngayon ay may anak na babae na kasing edad ko and you probably already know what they want.” he said and i nodded because i perfectly understood kung ano ang problema at kung saan hahantong ang usapan na ito. “Gusto niyang ireto ang anak niya sa akin but I can’t just turned him down ng basta basta at sabihin ang dahilan na ‘I dont have time for that’ ... that is why I just blurted out that I have a girlfirend. Pero hindi pa rin siya na niniwala hanggat wala akong dinadala sa party. At kapag nakumbinse ko siya that I’m already in a relationship tsaka niya lang ako titigilan sa pagrereto sa anak niya.” Mahabang paliwanag niya “So in short…. you want me to pretend to be your girlfriend?” dahan-dahang sabi ko. “Yeah! Just for this night.”

“Wait! Ngayong gabi na? Agad-agad? Bakit hindi mo ko sinabihan ng mas maaga? Tsaka hindi niya ba ako kilala? I mean, baka kasi alam niya na isa din akong Natividad. Edi epic fail yang plano mo.” No wonder kaya naka tuxedo siya ngayon. So ngayong gabi din ang party. “No! Dont worry, this year lang pumunta dito sa Pilipinas si Mr. Chua para magtayo ng business and last month lang namin siya naging shareholder kaya wala pa siyang masyadong kilala sa mga Natividad bukod sa parents ko at sa grandparents natin na ocassionally pumupunta sa mga events.” Sabi nito at hindi na sinagot ang una kong tanong. Pagkatapos niyang sabihin yon ay pinag isipan ko muna yung sinabi niya. Well wala namang masama kung magpretend akong girlfriend niya for one night. Pinsan ko na naman siya so there’s no malice for that. “Hmm…. sige tutal isang gabi lang naman eh.” “Really!? That’s good but… Are you really sure you’re okay?” mula sa masaya ay napunta sa pag aalala ang tono ng boses nito. “Ok na ok. Seriously, Kuya Leo. You dont need to worry! Uminom na ako ng gamot.” Pamimilit ko sa kanya na ok na ako. “okay, pero sabihin mo sakin agad kapag masama ulit yung pakiramdam mo para mauwi kita kaagad dito.” “Ok po KUYA!... Ah nga pala. Pano yan wala akong susuotin?” “Dont worry, nasa loob na ng kotse yung susuotin mo. Wait kukunin ko lang.” sabi nito at lumabas ng bahay. Hindi niya naman pinaghandaan to no?

Pagkabalik niya ay may dala na siyang isang malaking paper bag, “Suotin mo na yan. Hintayin kita dito sa sala.” Sabi nito sabay abot saakin ng paper bag. Pagkadating ko sa kwarto ko ay inilabas ko ang damit na nakalagay sa paper bag. Ang ganda! It’s a simple yet elegant white dress. Alam talaga ni Kuya Leo kung ano yung mga tipo kong damit. Pagkasuot ko na dress ay nilugay ko na lang ang buhok ko at kinulot ang dulo. Pagkatapos ay nag make up ako ng simple lang. Kahit madalang ako mag make up ay marunong pa rin ako para sa mga ganitong sitwasyon at dahil nga nagtatrabaho na ako. Simpleng make up lang ang ginawa ko. Pagkatapos ay sinuot ko ang two-inch high heels na regalo sakin ni Mama. Nang makita kong ayos na ang itsura ko ay bumaba na ako. Nakita kong nakaupo pa rin si Kuya Leo sa sofa. Nang maramdaman niya ata ang presensiya ko ay tumingin siya sa direksiyon ko. Tumayo na siya at lumapit sa akin. “Gorgeous as always!” Nakangiting sabi nito sakin I chuckled, “Hindi mo na ako kailangang bolahin dahil lang pumayag ako dito sa request mo.” natatawang wika ko na tinawanan niya rin. “Napagpaalam na kita kay Tita na may pupuntahan tayo. Let’s go. Baka nag uumpisa na yung party.” “Sige. Ma alis na po kami!” Sigaw ko para marinig ni Mama. Lumabas naman si Mama mula sa kusina. ” Oh! Aalis na kayo? O sige ingat ha! Leo pakibantayan yang anak ko ah.” “Yes tita. Babantayan ko po itong si Addy.” Natatawang sabi ni Kuya Leo.

Napasimangot naman ako sa usapan nila. “Alam niyo kung tratuhin niyo ako para akong bata. Ma, malaki na ako, di niyo na ako kailangan ibilin kay Kuya Leo. Hays, Sige na Ma, alis na kami. Bye!” Sabi ko sabay lapit kay mama at hinalikan ang pisnge. Pagkatapos non ay lumabas na kami ng bahay. Inakay niya ako papunta ng kotse niya. Pagkapasok sa kotse ay nag umpisa na siyang magmaneho. Tahimik lang ang biyahe namin pero hindi awkward tulad ng naramdaman ko nung nakasakay ako sa kotse ni Kuya Clyde. Maaliwalas kasi ang aura ni Kuya Leo. Pagkarating namin sa venue ay naghanap lang kami ng mapagpaparkingan at bumaba na. Ang ganda at ang sosyal na venue pero hindi na ako nagulat dahil siguro ilang beses narin ako nakapunta sa mga business party. Pagkapasok namin ay hindi maiwasan ang mga matang nakatingin sa amin. Gwapo kasi ng katabi ko. Mukhang hindi naman niya pinapansin ang mga ito at diretso pa rin kami sa paglalakad hanggang sa huminto kami sa dalawang may katandaang lalake at babae pero kahit ganun makikitaan mo pa rin kagandahan ang babae ganun rin sa lalake na makikitaan mo pa rin ng kagwapuhan. “Good evening Mr. And Mrs. Chua. Happy 25th Wedding Anniversary.” Nakangiting bati ni Kuya Leo sa mag asawa. Ahhh so sila pala yung may party. Ibig sabihin sila rin yung nagrereto ng anak nila kay Kuya Leo. Pero asan na yung anak nila? “Oh! Mr. Natividad, I thought you’re not going to come. I’m so glad you did.” Napabaling naman ang tingin nito sa akin. “Ohhh! Is she the one you’re talking about? You’re girlfriend?”

“Yes, she’s my date.” Nakangiting sabi ni Kuya Leo na animo’y proud na proud na girlfriend niya ako. “Well hello sweetheart! So glad to meet you. You are so beautiful.” Bati sa akin ni Mrs Chua. “Thank you po. But in terms of beauty, i don’t think i can’t compete with a person as gorgeous as you, Madam.” Nakangiting compliment ko rin dito. “Oh you’re so sweet! I already like you hahaha. Ganyan daw ata talaga kapag parehas na maganda, nagkakaintindihan.” biro ni Mrs Chua na ikinatawa naming dalawa habang nakangiti namang naiiling ang dalawang lalake. Nang humupa ang tawanan ay nagtanong si Kuya Leo “Where is Erika?” Erika? Sino si Erika? “Hay nako ewan ko ba dun sa batang yon, bigla-bigla na lang nawawala. Tumakas na naman siguro. Osiya sige maiwan na muna namin kayo at aasikasuhin pa namin yung ibang bisita. Enjoy yourselves!” Sabi nila at umalis na. Pagkaalis ng mag asawa ay pumunta naman kami ni kuya Leo sa isang round table at naupo na muna, “Nagugutom ka na ba?” Umiling naman ako sa tanong niya. Naalala ko naman yung tanong niya kanina. “Ah Kuya Leo, who’s Erika?” “Anak nila” sagot nito. Teka ibig sabihin yung Erika yung inerereto sa kanya? “Ayun ba yung inerereto sayo?” Tanong ko na tinanguan niya lang. So ayun nga.

“Sayang gusto ko pa naman makita yung inerereto sayo.” nanghihinayang na sabi ko. “Mas mabuti ng hindi mo siya makita.” Sabi nito na ipinagtaka ko “Ha? Why not?” “Basta” napapout naman ako sa sagot niya pero hindi ko na siya pinilit pa. “Ayaw mo ba talagang kumain? Juice gusto mo? Water?” Tanong nito. Nagtataka ba kayo kung bakit hindi nag alok si Kuya Leo ng wine? It’s because they know that I have a low tolerance pagdating sa mga alak. At pagsinabi kong low. It means very low. Seriously, isang wine glass palang ng alak ang inumin ko tumba na ako. Sasagot sana ako na gusto ko ng kumain ng magring ang phone niya. Sinagot niya naman ang tawag. “Hello…Yes… Alright, wait a second” sabi nito at tinakpan ang speaker ng phone niya at binaling ang tingin sa akin. “Manguha ka na lang ng pagkain sa food area kapag nagutom ka. May dumadaan din dito na waiter na may dalang pagkain. punta lang ako saglit sa balcony dahil masyadong maingay dito sa loob.” Sabi nito sa akin. Tinanguan ko lang siya. Nang makita niyang tumango ako ay naglakad na siya papuntang balcony para marahil mas magkaintindihan sila ng kausap niya. Masyado kasing maingay dito sa loob dahil may background music. Nang makaramdam ako ng gutom ay napagpasyahan ko ng pumunta sa food area para manguha ng pagkain. Papunta na sana ako doon ng makaramdam ako ng may bumangga

sa likod ko. Pagkaharap ko ay nakita ko ang isang babae. Natapon nito yung iniinom niyang wine sa suot niya. “Grrr! Look what you’ve done!? You ruined my dress!! ” Sigaw na sabi nito kaya nag uumpisa ng tumingin ang iba sa amin. Ako lang ba o parang nangyari na ito? “Oh my God, Miss I’m so sorry. Hindi ko sinasadya. Pasensiya na!” Paghingi ko ng tawad. “Maalis ba niyang sorry mo itong wine sa dress ko!? BOBITA!! ” sabi nito kaya hindi ko maiwasan magalit. Hindi ako pinag-aral ng magulang ko para lang insultuhin ng kung sino. “Excuse me lang Miss. I know kasalanan ko kaya natapon yang wine mo, that’s why I apologize pero hindi ba’t may kasalanan ka rin. Ikaw yung nasa likod ko so it means ikaw dapat ang umiwas dahil nakita mo na mabubunggo ka sa akin. Mas nagmukha ka lang dehado dahil sayo natapon yang wine na iniinom mo. Sino sa atin ngayon ang bobita?” Balik tanong ko sa kanya “YOU BI-” nahinto ang sigaw nito ng magring ang phone niya. “Pasalamat ko nagmamadali ako kung hindi mapapahiya ka talaga. Hmmp! Stupid!” sabi nito sabay alis. I cant help but sigh. Bakit nitong mga nakaraang araw, dumadalas ata ang pag encounter ko sa mga ganong klaseng tao? At dahil sa nangyari ay parang nawalan ako ng ganang kumain kaya bumalik na lang ulit ako sa table namin.

Nakapangalumbaba lang ako ng may isang waiter na lumapit sa akin, “Ma’am, you want?” Alok nito sa akin. Dahil sa inis ay basta ko na lang kinuha ang inaalok niya at basta-basta ding tinungga iyon sa pag aakalang juice lang ito. Nang makaalis na yung waiter ay ilang minuto lang ng makaramdam ako ng hilo. Teka! Hilo? Tinignan ko naman yung bagay na hawak hawak ko at napag alaman na isa itong wine glass. Ibig sabihin yung ininom ko?.... Oh God…. [EDITED] Leo’s POV After I talk to George, my secretary, yes secretary ko ang tumawag sa akin. He just inform me about the meeting tomorrow with the board of directors. After I end the call ay bumalik na ako sa loob ng venue. Lumabas pa kasi ako kanina para sagutin yung tawag dahil masyadong maingay dito sa loob because of the background music. Pagkabalik ko sa table namin ay nakita ko si Addy na naka dukdok sa lamesa. Dont tell me masama pa rin pakiramdam niya? Sabi ko kasi sa kanya ok lang kahit hindi na siya sumama eh. Tigas talaga ng ulo

Pagkaupo ko sa tabi niya ay hinawakan ko ang balikat niya at marahan siyang niyugyog. “Addy!” Tawag ko sa kanya pero hindi pa rin siya gumagalaw “Addy!” Mas malakas ng tawag ko. Umungol naman siya na animo’y naistorbo ang pagkakatulog. “Addy, let’s go! Iuuwi na kita! Masama pa rin ba pakiramdam mo?” Nag aalalang tanong ko sa kanya. Umalis na siya sa pagkakadukdok at dahan dahan tumingala para tignan ako. Pagharap niya sa akin ay nagulat ako ng makita ko ang namumula niyang mukha at mapupungay na mata. Medyo nag alala ako dahil akala ko ay nagkaroon ulit siya ng lagnat pero ng kinapa ko ang noo niya ay normal pa rin naman ang temperatura niya. “Gusto ko pa!” Namumungay na sabi nito. “What do you need?” Nagtatakang tanong ko rito. Nilabas niya naman yung isa niyang kamay na natatakpan ng lamesa dahil dumukmo siya kanina. Akala ko kung ano yung hawak niya pero nagulat ako ng makitang isa iyong wine glass What the! “Gusto ko pa ulit ng alak! Penge pa ko!” Mula sa hawak niyang wine glass ay napabaling ulit ang tingin ko sa kanya ng magsalita ulit siya na animo’y isang bata na nanghihingi ng candy sa magulang niya. “Shit! bakit ka uminom ng alak!? You know you have a low tolerance when it comes to alcohol, right?”

“Alam ko! Binigay lang naman sakin ng waiter yan eh! Bakit nagagalit ka!” Nakanguso at tila nagmamaktol na sa sabi nito sa akin. “Sigh! Halika na, iuuwi na kita. Siguradong magagalit sa akin si tita nito eh. Pinangako ko pa naman sa kanya na babantayan kita.” sinesermunan ko siya pero mukhang hindi naman siya nakikinig “AYOKO PA! I dont want to go home! Gusto ko pang uminom! Bigyan mo pa ko nun!” Nagmamaktol pa rin na sigaw nito. “I have a chocolate inside my car. Gusto mo ibibigay ko na lang sayo yon.” “TALAGA?” parang batang tanong nito “Yes! Kaya sumama ka na sakin para maibigay ko na sayo yung chocolate.” At para mauwi na kita sa inyo. “Pinky swear?” Tanong nito sabay abot sa akin ng pinky finger niya. Natawa naman ako sa tanong niya. Para talaga siyang bata. “Pinky swear!” Sabi ko sabay abot ng hinliliit niya gamit ang hinliliit ko. “Promise yan ah” hirit pa nito at tumayo na sa kinauupuan. Tumayo na rin ako. Inalalayan ko siyang maglakad palabas nitong party dahil pagewang gewang na siyang maglakad. Pero bago kami lumabas ay hinubad ko muna ang coat ko para ilagay sa kanya. Sigurado kasing malamig na sa labas dahil gabi na. Nang makapunta kami kung saan naka park ang kotse ko ay dahan dahan ko na siyang ipinasok sa loob. Nang maipasok

ko na siya sa loob ng kotse ay tinawagan ko muna si Mr. Chua para sabihing mauuna na kaming umuwi. Nang matapos ang tawag ay naglakad na ako papunta sa kabilang side ng kotse para buksan ang pintuan at tsaka pumasok. Nakita kong nakapikit na si Addy kaya akala ko ay nakatulog na siya. Mabuti na rin yan para hindi na siya maghanap ng chocolate dahil baka magwala pa ito kapag wala akong naibigay. This is the main reason kaya pinagbabawalan namin siyang uminom kahit ng alak. Dalawa kasi yan eh. It’s either maging isip bata siya o maging…. wild. And thank God hindi lumabas ang pagiging wild niya. Nalaman namin ang pagiging low tolerance niya sa alcohol at ang nagiging resulta kapag nakakainom siya nung birthday ko. Two years ago. Sinorpresa nila ako sa office ko nung birthday ko. At ang lokong Clyde nagdala ng isang bucket ng can beers. At ang loko loko inasar si Addy na hindi siya pwedeng uminom ng alak. Dahil napikon si Addy sa pang aasar ni Clyde ay pinilit niya kaming painomin siya kahit isang can lang. Noong una ayaw namin pero dahil mapilit si Addy and dahil nasa legal age na din naman na siya para uminom ay pinagbigyan na namin siya. And God knows kung gaano kami nagsisisi na pinagbigyan namin siya. Nakakatatlong lagok pa lang siya ng bigla siyang tumahimik at yumuko. Nag alala pa kami ng bigla siyang tumahimik pero nagulat kami ng sinabi niyang gusto niyang pumunta ng disneyland. Pagkatapos niyang sabihin yon ay umakyat siya sa isa sa mga sofa sa office ko at nagtatatalon doon habang sumisigaw ng Mickey Mouse. Pagkatapos noon ay tumigil na siya at nanahimik kaya akala

namin ay tapos na pero nagulat kami ng ayain niya naman kami na pumunta sa isang Club. Gusto niya daw makipagkilala sa ibang lalaki at makipagsayaw. We are all shock ng makita namin ang ganong side ni Addy. Kaya after that day pinagbawalan na namin siyang uminom ng alak. Pero ito nga at mukhang hindi ako nagtagumpay na bantayan siya. Susuotan ko na sana siya ng seat belt ng umungol siya at sinubukang alisin ang coat na binigay ko sa kanya “Uhmmm… ang init. Alisin niyo to. Ang init” sabi niya at sinusubukan pa rin alisin yung coat na nilagay ko. Hinawakan ko naman yung coat para sana alisin sa kanya dahil mukhang hindi siya komportable ng bigla niyang hawakan yung kamay na ginagamit ko pang alis sana ng coat. Bigla siyang tumingin sa akin gamit ang mapupungay niyang mga mata. “Hi Handsome.” Husky na bulong nito pero narinig ko pa rin dahil malapit lang ako sa kanya. I dont know why but I find her voice….sexy. Shit ka Leo! Umayos ka! Mula sa pagkakahawak ng kamay ko ay napunta ang mga kamay nito sa leeg ko. “Do you want to have some fun, Mr. Black?” Nang aakait na tanong nito saakin. Eto pa ang isa sa mga nangyayari kapag nalalasing siya. Hindi niya kami nakilala. Noong ngang nalasing siya sa office ko at inuwi namin siya sa bahay nila ay tinawag niyang batang mukhang gurang si tita. Hindi namin alam kung compliment ba yon o insult pero nakatikim

siya ng batok kay tita dahil doon. And Wait!, what? Mr. Black? “Mr. Black?” Nagtatakang tanong ko sa kanya “Yes! Just like your eyes.” Mababang tono na sabi nito sabay haplos niya sa gilid ng kaliwang mata ko gamit ang hinlalaki niya. Hinawakan ko naman ang dalawang kamay niya at binitaw sa pagkakahawak sa mukha ko “Addy, lasing ka lang ok! Just stay still para makabit ko na yung seat belt mo at mauwi na kita sa inyo, ok” sabi ko. Inalis niya naman yung kamay niya sa leeg ko kaya akala ko ay aayos na siya. Mas lumapit pa ako sa kanya para makabit ko yung seat belt niya ng bigla niyang hatakin ang batok ko at ilapit niya ang labi niya sa labi ko. Ang bilis ng mga pangyayari. Namalayan ko na lang na gumagalaw na ang mga labi niya at marahas akong hinahalikan habang naistatwa naman ako sa pwesto ko dahil sa gulat. Shit! Kumilos ka Leo! Nang makabawi sa pagkagulat ay hinawakan ko siya sa balikat at nilayo. Mukhang nagulat naman siya sa ginawa ko dahil madali ko lang siyang nailayo sa akin. “Fuck! What the hell, Addy! Why did you do that?” Sigaw ko sa kanya. I know hindi niya talaga gustong gawin yon pero hindi ko alam kung anong irereact ko. Sa sobrang gulat ko hindi ko naiwasan na sigawan siya. “Why? don’t you like my kiss?” Nagtatakang tanong nito.

“Goddammit! this is wrong! ...You know what….sigh! Umayos ka na lang Addy, iuuwi na kita.” Sabi ko sa kanya pero mukhang hindi niya man lang ako pinakinggan at kinawit niya lang ulit ang dalawang kamay niya sa leeg ko “I know you also like this. Dont resist me.” Sabi nito at muli akong hinalikan. Ngayon mas mapusok. Mas marahas. Noong una ay nilalabanan ko pa ang temptasyon dahil alam kong mali ito. At sa aming dalawa ako ang mas may kamalayan dahil ako ang hindi lasing pero habang tumatagal para bang….. nagugustuhan ko na ang ginagawa niya. “Aray” kinagat niya ang labi ko ng marahas at sigurado akong magdurugo iyon. Bumuka ang bibig ko ng nagsalita ako at mukhang kinuha niya ang pagkakataong iyon para mapasok ang bibig ko. May nalasahan pa akong lasang kalawang na panigurado yung dugo ko. Mukhang may hinahanap ang dila niya sa loob ng bibig ko at ng mahanap niya ang dila ko ay sinipsip niya iyon at kinagat. Nawala na ng tuluyan ang pagpipigil ko dahil sa ginawa niya. Nagpadala na ako ng tuluyan sa tukso. Sa tukso na mahalikan at matikman ang nakakaadik na labi ni Addy, sa pinsan ko. And I dont care about the consequences. All I want to do right now is to taste the delicious lips of my cousin. I dont know why pero parang sabik na sabik ako na matikman ang labi niya. Hinawakan ko siya sa pisnge at mas pinalalim pa ang aming mga halik. May isa lang akong napansin. Habang hinahalikan ko siya ay nakikita ko ang wild na Addy pero nandun pa rin yung totoong Addy. Her kiss is wild yet… innocent. Hard yet … smooth. Nararamdaman ko pa rin sa mga halik niya ang

kaignorantehan sa mga ganitong bagay. Marahas ang halik niya pero at the same time parang kumakapa pa rin siya kung paano humalik. What a perfect combination. Dahil nasakop na ako ng pagnanasa ay nakipaglabanan na rin ako ng halik. We both fight for dominance but of course I win. Thank god heavy tinted itong kotse kaya walang nakakapansin sa amin Nang hindi ako komportable sa pwesto namin ay tinigil ko muna ang paghahalikan namin at naupo sa upuan ko sa driver seat pagkatapos ay hinatak ko siya papaupo sa kandungan ko. Nang maiupo ko na siya sa kandungan ko ay sinimulan ko na ulit siyang halikan. Gaya ng ginawa niya kanina ay ginalugad ko rin ang bibig niya hanggang sa mahanap ko ang dila niya. Nang mahanap ay sinimulan ko na itong kagatin ay sipsipin na nag paungol sa kanya. Shit! Damn this luscious lips Wala kaming ginawa kundi umungol at habulin ang labi ng isa’t isa. Para bang sabik na sabik kaming mahalikan ang isa’t isa. Nang magsawa ay sinimulan ko namang bumaba papunta sa leeg niya. Ungol lang ang naging response niya sa akin. Binigyan ko siya ng kiss mark sa batok dahil sigurado akong walang makakapansin noon dahil palaging nakalugay ang buhok ni Addy. Nararamdaman kong unti-onti ng sumisikip ang pantalon ko at mukhang nararamdaman din ni Addy yon dahil nagsimula ulit itong umungol.

“Ahhh God! You’re hard!” Bulalas nito ng maramdaman ang bukol sa pantalon ko. Nilapit ko naman ang bibig ko sa tenga niya at bumulong. “It’s your fault baby! Your the one who’s responsible for this. Now do anything to tame this dragon inside my pants.” Bulong ko sa kanya sabay kagat sa tenga niya. Umungol naman ulit siya bilang tugon Akala ko ay hahayaan niya lang na ako ang magtrabaho sa ginagawa namin kaya nagulat ako ng magsimula siyang gumiling sa ibabaw ng kandungan ko. May suot pa kami parehas na damit pero hindi iyon nakakabawas sa init na nararamdaman namin tuwing nagtatama ang aming mga pribadong parte na balot pa rin ng tela. Fuck! Ang sarap! Patuloy lang siya sa pag indayog pero parang hindi parin ito sapat para sa akin Nagsimulang lumakas ang ungol ni Addy ng sabayan ko din ang pag galaw niya. Paminsan minsan ay tinataas ko pa ang balakang ko para siguradong nagkakatamaan talaga ang mga pribadong parte namin. “Ah! Ah! Ah!” Patuloy na ungol niya kaya hindi ko rin maiwasan umungol “Ugh! Ugh! Ugh! Shit Addy! Oh God! That’s it baby! Grind on me!” “Uhm! Uhm! Uhm!” Puro ungol lang namin ang maririnig dito sa loob ng kotse. “Shit! Ugh! Ugh!

“Oh God Im cummimg!” Sigaw na ungol nito. “Ah! Ah! Let’s ha! ha! ....let’s cum together baby.” Sabi ko sa kanya sa hawak sa beywang niya para mas magkalapit pa ang mga katawan namin. At ngayon nga ay halos hindi na mapagdaanan ng hangin ang pagitan namin habang patuloy pa rin sa pagsasalpukan ng mga pribado namin na natatakpan pa rin ng tela. “Ah! Ah! Ah! Ah!” “Ugh! Oh shit! Ugh! Ugh! ” “Im…IM CUMMING!” sigaw nito at mas bumilis pa ang pag indayog sa kandungan ko “Ahhhhhhhh” sigaw nito at huminto na sa paggiling at dumukdok na lang sa balikat ko habang naghahabol ng hininga “AHHH! SHITTTT!” sigaw ko ng maramdaman kong nilabasan na din ako. Walang nagsasalita sa amin at parehong naghahabol ng hininga. Pamaya maya lang ay nagsalita na ako. “That was wonderful baby!” Sabi ko sa kanya pero hindi naman siya tumugon. Binalingan ko siya ng tingin na hanggang ngayon ay nakadukmo pa rin sa balikat ko at napag alaman na nakatulog na pala siya. I know I should feel guilty pero hindi. And to be honest gusto ko yung nangyari sa amin. And…. I want to do this again. Well Im really fucked up!

Eto palang ang ginawa namin pero nilabasan na ako. Paano pa kaya kung wala nang mga tela ang nakaharang. Shit! Isipin ko pa lang tinitigasan na ako Tinignan ko ulit si Addy na ngayon ay mahimbing na mahimbing ang tulog sa balikat ko. Inalalayan ko yung ulo niya at nilagay siya sa dibdib ko para mas makita ko siya ng maayos. Nasa kandungan ko pa rin siya. Hinaplos ko ang mukha niya at hinawi ang ilang hibla ng buhok na nakaharang sa mukha niya. Hindi ko maiwasan na tumingin ulit sa mga labi niya. Kung hindi kami nasa sitwasyon na ito ay matatawa ako dahil medyo nakaawang pa ang labi Pero ngayon para akong…. naakit. Naaakit na muli siyang halikan. Pinadaan ko ang hinlalaki ko sa mga malalambot niyang labi. Hindi na ako nakapagtimpi at tinikman muli ang mga labi niya. Madali ko na lang naipasok ang mga dila ko dahil nakabukas ang mga labi niya. Sinibasib ko siya ng halik ............. Nang makarating kami sa tapat ng bahay ni Addy ay pinara ko muna saglit ang kotse ko sa tapat nila at bumaba. Pumunta ako sa side niya at binuksan ang pintuan ng kotse para makuha siya. Nang mabuhat ay pumunta na ako sa tapat ng gate nila at nag doorbell. Ilang saglit lang ay lumabas na si tita. At nagulat ng makitang karga-karga ko si Addy at mahimbing na natutulog. Binuksan ni Tita ang gate para makapasok na kami. Pagdating namin sa sala ay nagtanong si tita

“Anong nangyari kay Addison, Leo?” Nag aalalang tanong nito “Dont worry tita. Nakatulog lang sa biyahe.” “Ah ganun ba? Oh sige paki dala na lang siya sa kwarto niya ha. Kukuha lang ako ng maligamgam na tubig pampunas sa mukha niya. Ayaw niya kasing natutulog ng may make up eh.” Sabi ni tita at pumunta na sa kusina Dinala ko naman si Addy sa kwarto niya at inihiga sa kama niya. Nang maihiga ko siya ay sinimulan ko ng alisin ang mga sandals na suot niya. Pagkatapos kong alisin ang sandals niya ay naupo na muna ako sa kama sa gilid niya. I cant believe na nagawa ko yon kay Addy. Kay Addy na pinsan ko. Yet I dont feel guilty at all. More on like I feel there is something new inside me. And I know it’s because of Addy She awaken the beast inside me. Pero hindi ako tanga para pakinggan kung ano man ang sinasabi ng katawan ko. Pinsan ko siya at kung ano man ang nabubuong bagong emosyon sa akin. Mas makabubuti kung pigilan ko na lang yon. And Im sure nadala lang ako sa temptasyon kanina pero sisiguraduhin kong hindi na mauulit pa iyon. Oo tama nadala lang ako.

I guess kulang lang ako sa sex. I need someone who can release the heat whenever I feel it. And I’ll make sure na hindi si Addison iyon. ........................................................................ OMG! THANKS SA 1K READS. AND DAHIL DIYAN ANOTHER UPDATE FOR YOU GUYS!!! YEHEY!!!�������� THANK YOU THANK YOU THANK YOU!!! PERO BAKA MEDYO MATAGALAN AKO MAG UPDATE NG CHAPTER 11 DAHIL I’M BUSY SA MGA SUSUNOD NA MGA WEEKS. PERO I PROMISE NA MAG UUPDATE AKO KAPAG MAY FREE TIME. THANKS AGAIN!!!! EDIT: I replace Mr. Blue to Mr. Black. I just remember na si Clyde lang pala ang may lahing foreigner sa kanilang apat so it’s impossible na maging blue din ang mata Leo����. Sorry sa pagkakamali����. Kapag may nakita pa kayong mali pakisabi na lang sa akin para mabago ko agad but of course sa mahinahong paraan���� Yun lang lovelots���� Binibining A. A/N: OMG OMG OMG!!! 9K+ na ang nagbabasa nito. Thank you! And because of that here’s the update. Warning: so many time skip .................................................................... Addison’s POV Nagising ako ng tumunog ang alarm clock ko. Pinatay ko ito at sinubukang umupo sa kama pero bago ko pa nagawa yon

ay napahiga ulit ako dahil sa sakit ng ulo ko God! What happened? Bakit ang sakit ng ulo ko? Teka, ano bang nangyari kahapon? Inalala ko lahat ng nangyari kahapon at kung bakit nagising na lang ako na nandito na sa room ko. Pumunta sa party kasama si Kuya Leo, may nakaaway na babae, bumalik sa table at uminom ng…. Nanlaki ang mga mata ko ng maalala ang nangyari kagabi. Uminom ako ng alak. Nakainom ako. Oh my gosh! Ano na naman kayang kagagahan ang ginawa ko kagabi? Pero ano kayang nangyari nang makainom ako? Wala akong naaalala kapag nakakainom ako kaya hindi ko alam kung ano ang mga nagagawa ko kapag lasing ako. Hindi pa nga ako makapaniwala noong una when my cousins told me what I did and what I said noong first time kong nalasing. Pero ng makita ko ang kaseryosohan ng mga mukha nila ng pagbawalan nila akong uminom lalo na kapag wala sila sa tabi ko ay pinaniwalaan ko na sila. Nako! Nako! Ano na naman kayang kabaliwan ang ginawa ko kagabi? Sana naman hindi ganon kalala Well nandoon naman si Kuya Leo kaya sigurado akong hindi niya ako pababayaang gumawa ng kung ano-anong kalokohan…. di ba? Nawala ako sa iniisip ko ng may kumatok mula sa labas ng pintuan ng kwarto ko.

“Addy! Gising ka na ba? Pinagluto na kita ng almusal, may gatas na din dito. Papasok na ko ha” narinig kong bigkas ni mama sabay bukas ng pintuan. Hindi ako naglolock ng pintuan kapag natutulog ako dahil noong bata ako at kahit ngayon ay lagi kong hinihintay ang good night kiss nila Mama’t Papa tuwing gabi. “Anak, ayos ka lang ba?” Tanong ni mama sabay lapag muna ng tray sa tabi ng lampshade. Napansin niya sigurong nakahawak ako sa gilid ng noo ko. “I’m okay, Ma. Medyo masakit lang po yung ulo ko. But I’m okay.” i reassured her. Ayokong mas lalo pa siyang mag alala sa akin “Nga pala Ma, Bakit dinalhan niyo pa po ako ng pagkain? Pwede naman po akong kumain sa baba. Napagod pa tuloy kayong dalhan ako ng almusal.” “Oh eto yung gatas, inumin mo na hanggat mainit pa. Sigh! Ano ka ba? Lagi akong naglilinis ng bahay natin kapag wala akong magawa dito kaya hindi ako mapapagod dahil lang dinalhan kita ng almusal. Isa pa, nag- alala ako sayo dahil diba medyo masama pa yung pakiramdam mo kahapon kaya dinalhan kita ng pagkain. Nga pala hindi ka na namin ginising ng Kuya Leo mo ng inuwi ka niya kagabi. Nakatulog ka na daw sa biyahe. Baka kako napagod ka masyado kahapon kaya hinayaan ka na naming magpahinga.” Mahabang litanya sa akin ni mama “Wala na bang…. sinabi si Kuya Leo sa inyo?” Nag aalala kong tanong. Sigurado kasi akong pagagalitan na naman ako ni mama kapag nalaman niyang nalasing ako kagabi. Im 22 years old yet Im proudly admit na takot pa rin ako sa sermon ni mama na minsan may kasama pang palo

“Ha? Wala naman. Bakit ano pa bang sasabihin sa akin ng Kuya Leo mo?” Nagtatakang tanong ni mama Mukhang hindi na binanggit ni Kuya Leo na nalasing ako. Thank God! “Ah Wala! Wala naman po hehe! Sige po Ma. Maliligo na muna ako. Baka malate pa ako sa trabaho ko. Dalhin niyo na po itong almusal ko sa baba. Gusto ko sabay tayong kumain sa mesa mamaya.” Sabi ko sabay naglakad papunta ng closet para manguha ng damit “Pero teka! Papasok ka pa rin? Eh diba masakit yung ulo mo? Magpahinga ka na lang kaya.” Bigkas ni Mama. Tumigil muna ako sa pagkuha ng damit at hinarap siya. “Hindi pwede Ma, ilang araw na akong kung hindi absent, half day ang pasok sa opisina. Baka mapagalitan na ako ng boss ko niyan. Isa pa Ma, hindi naman ganon kasakit yung ulo ko. Iinom na lang po ako ng gamot sa sakit ng ulo mamaya. Hmm?” Nakangiting sabi ko. Baka pag nakita ako ni Mama na matamlay ay pilitin pa akong wag munang magtrabaho ngayon. “Are you sure?” Nag aalala pa ring tanong ni mama “Haha opo Ma, Im okay. Sige na mauna na kayong bumaba. Maliligo lang ako then bababa na din ako.” “Oh sige” pagkasabi ni Mama niyan ay tumayo na ito mula sa pagkakaupo sa tabi ng kama at kinuha yung tray “Bilisan mo maligo. Baka malate ka. Hintayin kita sa baba ok?” Sabi ni Mama na tinanguan ko na lang Pagkalabas ni mama ay pumasok na ako ng CR para maligo.

......... “Ma! Alis na po ako.” Sigaw ko kay Mama dahil nasa kusina siya. Katatapos lang namin mag almusal Lumabas si Mama sa kusina para makita ako “Ganon ba? Oh Sige, ingat ka sa pag pasok ok?” Sabi ni Mama pagkatapos ay niyakap ako at kiniss sa noo. Sinuklian ko naman ang yakap niya “Sige Ma. Bye!” Pagkalabas ko ng gate ay naglakad pa ako saglit dahil medyo nasa loob ng subdivision ang bahay namin. Hindi naman pwedeng pumasok ang mga taxi dito. Ah nga pala di ko pa natatawagan si Kuya Leo. Sigurado akong pinahirapan ko yon kagabi dahil lasing ako Medyo natagalan bago ako sagutin ni Kuya Leo [Hello?] Medyo malalim ang boses ni Kuya Leo pero hindi ko na pinansin iyon “A-ah Kuya Leo, salamat sa paghatid sa akin kagabi. And thank you dahil hindi mo sinabi kay Mama na nalasing ako. Pero wala naman siguro akong ginawang kakaiba kagabi…. diba?” Medyo nag aalangan ko pang tanong Nagtaka pa ako ng puro malalalim na paghinga lang ang naririnig ko sa kabilang linya. “Hello Kuya Leo?” [Actually meron] Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya

“Meron? A-anong ginawa ko kagabi?” [Para kang batang nanghihingi ng alak kagabi kahit lasing kana. Pinahirapan mo akong pauwiin ka. Kung hindi ko pa sinabi na may chocolate ako sa kotse hindi ka pa sasama sakin.] “Y-yun lang?” Nag aalala kong tanong [Dont worry yun lang naman yung ginawa mo kagabi] “Haha Thank God! Akala ko kung ano nang pinaggagagawa ko kagabi. Pero alam ko namang hindi mo ako pinabayaan kagabi right?” [....Yeah! You’re right.] “Sige kuya Leo ibababa ko na tong tawag. Thank you ulit. Byee” Nang makalabas na ako ng subdivision ay nag abang na ako ng taxi. Nang may mapara ako ay pumasok na ako sa taxi at sinabi ang name ng company namin. ........... I was typing for my presentation next week ng may kumalabit sa likod ko. Pagkalingon ko ay nakita ko si Ashley. “Oh bakit?” Mahinang tanong ko. Baka kasi maistorbo namin yung iba pang nagtatrabaho “What happenend yesterday? Bakit ka pinapunta ni Clyde? May nangyari ba sa Baby Clyde ko?” Tanong ni Ashley “Seriously Ashley? Baby Clyde? But anyway sa lunch time na lang ako magkukwento. Not now, nagtatrabaho pa tayo eh.” Sabi ko sa kanya.

“Ok! But, promise me na sasabihin mo lahat ha?” “Oo na, oo na. Ikaw talaga. Kahit kailan ang kulit mo.” Natatawa kong sabi ko “Alam ko namang hindi niyo matitiis ang kakulitan ko diba? Diba? Diba?” “Haha oo na. Sige na magtrabaho ka na.” Pagkatapos kong sabihin yon ay hindi na niya ako bumalik na siya sa ginagawa niya at hindi na ako kinulit ........... (Lunch Time) “ANOO? NAGMODEL KA PARA SA ISANG PHOTOSHO—hmp hmp hmp” tinakpan ko ang bibig ni Ashley dahil sa lakas ng boses niya “Pwede ba Ash, medyo i-low volume mo yang bibig mo. Nasa coffee shop tayo. Hindi lang tayo ang tao dito kaya wag kang masyadong maingay dahil nakakabulabog ka ng iba pang customers.” Narinig kong sabi ni Jane Inalis ko naman na yung kamay ko mula sa pagkakatakip sa bibig ni Ash. “Sorry naman, na excite lang.” Sabi ni Ash ng nakanguso “Anyway highway, trully mars? Nagmodel ka nga?” Tanong ulit ni Ash pero sa mas mahinahon ng paraan “Oo, eh naaksidente daw yung kasama dapat talaga ni Kuya Clyde sa photoshoot eh. Wala naman na daw silang makuha na ibang model dahil puro may pinagkakaabalahan daw kaya ako na lang yung naisip ni Kuya Clyde.”

“Bakit kaya hindi ako yung naisip ni baby Cly—aray! Oo na! Oo na titigil na! Wag kang nambabatok!” Binatukan kasi siya ni Jane. “Pwede ba tigilan mo na yung kakatawag sa kanya ng baby, ano yon sanggol? Sigh! Anyway Addy! Anong nangyari pagkatapos non?” Tanong ni Jane “Eh may magagawa pa ba ako? Si Kuya Clyde na yung nagrequest eh. Syempre pumayag na ako. Pero simpleng dress lang naman yung pinasuot nila sakin then light lang din na make up.” “Ay bongga! Parang gusto ko tuloy makita yung mga pictures niyo. Minsan ka lang pa naman mag dress at make up. Gusto ko makita itsura mo mars!” Napailing nalang kaming dalawa ni Jane dahil sa kakulitan ni Ash. “Nga pala, babalik na yung manliligaw mo next week ah. Anong gagawin mo? Sasagutin mo na ba?” Tanong ni Jane sakin “Babalik na si Karl?” Tanong pabalik ni Ash “Paulit ulit? Unli? Unli? Oo babalik na next week.” Sabi ni Jane Karl Esteban is my co-worker and my suitor. Almost 5 months na siyang nanliligaw sa akin. Actually kilala na din siya ni Mama nung minsang nag insist siya na siya na ang maghahatid sa akin sa bahay. Botong boto nga sa kanya si Mama eh. Wala lang siya dito dahil may inassign sa kanya yung boss namin na project sa Japan ng 1 month. And yeah next week

na ang balik niya “Nga pala Addy, nabanggit mo na ba sa mga pinsan mo ang tungkol kay Karl? Diba mas maganda kung makilala din nila si Karl? Malay mo maging kayo ni Karl edi mas maganda dahil mas maaga nilang makikilala si Karl.” Sabi ni Jane “Hindi pa eh. Nawawala sa isip ko na banggitin sa kanila hehe” Pero ang totoo niyan hindi naman nawawala sa isip ko na banggitin sa kanila si Karl. Sadya lang na parang may pumipigil sa akin na ikwento si Karl sa kanila Ewan ko ba, siguro kasi lagi nila akong pinagbabawalan na mag boyfriend dati kaya ngayon kahit na mature na ako at my nanliligaw na ulit sa akin. Natatakot akong baka hindi nila magustuhan si Karl. Pero bakit ganon? Feeling ko may iba pang dahilan kung bakit hindi ko mabanggit banggit si Karl sa kanila. Hindi lang dahil takot akong hindi nila magustuhan si Karl. Nawala ako sa iniisip ko ng mag ring ang cellphone Sinagot ko naman ang tawag ng makita kong si Kuya Marcus ang caller. “Hello Kuya Marcus! Napatawag ka?” I ask him [Hello Addy! Naabala ba kita?] “No! No! Hindi naman kuya Marcus. Kumakain lang naman kami ng Lunch. Why did you call?” Tanong ko sabay inom sa milktea ko

[Sunduin kita mamaya. Let’s have a date!] Nasamid naman ako bigla sa sinabi niya [Are you okay, Addy?] Nag aalalang tanong niya “Ah cough! Cough! O-oo oo! Okay lang ako. Nasamid lang. Anyway cough bakit biglaan naman ata Kuya Marcus?” [Wala naman naisip ko lang, hindi pa tayo nakakapag bonding ng tayong dalawa lang ever since bumalik ako. So ano payag ka?] Pinag isipan ko ang sinabi niya. Well wala namang masama. And wala din naman akong gagawin mamaya “Sige! Mamaya. Sunduin mo na lang ako.” ............... “Byee Addy! Enjoy ka sa date niyo ng pinsan mo ah! Una na kami ni Jane. Byeee!” Sabi ni Ash. Kinawayan ko na lang sila at pumasok na sa kotse ni Kuya Marcus. Natawagan ko na din si Mama na kasama ko si Kuya Marcus ngayon. Habang bumabiyahe kami ay hindi ko maiwasan magtanong “Kuya Marcus, saan ba tayo pupunta? Pwede naman tayong pumunta na lang ng bahay. Masarap magluto si Mama” “Wala lang. Gusto ko lang na lumabas tayo saglit.” Sabi niya. Hindi na lang ako sumagot at pinabayaan siyang magmaneho Wala pang 10 minuto ay tinigil na din ni Kuya Marcus ang sasakyan. Binaba niya kami sa isang mamahaling restaurant.

May lumapit sa aming isang waiter “Table for three” seryosong sabi ni Kuya Marcus Teka three? May kasama kami? “This way Ma’am, Sir” sabi ng waiter sa amin sabay dinala kami sa isang table pagkatapos ay binigyan kami ng menu Umalis naman kaagad ito pagkatapos naming maka order. Wala pang 10 minuto ay bumalik na ulit ang waiter na dala ang mga inorder namin. Tahimik lang kaming kumakain. Walang nag iimikan sa aming dalawa. Sa apat talagang pinsan ko. Si Kuya Marcus ang pinaka intimidating para sa ibang tao. Pero hindi naman ako kagaya ng iba na naiintimidate sa kanya dahil kilala ko yung totoong siya. Kumakain lang kami ng may biglang tumawag sa pangalan niya. “Marcus!” Napatingin namin ako sa likod ko ng marinig ko yon. Samantalang tuloy pa rin sa pagkain si Kuya Marcus at para bang hindi man lang narinig yung tumatawag sa kanya. Dirediretsong umupo yung babae sa bakanteng upuan. Infairness maganda ang babae. Maputi at light brown ang buhok. Ganon din ang mata niya. Girlfriend kaya siya ni Kuya Marcus?

Mukhang napansin naman ako ng babae dahil napatingin ang babae sakin “Marcus, who is she?” Nagtatakang tanong ng babae Magpapakilala na sana ako ng biglang ipagsaklob ni kuya Marcus ang mga kamay namin. “She’s my girlfriend” ..................................................... Yeah I know sabaw ang update na ito hahaha. But dont worry. Babawi naman ako sa next chapter. Enjoy this chapter (kahit sabaw). Binibining A. Addison’s POV “She’s my girlfriend.” Nanlalaking matang naibaling ko ang tingin ko kay Kuya Marcus Did he just say…. girlfriend? Inilapit niya ang mukha niya sa tenga ko “Just go with the flow.” Bulong niya sa akin. Kaya kahit naguguluhan ay hindi na ako nagtanong. “Y-your… girlfriend?” Gulat na tanong ng babae “Yeah, this is my girlfriend Addison. Addison, She’s Samantha….a friend.” pagpapakilala ni Kuya Marcus sa aming dalawa.

A friend? Nakita ata ni Samantha na nakatingin ako sa kanya kaya nginitian niya ako Fake smile Alam ko ang ang fake smile sa genuine. I’ve seen a lot of that from the fake people who just want to be my friends because of my family. I dont know why but sometimes, I feel like I dont want to be a Natividad. You know, just a normal person. Kahit kasi hindi ako kilala ng lahat ay may ilan pa ring nakakakilala sa akin at karamihan sakanila ginagamit ako para makalapit sa mga grandparents, aunts and uncle ko na nasa business world. Well going back to Samantha, Ayoko namang magmukang bastos kaya sinuklian ko rin siya ng ngiti. Ahhh so Samantha pala pangalan niya. “Umorder ka na lang ng gusto mo.” Malamig na sabi ni Kuya Marcus kay Samantha Nakita ko naman ang pagdaan ng sakit sa mukha ni Samantha pero nawala din yon ng mahalata niya atang nakatingin ako sa kanya. Tumawag na siya ng waiter at binigay ang order niya. Mga ilang minuto lang ay dumating na rin ang inorder niya at nagsimula na siyang kumain. Pinagpatuloy ko na rin ang pagkain ko.

Sarap na sarap ako sa kinakain kong pasta ng manguha si Kuya Marcus ng panyo mula sa pantalon niya at pinunasan ang gilid ng labi ko “Kahit kailan talaga para kang bata.” Seryosong bigkas niya habang patuloy pa rin ang pagpunas sa gilid ng labi ko. Nginitian ko lang siya at nagpatuloy sa pagkain. Pero bago ko ipagpatuloy ang pagsubo ay nabaling ang tingin ko kay Samantha at nakita ko siyang nakatingin lang sa amin. Pero hindi iyon ang napansin ko sa kanya. Kundi yung imosyon na nakita ko sa mga mata niya. Galit at selos Pero nawala ito ng nagawi din ang tingin sa kanya ni Kuya Marcus. Gusto kong matawa. Siguro kung malalaman niya lang kung ano talaga ang ugnayan namin ni Kuya Marcus sa isat isa ay mahihiya din siya dahil walang basehan ang pagseselos niya sa akin dahil nakababatang pinsan lang naman ako ni kuya Marcus. Pero kahit na pinakilala ako ni Kuya Marcus na girlfriend niya I think wala pa rin naman siyang karapatang magselos dahil kaibigan lang siya. Pwera na nga lang kung may gusto siya kay Kuya Marcus. Because if that’s the case, bahala na silang dalawa sa buhay nila. Matapos lang ng ilang minuto ay natapos na din kaming tatlo kumain. Nagpaalam lang ako saglit na pupunta ng CR. Dahil napadami ata ako ng inom ng ice tea.

Pagkapasok ko ng CR ay pumasok kaagad ako sa isa sa mga cubicle. Pagkatapos ko magbawas ng tubig sa katawan ay lumabas na ako ng cubicle pero huminto muna ako sa harap ng salamin para tignan ang sarili ko. Nilapag ko muna saglit yung cellphone ko. Ngayon ko lang din napansin na walang tao ang CR dahil ang tahimik at nakabukas lahat ng cubicle. Lalabas na sana ako ng biglang may pumasok. Si Samantha. “Ah gagamit ka rin ba? Sige hintayin ka na lang namin sa table. Mauna na akong lumabas ah.” Sabi ko sa kanya at lalabas na sana ng hawakan niya ang braso ko. And take note, mahigpit ang paghawak niya sa braso ko. “A-ah bakit? May kailangan ka ba?” Kahit nasasaktan ay hindi ko pinahalata at tinanong siya. “Stay away from Marcus.” Its not a request. It’s a command “A-ano?” Naguguluhang tanong ko sa kanya. “Hindi ko alam kung kailan at saan kayo nagkakilala but Im telling you. Mas nauna ko siyang nakilala kaysa sayo. So Im warning you, Stay away from Marcus because he’s mine.” Inalis ko ang pagkakahawak niya sa braso ko at tinignan din siya sa mata “Hindi ko alam kung ano ang kinagagalit mo pero sinasabi ko sayo mas matagal ko na siyang kilala kaysa sayo. At hindi ba parang lumalagpas ka naman na ata sa linya ng pagiging friend kung bakuran mo si Kuy- si Marcus. You’re

more acting like a jealous girlfriend than he’s friend.” Hindi ko napigilang sabi sa kanya Nakita ko namang mas lalo pa siyang nagalit sa akin. Pero nagulat ako ng bigla na lang itong ngumise. “Then I can say, your boyfriend is cheating on you. He is my first. He is the one who devirginize me. And he is the one who makes me a woman. And we’ve been fucking each other for almost a month now. So Im telling you I am not giving him up. So if I were you, kung ayaw mo pang masaktan dahil sa katotohanan na mas mahal niya ako kaysa sayo, makipaghiwalay kana sa kanya.” Seryosong sabi nito sa akin Hindi naman ako nakapagsalita kaagad dahil sa sinabi niya Teka kung may nangyari na sa kanila ni Kuya Marcus hindi ba dapat sila na? Bakit friend pa rin ang pagpapakilala sa kanya ni kuya Marcus? Ano yun, friends with benefits? Meron ba talaga non? Akala ko sa mga movies lang merong ganon? “Cat got your tongue?” Sarkastikang tanong niya sa akin. Magsasalita na sana ako ng biglang bumukas ang pintuan ng CR. Nagulat ako ng pumasok si Kuya Marcus sa CR. “M-marcus!” Nagulat na bigkas ni Samantha Lumapit si Kuya Marcus sa tabi ko. Yung totoo? Nasan yung mga tao? Bakit wala man lang pumapasok sa CR na ito? “What did you say? I’m yours? Tsk! Hindi ko alam na pagmamay ari mo pala ako. As far as I know, no one owns

me beside myself. And it’s none of your business kung kailan at saan kami nagkakilala. Dont you dare threatened my girlfriend or else…” nakakatakot na sabi ni Kuya Marcus kay Samantha “B-but Marcus, what about us? All the nights we’ve shared, itatapon mo na lang ba yon para sa babaeng yan?” Nakita kong kumunot ang noo ni Kuya Marcus dahil sa sinabi ni Samantha. “Us? There’s no us. And all that steamy nights was just a pure sex. Sinabi ko na sayo yan bago may nangyari sa atin pero pumayag ka. Pumayag ka sa set up natin. But as far as I know matagal ko nang pinutol ang ano mang kasunduang pinag usapan natin.” Seryoso pa ring bigkas ni kuya Marcus “Let’s go Addy.” Sabi niya sa akin at hinawakan ako sa braso “Teka Kuya Marcus” tawag ko kay kuya Marcus dahil hindi ko pa nakukuha yung cellphone ko. Pero mukhang mali ata yung nasabi ko. “Kuya Marcus?” Nagtatakang tanong ni Samantha Nanlaki naman ang mata ko dahil napansin pa iyon ni Samantha “Ha! I knew it! Hindi ka talaga niya girlfriend. Tell me Marcus, ginagawa mo lang ba ito para pagselosin ako? Because Im telling you it works.” Nakangiti ng baling ni Samantha kay Kuya Marcus “Hindi ko kaylangang pagselosin ka dahil hindi ka mahalaga sakin.” Seryosong sabi niya “Ok! Sige, hindi mo na ginagawa ito para pagselosin ako. But tell me, hindi mo talaga siya girlfriend, right?” Tanong ni

Samantha Hindi naman umimik si Kuya Marcus kaya akala ko ay hindi niya na ito papansinin at aalis na lang kami pero nagulat ako ng bigla akong hawakan at hatakin ni Kuya Marcus sa batok at beywang. H-he’s kissing me! Kuya Marcus is kissing me! Hindi niya ginagalaw ang labi niya. Nakadikit lang ito sa labi ko. Hindi ako makakilos sa gulat kaya hindi na ako nakaprotesta ng igalaw niya ang labi niyang nakadikit sa labi ko. Napasinghap ako ng kagatin niya ang ibabang labi ko na naging dahilan para mapasok niya ang dila niya sa loob ng bibig ko. Mas hinatak niya pa ako papalapit sa kanya na halos hindi na makadaan ang hangin sa pagitan namin. Napasinghap ako ng maramdamang kinagat at sinipsip niya ang dila ko. Hindi ko alam ang gagawin. Gusto kong magprotesta pero tila naistatwa ako sa kinatatayuan ko at hindi makagalaw. Naramdaman ko din na hinahagod niya pababa taas ang kamay niyang nasa beywang ko na animo’y kinakabisado ang hugis ng katawan ko. Nalaman ko na lang na naghahabol ako ng hininga ng bumitaw na sa aming halik si Kuya Marcus.

“See? I love Addison. So if I were you, tigilan mo na ang kakahabol mo sa akin dahil may girlfriend na ako. Pumayag lang ako na makipagkita sayo para sabihin na tumigil ka na. I love her. And I will never love another woman if it is not her.” Seryosong sabi ni Kuya Marcus at hinatak na ako papalabas ng CR. Leaving Samantha there,alone. ..................... “I’m sorry for what I did earlier, Addy. I just have to do that para tigilan na niya ako.” Bigkas na sabi niya Nasa kotse na niya kami ngayon pero hindi niya pa pinapaandar ito. Huminga muna ako ng malalim bago ko siya tinignan. “Alam mo Kuya Marcus, naiintindihan kita na sometimes you have to do desperate things para makaalis sa hot seat. Pero kasi, kailangan pa ba talagang gawin yon? I mean, pwede mo naman siyang hindi sagutin at umalis na lang eh.” “You dont know her, Addy. Masyadong desperada si Samantha. And what I did earlier was my last option para tigilan na niya ako, ang ipamukha sa kanya na hindi ko siya kayang mahalin. That She’s just my FuBu.” “Kasi naman, bakit kasi pumayag ka sa set up na ganon! Ano yon friends with benefits? Ngayon tuloy hind ka na makaalis sa set up niyo dahil obsess na babae ang pinatos mo.” Parang nanay na pinapagalitan ang anak na sabi ko kay Kuya Marcus “I’m sorry, Addy. Dont worry, kalimutan mo na lang yung nangyari kanina.” Pampagaan ng loob na sabi niya sakin

“Hindi naman kasi ganon kadali yon eh! Lalo na’t…...l-lalo na’t” iyon ang first kiss ko Oh my god. Imagine yung first kiss ko napunta lang sa pinsan ko! Paano yung pangarap ko na sa asawa ko lang ibibigay yon? “Lalo na’t what?” Nagtatakang tanong niya “LALO NA’T FIRST KISS KO YON! OK! FIRST KISS KO YUNG KINUHA MO!” nagmamaktol kong sabi sa kanya Pero nagulat ako ng tumawa lang siya sa sinabi ko “Haha, ayaw mo noon, sa pinsan mo nabigay yung first kiss mo. At least hindi ka manghihinayang kung sakaling sa siraulong lalaki mo nabigay yung first kiss mo.” Natatawang sabi niya sa akin “KUYA MARCUS NAMAN EH!” “Ok! Ok! Hindi na, ganito na lang. Isipin mo na lang na normal na lang yung ginawa natin.” “Ano?” Hindi ko magets na tanong sa kanya “Alam mo noong nasa States pa kami. Ang mga tao doon normal lang sakanila na maghalikan ang magkakamag anak. Kahit nga magkakapatid doon naghahalikan.” Parang wala lang na sabi niya Well nasabi nga sakin nila Jane na liberated daw masyado ang mga tiga ibang bansa. Nakikita ko na rin iyon sa mga napapanood kong hollywood movies pero kasi ang hirap lang talaga alisin sa isip ko yung nangyari kanina

“Pero kuya Marcus, hindi naman ito States. Wala tayo sa ibang bansa. Nasa Pilipinas tayo at dito, hindi normal na maghalikan ang magkakamag anak ano man ang dahilan o rason mo.” Seryoso kong sabi sa kanya “Bakit Addy? Ano ba yung naramdaman mo nung hinalikan kita?” Seryosong tanong niya sa akin na kinagulat ko “A-ano? A-ah h-hindi ko alam.” Actually hindi ko talaga alam kung ano yung mararamdaman ko kanina. “Then let me remind you kung ano yung naramdaman mo kanina.” Sabi niya sa akin na kinalito ko Nagulat ako ng hawakan niya ang baba ko at ilapit ang labi niya sa labi ko. At sa pangalawang pagkakataon. Naglapat na naman ang mga labi namin. Pero iba na ngayon. Nakakagalaw na ako kaya sinubukan kong magprotesta pero hinawakan niya lang ako sa batok para hindi ko malayo ang mukha ko. Tulad kanina kinagat niya ulit ang ibabang labi ko. Pero alam niya atang hindi ko bubuksan ang bibig ko kaya mas diniinan niya pa ang pagkagat dahilan para umaray ako at buksan ang bibig ko. “Aray—” hindi ko pa natatapos ang sinasabi ko ng ipasok niya na ang dila sa loob ng bibig ko. “Hmp! Hmp! Hmp!” Mga mahihinang protesta ko. Pinaghahampas ko ang dibdib niya pero parang wala ding nangyayari dahil parang bato sa tigas ang dibdib niya. At tulad kanina, habol hininga na naman ako ng bitiwan na niya ang mga labi ko.

“What did you feel?” Tanong sa akin ni Kuya Marcus habang seryosong nakatingin sa mga mata ko “A-ano?” “I said what did you feel?” “W-wala.” Wala akong masabi sa sobrang dami ng nararamdaman ko ngayon “See? Wala kang mararamdaman dahil magpinsan tayo. Kung sa ibang bansa lang tayo lumaki baka wala lang sayo kapag hinalikan kita. Lumaki ka lang kasi sa conservative na bansa at pamilya kaya akala mo mali yung ginawa natin. Wala namang mali doon kung hindi mo lalagyan ng malisya. Isipin mo na lang parang hinalikan lang kita sa pisnge.” Sabi niya sa akin. S-siguro nga ganon lang yon. Tsaka siguro first and second kiss ko yun kaya ganon lang ang naging reaksiyon ko. Tama, tama si Kuya Marcus. Isa pa hindi naman siguro magsisinungaling si Kuya Marcus sa akin…diba? ........................................................................ Chapter 12 done! Click the star if you think this chapter deserve a vote���� And… HAPPY 13K+ READS TO US!!! Lovelots!���� Binibining A. A/N: Lily Collins my bae.���� Di man lang tumatanda������������

����Sweet, talk to me babe. It’s magical. Sweet lullaby~~ �������� Addison’s POV Pag katapos ng mga nangyari ay nagpahatid na ako pauwi kay Kuya Marcus. I let out a big sigh. Hay! Feeling ko sumakit yung ulo ko dahil sa mga nangyari kanina. I decided to have a warm bath before ako bumaba para mag dinner. Pagkalabas ko ay pumwesto ako sa harap ng salamin para iblower yung buhok ng may kumatok sa pinto. “Anak, kakain na” rinig kong bigkas ni mama mula sa labas “Sige po, Ma. Sunod na po ako!” Tahimik lang kaming kumakain ni mama ng dinner. Kahit kailan ang sarap talaga ng luto ni Mama. Kain lang ako ng kain ng biglang magsalita si Mama. “Nga pala anak, tumawag sakin ang Lola Anastacia mo.” Lola Anastacia is my lola in my Father’s side “Oh? Talaga po? Ano pong sabi ni lola?” Nakapagtaka naman. Alam ko kasing busy lagi ang grandparents ko because as I said before, they’re still managing their businesses kahit nandiyan naman na yung mga tito’t tita ko. Isama mo pa si Kuya Leo

“Pinapapunta niya tayo bukas sa bahay nila. May dinner date daw dahil ipapakilala daw ni Axel ang girfriend niya.” Bigkas ni mama. Sabagay wala naman akong pasok bukas dahil linggo. “Pero anak baka hindi ako makasama bukas.” Dugtong ni mama sa sinabi niya kanina “Po? Bakit ma? May lakad ba kayo bukas?” Nagtatakang tanong ko “Oo eh. Pupuntahan ko yung Tita Maricel mo sa ospital. Eh diba nabanggit ko sayo na na-dengue yung anak niya, balak ko sanang dalawin bukas.” Pagpapaalam ni mama. Si Tita Maricel ay isa sa mga kaibigan ni Mama. “Ganun po ba? Edi samahan ko na po kayong bumisita bukas.” “Hindi na. Ano ka ba. Okay lang. Pumunta ka na sa dinner date bukas. Nakakahiya naman kung tayong dalawa ang hindi pupunta. Lola mo pa naman ang mismong nag imbita sa atin. Ako na lang bibisita kila Maricel.” “Sigh! Sige po, kayo pong bahala. Ikamusta niyo na lang po ako kila Tita Maricel pati sa anak niya.” Clyde’s POV “Kuya Clyde” rinig kong tawag niya sa pangalan ko in a deep sexy voice “Addison” halos hindi ko na makilala ang sarili kong boses dahil sa lalim nito Nakita ko siyang naglakad papalapit sa akin.

“I want you, Kuya Clyde.” Nang aakit niyang bulong ng makalapit na siya sa akin. “No! No! This is wrong, Addy! Dont do this. I already regret what I did to you last time. Ayokong pagsisihan ulit yung ginawa ko sayo.” “No! No, it’s okay, Kuya Clyde. Ginawa mo lang kung ano ang dinidikta ng katawan at puso mo. I also like what you did. So please, babe. Just let out beast.” After she said that, she kiss me. Deep, intoxicating, and with need And right there, i lost it I gave in to the temptation Napabalikwas ako ng higa dahil sa panaginip ko. Panaginip, panaginip. Lintek na panaginip yan “Damn it! Damn it!” Mura ko. Simula ng gawin ko yon kay Addy. Wala nang gabi na nakatulog ako ng maayos. She’s always in my dreams. Her innocent face, her intoxicating lips Napasabunot ako sa buhok ko dahil sa mga pinag iiisip ko. Just Shit Clyde But dont you really want to do it? Rinig kong bigkas ng isang boses sa isip ko A-ayoko. I dont want to do it again what I did the last time Really? But why?

Because it’s wrong. Maling mali yung ginawa at pinag iiisip ko kay Addy. I’m fantasising her even though she is my cousin There’s nothing wrong with what you feel NO! EVERYTHING IS WRONG WITH HOW I FEEL. DO YOU KNOW WHAT IT IS? IT’S INCEST, IT’S TABOO. MALI ITONG NARARAMDAMAN KO PARA SA KANYA Magiging mali lang naman yang nararamdaman mo kapag may nakaalam. Pero hindi mo naman hahayaan na malaman ng iba iyang nararamdaman mo hindi ba? A-ano? Alam ko mukha na akong baliw dahil kinakausap ko ang sarili ko. Pwede mo pa rin naman siyang mahalin, maangkin ng hindi niya nalalaman o ng iba. If you really want her. Then go. Own her. Make her yours. B-but how? I’m pretty sure you know how Parang may sa demonyong sumanib sa akin dahil sa mga naririnig ko. My evil conscience wants me to completely submit myself sa demonyong nagtatago sa likod ng pagkatao ko at markahan at angkinin si Addy And I just realize….. That’s what I really want Para akong natauhan sa sinabi ng evil conscience ko. Tama! I can still own her. I can still make her mine ng walang nakakaalam.

“Hahaha. Sigh Clyde, you really fucked up huh?” I guess kung may tao nakakakita sakin. They will think Im crazy. Im laughing alone sa lakagitnaan ng gabi But well, i guess Im really crazy Crazy, deeply, madly in love with her “Anak, una na ako ha” Rinig kong sabi ni Mama mula sa baba. Nasa kwarto ako ngayon at nagsusuklay na lang ng buhok “Sige po Ma. Pakamusta na lang po ako kila Tita Maricel.” may kalakasan na sabi ko para marinig niya Sandali lang ay nakarinig na ako ng pagbukas ng gate kaya malamang ay nakaalis na si Mama. Inayos ko na lang ang sarili ko at bumaba na rin I wear a simple baby blue dress. Pagkalabas ko ng kwarto ay dumiretso na rin ako pababa ng hagdan. Pagkalabas ko ng gate ay nagulat ako ng makita ko si Kuya Clyde sa harap ng gate na nakasandal sa kotse niya at tila may hinihintay “Oh? Kuya Clyde! What are you doing here? Diba dapat nasa bahay ka na nila lola Anastacia?” “Well I decided na ihatid na kayo ni tita. By the way, Where is she?” Nagtatakang tanong nito ng makita niyang ako lang mag isa ang lumabas ng gate.

“Ahh, hindi makakapunta si Mama. Bibisitahin niya kasi yung kaibigan niya.” “Ahhh, ganun ba? Then let’s go? Baka hinihintay na nila tayo.” Sabi niya sabay bukas ng pintuan ng kotse at inalalayan akong pumasok. Nang makapasok na ako ay umikot siya para makasakay na din. Habang nasa biyahe ay napapansin kong panay ngiti or should I say ngise si Kuya Clyde. And he’s also humming “Wow! Good mood ka ata Kuya Clyde? Bakit? May maganda bang nangyari?” “Hahaha nothing. I just realize something last night.” Nakangiti pa rin nitong tugon sabay tingin sa akin. Hindi ko alam pero parang may kakaiba sa mga mata niya ngayon. He looks genuinely happy. But his eyes, there is something in his eyes that I cant pinpoint out His eyes is like the eye of a predator ready to eat his prey Nailing at natawa naman ako sa mga iniisip ko. My God Addy! Para kang tanga. Bakit mo naman pag iisipan ng ganon si Kuya Clyde. At tsaka may tingin bang masaya pero parang mangangain? Mag isip ka nga! Saan ka nakakita ng ganong tingin. Hahaha! I guess I’m imagining things Dahil sa sobrang lalim ng mga iniisip ko ay hindi ko namalayan na nakarating na pala kami. Kung hindi pa dahil hininto ni Kuya Clyde ang sasakyan di ko pa malalaman.

Tatanggalin ko na sana ang seatbelt ko ng may humawak sa kamay kong nakahawak na sa seatbelt. Pagkalingon ko ay nagulat ako ng makita kong kay Kuya Clyde palang kamay ang pumigil sa akin. Pero hindi dahil doon kaya ako napahinto at nagulat Ang lapit ng mukha niya sa akin! “Ako na mag aalis nito.” Sabi niya at tinangal na ang seatbelt sa akin. “A-ah sige! Thank you! Ano… Halika na? Pasok na tayo sa loob?” Aya ko sa kanya. Hahawakan ko na sana ang pintuan ng kotse para makalabas na ng kotse ng hawakan niya ang kamay ko at baba ko para ipihit ako paharap ulit ako sa kanya. Oo, nagulat ako sa ginawa niyang paghatak at paghawak sa baba ko “B-bakit Kuya Clyde? May problema ba?” Medyo naiilang kong tanong “Wala naman. It just that, you are really beautiful, Addy.” Sabi niya sa mababang boses habang nakatingin siya sa mga mata ko I’m not gonna lie, the way he look at me and the way he said it, it sent shivers and goosebumps to my skin “A-ahh hahaha. S-siyempre naman K-kuya Clyde magaganda lahi natin eh H-hahaha” Medyo pabiro kong sagot sa kanya para mawala sana yung tension at awkward atmosphere sa pagitan namin na hindi ko alam kung bakit merong ganong atmosphere in the first place. Pero mukhang hindi ata effective dahil sa awkward laugh ko

Mga ilang segundo pa siyang tumitig sa akin bago niya binitawan ang pagkakahawak niya sa kamay at baba ko. Hindi ko alam kung bakit pero parang nakahinga ako ng maluwag dahil sa ginawa niya Para ka talagang tanga Addy! After all these years ngayon kapa nailang sa pinsan mo? Nakaupo kaming lahat ngayon a kumakain sa isang malaking lamesa. Dinesign kasi talaga itong lamesang ito kapag may okasyon at nagsasama sama ang buong Natividad. Pero ngayon, walo lang kaming nakaupo sa malaking lamesang ito. Ako, ang apat kong pinsan, si ate Violet at si Lolo’t Lola Puro busy kasi ang mga magulang ng pinsan ko kaya hindi sila nakarating. Wala ding kasamang family si Ate Violet. Kanina habang ‘iniinterview’ siya ni lola Anastacia about sa kanya sinabi niya na matagal na daw patay ang mga magulang niya at only child lang din daw siya kaya wala siyang kamag anak na kasama dito. “Alam mo iha, ikaw palang ang kauna unahang babae na pinakilala sa amin Axel.” Masiglang sabi ni Lola Anastacia “Ahhh, talaga po?” Masayang sabi ni Ate Violet “Yes iha.” Napahinto naman ako sa pagkain ng maramdaman kong nag vibrate ang cellphone ko mula sa pouch ko. Nang makita kong si Mama ang tumatawag ay nag excuse muna ako sa kanila para makausap si Mama sa kusina “Hello Ma?”

“Ah anak, baka hindi muna ako makauwi ngayon ha? Nawalan kasi ng malay ang Tita Maricel mo kanina. Sinabi ng doctor na dehydrated at halos wala daw laman ang tiyan ng Tita Maricel mo kaya nawalan siya ng malay. Idagdag mo pa yung pagod at sobrang pag aalala niya sa anak niya. Kaya ako muna ang magbabantay sa kanila. Kahit hanggang sa maging ayos lang ang lagay niya. Dito muna ako.” Paliwanag ni Mama. Single Mom kasi si Tita Maricel at sinabi niya na wala na daw siyang mga kamag anak kaya wala talagang tutulong sa kanya kundi si Mama lang. Naiintindihan ko naman si Mama dahil matalik na kaibigan niya si Tita Maricel. “Ah ganun po ba? Sige po? Ay nga pala may gamit na po ba kayo diyan?” “Ah oo. Umuwi ako sandali sa atin para manguha ng damit ko para sa pagbabantay ko.” “Sige po. Kung gusto niyo po pupunta na lang din po ako mamaya diyan para may kasama kayo diyan.” “Ano ka ba? Huwag na. Siguradong pagod ka na pag uwi mo. Ok lang ako dito. Hmm? Kaya wag ka ng mag alala.” Pagpapalubag loob sa akin ni Mama “Sige po. Bukas na lang po ako bibisita diyan.” “Sige pero sa ngayon magpahinga ka na lang pag uwi mo, okay? O sige na ibaba ko na ito. Ikamusta mo na lang ako sa lolo’t lola mo ha. Bye. Love you, anak” “Love you, Ma.” Pagkatapos ko sabihin yan ay binaba ko na ang tawag

“Aww! Ang sweet niyo naman ng mama mo.” Narinig kong sabi ng boses sa likod ko kaya hinarap ko ito. At hindi nga ako nagkamali ng makita ko si Ate Violet. “Ang sweet niyo naman. Sa sobrang sweet nakakaumay na.” Mahihimigan mo ang pang aasar sa boses niya. Hindi ko na lang siya pinansin at naglakad papalabas ng kusina ng hawakan niya ang siko ko. “Dont you dare leave when I’m still talking to you!” Galit na sabi nito sa akin pero niya nilakasan dahil paniguradong maririnig siya nila Lolo’t lola at ng mga pinsan ko “Ano ba talagang problema mo sa akin, Violet? Anong kasalanan ko sayo at parang galit na galit ka sa akin?” Tanong ko sa kanya. And yes, Violet, hindi Ate Violet, feeling ko kasi hindi siya karapat dapat irespeto “Well ano nga ba? I dont know, I just dont like you. I just hate you! I hate your face, your personality. Everything about you.” “So ganon lang yon? You hate me, because you just hate me. Sa tingin mo ba magtatagal kayo ni Kuya Axel kung ganyan ang ugali mo?” Wala sa isip na panunumbat ko sa kanya Ang totoo niyan ayoko naman talaga idamay ang relasyon nila ni Kuya Axel dahil labas na ako doon. Kaya lang kasi sumosobra na siya “What did you say?” Nanggagalaite nang tanong niya. Akala ko susugod na siya sa akin at sasaktan ako pero nagulat ako ng ngumise siya sa akin

“Ha! Tignan lang natin kung matuwa pa rin sila sayo kapag nakita nila ito.” Bigkas niya. Naguguluhan ko siyang tinignan pero parang wala siyang pakialam at naglakad Nanguha siya ng baso at ng tubig sa ref. Inilagay niya ang malamig na tubig sa baso at sinarado ang ref. Akala ko ay iinom lang siya pero nagulat ako ibuhos niya sa sarili niya yung malamig na tubig “OH MY GOD ADDY!” Malakas na sigaw niya. Nakarinig naman ako ng mga yapak na papalapit dito sa kusina kung nasaan kami. Nakita ko yung apat kong pinsan humahagos papalapit sa aming dalawa “What happened?” Tanong ni Kuya Leo Lumapit naman si Kuya Axel kay Violet ng makita niya itong ‘nanginginig at umiiyak’ “What happened Vi?” Nag aalalang tanong ni Kuya Axel sa kanya “Hik! W-wala naman a-akong ginagawa sa kanya. Pupumanta lang naman ako dito hik sa kusina para manguha ng tubig t-tulad ng hik paalam ko sayo. Tapos naabutan ko si Addy na nandito din sa kusina. K-kinausap ko pa siya kasi akala ko okay kami t-tapos bigla niyang inagaw yung iniinom kong tubig at b-binuhos niya sa akin.” Mahabang litanya niya kay Kuya Axel na may kasama pang hikbi “WHAT? That’s not true! Tinapon mo yang malamig na tubig sa sarili mo”

“B-bakit ko naman tatapunan a-ang sarili ko?” Umiiyak pa ring tanong niya “Aba! Malay ko sayo! Edi tanungin mo sarili mo!” “ENOUGH!” dumagundong ang malakas na sigaw ni Kuya Axel “Addy, totoo ba iyon? Binuhusan mo ba talaga siya ng tubig?” Seryosong tanong ni Kuya Axel sa akin Parang nadurog ang puso ko ng itanong niya yon. Ibig bang sabihin naniniwala talaga siya na magagawa ko iyon “Axel, you know Addy can’t do such thing” seryosong sabi ni Kuya Clyde “Axel, kilala mo si Addy.” Sabi din ni Kuya Marcus “Yes I know, pero kilala ko din si Vi” sagot ni Kuya Axel Feeling ko nadudurog ako tuwing ipinapakita ni Kuya Axel na hindi siya naniniwala sa akin. All this time kasi silang apat ang laging knight in shining armor ko. Ang tapag tanggol ko. Ang taga pagligtas ko My God Addy! Siyempre girlfriend niya yon eh. Ano pa bang ineexpect mo? Na mas kakampihan ka niya kesa sa girlfriend niya? Ikaw na pinsan lang niya? Pagbabawal ko sa sarili ko “I think mas maganda na huwag muna kayong magkita ni Vi , Addy. Baka…. kung ano na namang mangyari sa kanya” seryosong sabi ni kuya Axel Ewan ko ba, pero parang gusto kong umiyak ng sabihin niya yon.

Nagulat kami ng lumapit si Kuya Clyde kay Kuya Axel at kwelyuhan ito “Eh gago ka pala eh! Anong ibig mong sabihin? Na mapapahamak yang girlfriend mo kapag nilapitan siya ni Addy?!” Nanggagalaiteng sigaw ni Kuya Clyde kay Kuya Axel Nilapitan naman silang dalawa ni Kuya Leo at Kuya Marcus at pinaghiwalay sila. “Tama na yan! Di ba kayo nahihiya!? Dito pa talaga mismo sa bahay nila Lola kayo nag aaway!?” Pagbabawal sa kanilang dalawa ni Kuya Leo Hindi ko makayanan makitang nag aaway away sila. “Kuya Leo, sila Lola nasaan?” Mukhang hindi nila inaasahan ang tanong na iyon kaya napatingin sila sa akin “Nasa kwarto na nila. Baka nagbabasa lang saglit ng bible.” Sagot sa akin ni Kuya Leo Kaya pala hindi bumaba sila lola kahit sobrang lakas na ng mga sigawan namin. Bukod kasi na nasa third floor ang kwarto nila ay nagpapatugtog din kasi sila lola ng mga classic old song habang nagbabasa ng bible bago matulog “Ganun ba? Sige uhm a-ano….. aalis na ako. Pakisabi nalang kayla lola na nauna na ako. S-sige Bye!” halos hindi ko na matuloy yung sasabihin ko dahil parang may nakabara sa lalamunan ko isabay mo pa yung mga luha kong pinipilit kong huwag pumatak Pagkatapos kong sabihin yon ay naglakad na ako paalis sa kusina at sa mansion na ito. Naririnig ko pang tinatawag ng tatlo kong pinsan ang pangalan ko pero ayokong lumingon

Ayokong lumingon dahil baka makita nila yung mga luhang masaganang lumalabas sa mata ko Chapter 13 done!!!!! I know Violet is a bitch! I never expect na magiging madrama itong chapter na ito because honestly I dont like drama. But yeah, ganun talaga. Hahaha. Ang gulo ni author������������. So anyway this is the update you’ve been waiting for. I know sabaw ang update na ito����. Dont worry babawi ako sa next chapter������������ And oh by the way, like I always said feel free to comment. Gustong gusto ko kapag nakikipag usap ako sa mga readers ko���� Pero pasensya na kung minsan late akong magreply sa inyo dahil minsan busy. So yun salamat at matiyaga niyong binasa ang walang katuturang speech ko������������. Love lots guys������������ -Binibining A. Something came up kaya natatagalan ang updates. Sorry. Just dont pressure me, Please. Madami lang talaga akong ginagawa. Addison’s POV Nakalabas ako ng mansyon nila lola ng hindi ko man lang namamalayan. Wala akong ginawa kundi ang umiyak. Halos hindi ko na nga makita ang dinadaanan ko dahil sa luha. Ang sakit lang makita na hindi na ako ang kinakampihan ni Kuya Axel.

I know I’m childish but can you blame me? Nasanay ako na silang apat ang nagtatanggol sa akin. Pero ngayon, ako pa ang dahilan kung bakit muntikan nang mag away si Kuya Axel at Kuya Clyde. Patuloy pa rin akong umiiyak habang naglalakad ng may biglang humaltak sa aking siko. Namalayan ko na lang na nakasandal na ako sa dibdib ng isang tao. “Shhhh! It’s okay. It’s okay. I’m here. I’ll never leave you, hmm?” He said with his gentle voice. And as if on que, I stop crying. There’s really something with his voice that makes you comfortable. That just makes you want to listen to him. Hindi na siya muling nagsalita pagkatapos ng huling sinabi niya. Hinayaan niya lang na magkayakap kami na para bang alam niya na ayun ang kailangan ko ngayon. Nagtagal pa kami sa ganong posisyon hanggang sa maisipan niyang kumalas sa pagkakayakap sa akin. “You okay?” Nag aalalang tanong niya sa akin Marahan lang ako tumango sa kanya. Because the truth is, Im not okay. Pero dahil sa kanya kahit papaano gumaan ang nararamdaman kong sakit sa dibdib ko. “C’mon, I’ll take you home, okay?” He said Tumango lang ulit ako dahil sa ngayon, ang gusto ko na lang ay makauwi at makapagpahinga.

Dinala niya ako kung saan nakapark ang kotse niya. Nang makapasok kami sa kotse niya ay sinimulan na niya itong paandarin. Tahimik lang kami. Walang sinuman sa aming dalawa ang gustong magsalita. “Thank you…..Kuya Marcus” pagpapasalamat ko sa kanya. Mukhang nagulat naman siya ng bigla akong magsalita pero kalaunan ay bigla din itong ngumiti. “May bayad iyon. Ang hirap mo kayang habulin. Ang bilis mong maglakad” pang aasar niya sa akin. “Tsk! Bakit nanghihingi ka pa ng bayad, eh mayaman ka naman na” kunwari’y naiinis kong sabi pero ang totoo niyan ay natutuwa akong nakakapag usap pa rin kami ng normal na animo’y walang nangyari kanina “Hindi naman kasi pera ang bayad” natatawa niyang wika “Ha? Eh ano pala?” Nagtataka kong tanong. May iba pa bang pinangbabayad bukod sa pera? “Well right now, wala pa akong naiisip na pwede mong ipang bayad. Update na lang kita kapag may naisip na ako.” Natatawa niyang wika sa akin “Baliw” kumento ko na lang sa sinabi niya kaya mas lalo pa siyang natawa. Napailing naman ako sa mga kalokohan niya. Hindi mo talaga maiisip that he can be serious and scary sometim--- i mean most of the time. Bipolar na ata ang pinsan ko.

Nangmakauwi kami sa bahay ay inaya ko muna siyang pumasok. Nang nasa harap na kami ng pintuan ay kinuha ko ang susi sa bag ko para mabuksan ang pinto. “Where’s Tita?” Tanong niya. Marahil ay nagtataka siya kung bakit naka lock ang pintuan ng bahay namin “Ahh. Hindi makakauwi si mama ngayon. Siya muna kasi ang magbabantay sa anak ng kaibigan niya sa ospital.” Paliwanag ko. Hindi na rin naman na siya nagtanong pa. “Coffee?” Tanong ko sa kanya He just smiled and nodded to me. “Sige dito ka muna. Doon lang ako sa kusina gagawan kita ng kape.” Pagkatapos kong sabihin iyon ay pumunta na ako sa kusina at ginawan siya ng kape. Hinahalo ko na lang ang kape ng magulat ako ng biglang may mga kamay na pumulupot sa beywang ko. “AY KAPRE!” Naibulalas ko sa gulat. “Ang gwapo ko naman atang kapre.” Wika ni Kuya Marcus “Huwag ka kasing nanggugulat! Kuya Marcus naman eh!” Sabi ko sabay hampas sa sa kanya “Sa ating dalawa mukhang ikaw ang umiinom ng kape.” Natatawa at tila nang aasar niyang sabi “Bwisit ka kasi alam mo namang magugulatin yung tao eh. Inumin mo na nga lang yan.” Sabi ko sa kanya sabay bigay

ng kape. Kinuha niya ito at naupo na siya. Naupo na rin ako bakanteng upuan sa harap niya. Humigop lang siya saglit sabay baba ng kape sa lamesa at nagsalita muli “Ok ka na ba?” Nagulat ako sa tanong niya I give him a small smile and nod “Dont worry ok na ako. Hindi ko lang talaga maiwasan malungkot kapag naaalala ko ang nangyari kanina. Nagulat lang din ako sa naging ugali ni Violet kanina. I mean, ganon ba talaga siya? I dont understand why she hate me so much! Wala naman akong ginawa sa kanyang masama eh. Nakakalungkot lang na mas pinaniwalaan pa siya ni Kuya Axel kesa sa akin kahit siya naman talaga ang totoong may kasalanan. Kuya Marcus believe me, hindi ko siya binuhusan ng tubig. I know it sounds ridiculous pero siya mismo ang may gawa non sa sarili niya. Hindi ko alam kung bakit niya ginawa iyo-” “Shh, It’s okay, it’s okay. You don’t have to explain everything to me. I believe in you.” “You believe in me?” Dahan dahan kong tanong sa kanya “Yes. I believe in you. Aaminin ko. Medyo nagulat ako sa mga sinasabi mo dahil malayong malayo sa Violet na sinasabi mo ang Violet na nakilala at naging kaibigan namin sa States. But…. mas matagal ka naming nakasama. And I know na hindi mo magagawa ang mga bagay na iyon. And I know na ganun din ang iniisip ng dalawa. Too bad hulog na hulog si Axel sa girlfriend niya kaya lahat ng sabihin nito paniniwalaan niya.”

I almost cried dahil sa mga sinabi niya. Lumapit ako sa kanya at niyakap siya sa likod habang siya ay nakaupo pa rin I know I’m weird. But can you blame me? I’m just happy na malaman na naniniwala pa rin silang tatlo sa akin. “Thank you, Kuya Marcus! Thank you! Thank you!” Bulong ko sa kanya. He pat my head. At medyo ginulo gulo ang buhok ko. Umalis na ako sa pagkakayakap sa kanya “I’m sorry kung nakita mo pa akong umiyak kanina. God! I’m such a crybaby haha” I said nang inalis ko ang pagkakaakap ko sa kanya. “Ok lang. Cute ka naman kahit umiiyak ka” sabay kurot nito sa ilong ko “Araayyy! Ano ba!” Bigkas ko ng alisin nito ang pagkakahawak sa ilong ko. “Bilisan mo na nga lang ang pag inom mo diyan. Nang makauwi ka na.” Wika ko sabay upong muli sa upuan na katapat niya. “Wala namang naghihintay sa akin sa penthouse kaya ok lang kahit tagalan ko pa dito sa inyo.” Sabi niya sabay higop ulit sa kape niya Yeah! They become independent when they turned 18. Nag sari-sarili na sila. Pumayag na rin naman ang mga magulang nila because they know na kaya na ng mga pinsan ko ang sarili nila. Kuya Marcus and Kuya Leo bought a penthouse while Kuya Clyde And Kuya Axel bought a condominium. “Paano pala yan? Ikaw lang mag isa ngayon sa bahay niyo?” Tanong niya sa akin

“Hmm” tugon ko sa kanya sabay tango. “Isn’t too dangerous? I mean what if may manloob sa inyo? Wala kang kasama dito” bakas sa mukha niya ang pag aalala. “Dont worry Kuya Marcus! Secure ang subdivision namin. Matagal na rin kaming nakatira dito wala namang nanloloob. Isa pa, hindi lang naman ito ang unang beses na naiwan akong mag isa sa bahay. Kaya chillax lang, hmm?” I said para mawala na ang pag aalala niya pero mukhang hindi naman effective. Nagtaka ako ng kinuha niya mula sa bulsa ang cellphone niya at may tinawagan “Hello Tita!” Rinig kong sabi niya “Opo Okay lang po ako. Kayo po kamusta?” Muli niyang sabi. Di ko marinig ang boses ng kausap niya kaya hindi ko alam kung sino iyon “I’m here in your house kasama si Addy. Hindi daw po kayo makakauwi ngayon?” Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya. Now I know kung sino kausap niya. “Bakit tinawagan mo si Mama?” Tanong ko sa kanya pero hindi niya lang ako pinansin “Pwede po bang dito muna ako matulog? Para may kasama si Addy. I think it’s too dangerous na maiwan mag isa si Addy dito, Tita.” Lalon nanlaki ang mga mata ko dahil sa mga sinabi niya “Anong dito ka matutulog? Ano ba yang mga pinagsasasabi mo? Ako kakausap kay Mama, give me your phone.” Sabi ko

pero tulad kanina ay hindi niya ulit ako pinakinggan at inilayo pa ang cellphone sa akin para hindi ko makuha. “Yes, Tita! Really? Thank you, Tita. Sige po ibababa ko na po ito. Ingat kayo diyan, Tita. Sige po bye!” Narinig kong sabi nito sabay lagay ulit ng cellphone niya sa bulsa. “Pumayag na si Tita na dito muna ako matulog.” Parang wala lang na sabi nito. Napabuntong hininga na lang ako at tinignan siya ng masama. “May magagawa pa ba ako?Doon ka na lang sa guest room. Pupunta na ako sa kwarto ko. Good night.” Sabi ko sabay labas ng kusina at dumiretso sa sala para kunin ang pouch ko. Pagkadating ko sa kwarto ko ay tinignan ko na muna ang cellphone ko dahil baka may message sa akin si Mama. Nagulat ako ng makita ang miss calls mula kay Kuya Leo at Kuya Clyde. I decided na bukas ko na lang sila kakausapin. Because right now I just want to sleep. But before that I decided to have a warm bath. Nagpupunas ako ng buhok na lumabas sa CR na magulat ako ng makita si Kuya Marcus na nakahiga sa kama ko. Thank God at sanay akong nagbibihis sa loob ng CR. “Kuya Marcus! A-anong ginagawa mo dito?” Nagtatakang tanong ko. “Pumunta ako sa guest room para matulog and guess what? Sira ang aircon doon. That’s why I decided na dito na lang matulog.” Parang wala lang na sabi nito. Nakapikit pa rin ito at nakahiga parin sa kama ko

Shit nakalimutan kong sira nga pala yung aircon doon. Pero kahit na…. “Edi doon ka na lang sa sala. Doon ka matulog sa sofa.” Pilit ko sa kanya “Ayoko. Masyadong maliit ang sofa niyo para sakin. Baka magka stiff neck pa ako kinabukasan.” Wika nito sabay tingin sa akin. Hindi ko tuloy maiwasang mailang dahil sa tingin na pinupukaw niya sa akin. Nako-conscious ako ngayon sa suot ko dahil sa tingin niya. I always wear nighties everytime I go to sleep. Mas komportable kasi ako kapag eto ang suot ko kapag matutulog ako. Buti nga long sleeve na nighties ang sinuot ko ngayon. Kadalasan kasi lalo na kapag summer ay strap nighties ang sinusuot ko. “Hindi ka pwede dito. Ano…uhm ma-malikot akong matulog!” Really Addison? Ayun talaga ang excuse mo? Bulyaw ko sa sarili ko. Kainis naman “T-tsaka… babae ako. Nakakailang na may kasamang lalake sa isang kama ang isang dalagang babae.” Dugtong ko pa sa sinabi ko Tumayo naman siya mula sa pagkakahiga at naglakad papalapit sa akin. Huminto siya sa harapan ko at tinignan ako sa mata “Sigh! Addy, there’s no other people here besides us. Kaya walang mag jujudge sayo. Matulog na lang tayo dahil

nakakapagod ang araw na ito para sayo at para sa akin. Okay?” Matamlay na sabi nito. Mukhang pagod na nga siya. Makikita mo sa mata niya na gusto na niyang matulog. “Sigh! Sige mauna ka nang matulog. Papatuyuin ko lang itong buhok ko.” I said Muli na naman siyang bumuntong hininga at hinatak ako papalapit sa harap ng salamin. Kinuha niya ang blower at siya ang nagpatuyo ng buhok ko “Kuya Marcus Okay lang. Ako na. Matulog ka na doon. Mukhang madami ka atang ginawa ngayong araw.” Sabi ko at pinipilit kunin ang blower mula sa kanya. “I insist!” Matigas niyang sabi. Hindi ko na ulit siya kinontra para matapos na rin Nang matuyo ang buhok ko ay humiga na kami sa kama. Nagulat ako ng hatakin niya ako payakap sa kanya. Naka hilig ang mukha ko sa dibdib niya habang nakapatong naman ang baba niya sa ulo ko. “Huwag ka nang mag isip ng kung ano-ano. Just sleep” bulong niya Dahil sa sinabi niya unti-unti kong naramdaman ang pagbigat ng talukap ng mata ko. I know sinabi ko sa last chapter na babawi ako ngayon dahil sabaw ang last chapter ko. Pero it turns out na sabaw din itong nagawa ko���� Babawi na talaga ako next chapter������������

And as I said earlier. Dont pressure me���� I have a life outside wattpad. Mag uupdate naman ako kapag may time makapag update������������ -Binibining A. Hindi maiwasang magising ni Marcus ng makaramdam siya ng lamig. Nabaling ang mata niya sa alarm clock na nakapatong sa night stand. It’s three in the evening. Hinahanap ng kanyang mga mata ang kumot para sana pampawi ng lamig sa gabi. “Pffft!” He chuckles when he see the blanket on the floor at ang pinsan niyang naka nganga pa at tila pagkahimbing himbing ng tulog. Akala mo hindi babae Sa isip isip niya ng makita ang posisyon ng pinsan niya sa pagtulog. Halos sakupin na nito ang kamang hinihigaan nila. Pero kung tutuusin bata pa lang sila ay ganito na talaga matulog ito. Napailing na lang siya at inabot niya ang kumot sa sahig balak sanang ipangkumot muli sa kanilang dalawa ng mapadpad ang tingin niya sa mapuputing hita ng pinsan. Dahil sa pagkakahiga nito ay tumaas pa lalo ang damit pantulog nito. Kitang kita niya tuloy ang makikinis na hita nito. Wala sa sariling napalunok siya ng laway ng makita ang itsura nito. Ang kaninang tila nakakatawang posisyon nito are now…...looks tempting.

Ilang beses niyang iniling ang kanyang ulo para mawala kung ano man ang iniisip niya. Tuluyan na niyang kinuha ang kumot at pinangkumot sa pinsan niya. Bigla naman gumalaw ito at tila hinahanap ang mas komportableng posisyon. Huminto ito paharap sa kanya. Nakasara na ang kaninang nakabuka nitong bibig pero pumwesto naman ito paharap sa kanya. Dahil dito ay hindi maiwasang malapit ng kanyang mukha sa mukha nito. Tila may kuryenteng dumaloy sa buong katawan niya ng maramdaman niya ang hininga nito na tila kumikiliti sa leeg niya. Hindi niya tuloy naiwasan na titigan ang mukha ng dalaga. Di niya tuloy maiwasang tingnan ang bibig nito na medyo nakabukas. Ang labi nito na tila hindi na kailangan ng lipstick dahil natural na ang pagkapula nito. Tila ba inaakit siya ng mga labi nito na yumuko at tikman ang matamis nitong labi. Truth to be told. Simula ng mahalikan niya ang dalaga ay tila hinahanap hanap na ng kanyang mga labi ang lasa ng mga labi nito. Hinahanap hanap ng kanyang katawan ang init ng katawan ng dalaga kapag nasa mga bisig niya ito. Hinanap hanap na niya ang pakiramdam na maangkin muli ang mga labi nito. At hindi niya man aminin sa kanyang sarili. He know. He wants more Hindi niya namamalayan na paunti-unti nang lumalapit ang kanyang mukha sa mukha ng pinsan niya.

One kiss wont hurt. Isip niya Shivers ran down his spine nang magkadikit ang kanilang mga labi. Hindi niya ginalaw ang kanyang labi. Hinayaan niya lang na magkadikit ang mga labi nila at tila ninanamnam ang init ng mga labi nito. Nang paghiwalayin niya ang kanilang mga labi ay tila nawala ang init na matagal na niyang gustong maramdaman ulit. Para siyang alitaptap at ito ang apoy. Alam niyang masama ito para sa kanya but here he is at naakit sa liwanag na taglay nito. Dahil tila nakulangan siya sa halik kanina ay inulit niya ulit ito. At inulit….. at inulit…..at inulit. Tila hindi sapat ang simpleng padampi dampi lang ng kanilang mga labi. He wants more Kaya hinawakan niya ang pisnge nito at sinimulan ng pagalawin ang kanyang mga labi. Medyo diniinan niya pa ang paghalik dito pero hindi pa rin ito nagigising. Tulog mantika talaga ito. Mga ilang minuto na itong hinahalikan pero tila hindi parin ito sapat para sa kanya. Kaya ang kanang kamay niya na kanina ay masuyong nakahawak sa pisnge ng dalaga ay nawala. Pinisil niya ang dalawang pisnge nito para bumuka ang bibig ng dalaga. Nang bumukas ay muli niyang sinibasib ng halik ang kanyang pinsan. Hinalukay ng kanyang dila ang bibig nito.

Nang mahanap ang dila ng dalaga ay mas ginanahan niya pa ang paghalik dito. Mas madiin. Mas marahas. Lust can see through his eyes. Ang kaliwang kamay naman niya ay nagsimula nang maglakbay. Mula sa leeg nito. Papunta sa balikat. Papunta sa hubog ng katawan nito. Medyo nagtagal ang kamay niya doon at tila ninanamnam ng kanyang kamay ang hubog nito. Nang magsawa ay muling naglakbay pababa ang kanyang mga kamay. Huminto ito sa makinis na hita ng dalaga. “Uhhhm” hindi niya maiwasang umungol. Mukhang kakaadikan niya ang paghalik sa dalaga. He doesnt even care kung hindi na halik pang pinsan ang ginagawa niya sa dalaga. Mga ilang minuto niya ring hinalikan ang dalaga ng mapagpasyahan niyang bitiwan ang mga labi nito. Sunod niya namang pinagtuunan ng pansin ang leeg nito. Siniksik niya ang kanyang mukha sa leeg ng dalaga at inamoy ito. “Hmmmm” he moan ng maamoy ang natural na bango ng dalaga. Ang bango talaga nito. Habang inaamoy niya ang dalaga ay patuloy naman sa paghaplos ang isang kamay niya sa hita nito. Nang magsawa sa leeg ng dalaga ay bumaba ang mukha niya papunta sa mga dibdib nitong natatakpan pa rin ng tela. Itinaas niya ang damit pantulog nito. His eyes filled with lust ng pasadahan ng kanyang mata ang itsura nito.

Maga ang mga labi nitong nakaawang dahil sa marahas niyang paghalik. At kita niya ang dibdib nito na ngayon ay natatakpan na lang ng bra. Parang gusto niya tuloy ikulong na lang ang pinsan para siya lang ang makakita rito. Sa tingin mo ba ikaw lang ang makakakita sa ganyang kalagayan ng pinsan mo? Balang araw mag kakaroon din siya ng lalaking mamahalin at papakasalan niya at gagawin din nito ang mga ginagawa mo ngayon sa pinsan mo. Tila bulong ng demonyo sa isipan niya Nagtagis ang kanyang bagang. Parang gusto niyang pumatay sa kaisipang may lalaking mamahalin ang pinsan niya. At gawin nito sa dalaga ang mga ginagawa niya. Dahil sa galit sa kaisipang iyon ay inalis niya rin ang bra nito. Fortunately for him. Nasa harap ang kawit nito. Gustong magwala ng alaga niya ng makita ang malulusog na dibdib nito. Hindi naman maipagkakaila na biniyayaan ang kanyang pinsan. Nilapit niya ang kanyang mukha sa mayaman nitong dibdib at sinipsip. He wiggled the tip of his tongue on his cousin’s nipple. Habang pinaglalaruan ng kanyang bibig ang kaliwang dibdib nito. Nilalamas naman ng isa pa niyang kamay ang kanang dibdib nito. “Hmmm” he moan habang patuloy sa pagsipsip sa nipple ng dalaga. His eyes were close as if savoring how it taste. Salit salitan niyang ginawa iyon sa magkabilang dibdib ng dalaga.

Hindi niya alam kung anong demonyo ang sumanib sa kanya ng bigla niyang binitawan ang mga nipple nito at pumunta sa bandang cleavage ng dalaga at sinipsip ang balat sa parteng iyon. Nang matapos niyang sipsipin ay ay tinignan niya ang parteng iyon na ngayon ay namumula. He just gave her cousin a hickey. Dapat ay kabahan siya dahil baka makita ito ng pinsan niya kapag naligo ito. Pero hindi eh. Just the thought na nalagyan niya ito ng hickey makes him…..satisfied. Para bang natutuwa siya sa kaisipang namarkahan niya ang dalaga. Baliw na nga ata siya. Well sa bagay sino ba naman ang nasa matinong kaisipan ang gagawa ng gantong kahalayan sa pinsan nila? Nang ma-satisfied sa nakitang hickey na binigay niya sa dalaga ay inayos na niya ang damit nito at muli nang tinabihan sa paghiga sa kama. Niyakap niya ito papalapit sa kanya. Gustong gusto niya talaga kapag nasa mga bisig niya ang dalaga. hanggang dito lang muna. For now…. Nang ipikit niya ang kanyang mga mata tsaka lang bumalik sa kanya lahat ng ginawa niya sa pinsan niya. Ni hindi man lang siya nagsisisi sa ginawa niya dito. At iyon ang nakakabahala.

Nababahala siya na kapag nagpatuloy pa ito. Baka makagawa siya ng mga bagay na hindi dapat. Tsk! Baliw na nga siya. But He’s not just crazy. He’s also an addict. Addicted to Addison. His Cousin. And I’m telling you, he is not willing to stop his addiction…... Addison’s POV Nagising ako sa ingay ng alarm clock ko. Tinignan ko ang gilid ko pero wala na doon si Kuya Marcus. Malamang ay nasa kusina na iyon dahil nakaamoy ako ng pagkain. Bumangon na ako sa kama at naligo. May pasok ako ngayon kaya kailangan kong magmadali. Panget naman kung malate ako. Lunes na lunes pa naman. Nang makapag ayos na ako ay napagpasyahan ko ng bumaba. Pagkababa ko ay dumiretso ako sa kusina at tama nga ang hinala ko. Mukhang nakapagluto na si Kuya Marcus ng almusal. “Good morning, Angel” bati sa akin ni Kuya Marcus na tila good mood ngayon. “Good morning.” Ngiting balik kong bati din sa kanya at naupo. “How’s your sleep?” Tanong niya sa akin ng mag umpisa na kaming kumain. “Hmm, ayos lang. Ikaw? Musta tulog mo? Sana nakatulog ka ng maayos.” Sabi ko sa kanya

“Hmm, di nga ako nakatulog kagabi.” Tila naninising bigkas nito sabay tingin sa akin “T-talaga?” Tanong ko. Takte nagi-guilty tuloy ako. “Yup. Halos sinakop muna yung kama. Pati yung kumot hinulog mo pa sa sahig.” Tila nagsusumbong na sabi nito “I-ikaw kasi eh! Alam mo naman kasing malikot akong matulog nakitabi ka pa rin sa akin. A-ayan tuloy.” Parang naninisi kong sabi pero ang totoo nagi-guilty na ako. Ano ba yan Addy!? Bakit kasi ang likot mong matulog? “Pfft! Just kidding dont worry nakatulog naman ako ng mahimbing kagabi.” Biglang sabi nito “Talaga?” Tanong ko sa kanya. “Oo naman. Mahimbing na mahimbing.” Bigkas nito sabay tingin sa akin. Di ko naman naiwasang kilabutan dahil sa tingin na pinupukaw niya sa akin. I fake cough para mawala ang awkward atmosphere na parang ako lang ata ang nakakaramdam dahil nakatingin pa rin siya sa akin “Bilisan mo na nga lang kumain. Wala ka bang pasok ngayon? Baka hinahanap ka na sa ospital?” Change topic ko. “Mamayang 9 pa ang sched ko. Ikaw ang magmadali. 30 minutes na lang malalate ka na sa trabaho mo.” Pag papaalala nito sa akin “Ay! Oo nga pala!” Sabi ko sabay tayo. Pupunta na sana ako sa lababo para hugasan ang pinagkainan ko ng pigilan ako

ni Kuya Marcus. “Ubusin mo muna yang gatas mo.” Sbi nito at pinaupo ulit ako. “Okay.” Sabi ko at naupo ulit at ininom ang gatas. Pagkaubos ko ng gatas ay tumayo na ulit ako pera muli na namang hinatak ni Kuya Marcus ang kamay ko at pinaupo ako sa kandungan niya. “T-teka! Kuya Marcus, what are you do—hmmp.” Nanlalaki ang mga mata ko ng maramdaman ko ang labi niya sa akin. “Hmmp! Hmmp!” Impit kong ungol at pilit na inilalayo ang mukha sa kanya. Pero hindi ko magawa iyon dahil nakahawak ang isa niyang kamay sa batok ko. Patuloy lang ang paggalaw ng mga labi niya na nakalapat sa labi ko. Pero nagulat ako ng maramdaman na sinipsip niya ang upper lip ko. Pinasadahan pa ng dila niya ang taas nito bago tuluyang inilayo ang kanyang mga labi sa akin. “Ayan! Malinis na. Ang kalat mo kasing uminom ng gatas. Para kang bata.” Sabi nito Umalis ako sa pagkakaupo sa kandungan niya pero hindi ako nakatugon sa sinabi niya dahil sa gulat at paghahabol ng hininga. “B-bakit mo ginawa yon!?” Halos pasigaw ko nang tanong ng maging stable na ang paghinga ko. Pero hindi pa rin stable ang tibok ng puso ko. Ang bilis ng tibok nito. “May gatas ka pa kasi dito.” Sabi nito sabay turo sa taas ng upper lip niya.

“G-ginawa mo yon… dahil lang doon!?” Parang hindi makapaniwalang tanong ko dito. Pwede niya namang ituro na lang sa akin. O kaya punasan ng tissue. Bakit kailangan niya pang… “Hmm” tugon nito sa akin sabay tango na para bang normal lang ang ginawa niya. “GOD KUYA MARCUS! YOU DONT HAVE TO DO…..THAT! Bakit hindi mo na lang sinabi sa akin. Para ako na nagpunas. Bakit… bakit ginawa mo pa iyon!?” Halos pasigaw ko nang tanong sa kanya. “Why are you so mad? It’s just a kiss. I told you it’s norma--” “No Kuya Marcus! It’s not normal. I dont care kung normal lang sa States ang ginagawa mo. Pero my god! Nasa Pilipinas tayo. At hindi tama itong ginagawa mo. What if may makakita sa atin? What if may makaalam nito---” “Then dont tell anyone.” Seryosong sabi nito na tila wala sa isip na ihinto ang kung ano mang ginagawa niya. Hindi naman ako nakapagsalita sa sinabi niya. Tahimik lang kaming nagkakatitigan. “I’m sorry.” Sabi nito pagkatapos ng mahabang katahimikan. Mukhang sincere naman ito sa paghinga niya ng tawad. Marahil ay nakita niya sa mukha ko ang discomfort. Naguilty naman ako bigla. Siya yung nandiyan sa akin nung down na down ako kagabi tapos ngayon sinisigawan ko pa siya. Parang hindi ko tuloy inisip yung effort niyang habulin ako kagabi at samahan dito sa bahay.

“I’m…I’m sorry too. S-siguro nabigla lang ako sa ginawa mo.” Panghihingi ko rin ng tawad. “So okay lang na gawin ko ulit iyon basta magpapaalam na ako sayo?” Nakangising tanong nito. Bumalik na naman ang pagka playful nito. “Kuya Marcus naman eh!” Bigkas ko sabay palo sa balikat niya. Tinawanan niya lang ako. Sarap din sabakan nito eh. Akala mo hindi professional doctor kung umasta. “20 minutes.” Biglang sabi nito. Kumunot naman ang noo ko ng hindi maintindihan ang sinabi nito. Mukhang nakita niya naman ang pagkalito sa mukha ko kaya tinuro niya ang wrist watch ko. Spicy Honey Ice Tea! 20 minutes na lang late na ako! Yeheeyyy nakapag update din!!!���� Sorry medyo natagalan. Medyo nahirapan ako dito. Natuyot utak ko������������ Baka maging normal na ang sched ng update ko dahil bakasyon na. Pero baka hindi hindi rin ������������ Yun lang love lots!������������ P.S. landi ni Marcus���� (okay lang yan. Love pa rin kita.��������) Binibining A. Addison’s POV

Salamat sa Diyos at hindi ako na late ngayon sa trabaho. Akala ko makakatikim na naman ako ng sigaw kay Sir Jimenes eh. “Addy!” Rinig kong tawag sa akin ni Ashley. Tignan mo itong babaeng to. Akala mo walang ginagawang trabaho. Palibhasa wala si Sir Jimenes dahil pinatawag ng nakatataas kaya pa easy easy na naman sa trabaho. “Pwede Ash mamaya na lang. I have so many things to do. Gawin mo na lang din kaya yang pinapagawa sayong contract ni Sir. Mamaya na lang tayo mag usap.” Sabi ko sa kanya ng hindi man lang siya tinitignan at patuloy parin sa pagta-type. “Dont worry sa isang araw pa naman ang due date nito kaya okay lang kahit hindi ko muna gawin. Isa pa wala naman si Sir para magbawal kaya okay lang yan…Anyway hindi iyon ang reason kaya kita tinawag. Alam mo na ba?” Tanong nito sa akin “Ang alin?“tanong ko habang patuloy pa rin ang pagta-type “Bumalik na si Karl.” Rinig kong sabat ni Jane. Teka bumalik na Karl? Napahinto na din ako sa ginagawa ko ng marinig ko ang sinabi ni Jane. “Ehhhh Jane! Ako dapat magsasabi non sa kanya eh. Hmmp!” Naka ngusong singhal ni Ash kay Jane “Well better luck next time. Bagal mo eh” tila pang-aasar na sabi ni Jane.

“Wait! What? Talaga? Kailan pa?” Nagtatakang tanong ko. Bakit hindi ko man lang alam? Actually matagal ko ng napansin na hindi na nagpaparamdam sa akin si Karl simula ng umalis siya papunta ng Japan. Madalas kasi ay tumatawag o nagtetext siya sa akin. Kaya lang iniisip ko kasi na baka busy lang talaga siya at mahirap yung project na binigay sa kanya kaya hindi na ako nag abalang tumawag dahil baka kako makaistorbo pa ako. “Actually nakasalubong ko siya kanina. He said na kauuwi niya lang daw kahapon. Bakit… hindi ba niya sinabi sa iyo?” Nagtatakang tanong ni Jane Umiling naman ako bilang sagot. “Hindi nga eh. Actually simula nang umalis siya hindi pa siya nagpaparamdam sa akin.” Pag amin ko sa kanilang dalawa. “Halaaaaa! Hindi kaya nakahanap na ng iba si Karl sa Japan? Hala ka Addy! Pinagpalit ka na ni Karl sa haponesa!” OA na reaction ni Ash. Grabe. Ibang level ang pagka advance niya mag isip “Shhh! Pwede ba Ash hinaan mo naman yang boses mo. Tsaka isa pa malayo yang iniisip mo Ash. Eh baliw na baliw kaya yung lalaking iyon kay Addy.” Hindi ko naman maiwasang pamulahan ng mukha sa sinabi ni Jane “Well may point ka naman diyan Jane. Ahhh alam ko na. Baka nag papamiss lang kay Addy hahaha” tila nagbibirong sabi ni Ash “Eh ang tanong, na miss mo ba, Addy?” Biglang baling ng tanong sa akin ni Jane. Lalo naman akong pinamulahan. Ang totoo niyan… namiss ko talaga siya. Nasanay kasi ako na lagi namin siyang kasama nila Ash at Jane. Tapos madalas ay siya pa ang naghahatid sa akin pauwi.

“S-syempre naman namiss ko. Siya kaya yung lagi nating kasama kaya…. nakakamiss siya nang umalis siya. PERO TEKA! bakit ako lang yung tinatanong niyo niyan. Bakit kayo? Hindi niyo ba siya naminss?” Depensa ko sa kanilang dalawa. Bakit ba sa akin lang pinupuntirya yung tanong? “OMG! KADDY IS REAL! THE SHIP IS SAILING!” Biglang sigaw ni Ash kaya hindi maiwasan pagtinginan siya ng mga ka opisina namin “Shhhh! Ano ba Ash! Yung boses mo naman.” Pagbabawal ko sa kanya sabay hingi ng tawad sa mga naabala namin. Di kalaunan ay nagsipagbalik na rin sila sa kanilang ginagawa. “Alam mo Ash kapag sumali ka ng rally hindi mo na kailangan ng megaphone sa lakas ng boses mo.” Jane said “Sorry naman ok! Kinilig lang.” Sabi ni Ash sabay peace sign. Napa iling na lang kaming dalawa ni Jane “Teka nga nalilihis na tayo sa topic eh. Pero Addy, yung totoo. Do you also have any feelings for Karl?” Straight forward na tanong ni Jane. Muli ay pinamulahan ako ng mukha Well ang totoo niyan masaya ako kapag kasama ko si Karl. I always blush whenever he compliments me. Gusto ko siyang laging kasama at napapangiti ako kapag nakikita ko rin siyang masaya. You can say I like him. Yeah like muna because I think it’s still early to consider it as love. Pero ewan ko ba…. Para kasing may pumipigil sa akin na palalimin pa kung ano man ang nararamdaman ko sa kanya. Yung pakiramdaman na para bang may hindi magandang mangyayari kapag tinuloy ko yung nararamdaman ko which I also find ridiculous dahil so far sa pagkakaalala ko. Wala namang ‘tutol’ sa amin. Botong boto si Ash at Jane sa

kanya. Ganun din si Mama. Sa family side naman ni Karl. Patay na ang mga magulang ni Karl sa Aksidente kaya siya at ang nakababata niya na lang na kapatid at tita niya na parehas nasa probinsiya ang natitira niyang pamilya. Pero ayon naman sa pagkakakwento ni Karl sa akin. Mukhang mabait naman ang mga ito. Tuwang tuwa pa nga raw ang mga ito ng sabihin niya na may nagugustuhan na siya na aking kinapupulahanan ng mukha sa tuwing naaalala ko. Kaya nga hindi ko maintindihan kung bakit nakakaramdam ako ng ganitong feeling….. Itong feeling na parang may magagalit kung gayong mukhang maayos naman ang lahat. Nabalik ako sa sarili ko ng pitikin ni Jane ang kanyang daliri sa harap ko. “Still reminiscing? We’re still here buds. So ano na? May feelings ka rin ba ka Karl?” Muling tanong niya sa akin “........ H-hindi ko pa alam.” And again, I pick the safest answer. “Alam mo Adds. Feel talaga namin ni Jane na hindi lang kaibigan ang pagtingin mo kay Karl. Kasi iba yung ngiti mo kapag kasama mo siya sa ngiti na nakikita namin kapag kami ang kasama mo. Well wala ka pa siguro sa love stage pero nandoon ka na sa like stage eh. Nandoon ka na. Ang hindi lang namin maintindihan… bakit….bakit parang pinipigilan mo? Pinipigilan mo yung sarili mo na umabot ka sa love stage. You know. By now you should consider what you really feel, Addy. Dahil alam mo….nakakaawa si Karl kung aasa lang pala siya sa wala.” Mahabang litanya ni Ash na nakapagpatahimik hindi lang sa akin kundi pati kay Jane “Oh lunch na pala eh! Ang bilis talaga ng oras. Let’s go kain na tayo. Tomguds na ako eh.” Sabi ni Ash pagkatapos niyang tignan ang oras sa wallclock na nakasabit.

Wala pa rin tumatayo sa aming dalawa ni Jane at tila hindi pa rin nakakarecover sa sinabi ni Ash. “Hoy mga teh! Lunch na po! Ano? Wala kayong balak kumain.” Sabi ulit ni Ash ng makita niyang hindi pa rin kami tumatayo. Tila ba nawala bigla ang seryosong Ash at bumalik ulit yung pagka isip bata niya. Nang makita niyang hindi pa rin kami gumagalaw ay siya na ang humatak sa aming dalawa ni Jane papalabas ng opisina. Bakit ko nga ba nakalimutan. Kahit na may pagkaisip bata si Ash siya ang unang makakapansin kung may mali o problema kami. She’s always the observer. Mas madami pa siyang nalalamang mga bagay. Hindi lang siguro halata dahil nasasapawan yon ng pag ka joker at isip bata nito. Pero kapag nagseryoso ito matatahimik at mapapa isip ka na lang talaga. Nandito kami ngayon as usual sa favorite tambayan naming coffee shop kapag lunch. Hanggang ngayon iniisip ko pa rin yung sinabi ni Ash. Masyado ata akong naging selfish. Hindi ko naisip ang nararamdaman ni Karl. What if mapagod na siya kakasuyo sa akin? What if may nahanap na nga siyang iba sa Japan? Malalim pa rin an iniisip ko ng may kumalabit sa likod ko. Humarap ako rito para makita kung sino. “Karl!” Gulat na bigkas ko. “Yes! The one and only princess.” He said sabay ngiti. Ngiting na miss ko. Hindi ko akalain na mamimiss ko yung ngiti niya pati ang pagtawag niya sa akin ng princess. “Ehem” nawala ang tingin ko sa kanya ng marinig ko si Jane

“Syempre hello din sa inyo guys. Na miss ko kayo.” Nakangiti pa ring sabi nito sa dalawa kong kaibigan “Ayysuuss! Kami ba talaga yung namiss mo o yung kaibigan namin? Ni hindi mo nga ata kami napansin dahil na kay Addy lang yung tingin mo.” Kunwari’y nagtatampong sumbat ni Ash “Let’s go Ash.” Rinig kong aabi ni Jane at nagulat ako ng tumayo ito sa kinauupuan “T-teka! Saan kayo pupunta?” Nagtatakang tanong ko “Kung saan saan lang. May 30 minutes pa naman bago ukit tayo pumunta ng office kaya maggagala gala muna kami.” Paliwanag ni Ash. “Teka! Teka! Aalis na lang kayo? Tsaka hindi niyo ko isasama?” Tila nagtatampo kong tanong sa kanila “Gaga! Kaya nga kami aalis para makapag usap kayong dalawa. Sino makakausap nitong lalaking ito kapag sinama ka namin? Yung lamesa? Yung kutsara? Hay nako! Sigurado kaming madami kayong kailangan pag usapan kaya mauuna na kami.” Litanya ni Jane sabay hatak kay Ash papalabas ng coffee shop Pero bago pa sila tuluyang umalis ay lumingon ulit sa akin si Ash. “Tandaan mo yung sinabi ko sayo, Addy.” Nakangiting sabi nito at umalis na. Umupo naman si Karl sa dating upuan ni Ash which is kaharap ko. “K-kamusta?” God Addy! Ngayon ka pa talaga nautal? Nakakahiya

“Okay lang. Na-miss kita.” Walang kagatol gatol na sabi nito. Hindi ko tuloy maiwasan pamulahan ng mukha. “W-wag ka nga diyan. Anong na-miss? Eh hindi ka nga tumawag sakin simula ng umalis ka. Siguro may nakilala ka doon na maganda noh?” Hindi ko maiwasang itanong. Hindi na mawala sa isip ko yan simula ng sinabi ni Ash. What if nakakita nga siya ng babae doon kaya hindi na siya tumawag o nagtext man lang saakin? God Addy! You sound like a jealous girlfriend! Pambabawal ko sa sarili ko. Pero nagulat ako ng bigla itong tumawa “Hahaha bakit parang nagseselos ka?” “H-hindi noh! Tsaka bakit ka tumatawa? So totoo nga?” Nagulat ako ng bigla itong magseryoso. “Addy, are you doubting my love for you? Paano naman ako titingin sa iba kung ikaw lang nakikita ko?” Nagulat ako sa sinabi nito sakin. Bakit ba walang palya ito kung magpakilig sa akin? “It was Jane’s Idea.” Rinig kong pagpapatuloy nito ng hindi ako nagsalita. “Sabi nila try ko daw wag magparamdam sayo para makita mo yung halaga ko. Noong una ayokong pumayag. Natatakot kasi ako. I’m afraid to know na baka wala nga talaga akong halaga sayo. Akala ko wala lang talaga ako sayo nung hindi ka man lang tumawag o nagtext sa akin. Kahit video call wala. Pero ngayon na nakita ko yung reaksiyon mo. Worth it naman pala yung isang buwan na hindi ko narinig yung boses mo.”

“.........” Speechless ako sa mga sinabi niya. Ibig sabihin planado iyon? Arrrggh Jane talaga! Makakalbo ko talaga yung babaeng iyon kapag nakita ko. “Princess, papayag ka ba? I will officially court you. Alam ko vocal ako sayo at pinapakita ko na gusto kitang ligawan. Actually para na talaga kitang nililigawan nitong nakaraang limang buwan pero wala pa akong approval mula sayo na pumapayag kang ligawin kita. Although hindi mo naman ako sinisita sa mga ginagawa ko. Hindi pa rin sapat sa akin yun. I need your approval. Your blessing. Dahil kung ayaw mo talaga, handa naman akong tumigil.” Seryosong sabi nito while staring straight into my eyes. Para akong natutunaw sa mga tingin na pinupukaw niya sa akin. Ang totoo niyan hindi ko alam na ganito siya kaseryoso sa panliligaw niya sa akin. Akala ko alam na niyang pumapayag akong manligaw siya. Nang hinahayaan ko lang siyang gawin ang mga ginagawa ng isang manliligaw. Hindi ko alam na ganon pala siya ka dedicated na kailangan pang manggaling sa bibig ko na pumapayag akong manligaw siya. “Oo Karl. Pumapayag ako.” Nakita ko ang unti unting pagliwanag ng kanyang mukha. Nagulat pa ako ng bigla niya akong yakapin. “Thank you. Thank you, princess. Promise ipapakita ko sayo how precious you are. How much I love you!” Sabi nito habang nakayakap pa rin sa akin. Napangiti rin ako sa sinabi niya. For once babaliwalain ko muna itong mga warning na nararamdaman ko. Ano nga bang kinakabahala ko? Wala naman. Hindi ba?

Chapter 16 done!������������ Medyo tigil muna tayo sa magpipinsan. Kay Karl muna tayo���� #KADDY���� New year gift ko to para sa inyo guys! ������������ Ang bilis ng araw. Malapit na ulit pasukan���� Kaya balik na naman tayo sa slow updates. Sorry guys���� ANYWAY HAPPY NEW YEAR GUYS. I LOVE YOU ALL������������ Binibining A. Addison’s POV “Kitams! Sabi sayo Karl eh effective plano namin! Kita mo! At least ngayon nakapag usap na kayo ng maayos ni Addy. Sabi sayo eh, just trust me, I’m Ashley….Teka rhyme iyon ah, naks galing mo talaga Ashley” Tila proud na proud na may pagka saltik na sabi ni Ash habang si Jane naman ay tila hindi na pinansin ang huling sinabi Ash at naka ngiting tagumpay lang dahil alam nilang naging successful ang plano nila. Napailing na lang ako. Eto talagang dalawang ito. Ni hindi ko man lang na malayan na may pinaplano na pala. Pero kahit na ganon thankful pa rin naman ako sa kanila dahil at least ngayon mas clear na sa akin kung ano talaga si Karl para sa akin.

Naglalakad na kami papasok ng elevator para bumaba dahil tapos na ang shift namin. “Oo nga. Natakot pa ako nung una because I thought na baka makalimutan na ako ni Addy kapag hindi ako nagparamdam sa kanya. Buti pala naisip niyo iyon. Thanks to the both of you.” Naka ngiti ding sagot ni Karl kay Ash. Tignan mo ito. Isa pa ito eh. Nakisama rin sa plano. Pinag kakaisahan nila ako. “Oy teka! Anong thanks? Thanks lang? Aba di pwede iyon! Hindi libre iyong ginawa namin no!” Sigaw ni Ash. Nawala naman ang ngiti ni Jane ng marinig ang sinabi ni Karl “Alright alright hahaha! Sige ano bang gusto niyong dalawa?” He said “One week mong libre ang lunch namin.” Mabilisang sagot ni Jane. Hanep din itong babaeng ito eh. Tatahi- tahimik lang kunwari pero kuripot din. “Okay sige! One week” nakangiti pa ring sagot ni Karl. “Hoy! hoy! Kayo talagang dalawa! Tumigil nga kayo! Iniisahan niyo na naman si Karl. Karl wag kang makinig sa dalawang yan. Mga kuripot at may saltik iyang mga yan.” Hindi ko na maiwasan sumabat. Eto talagang dalawang ito kahit kailan. Ito rin naman kasing si Karl napakabait. Kaya minsan nabu-bully nung dalawa eh. “No it’s okay, Angel! I insist. Pa thank you ko na sa kanila iyon. Tutal tinulungan naman nila ako.” Baling sa akin ni Karl “Ito talagang si Addy kahit kailan KJ. Sige na nga para hindi naman kami mag mukhang masama three days na lang.” Hirit pa ulit ni Ash

Tinignan ko naman siya ng masama pero ang gaga hindi man lang natinag. “Bakit? Three days na nga lang eh.” Sa bandang huli ay wala na rin akong nagawa dahil pinipilit nung dalawang kuripot na ilibre daw sila. Lalo na si Ash, nagpapadyak pa na parang bata. Nag insist din si Karl na ok lang daw iyon kaya pumayag na din ako. “Oh pano ba yan lovebirds, una na kami. Kita kits na lang bukas.” Sabi ni Ash ng tuluyan na kaming makalabas ng building. “Hoy ikaw Karl! Ingatan mo iyang bunso namin ha! Pag yan di mo hinatid sa kanila at kung saan mo dinala…” sabi ni Jane na agad ko na mang pinutol “Jane! Bibig mo talaga!” I said to her. Natawa lang naman si Karl sa aming dalawa. “Ah basta ingat kayo! Ikaw Karl wag kang tingin ng tingin kay Addy. Titingin ka rin sa kalsada ha.” Parang baliw na payo ni Ash na lalong nag patawa kay Karl. Napa iling na lang din ako sa mga kabaliwan nila “Dont worry Jane, Ash. Iingatan ko itong kaibigan niyo. Hindi ko ata hahayaang mapahamak ang reyna ko.” Hindi ko naman maiwasang pamulahan ng mukha dahil sa sinabi niya. “O sige alis na kaming dalawa. Baka papakin pa kami ng langgam dahil sa ka sweetan niyo. Sige na bye!” Huling sabi ni Jane bago sila naglakad dalawa ni Ash. Parehas kasi sila ng ruta papuntang bahay nila kaya madalas ay sila talaga ang magkasabay. “Halika na? Hatid na kita sa inyo.” Baling sa akin ni Karl ng hindi na namin matanaw sila Jane at Ash. Tumango ako sa

kanya bilang sagot. Habang nasa loob na kami ng kanyang kotse ay biglang tumunog ang cellphone ko. May nag text sa akin. Pumunta ka dito sa condo. We need to talk. I want to apologize for what I did last time. It’s from Kuya Axel. Pinapapunta niya ako sa condo niya. “Karl, paki u-turn naman.” I said “Ha? Why?” Bakas sa mukha niya ang pag tataka. “Pupuntahan ko lang si Kuya Axel.” After I said that ay sinabi ko kay Karl ang address ng condo ni Kuya Axel. Hindi naman na siya nagtanong pa at sinunod ang sinabi ko After ng atleast 15 minutes ay na puntahan na namin ang condo ni kuya Axel “Can you wait me here? Ako na lang ang pupunta doon. Saglit lang naman ako. May pag uusapan lang kami ni Kuya Axel.” I said to him after niyang i-park ang kotse niya. “Are you sure?” Tanong niya na tinanguan ko naman “Ok. Sige I’ll wait you here.” Nakangiting sabi nito. I also smiled to him pagkatapos ay bumaba na ng kotse. Pagkapasok ko sa building ay dumiretso na ako ng elevator dahil 7th floor pa naman iyon. Habang nasa elevator ay hindi ko maiwasang kabahan. Actually masaya ako dahil pinapunta niya ako dito para mag kausap kami. Sabi niya pa ay mag so-sorry siya sa akin. Kung tutuusin wala naman na sa akin iyon. Di naman ako galit sa kanya. Di rin naman kasi ako marunong magtanim ng sama ng loob. Nagulat lang

siguro talaga ako nung gabi na iyon dahil sa mga nangyari tapos nagkainitan pa sila ni Kuya Clyde. Di ko lang talaga maiwasan kabahan ngayon dahil naalala ko muli yung mga mata niya nung gabi na iyon. His eyes. The way he look to all of us that night. Especially kay Kuya Clyde nung nagkasagutan sila. It looks so cold. Blangko ang kanyang mukha at ang lamig ng tingin niya sa amin. Actually tuwing naaalala ko ang mga tingin niyang iyon ay di ko maiwasan matakot. Sabi nga nila nakakatakot magalit ang mababait. Dahil sa kakaisip ay di ko namalayan na nasa 7th floor na pala ako. Narinig ko na lang na tumunog ang elevator kaya lumabas na ako ng elevator at naglakad papunta sa condo niya. Huminto ako sa tapat ng pintuan ng condo niya. Huminga muna ako ng malalim at kumatok. Mga naka tatlong katok pa ako bago ako pagbuksan ng pinto. Kaya lang hindi si Kuya Axel ang nagbukas sa akin. Violet “Nandiyan ka na pala. Pasok ka.” Nakangising anyaya niya sa akin. Dahil sa gulat ko ay hindi na ako nakapag salita at sinunod na lang ang sinabi niya. Ako lang ba o parang ang bait niya ata ngayon? Well hindi dapat ako makampante. Yes she welcome me at pinapasok sa loob but her smile tell me otherwise. Nang makapunta kami sa sala ay pinaupo niya muna ako kaya kahit nag aalangan ay naupo na rin ako. As I sit I may narinig ako ng mga parang rumaragasang tubig.

As if reading my mind she speaks again “Hintayin mo na lang si Axel. He still showering. Alam mo na kakatapos lang kasi namin magpalabas ng init ng katawan.” Parang wala lang na sabi niya. I dont know what will be my reaction dahil hindi naman ako tanga. I know what she meant sa sinabi niyang ‘nagpalabas ng init’. What I dont understand is kung bakit kailangan niya pang sabihin iyon. Hindi ba privacy na nilang dalawa iyon? Dahil hindi ko alam kung ano ang dapat kong i-respond sa kanya ay napag isipan ko na lang manahimik. Pero dahil sa ginawa kong iyon ay biglang nalukot ang mukha niya. Nawala na yung ngiting pinapakita niya sa akin kanina at napalitan ng nag aalab na tingin. What the? Ano na naman bang ginawa ko. Anong gusto niya? Na makita akong magalit dahil lang nag sex sila ni Kuya Axel? “Do you know why I hate you, Addy?” Bigla niyang tanong sa akin Nang makita niyang hindi pa rin ako nagsasalita ay nagpatuloy siya sa sinasabi niya. “It’s because you’re a brat. Gusto mo lagi ka na lang pinapansin. Gusto mo lagi na lang na sayo ang atensiyon ng mga pinsan mo. Gusto mo lagi ka nilang ipagtanggol. Si Clyde, si Leo si Marcus especially si Axel.” Hindi ko na maiwasang mag umpisang magalit dahil sa mga pinag sasasabi niya. Dahil lang doon? Dahil lang feeling niya inaagaw ko yung atensiyon ni Kuya Axel nag kakaganyan na siya . Umabot pa sa point na pinagmukha niya akong masama kay kuya Axel dahil lang doon? “It’s not my fault kung bakit ganun ang turing nila sa aki---” di pa ako natatapos ay sumabat na uli siya

“Oh of course Addy it’s your fault! Kung hindi ka lang sana kasi laging pa-damsel in distress edi sana hindi sila laging nag aalala sayo! Alam mo ba nung mga nag aaral kaming lima sa States ikaw ang lagi nilang bukambibig. Kesyo mabait si Addy, mag kakasundo kayong dalawa. Kamusta na kaya siya. Fuck shit! Kahit noong nag uumpisa na kaming mag date ni Axel. Lagi na lang ikaw ang bukambibig niya. Like ano bang meron sayo at ganon ganon nalang sila kung mag alaga, mag alala at magtanggol sayo. Like pinsan ka lang naman nila.” Halos pasigaw niyang panunumbat sa akin. Mukhang alam niyang hindi siya maririnig ni Kuya Axel dahil naliligo pa rin ito. Hindi ako makapag salita. Tila pina-process pa ng utak ko ang mga sinabi niya. Now I know. Mas malinaw na sa akin ang lahat. She’s jealous. Nagseselos siya sa akin. Nagseselos siya sa pinapakitang pagmamahal ng mga pinsan ko sa akin. Matagal na katahimikan din ang bumalot sa amin. Matagal na walang nagsasalita ng basagin niya ang katahimikan ng bigla itong tumawa. “Hahahaha. Ang tanong, pinsan lang ba talaga, Addy? Well hindi na ako magtataka. Yung mga ganyang painosente ang mukha ayan talaga yung may mga kating tinataglay. So tell me, Addy? Tama ba ako? Pati pinsan mo pinatos mo na? Sino ba sa kanila? Si Marcus? Si Clyde? Leo? O si Axel? O baka naman lahat sila hindi mo pinalagpa----” Pak! Halos umusok na ang ilong ko dahil sa galit. Ni hindi ko na nga napigilan ang sarili ko. Parang kusa na lang itong gumalaw at sinampal si Violet. Pero kahit na ganon ay hindi ako nagsisisi. Hayop siya!

Napabaling ang mukha niya sa kaliwa habang nakahawak naman siya sa pisnge niya na ngayon ay namumula. Binalingan niya ako ng masamang tingin. “HOW DARE Y----” “NO! HOW DARE YOU TO DARE ME! Sinasabi ko sayo Violet, matagal na akong nagtitimpi sayo ha! Pero yung bastusin mo ako pati yung mga pinsan ko! Sumosobra ka na! Hinding hindi kita mapapatawad. Hindi ko alam kung anong nagustuhan ni Kuya Axel sayo. Maganda ka nga pero BULOK naman yang ugali mo…..This will be my last warning to you Violet, sa susunod na bastusin mo pa ako, lalo na yung mga pinsan ko. Buhay ka pa pero mararanasan mo na ang impyerno!” I said to her. Sasampalin niya pa sana ako ng mahawakan ko ang braso niya at itulak siya palayo sa akin. Napasalampak siya sa lapag. Akala ko ay gaganti pa siya sa akin pero nagulat ko ng bigla itong umiyak. “ADDY!” Narinig kong may tumawag sa akin mula sa likutan ko. Pagkalingon ko ay nakita ko si Kuya Axel na papalapit sa amin. Dinaan niya lang ako at nag dire-diretso kay Violet. “K-kuya Axel?” Tawag ko sa kanya pero hindi niya ako pinansin at tinutulungan si Violet na hanggang ngayon ay walang hinto sa pag iyak “Are you okay?” Rinig kong tanong niya kay Violet. Tumango naman ito pero hawak hawak pa rin niya ang pisnge niya kaya tinignan na din ito ni Kuya Axel at nakita niya ang namumulang pisnge ni Violet. I saw his jaw tightened and look at me. “Ikaw ba may gawa nito, Addison?” Tanong niya sa akin. Ayan na naman yung mga malalamig niyang tingin. Isama

pa na Addison ang tinawag niya sa akin which means na seryoso siya “P-p-pero K-kuya A-axel----” “I’m asking you Addison, ikaw ba may gawa nito kay Violet?” Tanong niya ulit sa akin. Hindi ako makagalaw. Hindi makasagot. Bakit parang ako ang lumalabas na masama? “ADDISON!” Halos mapatalon naman ako ng bigla siyang sumigaw “P-pero Kuya Axel nagawa ko lang naman yun kasi----” “Babe pinapunta ko siya dito para sana magkaayos na kami pero huk huk pagdating niya dito pinagsisigawan na niya ako. Ako daw ang may kasalanan kaya kayo nag away. Hinding hindi niya daw ako matatanggap bilang girlfriend mo.Pinipilit ko siyang magkaayos kami pero huk huk nagulat ako ng bigla niya na lang huk huk akong sampalin.” Halos lumuwa ang mata ko sa pinagsasasabi niya. Napaka sinungaling niya. “Liar! Kuya Axel maniwala ka sakin hindi ganon ang nangyari. Siya ang nauna, kung ano anong pinagsasasabi niya sa aking masasakit na salita kaya hindi na ako nakapagtimpi at nasampal ko siya.” Pagpapaliwanag ko sa kanya “Huwag ka nang magsinungaling Addy. You’re already caught in the act. Ang tagal tagal ko ng pinagtitimpian yang ugali mo pero yung sabihin mo na hindi ako bagay kay Axel? Sumosobra ka na!.... Babe, nung sinabi ko sa kanya na hindi kita hihiwalayan. Ayun yung nakita mo na tinulak niya ako.” Hirit pa nito sabay hagulgol ng malakas

“Kahit kailan napaka sinungaling mo talaga Violet. Kuya Axel hindi totoo iyon. Maniwala ka please!” Nag uumpisa ng mag tubig ang mga mata ko. Tahimik lang siyang nakatingin sa akin. Habang yakap yakap niya si Violet na patuloy pa ring umiiyak sa dibdib niya “Masyado ka ata naming na spoiled, Addison. Masyado ka atang na attached sa amin kaya gusto mo ikaw lang ang binibigyan namin ng atensyon. Pinsan mo lang ako, Addison. Hindi mo ako pag aari. Hindi mo ko pwedeng diktahan kung sino ang mamahalin ko.” Tuluyan ng tumulo ang mga luhang pinipigilan ko. Si Kuya Axel, hindi na siya naniniwala sa akin. “Kuya Axel pleaase, for once mas paniwalaan mo ako kesa sa girlfriend mo.” Umiiyak ko na ring sabi. Ang hirap. Para akong mauupos na kandila. Ako yung tama pero bakit ako yung ayaw niyang paniwalaan? “Nagbago ka na talaga, Addison.” Tapos na ang exam kaya nakapag update na����. Anyway I’m sorry (again) for the late update. I have two reasons. First is dahil nga may exam kami and second is….. I’m busy rewatching fushigi yuugi���� I think this is my 5th time rewatching it. I just cant help it. The anime is so good. Ang gwapo pa ni Tamahome����. It will always be one of my favorite anime. Sa mga mahihilig sa anime lalo na sa mga nakakaalam o nakapanood na ng fushigi yuugi. I think magkakasundo tayo�������� Anyways ito na nga ang pinakahihintay niyong update. Heavy drama ang chapter na ito choss����. So yon sana nagustuhan niyo kahit kinawawa si Addy dito����. Di naman kasi dapat laging puro libog na lang ng mga pinsan

ni Addy yung chapter. Dapat may drama din paminsan minsan���� And another, baka i-edit ko muna yung ibang mga chapters. Ewan ko ba kapag ako nagbabasa na cri-cringey-han ako sa mga sinusulat ko���� May mga nakita din kasi ako wrong grammar, wrong choice of words o mga words na kulang o sobra sa letter ganon ba���� So iyon ang dami ko na palang nasabi ����. Love lots my readers����~~~ Binibinig A. Addison’s POV Hindi ko kaya. Hindi ko kaya ang mga nangyayari sa loob ng condo ni Kuya Axel. Hindi ko kayang marinig ang mga masasakit na paratang niya sa akin. Hindi ko kayang makita ang mga mata niyang malamig at tila hinuhusgahan ako sa mga paratang na hindi ko naman ginawa. Hindi ko kaya. Gusto kong magpaliwanag. Gusto kong ipaliwanag yung side ko. Gusto kong sabihin sa kanyang hindi totoo lahat ng sinasabi ni Violet.

Gusto kong sabihin sa kanya kung gaano kasama yung babaeng yakap yakap niya ngayon. Pero hindi ko magawa. Kasi alam ko, hindi naman siya maniniwala sa akin. Mas paniniwalaan niya yung babaeng mahal niya. I cant believe na dahil lang sa isang babae ay mag-aaway kami. Hindi ko kaya ang nakikita ko. Yakap yakap niya sa mga bisig niya si Violet habang siya ay nakatingin sa akin na para bang may ginawa akong malaking kasalanan. Para bang ang sama sama kong tao. Unti unti akong humakbang paatras. Palayo sa kanila at papalapit sa pintuan. Ayoko na dito. Gusto ko ng umalis sa kinalalagyan ko ngayon. Feeling ko anytime babagsak ako kapag nagtagal pa ako dito Tuluyan na akong tumalikod sa kanila ng makadating ako sa harap ng pintuan. Pinihit ko ito para makaalis na ako sa lugar na ito. Pero bago ako umalis ay hindi ko maiwasang tumingin ulit sa kanila na sana pala ay hindi ko na ginawa. Hindi yung makita ko siyang yakap yakap si Violet ang masakit. Hindi yung makita kong pinapatahan niya ito habang hinahalik halikan sa ulo ang masakit. Kundi ang makita si Violet na nakangisi sa akin habang inaalo siya ni Kuya Axel ang masakit. Sobrang sakit. Kasi parang pinaparating niya sa akin na nanalo siya. At natalo ako

Pagkapasok ko sa kotse ni Karl ay sinabi ko sa kanyang iuwi niya na ako. Sinimulan niya naman nang paandarin ang kotse. “Are you okay?” He ask when he notice na ang tahimik ko ngayon. Tumango lang ako sa kanya bilang tugon dahil feeling ko wala akong lakas kahit magsabi lang ng kahit isang salita. Ang gusto ko lang talaga ngayon ay umuwi at magpahinga at kalimutan lahat ng nangyari ngayong araw na ito. Akala ko ay hindi na siya ulit mag tatanong pero nagulat ako ng ihinto niya ang kotse sa gilid ng kalsada. “No Angel, You’re not okay. Why? May nangyari ba?” He ask “No I-Im okay. M-may hindi lang kami pagkakaintindihan ni K- kuya Axel” pinilit kong hindi umiyak ng sabihin ko iyon pero ko maiwasan na mag crack ang boses ko na sa tingin ko ay napansin niya. Nagulat ako ng bigla niya akong hatakin palapit sa kanya at yakapin. Hindi ko alam kung bakit sa pagyakap niya sa akin ay bigla na lang nagsipagtuluan ang mga luha ko. Siguro kasi alam kong ito yung kailangan ko ngayon. Siguro kasi alam kong ito yung kailangan ko kanina. Siguro dahil ito yung ineexpect ko kanina na sana ginawa sa akin ni Kuya Axel at hindi kay Violet. Ang yakapin ako at sabihing okay lang ang lahat. Tulad nang ginagawa niya sa akin dati. Mukhang tama nga si Kuya Axel. Mukhang masyado nga akong na-attached sa kanila. Mukhang nasanay nga akong

laging naka depende sa kanilang apat. Kailangan ko na bang mag set ng bounderies sa kanilang apat? “Shhh it’s okay. It’s okay. I’m here. I’m here….. I’m not gonna ask kung ano man ang nangyari sa inyo ng pinsan mo sa condo niya kanina but I hope na whatever it is ay maayos niyo kaagad dalawa.” Ilang minuto pa akong iyak lang ng iyak hanggang sa hikbi na lang ang nailalabas ko. Mukhang naramdaman niya rin ata na hindi na ako umiiyak kaya medyo nilayo niya na ako sa kanya. “Pasensya na. Nakita mo pa ako sa gantong kalagayan. I just really need a shoulder to cry on.” I said to him “Ano ka ba, Angel. You can always rely on me. I’m always here if you need a shoulder. Or maybe a human tissue.” Sinamaan ko naman siya ng tingin sa sa huling sinabi niya pero ang loko tinawanan lang ako. Pero hindi ko na rin naiwasan ngumiti ng marinig siyang tumatawa. He really knows how to lift up my mood. I’m sorry ha. Mukhang nabasa ko pa ata yang damit mo.” Sabi ko ulit ng mapansin kong medyo basa ang shoulder part ng damit niya. “It’s okay. Magpapalit din naman ako pag uwi ko.” Nakangiti niya paring tugon sa akin “Sorry talaga Karl. Napaka cry baby ko kasi.” “Dont worry, sanay naman na ako.” Sinamaan ko ulit siya ng tingin sa sinabi niya. Pero ngayon may kasama ng hampas. Pero tulad kanina tinawanan niya lang ulit ako.

“Pero Karl, Salamat.” I said to him smiling. Tumigil na siya sa pagtawa at tumingin sa akin. Tingin na lagi niyang binibigay sa akin. Tingin na para bang napaka special kong tao para sa kanya. “Anytime Angel, anytime.” Pagkatapos ng mahaba haba naming pag uusap ay nag umpisa na ulit siyang mag drive. Nag uumpisa na ring bumigat ang talukap ng mata ko. Gusto ko nang matulog pero pinipigilan ko. Tutal malapit na rin naman na kami sa bahay namin. “You can sleep, Angel. Gigisingin na lang kita when we arrive.” He said na mapansin atang inantok na talaga ako. “You sure?” I ask him “Yes, Angel. You should sleep. You need to rest. Gigisingin na lang kita.” As he said that I relax my back as I close my eyes. Leo’s POV “Here’s your order, Sir.” The bartender said as he put my order infront of me. I’m here in the bar, obviously. I just feel like I need to unwind. I’m regular here. Lagi akong pumupunta dito kapag stress na sa trabaho. Like now. Ang dami lang ginagawa sa opisina. Afterall it’s not easy handling one of the Natividad’s company. Nakaupo lang ako dito sa counter part ng bar mag isa ng may maramdaman akong tumabi sa akin.

“Well hello there Mr. Handsome.” She said “Hello Mr. Blue.” I dont know why pero bigla na lang pumasok sa isip ko ang sinabi saakin ni Addy nung gabi na iyon. Yung gabi na….. I shake my head as I erase all my thoughts about Addy and what I did to her. Akala ko ba kakalimutan mo na iyon? “You okay?” Rinig ko ulit tanong nang babae. Dahil siguro sa pag iisip ko kay Addy ay hindi ko na napansin na nakalapit na ito sa akin. Too close for my liking. “Yes” I shortly replied to her “Are you regular here?” She ask again na tinanguhan ko lang She suddenly stood up. I thought aalis na siya pero nakita ko siyang pumwesto sa likuran ko at minasahe ang balikat ko. “You should relax yourself, I’m not gonna eat you haha. You look so tense. Why?” She ask again “.....Stress. Paper works.” I said to her Nilapit niya ang bibig niya sa tenga ko at bumulong ” Then you should unwind. I know a way para makalimutan mo saglit lahat ng problema mo.” She whisper in my ear. I know what she meant. Afterall she’s not the first girl who invite me everytime I go here. I look at her and said, “How can you be so sure na makakalimutan ko lahat ng problema ko if I go with you?”

She smirk and said, “Well….why dont we give it a try? And I asure you. You will not be dissapointed.” “Hmmp” she moan as I kiss her hard Pumunta na lang kami sa pinakamalapit na hotel. Nasa kotse palang ay hindi na kami makapagpigil. She will kiss me hard and grab me while I am driving. Hanggang sa elevator ay naghahalikan na kami. So what can you expect pagpasok namin sa room? As I close the door she hungrily suck my lower lip and bite it. And I kiss her with the same intensity. Kiss, bite, suck. That’s what we do for atleast 5 minutes. We both fighting for dominance but of course I win. Even though I wouldn’t deny na she’s really good at kissing. Mukhang expert I didn’t bother asking her name. Like I did to all other women na naka one night stand ko. For what? Eh makakalimutan ko rin naman sila kinaumagahan. Nagsimula na kaming maglakad papalapit sa kama habang patuloy parin sa paghahalikan. Tila wala ni isa sa amin ang gustong bumitaw sa paghahalikan. Nang maramdaman ng paa ko ang kama ay binitawan ko ang pinagsasaluhan naming halik at inihiga siya sa kama. Mukhang alam na niya ang gagawin niya. Nang makahiga ay sinimulan na niyang hubarin ang suot niyang dress na hapit na hapit sa katawan niya. As she strip. I also started to take off my clothes. I start unbelting when she stop me. Tumingin ako sa kanya ng

nagtatanong. “Ako na.” She said ng makita ang pagtataka sa mukha ko Dahil sa sinabi niya ay hinayaan ko na siyang magtanggal ng belt ko. I groan ng matanggal niya na ang belt ko. I thought isusunod na niya ang zipper pero nagulat ako when she started to rub me while I still have my pants on. Hindi ko maiwasang mapaungol ng diinan niya ang paghawak dito. Masarap ang ginagawa niya but it’s still not enough. I want to enter her now. “Fuck take it off already.” I said angrily. I cant help it. I cant hold back anymore. Ang akala ko ay susunod siya but she just giggled and continue to rub me. Nang hindi na ako makapaghintay ay tinulak ko na siya pahiga at ako na ang nagtanggal ng pantalon ko. I bent down to her and grip her hair. Hard “Ayokong binibitin ako. At ang ayoko sa lahat yung hindi ako sinusunod. When I say take it off. TAKE.IT.OFF. When I say something, you must do it. Understood!?” I said to her as I continue to grip her hair This is the real me. A sadist and dominant person lalo na pagdating sa sex. Kaya siguro hindi na din umuulit pa ang ibang mga nakaka one night stand ko dahil hindi nila kaya ang pagkasadista ko pagdating sa kama. But I cant help it. Sa pagiging sadista ko lang nalalabas lahat. Kung gaano ako ka reserve na tao

kapag nasa trabaho ay ganon naman ako katarantado when it comes to sex. “Understand!?” I repeat ng hindi siya sumagot. “Y-yes n-naintindihan ko.” She said stuttering. Mukhang nabigla siya sa pinakita kong bagong ugali. I throw her in the bed and said, “I dont want some foreplay. Ayoko ng paligoy-ligoy. We’re here to have sex. Nothing more, nothing less.” She nodded and say nothing. I go on top of her and strip her brassiere from her. Next her panty….. Now she’s all naked. I bent down to her neck and close my eyes at papasok na dapat ang aking kahandaan sa kanya. “Kuya Leo” I suddenly open my eyes at lumayo sa kanya. Hindi ko alam kung bakit bigla na kang pumasok sa isip ko si Addy. I shake my head to erase my all my thoughts about my cousin and started to position again to enter her ng bigla na naman pumasok sa isip ko si Addy. But now is different. I imagine her crying. As if ayaw niya ng ginagawa ko. Umalis ako sa pagkakadagan sa babaeng ito at naupo sa gilid ng kama. “What’s wrong?” I heared her ask when she see me stop and sit on the edge of the bed. Hindi ko siya pinansin. Isa lang ang iniisip ko ngayon. Si Addy. Simula ng ginawa ko sa kanya iyon. Hindi na ako matahimik. Gabi gabi akong nagkakaroon ng wet dreams

about sa kanya. I tried to forget what I did to her dahil maling mali yung ginawa ko sa kanya in the first place… pero hindi…. ayaw niyang mawala sa isipan ko. Palala pa nga ata ng palala ang naiimagine kong sexual fantasy sa kanya night by night. Noong umpisa, hanggang halik lang ang naiimagine ko, hanggang naiimagine ko nang gawin sa kanya yung ginawa namin sa kotse but in my dreams we’re not in my car but in my office. Naiimagine kong ginagawa naming dalawa ang makamundong bagay Hanggang nitong mga nakaraang araw kahit sa trabaho naiimagine ko na what it feels like kung mapasok ko siya. Kung maangkin ko siya. “FUCK!” I said at pinagsisipa ang paa ng higaan. Ayoko nito. Ayoko ng mga na iimagine ko sa pinsan ko…. But I cant help it. I cant help my self imagining me on top of her and rummaging her tight cunt. “Get out.” “H-ha?” She said as if hindi naintindihan an sinasabi ko “Get out” I repeated ng makitang hindi pa rin siya kumikilos “P-pero paano….hindi pa tayo tapo----” “GET OUT NOW!” Nagmadali naman siyang nagbihis at umalis sa kwartong kinuha namin ngayong gabi. Ngayon mas lalo pang nadagdagan ang mga iniisip ko. Ayoko naman ng idahan pa sa pakikipagtalik sa iba para panandaliang mawala ang mga iniisip ko. Isa pa feeling ko….nagtataksil ako kay Addy. Fuck ano bang nangyayari sa akin? Pinagnanasahan ko ang pinsan ko?

Damn mukhang iiinom ko na lang ang mga problema ko ngayon. Addison’s POV Nagising ako sa tunog ng alarm clock ko. Teka umaga na? At nasa kwarto na ako? Hmm mukhang hindi na ako ginising ni Karl. Ginawa ko na ang mga morning routine ko a bumaba na para makapag almusal. Pagbaba ko ay saktong nakita ko si mama na naghahanda na sa lamesa. “Oh Addy, halika umupo ka na. Kumain ka na. Masarap niluto ko ngayon, favorite mo.” Aya sa akin ni Mama. Naupo naman ako at nag umpisa ng kumain. “Ahh nga pala hindi ka na namin ginising ni Karl. Binuhat ka na lang niya papuntang kwarto mo. Di na kita ginising dahil sabi ni Karl kailangan mo daw magpahinga.” Sabi ni mama na tinanguan ko naman. Akala ko ay hindi na magsasalita si mama pero nagulat ako ng magtanong ito “Anak may problema ka ba? Andito lang si Mama. Baka gusto mong pag usapan muna natin yan.” She said Magkakaila sana ako when she speak again, “at wag mong sasabihin na wala kang problema. Anak kita. Alam ng magulang kung may problema ang anak nila. Ang tahimik mo rin ngayong araw nato. Madalas ang sigla sigla mo kapag niluto ko yung favorite mo pero ngayon..sigh…. Sigurado naman ako na hindi tungkol kay Karl yan dahil hindi ka naman magpapahatid sa kanya kagabi kung may

problema kayo. So ano? Tungkol ba sa trabaho? Sa mga kaibigan mo? Nag away ba kayo nila Jane at Ashley?” “No Ma. Okay lang po kami nila Jane and Ash. Okay lang din po ang trabaho….Sigh….May…. May hindi lang po kami pagkakaintindihan ni Kuya Axel.” I admit to my mom “Kuya Axel mo? Bakit? Anong problema? Mukhang ngayon lang ata kayo nag away ha? May nangyari ba?” Pangungusisa ni Mama Gusto ko sanang sabihin sa kanya na about sa girlfriend ngayon ni kuya Axel kaya kami nagkaroon ng hindi pagkakaunawaan kaya lang ayoko naman ng idamay pa si Mama dito. Problema naming magpinsan to. Hindi na kailangan pang madamay si Mama. Isa pa ayoko naman ng mas palakihin pa ang issue In the end mas pinili ko na lang na manahimik at wag sagutin si Mama. Mukhang naintindihan naman ni Mama na ayokong sabihin kaya napabuntong hininga na lang ito at tumayo sa kinauupuan niya at lumapit sa akin at niyakap ako. “Sigh! Sige hindi na kita pipilitin kung ayaw mong sabihin sa akin ang problema niyong magpinsan pero sana lang kung ano man yang hindi niyo pagkakaintindihang dalawa maayos niyo na. Hindi ako sanay na nag aaway kayong magpipinsan.” Sabi sa akin ni Mama at patuloy pa rin akong niyayakap. Sana nga Ma, sana nga. Here’s the chapter 18. Sana next time imbis na “bitin” eh “Excited na ako sa next chapter” Ang mabasa ko.

Salamat sa mga nagcomment at nagpalakas ng loob ko. Salamat sa patuloy na pagsuporta. Mahal ko ang mga readers ko���. Binibining A. A/N: so many time skip���� Addison’s POV Kakatapos ko lang kumain at ngayon nga ay paalis na ako ng bahay ng tawagin ako ni Mama. “Ay nga pala anak. Uuwi na ang Papa mo sa isang linggo. Magluluto ako ng marami sa hapunan kapag dumating na Papa mo. Gusto ko sanang papuntahin mo rito si Karl sa araw na iyon para makilala na siya ng Papa mo. Imbitahin mo na rin sina Jane at Ashley kung gusto mo” nakangiting pahayag niya sa akin “Sige po Ma. Walang problema. Sasabihin ko po sakanila.” “Pakisabi mo na rin sa mga pinsan mo ha. Sila na lang kasi hindi ko nasasabihan. Yung mga tito’t tita mo natawagan ko na. Pati lolo’t lola mo. Kaya lang mukhang hindi sila available sa araw na iyon.” Pahabol na sabi ni Mama Natigilan naman ako. Parang hindi pa ata ako handa na makita o makausap si Kuya Axel. Mukhang napansin naman ni Mama ang pagkabalisa ko kaya nagsalita siya ulit. “Sige yung tatlo mo na lang pinsan ang ayain mo. Ako na bahala kumausap kay Axel. Or… gusto mo ba… wag ko na munang ayain si Axel? Pwede naman iyon kung hindi ka komporta------”

“Hindi Ma! Okay lang po. Nakakahiya naman po kay Kuya Axel kung siya lang yung hindi natin inaya. Isa pa, labas naman na po yung away namin dalawa don. Baka magtaka rin po si Papa kung bakit wala si Kuya Axel. Okay lang po Ma.” I reasured her “Sure ka ha?” Bakas ang pag aalala sa tono nito “Opo Ma. Sure na sure po. Tsaka malay niyo bati na ulit kami bago pa dumating si Papa diba?” Nakangiti kong sabi sa kanya para hindi na siya mag alala. Pero ang totoo niyan kahit ako hindi ko alam kung paano kami magkakaayos ni Kuya Axel “Alam niyo hindi talaga ako magsasawa sa frappe nila dito. Ang sarap.” Komento ni Ash sabay higop ulit sa frappe niya. Nandito kami, as usual sa pinagtatambayan namin tuwing lunch. “Lahat naman sayo masarap. At ikaw Karl. Pwede ba tigil tigilan mo nga yang pagtingin tingin mo kay Addy at kumain ka na lang. Tignan mo hindi makakain si Addy ng maayos dahil sayo. Naiilang siya dahil sayo.” Pambabawal ni Jane kay Karl na as usual, tinawanan lang ni Karl at pinamulahan ko ng mukha. Wala talagang filter yung bibig ng babaeng ito eh “Hay nako Jane. Ang sabihin mo bitter ka lang sa kumare natin dahil at least siya nahanap na niya ang love of her life niya samantalang ikaw hanggang ngayon nganga.” Panunukso ni Ash “Ash hindi ako bitter dahil wala na akong pake sa mga lalake ngayon. At baka nakakalimutan niyo kung sino nag isip ng plano na pagselosin si Addy---”

“Oy teka hindi naman ako nagselo-----” singit ko sa sinasabi niya na siningitan niya ulit. “At tsaka maka nganga ka diyan parang ako lang ang walang jowa ngayon ha. Eh pati rin naman ikaw hanggang ngayon nganga.” Panunukso rin ni Jane. “Pwede ba tama na yan. Para kayong batang dalawa. Sigh!” Pambabawal ko. Nakangiting nakatingin lang sa aming tatlo si Karl at tila enjoy na enjoy sa panonood sa pagtatalo ng dalawa. “Nga pala. Iniimbita kayong tatlo ni Mama next week. Dadating na kasi si Papa. Magluluto daw si Mama ng marami sa hapunan kaya pinapapunta kayo. Ano pwede ba kayo?” I ask them “Sige Angel. Pakisabi kay tita pupunta ako.” Karl said. Humarap naman ako sa dalawa at hinihintay ang sagot nila. “Teka next week ba? Naku Addy hindi pala ako pwede. Saktong day off ko yan eh. May family bonding kami. Sorry.” Ash said. “It’s okay Ash. Naiintindihan ko. Eh ikaw Jane?” I said at binaling ang tingin kay Jane. “I think wala naman akong gagawin sa araw na iyon. Sige sama ako.” She said Okay. Mukhang yung tatlong pinsan ko na lang ang hindi ko pa nakakausap. Sabihan ko na lang siguro sila pag uwi ko. Axel’s POV (at last����)

“Thank you babe ha. Thanks for believing me. I thought mas papaniwalaan mo yung pinsan mo kesa sa akin. Thank you talaga. I love you.” She said at niyakap ako sa beywang. Niyakap ko rin siya pabalik. We are lying in my bed….naked. And exhausted. After what happened kanina sa kanilang dalawa ni Addy ay inaya niya na ako sa kama. Well it’s not wrong. We’re in a relationship. We’ve been doing this since sinagot niya ako. And I’m a man too. May pangangailangan din ako. Hindi na ako tumanggi noong siya na ang unang nag aya. “You okay, babe?” She ask ng mapansin niya sigurong tahimik ako. I smiled to her and nodded. Ngumiti din siya at muli akong niyakap. Muli akong napatahimik at nag isip. Alam kong may mali. I feel it. Hindi ganon ang pagkakakilala ko kay Addy. Pero hindi rin sinungaling ang pagkakakilala ko sa girlfriend ko. I need to know the truth. The whole truth. Ang buong detalye. Nagsisisi akong ginawa ko iyon kay Addy. Pero mahal ko ang girlfriend ko. I love Violet. Mas matimbang naman talaga ang girlfriend kaysa sa pinsan hindi ba? Muli nabaling ang tingin ko kay Violet. Nakapikit ito habang nakayakap sa akin. Nabaling ang tingin ko sa kanyang mukha. Ang napaka inosente niyang mukha. Mukhang naramdaman niya atang nakatingin ako sa kanya kaya muli siyang humarap sa akin at ngumiti. Sana lang talaga tama ako na ikaw ang pinili ko Violet. I said to my self at tinugunan din ang yakap niya. I close my eyes.

I really need to know the truth. At mukhang alam ko na kung saan ako mag uumpisa. “Thank you, Karl ha. Sa paghatid.” I said to him smiling. Nandito na kami sa harap ng bahay namin. Ngumiti din siya sa akin and said, ” It’s okay Angel. Dapat masanay ka na. Everyday ko itong gagawin sayo.” He said na kinapulahan ko na naman ng mukha. Bakit ba walang mintis kung magpakilig itong lalaking ito? “Sige na umuwi ka na. Bye” “Aalis lang ako kapag nakita kong nakapaso ka na sa bahay niyo.” Ang kulit talaga ng lalaking ito. “Oo na. Oo na. Ito na. Papasok na ko ha. Umuwi ka na din. Ingat sa pag uwi. Dahan dahan sa pagmamaneho. Bye.” I said at tuluyan ng pumasok sa gate namin. Pagkapasok ko sa bahay ay sakto namang lumabas si Mama sa kusina. Marahil ay narinig niya ang pagbukas ng pinto. “Oh anak. Saktong sakto. Patapos na itong niluluto ko. Magpalit ka na ng damit at bumaba ka na ha. Kakain na tayo.” Dumiretso naman ako sa kwarto ko at nagpalit ng damit. Pero bago ako bumaba ay tinawagan ko muna yung tatlo. Ngayon ko lang ulit pala sila tatawagan. Huling kausap ko sa kanila ay nung kinamusta nila ako kinabukasan pagkatapos ng nangyari sa bahay nila lola. I decided na si Kuya Clyde ang unang tawagan. After at least three rings ay sinagot na niya agad.

“Hello Kuya Clyde.” [Hello Addy. How are you?] Hindi ko sigurado pero nababakasan ko sa tono niya ang sobrang saya. Naiimagine ko tuloy siyang nakangiti ngayon “Good mood ka ata Kuya Clyde?” I said [I’m just happy na tumawag ka.] He said. Hindi ko maiwasan mapangiti. Ano bang ginawa ko sa past life ko to deserve a cousin like him. [Okay ka na ba?] He ask. Alam ko ang ibig niyang sabihin. About sa nangyari that night. Between me, Kuya Axel and Violet. “I’m okay na Kuya Clyde. Dont worry. Wala na iyon sa akin. Ah nga pala pinapatanong ni Mama kung free ka daw ba next week. Balak kasi ni Mama na magluto ng marami sa hapunan dahil uuwi si Papa. Ano free ka ba? Next week pa naman.” Pag che-change topic ko. Hanggat maaari ayoko na munang pag usapan ang nangyari sa bahay ni lola. At mukhang napansin din naman ni Kuya Clyde na ayoko munang pag usapan iyon kaya hindi niya na pinilit pa at sinagot na lang ang tanong ko. [I think free naman ako next week. Sige pakisabi kay Tita pupunta ako.] “Sige. Thanks Kuya Clyde. Bye” I said at binaba na ang tawag. Tinawagan ko na rin sila Kuya Leo at Kuya Marcus at parehas naman silang nagsabi na makakapunta sila next week.

Nang matapos ko silang tawagan ay bumaba na ako at sinamahan si Mama na Kumain. “Ano anak? Nakausap mo na ba yung mga pinsan mo? ” Pagtatanong ni Mama Nilunok ko muna ang pagkain at tsaka sumagot, “Opo Ma. Nakausap ko na po silang lahat. Makakapunta naman daw po sila next week.” “Eh si Karl? Si Jane at Ashley? Makakapunta din daw ba sila?” “Si Ash daw po hindi. May family bonding daw po sila next week kaya hindi siya free. Pero makakapunta daw po si Karl at Jane.” “Ahh ganun ba. Ako naman hindi ko pa nakakausap si Axel. Naglinis kasi ako ng bahay kaya nawala sa isip ko na tawagan siya. Baka bukas na lang tutal next week pa naman iyon. Madami pang time…. Oh siya sige na tapusin mo na yang kinakain mo. Pagkatapos mong kumain pwede ka ng matulog. Ako ng bahala maghugas ng pinagkainan natin.” “Ako na po maghuhugas nito Ma. Mauna na po kayong matulog. Wala kayong ginawa buong araw kung hindi maglinis. Kailangan niyo na pong magpahinga.” “Sigurado ka?” “Opo Ma. Sige na po. Kaunti lang naman po itong huhugasan ko eh. Iwan niyo na lang po diyan yang pinagkainan niyo. Magpahinga na po kayo.” I said. Bumuntong hininga naman siya. Marahil dahil alam niya na hindi na mababago ang isip ko.

“Oh sige. Pagkatapos mong maghugas matulog ka na rin ha. Sige na papasok na ako sa kwarto namin ng papa mo. Good night.” She said “Good night Ma” I replied to her. Nang makita ko siyang umakyat na sa taas ay nag umpisa na akong maghugas. Pagkatapos kong maghugas ay umakyat na rin ako at naglinis ng katawan saglit at nahiga na rin sa kama. Pero kahit na nakahiga na ako. Ay hindi pa rin ako dinadatnan ng antok. Madaming tumatakbo sa isip ko ngayon. Ang problema namin ni Kuya Axel at Violet. Ang pag uwi ni Papa at…. hindi ko alam pero kinakabahan talaga ako sa ideya na ito pero….. Ano kayang magiging reaksiyon ng mga pinsan ko kapag nakilala na nila si Karl? Dahil pupunta ang mga pinsan ko at si Karl next week. Hindi talaga malabo na magkita sila. Teka Addy bakit ka ba kinakabahan? Di ba dapat matuwa ka dahil magkakakilala na sila? Sigh! Oo nga. Bakit ko ba pinoproblema iyon. Sure naman akong magkakasundo ang mga pinsan ko at si Karl. Mabait si Karl kaya alam kong boto sila dito. Hay naku Addy. Matulog ka na nga. Huwag mong problemahin ang mga bagay na hindi naman talaga dapat pinoproblema I said to myself. Then my eyes started to get heavy. Hanggang sa nagpatangay na lang ako sa antok.

Axel’s POV Maaga akong nagising. Mahimbing pa rin ang tulog ni Violet. Tinignan ko ang oras sa gilid. 7:21 am Dahan dahan akong umalis sa higaan para hindi magising si Violet. Alam kong napagod siya sa ginawa namin kagabi kaya ayoko na siyang gisingin… isa pa may kailangan akong puntahan. Pagkatapos kong maligo ay nagbihis kaagad ako. Pagkatapos kong magbihis ay muli kong tinignan si Violet. Mahimbing pa rin ang tulog niya. Aalis muna ako Violet. I really need to know the truth. I must know the truth. I said to myself at lumabas na sa condo unit ko. “Sir Axel. Napadalaw po kayo. Halika po pasok po kayo. Gusto niyo po ba ng maiinom?” Nanay Mercy said. Isa sa mga matagal ng nagsisilbi dito sa bahay nila Lola. “No. I’m okay Nanay Mercy. Sila Lola Asan?” I ask her “Baka po pababa na rin po---” pahayag ni Nanay Mercy ng may narinig kaming boses sa likod niya “Axel iho. What are you doing here apo?” Narinig kong sabi ni Lola na naglalakad papalapit sa akin kasama si lolo. Lumapit din naman ako sa kanila at nag mano. “Good morning Lo, La.” I greet them

“Good morning din. Kumain kana ba Axel?” Tanong sa akin ni Lolo “Hindi pa po Lo. I came here to talk to you and Lola.” “Ang aga naman atang usapan yan iho. Halika, samahan mo muna kaming mag almusal. Mercy paki handa naman yung pagkain!” Lola Anastacia said “No Lola. This is important.” I said seriously. Nagkatinginan naman silang dalawa. Marahil ay napansin din nila ang kaseryosohan sa boses ko. “What is it that you want to talk about iho?” Seryosong tanong ni lola Anastacia pagkaupo namin dito sa sala. “Hindi ba La, nakwento niyo sa akin noon na naglagay kayo ng CCTV dito sa loob ng bahay niyo?” Paninigurado ko sa kanila. Muli naman silang nagkatinginan marahil ay nagtataka kung bakit ko na bring up ang topic na ito. “Well yes iho. Nagpalagay kami ng CCTV inside the house matapos magtangkang magnakaw ng bagong pasok na katulong dito. Why? Why did you ask?” She ask “Eh Lola, the day na nagkaroon tayo ng dinner dito sa bahay ninyo….. Bukas po ba that time yung CCTV?” This is it pancit!!! Eto na nga kaya ang revelation na hinihintay ninyo? Eto na nga kaya ang simula ng pagkawasak ni Violet? Dun dun dun dun~~~ (ayan yung tunog kapag malalaman na ng bida ang totoo sa movie. Hindi yan kanta ng blackpink����)

Abangan ang mga susunod na eksena/update next day? Next week? Next month? Basta next time Hahaha!!!! �������� HAPPY CHINESE NEW YEAR GUYS!!! ������������!Love lots!!!! ������������ ~Binibining A. Axel’s POV “Eh Lola, the day na nagkaroon tayo ng dinner dito sa bahay ninyo….. Bukas po ba that time yung CCTV?” I ask eagerly. Wanted to know the truth Matagal silang nagkatinginan marahil tinatansiya ang sasabihin sa akin. I tried to decipher their expression. Nakikita ko ang pagkalito sa kanilang mukha maybe nagtataka kung bakit ko ito bigla naitanong. “Well….. I’m sorry iho. Pinatay na muna namin ang CCTV that day. Nakakahiya naman kasi kung pati sa dinner date natin nakabukas pa ang CCTV.” Medyo nag aalangan na sabi ni Lola Anastacia. I can’t help to be disappointed. I thought this is the only way to know the truth. But I guess hindi para sa akin ang araw na ito. Hindi ko rin masisi si Lola. Maybe naisip niya na baka isipin namin na hindi niya kami pinagkakatiwalaan dahil kahit kakain lang kami ay nakabukas pa ang CCTV that’s why they decided to shut it down. “It’s okay Lola.” I said to her smiling even though I’m disappointed.

Medyo mahabang katahimikan ang namayani sa amin hanggang sa basagin ito ni Lolo. “So Ikaw na nag turn off ng CCTV, hon?” Pambasag na tanong ni Lolo Rodolfo kay Lola Anastacia Napansin ko naman ang pagkakunot ng noo ni Lola at tinignan ng may pagtataka si Lolo. “Ha? Anong ako? Diba I told you na ikaw na mag turn-off ng CCTV because I’m busy making our dinner in the kitchen. Remember?” Lola Anastacia said. Napakamot naman sa kanyang batok si Lolo at tila nahihiya? “Well…. I think….. nakalimutan ko? Hehehe…. Well Hon. Diba I also told you na busy din ako that time dahil may inaasikaso ako.” Lolo replied. “What! Rodolfo Natividad! Wala kang sinabi na busy ka rin that time!” “Meron. Hon busy ka lang siguro sa pagluluto kaya hindi mo ako narinig but may sinabi ako.” After Lolo Rodolfo said that ay nag umpisa na silang magtalo. “Wait Lolo, Lola. Does it mean….. hindi niyo napatay ang CCTV?” I ask hopingly. Bigla akong nabuhayan ng loob. Nagkatinginan muna sila sabay harap sa akin “Well I guess….ganon na nga iho. Mukhang umatake na naman ang pagka makakalimutin ng Lolo mo eh.” “Can I see the footage Lo, La?”

“Where are you, Violet?” I ask her on the phone. I am driving on my way to my condo hoping she’s still there. “Babe, where are you? You’re already gone when I wake up. Hindi ka man lang nagpaalam. You didn’t even told me where’d you go. Hindi mo rin sinasagot ang phone mo.” She ask “Violet. I’m asking you where.are.you.now!” I ask again. I take a deep breath. Calming myself. Mahigpit ang pagkakapit ko sa steering wheel. “Babe are you….okay? Why do you sound….angry? May nangyari ba?” She said again still asking. “Just!.....just tell me where you are , Violet.” I said a pinipilit pakalmahin ang sarili ko. I didnt even notice na sobrang sama na ng tingin ko ng kalsada. Para akong makakapatay. Well I hope hindi talaga ako makapatay mamaya. Hanggat maari I want to know her reason why she did all of this Hindi ko alam kung napansin niya ang pagka agresibo ng boses ko o sadyang napagod na lang siyang magtanong pero thank god sinagot niya rin ang tanong ko. “Uhmm. Nandito ako sa condo ko. Why?” “Later. Pupunta ako diyan. We need to talk.” I said seriously. Binaba na ang tawag at mas pinabilis pa ang pagmamaneho. Nang makarating ako dito sa tapat ng kanyang condo unit ay hindi na ako kumatok at tahimik na lang pumasok. Like her. I also know the code to her unit. Kaya kahit kailan ay pwede kaming pumasok sa condo ng isa’t isa.

Nang tuluyan na akong makapasok. Ay hinanap ko siya sa sala at sa kusina pero wala siya doon. Kaya naglakad ako papunta ng kanyang kwarto. Nang nasa tapat na ako ng kanyang pintuan ay nakarinig ako ng nag uusap. “Vi, hindi ba parang sobra naman na ata yung mga ginagawa mo?” I heared someone said. And I think I know who it is. “Jessica. You know me. I will do everything para lang makuha ang gusto ko.” I knew it. It’s Jessica. Violet’s best friend Hindi na muna ako pumasok at nagparamdam sa kanila. I decided na makinig na lang muna sa pinag uusapan nilang dalawa. ” Yah. I know! Alam ko naman yon eh. Kaya lang hindi ba parang sobra na? Pinaglalayo mo na yung magpinsan eh!” I heared Jessica shoutingly said “EDI MABUTI! THAT’S WHAT I WANT! Gusto ko silang mag away. In that way sa akin na buong atensiyon ni Axel…..Before lagi siyang Addy, ganto si Addy, mabait si Addy puro na lang siya Addison…..At least now kampante ako na hindi na siya maaagaw sa akin ni Addison. He’s mine” So this is all my fault? Pinaramdam ko sa kanya na hindi ko siya nabibigyan ng sapat na attention? I can’t help to be guilty but still hindi iyon sapat na rason para gawin niya ang mga bagay na iyon kay Addy. “Paano kung malaman ni Axel yung mga pinaggagagawa mo sa pinsan niya? Ok lang sana kung hanggang sa pagset up lang sa kanya sa bahay ng lola ni Axel yung ginawa mo. At least doon wala namang nasaktan. Pero hindi eh. Pati

kahapon sinet up mo pa siya.” I heared Jessica said. what did she mean by that? “Jessica I need to do what I did yesterday. Para mas lalo pang magalit sa kanya si Axel.” Narinig kong sabi ni Violet. I can imagine her smirking. “Alam mo… be thankful na hindi ka nahuli ni Axel kahapon na pinagsasalitaan ng masasakit na salita ang pinsan niya kundi…. nakuuu Violet! Alam mo hindi na ako nagtataka kung bakit ka nasampal nung Addison. Eh kulang na lang sabihan mo siya ng pokpok sa mga sinabi mo eh.” Halos mag pantig ang tenga ko sa narinig ko. What.did.she.say? When we were young, lagi namin pinagtatanggol si Addy kapag may nang aaway sa kanya o nagsasalita ng hindi maganda. Lalo na mga salita na hindi naman totoo. I can’t believe napaniwala ako ni Violet sa lahat ng mga kasinungalingan niya. And Addy…. Oh god Addy! I can’t believe na nasabi ko ang mga iyon sa kanya. I cant believe na hindi ko siya pinaniwalaan o pinagtanggol man lang and worst mas naniwala pa ako kay Violet kesa sa kanya….when we were kids, we, Leo, Marcus, Clyde and I promise to her that we will always listen to her. We will always there for her. We will always believe her. And we will always protect her even we grow up at magkaroon na ng sari-sariling pamilya. But… I guess I broke all my promises to her. Hindi ko man lang siya pinakinggan noong nag eexplain siya at pinipilit mag paliwanag na hindi totoo ang sinasabi ni Violet. Wala ako sa tabi niya noong pinagsasalitaan siya ng kung ano anong masasakit na salita ni Violet. Hindi ako naniwala sa kanya at mas pinaniwalaan si Violet.

And worst hindi ko man lang siya na protektahan mula kay Violet. I cant help to be disappointed to myself. You stupid Axel! You fucking stupid! Mas pinaniwalaan mo pa yung babaeng hindi mo pa lubos na kilala kaysa sa pinsan mong buong buhay mo kasama. Now I will make a new promise. I promise to myself that after matapos ang sa amin ni Violet ay gagawin ko ang lahat para magkaayos kami ni Addy. And I will do everything even it takes forever. I decided na pumasok na sa loob at konprontahin si Violet ng marinig ko pang magsalitang muli si Violet. “And after Axel. Ang tatlo niya namang pinsan ang palalayuin ko ang loob kay Addison. And then doon ako papasok sa eksena. Ipapakita ko sa kanila na ako ang nandiyan sa tabi nila at hindi si Addison. Ako ang makakaramay nila at hindi si Addison. Ako. Ako lang ang makikita nila at hindi si Addison. Walang Addison. Ako lang. Ako lang ang makikita nila. Kami lang lima ang magkasama. Tulad ng dati. I am their’s and they are mine.” She said What the fuck? Is she sick? Nababaliw na siya. At first I thought kaya niya ginawa ang mga iyon ay dahil ayaw niyang mawala ako sa kanya. Pero hindi. Pati sila Clyde ay gusto niya ring makuha. Anong karapatan niya angkinin kaming apat? Hindi ako makapaniwalang nag girlfriend ako ng baliw. “Alam mo nababaliw ka na talaga. Gusto mong maangkin yung apat? Akala ko kay Axel ka lang obsess. Pati pala sa tatlo? You know what, Violet… itigil mo na ito. Please lang

itigil mo na. Umalis na lang tayo dito. Bumalik na lang tayo sa States. Magbagong buhay ka doon. Tutulungan kita.” “What the heck, Jessica. Anong babalik? No! Hindi ako babalik. Dito lang ako sa Pilipinas. Kung kailan pang na sa akin na si Axel? At kung kailan pa malapit na ulit ako mapalapit kila Marcus? No way! Akala ko ba kakampi kita? Eh bakit kinokontra mo yung mga plano ko?” I heared Violet said angrily. “Oo Violet kakampi mo ako. Kaya kung ano ang makakabuti sayo ang inaalala ko. At sinasabi ko sayo… makakabuti sayong bumalik na lang sa States at kalimutan mo na lang yang obsession mo sa magpipinsang Natividad!” I heared Jessica explaining calmly. Buti napapagtyagaan niya ang ugali ng kaibigan niya? Bago pa sila tuluyan mag away ay pumasok na ako. Nakita ko ang gulat sa kanikang mga mukha. Naunang naka recover sa pagkagulat at tumayo at naglakad papalapit sa akin. “A-ah h-hi, babe! Kanina ka pa ba diyan?” Hindi ko siya sinagot at binaling ang tingin kay Jessica. “Jessica, pwedeng iwan mo muna kami? May kailangan lang kami pag usapan.” I said to Jessica. Tumango naman ito at kinuha ang kanyang sling bag at lumabas na ng kwarto. Nang masarado na niya ang pinto ay tsaka ko lang binaling ang tingin ko kay Violet. “W-why babe? M-may problema ba? Anong pag uusapan natin?” Tanong niya na may bahid ng pag kataranta

“The day na pinakilala kita sa grandparents ko. The day na nag away kayo ni Addy. Talaga bang…tinapunan ka niya ng tubig?” I ask seriously. I already know the truth. I just want to test her kung sasabihin na niya ang totoo kapag nakita niya akong seryoso. Pero mukhang mali ako. “Y-yes babe. Like I told you. Pumunta lang ako sa kusina ng bigla niya akong pinagsisigawan at tinapunan ng tubig. I dont know why she did that. M-maybe…. maybe she hates me. Or worst she loathes me. I tried to befriend her pero ayaw niya talaga, babe.” Hindi ako makapaniwala na parang sobrang dali lang sa kanya na magsinungaling. Kaya din siguro napaikot niya ako. “Then explain this.” I said to her then put my phone infront of her face that playing the footage of the CCTV. It still replaying in my mind the reactions of my grandparents after we saw the footage. “My goodness! That girl! Akala mo kung sinong anghel, demonyita pala. Axel, Im telling you. Hiwalayan mo na yang babaeng iyan ngayon din or else ako ang gagawa ng paraan para maghiwalay kayo.” Galit na pahiwatig ni Lola Anastacia. Si Lolo Rodolfo naman ay tahimik lang na hinahagod ang likod ni Lola para pakalmahin ito pera kita mo rin sa kanyang mata ang galit. “And Addison. Oh god! My poor Addison! My apo! Sigurado akong nasaktan siya ng sobra. Ang babaeng iyon! Anong karapatan niyang pagsalitaan ng mga ganong bagay ang apo ko!?” Dagdag pa niya. Nakadagdag pa sa galit niya ang mga narinig naming mga masasakit na salita na sinabi ni Violet kay Addison. Hindi ko sila masisisi. Walang tao ang pwedeng mang-api sa isang Natividad. Lalong lalo na kay Addison. Addison is so

precious to us. Hindi lang sa aming magpipinsan kundi sa buong angkan ng Natividad. Lalo na sa aming grandparents. After all, si Addison lang ang nag iisang babae at bunso nilang apo. “And you! Talagang mas pinaniwalaan mo pa yung bruhang demonyitang babae na iyon kaysa kay Addison! Anong klaseng pinsan ka? Ni hindi mo man lang siya pinagtanggol? Mas pinaniwalaan mo pa yung babaeng kakikilala mo pa lang kaysa sa pinsan mong ang tagal mo nang kilala at kasama?” She said to me ng mabaling ang tingin niya sa akin. Hindi naman ako makapagsalita at yumuko na lang. Guilt is eating me up. Tama si Lola. Dapat mas pinaniwalaan ko si Addy kaysa kay Violet kahit na siya ang girlfriend ko. “Tama na, hon. Huwag mo nang sisihin pa si Axel. Hindi naman din makakatulong yang ginagawa mo.” Narinig kong pagpapatigil ni Lolo kay Lola. “And you, Axel.” Narinig kong tawag sa akin ni Lolo kaya tumingala ako mula sa pagkakayuko ko kanina at tinignan siya “I want you to talk to your girlfriend, Axel….And break up with her. I know hindi na dapat ako nakikialam sa buhay pag ibig ninyo pero hindi ako mapapanatag na karelasyon mo pa rin ang babaeng nang api sa apo ko.” Lolo Rodolfo said. The way he look at me in the eyes. I can see the cruel business man like all the people describe him but also the loving Lolo to us when we were out of the company. “Yes Lolo.” I said to him. Kahit na hindi nila sabihin ay kakausapin ko talaga si Violet. May plano na rin akong hiwalayan siya. Hindi ko maaatim kung patuloy ko pa rin siyang magiging girlfriend.

“N-no. No! NO! HINDI TOTOO YAN! THAT’S FAKE, BABE! Saan mo nakuha yan? Kay Addison ba? Sa pinsan mo? No! Wag kang maniniwala sa kanya! Nagsisinungaling lang siya babe! Gusto niya lang tayo paghiwalayin! She’s lying, babe! Don’t trust her!” Natataranta na niyang sabi habang pilit hinahawakan ang mukha ko pero pilit kong inaalis ang mga ito. “Dont you dare na idawit pa ang pangalan ni Addy dito. Don’t lie anymore, Violet. Alam ko na ang totoo. Alam na namin ang totoo. This is the CCTV footage sa loob ng bahay nila Lola Anastacia. Rinig na rinig dito lahat ng sinabi mo kay Addy that day. At kitang kita namin na ikaw mismo ang nagbuhos sa sarili mo and not Addy! So don’t you dare lie to me, Violet!” I said to her. “Okay! Okay sige na inaaamin ko na. Ako nga! Ako talaga may gawa non. Ako talaga ang nagtapon sa sarili ko. But babe, masisi mo ba ako? Ginawa ko lang iyon para ako lang ang makita mo. Para sa akin lang ang atensiyon mo… Babe, ginawa ko lang iyon dahil mahal kita.” She said at pilit ulit ako hinahawakan. Tinabig ko ang mga kamay niya at tinignan siya ng masama “It still not enough reason para gawin mo ang mga iyon kay Addy! At mahal? Tsk! Hindi mo ko mahal, Violet. You’re obsessed! Dahil kung mahal mo talaga ako hindi mo gagawin itong mga ito para lang makuha ako. At kung mahal mo talaga ako hindi ka na mag hahangad pa ng iba.” I said to her. I saw how her face form into frown na tila hindi naiintindihan ang sinabi ko. “B-babe, what do you mean? A-anong hinahangad? Are you saying na may iba ako? Babe, that’s not true! Ikaw lang ang gusto ko! Ikaw lang ang mahal ko! Wala akong iba, babe.” Pilit niyang pagpapaliwanag sa akin

“I heared you, Violet. I heared what you said to Jessica. Kung mahal mo talaga ako hindi mo na hahangarin pang makuha ang mga pinsan ko, Violet! Baliw ka na! Ano? gusto mo kaming apat? Gusto mo kaming pag sabay sabayin ha Violet, ganon ba? Ha!?” I said to her almost shoutingly. Hindi ko na makontrol ang galit ko “N-no babe. Hindi sa ganon. Hindi. Mali lang ang narinig mo, babe. Ikaw lang ang mahal ko.” Pagpipilt niya pa rin. “Fuck! Violet! Hindi ako tanga! Alam ko ang narinig ko!” I said angrily. Napaatras naman siya at kitang kita ang takot sa mga mata niya. Marahil dahil ito ang unang pagkakataon na makikita niya akong magalit. “We’re done, Violet and stay away from us or else…” i said at humakbang na patalikod para umalis ng naramdaman ko siyang yumakap sa likod ko. “No! No! Axel! No! Hindi ko kaya! Hindi ako papayag! I’m sorry! I’m sorry na. Hindi ko na ulit gagawin iyon kay Addison. At hindi ko na rin lalapitan pa ang mga pinsan mo kung gusto mo. Basta huwag kalang makipag break sa akin. Hindi ko kakayanin, Axel. Hindi ko kakayanin na mawala ka.” She said crying. Huminga muna ako ng malalim at pinilit tanggalin ang mga kamay niyang nakapulupot sa akin at muli siyang hinarap “What ever you say, hindi mo na mababago pa ang isip ko. My decision is final, Violet. Let’s break up.” “No! NO! HINDI AKO PAPAYAG AXEL!” she said at bigla akong hinalikan. Her kiss were rough. Madiin at pilit. Hindi ako tumutugon sa halik niya pero mukhang wala siyang pakialam. Patuloy lang siya sa paghalik sa akin.

Nang hindi na ako makapagtimpi ay pinipilit ko na siyang lumayo sa akin. Humiwalay siya sa pagkakahalik sa akin pero ang leeg ko naman ang pinuntirya niya “No! Hindi…pwede. Akin… hmmm ka lang. Hhmmm akin ka lang Axel.” She said sa gitna ng kanyang paghalik at pagsipsip sa leeg ko. “I said ENOUGH!” I said at pinalayo siya sa akin. Nakita ko na naman ang pagkataranta sa kanyang mukha at ang mga luha na patuloy na umaagos mula sa kanyang mga mata. “No! Axel! Please! Huwag mo kong iwan! I’m sorry!” She said habang patuloy na umiiyak. Nakaramdam ako ng awa pero hindi na non mababago ang isip ko. Akala ko ay patuloy lang siyang iiyak pero nagulat ako ng naglakad ito at nag umpisang mag tapon at magbasag ng bagay. Lahat ng gamit binabato niya. “AAAHHHHHHH!!!!” Biglang sigaw nito ng tumigil sa pagbabato. Hulas na ang make up nito kakaiyak. Humawak siya sa kanyang buhok at tila sinasabunutan ang sarili “No! No! SHUT UP!...I SAID SHUT UP! HINDI KO KAYO KAILANGAN! STOP!... STOP TALKING! I SAID STOP TALKING! AHHHH ANG INGAY NIYOOOO!” sigaw nito at tinakpan ang kanyang tenga. Nagsisisigaw siya ng kung ano ano na tila may kaaway. “Violet?” I tried to call her pero hindi niya ako pinapansin at patuloy lang nagsasalita mag isa. Hindi na ako nakapagtimpi at lumapit na sa kanya. Pinaharap ko siya sa akin at hinawakan ang dalawa niyang

braso. “Violet! VIOLET! MY GOD VIOLET! WHAT’S HAPPENING TO YOU?” Niyuyugyog kong tanong sa kanya. Akala ko ay sasagutin niya na ako pero nagulat ako ng muli siyang sumigaw “AAAHHHHHHHHH” muli na naman akong napabitaw sa kanya. Puro na lang sigaw ang ginagawa niya kaya hindi ko na alam gagawin ko. Nagulat ako ng biglang bumukas ang pintuan at niluwa noon si Jessica. Kita ko ang gulat sa mukha niya sa estado ng kalagayan ni Violet. Patuloy pa rin itong sumisigaw at nagwawala. Nang maka recover sa kanyang pagkakagulat ay madali siyang naghalungkat ng kung ano sa sling bag niya. Nagulat at nagtaka ako ng maglabas siya ng…. syringe? Aanhin niya yon? May laman itong kulay tubig sa loob. She go near Violet and inject her with some serum “I’m sorry, Violet this is for your own good.” I hear her whispered to Violet pero hindi siya sinagot nito at tila nanghihinang umungol hanggang sa mawalan ito ng malay. Lumapit naman ako sa kanila para saluhin si Violet at ihiga siya sa kama niya. Nang maayos ko na ang higa niya ay binaling ko ang tingin ko kay Jessica “Explain.” Axel’s POV

“Explain, Jessica. You dont want me to repeat myself.” I said again ng hindi siya kumibo. At first ay tahimik pa rin siya at mukhang walang balak magsalita pero di naglaon ay bumuntong hininga ito at tila walang choice kundi sabihin sa akin ang totoo. “Doon tayo sa sala.” Aya niya sa akin sabay nauna nang lumabas ng kwarto. Tinignan ko pa ng huling beses ang mahimbing na natutulog na si Violet bago lumabas na rin sa kwarto. Nang makapunta ako sa sala ay nakita ko ng nakaupo si Jessica sa isang single sofa kaya umupo ako sa katapat nito. Walang nagsasalita sa amin. Tila nagpapakitamdaman lang sa isa’t isa. Nakatahimik lang ako at seryoso siyang tinitignan. Alam kong hindi magtatagal ay magsasalita rin siya. At hindi nga ako nagkamali dahil pagkatapos ng ilang beses pa nitong pag buntong hininga bago ito magsalita. “Violet had a Histrionic Personality disorder or HPD.” She said seriously “Hi-histrionic personality disorder? What the heck is that?” May sakit si Violet? Bakit hindi ko man lang napansin? “Ang totoo niyan…. wala rin akong masyadong alam sa HPD. All I know is that, the person who have this kind of disorder ay gustong laging sila ang napapansin. Gusto nilang nasa kanila ang atensiyon ng lahat.” She explain. Is this the reason kaya gusto niya ring makuha hindi lang ang atensiyon ko kundi pati atensiyon ng mga pinsan ko? Is it because of her illness?

“When did this start?” I ask “Hindi ko rin alam kung kailan nag umpisa. But I started to notice that something is wrong with her when we are in highschool.” Yeah I remember. Kasabay din naming nag aral si Jessica. And I know mas nauna pa siyang naging kaibigan ni Violet kesa sa aming apat. But unlike Violet. Hindi namin siya naging ka close. Well oo nakakasama na namin siya dati kapag lunch kapag inaaya siya ni Violet. Pero madalang iyon. Dahil unlike Violet who is carefree at walang masyadong pakialam sa pag aaral. Jessica is a dean’s lister. Masyado siyang busy noon sa pag aaral na minsan parang nakakalimutan na niyang makipag socialize. “When we were kids. Laging busy ang mga magulang ni Violet sa trabaho kaya minsan hindi na siya napagtutuunan ng pansin ng mga ito. She was very lonely at that time. Puro mga maid lang nila ang kasama niya sa bahay. Hindi niya rin naman maaya ang mga ito makipaglaro sa kanya dahil busy din ang mga ito sa paglilinis. That time bagong pasok lang na maid ang mama ko sa kanila. Kasama ako dahil iniwan kami ng papa kong amerikano…. Sobrang saya niya noon dahil may bata na siyang makakasama at makakalaro sa malaki nilang bahay… Syempre masaya din ako dahil kahit amo ko siya ay tinuring niya ako bilang isang kaibigan. Mas lalo pa kaming naging close dahil parehas kaming Pilipino. Kapag hindi kami naglalaro ay nag kwekwentuhan kami at lagi naming topic ang Pilipinas. Even though she’s full Filipino hindi pa siya nakakapunta sa Pilipinas dahil sa States na siya pinanganak. Kaya sobrang curious siya sa itsura ng Pilipinas. Ugali at itsura ng mga tao. Kultura natin… hanggang sa hindi namin namamalayan na we are almost inseperable….”

Pag uumpisa nitong mag kwento. Tahimik lang akong nakaupo at nakikinig na mabuti sa lahat ng sinasabi niya. “Napansin iyon ng mga magulang niya kaya sobrang laki ng pasasalamat nila sa akin dahil naging masayahin daw ang anak nila. Bilang pasasalamat nila sa akin. Sagot na nila ang pag aaral ko. Syempre sa kaparehas na school ni Violet. Alam kong isa sa mga sikat na school ang pinag aaralan namin. At alam kong mahal ang pagpapaaral doon. Dahil nahihiya naman ako sa pagpapaaral nila sa akin. Sinuklian ko ito. Nag aral ako ng mabuti para hindi naman masayang ang pagpapaaral nila sa akin…. Kaya lang hindi ko napansin na dahil sa sobrang focus ko noon sa pag aaral ay umiikli na ang time na nagkakabonding kami ni Violet. Hanggang sa hindi ko namalayan na unti unti na kaming lumalayo sa isa’t isa. Pero kahit na ganon alam naman namin na nandiyan lang kami para sa isa’t isa kapag may problema….” Nakita ko ang maliit na ngiti nito. Marahil ay inaalala ang nakaraan nilang dalawa. “Nagbago ang lahat ng minsan siyang manalo bilang queen bee sa school natin. Naging sikat siya sa school. Madami siyang naging bagong mga kaibigan. Yes, at first I’m happy for her. Hindi na siya yung dating malungkutin at laging nag iisang batang nakilala ko. Kaya lang habang tumatagal may napapansin ako. Napansin ko na masyado niyang nagugustuhan ang attention na binibigay sa kanya ng mga tao. Nagugustuhan niya na siya lagi ang topic ng mga tao. Noong una, sinawalang bahala ko ito. Para sa akin kasi noon wala naman sigurong masama kung maghangad siya ng attention sa ibang tao diba? Alam kong bata pa lang ayun na ang gusto niya. Yung may makapansin sa kanya. Yung may magbigay ng attention sa kanya. Dahil napag kaitan siya ng ganito noong bata pa siya….”

Bigla siyang huminto sa pagsasalita at tumingin sa akin ng diretso “Pero mas napansin ko ang kanyang pagbabago noong dumating kayong apat…. Tulad ng halos lahat ng babae sa school, na attract din siya sa inyo. Ginawa niya ang lahat para lang mapalapit sa inyong apat na napagtagumpayan naman niya. Naging close kayong lima. At syempre dahil din doon mas lalo siyang sumikat. Lagi kayong usap usapan sa school noon. Siya ang kinaiinggitan ng babae noon sa school. Kesyo ang swerte daw ni Violet, buti pa si Violet ka close kayo, buti pa si Violet lagi kayong kasama etc.. At alam ni Violet na pinag uusapan na kayo ng buong school na lalo niyang kinatuwa. Kung sikat na siya dati mas sumikat pa siya noong nakasama na niya kayo. At syempre pag mas sikat siya. Mas madaming attention ang makukuha niya…..” Huminto ito saglit at bumuntong hininga “Pero kung natutuwa siya sa mga nakukuha niyang attention sa ibang tao. Iba ang saya niya sa atensiyong nakukuha niya sa inyong apat…kayong apat, special kayo para kay Violet. Iba ang ningning sa mga mata niya kapag kasama niya kayo. Noong una akala ko simpleng crush o paghanga lang ang nararamdaman niya sa inyong apat. Pero magkamali ako. Hindi na ako nakatiis at inobserbahan ko kayo. Napapansin ko kung paano siya gumagawa ng paraan para lang mapansin ninyo. Mula sa kunwari’y natisod siya para sapuhin niyo. Pagiging matatakutin o magugulatin hanggang sa pagiging iyakin para lang icomfort niyo siya. Nagugulat nga ako sa mga pinaggagawa niya. Hindi ganun ang pagkakakilala ko sa kanya. Kahit na lumaki siyang mag isa. Hindi siya matatakutin. Heck! kaya nga niyang manood ng horror movie mag isa. Hindi rin siya iyakin. Lumaki siyang matapang kahit nag iisa. Kaya hindi ko maintindihan

kung bakit umaarte siya na parang damsel in distress. Ewan ko ba… para siyang uhaw sa attention ninyo kahit na napapansin niyo naman na siya dahil kaibigan niyo. Para bang hindi pa ito sapat sa kanya. Gusto niya buong attention ninyong apat ang nasa kanya. Kaya nga tuwing nagkukwento siya sa akin. Naiinis daw siya tuwing binabanggit ninyo ang pinsan niyo. Wala daw araw na hindi niyo ito nababanggit. Naiinis daw siya. Nandiyan naman siya pero bakit ibang babae pa rin ang bukang bibig ninyong apat….” Bakit hindi man lang namin napansin? Hindi man lang namin napansin na may kakaiba sa kanya. “Hanggang sa napagtanto ko na hindi lang simpleng paghanga ang meron siya para sa inyo. Kung paano niya kayo angkinin. Kung paano siya magselos kapag nababanggit niyo ang pinsan ninyo o kapag may kausap kayong ibang babae. She’s obsessed. Obsessed for your attention. Obsessed for your care. Obsessed for your love. She’s almost insane… Hindi na siya yung Violet na kaibigan ko. Nagbago na siya…. Mas lalo kong nasigurado ang hinala ko ng umalis kayo pabalik ng Pilipinas. Ayaw niyang bumalik kayo sa Pilipinas. Kaya gumawa siya ng plano. At syempre bilang kaibigan niya sinabi niya sa akin ang plano niya. She planned to suicide.” Nagulat ako sa sinabi niya. Hindi ko akalaing aabot siya sa puntong ito “W-why? Why would she fucking suicide!?” I ask almost shouting. Hindi ko alam ang mararamdaman ko. Hindi ko alam kung maaawa ako sa kanya o maiinis.

“Wait I’m sorry. Let me rephrase that. Plano niyang PALABASIN na nagsuicide siya.” She said “What do you mean?” “Wala naman talaga siyang balak magsuicide. Balak niya lang palabasin na naglaslas siya pero ang totoo maliit na sugat lang ang gagawin niya. At syempre sisiguraduhin niyang makakarating sa inyo na ang balita para hindi na kayo bumalik ng Pilipinas. Pero ayokong kunsintihin ang plano niya. Gusto kong tumigil na siya sa kahibangan niya. I had no choice but to tell to her parents her plan. Of course nagalit ang mga ito lalo na ang papa niya. Pinuntahan nila si Violet sa kwarto nito para konprontahin at sakto namang pagbukas nila ng pinto nakita nilang may hawak na itong blade. Naagaw ng tatay niya ang blade kaya hindi nito natuloy ang plano niya. Hindi rin ito nagduda na ako ang nagsumbong dahil ang akala niya ay nahuli lang siya sa akto ng magulang niya. So ayun, sobrang nagalit ang tatay niya kaya kinumpiska nito ang lahat ng gadgets ni Violet para wala na siyang communication sa inyo. Nagalit pa nga si Violet sa magulang niya dahil nilalayo daw nila kayo sa kanya….” Kaya pala bigla na lang hindi nagparamdam sa amin si Violet. We tried to call her many times pero ayaw niyang sagutin kaya akala namin nag iba na siya ng number. We also tried to reach her in social media pero lahat ng account niya naka deactivate “She was so devastated. Nagkukulong lang siya sa kwarto niya. Sobra akong nag alala non kanya. Kaya after 1 week ng pagkukulong niya sa sarili niya sa kwarto. I confront her. I said to her na ayusin niya na ang buhay niya. Kalimutan niya na kayo. But you know what she said?” Tanong nito sa akin

“Hindi ko sila pwedeng kalimutan. Akin lang sila. Akin!” “I was so scared to her that time. Alam kong may mali na sa kanya. And that’s when I decided na kailangan niya ng magpatingin sa psychiatrist. Pero bago ko gawin iyon ay nagpaalam na muna ako sa magulang niya. Hindi na ako nagulat na pumayag sila. Maybe napansin din nila na there is definitely something wrong with Violet. Nang makapagpaalam na ako sa magulang niya ay kinausap ko na siya. I dont know how but I manage to convince her na mag patingin na. And then ayun nga, we found out na may HPD siya. Pina therapy namin siya. And after atlseast 5 months sinabi na ng doctor na magaling na siya.” “What happened to her studies? The school? How about her friends? Did they know what happened to her?” I ask. “No. Walang nakaalam sa condition niya bukod sa parents niya at sa akin. Her parents said na mag ho-home study na lang siya because of some family problems at ayun ang pinaniwalaan ng lahat. Pero after naman niyang makarecover nag advance home study siya para kahit ilang months siyang nawala ay nakakasunod pa rin siya….” “After ng therapy niya naging normal naman na siya. Nakabalik na rin siya sa pag aaral. Ni hindi niya na rin kayo nababanggit. Kaya I thought she completely forget the four of you. Hanggang sa…” pabitin pa niya “Hanggang sa ano?” I ask her intriguely “Hanggang sa nagulat na lang ako ng sabihin niya gusto niyang maging photographer. Na iyon ang kukunin niyang course dahil as far as I remember gusto niyang maging fashion designer. Pero hindi na akong nagtanong pa. Ang mga magulang naman niya dahil sa sobrang busy nang mga ito ni hindi man lang nila napansin na pagiging designer

talaga ang hilig nito kaya hindi na nagtaka ang mga ito ng sabihin iyon ni Violet. Pero kahit na ganon sinuportahan pa rin nila si Violet…” “So ayun hinayaan nila na mag aral si Violet sa Italy. Pero nagulat kami ng sabihin nito na may boyfriend na siya. Pero mas nagulat kami ng malaman namin na ikaw iyon. Syempre nagalit ang mga magulang niya. They want her to break up with you dahil natatakot sila na baka bumalik ulit ang sakit ni Violet. I dont know how she convince them, how she manipulates them na hindi ka magiging threat para bumalik ang sakit niya. Na magaling na talaga siya. Because everytime I look into her eyes I know, I know there’s still something not right na sa tingin ko, bigong makita ng mga magulang niya dahil pinayagan parin nila ang gusto ni Violet. Ang relasyon niyo….” She said Napaisip tuloy ako. Paano kaya kung hindi ako nangligaw sa kanya, kung hindi ko na lang siya pinansin when I saw her after so many years. Aabot kaya kami sa ganito? Hindi sana magiging disappointed sa akin ang grandparents ko. Hindi sana kami nagkaroon ng misunderstanding ni Addy. Edi sana nahahatid sundo ko pa si Addy at nalilibre ng lunch. Hindi ngayon na parang gusto ko na lang lamunin ng lupa dahil sa panghihinayang. Dahil sa regrets. “Kung nagulat kami noong sinabi niya na kayo na. Mas nagulat kami ng sinabi niyang sasama siya sayong bumalik ng Pilipinas. Doon na ako kumilos. Sinabi ko sa parents niya na sasama ako kay Violet na pumunta ng Pilipinas. Ang paalam ko sa kanila ay para mabantayan si Violet, well totoo naman iyon gusto kong mabantayan si Violet pero hindi tulad ng iniisip nila na babantayan dahil first time lang ni

Violet sa Pilipinas. Kundi para bantayan siya para sa maaari niyang gawin….” “Noong una hindi pa siya pumayag ng sinabi ko na sasama ako sa pagpunta sa Pilipinas. Pero na convince ko din siya. Isa pa. Mag bestfriend pa rin kami. Kaya siguro pumayag na rin siya. Lahat ng mga nangyayari sa kanya sinasabi niya sa akin. Mula sa pagkikita ulit niya at ng mga pinsan mo hanggang sa pagpapakilala niyo sa kanya kay Addison. Sinabi niya pa kung gaano siya naiinis sa pinapakita niyong concern at pag aalaga kay Addy. Noong una I thought nagseselos lang siya dahil sanay siyang nasa kanya lang an attenion niyong apat kahit ilang taon na ang nakalilipas. Hanggang sa palala na ng palala ang ginagawa niya. At iyong narinig mong pag uusap namin kanina? That is my last straw. Balak ko na siyang pabalikin sa States at sabihin sa magulang niya ang lahat ng mga pinaggagawa niya dito sa Pilipinas at muling bumalik sa pag te-therapy.” Mahabang paliwanag nito. Pagkatapos niyang magkwento ay wala ng nagsalita sa amin. Nabalot kami ng katahimikan. Tila inaabsorb pa ang lahat ng mga nangyayari kay Violet. Pagkatapos ng ilang minuto ay nagsalita ulit ito. “Actually Axel, hindi lang HPD ang meron si Violet….” muling pagsasalita nito. Kumunot naman ang noo ko at hinihintay lang ang susunod niyang sasabihin “She also have an Erotomania” Oh my gassss! Nakapag update din!

So guys, Actually hindi ako sure kung pwedeng magkaroon ang isang tao ng more than 1 disorder. Hindi ako sure kung pwedeng magkaroon ang isang tao ng Histrionic Personality Disorder at Erotomania pero parang ganon kasi ang nagawa kong characteristic ni Violet. Wala akong masyadong alam sa mga disorder disorder na yan. Kumapit lang ako kay google. Kaya kung may mali man akong information na naisulat. Sisihin niyo si google charot����. Kung may makita man kayong mali I’m very very sorry. Kung may makita naman po kayong mali pwede niyo naman po iyong i-pinpoint o kung may gusto kayong sabihing opinyon pwede niyo naman po iyong sabihin in a good way. Dahil kung sino man may magsabi ng hindi maganda diyan. Ipapakilala ko sa inyo si Momo. Tropa kami non���� charot! So iyon lang. Feel free to vote and comment���� Lovelots!!!������������ -Binibining A. Axel’s POV I’m here in my car. Sa labas lang ng building ng condo ni Violet. Ang daming tumatakbo sa isip ko. Everythings happening so fast. I know what erotomania is. It’s a delusional belief that a person is in love with him/her. So may possibility na hindi talaga ako mahal ni Violet. It is purely obsession. At malamang ganon din ang nararamdaman niya sa mga pinsan ko. She’s not inlove with us. She’s just inlove with the idea of someone taking care of her. Someone giving her an attention at iyon ang pinaramdam naming apat sa kanya kaya ngayon natatakot siyang maagaw kami sa kanya dahil natatakot siyang di niya maramdaman yung attention na binibigay namin sa kanya. That’s why she’s so threaten with

Addison. Dahil feeling niya inaagaw ni Addison yung attention na sa tingin niya para sa kanya. I’m so stupid. Bakit di man lang namin napansin? Ako? Bakit di ko man lang napansin na may kakaiba na pala sa kanya? Bakit kailangan pang umabot sa ganito? Kinakain ako ng guilt ko. What if napansin ko ng may kakaiba kay Violet? What if pinakinggan ko si Addison umpisa pa lang? What if mas kinampihan ko si Addison kaysa kay Violet? Damn this all what ifs! Damn this regrets! Damn it! Binaliwala ko lahat ng pangako ko kay Addison. I promised her na lagi ko siyang pakikinggan at ipagtatanggol. Lahat ng pagtatalo nila ni Violet na hindi ko siya kinampihan. Her face everytime na mas kinakampihan ko si Violet. Her eyes. Her tears. Fuck! Binabagabag ako ng konsensiya ko. “Damn it! Walang magagawa yang konsensiya mo kung tutunganga ka lang diyan. Do something!” Right! Walang mangyayari kung magmumukmok lang ako dito. Nangyari na ang mga nangyari at hindi ko na yon mababago pa. But I can still do something para matama lahat ng nagawa ko. I need to do something. I need to own her forgiveness. And I will do everything to own her forgiveness….

Addison’s POV “Gala naman tayo guys. Parang ayoko pang umuwi sa bahay eh. Ano? Videoke tayo?” Sabi ni Ash ng makalabas kami ng building. Kakatapos lang ng shift namin at eto nga nag aaya na naman itong si Ash na mag gala. “Alam mo sa susunod bumili ka na ng sarili mong mic para doon ka na sa bahay niyo mag videoke ha?” Suggestion ni Jane “Hay nako kung pwede lang edi sana matagal na akong bumili. Sinabi ko na kaya kay Mama yan dati. Oh anong napala ako? Nakatikim na naman ako ng batok kay mader earth. Wag daw ako makabili bili ng mic dahil baka magulat na lang daw siya may kakatok sa pinto namin at ayain kami sa barangay dahil sa pangbubulabog ko sa mga kapitbahay.” Natawa naman kami sa sinabi niya. “Sabagay may point naman si Tita eh.” Pang aalaska pa ni Jane kay Ash. Sinamaan naman siya ng tingin ng huli. “Alam mo ikaw Jane isa ka pa. Magsama nga kayo ni Mama! Parehas kayong bully. Iyang si mama naman kasi akala mo naman kay ganda din ng boses kung makapanglait sa boses ko. Eh namana ko lang naman ito sa kanya.” “Maganda naman boses ni Ash…” Biglang sabi ni Karl na kanina pa tahimik na tumatawa sa dalawa Nag puppy eyes naman si Ash ng marinig niya ang sinabi ni Karl. “Ahhh buti ka pa Karl na a-appreciate mo yung golden voice ko. Di tulad ng isa diyan! Naturingan ko pang bestfriend.” Sabi ni Ash nagpapatama pa kay Jane. Tinawanan lang naman siya nito.

“Maganda naman boses ni Ash. Exotic lang.” Pagtatapos ni Karl na kinatawa naming dalawa ni Jane at kinabusangot ni Ash. “Che! magsama nga kayo ni Jane diyan.” Sabi nito at lumapit sa akin. “Addy, inaaway ako ng dalawa oh. Ipagtanggol mo nga ako.” Sabi nito at kumapit pa sa beywang ko na animo’y batang nag papaawa na bilhan siya ng laruan. Sasagutin ko na dapat siya ng biglang naramdaman kong nag vibrate yung cellphone ko sa shoulder bag ko. Kinuha ko naman ito at tinignan ang caller. Calling Kuya Axel…. Saglit akong napatigil dahil hindi ko alam kung anong gagawin ko. Sasagutin ko ba itong tawag o hindi. Dahil aaminin ko, parang nadala na ako nung minsan nagtext si Kuya Axel sa akin na malamang si Violet naman talaga na pumunta ako sa Condo niya. Natatakot na ako na mangyari ulit yung nangyari kahapon. “Angel, you okay? Who’s that?” Tanong sa akin ni Karl. Napatingin naman ako sa kanya. Nakatingin siya sa akin ng may pag aalala ganon din sila Jane at Ash ng sa kanila naman nabaling ang tingin ko. Marahil napansin nila na hindi ko pa rin sinasagot yung tawag at medyo balisa ako. “Si Kuya Axel…” I said. Napatigil din naman sila sa sinabi ko. Di ko pa nasasabi sa kanila ang nangyari kahapon sa condo ni Kuya Axel at wala akong balak sabihin sa kanila. Hindi na rin nagtanong ai Karl kung bakit ako bumalik na umiiyak

pagkalabas ko ng Condo ni Kuya Axel na pinagpapasalamatan ko. Sabi niya hindi niya daw ako pipilitin mag kwento. Hihintayin niya na lang daw na ako na mismo ang mag kwento. So far ang alam lang nila ay yung nangyari sa bahay nila Lola at alam nila na medyo may hindi kami pagkakaintindihan. Biglan naman namatay ang tawag. Akala ko hindi na ulit tutunog ito pero nagkamali ako dahil sa pangalawang pagkakataon ay tumawag ulit si Kuya Axel. Kahit di ako sure ay sinagot ko na ang tawag. “Hello” [Addison] a voice said. So si Kuya Axel talaga ito and not Violet. Hindi ako nag respond ng tawagin niya ang pangalan ko dahil di ko alam kung anong sasabihin ko. [Addison] he said again. Bakit ganon? Parang ang gentle na ulit ng boses niya. Tulad ng dati “Y-yes?” [Can we talk?] Nagulat ako sa tanong niya. My god! Kokonprontahin niya ba ako sa nangyari sa Condo niya kahapon. Ayoko. Hindipa ako handa. “K-kasi K-kuya Axel k-kasama ko mga kaibigan ko. M-may ppupuntahan pa….” [Please Addy? Just this one. I want to talk to you…. I want to say sorry] nanlaki ang mata ko. Tama ba ako ng rinig? Gusto niya mag sorry? B-but how? Why? I thought he’s mad at

me? Nag kausap na ba sila ni Violet? Ang daming tanong sa isip ko. Nawala lang iyon ng mag salita ulit siya. [Please Addison? Where are you? Susunduin kita.] Sabi nito “Ah ano hindi na kuya Axel! Uhmmm…. sige mag usap tayo. Magkita na lang tayo sa uhmmm…. sa tinatambayan na lang natin na coffee shop. Malapit ka lang ba don?” I ask him. Napagdesisyonan ko nang makipag usap sa kanya. Tutal madami na akong tanong na gustong malaman at isa pa para makapag usap na rin kami. For once, aayusin na namin itong gusot sa pagitan namin. [Yes, malapit lang ako doon. Mga limang minutong biyahe lang mula sa kung na saan ako.] “Ah sige hintayin mo na lang ako diyan.” I said dahil mukhang mas mauuna siyang makapunta doon kaysa sa akin. [Okay I’ll wait you there. Take care, Addison] sabi nito at binaba na ang tawag. Medyo naiilang pa rin ako ng mahimigan ko ang lambing sa boses niya. Siguro dahil naalala ko oa rin yung itsura niya at yung lamig ng boses niya noong pinagtanggol niya si Violet kaysa sa akin. “What is it Addy?” Nawala ako sa iniisip ko ng magtanong si Jane. “Ahh si Kuya Axel. Gustong makipagkita sa akin para makipag usap. Pasensiya na Ash mukhang di ako makakasama sa gala niyo.” I said “Hindi okay lang. May next time pa naman eh. Tsaka mukhang importante yung pag uusapan niyo. Sana lang magkaayos na kayo ng pinsan mo Addy.” Pagpapalubag loob sa akin ni Ash. Nginitian ko naman siya bilang pasasalamat.

“Hahatid na kita” Karl said “Ha? No it’s okay. Mag tataxi na lang ako. Sumama ka na sa kanila. Ngayon lang ulit kayo mag eenjoy pagkatapos ng stressful day sa trabaho.” I said to him. “Ano ka ba Addy. Payagan mo na si Karl. Kahit sumama samin yan hindi mapapanatag yang loob niyan. Alam mo naman yan. Feeling parang laging may mangyayaring masama sayo. Sige na. Hayaan mo nang ihatid ka niyan. Ako na lang sasama kay Ash baka magtampo na ito kapag walang sumama.” Sabi ni Jane sabay tawa sa huli niyang sinabi na ikinasimangot ulit ni Ash. “Oh bakit nakasimangot ka diyan? Buti nga sasamahan pa kita eh.” Hirit pa ni Jane “Eh kasi naman sa tono mo parang napipilitan ka lang na sumama sakin.” Ash “Ikaw talaga di ka mabiro. Syempre sasamahan kita. Baka mapano ka pa eh. Tatanga tanga ka pa naman.” Pang aasar ulit ni Jane “Che! Bwisit ka!” Sabi ni Ash na tinawanan lang ni Jane. “Oh pano ba yan? Una na kami. Ingat kayo ha?” Sabi sa amin ni Jane “Sige ingat din kayo.” I said to them at nag umpisa na sikang maglakad. Nang medyo malayo na sila ay inakay naman na ako ni Karl kung saan nakapark ang kotse niya. Nang makasakay kami sa kotse niya ay tinuro ko sa kanya yung address ng coffee shop na pagkikitaan namin ni Kuya Axel. Actually medyo malayo iyon mula sa kung na saan kami. Pero iyon talaga yung pinili kong lugar dahil

komportable ako sa lugar na iyon. Feeling ko kasi medyo magiging mabigat ang pag uusapan namin ni Kuya Axel ngayon kaya kailangan ko ng lugar na magiging komportable at peace ang utak ko. Nang nandito na kami sa tapat ng coffee shop ay inihinto na niya ang kotse. “Sige dito na lang Karl. Salamat sa paghahatid.” I said to him. “Sige ingat ka. Hindi na ako sasama pumasok sa loob dahil gusto ko kayong mag usap ng masinsinan at magkaayos ng pinsan mo. Itext mo na lang ako kapag nakauwi ka na, okay?” “Okay. Thank you ulit Karl.” “Sige na pumasok ka na. Mukhang hinihintay ka na ng pinsan mo.” Sabi niya at may tinignan sa likod ko. Sinundan ko naman ang tingin niya at nakita ko si Kuya Axel na nakaupo malapit sa may bintana at nakatingin sa akin or more like sa amin. Hindi naman kasi tinted itong kotse ni Karl kaya makikita mo talaga kung sino ang nasa loob. Bumaling ulit ako kay Karl at ganon din siya sa akin. Nginitian niya ako at hinawakan ako sa taas ng ulo. “Sige na. Mukhang kanina pa nag iintay yung pinsan mo. Take care, angel.” He said at hinalikan ako sa noo. Ngumiti din naman ako sa kanya at lumabas na ng kotse. Dahan dahan akong pumasok sa coffee shop. Nahagip na agad ng mata ko kung saan siya nakaupo at nakatingin din naman siya kung nasaan ako. Marahil kanina niya pa ako sinusundan ng mata niya nasa labas pa lang ako.

Dahan dahan akong lumapit sa kanya. Tumayo naman din siya bilang pagsalubong sa akin. Pero pansin ko na medyo nakakunot ang noo niya. Galit ba siya? Sakin? Nang tuluyan na ako makalapit sa kanya ay magulat ako ng bigla niyang hawakan ang wrist ko “Sino iyon?” Pangbungad niya sa akin “H-ha?” Medyo lutang na sagot ko sa kanya. Marahil di ko expected na ganon ang unang sasabihin niya sa akin. “Sino iyon? Yung lalaking kasama mo sa kotse kanina?” He ask me again and I notice how his jaw clenched and his face darkened. “A-ahh uhmm…. k-kaibigan ko Kuya Axel.“I said stuttering. Medyo natatakot na ulit kasi ako sa pinapakita niyang ekspresiyon. Hindi ko alam kung bakit hindi ko pinagtapat sa kanya ang totoo na manliligaw ko si Karl. Basta somethings telling me na huwag kong sabihin. At least not now “Kung kaibigan mo lang pala iyon. Hindi ka magpapahalik sa noo mo, Addison.” He said. Bakit niya ba sinasabi ito? “Bakit hindi pwede Kuya Axel? Kayo nga pinapayagan ko rin kayo na halikan ako sa noo diba?” Hindi ko alam kung paano napunta sa ganito ang pag uusap namin. “Magkaiba naman iyon, Addison. Pinsan mo ako. Pwede ko yun gawin. Siya kaibigan mo la-----” “Stop it Kuya Axel. Kaya mo ba ako pinapunta dito para pagsabihan lang sa dapat kong gawin? Dahil kung ganon lang pala aalis na lang ako.” I said to him. Hindi ko alam kung saan ako nakakuha ng lakas ng loob para sagutin siya. Siguro dahil naalala ko ulit kung paano niya mas kinampihan si Violet kaysa sa akin. Naiinis ako sa kanya. Nagtatampo

ako sa kanya. At gusto ko na maramdaman niya iyon kahit sa ganitong ka nonsense na pagtatalo. Hindi naman ako ganito dati eh. Hindi naman kami ganito dati. Nakita ko kung paano biglang lumamlam ang mga mata niya at naging maamo ang ekspresiyon niya. Binitiwan niya ang kamay ko. “I’m sorry Addison. I’m sorry I just… damn it! I’m sorry Addison. Hindi ko alam kung ano na ang nangyayari sa akin.” Medyo nag alala naman ako sa kanya. Mukhang stress na stress siya. Umupo na ako sa upuan na katapat niya at ganon na rin ang ginawa niya. “Do you want to order something before we talk?” He ask me pero umiling lang ako. Mapapatagal pa kasi kung oorder at kakain kami. Gusto ko ng maayos ito. “I’m sorry Addison.” He said after a while “Sorry saan?” I ask. Sorry ba saan? Sa kanina? O sa kahapon? “Sorry sa lahat… I know everything know Addison. I know the truth. Alam ko nang wala kang kasalanan.” I gasp when he said that. “How? How did you know?” “May CCTV sila lola sa loob ng bahay nila, Addison. At napanood namin lahat ng ginawa ni Violet. Lahat ng ginawa niya sayo. Pati yung sa nangyari kahapon. Alam ko na ang totoo. Nahuli ko siya mismo sa sarili niyang bibig. Narinig ko sa kanya lahat lahat.” “Oh my god! What…what happened next? Ano nang mangyayare sa inyo now na alam mo na ang totoo?” I ask.

“I break up with her. After lahat ng nalaman ko. Hindi ko kaya na makasama pa siya sa isang relasyon. Tinapos ko na ang lahat ng meron sa amin.” “I-i don understand, bakit niya ba ginagawa ito? Lahat ng iyon, bakit niya ginagawa sa akin. Sinabi niya ba sayo?” I ask him. At nakita ko kung paano napabuntong hinginga si Kuya Axel bago huminga ng malalim at tumingin sa akin “Actually, there is a reason why Violet did that to you, Addison.” “Well alam ko. Alam ko na naiingit siya sa akin sa closeness natin mag pinsan kaya niya ginagawa yon. Ang hindi ko lang maintindihan, bakit grabe na yung pagseselos niya to the point na gagawin niya na lahat ng ginawa niyang iyon. Hindi niya ba maintindihan na magpinsan lang tayo?” I ask him “Actually Addison… it’s not just a simple jealousy. Hindi lang simpleng selos ang nararamdaman niya. She felt threatened.” “Threatened? Threatened sa akin? B-bakit naman?” Nalilito na ako “Addison….. Violet had a Histrionic Personality Disorder at Erotomania.” “W-what? Histri- ano?” Tanong ko ulit. Ang naintindihan ko lang personality disorder. Ibig sabihin may sakit si Violet? “Histrionic Personality Disorder. Someone who have this kind of disorder always wants to be the center of attention. And the Erotomania…. It’s a delusional belief that a person is in love with her kahit hindi naman.” Napatakip ako ng bibig sa narinig ko. I thought mabilis lang talaga magselos si Violet. Hindi ko naisip na may mas malalim pa palang

dahilan. Kaya pala…. kaya pala minsan parang sobra na at wala na sa lugar ang pagseselos niya and worst sa akin? Sa akin na pinsan lang ng boyfriend niya? “B-but how? How did this happen? K-kailan mo pa nalaman na meron siyang gantong condition?” I ask. Nagagalit pa rin ako kay Violet. Pero hindi ko maiwasan na mabawasan ang galit na iyon ngayong nalaman ko na may ganito siyang kondisyon. Dahil alam ko hindi niya ginusto na magkaroon ng ganitong sakit. Wala namang may gusto na magkaroon siya ng ganitong sakit hindi ba? “Kanina ko lang din nalaman ng kinompronta ko siya tungkol sa CCTV footage. Nakikipag break ako sa kanya pero hindi siya pumayag. Hanggang sa bigla na lang siyang nagwala. Kung hindi pa siya turukan ng kaibigan niya ng pampatulog hindi pa siya kakalma. I ask her friend kung anong nangyayari sa kanya at doon na nito sinabi ang condition ni Violet.” Paliwanag ni Kuya Axel. Tahimik lang ako kahit noong natapos na siya magsalita. Hindi ko rin naman alam ang sasabihin ko….Parang hindi maabsorb ng utak ko lahat ng sinabi ni kuya Axel. “I’m sorry, Addison” rinig kong sabi niya pagkatapos ng ilang sandali ng katahimikan namin. “K-kuya Axel---” “I’m sorry I didnt believe in you. I’m sorry I didn trust you. I’m sorry hindi kita kinampihan.” He said “Sigh! It’s okay Kuya Axel----” “No it’s not okay. Dapat ikaw yung pinaniwalaan ko. Mas matagal na kitang kilala pero mas pinaniwalaan ko pa rin

siya kaysa sayo. Dapat pinakinggan kita noon nung nagpapaliwanag ka. Dapat----” Kuya Axel, it’s okay. I forgive you. I admit nagtampo ako sayo ng mas kampihan mo pa siya kaysa sa akin at hindi man lang pinakinggan. Kaya lang tapos na yon eh. Wala na rin naman na tayong magagawa dahil nangyari na. Pasalamat na lang tayo at nalaman na natin ang totoo.” I explain to him “Thank you Addison. Thank you…. Don’t worry babawi ako sayo. Itatama ko lahat ng mali ko. I promise you that.” Nakangiti nitong sabi at niyakap ako ng mahigpit. Kahit na masaya ako na nag kaayos na kami ay agad kong inalis ang pagkakayakap niya sa akin. Napag isip isipan ko na kasi na tama si Violet. Maybe it’s time na bigyan ko ng distance yung sarili ko sa mga pinsan ko. Mas maganda siguro na bigyan ko ng limit yung mga ginagawa namin. Masyado na rin kasi akong close sa kanila na napagkakamalan na talaga ako minsan na girlfriend nila ng mga taong hindi kami kilala. Hindi ko naman gagawin ito para ilayo ko yung sarili ko sa kanilang apat. Isipin ko na lang na ginagawa ko para hindi na rin magselos yung mga susunod na magiging girlfriend ng mga pinsan ko. Nadala na kasi ako kay Violet. Ayoko ng mangyari ulit iyon kaya maganda na na ako na ang gumawa ng paraan para hindi ulit magkaroon ng ganong problema. “A-ahhh Kuya Axel….” Tuluyan ko ng inalis ang pagkakayakap niya dahil medyo naiilang na rin ako sa sobrang higpit ng yakap niya. “Why, Addison? Is something wrong?” May pag aalala na tanong nito.

“Uhmmm Kuya Axel I’m happy at nagkaayos na tayo muli but I think it’s best kung…... uhmmm pano ba to? I think it’s best kung bibigyan natin ng space yung isa’t isa. Hindi lang naman ikaw pati na rin sina Kuya Marcus.” “What? Why? Is something bothering you? May ginawa ba kaming masama? Well I know may kasalanan ako sayo and God knows how much I regret my actions before. And I told you na babawi ako sayo. But what’s with the other three? May ginawa din ba sila sayo?” “What? No! No Kuya Axel. I told you pinapatawad na kita sa ginawa mo and walang ginawa sa akin yung tatlo it’s just that… sa tingin ko kasi masyado na tayong nagiging… close? And when I said close I mean super close. To the point na napapagkamalan na akong girlfriend niyo dahil sa mga action at care na binibigay ninyo sa akin. And to the point na pinagseselosan na ako ng girlfriend mo. Well kung tutuusin wala naman talagang dapat ipagselos si Violet dahil magpinsan lang naman tayo pero kung tutuusin….may point naman siya eh.” My god! Bakit ba parang hirap na hirap ako magpaliwanag? Dahil ba naiilang ako sa pinag uusapan namin? Tinignan niya naman ako ng seryoso kaya hindi ko maiwasan mailang. Nakakapanlambot kasi yung tingin na binibigay niya sa akin. Ewan ko ba. Hindi naman ako ganito dati eh. Dati nga nakikipag labanan na ako ng tingin sa kanila pero ngayon…. “Sinabi ba sayo yan ni Violet? Na layuan mo kami? Ako?” Sabi niya. Patay! paano niya nalaman? “H-hindi Kuya Axel. Ang sinasabi ko lang. May point din naman si Violet. Malalaki na tayo. Hindi na tayo tulad ng dati. Ako! Hindi na ako tulad ng dati. Hindi na ako bata na

kailangan niyo pang laging i-baby at bantayan. May mga sari-sarili na tayong buhay. May mga trabaho na. Hindi naman pwede na bigla niyo na lang ako yayakapin at hahalikan sa noo o sa pisnge kung saan at kailan niyo gusto.” “So? What’s with our hugs and kisses? It’s just a simple gesture para ipakita na mahal ka namin. Ikaw na pinsan namin. What’s wrong with that? Don’t make it sound like it’s taboo, Addison.” He said seriously “Ahhhh basta Kuya Axel. Pleassee just do what I say. Okay? Hmm?” I said to him. Nagpaawa na lang ako. Gusto ko na kasing matapos itong usapan na ito dahil naiilang na ako. “Sigh! Fine. I’ll do what you say. I will not kiss and hug you in public if that’s what you want. But Addison, I only want one thing…. Let me prove it to you na nagsisisi na ako sa ginawa ko sayo. Hayaan mong bumawi ako sayo. Pumayag ako sa gusto mo. Sana payagan mo din ako sa gusto ko.” Pakiusap niya sa akin kaya wala na akong nagawa kundi tumango. Tutal wala din naman akong nakikitang masama kung pumayag ako sa alok niya. Ngumiti naman siya ng makita niyang tumango ako. “Well let me drive you home. Pagabi na. Baka mag alala pa si Tita.” Alok niya sa akin na pumayag naman ako. Hayyy thank God nagkaayos na kami. And thank God dahil mukhang wala ng magiging problema about kay Violet. Right? Hello loves����As of now ginagawa ko na ang panibagong chapter nitong MCO. Nagkaroon lang ng maliit na problema kaya medyo madedelay ang update. Itatry ko pong makapag update as soon as possible.

Well the real reason kaya ko ginawa itong Author’s note is because I want to say na may bago ulit akong mga stories. Pwede niyo pong puntahan ang account ko para makita ang mga ito. As of now prologue pa lang po ang nauupdate ko sa mga bago kong stories dahil like I said before tatapusin ko muna itong MCO bago ako lumipat ng bagong story. Sadyang pinublish ko lang po ang mga iyon para hindi ko na makalimutan pa���� So I hope you enjoy and support my other stories like how you support the MCO���� P.s I hope you love the new book cover of MCO THANK YOU. LOVE LOTS������������ Addison’s POV Sandali lang ang biyahe pauwi sa bahay namin. Habang nasa biyahe kami tuloy tuloy ang pag kukwento sa akin ni Kuya Axel tungkol sa kung ano anong bagay. Maybe this is his way para mawala na yung “awkward atmosphere” sa aming dalawa? Kahit naman kasi nagkaayos na kaming dalawa hindi naman agad mababalik ang samahan namin ng tulad ng dati. It takes time. Inihinto na niya ang kotse niya sa tapat ng bahay namin. I tried to take off my seatbelt pero pinagilan niya ang kamay ko. I look at him with confusion in my face “Ako na.” He said “Ha? A-ahh hindi na Kuya Axel. Kaya----” hindi ko na natapos a ng sinasabi ko ng ilapit na niya ang mukha niya sa akin at sinimulan na niyang tanggalin ang seatbelt ko.

I try na ilayo yung mukha ko sa kanya dahil kaunti na lang talaga magdidikit na ang mga ilong namin pero hindi na ako makalayo dahil nakadikit na ako sa bintana ng kotse niya. God! Didn’t he notice na sobrang lapit na ng mga mukha namin sa isat isa? Medyo natagalan pa ang pagkakaalis niya kaya medyo matagal kami sa ganoong posisyon. “Pasensiya na kung ako na nagtangal ng seatbelt mo. Sira na kasi to eh kaya medyo hirap ng alisin. Ipapaayos ko na talaga ito bukas.” Sabi niya sa akin na tinanguan ko na lang. “Uhmm gusto mo bang pumasok muna sa loob?” I ask him. “Sure. Kakamustahin ko na rin si Tita. Ang tagal ko nang hindi nakakapunta dito sa bahay niyo.” Nakangiti niyang sabi sa akin. Nang makapasok kami sa bahay ay nakaamoy kami ng masarap na pagkain kaya malamang nasa kusina si Mama at nagluluto. Hindi nga ako nagkamali dahil ilang sandali pa nga lang ay lumabas na si Mama sa kusina. “Oh Addy nandiyan ka na pala. Halika kumai----” napahinto si Mama ng makita niyang kasama ko si Kuya Axel. “Good evening po Tita.” Bati sa kanya ni Axel sabay lapit kay Mama para magmano “Well good evening din Axel.” Sabi ni Mama ng makabawi sa gulat. Nakangiti niyang binati si Kuya Axel sabay tingin sa akin. Sa tingin niya pa lang alam na niyang nag kaayos na kami ni Kuya Axel.

“Kamusta ka na Axel? Ang tagal mong hindi nakadalaw dito ha?” Pangangamusta ni Mama sa kanya “Okay lang po ako Tita. Pasensiya na po Tita naging busy lang po at nagkaroon lang po ng maliit na problema kaya hindi po ako nakadalaw sa inyo. Pero naayos naman na po yung problema.” Paliwanag ni Kuya Axel na tinanguan ni Mama. Alam kong alam na ni Mama na about sa alitan namin ni Kuya Axel yung sinasabi niyang problema kaya hindi na siya nagtanong pa. Isa pa mukhang ayos naman na siya na okay na kami ni Kuya Axel. “Sige po Tita. Mag papaalam na po ako.” Biglang sabi ni Kuya Axel. “Aalis ka na agad? Kumain ka na ba? Nakapagluto na ako dito.” Sabi ni Mama “Okay lang po Tita. Sa Condo ko na lang po ako kakain.” He said “Nonsense iho. Dito ka na lang kumain. Nakapagluto naman na ako. Isa pa mas masarap kumain kapag may kasalo ka.” Nakangiting anyaya ni Mama sa kanya. In the end napilit din ni Mama si Kuya Axel na dito na sa amin maghapunan. Habang kumakain nagkukwentuhan lang silang dalawa. Sumasama din naman ako sa kwentuhan nila kaya lang mas madalas akong tahimik at kumakain lang. “Oh nga pala Axel. Muntik ko ng makalimutan. Uuwi na kasi ang Tito Luis mo next week kaya naisipan ko mag sched ng dinner date ng araw na iyon. Medyo madami dami din ako lulutuin. Itatanong ko lang sana kung pwede ka ba sa araw na iyon? Pero okay lang naman kung busy ka sa araw na iyon Axel.” My mom said. Oo nga pala. Kahit ako nawala rin

sa isip ko ang tungkol sa bagay na yan. Buti na rin pala at naalala pa ni Mama He chuckled “It’s okay tita. Makakapunta po ako. Actually free po ako this whole month kaya wala pong problema.” He said smiling “Ganon ba? Then that’s good. Actually pupunta din yung tatlo niyo pang pinsan. And kailangan niyo talagang pumunta dahil ipapakilala ni Add---” hindi natuloy ni Mama ang sinasabi niya ng pasimple kong binangga ang paa niya sa ilalim ng mesa. Napatingin naman siya sa akin ng nagtataka pero pinandilatan ko lang siya ng mata. “Ano po ulit iyon Tita?” Kuya Axel ask ng hindi niya naintindihan ang sinabi ni Mama dahil pinigilan ko nga ito. “Uhmm a-ang sabi ni Mama kailangan niyo talagang makapunta kasi…uhmm kasi malamang madaming mangyayari sa araw na iyon. Tama! Ganon nga hahaha” pagpapaliwanag ko with matching awkward laugh pa sa dulo. Wala sa oras tuloy akong napainom ng tubig dahil sa kaba. Tinignan lang nila ako ng may pagtataka at nag umpisa na ulit kumain. Hindi ko rin alam kung bakit ko pinigilan si Mama na sabihin ang about kay Karl. Basta para bang instinct ko na lang na pigilan si Mama sa sasabihin niya. Pagkatapos namin mag hapunan ay saglit pa kaming nag stay sa sala bago maisipan ni Kuya Axel na umuwi na. “Ah ganun ba? O sige, sabagay gabi na din naman. Addison, paki hatid mo na nga si Axel sa labas.” Nang makalabas kami ng gate ay huminto kami sandali.

“Sige na Kuya Axel. Gabi na eh. Ingat ka sa pag uwi.” Sabi ko sa kanya sabay nginitian siya ng tipid. Sinuklian niya naman ang ngiti ko pero nagulat ako ng bigla niya akong yakapin and take note mahigpit na yakap. Hinayaan ko lang na yakapin niya ako dahil akala ko aalis din agad siya sa pagkakayakap. But I thought wrong. Naramdaman ko pang nilagay niya ang baba niya sa balikat ko. I tried to get off of his hug ng mapansin kong medyo tumatagal na ang yakap niya Hint word: tried Kahit anong gawin ko hindi ako makaalis sa yakap niya. Napahinto ako ng maramdaman ko ang hininga niya sa leeg ko papataas sa tenga ko. Medyo napakislot pa ako dahil may kiliti ako sa leeg. “Let’s just stay this way…. for a while. Please, Addison.” He whisper in my ear. Napahinto ako ng mahimigan ko ang kalungkutan sa boses niya. Lungkot? Why? Why is he sad? Marunong din naman ako makiramdam. I dont know why he is sad but I know he needs my comfort. I also wrapped my hands in his back. Mukhang naramdaman niya na sinuklian ko na rin ang yakap niya kaya mas lalo niya pang hinigpitan ang yakap niya sa akin. Ngayon halos hindi na madaan ng hangin ang pagitan namin dahil totally ng magkadikit ang mga katawan namin.

Naghintay pa ako ng ilang minuto ng maramdaman ko na kumakalas na siya sa yakap. “Thank you.” Nakangiti na nitong sabi sa akin. He can’t lie to me. He can’t make me believe that he is okay. I know him. He can fake his smile. But not the sadness in his eyes. “May problema ba Kuya Axel?” I ask him worriedly “Nothing Addison. Sige na pumasok ka na sa loob.” He said to me at maglalakad na sana papunta sa kotse niya ng pigilan ko ang kamay niya. Hindi ako mapapakali at makakatulog kung alam kong uuwi siyang may problema pero hindi ko man lang iyon malalaman at hindi ko man lang siya matutulungan. “What is it, Kuya Axel? You know hindi kita tatantanan hangga’t hindi mo sinasabi sa akin kung ano ang bumabagabag sa iyo.” I told him seriously. Ngumiti naman siya sa akin ng tipid. “I miss this.” Sabi niya sa akin sabay tingin sa mata ko. “H-ha?” “Feeling ko kasi lumalayo ka na sa akin. “Kuya Axel---” “I know kasalanan ko naman eh. Kasalanan ko din naman kung bakit parang lumalayo na ang loob mo sa akin. I know saying sorry was not enough. Kaya nga ginagawa ko lahat para mabalik ang samahan natin dati. I can do beyond what you can imagine para lang maayos ulit tayo. Heck nagiging clingy na nga rin ako because I thought kapag ginawa ko sayo yung mga ginagawa natin when we were young mababalik na yung relasiyon natin bilang magpinsan na

nasira ko. But heck! How can I do that kung pinagbawalan mo ako na huwag nang gawin sayo iyon? You know Addy. I love hugging you. I love kissing you. In your cheeks, in your forehead, In your hands. That’s how I can tell I care for you. That I love you….. Because you’re my cousin, right?” Nagulat ako sa sinabi niya. Ganon ba ang nararamdaman niya? “Kuya Axel, okay lang naman na hindi mo na gawin itong mga ito. Isa pa diba napag usapan naman na natin ito? I told you kung bakit kailangan iwasan mo ng gawin sa akin yung mga bagay na ginagawa natin noon dahil hindi na tayo bata.” “I know. I know. Alam ko naman eh. I told you na hindi ko na gagawin ang mga iyon sa iyo in public kung ayaw mo talaga na mali ang isipin nila sa atin. But please Addison….” he said to me at lumapit ulit sa akin para hawakan ang mga kamay ko “Let me do all those things kapag tayong dalawa lang or at least kasama natin ang mga kakilala natin. Because they know we’ve been so sweet to you Addison. To be honest, kung sa akin lang I dont care what ever the people will say to us. What they think of us. Pero mukhang mas gusto mong pakinggan ang sinabi ni Violet sayo so I will respect your decision.” Nagulat ako sa sinabi niya. How? Paano niya nalaman na nakuha ko ang idea na ito kay Violet? “Please Addison? I want you to be comfortable with me again at magagawa ko lang iyon kung hindi mo lilimitahan ang mga gusto kong gawin sayo.” He said to me seriously. It took me a minutes before I decided na gawin ang gusto niya. Besides tama naman siya eh. Kahit ako gusto ko rin mabalik kung closeness namin tulad ng dati at hindi

mangyayari iyon kung madami akong ipagbabawal sa kanya. “Oh? Mukhang napasarap at ang usapan niyo sa labas ni Axel, anak. Medyo natagalan ka sa paghatid sa kanya sa labas eh. So kamusta? Okay na ba talaga kayo? Paano kayo nagkaayos?” Pag pasok ko pa lang ng bahay ay tinadtad na ako ni mama ng tanong. In fairness din dito kay mama. Hindi naman siya tsismosa no? “Wala lang Ma. Napag usapan lang namin na magkita at mag usap tapos nagkaayos na kami.” Sabi ko sa kanya. I decided na paikliin na lang ang paliwanag ko. Baka kasi madulas pa ako at masabi pa na dahil kay Violet na girlfriend ni Kuya Axel kaya kami nag away. Ayoko nang lumaki pa ang gulo. Isa pa tapos na rin naman na sila ni Kuya Axel kaya wala na rin talagang rason para idamay pa si mama sa gulo na ito. “Ayyysusss itong anak ko naglilihim na sa akin. Ayaw mo ikwento lahat kung bakit at paano kayo nagkaroon ng alitan ng kuya Axel mo eh. Pero sige hindi na kita pipilitin tutal nagkabati naman na kayo. But anyway anak. May isa pa akong gustong tanungin sa iyo.” Sabi ni Mama “Ano iyon Ma?” “Bakit pinigilan mo ako kanina na sabihin kay Kuya Axel mo yung tungkol kay Karl. Bakit ayaw mo pang sabihin ko sa kanya? Sa kanilang apat? Eh makikilala rin naman nila si Karl next week.” Nagtatakang tanong ni Mama sa akin “A-ahh k-kasi Ma..ano…gusto ko kasi silang isurprise. Tama! Ganon nga! Tsaka isa pa tulad na rin ng sabi niyo, Ma. Makikilala rin naman nila si Karl next week edi hintayin na lang natin na dumating yung araw na iyon diba?”

Pagpapaliwanag ko. Tumango naman si mama na parang sumasang-ayon sa sinabi ko “Sabagay tama ka naman doon. I guess masyado lang ako naging excited na makilala nila si Karl anak. I’m sure kasi na makakasundo ng mga pinsan mo yang si Karl and I’m sure boto sila kay Karl. Eh kasi naman anak wala ka na rin naman ng hahanapin pa kay Karl. Mabait, gwapo, matalino, gentleman at marunong din siya makisama sa akin at sa mga kaibigan mo. I’m sure talaga anak. Matutuwa ang mga pinsan mo kapag nakilala nila si Karl.” Napailing naman ako sa sinabi ni Mama “Hay nako, Ma! Parang mas kinikilig pa kayo kay Karl kaysa sa akin.” Natatawa komg sabi sa kanya. “Kinikilig ako kay Karl para sa iyo. Pero anak lagi mong tatandaan ha. Kahit na gaano ako kaboto sa manliligaw mo. Kung ano parin ang gusto mo ang masusunod. Ang gagawin lang namin ng Papa mo ay suportahan ka at gabayan sa mga gusto mong gawin.” Sabi niya sa akin. Hindi ko naman maiwasan mapangiti at ma touch sa sinabi ni Mama. Lumapit ako sa kanya at niyakap siya. “I love you, Ma.” I told her “I love you too, anak. Nandito lang kami lagi ng Papa mo ha. Lagi mong tatandaan yan.” Sabi niya sa akin habang nakayakap pa rin ako sa kanya. I feel like I’m the luckiest daughter in this world to have them as my parents. Axel’s POV

Kakalabas ko lang ng CR ng makarinig ako ng sunod sunod na katok sa labas ng condo unit ko. Tinignan ko ang oras sa cellphone ko na nakalapag sa higaan ko. It says 7:12. So may oras pa ako para makapag ayos at makapunta sa bahay nila Addison. I decided na ako ang maghatid sa kanya ngayon sa trabaho. Gusto ko hanggat maari makapag bonding kaming mag pinsan. Muling nabalik ang isip ko sa labas ng bahay ng marinig ko ulit ang sunod sunod na katok. “Just wait! I’ll be there in a minute.” Damn it! Sinong mangbubulabog dito ng pagkaaga aga? Nagmadali ako sa pagsusuot ng damit. Nang makapag ayos na ako ay lumabas na ako para harapin ang nasa labas. Violet… “What are you doing here, Violet?” I ask her coldly “Please let’s talk, Axel! Dont do this to me. Huwag ganito na bigla ka na lang makikipag break sa akin. Ayusin natin ito babe, ha? Ayusin natin ito?” Sabi niya at pilit akong hinahawakan sa mukha. I caught her hands at hinawakan iyon ng mabuti. “Listen to me, Violet. Wala na tayong dapat pag usapan pa. Tinapos ko na ang lahat sa atin.” I said to her “No! No! No! Please wag ganito, Axel. Mag usap tayo! Makinig ka sa akin! Let’s fix this! Please!” Pagpipilit niya “You dont need to explain anything Violet. Tapos na tayo! Be thankful at pakikipag break lang ang ginawa ko sayo sa lahat ng ginawa mo kay Addison. Trust me, you dont want to see me being violent ,Violet.” I said to her seriously

“ADDISON! ADDISON! PURO NA LANG SI ADDISON! PAANO NAMAN AKO AXEL? AKO YUNG GIRLFRIEND MO PERO IBA YUNG PINA-PRIORITY MO!” “You know why?” I ask her “Because you will never be Addison, Violet. You.will.never.be.her! Hindi siya katulad mo na makasarili at hinding hindi niya magagawa yung mga bagay na ginawa mo sa kanya.” “Bumalik ka na sa States, Violet. Kakalimutan ko lahat ng ginawa mo dito sa Pilipinas basta bumalik ka lang sa States at magpagaling at huwag na huwag ng babalik pa rito.” “H-how did you know?” “Hindi na mahalaga kung paano ko nalaman, Violet. All I want you to do is to go back to States and never go back to the Philippines!” I said to her. Onti-onti nang nauubos pasensiya ko sa kanya. “Ahhh hahaha! Kaya pala! Now I know! Kaya mo ako hiniwalayan kasi alam mong may sakit ako. Bakit Axel? Hindi mo ba masikmura na may sa kit sa utak ang girlfriend mo?” Sabi niya sa akin. And that’s when I snap “Fucking shit! I broke up with you dahil hindi ko na masikmura yang ugali mo at lahat ng pinag gagawa mo kay Addison or worst pwede mo pang gawin kay Addison kung hindi ko lang nalaman agad.” Your disorder has nothing to do with this, Violet.” I said to her shoutingly “Or baka nga meron. Dahil hindi ka naman mapa-paraning na aagawin kami ni Addison sayo kung hindi dahil sa sakit mo na iyan.”

“No! NO! NO! HINDI AKO PAPAYAG NA SA GANITO LANG MAGTATAPOS ITO! SA AKIN KA LANG AXEL! AKIN KA LANG! KUNG HINDI KA NAMAN DIN MAGIGING AKIN PWES HINDI KA RIN MAPUPUNTA SA IBA! Remember this Axel, hindi kayo magiging masaya hangga’t narito pa ako.” She warned me at naglakad na papaalis. Hindi na niya maiwasan mag alala para sa kapakanan ni Addison. He knows may binabalak si Violet. Hindi ito aatras sa laban ng ganun ganon lang. Kilala niya ito. Masyadong mataas ang pride at ego nito. Nakadagdag pa ang disorder nito. A scorn man is a dangerous man. But a scorn woman is a deadly woman. Gagawin niya lahat para lang masiguro niya na mailigtas si Addison at mawala si Violet sa landas niya. He will do everything. As in Everything Yes guys. I know it’s short at medyo sabaw itong chapter na ito. But ganon talaga. Wala ng maisip si author eh����. It’s already 1:50 am. Kaya lutang na ang utak ko dahil kailangan ko ng matulog���� dapat bukas ko na ito ipupublish pero natapos ko na kasi ngayon kaya ipapublish ko na kahit madaling araw na���� So yun thank you sa lahat ng nag memessege sa akin at sumusuporta sa MCO at sa iba ko pang stories. You dont know how much your messege mean to me. It gives me inspiration na ipagpatuloy ko pa ang pagsusulat. So iyon di

ko na hahabaan itong Author’s note na ito dahil lowbatt na rin ako���� So yun lang guys. Thank you so much and love you all������������ -Binibining A. Axel’s POV “Good morning Tita.” Bati ko kay Tita pagkabukas na pagkabukas niya pa lang ng gate. “Oh! Axel! Good morning din! Ang aga mo ata ha? Anong meron?” Nakangiting tanong sa akin ni Tita ” I just decided na ako na lang po ang maghahatid kay Addy ngayon sa work niya Tita. Is it okay with you Tita?” Sagot ko sa kanya habang naglalakad kami papasok ng bahay at padiretso sa sala. “Oo naman okay lang sa akin. Pero sayo okay lang ba? Wala ka bang gagawin ngayon? Baka kasi may pupuntahan ka pa hay naku malalate ka niyan panigurado.” I chuckled.” Wala po Tita.” I answered her smiling. “Eh kung ganon oh sige, upo ka na lang muna diyan pababa na din iyon. Actually paalis na nga dapat iyon eh. May binalikan lang sa kwarto niya. Nag almusal ka na ba? Coffee you want?” Tanong niya sa akin “Di na po Tita. Aalis na din naman na po kami pagdating ni Addy.” “Ahh ganun ba? Oh sige hintayin mo na lang si Addison pababa na iyon. Maiwan na muna kita diyan ha. May

ginagawa pa kasi ako.” Paalam sa akin ni Tita “Ah sige po Tita.” Sagot ko sa kanya. Nginitian niya naman ako at naglakad na papunta sa kusina nila. I decided na wag na lang sabihin kay Addy na pinuntahan ako ni Violet kanina. At mas lalong hindi ko sasabihin sa kanya kung ano man ang sinabi niya sa akin. Dahil kahit ano namang gawin ni Violet I’ll make sure na mapo-protektahan ko si Addy mula sa kanya Nawala naman ako sa iniisip ko ng makarinig ako ng ingay ng naglalakad sa taas ng hagdan. Nakita kong pababa si Addison mula sa hagdan pero mukhang di pa niya ako napapansin dahil nakatingin siya sa cellphone niya. “Good morning.” I greet her. Nawala naman ang attention niya sa cellphone niya at napahinto ng makita ako. “Kuya Axel? What are you doing here?” Tanong niya ng tuluyan na siya makababa at huminto sa harap ko. “Ako na ang maghahatid sayo ngayon, Addy.” “H-ha?? A-ano? E-eh okay lang Kuya Axel. Baka maabala pa kita tsaka… wala ka bang ginagawa? Di ba may trabaho ka?” Tanong niya na parang hindi makapaniwala “Free ako this whole month, Addy. Kaya ayos lang kung ihatid kita. Ano aalis ka na ba?” “Ha? Ahh O-oo. MA! ALIS NA PO KAMI!” Nakita kong lumabas ulit si Tita mula sa kusina. “Oh sige mag iingat kayo ha.” Pagpapaalala sa amin ni tita.

“Uhmm Addison…” pagtawag atensiyon ko sa kanya. Bumaling naman ang tingin niya sa akin mula sa kalsada. Bumabiyahe na kami papunta sa building kung saan siya nagtatrabaho. “Bakit Kuya Axel?” “May gagawin ka ba after ng work mo?” “Hmm.” Tumingala naman siya at tila nag iisip. Cute “Wala naman Kuya Axel. Bakit?” Nagtatakang tanong niya “Gusto sana kitang ayain mag dinner mamaya. Gawin natin yung ginagawa natin dati. Don’t worry my treat.” Sabi ko na medyo pabiro ang dulo She chuckled. “Alam na alam mo talaga kung paano ako mapapa oo. Sige pwede ako mamaya basta treat mo ha?” She said that make me laugh “Sure haha. Tatawagan ko na lang si Tita mamaya para mapaalam kita. Actually nagpa-reserve na ako sa isang Italian restaurant. Is Italian food okay to you?” “Wow. Talagang prepare ka ha. Hahaha but anyway yeah Italian sounds good… Actually I think I’m craving for some pasta.” “That’s good. Okay just text or call me kapag tapos na ang trabaho niyo.” “Hindi ba pwedeng itext mo na lang sa akin yung address ng restaurant para ako na lang pupunta? Masyado na ata akong nakakaabala sa iyo.”

“Addy, how many times do I have to tell you, hindi ka abala and you will never be. Isa pa I love doing this to you. Pagsilbihan ka. Just please… let me do all this things to you dahil kung tutuusin kulang po ito sa lahat ng kasalanan ko sa iyo, okay?” I saw her let out a big sigh. “Okay pero kung ako ang tatanungin hindi mo naman na talaga kailangan pang gawin ang lahat ng ito. But if this is the only way to make you happy at ito lang ang paraan para mapanatag ang kalooban mo… okay. I will not stop you anymore sa kung ano man ang gusto mo.” She said to me then smiled. I smiled back to her. I think unti-unti nang bumabalik kung ano man ang pinagsamahan namin dati. “We’re here.” I said to her ng makarating na kami. Lumabas ako ng kotse para pagbuksan siya. “Thank you.” She said to me smilingly ng makalabas na siya ng kotse “Sige na. Pasok ka na. Just call me kapag tapos na shift mo.” I said to her one last time “Okay. See you.“she said to me at naglakad na papasok sa building where she work. Nang hindi ko na siya makita pumasok na ako sa kotse ko. I dialed Jessica’s number. I need to talk to her. It takes three rings before she picked up [Hello? Who’s this?] “It’s me.”

[Axel?] “Yes. And we need to talk.” “Uhmm about saan ang gusto mong pag usapan natin?” She said ng magkaharap kami. We are here in some restaurant. “It’s about Violet.” I said to her seriously. “W-why? May ginawa na naman ba si Violet?” Nag-aalalang tanong niya “Pumunta siya sa condo ko kaninang umaga. Hindi niya matanggap na nakipaghiwalay na ako sa kanya. I have this feeling that she will not stop until she gets what she wants. I want you to do something about this. Hindi mo pa ba nakakausap ang magulang niya about her condition?” “Actually nasabihan ko na sila and balak nilang pumunta dito sa Pilipinas bukas para ihatid ulit si Violet sa States.” “Bakit hindi na lang ikaw ang maghatid kay Violet sa States?” I ask her. She sigh “Ang totoo niyan wala na akong balak bumalik pa sa States. Stable naman na kasi buhay ko dito. I have a stable job. May maayos rin akong nabiling condo unit. Kaya kasama ng mga magulang ni Violet si mama pag uwi dito sa Pilipinas. We decided kasi na dito na lang kami manirahan ni Mama. Pumayag naman na din ang mga magulang ni Violet kaya okay na.” She explained. “Well… good for you.” She chuckled. “Thank you. But don’t worry kahit naman hindi ako sasama pabalik ng States araw-araw ko pa rin tatawagan ang Mama ni Violet para malaman ang

kalagayan niya. Irereport ko na lang sayo kung ano man ang malaman ko.” She said “Thank you. You know I’ll do everything for Addison’s safety at hindi ako mapapalagay hanggat alam kong anytime pwedeng makalapit at makasakit si Violet kay Addison.” “You really cared for your cousin ah? Haha….Wag kang magagalit ha pero kung hindi ko lang alam na pinsan mo si Addison I will thought na you really cared for her in a romantic way.” “What?!” “Haha I know! I know! I’m sorry. I know it sounds crazy and it doesn’t make sense. Kaya lang minsan hindi talaga maiwasan pumasok sa isip ko yon. You know kaibigan ako ni Violet. And lahat kinukwento niya sa akin. And your relationship with Addison is not an exemption. And the way she tells me how you cared for Addison, the way you act when Addison is around. Sorry to say this pero parang may karapatan talaga si Violet magselos.” “You know I cared for her because she IS my cousin. At siya lang ang nag iisang pinsan kong babae kaya protective kaming apat sa kanya.” I said to her. I dont know why am I explaining it to her. Like her said the idea is just sounds crazy. But… I dont know why…. but what I said…. just doesnt sound right. Like it’s wrong. Like me being her cousin…..is wrong. What the heck, Axel? “I know! I know hahaha. You don’t have to be so defensive. Like I said alam ko naman na pinsan mo siya and kung ako din siguro ang pinsan niya magiging protective din ako lalo na dahil sa lahat ng mga ginawa ni Violet sa kanya.” She said

“And on behalf of Violet…. I want to say sorry. Ako na ang humihingi ng tawad sa lahat ng mga ginawa niya kay Addison. May kasalanan din naman ako eh. Alam ko ng may mali sa kanya but still…. hinayaan ko siyang pumunta dito sa Pilipinas because I thought mababantayan ko siya and I thought wala na siyang gagawing masama dahil girlfriend mo naman na siya. But I thought wrong. And somehow may kasalanan din ako dahil kinunsinti ko siya. When she told me what she did to Addison in your Lola’s house hindi ako makapaniwala na ginawa niya iyon. Pero imbes na isumbong ko siya sayo o sa magulang niya pinagsabihan ko lang siya. Sabi niya kasi hindi na nya uulitin and iyon ang pagkakamali ko. Masyado akong nagtiwala na hindi na niya uulitin dahil akala ko natakot ko na siya na kapag inulit niya ulit iyon isusumbong ko na talaga siya sa magulang niya at sapilitan namin siyang pababalikin sa States at sasabihin namin sayo ang condition niya. Alam kasi namin na takot siyang malaman niyong apat ang condition niya dahil ayaw niyang magmukha daw siyang baliw sa paningin ninyo.” She explained. Actually hindi naman ako galit sa kanya. And I never blame her for what happened to Addison because it’s Violet’s fault. But still…. I’m still thankful na sinabi niya ang dahilan niya sa akin. “It’s okay Jessica. I never blame you. I know wala kang ibang hinangad kundi mapabuti si Violet. Nakakalungkot lang na kailangan pa nating umabot sa ganito.” She smiled to me and let out a sigh of relief. Mukhang kanina niya pa pinipigilan ang hininga niya. Maybe she thought na galit ako sa kanya. Bigla naman tumunog ang cellphone niya. “Well I have to go, Axel. I have some things to do. It’s nice talking to you.” She said to me smilingly pagkatapos mabasa ang nagtext sa cellphone niya. Tumayo na siya kaya tumayo na din ako.

“It’s okay. It’s nice talking to you too. Thanks for your time Jessica.” I said to her. She smiled to me again at umalis na. Umuwi muna ako saglit sa bahay para magpahinga saglit. It’s quarter to 4 when I decided na bumangon na and take a shower. Nang matapos ako ay tinawagan ko si Tita para ipagpaalam si Addison. Pumayag naman ito. 4:45 pa lang but I decided na sunduin na si Addison because it takes at least 20 minutes bago ako makarating doon. Baka maghintay pa siya ng matagal kapag umalis lang ako kung kailan siya tumawag. And exactly 5 pm while I’m driving when Addison called me and said that her shift is over. Sinabi ko sa kanyang hintayin ako sa labas ng building nila dahil malapit na rin naman na ako. Inihinto ko ang kotse sa harap niya. Pumasok naman na siya at ngumiti sa akin. “You ready?” I ask her. “Yes” Ilang minuto lang ang biyahe papunta sa Italian restaurant. Nang makapasok kami ng restaurant may lumapit sa amin na waitress. “This way Sir, Maam.” She said at dinala kami sa pinareserve ko. Umalis din agad ang waitress ng maibigay na namin ang order namin “Uhmm Kuya Axel…” nag aalangang tawag niya sa akin. “Bakit Addison?”

“Uhmm can I ask a question?” Nag aalangang tanong niya. I chuckled “Why do you look so nervous, Addison? You know you can always ask me. What is it? May kailangan ka ba?” “H-hindi! Wala akong kailangan Kuya Axel. Ano… may gusto lang sana akong malaman. Do you mind if I ask kung nagkausap pa ba kayo ni Violet after you broke up with her?” Hindi agad ako nakapag salita dahil sa tanong niya. “A-ah hahaha okay lang naman kung ayaw mong sagutin, Kuya Axel. Medyo na curious lang ako. Huwag mo na lang intindihin yung sinabi ko hehe.” Mukhang napansin niya ata na napatahimik ako kaya akala niya ayokong sagutin ang tanong niya. Bigla namang may dumating na waiter at dinala ang order namin. Nagpasalamat naman si Addison at umalis na ang waiter. “No, Addison! It’s not that ayokong sagutin yung tanong mo. Nabigla lang ako kaya di kita agad nasagot. About Violet…. W-we… don’t talk anymore since yesterday when I broke up with her. But someone told me na babalik na si Violet sa States para makasama ang magulang niya at doon mag pagaling.” I don’t want her to know na pumunta talaga si Violet sa Condo ko kanina at nagbigay ng threats. I don’t want her to get worried. Gusto kong maalis na sa isip niya ang ginawa ni Violet sa kanya at mag focus lang sa akin. “Is that so? Well maganda na din iyon para makasama na niya ang pamilya niya at tuluyan nang makapag pagaling. It just that… I thought si Violet yung kind of girl na hindi basta basta papayag na mag break kayo…I mean eh kasi diba nagawa nga niya lahat ng mga ginawa niya sa akin dahil na te-threatened siya na maagaw ‘daw’ kita sa kanya. Wala lang. Na surprise lang ako na hindi siya pumunta sayo at

pinilit kang makipag balikan sa kanya.” She said and shrugged. “Pero kung ganon nga… then good for you. At least hindi ka na ginugulo ni Violet diba?” Nakangiti niyang sabi sakin. I just returned her smiled dahil hindi ko na alam ang sasabihin ko. May lumapit ulit sa amin na waiter at inabot ang isang bote ng wine. Well it just for me. Lemonade lang ang inorder ni Addison dahil bawal siyang uminom ng alak. Pagkatapos ng pag uusap namin na iyon ay hindi na siya nagtanong pa at nag umpisa na kaming kumain. “Ahhh ang dami kong kinain. Busog na busog ako!” Sigaw niya sabay hawak pa sa tiyan niya ng makapasok kami sa kotse. Pagkatapos namin kumain ay ilang minuto lang ay napagpasyahan na rin naming umuwi I chuckled “Sa susunod kasi dadahan-dahanin mo lang ang kain mo. Baka mamaya di ka na makapaglakad sa sobrang kabusugan mo.” I teased her. Mas lalo akong natawa ng sinamaan niya ako ng tingin. “Che! Makapang asar ka pa diyan. Kung tutuusin ikaw kaya may kasalanan nito. Kung hindi mo ako inaya kumain edi sana hindi ako magpapakabusog. Aba sino ba naman tatanggi sa libre diba?” Natawa ako sa palusot niya. “Medyo matagal pa ang biyahe pauwi sa inyo. If you want pwede ka naman munang matulog.” I said to her. “Now that you said that. Parang medyo inaantok na nga ako.” She yawned at nag inat pa.

“Kaya lang baka kapag nakatulog ako mahirapan ka ng magising ako.” She said sabay tawa. Hindi ko rin maiwasan matawa sa sinabi niya. I know what she’s talking about. Everytime kasi na nasosobrahan siya kumain. Kung ano yung kinabilis niya matulog ayun naman ang kinahirap niya gisingin. Kaya nga tulog mantika ang asar namin sa kanya noong mga bata pa kami. I chuckled. “It’s okay, Addison. Ako na lang magbubuhat sayo mamaya. Baka masayang lang oras ko pag ginising pa kita. Wala din namang mangyayari.” Pang aasar ko sa kanya at di naman ako nabigo dahil sinamaan niya ako ng tingin at ngumuso “Che! Matutulog na nga ako. Bahala ka na diyan. Hmmp!” Natawa naman ako ng bumaling pa siya sa bintana. Para siyang nagtatampong bata. Cute Nag umpisa naman na akong mag drive at hindi na siya ginulo pa. Hindi na rin ito nagsasalita pa kaya alam kong tulog na ito. Nakaharap kasi ito sa bintana kaya hindi ko makita ang mukha niya. Hindi pa nagtagal ay nakauwi na din kami sa bahay nila. Inihinto ko ang kotse sa harap ng gate nila. Tinanggal ko ang seatbelt ko at lumapit sa kanya para tanggalin din ang seatbelt niya. Hindi ko maiwasan maamoy ang pabango niya ng lumapit ako sa kanya. Fuck. She smells like vanilla. Tatanggalin ko na sana seatbelt niya ng biglang bumaling ang ulo niya sa akin. Fucking shit!

Sobrang lapit ng mukha niya sa akin. Alam ko dapat umiwas na ako at lumayo pero mas bumaba pa ang mga mata ko sa labi niya. Fuck! Fuck! FUCK! why does it look so…. sweet? So tempting? Fucking shit Axel! What the hell do you think your doing? Pinag nanasaan mo ba ang pinsan mo? Bago pa kung ano ang magawa ko ay inalis ko na ang seatbelt sa kanya at lumabas sa kotse para buksan ang pintuan ng kotse at kunin siya. Like I expected sobrang himbing pa rin ng tulog nito. Nakailang doorbell pa ako bago ako pag buksan ni Tita. “Oh Axel---teka anong nangyari kay Addison?” Nag aalalang tanong niya ng makita niya si Addison na buhat ko at walang malay. Mas pinalaki niya pa ang bukas ng gate kaya nakapasok na ako “Dont worry Tita nakatulog lang po si Addison sa biyahe. Hindi ko na po ginising at mukhang pagod po sa trabaho tsaka alam niyo naman po si Addison kapag nakatulog mahirap ng gisingin.” Pag papaliwanag ko sa kanya na may halong biro sa dulo para mawala na ang pag aalala niya. She let out a big sigh. “Ganon ba? Oh sige halika pumasok ka na.” Sabi niya at binuksan ang pinto ng bahay. “Pakibuhat mo na nga lang siya sa papunta sa kwarto niya iho. Mauna ka na doon. May kukunin lang ako sandali.” Tita Gina said. Tumango naman ako at naglakad na paakyat sa kwarto niya.

Nang mabuksan ko ang kwarto ay inihiga ko na siya sa kama niya. What I didnt expect is isampay niya ang mga kamay niya sa leeg ko at hilahin ako papalapit sa kanya. Fuck. Ang bilis ng mga pangyayari. All I know is that magkadikit ang mga labi namin. I dont know what’s happening to me. Para akong sinapian ng demonyo. Hindi ko alam kung dahil ba ito sa ininom ko kanina at bigla akong nag init. All I know is that I’m kissing her. I’m kissing Addison. My cousin. Pero sa mga oras na ito wala akong pakialam kung pinsan ko siya. All I want is taste her lucious lips. Kanina nakaya ko pang pigilan. But now na nalasahan ko na. Nadama ko na…. Fuck that cousin label I want more! It’s okay if she’s not responding to my kisses dahil mahimbing siyang natutulog. Pinisil ko ang mga pisnge niya gamit ang isang kamay para bumuka ang bibig niya. And when I taste the inside of her mouth… Fucking shit I think I will be addicted. I taste every part of her mouth. Balak ko pa sanang bumaba papuntang leeg niya ng makarinig ako ng ingay ng yapak sa hagdan. Mabilis akong tumayo at lumayo kay Addison. Hindi nga ako nagkamali dahil saktong pagbangon ko ay ang pagpasok ni Tita Gina na may dalang baso ng gatas “Oh Axel bakit ganyan itsura mo? Para kang nakakita ng multo?” Sabi nito at naglakad papunta sa side table at nilapag doon ang hawak hawak niyang baso.

“A-ahh n-nothing Tita. Nagulat lang po ako sa inyo.” “Ay pasensiya na Axel kung nagulat kita ha. Dinala ko lang itong gatas. Madalas kasi gumigising si Addison ng madaling araw para uminom kaya nag iiwan ako ng gatas dito.” Paliwanag niya Napatingin naman ako sa paa niya “Yung tsinelas niyo po….” Napatingin naman siya sa akin. “Ah ito ba? Ang cute no? Regalo ito sakin ng kaibigan ko. Minsan nga naiinis na sakin si Addison kapag sinusuot ko ito sa loob ng bahay dahil ang ingay daw kaya lang nakakahinayang naman din kasing hindi suotin dahil ang cute ng design at tsaka regalo sakin ito eh.” “Suotin niyo lang yan Tita. Bagay po sa inyo.” I said. Kung hindi dahil sa suot niyo malamang nahuli niyo na ako “Diba? Ayan nga din yung lagi kong sinasabi kay Addison. Itong bata kasi na ito lagi akong kinokontra.” “Sige po Tita Mauna na po ako.” Pagpapaalam ko “Ay ganun ba? Gusto mo bang ihatid pa kita Axel?” “Hindi na po Tita. Kaya ko na po. Sige po. Mauna na po ako.” “Oh sige. Mag ingat ka ha.” Done! Okay guys first of all thank you sa 115k reads. Hindi ako makapaniwala na umabot sa ganito itong sinusulat ko. Thank you guys! Thank you! thank you! thank you!

Second I’m sorry kung medyo naghintay kayo ng matagal. Sorry din kung medyo sabaw itong chapter na ito. Medyo rush ko kasing ginawa ito. So yun. Love you guys���� -Binibining A. Addison’s POV “ADDISON OKAY KA NA BA?” rinig kong sigaw ni mama mula sa baba. Nandito kasi ako sa kwarto ko at nag-aayos “OPO MA! PABABA NA PO!” I replied to her at bumaba na. Pagkababa ko ay nakita kong nakaayos na rin si Mama. Naka light make up lang ito pero kitang kita mo pa rin ang ganda nito. “Bilisan mo baka malate pa tayo!” Nagmamadaling sabi nito at naglakad na palabas ng bahay. Sumunod naman ako. Today is the day na uuwi na si Papa kaya excited na excited si Mama. Actually hindi pa naman kami huli. Maaga pa nga kami eh. Hindi lang talaga makapag hintay itong si Mama na makita si Papa. Halos isang oras ang biyahe mula sa bahay papunta sa airport. Pag punta namin doon sakto namang nakikita namin si Papa na naglalakad. “HON!” malakas na sigaw ni Mama para marinig ni Papa dahil medyo malayo si Papa sa amin. Mukhang narinig naman agad ni Papa dahil lumingon siya sa direksiyon namin. Naglakad siya palapit sa amin at ng huminto ito sa harap namin ay niyakap namin siya.

“Hon naman. Di naman halata na miss na miss mo ako.” Birong sabi Papa “Syempre namiss kita. Dalawang taon ka kayang nasa ibang bansa.” Sagot ni Mama “Ma naman! Para namang hindi kayo araw araw nagkakausap at nakakapag video call ni Papa kung maka miss kayo diyan.” Sabi ko. “Hayaan mo na itong Mama mo anak. Alam mo namang mahal na mahal ako nito.” Birong sabi ni Papa kaya hinampas siya ni Mama sa braso. Nasabi ko bang may pagkabayolente si Mama pagdating kay Papa? “LUIS NATIVIDAD! Anong mahal na mahal? Baka ikaw yung mahal na mahal ako. Baka gusto mong ikwento ko sa anak mo kung ano ano yung mga ginawa mo para lang sagutin kita noong nanliligaw ka pa.” Kunwaring galit na sabi ni Mama pero halata namang kinikilig. “Ikaw naman Hon di ka na mabiro. Syempre mas mahal kita.” Sabi ni papa at niyakap ito. “Hmmp!” kunwari pang tampo ni Mama pero sinagot niya rin naman ang yakap ni Papa. Nang kumalas sila sa yakapan nila ay bumaling naman sa akin ang tingin ni Papa. “Aba ang Addison namin parang lalo atang gumaganda!” Sabi niya sa akin at niyakap ako. Sinuklian ko naman ito at niyakap ko din siya ng mahigpit. “Syempre Hon maganda talaga iyang anak mo. Maganda ang nanay eh.” Sabi ni Mama na nagpatawa sa amin ni Papa.

“Baka naman may nanliligaw na dito sa anak ko o baka naman may boyfriend na?” Sabi nito. “Actually Pa…. may nanliligaw na po.” I said at yumuko. Medyo natatakot kasi ako sa magiging reaksiyon ni Papa. “Eh kung ganon dapat makilala ko na yan. Titignan ko kung papasa ba siyang boyfriend ng anak ko.” Napaangat naman ako ng tingin ng marinig ko ang sagot ni Papa Hindi ba siya galit? Mukhang nabasa ni Papa ang iniisip ko at bigla itong tumawa. “Anak naman! Akala mo ba magagalit ako? Nasa tamang edad ka naman na. Okay lang sa akin na magkaroon ka na ng manliligaw o boyfriend.” Natatawang sabi nito Hindi niyo naman ako masisisi kung ganito ang reaksiyon ko. Noong teenager pa kasi ako ang higpit higpit sa akin ni Papa. Si Papa pa nga ang nagsabi sa mga pinsan ko na lagi akong babantayan at huwag hahayaang may makalapit sa aking ibang lalaki. Well yes kung titignan mo parang nakakasakal pero hindi ko naman naramdaman iyon. Alam kong nag aalala at nag iingat lang si Papa para sa akin. Dahil na rin siguro nag iisa nila akong anak at babae pa. “Hay naku! Sinabi ko na din sa anak mo na huwag masyadong kabahan na sabihin sayo dahil sigurado naman akong hindi ka magagalit pero ayaw makinig sa akin.” Singit ni Mama. “Ikaw naman kasi napaka strikto mo sa anak mo. Kaya huwag ka nang magtaka kung ganyan ang reaction niya.

I heard my father chuckled, “Dati pa naman iyon. Bata ka pa kasi noon. Teenager pa lang kaya strikto pa ako sayo. Eh ngayon naman matanda ka na at nasa tamang edad. Mas magagalit pa nga ako sayo kung malalaman kong magmamadre ka o tatandang dalaga. Aba! Gusto ko pang magkaapo.” Biro nito “Papa naman eh!” Sabi ko at pinamulahan ng mukha. Natawa naman ito. “Oh sige na! Sige na! Hindi na kita aasarin. Basta ipakilala mo sa akin iyang manliligaw mo ha?” Natatawang sabi nito “Makikilala mo na talaga siya Hon dahil inimbitahan ko siya sa dinner mamaya. Actually inimbitahan ko rin sana ang mga magulang mo pati na rin ang mga kapatid mo pero mukhang mga busy. Mukhang yung apat na pinsan lang ng anak mo ang hindi busy at makakapunta mamaya.” Paliwanag ni Mama. “Is that so? Then good. At least mas maaga kong makikilatis ang manliligaw ng anak natin. About naman kila Mama at sa mga kapatid ko. Hayaan mo na. Lagi talagang busy ang mga iyon. Ako na lang ang bibisita sa kanila minsan. Isa pa tinawagan naman na nila ako noong nasa ibang bansa pa ako at papaalis pa lang. Nag sorry na sila sa akin at nasabi na nilang hindi daw sila makakapunta mamaya dahil nasa ibang bansa din sila at hindi naman nila pwedeng iwan yung trabaho nila” Nakangiting sabi nito sa amin. “Edi tara na?” Aya ni Mama. It’s already 6:30 pm at hindi magtatagal dadating na rin ang mga bisita namin. Nakaayos na rin kami. Halos nakahain na rin sa lamesa ang mga niluto ni Mama at hinihintay na lang maluto ang huli niyang nilutong ulam. Mga pinoy cuisine

lahat ng niluto ni Mama. Dahil malamang daw ay namiss ni Papa ang mga lutong ulam. “Hon hindi ba parang sobrang dami naman ata nito? Iilan lang naman tayong kakain. Isn’t too much?” Papa said at tinignan ang lahat ng nakahain sa mesa. “Hay naku Hon, okay lang yan. Minsan lang naman ako magluto ng ganito kadami. Isa pa alam ko namang namiss mo ang mga luto ko kaya inihanda ko lahat ng paborito mo.” Nakangiting sagot nito. Bigla naman tumunog ang cellphone ko. May tumatawag. Tinignan ko ito at nakita ko ang pangalan ni Jane. Sinagot ko ang tawag. “Hello Jane. Bakit tumawag ka pa? Bakit malapit ka na ba?” I ask her “Yun nga ang dahilan kung bakit ako tumawag. Sorry Addy! Mukhang di ako makakapunta. Nagkaroon lang ng emergency sa bahay. Tsaka ko na lang sasabihin sayo ha. Nagmamadali lang kami----OPO MA NANDIYAN NA PO ! Sige na Addy bababa ko na ito ha. Enjoy niyo na lang dinner niyo diyan ha. Sige Bye.” “Ah Jane---” hindi ko na natapos ang sinasabi ko ng namatay na ang tawag. Mukhang may nangyari talaga. Sana lang hindi malala iyon. Kakamustahin ko na lang siya bukas. Tutal naman walang pasok bukas dahil holiday. Nilapitan ko naman sila Mama’t Papa na nasa kusina. “Ma,Pa! Mukhang di ata makakapunta ngayon si Jane.” I said to them “Ha? Why?” Nagtatakaang tanong ni Mama

“Mukhang nagkaroon po ng emergency sa bahay nila. Don’t worry Ma mukha hindi naman ganon kalala. Biglaan lang talaga kaya hindi na siya makakapunta pa dito” I reasured her. Para hindi na siya mag alala. Magsasalita pa sana si Mama ng biglang may nag doorbell “Ako na magbubukas Ma.” I said at naglakad na papalabas at papunta sa gate. “Hi Addy!” He said smilingly Pinalaki ko pa ang bukas ng gate para makapasok na siya “Kuya Leo Hi! Ang aga mo ata?” I ask him. He chuckled, “I’m a businessman Addy. I’m always early. Being late is bad for my business.” He said then hug me I chuckled, “Kung makapagsalita ka diyan parang business meeting ang pinuntahan mo.” I said ng makawala sa yakap He chuckled and kiss my forehead “I’m sorry. Sanay lang talaga ako na laging nauuna.” He said then smirked. Papasok na sana kami sa loob ng may humintong kotse sa harap ng bahay namin. Mula sa kotseng iyon ay lumabas si Kuya Clyde. “Oh Kuya Clyde!” “Hi Addy! How’s my beautiful cousin?” He ask then smirked. I chuckled, “Sus nambola ka pa!” I said. He laughed then hug me. Di hamak na mas matagal ang yakap niya kumpara kay Kuya Leo. I can’t help shivered when I felt him smelling my

hair. I gasp when he kiss my neck. Humiwalay naman agad siya pagkatapos niyang gawin iyon. Nakatingin lang sa amin si Kuya Leo. Malamang ay hindi niya nakita ang ginawa ni Kuya Clyde dahil nasa kanan ko siya naka pwesto samantalang nasa kaliwa ang ulo ni Kuya Clyde. But I saw him frowned when I gasped. “What did you say to her, Clyde?” He asked ng tuluyan ng kumalas sa pagkakayakap sa akin si Kuya Clyde. Maube he thought may sinabi sa akin si Kuya Clyde kaya naging ganon ang reaction ko Kuya Clyde chuckled, “Nothing! Right Addy?” He asked me then smirked mischievously. Nabaling naman sa akin ang tingin ni Kuya Leo at marahil ay naghihintay ng sagot ko. I can’t help to laughed awkwardly, “A-ah hehe wala iyon Kuya Leo.” I said then smiled to him. “Halika pasok na tayo.” Aya ko sa kanila para maalis na ang topic na iyon. Hindi naman na nagtanong pa si Kuya Leo kaya naglakad na kaming tatlo papasok ng bahay. “Oh Leo, Clyde! Andiyan na pala kayo.” Sabi ni Mama ng makapasok kami ng bahay at makapunta sa sala. Kasunod niya naman si Papa. “Hello po Tita Gina.” Kuya Clyde said at lumapit kay Mama para yakapin. Pagkatapos niya ito yakapin ay lumapit naman siya kay Papa. “Tito Luis! Long time no see!” He greet him. Sinuklian naman siya ng ngiti ni Papa. “Long time no see din Clyde. Binabantayan mo ba itong anak ko habang wala ako?” Medyo may bahid ng biro na tanong ni Papa. Sinamaan ko naman si Papa ng tingin. Bakit kailangan pa akong pabantayan? Hindi naman na ako bata!

Kuya Clyde chuckled and said, “Dont worry Tito. I always keep my eyes on her.” Sabi nito at tumingin sa akin. Hindi ko alam kung anong meron sa tingin niya na nagpataas ng balahibo ko. Or is it because of what he said? Para kasing may laman ang sinabi niya. Nawala naman agad ang ganong feeling ko ng ialis na sa akin ni Kuya Clyde ang tingin niya at binaling ulit kay Papa. Ganon din ang ginawa ni Kuya Leo. Binati si Mama at kinamusta si Papa. Iniwan ko muna sila saglit sa sala dahil pumunta ako sa cr. May cr naman kami sa baba kaya lang napag pasyahan ko na yung cr ko na lang sa kwarto ang gagamitin ko. Nang makatapos ako ay huminto muna ako sa harap ng salamin. This is also one of the reason kung bakit ako dito sa kwarto gumamit ng cr. I need to see myself. Feeling ko kasi pinagpawisan ako ng malamig kanina. Actually kanina pa ako di mapakali. Di ko lang talaga alam kung bakit ganito ang nararamdaman ko. I mean magdidinner lang naman kami and ipapakilala ko lang naman si Karl kay Papa at sa mga pinsan ko. Bakit ako kinakabahan? I retouch again bago bumaba. Hindi naman talaga ako mahilig mag make up. But I need to para maayos naman ang itsura ko. Nang makababa ako ay natanaw ko na rin sina Kuya Axel at Kuya Marcus na kasama nilang nag uusap with my dad sa sala. Hindi ko alam kung kailan sila nagkaayos pero mukhang okay naman na silang apat. Especially Kuya Clyde and Kuya Axel. Nakita ko namang lumabas si Mama galing kusina at nilapitan ako. Mukhang hindi pa rin ako napapansin ng lima dahil busy sa kung ano man ang pinag uusapan nila sa sala.

“Addison andito na lahat ng pinsan mo. Si Karl ba papunta na din?” Tanong ni Mama. “Wait Ma, I’ll call him” I said and dial his number. “Hello Karl? Where are you? Malapit ka na ba? Hinahanap ka na kasi ni Mama” [Angel tell Tita I’m sorry. It looks like malalate ako sa dinner. May importante pa kasi akong inasikaso.] He said “No it’s okay. I’m sure my parents will understand.” I reasured him. Tinignan naman ako ni Mama ng nagtataka. Maybe she’s curious why I’m mention them [Nandiyan na din ba ang mga pinsan mo?] “Yes nandito na sila. Kakwentuhan si Papa sa sala bakit?” I ask him [Kumpleto na pala kayo diyan. Sige na Angel. Mauna na kayong mag dinner. Hahabol na lang ako] “You sure? Kasi pwede ka naman naming hintayin.” [No Angel! Mauna na kayo. Nakakahiya naman kung hihintayin niyo pa ako. Don’t worry I’m on my way. Kaya lang baka mga 15-20 minutes pa bago ako makarating sa inyo.] “Okay. Sabihin ko na lang sa kanila na malalate ka. Just drive safely, okay?” [Okay. Thanks Angel] kahit hindi ko siya nakikita I’m pretty sure he’s smiling right now. “Okay bye. Ingat” i said at binaba na ang tawag

“Malalate daw siya? Bakit daw?” Tanong agad ni Mama ng maibaba ko an tawag. “May importante lang daw po siyang ginawa kaya natagalan. Don’t worry Ma, in 15-20 minutes daw po nandito na siya.” “Edi hintayin na natin siya 15-20 minutes lang naman pala eh.” “Ay hindi na Ma. Sabi niya hahabol na lang daw po siya. Baka wala nang mukhang maiharap kay Papa iyon kung nalaman niyang hinintay pa natin siya.” I said na medyo pabiro ang dulo. Natawa din naman si Mama sa sinabi ko. “Okay sige. Kumain na tayo.” Sabi niya at sabay na kaming naglakad papunta sa sala kung nasaan si Papa at ang mga pinsan ko. Una akong napansin ni Kuya Marcus. “Addy!” He said at naglakad palapit sa amin ni Mama. Naglakad na din ang natira pa palapit sa amin ni Mama. “Hello Addy. You look gorgeous as ever.” He said then hug me ang kiss me in the cheeks. “Ehem” parinig ni Mama kaya nagtawanan kami. “Of course you too Tita. Still beautiful as always.” He said smilingly to my Mom at niyakap din ito. “You look beautiful Addy.” Nabaling ang tingin ko kay Kuya Axel ng marinig ko ang sinabi niya. Lumapit din ito sa akin at niyakap din ako. Walang bahid ng gulat sa mata ng mga pinsan ko kaya malamang ay alam na nilang nagkaayos na kami ni Kuya Axel. Ang hindi ko lang alam ay kung alam din ba nila ang tungkol sa kondisyon ni Violet.

“Let’s eat!” My mom said kaya naglakad na kami papunta sa dining table namin. Si Papa ang umupo sa gitnang upuan at nasa kanan niya si Mama. Katabi ni Mama si Kuya Leo at Kuya Marcus at sa kaliwa naman ni Papa sina Kuya Axel at Kuya Clyde. Dahil ako ang nahuling umupo tumabi na ako kay Kuya Clyde at bakanteng upuan ang isang gilid ko. Nang makaupo na kami at nagsimulang kumain ay hindi man lang nagtatanong si Papa tungkol kay Karl. Kaya malamang sinabi na ni Mama na mahuhuli ito ng dating kaninang naglalakad kami papunta sa dining area. Sila kasing dalawa ang nahuling maglakad kanina kaya sinabi na siguro ni Mama sa kanya. Nag umpisa na rin silang mag usap havang kumakain. Mainly si Papa at mga pinsan ko lang ang nag uusap pero sumasama din si Mama minsan at ako kapag tinatanong o di kaya ay inaasar ni Papa o ng isa sa mga pinsan ko. Medyo matagal na din kaming kumakain ng biglang tumunog ang doorbell…. Excited for the next chapter?����.... Addison’s POV Sandaling natahimik ang hapagkainan ng marinig namin ang pagtunog ng doorbell. “Ikaw na ang magbukas anak. Baka siya na yan.” My mom said to me. Tumayo naman na ako at naglakad palabas ng bahay pero bago iyon hindi ko maiwasan tignan ang mukha ng mga pinsan ko at kita ko sa kanila ang pagtataka. Hindi

ko na muna sila pinag tuunan ng pansin at nagpatuloy lang sa paglalakad. Nang makarating ako sa tapat ng gate ay agad-agad ko itong binuksan. Bumungad sa akin ang nakangiting si Karl. “Hi Angel!” He greet me “You’re late. Tapos na kaming mag dinner. Nakaalis na rin ang mga pinsan ko.” I said with a straight face. I decided to prank him. I just want to see his reaction. And hindi nga ako na disappoint ng makita kong unti unting nawala ang ngiti niya at para siyang tinakasan ng kaluluwa sa putla niya. I chuckled, “pfft! Just kidding! you should’ve seen your face.” I said and giggled. Mukhang nakuha niya naman na binibiro ko lang siya dahil nakahinga na siya ulit ng maluwag. “Angel, you gave me a heart attack! You know kanina pa ako kinakabahan na makilala ang Papa mo! First impression last tapos nagpa-late pa ako sa first dinner ko with your father.” He said the sigh I giggled, “Don’t be so nervous. Hindi ka naman kakainin ni Papa. Well…maybe he will intimedate you at kikilalanin ka pero yun lang iyon. Pero kapag nakasundo mo naman si Papa naku! Mas kalog pa yon kay Mama. And don’t worry kakaumpisa pa lang naman namin kumain. So… let’s go? Baka kapag nagtagal pa tayo dito sa labas mahuli ka na talaga sa dinner.” I chuckled. Natawa din siya sa sinabi ko. Naglakad kami papasok ng bahay. Nang makarating kami sa dining area ay binati agad ni Mama si Karl. “Oh Karl! Sabi ko na nga ba ikaw na yung nasa labas! How are you?” Tanong ni Mama at lumapit sa kinaroroonan namin ni Karl nakipag beso

“I’m fine Tita. Sorry po nalate ako.” Hingi ng tawad nito. “Oh! Don’t worry about it! Addison already told me your reason kung bakit hindi ka agad nakarating.” Nakangiting sabi ni Mama kay Karl. “Ehem!...Uhmm Hon… why don’t you introduce me to our guest?” My dad said seriously ng makalapit ito sa tabi ni Mama. Seryoso itong nakatingin sa amin ni Karl. Kung hindi lang namin alam ang totoong ugali ni Papa baka pati kami natakot din. Pero agad din nawala ang nakakaintimidate na aura ni Papa ng bigla siyang hampasin sa braso ni Mama. “Luis Natividad! Itigil mo nga iyang ginagawa mo!” Hinimas naman ni Papa ang braso niya na hinampas ni Mama. “Hon naman! Anong ginawa ko?” Kunwari’y inosenteng tanong nito. “Hay naku Hon! Itigil mo na iyang pagpapaawa mo na iyan di na tatalab sa akin iyan. Alam mo kung anong sinasabi ko.” “Syempre Hon kailangan kong gawin iyon para mainterrogate ko siya.” Pagpapalusot ni Papa. Napailing naman ako. Hayyy. Eto na naman sila “Interrogate interrogate! Pwede mo naman siyang tanungin ng hindi mo siya tinatakot.” Hindi naman na sinagot ni Papa si Mama at lumapit na lang sa amin ni Karl. “So… you’re Karl?” Tanong ni Papa at naglahad ng kamay na inabot naman agad ni Karl “Yes Sir. I’m Karl Esteban. Ange--- Addison’s suitor.” Pakilala nito kay Papa.

Bigla kaming napalingon sa mesa ng makarinig kami ng ingay. Nakita ko ang tatlo ko pang pinsan na nakatingin kay Kuya Clyde. He dropped his knife and spoon onto the silver platter creating a loud thank “Sorry… ” He said seriously and looked at me. Kuya Clyde’s playful dark eyes turned cold and…. deadly. Bumalik naman ang tingin ni Papa kay Karl, ” well it’s nice meeting you, Karl. Luis Natividad. Addison’s Dad.” Rinig kong sabi ni Papa pero hindi ko iyon pinansin at nakatingin lang ako sa lamesa kung nasaan nakaupo ang apat kong pinsan. Wala ni isa sa kanila ang nagsasalita. Iba iba din ang reaction nila sa sinabi ni Karl. Mukhang nagulat si Kuya Leo at Kuya Axel. Wala akong makitang ano mang reaction sa mukhani Kuya Marcus… He is just seriously looking at me…..And Kuya Clyde….his face looked so darked like… he can and he wants to kill someone…. I suddenly felt shivered down my spine “Oh uhm Karl, they are Addison’s cousins…” paumpisang pakilala ni Mama sa kanilang apat. Tumayo naman ang mga ito at lumapit din sa amin. Isa isa silang nakipag shake hands kay Karl ng isa isa silang pinakilala. I don’t know why but they looked firm and tense. Specially Kuya Clyde. Ayos naman siya kanina eh. Pero ng dumating si Karl bigla na lang nag iba mood niya. Bigla ding tumalim ang mga tingin niya and sometimes nahuhuli ko kung paano tumiim ang bagang niya. Nang makapag pakilala na ang lahat ay nag aya na si Papa na umupo at kumain ulit. Umupo si Karl sa tabing upuan ko na bakante kanina. I don’t know kung bakit parang hindi napapansin ng mga magulang ko itong awkward atmosphere na bumabalot sa amin dahil nagumpisa na ulit silang kumain dalawa. Si Karl naman, matalino si Karl. Alam kong ramdam niya na umpisa pa lang mas pinili niya lang

hindi pansinin. Nag umpisa na rin akong kumain at ganon din ang mga pinsan ko. Nakakapanibago lang talaga na ang tahimik nilang lahat. “Paano kayo nagkakilala ng anak ko, iho?” Pag uumpisa na ng tanong ni Papa. “Sa work po, Sir. We’re working on the same company.” Magalang na sagot ni Karl. “Eh Ilang taon ka na ba, iho?” “25 po, Sir.” “Eh how about your family? Kasama mo ba sila sa bahay or you start living independent?” “Hon naman. Yung mga tanong mo!” Rinig kong bulong na sita ni mama at tinitigan ng masama. Mukhang narinig naman sila ni Karl dahil napangiti ito at sinagot si Mama, “No it’s okay Tita. Okay lang naman po. About your question Sir. I’m living alone now. Nangungupahan po ako sa isang condo unit malapit sa work place namin nila Addison. Uhmmm… I only have my younger sister and my Auntie now and they’re living in our province. At least twice a month po binibisita ko sila sa probinsiya namin or kapag holidays po.” “How about your parents? Where are them?” Tanong ulit ni Papa. Tinignan ko naman si Karl. I know matagal na siyang nakapag move on sa pagkamatay ng magulang niya but I know it still hard na ikwento ito sa iba. Mukhang naramdaman niya naman ang tingin na binibigay ko sa kanya kaya tumingin din siya sa akin at ngumiti

“They died in a car accident, Sir.” Mahinahong sagot nito kay Papa. Sandali namang napatigil ang magulang ko specially my Dad ng marinig nila ang sinabi ni Karl. Ang mga pinsan ko naman tahimik lang but i know they’re listening. Nawala ang katahimikan ng biglang hampasin ni Mama si Papa sa braso. “Ayan! Kasi! Interrogate pa ha!?” Sabi nito kay Papa pero mukhang gulat parin ito katulad ni Papa. Kahit naman kasi kilala na ni Mama si Karl hindi naman ito nagtanong ng nagtanong kay Karl especially about sa pamilya nito kaya hindi niya rin alam ang bagay na ito tungkol kay Karl. Bigla naman ulit nagsalita si Karl, “It’s okay Tita. Matagal naman na po iyon.” He said then smile. “I’m sorry about that iho. I didn’t know.” Sincere na sabi ni Papa. Nginitian naman siya ni Karl and said it’s okay. Pagkatapos ng tanong na iyon ni Papa ay hindi na siya ulit nagtanong pa. Natahimik ang hapagkainan at walang nagsasalita’t kumakain lang pero panandalian lang iyon ng biglang magtanong ang taong kanina pa tahimik. “How long has this been going on?” Kuya Clyde asked paro hindi man lang siya nag angat ng tingin at patuloy sa paghiwa ng meat na kinakain niya. I can’t help but frowned. What did he mean by that? Mukhang hindi lang ako naguguluhan dahil biglang nagtanong si Mama, “What do you mean, Clyde?” My mom asked. “Him.courting.her.” He said then looked at me. He looked so calm. But something inside me is telling me… that something is coming up. Not right now. But soon. Real soon. And once again I felt this warning shivered across my spine.

I suddenly remember this quote that I red in one of my books before. Be afraid of the calmest person in the room Kahit medyo kinakabahan ay ako na ang sumagot sa tabong niya. “Uhm s-six months ago pa K-kuya Clyde.” I said stuttering “Why Addison? Hindi mo pa ba nasasabi sa mga pinsan mo ang about sa inyo ni Karl?” Singit ni Papa. Napakagat naman ako ng labi. Hindi ko alam sasabihin ko. “Ah Hon balak kasi ng anak natin na isurprise sila.” Si Mama na ang sumagot para sa akin. I silently thank her. “Well good for her I’m really…. surprised…” He said then smirked. Suddenly his darked aura is gone and he’s back with his playful smirked…. and for the first time I don’t like his smile….like he’s up to no good. Hindi rin nagtagal ay natapos na an dinner namin. Pagkatapos sabihin ni Kuya Clyde iyon ay hindi na ito ulit nagsalita at tinuon na lang ang attention sa pagkain. Nag umpisa ulit magtanong si Papa pero yung mga basic information na lang. Nang matapos kumain ay sandali kaming nagsi-upo sa sala at nag pababa ng kinain. Clyde’s POV Who’s that fucking dickhead? Nawala lang ako saglit may tarantado nang sumisingit. Dapat talaga hindi na ako pumunta sa ibang bansa at binantayan na lang si Addison.

FUCK! Hindi mapapasakin si Addison kung may asungot na sumasali. I’m gonna make that fucking guy out of my fucking way. But first I’ll have to make my other cousins realize their real feelings for Addison. Yes I know. I FUCKING KNOW! Dahil yung tingin nila. Ganun na ganun ang tingin na binibigay ko kay Addison. Noong una medyo nagdadalawang isip pa ako but now? I’m fucking sure! Especially dahil sa mga reaction nila kanina when that fucking dickhead announce that he’s courting my Addison. But unlike me. Mukhang pinipigilan or hindi pa nila alam ang nararamdaman nila para kay Addison. So I’m gonna make them realize that Addison is ours. Ours? I can’t help but chuckled darkly. Shockingly enough. The thoughts of sharing Addison with my cousins…. feels right. I’ll have to make them realise that Addison is ours. Just fucking ours. And I know kung kanino mag uumpisa Isa isa na kaming nagsilabas ng bahay “Marcus” Pasakay na sana siya ng sasakyan niya when I called him. He stop on his track at bumaling sa akin.

“What?” He said. Kanina pa rin siya wala sa mood and I know why. “Let’s go for a drink.” I said then smirked. “Wala ako sa mood uminom.” He said at tumalikod na para pumasok ulit sana sa kotse niya when I talk again, “We need to talk…. about Addison.” He stopped on his tracked at tumingin sa akin. Matagal niya akong tinignan, “Saan tayo mag uusap?” He asked that made me smirked. “Musta Boss as usual po ba?” I nodded to Rocco, my bartender ng makaupo kami sa counter “Boss?” Marcus frowned. “This bar is mine. So just order whatever you want to order. My treat.” I said. I decided na ipatayo itong bar noong nakakaipon na ako sa modelling career ko. Bago pa lang ito pero madami na ang pumupunta. I can even stop modelling if I want to dahil malaki naman na ang kinikita ko dito. And as of now may pinapatayo pa akong dalawa pang bar. Hindi na siya nag komento sa sinabi ko at umorder na lang. “What is it about Addy?” He asked I can’t help but chuckled, “straight to the point I see.” Inisang tungga niya ang inorder niya at tumingin sa akin, “Don’t waste my time.” Tumungga rin ako ng inorder ko then said…

“I want Addison to be ours.” This is what you’ve been waiting for. Yeheeeyyyy! Sobrang excited kayo dito sa chapter na ito kaya medyo natagalan akong mag update dahil pinag isipan ko tagalang mabuti dahil hindi ko alam kung maaabot ko ba yung ineexpect niyong reaction ng mga pinsan kay Karl. ���� Click the star button if you think this chapter deserve your vote����. Thanks for waiting guys. Lovelots���� -Binibining A. Clyde’s POV “I want Addison to be ours.” He look at me as if I grew another head. I know hindi madali na makumbinsi silang tatlo lalo na at makasalanan ito para sa iba. But I don’t care. I don’t know kung paano ko sila makukumbinsi. All I know is that I will do everything to make them realise their true nature. I don’t know how I’m going to win. I just know I’m not going to loose “What did you say?” He ask after a minute of silence I smirked, “I think this is not the right place to talk about this.” I said at binaling ang tingin kay Rocco ” Doon lang kami sa opisina ko. Walang sinuman ang pwedeng pumasok doon. We have something to discuss in private.” “Copy boss.”

Naglakad ako paakyat sa third floor nitong bar kung saan nakalocate ang opisina ko. Ang floor na ito ay nakalaan lang para sa opisina ko. Soundproof ito tulad ng gusto ko. Hindi maririnig ang ano mang pag uusap sa loob o ang malakas na tunog sa baba. Funny isn’t? Nagpatayo ako ng bar yet gusto ko ng tahimik. Well that’s how my mind work….. twisted. Hindi man nagsasalita pero alam kong nakasunod lang siya sa likod ko. Nang makapasok kami ng opisina ko ay walang sabi sabi na kinuwelyuhan niya ako. “Tell me na nagkamali lang ako ng rinig kanina.” He said. His face is so dark. Kung hindi lang din ako isang dakilang demonyo baka natakot na ako sa itsura niya ngayon. Too bad masyado na akong madaming ginawang masamang bagay para lang matakot sa simpleng tingin niya. I smirked at him. “I said I want Addison to be ou---” hindi ko natapos ang sinasabi ko ng suntukin niya ako. “Tuluyan na bang nabagok iyang ulo mo kaya kung ano ano na ang lumalabas diyan sa bibig mo Ha!? Naririnig mo ba iyang sinasabi mo?” Galit na galit na sabi nito I smirked at pinahid ang dugo sa gilid ng bibig ko, “I always hate how you wanted to act so clean, Marcus….Hindi ba ito rin naman ang gusto mo?” Napansin ko kung paano siya natigilan sa sinabi ko. “I saw how you look at her Marcus and I know that look. Because that’s exactly how I look at her.” “Don’t tell me pinagnanasaan mo si Addison!?... Si Addison na baka nakakalimutan mong pinsan natin!!!” now he’s

shouting. I can’t help but chuckled darkly, “Edi hindi mo rin tinanggi na may pagtingin ka rin kay Addison.” I said pero lumapit lang siya ulit sa akin at muli akong kinuwelyuhan. “Sagutin mo ang tanong ko!” galit na sabi nito. Ramdam ko ang pag higpit ng hawak niya sa kwelyo ko. Hindi ko mapigilan makaramdam ng galit. Ang ayoko sa lahat yung inuutusan ako. Tinanggal ko ang kamay niya sa kwelyo ko at tsaka nagsalita, “YES! FUCKING YES! I WANT HER! I NEED HER! I LOVE HER! Yun ba ang gusto mo marinig ha!? May pagnanasa ako kay Addison! Kay Addison na pinsan natin!!! “Maluwag na ba talaga ang turnilyo diyan sa utak mo ha? Kung ako isa’t kalahating gago ikaw napakalaki mong gago!!! Para kaming hinabol ng kabayo sa paghahabol namin ng hininga. “Hindi ko alam kung anong kinagagalit mo! Hindi ba ito naman ang gusto mo? Ang gusto ko! We want Addy? Then we can have her. Ano pa bang kinatatakot mo? “I know mali itong nararamdaman natin para kay Addison pero makakaya mo bang pigilan? It’s in our nature to be possessive and claim what’s ours, Marcus. And Addison is ours. I saw how you look at her, kung paano tumalim ang tingin mo at kung paano kumuyom ang kamao mo when that fucking dickhead said that he’s courting my Addison. OUR Addison.” I said. Napahilamos naman siya sa mukha at napabuntong hininga. “Naisip mo ba kung ano ang magiging reaksiyon nila Lolo’t Lola? Nang mga kamag anak natin? Nang mga tao? Lalong

lalo na sina Tita Gina at Tito Luis when they know na yung mga taong pinagkakatiwalaan nila ay pinagnanasaan ang anak nila? Sabihin mo nga Clyde!? Anong gagawin mo pag nangyari iyon ha!?” Sigaw nito bago parang hapong hapo na umupo sa isa sa mga couch. “Yes I love her! Tangina I love her ng higit pa sa dapat maramdaman ng normal na pinsan sa pinsan niya!!! Pero may mangyayari ba? Ha Clyde? ....Kaya nga hanggat maari pinipigilan ko….but….. but sometimes…..I can’t help myself to crave for her… tanginang pagmamahal ito!!! Nagagawa ko yung mga bagay na iyon kay Addison dahil lang sa tanginang pagnanasang iyan!!!” He burst out. I can’t help but frowned. What did he mean by that? I walk to him and stop in front of him, “What do you mean sa mga bagay na nagagawa mo kay Addison?” I ask him. Natigilan naman siya sa sinabi ko. Mukhang ngayon niya lang na realise lahat ng mga sinabi niya. “Did you….by any chance…. already make a move to her?” I ask slowly. Surprisingly the thought of my cousins with Addison…. didn’t make me feel jealous at all…. fuck! Nababaliw na ata talaga ako. He let out a big sigh, “I kiss her. With and without her consent.” “Wait! With and without her consent? What do you mean? Nahahalikan mo siya kahit alam niya?” “No- I mean Yes nahahalikan ko siya kahit gising pa siya at alam niya but that’s because….. I told her….. that it’s normal.” “What!?”

“I told her na….normal lang iyon sa ibang bansa. Okay lang na maghalikan ang magkarelatives sa ibang bansa.” Nakayukong sabi nito sa akin. “But you know what’s worst?” He said at biglang tumingala at tumingin sa akin “....Hindi man lang ako nakakaramdam ng guilt sa ginawa ko.” He said seriously “I felt bad to myself dahil nagawa kong lokohin at pagsamantalahan ang kainosentehan ni Addison sa mga ganong bagay but yet….I didn’t feel guilty at all….instead…..” he stop “Instead what?” I ask curiously “.... instead I felt something that I didn’t felt before….like I wanted to---” “Like you wanted to claim her. Like you want to make her yours, Am I right?” I said then smirked. He froze on his spot at hindi nakapagsalita. I chuckled darkly, “Bakit ba ako nagtatanong? Of course I’m right. Dahil ganyan na ganyan din ang naramdaman ko ng mahalikan ko si Addison.” I said. Napatayo naman siya sa sinabi ko at naglakad palapit sa akin, “What?” “That’s not important for now. At least alam na natin na parehas tayo ng nararamdaman para kay Addison. I don’t fucking care sa sasabihin ng ibang tao o kahit pa ng mga kamag anak natin. All I know is that hindi ko hahayaan na makuha ng lalaking iyon si Addison. Ikaw ba? Hahayaan mo na lang bang mapunta lang sa walang kwentang lalaking

iyon si Addison?” I ask him. I can’t help but smirked when I notice kung paano tumiim ang bagang niya at tumalim ang tingin. “No” mahinang sabi nito “Then We can help each other para hindi mapunta sa lalaking iyon si Addison… We can share.” “Share?” He asked “Yes share.” I said then smirked Tumahimik ito ng ilang sigundo kaya akala ko hindi ito papayag pero nagulat ako ng bigla itong ngumise at nilahad ang kamay “Deal” he said then smirked dangerously. I can’t help but chuckled silently. This is getting interesting…. Okay another update guys! Short but intense. Balak ko pa sanang dugtungan dahil parang ang ikli ng update ko ngayon but I think the last sentence is the perfect sentence para tapusin itong chapter na ito. And oh by the way baka ito na ang huli kong update ngayong bakasyon. My next update will be on first or second week ng pasukan����. So baka sa mga natitirang araw ng bakasyon baka ayusin ko na lang muna yung ibang chapters. Baguhin lahat ng may typo and grammatical error at medyo ayusin lahat ng cringey scenes That’s all. Lovelots guys������������

-Binibining A. Clyde’s POV “So ako palang ang una mong nakumbinsi?” He asked at nagsalin ng alak sa baso. “Yes.” I said as I drunk my jack daniels “Parehas lang ang likaw ang bituka natin, Marcus. Pero sa inyong tatlo ikaw ang pinakagago. That’s why I know madali lang kitang makukumbinsi.” “Well you’re not wrong.” He shrug then smirked at sumandal sa single sofa na inuupuan niya. “Because like me…ginagawa mo lang kung anong gusto mo not minding what people will say. What the society will think of you. I know excuse mo lang kanina ang kung ano man ang sasabihin ng mga tao dito sa gagawin natin…. More on like natatakot ka sa sasabihin ng mga tao kay Addison….We know we can handle all the hates but not Addy.” I said seriously. I saw him let out a big sigh. “I know. I can’t bare seeing Addison hurt. This filthy world full of hates and critisicm doesn’t deserve an angel like her…..” “Sometimes I just want to lock her up in a room where no one can see her and hurt her!” He continue that makes me chuckled. I smirked, “Trust me I know what you feel.” “Kailan mo balak sabihin sa dalawa ang plano mo?” He asked again after a minute of silence

I smirked then looked at him, “Why not now?” Then reach my cellphone in my pocket Come here in my bar. We need to talk. It’s about Addison. I texted them. Unlike Marcus alam nila kung saan itong Bar ko dahil nabanggit ko na sa kanila ito minsan. And I know dadating sila. After all it’s about Addison. “How can you be sure na makukumbinsi mo rin sila?” “Oh trust me. Makukumbinsi ko rin sila. I know them” I said then smirked “This better be important. I have so many things to do so make it quick” Leo asked then sit beside Axel na kararating lang din. “You should relax Leo. Ang trabaho hindi dinadala sa bahay.” I smirked at sinalinan sila ng alak sa baso “What is it about Addison?” Axel suddenly asked. Walang paligoy ligoy. I chuckled darkly Since mukhang mga nagmamadali sila hindi na rin ako nagpaligoy ligoy “What do you think about Addison?” I asked them. They frowned. “What do you mean?” Axel asked confusingly “Just answer me. What do you think about Addison?” I repeated “W-well… she’s gorgeous we all know that. Elegent, kind, passionate. She’s…. she’s perfect.” Bulong ni Axel sa bandang dulo but we still heard it

“Eto lang ba yon? Pinapunta mo kami dito in the middle of the night just to asked that question?” Leo said “Then let me replace it,Leo. What do you think about that Addison’s suitor?—uhmm what’s his name again?—oh yeah Karl!” “What do you mean?” Leo asked “What I mean is---payag ba kayo na maging boyfriend siya ni Addison?” I asked them seriously. I saw how they froze in their spot. Like they are in a hotseat “I-I guess so….” Axel said “Then what about you, Clyde? What do you think about him? What do you think about Addison?” Leo asked seriously. He’s annoyed I can see it. Ang pinaka ayaw niya sa lahat yung naiipit siya sa tanong na hindi niya alam ang isasagot I can’t help but chuckled darkly, “Do you want the truth or the same bullshit you told me?” I said. Mukhang nagulat naman sila sa sinabi ko. I continue ng hindi sila sumagot sa tanong ko. “I don’t want him for Addison.” I said seriously then looked at them with void emotion. “What!?” “Why!?” They asked at the same time. “Simply because…. I want Addison for myself.” I dropped the bomb

“WHAT!?” Leo “Fuck Clyde! This is not a good joke!” Axel I stared at them blankly, “Who says I’m joking?” “You’re sick in the head!!!” Axel shouted “Am I the only one, Axel?” I asked them with void emotion He shoved me harder but I just laughed. “I just love looking at your albums, Axel. You take very good photos, in every angel, in different positions.” I felt his grip loosen as I push him off. He just love taking pictures of Addison. Kala niya ata walang makakapansin. Bata palang mahilig na siyang manguha ng letrato. And his favorite model? Of course our lovely cousin. But we thought he stopped taking pictures of Addison noong minsan nasira ang kaisa isa niyang camera. And we thought kasama na sa nawala ang lahat ng kuha niya kay Addison but seems like we’re wrong. Noong minsan pumunta ako sa Condo niya para kunin ang documents na naiwan ko sa condo niya. Umalis siya saglit para mamili ng pagkain. Ako naman pumunta sa kwarto niya para kunin ang documents na sinadya ko talaga sa kanya. Aalis na dapat ako sa kwarto niya noong mahanap ko na ang documents but something caught my eyes. It’s a box. I am not really that kind of person na nangingialam ng gamit ng iba dahil ayoko rin na pinapakialaman ang gamit ko but that time, I don’t know why but there is this voice telling me na buksan ko yung kahon. And I did. And shockingly it’s full

of Addison’s picture. Pati yung mga letrato ni Addison noong bata pa kami na akala namin wala na, meron siya. Meron din noong high school ito. Pati noong college, even when she graduates. There is also some recents kaya alam ko hanggang ngayon kinukuhanan niya parin ng letrato si Addison Hindi ko siya kinompronta sa nakita ko o sabihin sa iba ang nakita ko.I never bring up this topic to him until now kaya hindi na ako magtataka kung magulat siyang alam ko ang bagay na iyan. “T-that’s because…..” He try to explain pero wala siyang maisip na explanation “I think Im not the only pervert then but the difference is, you only move but don’t think. I have an evidence, plenty actually.” I smirked at him He froze at this. Both hands formed to fist on his sides. “You’re both sick in the head” I heard Leo said. I just laughed for what he said. “Don’t act so clean Leo. DON’T FUCKING LIE TO ME! I know na ganun din ang nararamdaman niyo kay Addison. Tayong apat. Ikaw, ako, si Axel and even Marcus. I saw how you three looked at her. You looked at her like HOW I LOOKED AT HER. YOU LOOKED AT HER LIKE YOU WANTED TO OWN HER..... YOU LOOKED AT HER LIKE YOU WANTED TO LOCKED HER IN A ROOM AND FUCK THE LIFE OUT OF HER.” Tumakbo siya papalapit sa akin at kinuwelyuhan ako. “Bawiin mo yang sinabi mo.” Galit na tugon niya sa akin at mas hinigpitan pa ang paghawak sa kwelyo ko.

I just looked at him then smirked. I think that’s when he finally snapped. Leo threw a punch in my face Naramdaman ko namang lumapit sa amin yung dalawa at pinigilan si Leo. “I’m just stating the fact! Alam mong nagagalit ka kasi totoo ang sinabi ko. Nagagalit ka kasi out of all people nagkagusto ka sa pinsan natin!!!” I shouted at him ng makabawi sa suntok niya. Tahimik lang si Axel habang pinipigilan si Leo. I know guilty din siya. Hindi sila makapag salita dahil tama ako. Ganon din ang nararamdaman nila kay Addison. Hindi ko na pinatulan ang suntok ni Leo. Lalong hindi gagana ang plano ko kung idadaan namin lahat ito sa dahas. I have to make them knocked some senses. “I’m not your enemy here, Leo. I just hate how you wanted to act clean. I want her as much as YOU ALL DO.” I said to them pero hindi sila kumibo kaya nagsalita ulit ako “Hindi masama iyang nararamdaman mo. Itong nararamdaman natin para kay Addison. We just love her. Well…. maybe a little too much compare sa dapat maramdaman ng normal na pinsan sa pinsan niya….” “Yun na nga eh. Nagkagusto tayo kay Addy. Our cousin!!! Alam mo ng mali bakit pinipilit mo pa!!?” Leo said “Walang mali dito, Leo!!! Nagmahal lang tayo. It’s in our nature. I know there’s always a beast inside you na lumalabas lang kapag nandiyan si Addy. Bakit ba pinipigilan mo yang nararamdaman mo sa kanya!? You know that’s not the real you!!! Behind your calm facade is a beast, Leo. A beast that is hungry. Hungry for Addison.”

“Aren’t you worried what people will say? What our families will say? FOR FUCK SAKE CLYDE THIS IS INCEST!!!” Axel said frustratedly “WELL FUCK THEM!!! I DONT FUCKING CARE!!! ANONG PAKI NATIN SA SASABIHIN NG IBA? ANG IMPORTANTE SI ADDISON. SI ADDISON LANG!!” hindi na ako nakapag pigil at nasigawan sila. Natahimik naman silang lahat. Mukahang pinag iisipan na nila ang sinabi ko. Alam ko nalilito na sila. They dont know whether to choose what’s right or what they want. I guess kulang pa ang mga sinabi ko. I have no choice but to provoke them. Natividad men are always been a jealous type. And a jealous man is a deadly man. “Hahayaan niyo na lang bang mapunta sa lalaking iyon si Addison?” I dropped the million dollar bomb question Mukhang natigilan naman sila sa tanong ko. “Will you just let that fucking asshole kiss and hug Addison like we all do to her!? Hahayaan niyo bang may ibang gumawa ng mga ginagawa natin sa kanya? Because for me, hindi ko kayang may makikitang kahalikan at kayakapan si Addison unless it’s me!” “Sige nga Clyde. What if pumayag kami sa gusto mo? What if we do what we really want. What now? Mag aagawan ba tayo sa kanya, Clyde? Ha? Ganun ba?” Tanong ni Axel na kanina pa tahimik “We don’t have to compete for her love and attention Axel….. We can share.” “WHAT THE FUCK!!”

“FUCKING SHIT!!” “INCEST AND POLYAMOROUS RELATIONSHIP? I didn’t fucking know that your into this fucking kink, Clyde!!!” Axel said or more like shouted Bumaling ang tingin ni Leo kay Marcus. Marahil ay napansin ang kanina pang pananahimik nito “Marcus! Why are you just standing there!?” Tinignan lang sila ni Marcus. He is silent for a minute and said, “I already agree with him Leo. I’m fine wuth the idea of sharing Addison with all of you.” Tinignan naman siya ng dalawa na parang tinubuan siya ng isa pang ulo. “WHAT THE FUCK MARCUS!? YOU’RE OKAY WITH THAT!? YOU’RE OKAY WITH THAT FUCKING SET UP!?” Leo “You know what…it was very strange to find myself not bothered by this… but if you all love her, need her, and want her like how I fucking love, need and want her then so be it…. We’d share her…” Marcus said seriously ... .... “Akala ko si Clyde lang ang may sira sa ulo…” Leo said at umiling iling “Are you mad Marcus!? H-how…how are you fine with this!!?”

“WELL FUCK YES! MAYBE I’M FUCKING MAD TO DESIRE ADDISON MORE THAN A COUSIN SHOULD BE!!! MAYBE I’M MAD DAHIL PAYAG AKO SA GUSTONG MANGYARI NI CLYDE!!! I DON’T FUCKING CARE BECAUSE UNLIKE YOU HINDI AKO PAPAYAG NA MAKUHA NANG PUTANGINANG LALAKING IYON SI ADDISON!!! And if sharing her with all of you is the only fucking way para hindi tayo mag compete para kay Addison then trust me…. I’LL FUCKING DO IT!!!” Natigilan naman sila sa sinabi ni Marcus. I think they’re considering what Marcus said. “It’s wrong. So utterly wrong I know but I don’t care anymore. All I want is Addison… And I feel like if I can’t have her anytime soon. And if that FUCKING KARL OR WHOEVER THAT DICKHEAD IS take her away from me… I’ll go fucking insane…” Marcus added. We all look at him. He just stand there and saying all of this like it’s nomal…. I guess after we all know that we share the same feeling for Addison…. wala nang hiya hiya. “We are not your enemy here, Axel, Leo. I just hate how you wanted to act so clean. I want her as much as YOU ALL DO…. Huwag niyo ibunton sa amin ni Marcus ang galit niyo just because hindi niyo maamin sa sarili niyo ang nararamdaman niyo kay Addison. Our real enemy here is that fucking Karl at kung hindi tayo magmamadali…. baka tuluyan na niyang maagaw sa atin si Addison.” I told them seriously Nabalot ng katahimikan ang opisina ko. Wala ni isa sa amin ang nagsasalita. Tila mga nakikipagpakiramdaman pa. I thought they will finally agree but I’m wrong…. “I’m sorry I can’t do what you want me to do.” Leo said Hindi na ako nakapagtimpi at lumapit sa kanya and said…

“If you don’t fight for what you want, don’t cry for what you lose.” Nakita ko kung paano sila natigilan sa sinabi ko. Tinapunan niya kami ng tingin lahat bago naglakad paalis. Sumunod naman si Axel sa kanya na tahimik din umalis. “Pano ba yan? Hindi mo sila nakumbinsi.” Marcus said then smirked “Oh trust me. Makukumbinsi ko rin sila. Maybe not now but trust me in time, they will realize their true feelings. Papayag din sila. After all….” “We all love Addison.” New chapter! Dapat talaga bukas pa ako mag uupdate pero mukhang miss niyo na talaga yung magpinsan kaya ayan. Napaaga!���� And another thing. Please try to understand me kung minsan matagal talaga ako mag update. Busy kasi eh. Busy sa school. Busy sa bahay. At busy kakapanood ng yaoi����. Who else here loves bl or yaoi? Raise your hand�������. Pagpasensiyahan niyo na fujoshi si author eh���� So yan medyo happy vibes lang tayo dito sa author’s note dahil medyo intense ang chapter na ito. But what do you think about the new chapter? Please click that star button if you think this chapter deserves a vote����. Lovelots���� -Binibining A.

Surpriseeee!!!! Yup another update! Sorry for waiting. I’ve just been really busy this fast few weeks. Hope you understand. By the way this chapter is dedicated to gylantrophy. Siya gumawa lahat ng covers ng book ko. Ganda diba?���� thank you gylantrophy for the book covers. Love it! �������� And one more thing there is an author’s note in the end of this chapter. Hope you read it. So this is the chapter you’ve been waiting for. Enjoy! Axel’s POV Hindi ko man lang namalayan na nakauwi na ako. Until now Clyde’s voice stays on my mind. “I want Addison for myself.” Pabalabag kong tinapon ang coat ko sa single sofa at nanlulumong napaupo sa katapat nitong sofa. Ano bang kinagagalit mo? Hindi ba yan rin naman ang gusto mo? Like them, you also want Addison for yourself. “No! No! That’s not true…I… I don’t want her like that. I… I just see her as my sister.” You don’t kiss your sister like that… The voice inside me said as I recall what I did to her that night… I kiss her…..

I kiss Addison…. I kiss my cousin…. No… I’ll prove to them that I’m not like them. I don’t see Addison that way. I can look at her without malice. I’ll prove myself to them…. Addison’s POV “Hello po Tito, Tita!” Rinig kong mahinahong bati ni Jane sa mga magulang ko na kabaliktaran sa malakas na bati ni Ash “MAGANDANG MORNING PARA SA GWAPO’T MAGANDANG PARENTS NI ADDISON!!! HELLO TITO, TITA KUMUSTA PO!!??” mala megaphone na bati nito na kinatakip ng tenga ni Jane, kinailing ko at kinatawa nila Mama’t Papa. “Ash yung boses mo! Umagang umaga nambubulabog ka ng mga kapitbahay nila Addy. Nakakahiya kila Tita.” Saway ni Jane kay Ash “It’s okay Jane, actually namiss ko nga itong pagkamaingay ni Ashley. Ang tahimik kasi dito sa bahay.” My mom said “Ay nga pala mga nag almusal na ba kayo?” It’s my dad’s turn to ask “Yes po tito. Nag almusal na po kami bago kami pumunta dito.” Jane said na sinang ayunan naman ni Ash “Ganon ba? Oh sige maiwan na muna namin kayo diyan ha. Aalis lang kami’t papasama lang ako sa Tito Luis niyo mamalengke…Anak alis na kami ah.” My mom said at bumaling sa akin.

“Okay po. Ingat kayo.” I smile at them and kiss them goodbye. Nang makaalis na ng tuluyan sila Mama ay pinapunta ko na sila sa kwarto ko at pumunta saglit sa kusina para kumuha ng makakain. Kadalasan kasi kapag binibisita nila ako dito sa bahay believe it or not umaabot ng ilang oras ang kwentuhan namin. Pagpunta ko sa kwarto ay nakita ko na silang nakaupo na sa kama ko. Pagkasarado ko pa lang ng pinto ay nagsalita na agad si Jane “Oh by the way Addy, I’m sorry di ako nakapunta kagabi. Nagkaroon lang kasi ng emergency.” Sincere na paghingi ng sorry ni jane. “Ay oo nga pala ano bang nangyari? Okay ka lang ba?” I asked her after kong makalapit at tinabihan silang maupo sa kama. Tahimik naman nakikinig sa tabi namin si Ash at ngumangata. “Okay lang ako. Nag karoon lang talaga ng emergency sa bahay. Si Jason kasi nakakain ng mani eh may allergy siya doon kaya namula at nagpantal. Medyo lumala lang kagabi dahil hindi na siya makahinga kaya dinala na namin sa ospital.” Si Jason ang bunsong kapatid ni Jane. As far as I know nasa grade 1 pa lang ito. Madalas ito ikwento ni Jane sa amin at minsan na din namin itong nakita ni Ash noong minsan kaming dumalaw sa bahay nila. As far as I remember dalawa hanggang tatlong beses ko pa lang itong nakikita dahil kapag pumupunta kami noon kila Jane ay kadalasang pumasok sa school o nasa galaan ito. Isa pa madalang lang naman talaga kami pumunta sa bahay nila Jane dahil kadalasan dito talaga sa bahay namin ang tambayan namin.

Ganon pa man madaling napalapit sa amin ni Ash si Jason. Ang kulit kulit kasi nito at ang cute pero sweet. “Huh? Kumusta naman siya ngayon?” Ash worriedly asked “Don’t worry, okay naman na siya. Mabuti nga at nasugod namin agad sa sa ospital.” Nakahinga naman kami ng maluwag dahil sa sinabi niya “Eh ikaw Addy kumusta?” Biglang baling na tanong sa akin ni Ash. Medyo kumunot naman ang noo ko, “Ako? Okay lang naman ako. Bakit?” Sinamaan naman ako ng tingin ni Ash, “Hindi ikaw gaga! I mean kumusta yung dinner niyo kahapon?” She asked “Ay oo nga! Anong nangyari sa dinner niyo kahapon?” Panggatong din na tanong ni Jane “Well…okay naman.” I said at nanguha ng isang loaf bread. Kakainin ko na sana ito ng biglang may bumatok sa akin. “ARAYYY!” “Umayos ka kasi! So ano nga!? Anong nangyari sa dinner niyo? Si Karl ba nakapunta? Pinakilala mo na ba siya sa Papa mo bilang manliligaw mo? Eh yung mga pinsan mo? Anong reaction nila? Okay lang ba sa kanila si Karl?” Sunod sunod na tanong nila Jane at Ash “Te-teka! Teka lang! Wait! Isa isa lang mahina ang kalaban! Huminahon nga muna kayo!” I said. Mukhang sinunod naman nila ang sinabi ko dahil huminto na sila sa pagtatanong at hinintay akong makapagsalita.

“First, yes dumating si Karl kagabi and yes nakilala na siya ni Papa and so far mukhang okay naman kay Papa na nanliligaw sa akin si Karl. About naman sa apat…. I think… okay lang naman sa kanila?” I said, not really sure about the last one Nakita ko namang kumunot ang noo nila, “Patanong talaga yung dulo? Di ka sure teh?” Nagtatakang tanong ni Ash “Ah-I mean okay lang naman sa kanila.” I repeat sa mas sigurado nang boses. “Anong naging reaction nila?” Ash asked again. “Well… nagulat of course pero sa tingin okay lang naman sa kanila kasi wala naman silang naging negative reactions.” Sabi ko na tinanguan naman nila. “You’re right. Tsaka isa pa nakakatawa naman isipin kung yung Papa mo nga sang ayon tapos sila hindi diba? Ano sila? Mga boyfriend mo?” Pabirong sabi ni Ash at sinamahan pa ng tawa. Sumabay naman sa kanya sa pagtawa si Jane. I should be laughing too dahil nakakatawa naman talaga ang sinabi niya pero…. di ko magawa. Something is bothering me. I just don’t know what it is. Mukhang napansin nila ang pagkatahimik ko, “Addy, okay ka lang?” Jane asked. Nginitian ko naman sila at tumango. “Eh kumusta naman kayo ni Karl after dinner?” Tanong ni Jane ng makabawi na sa pagtawa nila. “Okay lang. Inaya niya akong lumabas mamaya.” I said at hindi maiwasan mapangiti.

“Naks ang bilis talaga dumamoves ni Esteban!” Natatawang sabi ni Ash. Natawa na rin ako ng tawagin niya ito sa apelyido nito at hindi sa pangalan. “Eh anong oras ba date niyo ni Karl?” Tanong ni Jane. Di ko naman maiwasan pamulahan ng mukha “H-hindi naman date iyon. Lalabas lang kami…para kumain.” Nahihiya kong sabi “Edi date nga! So ano nga? Anong oras date niyo? Para naman mapaganda ka namin. Sakto pala pumunta kami dito ngayon” “4 o’clock” namumula kong sagot. Tumingin naman siya sa cellphone niya, “10 palang naman pala. May oras pa para magbonding tayo. Mamaya maya ka na lang namin aayusan.” Medyo matagal tagal na kaming nagkwekwentuhan ng maalala kong naiwanan ko pala sa sala yung cellphone ko. Nagpaalam ako sa kanila para bumaba at kunin ang cellphone ko. Nang makababa ako ay dumiretsiyo ako sa sala. Pagkadampot ko ng cellphone ko ay binuksan ko ito at nakakita ng 7 missed call galing kay Kuya Axel. Napakunot naman ako ng noo. Ako naman ang tumawag sa kanya dahil baka may importanteng sasabihin si Kuya Axel kaya nakailang missed call. Axel’s POV Pagkagising na pagkagising ko pa lang I already tried to call Addison. Pero kahit nakailang tawag na ako di pa rin nito

sumasagot. Baka kako natutulog pa lang kaya di ko na muna tinawagan and go to the bathroom to take a bath. After 20 minutes ay lumabas na din ako and saktong nagriring ang cellphone ko. Dinampot ko ito sa side table at nabasa ang pangalan ni Addison. Agad ko itong sinagot [Hello Kuya Axel? Sorry ha di ko nasagot tawag mo. Nasa kwarto kasi ako eh. Naiwan ko dito sa sala yung cellphone ko. Bakit ka nga pala napatawag?]She said. Hindi kaaagad ako nakasagot. Biglang nawala saglit sa isip ko yung dahilan kung bakit ko siya tinawagan in the first place. When I heard her voice everything that’s on my mind just disappear…. [Kuya Axel? Are you still there?] Nabalik ako mula sa iniisip ko ng marinig ko ulit ang boses niya “A-ah yes I’m still here…” [Oh okay….so bakit ka biglang napatawag kuya Axel? May problema ba?] She worriedly asked “Ah no! There’s no problem… it’s just that…. aayain sana kitang lumabas today. Just the two of us. Sounds good?” I asked her. I’ll prove myself na kaya kong harapin si Addison na walang kung ano mang malisya. Nadala lang ako noong huli. I was drunk. Pero di na mauulit iyon. I’ll prove to them na hindi ako kagaya nila. Nabalik ako mula sa iniisip ko ng hindi ako makarinig ng sagot kay Addison “Addison?” I called her

[Eh kasi Kuya Axel…. hindi ako pwede ngayon eh. May pupuntahan ako.] “Oh may pupuntahan ka? Pwede naman na ihatid na lang kita sa pupuntahan mo.” I insist [Hindi…kasi Kuya Axel….may pupuntahan kami ngayon…. ni Karl…] Once she said that guy’s name my palm automatically turn into fist. I don’t know why I just suddenly want to punch someone. “Mas pipiliin mo pa ba siya kaysa sakin?” Hindi ko alam kung sinong poncio pilato ang sumapi sa akin at nasabi ko iyon. Biglang tumahimik ang kabilang linya. Walang nagsasalita puro paghinga niya lang ang naririnig ko. Bigla naman ako natauhan sa sinabi ko. “Ah Addy I didn’t mean to say---” I dont have time to finish what I have to say ng bigla din itong magsalita. [Hindi rin naman ako yung pinili mo saming dalawa ni Violet, right?] She suddenly said. Bigla akong napahinto. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko. I suddenly froze not just because of what she said but also beceause of her voice. Her tone. She sounds…. Hurt Magsasalita sana ulit ako ng bigla ulit itong magsalita sa kabilang linya. [Please Kuya Axel, next time don’t make me choose between you and Karl. You know that you’re my family but

Karl…..] [He’s my special someone.] Yup I know I know this is not the chapter that you expected. And maikli lang ulit ito. Pinilit ko lang talaga matapos ito dahil gusto na talaga makapag update dahil isang buwan na akong walang update���� But anyways the real reason why I have this author’s note is because…. WE ALREADY REACHED A 1K FOLLOWERS!!!!���� OMG GUYS! LIKE SERIOUSLY? 1K FOLLOWERS!? THIS IS INSANE! OMG THANK YOU SO MUCH GUYS!���� THIS IS AN ACHIEVEMENT! When I start making this story I thought na iilan lang talaga ang magbabasa at susuporta dito sa story kong ito dahil nga masyadong kakaiba itong story ko compare sa ibang stories. Like sinong magbabasa ng story na mature and about incest, obsession, reverse harem, men��ge. Di kasi ito yung tipikal na story na babasahin talaga ng marami kaya hindi na ako nag expect na papatok ito. BUT LOOK! 1K FOLLOWERS!! THANK YOU GUYS SO MUCH���� And because of that hahayaan ko kayong magbigay ng question saakin. And sasagutin ko ang mga napili kong tanong every chapter na mag uupdate ako. Wala lang ginawa ko lang ito dahil sobrang saya ko talaga���� And I just want you guys to know me better at para na rin mapalapit pa ako sa mga readers ko

KAYA ANO PANG HINIHINTAY NIYO? TANONG NA! (Insert: pang commercial na boses����) -Binibining A. Axel’s POV He’s my special someone. The line suddenly cut off but I don’t have time to react to it because I’m still shock of what she just said to me. He’s my special someone…. He’s my special someone…. He’s my special someone…. He’s my special someone…. He’s my special someone…. I didn’t realize na sobrang higpit na pala ng hawak ko sa cellphone ko until I heard it crack. Tinignan ko ang cellphone na nasa kamay ko at nakitang nagkaroon nga ng sira ito. I was so angry that I dont even realize that I threw my cellphone against the wall. My breath is so heavy. Ni hindi ko alam kung saan ako nagagalit. Saan nga ba?.... Dahil ba binabaan niya ako ng telepono? Dahil ba pinaalala niya sakin yung katarantaduhan ko noong hindi siya ang pinili ko sa kanilang dalawa ni Violet? Or…..

Is it because of what he said about that guy?.... He’s my special someone…. An image suddenly flash in my mind. Addison wearing a white gown and walking down the aisle… and at the end of the aisle is….. Karl waiting for her. The image suddenly changed with Addison wearing nothing but a see thru night gown lying in the bed with Karl on top of her…. Kissing her…. Touching her…. Making love with her…. All was calm in a few seconds after I thrown the cellphone but my emotion quickly altered as I suddenly began to tear apart my room. “AAARRRHHHGGG!!!!” My once neat bedsheets had been thrown against the room along with the heavy mattress. Itinaob ko lahat ng nakalagay sa table sa kwarto ko. I’ts not enough. Yung salamin naman ang napagbuntungan ko ng galit at pinagsusuntok ko. Hindi ko na makontrol ang nararamdaman ko. All I know is that there is something heavy in my heart. All I know is that I need to let out my anger. At ang mga gamit ko ang napagbuntungan ko. That Karl… he doesn’t deserve Addison. My Addison. Who gives him the right to take what’s mine?

Kinuha ko ang isa ko pang cellphone exclusively only for my photography business and dial a number. It took a three rings before he pick up. “Clyde, we need to talk” Addison’s POV Oh my god! Nakakahiya! Bakit ko ba kasi sinabi yon? I mentally smack my forehead dahil sa kagagahan ko. Hindi ko naman sinadyang sabihin yon. Nadala lang ako. I mean it’s true na napatawad ko na siya although may konti paring tampo pero napatawad ko na siya. Basta parang may sumapi sakin at nasumbat ko sa kanya yung hinanakit ko. Hayaan na nga. Magsosorry na lang ako sa kanya bukas. Sana lang talaga hindi parin magbago yung pakikitungo niya sakin dahil sa sinabi ko. Leo’s POV Nagising ako ng tumapat sa mata ko ang sinag ng araw. I try to get up ng bigla akong napahawak sa ulo ko ng makaramdam ako ng kirot “Damn it” I said habang hinihilot ang noo Kinuha ko ang cellphone ko na nasa side table at tinignan ang oras. 2:36 PM Damn it kaya pala nakakaramdam na rin ako ng gutom.

Bukod sa oras ay nakita ko rin ang ilang missed call ng secretary ko. Tangina ano ba kasi naisipan ko at nag inom ako? Suddenly my memory last night came back. “Simply because…. I want Addison for myself.” “Don’t act so clean Leo. DON’T FUCKING LIE TO ME! I know na ganun din ang nararamdaman niyo kay Addison. Tayong apat. Ikaw, ako, si Axel and even Marcus. I saw how you three looked at her. You looked at her like HOW I LOOKED AT HER. YOU LOOKED AT HER LIKE YOU WANTED TO OWN HER..... YOU LOOKED AT HER LIKE YOU WANTED TO LOCKED HER IN A ROOM AND FUCK THE LIFE OUT OF HER.” “Will you just let that fucking asshole kiss and hug Addison like we all do to her!? Hahayaan niyo bang may ibang gumawa ng mga ginagawa natin sa kanya? Because for me, hindi ko kayang may makikitang kahalikan at kayakapan si Addison unless it’s me!” “We’d share her.” Hindi ko mapigilan suntukin ang kamang kinauupuan ko ngayon. Tangina! Akala ko ako na ang pinakatarantado saming apat dahil nagkagusto ako sa pinsan ko pero may mas siraulo at tarantado pa pala sakin. Ako handa akong pigilan itong nararamdaman ko dahil alam kong mali. But Clyde, tsk! Hindi ko hahayaang madamay si Addison sa mga katarantaduhan niya. Alam kong hindi mapupunta sa akin si Addison pero hindi ibig sabihin non hindi ko na siya mapoprotektahan.

Pinilit kong tumayo kahit medyo kumikirot pa ang ulo ko at naglakad diretso sa banyo. Kailangan ko pa rin pumasok sa opisina. Pagkapasok ko sa opisina ay nag umpisa na akong magtrabaho hanggang sa di ko na namalayan na alas siyete na pala. I decided na umuwi na pero bago yun balak ko munang dumaan kila Addison para lang masiguradong hindi kumikilos sila Clyde. Hinihinto ko ang kotse ko malapit sa bahay nila Addison pero hindi agad ako bumaba ng makita kong bumaba si Addison sa isang itim na kotse. Sumunod naman na bumaba ang nanliligaw sa kanya. What his name again? Ang isipin ko pa lang na may nanliligaw kay Addison ay hindi maiwasang sumikip ng dibdib ko. Seeing her with another man breaks my heart. Papaandarin ko na sana ulit ang kotse ko ng makita kong hawakan ng lalaking yon ang baba ni Addison. Hindi ko nakikita ang mukha ni Addison dahil nakatalikod siya sa akin pero kitang kita ko ang mukha nung lalake at kung paano niya dahan dahan nilapit ang mukha niya kay Addison. Hindi ko alam kung ano ang sumapi sa akin. Basta naramdaman ko na lang na gumagalaw ng kusa ang katawan ko para lumabas ng kotse at maglakad palapit sa puwesto kung nasaan sila Addison. Nang makalapit ako ay inambahan ko na ng suntok itong lalakeng ito

“OH MY GOD!!!” Tumalsik siya pero hindi tuluyan tumaob kaya lumapit ako sa kanya at hinawakan sa kwelyo. “HAYOP KA! HOW DARE YOU TO DO THAT TO ADDISON!!!???” I shouted angrily at him Naramdaman ko namang lumapit sa amin si Addison at pilit na pinaghihiwalay kami “Kuya Leo! Ano bang ginagawa mo!!?? Bitiwan mo si Karl!!! ” Bumaling ang tingin ko kay Addison habang hawak hawak pa rin sa kwelyo itong Karl na ito “Pinagtatanggol mo pa siya!!? Eh binabastos ka ng gagong ito eh!! Cant you see!! He’s taking advantage with you!!!” “W-what? Kuya Leo ano bang sinasabi mo? He never take advantage to me! Tsaka pwede ba bitiwan mo muna si Karl!” “HE JUST DID!” I said to her Mukhang magsasalita pa sana si Addison ng biglang bumukas ang gate nila at lumabas doon sila Tito Luis at si Tita Gina na may hawak pang sandok. “Ay jusko ano bang nangyayari dito? Bakit nagsisigawan kayo dito gabi na!!???” Pagbabawal sa amin ni Tita Gina. Napabitaw na rin ako sa pagkakahawak sa kwelyo nitong Karl nato. “Jusko Karl! Anong nangyare sa mukha mo? Bakit dumudugo? Nag away ba kayong dalawa Karl? Leo?” Tanong

ulit ni Tita Gina. Walang sumasagot sa aming dalawa ni Karl. Kahit si Addison ay tahimik lang. “Pumasok nga muna kayong dalawa dito mag uusap tayo. Gagamutin ko na rin yang sugat mo Karl.” Tumanggi naman itong Karl sa alok ni Tita Gina, “Hindi na po Tita. Thank you na lang po. Hindi naman po malala. Ako na lang po ang maggagamot nito pag uwi ko. Madami pa rin po kasi akong gagawin eh. Mauna na lang po ako.” Paalam nito “Sure ka ba Karl?” Nag aalalang tanong ulit nito “Opo Tita. Mauna na po ako. Magandang gabi po Tita, Tito.” Bumaling din ito kay Addison at nagpaalam na rin. Nang bumaling ang tingin nito sa akin ay tinanguan ako at umalis na na kinagulat ko. Hindi man lan ba siya galit? Bumaling din ako kila Tito’t tita at nagpaalaam na rin na aalis na ako. Naririnig ko pa natinatawag ako ni Addison pero hindi na ako tumingin at naglakad na palapit sa kotse ko at umalis na… Naiinis ako. Naiinis ako sa sarili ko. Naiinis ako kasi nagpadalos dalos ako… Pero mas naiinis ako kasi nagseselos ako…. I thought I can… I thought I can see her with another man aside sa amin na pinsan niya… I thought I can stop this feeling… I thought I can let her go…. Hindi ko pala kaya…

Hindi ko kaya na mawala siya… Hindi ko kaya na mapunta siya sa iba… Kinuha ko ang cellphone ko na nasa bulsa ko at tinawagan ang taong matagal ko na dapat tinawagan… Ilang ring lang ay sinagot niya rin ang telepono… “Clyde, I need to talk to you” Clyde’s POV I sat in a single couch facing my two cousins. Habang nasa gilid naman ng pintuan si Marcus. Nandito kami sa Bar ko. Akalain mo nga naman na magkasunod pang tumawag itong dalawang ito. Hindi namin maiwasang ngumise ng magtama ang mga tingin namin ni Marcus. I knew it. They will not able to resist joining me and Marcus. Addison is made for us. She’s ours to begin with. Axel and Leo couldn’t resist Addison for long because they were going against what nature is designed for them. “So, you finally agree with me?” I asked then smirked Nakita ko silang nagkatinginbago humarap ulit sa akin at sabay na sumagot… “Yes, I agree to share Addison with all of you….” Axel and Leo And so began Natividad cousins’ downfall towards a deliciously wrong path.

First question is from @tressagail : Well probably humour����. Di man halata sa mga stories na sinusulat ko pero mahilig talaga ako magbasa ng mga rom-com na stories. Yung mga stories na mapapatawa talaga ako ng malakas����. And probably “The Untouchable Beast” by greatfairy is one of my favorite romcom story so far���� Second Question are from elice_princess13 and Super_Queen28 : Well ganito talaga yan. Inspire talaga itong MCO mula sa panaginip ko����. Actually alalang alala ko pa rin yung flow nung scenario sa panaginip ko. And diba sa panaginip natin parang tayo pa rin yung bida sa sarili nating panaginip pero dito sa panaginip ko na ito, iba yung bida. At hindi ko rin kilala yung mga tao basta parang nanonood lang ako sa gilid nila habang nangyayari ang lahat. Diba ang creepy and amazing at the same time?���� So ito na nga in my dreams may isang babae ang sumakay sa isang taxi. Pero nagtaka siya nung hindi parin umaandar yung taxi. Edi tinanong niya yung driver kung bakit di pa rin sila umaamdar. Pero di nagsalita yung driver. Di niya naman makita yung mukha kasi sa likod siya umupo at hindi sa tabi ng driver. Di niya rin naman makita yung mukha ng driver sa rear view mirror dahil nakasombrero ito. So yun nga magtatanong ulit sana siya ng biglang bumukas yung pintuan ng kotse sa magkabilang gilid niya pati yung pintuan sa upuan sa tabi ng driver. Tapos yun pumasok yung tatlong lalaki. Tapos kitang kita ko yung gulat at takot sa mukha nung babae. Bigla na rin tinanggal nung driver yung sombrero niya at humarap sa babae. Mas lalong lumaki yung mata nung babae dahil sa gulat at pinilit niyang makaalis sa loob ng taxi pero hindi siya makaalis kasi

pinagigitnaan siya at hawak hawak ng dalawang lalaking nasa magkabilaanang gilid niya yung mga kamay niya. Tapos biglang nagsalita yung lalaking katabi ng driver….. “Long time no see…... Couz.” Tapos ayun nagising na ako. Hindi ko na din matandaan yung itsura nung apat na lalaki or kahit yung mukha nung babae. Basta alam ko lang hindi ko sila kilala. Never ko pang nakita ang mga mukha nila sa totoong buhay. Tapos ayun hindi na mawala wala sa isip ko yung panaginip ko na yon. Tapos di na ako mapakali. Para bang may nagtutulak sa akin na gawin kong kwento yung panaginip ko na yon. Na hindi dapat matapos lang yon ng ganon. Na hindi dapat ako lang yung makaalam non. Kaya kahit sobrang tamad ko����. Di ko alam kung anong klaseng kasipagan yung sumanib sa akin para isulat ko itong story na ito.���� So that’s it. Diyan nabuo ang MCO. In my dark and twisted dream����. Muntanga kasi si author niyo����. Ang lawak lawak ng imagination. Naapply tuloy sa panaginip����... So that’s it! If may tanong pa kayo. Wag kayong mahiyang magtanong. Gusto ko sumasagot sa mga tanong niyo kasi feeling ko celebrity ako charot hahaha���� -Binibining A. Here’s the chapter that you’ve been waiting for����. Although I’ll sorry in advance. May hinahabol kasi akong oras so sorry kung parang masyadong rush ang pagkakagawa ko. But anyway enjoy����

Addison’s POV “Upo na kayo. Ako na lang oorder. ” sabi ni Jane sa amin ni Ash pagpasok na pagpasok namin dito sa isang fast food restaurant. Napag kasunduan kasi namin na dito naman kumain dahil nagsasawa na daw sila sa pagkain sa coffee shop kung saan kami madalas kumain. If your asking where’s Karl? Hindi namin siya kasamang kumain ngayon dahil may gagawin pa daw siya sa office. Hindi ko pa nga alam noong una kung paano ko siya haharapin kanina dahil sa nangyari kagabi pero kinausap niya parin ako na parang walang nangyari kagabi. Although, of course nagtaka sila Ash at Jane nang makitang may pasa sa gilid ng bibig niya si Karl. But he just said that it’s because of his clumsiness. “Sige Jane. Same as yours na lang order ko. Salamat.” Sabi ko sa kay Jane. “Sakin din Jane parehas na lang din ng sayo.” Sabi din ni Ash. Umalis naman na si Jane nang maibigay na namin ang bayad namin at makahanap na ng mauupuan. “So….How’s your date with Karl?” Tanong ni Ash with matching pataas baba pa ng kilay. Gusto ko sanang matawa sa itsura niya ngayon pero hindi ko magawa dahil imbes na ang date namin ni Karl ang maalala ko. Yung nangyari sa pagitan nila ni Kuya Leo ang pumasok bigla sa isip ko. Hindi ako masyadong nakatulog kagabi dahil doon. Buong gabi kong inisip ang naging pag uugali ni Kuya Leo kagabi. Usually kasi lagi lang siyang kalmado at mahinahon…. But last night parang ibang Kuya Leo ang nakita ko. Dumagdag pa sa iniisip ko si Kuya Axel. Hindi ko alam kung paano ko siya haharapin dahil sa mga sinabi ko sa kanya kahapon. “Sigh! Okay lang.” I said

“Luh! Okay lang daw pero yung buntong hininga mo mas malalim pa sa malalim. Sabihin mo na! Anyare ba? Hindi ba successful date niyo?” Bakas sa boses niya ang pagtataka. “Hindi! Successful talaga date namin. Nag enjoy naman kami pareho.” “Oh yun naman pala eh! Anong problema?” She asked “Sigh! Nagkaroon lang ng problema ng nakauwi na kami.” “Anong problema? Addy sabihin mo na! Wag ka nang pasuspense babae ka. Pinapakaba mo naman ako eh!” Medyo malakas na boses na sabi nito sa akin. “Medyo….nagkapisikalan kasi sila ni Kuya Leo kagabi.” WHAT!? Bakit!? Anong nangyari? Anong pinag awayan nila? Paanong pisikalan? Yung as in suntukan talaga? Ganon?” Sunod sunod na tanong niya sa akin. Hindi na ako magtataka kung bakit ganito ang naging reaksiyon niya. Sa lahat kasi nang kakilala namin. Sila Kuya Leo at Karl talaga ang hindi mo maiisip na madadawit sa isang away. “Well nangyari ito noong pagkauwi namin ni Karl. Nasa tapat na kami ng bahay ko non ng mangyari iyon. Bigla na lang sumulpot si Kuya Leo at pinagsusuntok si Karl. Buti na nga lang at hindi nagtagal iyong suntukan nila dahil nakalabas agad sila Mama at Papa ng bahay at tsaka isa pa hindi naman gumaganti si Karl sa mga suntok ni kuya Leo. Hangga’t maari iniilagan niya lang talaga.” “Kaya pala may pasa siya sa gilid ng bibig niya pagpasok niya? Dahil pala doon? And the fact na hindi man lang niya ginantihan ang mga suntok ni Leo sa kanya at hindi niya sinabi kanina yung tunay na dahilan kung bakit siya nagkaroon ng pasa….Bilib na talaga ako sa Esteban na yan!

Akalain mo may ganyan pa palang kabait at pasensiyosong lalaki!” Sabi ni Ashley at may papalakpak pa na tila impress na impress talaga kay Karl kaya hindi ko naman maiwasan mangiti “Eh pero ano ba talagang dahilan? Syempre hindi naman pwedeng suntukin niya na lang bigla si Karl ng walang dahilan diba?” Bigla ulit tanong nito Matagal naman bago ako makasagot dahil hindi ko alam kung paano ko sasabihin, “Ano… kasi… sabi niya…hinalikan daw ako ni Karl?” I said na patanong din ang dulo. Dahil kahit ako hindi ko sigurado Dumiretso naman ng upo si Ash at tumingin sa akin, “Eh ang tanong, totoo ba? Totoo bang…you know… nag kiss kayo ni Karl?” Sabi niya at pinagdikit pa ang mga daliri niya sa isa’t isa na tila nag ki-kiss “Hindi! Wala talaga! Promise! Walang kiss na nangyari! Ang iniisip ko nga… baka nakita niya si Karl na nilapit yung mukha niya sakin kagabi dahil napuwing ako. And maybe he thought na hinahalikan ako ni Karl.” Paliwanag ko sa kanya “Ahhhh! Eh yun naman pala eh! So misunderstanding lang pala ang lahat ng ito.” Sabi nito na may patango tango pa at tila nasagot na ang katanungan sa isip niya. “Kaya nga eh. Yun nga rin ang iniisip ko. Kaya nga balak ko sanang puntahan si Kuya Leo sa opisina niya para kausapin siya.” “Sinong kakausapin?” Rinig naming tanong ng isang boses. Bumaling naman kami sa gilid at nakita namin si Jane na dala dala na ang mga inorder namin. Umupo naman na ito at binaba ang mga pagkain sa mesa.

“Anong pinag uusapan niyo kanina?” Tanong nito ng makaupo na. Nagkatinginan naman kami ni Ash and walang akong choice kundi ikwento ulit mula umpisa hanggang dulo. “Tama yan. Mas maganda nga siguro talaga na magkausap na kayo ng pinsan mo para magkalinawan na kayo.” Sabi nito ng matapos akong magkwento na tinanguan naman namin pareho ni Ash “Pero alam mo kung ano yung hindi ko maintindihan sa kinuwento mo?...” Habol na tanong nito sa akin kaya napatingin na rin kami dalawa ni Ash sa kanya. “...Yung saktong nangyari yon tsaka rin siya sumulpot… It’s like…. he’s been there all along.” Seryosong sabi nito sa akin. Napatigil naman kaming dalawa ni Ash sa kinakain namin dahil sa sinabi ni Jane. Walang gustong kumibo sa amin kaya nagulat ako ng biglang tumunog ang cellphone ko para tignan kung sinong tumatawag. Kuya Axel… Nag excuse naman ako sa dalawa na sasagutin ko lang ang tawag at pumunta sa restroom. “Uhmm H-hello Kuya Axel?” Medyo alangan ko pang bati dahil naalala ko na naman ang sinabi ko sa kanya kahapon. My god nakakahiya… [Hello Addison. May gagawin ka ba mamaya? After your work?] Well pupunta sana ako mamaya sa office ni Kuya Leo mamaya so…i guess meron?

“Bakit Kuya Axel?” Napili ko na lang hindi sabihin ang nasa isip ko [Well kung wala ka namang gagawin mamaya aayain sana kita condo ko. I’m going to cook some steak. I know it’s your favorite.] “Uhmm…anong meron Kuya Axel?” I asked. Nakakapagtaka lang na bigla bigla siyang nag aaya [Nothing. I just suddenly want to have a dinner with you] “Ahh eh kasi Kuya Axel…” pano ko ba sasabihin na meron akong pupuntahan mamaya. [Actually I want to talk to you] he suddenly said. Bigla naman ako napadiretso ng tayo ng medyo nabosesan ko ang kaseryosohan sa boses niya “A-ah s-sige. Pwede ako mamaya.” Ewan ko ba pero bigla na lang ako napa oo ng marinig ko kung gaano kaseryoso ang boses niya. I guess bukas ko na lang kakausapin si Kuya Leo or tatawagan ko na lang siya mamaya pag uwi ko ng bahay [That’s great! Sige sunduin na lang kita mamaya] bigla naman umaliwalas ang boses niya kaya medyo nakahinga ako ng maluwag Axel’s POV Ilang minuto lang pagkatapos namin mag usap ni Adisson sa telepono ay tumunog ulit ito at tumatawag si Jessica. I’m having a good mood dahil pumayag si Addison na magdinner kami dito sa condo mamaya tapos eto na naman!? May problema na naman!?

“What do you mean!? Akala ko ba okay na?” I asked Jessica on the phone. Last time na nakausap ko siya she said na nauwi na si Violet ng mga magulang niya sa States. And may schedule na nga daw ng mga appointments nito sa psychologist. And then ngayon sasabihin niya sakin na nakawala si Violet!? “Wag kang magalit sakin pwede!? Hindi ko din gusto ito! You know all I want is gumaling na si Violet. Isa pa wala naman nang magagawa iyang galit mo sa sitwasyon ngayon diba? Ang magagawa mo lang ngayon ay huminahon.” She said pero hindi ko magawang gawin ang pinapagawa niya. Hindi ko kayang huminahon knowing na wala na naman si Violet sa puder ng magulang niya. No one knows kung ano tumatakbo sa utak niya ngayon. Nagsalitang muli si Jessica, “Sigh! Sabi ng parents niya, kahapon daw biglang naging sweet sa kanila si Violet at pinagtimpla pa sila ng juice. Syempre nagulat man sila sa pagbabago ng ugali ni Violet natuwa pa rin sila dahil ngayon lang daw ulit naging ganon ka-sweet si Violet kaya ininom nila yung binigay na juice nito. And then after that nawalan na sila ng malay. Iniisip nila na baka nilagyan nito ng pampatulog ang juice dahil kinabukasan na sila nagising. Hinanap nila si Violet sa buong bahay pero wala na ito. Wala na rin ang ibang pera at atm cards nila pati ang passport ni Violet. Tsaka lang nila nalaman na nag withdraw si Violet ng malaking pera at nanguha ng flight pabalik ng Pilipinas.” Mahabang paliwanag nito I can’t help but cursed repeatedly, “Fuck! Saan niya ba nakuha yung punyetang pampatulog na iyon?” I asked her furiously “Well umiinom ng sleeping pills si tita bago matulog kaya baka doon nito nakuha.” She answered

“Damn it!” “Sigh! Don’t worry. Tini-trace na nila kung saang parte ng Pilipinas nagtatago si Violet. Hinihintay na lang din ulit nila na mag withdraw ulit ito para malaman kung nasaan ito.” Sabi nito “Sigh!...Sige. Balitaan mo ako kapag may balita na sa kinalalagyan ni Violet.” “Sige babalitaan kita. Pero Axel….” putol na sabi nito “What is it?” I ask her “Mag iingat ka. Pati si Addison. Hindi natin alam baka malapit na lang pala siya sa inyo. After all, we all know na kayo ang main reason kaya siya bumalik sa Pilipinas.” She warned me. “Don’t worry. I always keep my eyes to Addison. Walang mangyayaring masama sa kanya hangga’t nandito ako.” “Sige. Yun lang ang gusto kong sabihin. Tawagan na lang kita ulit kapag may balita na. Ibaba ko na ito.” She said at binaba na ang telepono Addison’s POV “Sige Addy una na kami ha. Ingat ka.” Rinig kong sabi sa akin nila Ash and Jane ng makalabas kami ng building “Sige ingat din kayo.” I said to them “Ingat ka Angel.” Napabaliing naman ako kay Karl ng siya naman ang magsalita. Siya dapat ang maghahatid sa akin pauwi pero dahil nga magkikita kami ni Kuya Axel ngayon

malamang siya na rin ang mag uwi sa akin. Kaya sinabi ko na lang kay Karl na sumabay na kila Jane umuwi. “Ingat ka din. Ingat kayo.” Sagot ko sa kanya.” “Oh sige na love birds. Tama na yan. May bukas pa. Addy una na kami ha. Byeee!” Sabi ni Ash at hinatak na nila ni Jane si Karl paalis. Mga ilang minuto pa bago makarating si Kuya Axel. Mga 20 minutes pa ang biyahe bago kami makarating sa condo niya. Nagpaalam na rin ako kila Mama na inaya ako ni Kuya Axel na maghapunan sa Condo niya. Pumayag naman sila dahil kampante naman sila dahil si Kuya Axel ang kasama ko Pagkapasok namin ay pinaupo niya muna ako sa isang single sofa dito sa sala niya. “You can watch TV if you want. I’ll just go to the kitchen to cook the steak.” He said to me. “I can help.” I suggested pero tinanggihan nito. “No no no. You’re my guest here. You sit there, relax and make yourself comfortable while I’m going to the kitchen and finish my business there. Don’t worry, maybe in an hour tapos ko na ang mga niluluto ko. Napalambot ko naman na yung beef ” He smiled. Wala na akong nagawa kundi sundin siya. At tumingin na lang ng mga channel sa TV. Hindi naman siya nagkamali. More than an hour ay tinawag na siya nito at pinaupo na sa mesa. Pagkaupo niya ay nakita na ang niluto nitong steak pati na rin ang iba pang mga side dishes. Hindi niya naman maiwasang mapalunok at makaramdam ng gutom.

Mukhang napansin niya naman ang gutom ko nang mapansin ko itong napangiti. “Let’s eat.” Nakangiting sabi nito sa akin kaya nag umpisa na kaming kumain. Medyo matagal tagal na kaming kumakain ng maalala ko ang dahilan kung bakit ako nandito, “ahhh Kuya Axel sabi mo kanina may sasabihin ka sakin, right? What is it?” I asked him pagkalunok ko sa kinakain ko. Uminom muna siya ng tubig bago siya sumagot sa akin. “It is about what we talked about yesterday.” Sabi nito. Bigla naman akong pinamulahan ng mukha ng maalala ko ang mga pinagsasabi ko kahapon. “A-ahhh hahaha kalimutan mo na yon Kuya Axel. Minsan talaga kung ano ano na lang lumalabas sa bibig ko eh hehe” I said with an awkward laughed. “No I’m the one whose wrong. I’m sorry. Dapat hindi ko din sinabi yung mga sinabi ko kahapon.” He said sincerely. Nginitian ko naman siya at sinabing, “okay na yon. Kuya Axel. Kain na tayo.” Nakangiti kong aya sa kanya. Nginitian niya rin naman ako at nag umpisa na kaming kumain. “Ahhhh ang sarap ng luto mo Kuya Axel. Ang dami kong nakain.” I said matapos namin kumain. Nandito na kami ngayon sa sala at nagpapababa ng kinain bago kami bumyahe pauwi sa bahay ko. “You should always come here para laging mga favorite mo ang iluluto ko.” Nakangiting sabi nito sa akin.

I giggled, “Kapag ginawa ko yun baka maghirap ka. Matakaw kaya ako.” I said and laughed. Tinignan ko ang oras at nakitang mag a-alas siyete pa lang. Ang aga ko palang nakapag dinner. Ewan ko ba pero bigla akong nakaramdam ng antok, “Kuya Axel pwedeng umidlip muna ako saglit? Gisingin mo na ako kahit after one hour, okay? Iidlip lang ako saglit.” I asked him. Tumango naman ito sa akin at sinabi, “Sure! No prob. You can lay here in sofa or if you want pwede ka munang mahiga sa kama ko.” He suggest “Hindi na. Dito na lang ako sa sofa. Mahaba naman ito. Kasya na ako dito.” I said at nahiga na sa mahaba niyang sofa. “Okay, if you insist. Pupunta muna ako sa kusina. Huhugasan ko na mga pinagkainan natin.” Sabi nito at tumayo na mula sa pagkakaupo nito sa single sofa. Pumikit naman na ako at nilamon na ng kadiliman… Addison…. Nakarinig ako ng mahinahong boses na tumatawag sa pangalan ko. Addison…. Panibagong boses naman. Sino ba sila? Bakit nila ako tinatawag? Addison… Addison…

Addison… We love you…. Bigla ako napadilat at napabaliktwas sa sofa na hinihigaan ko. Bumaling naman ang tingin ko sa gilid at nakita ko si Kuya Axel sa single sofa at nakapikit. Mukhang kahit siya ay nakatulog din. Tinignan ko ang oras at nagulat ako ng makitang mag 10:30 na. Tumayo naman ako at naglakad sa kinaroroonan ni Kuya Axel para gisingin siya. “Kuya Axel. Kuya Axel.” Tawag ko dito at medyo niyuyugyog para magising. Umungol naman ito at dahan dahn binuksan ang mata. “Hmmm what time is it?” He asked “10:30 na Kuya Axel. We overslept.” I sad to him. Kita ko naman ang gulat sa mukha niya “What!!? Shit! Sabi ko kila tita before 8 nakauwi ka na. Let’s go. I’ll take you home.” He said to me at tumayo para kunin ang susi ng kotse niya. Mabilis kaming sumakay ng kotse at bumyahe na. Tinatry kong tawagan sila Mama pero di na nila sinasagot. Baka tulog na. Malapit na kami sa bahay ko ng makita ko ang hindi ko inaasahang makikita ko. “NOOOOOOOOO!!!!”

What do you think happened? Anong nakita ni Addison? Well… We’ll find out next update���� The first question is from @Taekook2925: Well first of all thank you so much at isa ako sa mga paborito mong author. Ang sarap basahin ng paulit ulit ang comment mo����. But anyways to answer your question….Yes! I’ll probably do a reverse harem obsession stories again kapag natapos ako sa MCO. Actually one of my published story “The Queen of All Gods” is actually a polyamorous obsession story. And may possibilities na madagdagan pa iyon hanggat may naiisip ako na mga bagong idea. And mukhang madami talaga sa mga readers ko ang gusto ng reverse harem novels so why not diba?���� Masayang magsulat pero mas masarap magsulat kung alam kong kaparehas mo ng gusto ang mga readers mo����. So ang second question ay galing kay KTMarie0 : Well to answer your question. Of course noong umpisa natakot din. Natakot din ako mahusgahan lalo na’t medyo dark and twisted talaga itong story ko not to mention incest pa pero nasasatao naman yan kung hahayaan niya bang kainin siya ng takot na mahusgahan o hindi. And I’m proud to say that I’m strong enough para hindi hayaan na kainin ako ng takot ko. Isa pa hindi naman lahat ng criticism nakakatakot����. There are two kinds of criticism. The Constructive critisism and Destructive criticism. Constructive criticism is the process of offering valid and well-reasoned opinions about the work of others, usually

involving both positive and negative comments, in a friendly manner rather than an oppositional one. Ayan yung mga tinatanggap ko na criticism kasi minsan nakakatulong sila para maayos at mapaganda ko pa ang pagkakagawa at pagdedeliver ko ng story. Nagbibigay sila ng opinion at suggestion (in a friendly way) about sa story ko na nakakatulong (for me). And the other one is Destructive criticism. destructivecriticism. A Criticism performed with the intention to harm someone, derogate and destroy someone’s creation, prestige, reputation and self-esteem. Ayan na yung criticism na hindi mo na dapat pinag aaksayahan ng oras basahin. Wala silang hangad kundi idown ka and nothing else. Buti na lang so far wala pa naman akong natatanggap na destructive criticism. Pero may ilan ilan nang constructive criticism which is I’m very thankful for����. Dahil sa kanila mas umaayos ang pagsusulat ko���� Pero kung may mang judge pa rin sa akin dahil dito sa mga stories na ginagawa ko then all I have to say is “I pity you”. Masyado nang madaming problema ang mundo para lang problemahin mo pa ang mga stories ko. Spread love not hate. But If you really don’t like my stories then feel free to leave. I write to express not to impress. So ang kinakatakot ko na lang ngayon ay ang mabasa ng mga kamag anak ko itong story ko������������ But ang advice ko lang sayo is kung may talent ka sa pagsusulat ng mga stories then ipakita mo����. Hindi

lahat nabibigyan ng ganyang talent. So kung isa ka sa mapapalad na binigyan ni lord ng talent sa pagsusulat hindi mo pa ba ipapakita at ipagmamalaki?���� Don’t be afraid of what will people say. Accept both compliments and criticism. It takes both sun and rain for a flower to grow.���� Addison’s POV No! No! No! Hindi totoo ito! HINDI PWEDE! Agad agad akong lumabas ng kotse at nagmadaling tumakbo papalapit sa bahay namin pero bago pa ako tuluyan makalapit ay may dalawang bisig na ang yumakap sa akin mula sa likod. “No! Kuya Axel, let me go! Kailangan kong puntahan sila Mama! Kailangan nila ako! Pleaseee! Let me go!” Pinipilit kong alisin ang braso niyang nakapulupot at pumipigil sa aking tuluyan makapasok sa bahay pero kahit anong gawin ko ay bindi ko mapantayan ang lakas niya at hindi ako makawala sa yakap niya. Hinawakan niya ako sa mga balikat ko at pinaharap ako sa kanya, “Addison! Addison, Look at me! Hindi ka pwedeng pumasok doon! Mapapahamak ka lang. Hayaan mo nang ang mga bumbero ang gumawa non. Ililigtas nila sila Tito’t Tita. Okay?” Pagpapakalma sa akin ni Kuya Axel pero kahit anong sabihin niya hindi mawawala ang pangamba sa puso ko. Ni hindi ko nga napansin na kanina pa pala nandito ang mga bumbero at mukhang mas nauna pang makarating dito kaysa sa amin dahil nasa bahay lang namin na kasalukuyang tinutupok ng apoy

“WHAT DO YOU WANT ME TO DO!!? JUST WAIT AND STAY HERE HABANG NAKIKITA KONG UNTI UNTI NANG TINUTUPOK NG APOY ANG BAHAY NAMIN!!?? KUYA AXEL BAKA NAKAKALIMUTAN MONG NASA LOOB PA NG BAHAY NA YAN ANG MAGULANG KO!!! ANG MAGULANG KO KUYA AXEL NAIINTINDIHAN MO BA YON!!? HINDI AKO PWEDE MAGHINTAY LANG DITO AT WALANG GAWIN!” Nagsisimula na akong maghisterikal pero wala akong pakialam. Ang gusto ko lang ay may makapagsabi sa akin na wala sa bahay na yan at ligtas na ang mga magulang ko. Doon pa lang ako pwedeng kumalma Inalis niya ang pagkakahawak sa balikat ko at nilipat ang mga kamay niya sa magkabilang pisngi ko. He caught my face and say, “Sa tingin mo ba gugustuhin nila Tita na pumasok ka mag isa doon at ikaw naman ang mapahamak!? Yes! I know nag aalala ka. You’re not the only one. But please!... Just stay here. Stay here with me. Hindi ko kakayanin na pati ikaw mapahamak… I can’t afford to lose you.” He said to me at dinala ulit ako sa bisig niya. Pero ngayon nakaharap na ako sa dibdib niya. Niyakap niya ako ng mahigpit na tila natatakot siya na lumuwag lang ang kapit niya sa akin ay mawawala na ako ng tuluyan sa kanya “K-kuya A-axel hik.... tu-tulungan natin hik... sila Mama’t Papa… pleaseeee….” Patuloy na iyak ko habang nakadukmo ako sa dibdib niya Ang hirap…. Ang hirap magsalita habang umiiyak. Parang mayroon kung anong bagay ang nakabara sa lalamunan ko. Parang may kung anong bagay nakadagan sa dibdib ko. Ang hirap huminga…

Nakakapanghina… Nakakapanlumo… Patuloy pa rin ang pag iyak ko sa dibdib niya ng makarinig kami ng hindi ko inaasahang boses mula sa likod ni Kuya Axel… “Wala na siya… Wala na siya babe HAHAHAHA! SHE’S DEAD!!! WALA NANG HAHADLANG SATIN! HAHAHAHA!!! Isn’t that great!!??” Sabay kami ni Kuya Axel tumingin sa pinanggalingan ng boses and we saw… Violet? Nakita ko ang unti unting pagkawala ng ngiti sa labi niya ng tuluyan na kaming humarap sa kanya ni Kuya Axel. “Y-you! H-how… how did this happened!!? N-no! No! NO! HINDI PWEDE ITO! PATAY KA NA DAPAT! YOU’RE DEAD!!” “W-what did you do, Violet?” Nanginginig na ako habang tinatanong siya. Pinipigil ko ang galit ko…. kung mayron mang lumabas sa bibig ng babaeng ito na hindi ko magugustuhan… Swear to God hindi ko alam ang magagawa ko sa kanya… Inalis ni Kuya Axel ang pagkakayakap niya sa akin at naglakad papalapit kay Violet at hinawakan nito sa balikat si Violet ng makalapit siya. “WHAT DID YOU DO, VIOLET!!?” He shoutedly asked Violet and grip her shoulder while I stay on my place dahil parang wala pa rin akong lakas para maglakad at kung makalapit man ako sa babaeng yan hindi ko alam kung ano ang magagawa ko… Halatang mahigpit ang hawak ni Kuya Axel sa balikat niya dahil kita ko ang sakit sa mukha niya. Hindi ko nakikita ang

itsura ni Kuya Axel dahil nakaharap ang likod nito sa akin. But I don’t even want to know. Sapat na na makita ko ang takot sa mga mata ni Violet para malaman kung gaano kadilim ang mukha ni Kuya Axel ngayon. “I.said.what did.you.do.Violet?” Hindi na siya sumisigaw ngayon pero ramdam ko ang lamig sa boses niya “I-I thought she was t-there….” tumigil siya saglit at hinawakan sa mukha si Kuya Axel, “Don’t be angry, babe. Ginawa ko lang naman ito para sa atin. Para wala nang humadlang sa pagmamahalan natin. Hindi ko naman alam na wala pala siya sa loob ng ba---” hindi ko alam kung saan ko nahugot ang lakas ko at nakapaglakad pa ako papalapit sa kanya. Hindi ko na hinayaang tapusin niya ang sinasabi niya at pinaharap ko siya sa akin para sampalin. “HAYOP KA!!! DEMONYO!!! WALA KANG KONSENSIYA!!! NASA BAHAY NA YAN ANG MGA MAGULANG KO!!! ANG BAHAY NA SINUNOG MO!!! HAYOP KA!!! MAMAMATAY TAO!!!” Sigaw ko at pilit siyang pinagsasabunutan at pinagsasampal. Lumapit naman sa akin si Kuya Axel at hinila ako papalyo kay Violet “BITIWAN MO AKO KUYA AXEL!!! PAPATAYIN KO YANG BABAENG YAN!!! DEMONYO KA!!!” Sigaw ko at pilit kumakawala sa bisig ni Kuya Axel para makalapit sa babaeng ito. “Kasalanan mo yan! Lahat ng mga masasamang bagay na nangyayari sa iyo kasalanan mo! You deserve it! Masyado ka kasing malandi!!! Pati boyfriend ko na PINSAN MO inahas mo!!! Hindi dapat ang mga katulad ko ang kinakalaban mo, Addison. Because I’m telling you masama akong magalit. At kapag nagalit ako, gumaganti ako!!! Kaya kung mamamatay

man ang magulang mo then just remember that IT IS YOUR FAULT!!!” Hindi ko alam kung ano sasabihin ko. All I know is nanginginig ako. Nanginginig ako sa galit. Gusto kong sumigaw. Gusto kong sumabog. Gusto kong pumatay “HAYOP KA TALAGA!!!...Tandaan mo ito!! Simulan mo nang magdasal kay Satanas o kahit kanino mang demonyo na pinag alayan mo ng kaluluwa mo na makaligtas ang magulang ko dahil kapag may nangyaring masama sa kanila…. Sinasabi ko sayo…pagbabayarin kita sa mga ginawa sa mo sa amin to the point na hihilingin mo na lang sa akin na patayin kita!” I warned her. Bumalik naman ang atensiyon namin sa bahay namin ng makarinig kami ng malakas na ingay at doon ko nakita ang tuluyan ng nakapanlambot ng mga tuhod ko. Unti unting gumigiba ang bahay namin dahil sa lakas ng apoy. Muntik na akong mataob kung hindi lang ako naagapang saluhin ni Kuya Axel. “Addison!” Nagsisimula nang umikot at magdilim ng paningin ko. May sinasabi pa si Kuya Axel pero hindi ko na ito maintindihin dahil tuluyan na akong nilamon ng dilim…. This is the saddest chapter in this story so far. By the way sorry kung nadelay ang update. Ang totoo niyan last week pa dapat ako nakapag update kaya lang something came up kaya hindi ako nakapag update agad.

Yeah I know maiksi and bitin ang update ko ngayon. Pero sorry na lang kayo dahil diyan ako magaling… Cliffhanger�������� Okay this question is from @Frustrated_MsZy: First of all, oo nga english����. I can feel my nose bleeding����. Do I also have to answer in english? Yung pang Ms. Universe? Charot hahaha����. So okay… what or who inspired me to write? Hmm, sino o ano nga ba?���� Ang totoo niyan noong una…. Wala����. Basta isang araw nagising na lang ako mula sa panaginip ko na yon (if nabasa niyo yung sagot ko last chapter) tapos hindi na lang talaga ako mapakali. As in! Basta ba parang may bumubulong lang sakin na magsulat. Na isulat ko yung napanaginipan ko na yon…. Pero kung tatanungin niyo ako who still inspires me to write? My answer is… you guys. Yes you! Kung dati ang inspirasyon ko lang para mag umpisang magsulat ay dahil sa panaginip ko then kayo naman ang dahilan para magpatuloy ako magsulat���� Ang saya lang sa feeling na andiyan kayo����... Handang mag intay ng update ko kahit minsan matagal����. Para akong nagkaroon ng instant another family na handa akong suportahan na pagpatuloy ko itong pagsusulat ko Lagi kong sinasabi sa inyo na all of my achievements ay dahil din sa inyo. Yang 1k+ followers and 200k reads ko na yan is not possible without you guys so thank you������������

You guys are my inspiration. My happiness. Love yah all���� Addison’s POV “Condolence Addison.” Bati sa akin ng mga katrabaho at kaibigan ni Papa ng makalapit ang mga ito sa akin. Tinanguan ko lamang ang mga ito. Pagkatapos sabihin ng mga ito ang katagang iyon ay naglakad na sila palapit puntod ng mga magulang ko puntod ng mga magulang ko… Muli na namang naglandas ang mga luha ko na akala ko naubos na kakaiyak ng maisip ko na naman ang bagay na hindi ko kayang tanggapin… Nasa magkabilang gilid ko sina Jane at Ashley at pilit ulit akong pinapatahan ng magsimula na naman akong umiyak. Hinahagod ni Ash ang likod ko habang si Jane naman sa braso ko. Hindi ko alam kung saan nagpunta si Karl pero bigla na lang siya umalis ng mag umpisa na naman akong umiyak. Ilang minuto lamang ay bumalik na ulit ito at may dala ng tubig. Umalis si Ash sa gilid ko at tumabi kay Jane kaya pumalit si Karl sa pagkakaupo sa gilid ko at binigay sa akin ang tubig. Kinuha ko ito at uminom dahil para akong nawawalan ng hininga. Para akong natutuyot. Ganito pala kapag puro na lang iyak ang ginagawa mo…. Nakakapanlambot Nakakatuyot ng lalamunan Nakakapanglumo

Nang matapos akong uminom ay kinuha na ito sa akin ni Karl at niyakap ako habang paulit ulit binubulong ang katagang, “You’ll be fine, Angel. We’re just here. Di ka namin iiwanan nila Ash and Jane…” He said in a soothing voice Usually kapag may problema ako may sasabihin lang siya na makakapagpakalma at makakapagpagaan ng dibdib ko…. But now…. parang kahit ano pa ata sabihin niya sa akin balewala pa rin…. Hindi pa rin non maaalis ang bigat na nasa dibdib ko… Hindi pa rin non maalis ang katotohanang wala na ang magulang ko… Nang mawalan ako ng malay ng gabing iyon nagising na lang ako na nasa ospital na ako. Lumibot ang paningin ko sa lahat ng sulok ng kwarto kung saan ako naka confine nagbabaka sakali na makikita ko ang magulang ko…. Pero wala… Wala yung dalawang taong gustong gusto kong makita…. Sa halip ang apat na pinsan ko lang ang aking nakita. Sinubukan ko silang tanungin kung nasaan sila Mama pero tanging malulungkot na tingin lang ang sinagot nila sa akin. Nag umpisa na akong magwala. Pilit akong tumatayo at umaalis sa kinahihigaan ko pero pinipigulan lang nila ako. Wala na akong paki kung nasasampal o nakukurot o nasasaktan ko na silang mga pinsan ko habang pinipilit nila na pahigain ako ulit. Lutang na ang isip ko. Ang gusto ko lang ay ang may magsabi sa akin na ligtas at buhay na buhay pa ang mga magulang ko.

Ni hindi ko man lang napansin na may pumasok na palang mga nurse at doktor. May tinurok ang mga ito sa akin na kung ano. The next thing I know, unti unti na naman ako nawawalan ng malay. Pagkagising ko ulit kinabukasan ay sila Jane at Ashley kasama si Karl na ang nagbabantay sa akin at hindi na ang mga pinsan ko. Mama…. Papa…. Ang daya niyo naman eh! Bakit iniwan niyo ako agad? Bakit naman biglaan? Hindi pa ako handa…. At hinding hindi ako magiging handa sa ganito… Pinipilit kong wag umiyak at tanggapin na lang na wala na sila…. Pero bakit ganon? Bakit kung kailan pinipigilan mong umiyak, tsaka naman gusto kumawala ng mga luha mo? Paano ako hindi iiyak kung sa tuwing nakatulala ako ang mga alala nila ang naaalala ko? Mga alaala na alam ko hindi ko na mararanasan ulit… Ang sakit… “Kain ka na anak, niluto ko favorite mo!” “Ang ganda naman ng anak namin!”

“Dalaga na talaga ang anak namin, may manliligaw na!” “Kamusta araw mo anak?” “Ikaw ang pinakamagandang kayamanan na natanggap namin.” “I love you anak!” “Mahal na mahal ka namin anak. Lagi mong tatandaan yan” I’m sorry Ma, Pa! Kasalanan ko ito eh! Sana maaga na lang ako umuwi edi sana baka nailigtas ko pa kayo. Sana nilayuan ko na lang si Kuya Axel tulad ng gusto ni Violet… edi sana buhay pa kayo ngayon. Kasalanan ko ito! Kasalanan ko! I’m sorry! I’m sorry Mama, Papa. Nasa isang asylum na ngayon si Violet. Nung nawalan ako ng malay sakto din palang pagdating ng mga pulis. Dinakip nila si Violet at kinulong pero nang malaman na may sakit sa pag iisip si Violet ay dineretso siya sa asylum. Noong una gusto ko siyang gantihan. Walang katumbas ang ginawa niya. Pinatay niya ang magulang ko! Pero naisip ko yung lagi saking sinasabi nila Mama at Papa noong bata ako “Anak promise me, okay? No matter how bad people treat you o gaano man kasama ang ginawa nila sayo, never be a bad person to take a revenge. God knows deep of your heart.” Nakangiting sabi sa akin ni mama habang ginagamot ang sugat ko dahil tinulak ako ng mga nang bubully sa akin.

“Eh Ma paano kapag sobra na yung ginawa nila sa akin? Di pa rin ako gaganti?” Pagmamaktol ko sa kanila. Bakit ako yung pinapagalitan nila? Sila naman ang nauna eh! Kasalanan ko ba na gumanti ako at sinabunutan din sila? Tumabi din naman sa gilid ko si Papa a sinabing, “Kahit na anak, tama pa rin ang Mama mo. Mali na gumanti tayo sa kahit ano pang paraan. Isa pa hindi ka namin pinalaki ng Nanay mo para magtanim ng sama ng loob. Kung may ginawa man silang masama sayo hayaan mo na ang Diyos ang magpataw ng parusa sa kanila, okay?” Nakangiting sabi sa akin ni Papa at inabutan ako ng gatas at ang chocolate cake na kahapon ko pa pinipilit pinapabili sa kanila dahil nakita ko sa isang commercial. Wala man na sila. Nandito pa rin naman puso’t isip ko ang mga itinuro nila sa akin na habangbuhay ko aalalahanin. Susundin ko sila. Hindi ako gaganti kay Violet pero ang hindi magtanim ng sama ng loob? I’m sorry Ma, Pa. Mukhang di ko po ata kaya iyon. Hindi ko kaya na hindi magtanim ng sama ng loob kay Violet habang alam ko na siya ang dahilan kaya kayo nawala sa akin. Nakaupo sa dulong upuan sila Lolo habang pilit pa rin pinapatahan si Lola na kanina pa rin walang tigil sa pag iyak. Habang ang mga Tito’t Tita ko naman ang nag aasikaso sa mga bisita. Hindi ko makita ang mga pinsan ko pero malamang ay nasa labas lang ang mga iyon o umuwi saglit para magpalit. Axel’s POV “You okay?” Nakayuko akong nakaupo dito sa labas ng marinig ko ang boses na iyon. Pag angat ko ng tingin ay nakita si Leo. Pero hindi siya nag iisa. Kasama niya sina Marcus at Clyde.

Umupo ang mga ito sa tabi ko at binigyan ako ni Clyde ng isang can beer. “Stop stressing yourself. It’s not your fault” Leo said at binuksan ang hawak niyang can beer at uminom I can’t help but tsked, “You can’t blame me. Because in the first place ako ang puno’t dulo kung bakit nagawa ni Violet yon.” “Well you’re not wrong.” Marcus said kaya sinamaan ko siya ng tingin. He just smirked at me and said, “but on the contrary, hindi mo naman alam na maoobssess pala sa iyo ang babaeng iyon.” “Pinatikim mo kasi ng langit. Hinanap hanap tuloy.” Nakangising sabi sa akin ni Clyde “Gago.” I said at umiling iling. “Nalaman ko na kaya pala hindi nakasama si Addison sa sunog ay dahil wala siya sa bahay ng mangyari iyon. She went to your condo. Anong ginawa ninyo?” He asked at tumingin ng diretso sa mga mata ko. “N-nothing. We just eat.” I said “Really? Eh bakit ginabi na kayo ng uwi?” Leo asked Things started to flashback to my mind of what happened last night before the incident. Pagkatapos ko hugasan ang pinagkainan namin ay bumalik ako sa sala para balikan si Addison pero nakita ko siyang mahimbing nang natutulog. Hindi ko naman maiwasang maglakad palapit at umupo sa tabi niya. Seryoso lang akong pinagmamasdan ang maamo niyang mukha. Never ko

talagang pagsasawaan tumitig sa maamo niyang mukha. Kinuha ko naman ang hibla ng buhok na nakatakip sa mukha niya at nilagay ito sa likod ng tainga niya. Pagtapos kong gawin iyon ay sinimulan ko namang haplusin ang pisnge niya. “Just one kiss. After that gigisingin ko na siya.” I said to my self. Unti unti kong nilapit ang mukha ko sa kanya. I can’t help but moan when I finally taste her lips again. So pure. So holy. So Sweet. Like honey, like ambrosia, like everything he never knew he wanted. But now he knows he wants it. Desperately I gazed at those lips with darkened eyes, before deciding to steal one kiss. And one more kiss. And one more. And another. I knew there was no way back. I’d lost myself. That last string that was holding my rationality back snapped when I taste those sweet lips again When I finally satistied ay nilubayan ko na ang labi niya at lumipat ng pwesto sa upuan kaharap siya. I calm my mind and close my eyes and dream with a smile on my face Nawala ako sa iniisip ko ng may humawak sa balikat ko. “Hey kanina ka pa walang imik diyan. Ayos ka lang?” Marcus asked “Y-yeah! I’m okay! I just…remembered something.” Muli na naman nagsalita si Clyde, “Well kung ano man ang dahilan mo kung bakit ginabi na kayo ng uwi ay wala na akong magagawa doon. I can’t do anything but to be

greatful. Imagine if maaga mong nauwi si Addison sa bahay nila.” He said na nagpatahimik sa aming lahat. Ngayon lang din nag sink in sa isip ko ang pwedeng mangyari kung hindi kami nakatulog parehas ni Addison at nauwi ko siya ng mas maaga. Malamang…. wala na rin siya ngayon. Bigla naman nagseryoso ang mukha nito, “Well kahit ano pang gawin natin ngayon wala ng mangyayari dahil wala na sila Tito’t Tita. All We can do now is to plan kung paano mapapasatin si Addison.” Clyde said Hindi makapaniwalang napatingin ako kay Clyde, “Clyde naririnig mo ba ang sinasabi mo? Kamamatay lang ng parents ni Addison pero kung paano pa rin natin makukuha si Addison ang iniisip mo?” Hindi makapaniwalang tanong ko sa kanya. Sinamaan niya naman ako ng tingin, “Walang may gusto sa nangyari kila Tita! Sa tingin mo ba gusto kong nakikitang nahihirapan si Addison? Walang may gusto non! But think about it, ngayon na wala na sila. Mas madali na nating makukuha si Addison. Sa tingin niyo ba kung buhay pa sila Tita ngayon gugustuhin nilang mapunta sa isang relasyon na apat tayong partner ng anak niya? Worst sa mga pinsan niya pa!” Bago pa kami makapagsalita ay tumayo na ito sa kinauupuan niya at nagsimulang maglakad paalis pero bago pa siya tuluyang makalayo ay huminto ito at sinabing, “Just tell me kung kailan niyo balak gawin ang plano.” Addison’s POV It’s been six months. Six months since they’re gone. Hindi na naisalba kahit ang bahay namin. Although kahit na bakanteng lote na lang ang dating pinagtatayuan ng bahay namin hindi pa rin ako pumayag na ibenta ang lupang

pinagtatayuan ng bahay namin. Ayun na lang ang tanging alaalang iniwan ng magulang ko sakin. Kapag nakaipon na ako ay papagawa ko ulit iyon ng katulad sa dati naming bahay although nag insist na sila Lola na sila na lang daw ang magpapagawa pero tumanggi ako. And now I’m living in Lola Anastacia and Lolo Rodolfo’s Mansion. Balak ko sanang manguha na lang ng condo o ng apartment para sakin pero hindi pumayag sila Lola. I guess they’re worried na baka saktan ko ang sarili which is ilang beses ng sumagi sa isipan ko especially in the early weeks after they died. Their death made me devastated. And the first month was the hardest for me. Pagkauwi namin sa mansion nila Lola ay pumasok agad ako sa kwarto at nagkulong. Rude I know pero noong time kasi na iyon wala na akong pakialam sa iisipin ng iba tungkol sa akin. Nawalan ako ng magulang, paano pa ako makakapag isip ng iba pang bagay? Halos isang buwan akong nagkukulong lang sa kwarto. Wala akong pinapapasok na kahit sino. Even Lolo’t Lola. Even Ash, Jane and Karl kapag bumibisita sila. Even my cousins hindi ko pinagbubuksan. Bubuksan ko lang ang pintuan kapag kumatok at nagtawag na si manang meaning dala dala na niya ang pagkain ko. Wala din akong pake kung matanggal na ako sa trabaho. Wala naman nang saysay ang buhay ko eh. Nagtuloy tuloy ang ganyang cycle ng buhay ko hanggang dumating sa point na sobrang nag alala na sila sa akin at hindi na nila kayang nakikitang paunti unti kong sinisira ang buhay ko. One day may kumatok sa kwarto ko so I thought it’s manang again at dala dala ang pagkain ko kaya

pinagbuksan ko ito pero hindi si manang ang tumambad sa akin. It’s them. My Lolo’t Lola, Ash, Jane, Karl and my four cousins. They’re standing infront of me. Smiling. Parang sinasabi ng mga ngiti nila na “You don’t have to fight alone anymore. We are here”. Kinausap nila ako. Sinabing itigil ko na itong pag isolate ko sa sarili ko sa mundo. That time naliwanagan ang isip ko. Maybe nawala ang dalawang taong napakaimportante sa buhay ko. But that doesn’t mean na nawala na ang lahat sa akin. That doesn’t mean na mag isa na ako. Because look, nawala man sila sa akin, iniwanan naman nila ako ng mga taong alam kong tunay na nagmamahal sa akin. After that sinimulan kong ayusin ang buhay ko. Nagsorry ako sa kanila dahil sa naging pag uugali ko noong mga nakaraang linggo. Sinabi ko kila Lola na gusto ko ulit bumalik sa pagtatrabaho pero hindi sila pumayag. Masyado pa daw maaga para doon. Kaya nilibang ko na lang muna ang sarili ko sa iba pang mga bagay hanggat wala pa akong trabaho. After 4 months na wala akong ginawa sa mansion kundi kumain at ibaling sa ibang bagay ang atensiyon ko ay naglakas loob na akong lumapit kila Lola para ipilit na bumalik na ako sa trabaho. Nahihiya na rin kasi ako. Feeling ko kasi nagiging batugan na ako dito. Walang pakinabang at puro asa lang. Noong nakausap ko sila ay pumayag naman sila na bumalik ako sa trabaho yun nga lang after na daw ng birthday ko which is at that time is after two months pa. Pumayag na ako dahil ang nasa isip ko lang naman is ‘okay lang iyon.

Two months lang naman eh. After that makakabalik na ulit ako sa pagtatrabaho’ And now almost 2 months has past. In the next 3 days will be my 23th birthday. Although nakakalungkot lang dahil may biglaang emergency sa isang branch nila sa Spain sila Lolo’t Lola at mukhang importante ata dahil mukhang kailangang sila pa ang umayos nito kaya biglaan ang alis nila papuntang Spain. Sinabi naman nila na pipilitin nilang makaabot sa birthday ko pero sabi ko okay lang naman kahit hindi. Hindi naman na ako bata. Mas okay nga sakin kung wala nang celebration eh. At tsaka isa pa di hamak na mas importante naman iyon kaysa sa birthday ko. Sinabi ko naman sa kanila na kung hindi talaga sila makakaabot ay pwede naman kaming magcelebrate ulit ng birthday ko kapag nakauwi na ulit sila dito. And my aunties and uncles has also been gone this past weeks for a business meeting in the next states over, so they are also wasn’t able to be here with me on my birthday. Sila Jane, Ash at Karl naman mukhang hindi rin makakapunta. Nagkaroon din daw ng problema sa kompanya kaya yung iba nilang mga gagawin na dapat malayo pa ang deadline ay bigla pinapamadaling ipatapos sa kanila. Naalala ko ko tuloy yung boses nila at kung gaano sila nanlulumo na hindi sila makakaattend ng birthday ko. Sinabi ko naman sa kanila na okay lang. Magcelebrate na lang kami kapag hindi na sila masyadong busy So that leaves me with my four cousins na coincidentally ay rest day or free day daw nila sa araw ng birthday ko. Sinabi ko nga sa kanila na huwag na lang ituloy yung birthday ko tutal kamin lima lang naman ang magcecelebrate pero hindi sila pumayag. So in the end ang

simple celebration ng birthday ko sana na mangyayari sa mansion ay nauwi sa isang night indoor pool party na gaganapin sa isang private island na pagmamay ari nilang apat. It is my first time na makakapunta doon dahil kabibili pa lang nila dito. Hindi ko alam kung bakit binili nila ang isang tagong Villa na nasa isang tagong isla. Wala din nagbabantay sa Resthouse na iyon dahil tago nga. May dalawa lang daw matandang mag asawa ang lingguhang pumupunta sa Resthouse para maglinis at after non ay babalik na ulit ang mga ito sa baryo nila gamit ang bangka. Dahil di ko naman na sila mapilit na huwag na ituloy ang birthday celebration ko ay nagrequest na lang ako sa kanila na kahit kaming lima na lang ang magcelebrate at huwag na muna silang magsama ng iba pa nilang mga kakilala. Medyo alangan pa kasi ako sa mga tao. Although dati pa naman medyo introvert na ako. Mas lalo pa ata lumala ito ng nagkulong ako sa kwarto ng halos isang buwan. Pumayag naman sila sa request ko kaya nakahinga ako ng maluwag. 3 days later…. “Addison nandiyan na sa baba ang mga pinsan mo. Nakagayak ka na ba?” Rinig kong sabi ni manang Celia mula sa labas ng pinto Bunuksan ko naman ang pinto para sagutin siya, “Opo manang nakagayak na po ako. May inaayos na lang po ako sa mga gamit na dadalhin ko. Paki sabi na lang po sa kanila bababa na po ako” nakangiti kong sabi kay manang Celia “Sure ka ba kaya mo na mag isa? Gusto mo ba tulungan na kita sa pag aayos ng gamit mo?” Sabi ni manang Celia na may pag aalala kaya hindi ko naman maiwasan mapangiti.

“Si Manang talaga ang sweet kahit kailan. Pero okay lang po. Kaya ko na po ito. Matatapos na rin naman na po ako. Paki sabi na lang po sa kanila pababa na po ako.” Bilin ko kay Manang Celia. Hindi naman na tumutol si Manang at bumaba na. Pagkaalis ni Manang ay tinapos ko na ang pag aayos sa gamit ko at nilagay ang lahat ng gamit ko sa isang back pack. Tutal isang araw lang naman kami sa isla hindi na ako masyadong nagdala ng madaming gamit. This is it. It’s my birthday! Maaga nagsipagpunta ang mga pinsan ko dahil maaga kaming babiyahe papunta ng isla Bago ako lumabas ng kwarto ay tinignan ko muna an sarili ko sa salamin. Naka floral na yellow off shoulder summer dress ako. Simple lang siya pero bumagay sa akin. Pagkatapos ko tignan ang sarili ko sa salamin ay napagpasyahan ko ng bumaba. Nasa hagdan palang ako ay tanaw ko na silang apat na nakaupo sa isang mahabang sofa. Mukhang narinig nila ang tunog ng lakad ko dahil sabay sabay silang tumingin sa direksiyon ko. Bigla akong kinabahan at nailang ng tahimik lang silang nakatingin sa akin. “Pangit ba?” Tanong ko patungkol sa suot kong dress ng makalapit na ako sa kanila. Unang nagsalita si Kuya Marcus, “No. You look gorgeous as ever, Addy. Happy birthday.” Sabi nito at lumapit sa akin para halikan ako sa pisnge. Nginitian ko rin naman siya at nagpasalamat. After ni Kuya Marcus ay isa isa na rin silang nagsibati sa akin at hinalikan ako sa pisnge at noo. Isa isa na rin nilang inabot ang regalo nila para sa akin. Sinuklian ko naman sila ng ngiti at nagpasalamat sa kanilang lahat.

“Let’s go?” Aya nila sakin na tinanguan ko naman. Addison’s POV “Wow!” The first word that came to my mouth pagkababang pagkababa ko pa lang sa yateng sinakyan namin para makapunta sa isla na ito. “Do you like it?” Kuya Clyde asked me ng makalapit siya sa akin at akbayan ako. “Like it? I love it! Paano niyo nalaman ang lugar na ito? ” I asked them excitedly. Hindi ko akalain na may ganito palang kagandang lugar ang nagtatago sa isang liblib na isla. “Well it is actually my friend’s parent’s property. Binili ng dad niya itong isla para sa asawa niya. Balak sana nilang magtayo dito ng isang family resort pero naisip nila na baka walang pumunta at malugi sila dahil bukod sa liblib itong isla, hassle pa ang biyahe papunta dito mula sa pinakamalapit na siyudad. That’s why napabayaan itong isla. Minsanan na lang nila nadadalaw itong isla until noong last year binalak na nilang ipagbenta ito ng tuluyan dahil aalis na sila papuntang ibang bansa at doon na manirahan. And I don’t know what came to me but I suddenly have an urge to buy this island and I did! I bought this island and sila Marcus naman ang sumagot sa pagpapatayo ng rest house.” Kuya Leo explained ng makalapit siya samin. Well that explained kung bakit sakanilang apat nakapangalan itong isla na ito “Alam ba nila Tita na bumili kayo ng isla?” I ask habang inililibot ko ang aking tingin sa paligid. I can’t help but be amazed ng makakita ako ng talon sa malapit. Parang gusto ko tuloy pumunta doon at lumangoy

“Not yet. Wala pa kaming pinagsasabihan at pinapapuntang tao dito bukod sayo” sagot sa akin ni Kuya Axel Abala ako sa pagtingin sa may waterfalls kaya hindi ko napansin na inilapit pala ni Kuya Clyde ang mukha niya sa aking tainga, “We can go there if you want.” He whispered in my ear. Napabaligtuwas naman ako ng tayo at napatingin sa kanya. Agad ko rin iniwas ang tingin ko ng mapansin na sobrang lapit na pala ng mukha namin sa isa’t isa “A-ah m-mamaya na lang siguro hehe. Ah kuya Leo na saan nga pala yung rest house dito?” Dali dali kong sambit at iniwas ang tingin kay Kuya Clyde para ibaling ang aking tingin kay Kuya Leo. I don’t know why I’m stuttering. Mukhang di naman napansin nila Kuya Leo ang pagkautal at pagkabalisa ko at sinagot pa rin ang tanong ko, “Nasa gitna nitong isla nakatayo ang rest house. Di lang talaga tanaw mula dito dahil napapaligiran ng malalaking puno.” He explained Pagkatapos sabihin ni Kuya Leo iyon ay nag umpisa na ulit kaming maglakad. Ilang minuto lang ay bumungad na sa amin ang isang napaka eleganteng tignan na bahay. Hangang hangang lumilibot ang aking mata pero isa talaga sa una kong napansin ay yung swimming pool. “I thought indoor pool ang meron kayo?” I can’t help but ask Tumango naman bilang sagot sa akin si Kuya Axel “Yeah. Meron din indoor pool. To make the story short, Leo and I wants to have an indoor pool while Marcus and Clyde wants to have a pool outside so we decided na palagyan na ng indoor and outdoor pool” He explained “Buti nagkasundo kayo sa mga gusto niyo.” I said then giggled. This is also one of the things that I like about them.

Kapag may plano o kailangan silang pag usapan, nagkakaisa sila kahit na madalas ay iba iba sila ng gusto, nakakahanap sila ng paraan para masolusyonan ang problema at masolusyunan ang kagustuhan ng isa’t isa. “Well kung may gusto ka talagang makuha, hahanap at hahanap ka ng paraan para makuha iyon, even if the solution sounds ridiculous.” Kuya Marcus said then look at me intently. I don’t if it is just me but it seems like his eyes wants to say something. May gustong ipahiwatig ang mga tingin niya, hindi ko nga lang alam kung ano Pinilit kong baliwalain ang nararamdaman ko at sinagot siya, “Well tama ka naman kuya Marcus.” “Let’s go inside” aya ni Kuya Leo pagkatapos kong sabihin iyon. Pagpasok pa lang ng bahay ay maaliwas na agad ang bumungad sakin. Modern ang style ng bahay. Maaliwalas dahil puti ang kulay ng pader. Although hindi hamak na mas malaki pa rin ang mansion nila Lola kaysa dito. Hindi naman maipagkakaila na malaki din itong rest house na ito. “We can go in the indoor pool later. But for now kumain na muna tayo, especially you Addy. I’m sure gutom ka na mula sa biyahe. Don’t worry nabilinan ko na sila Manang na magluto ng ulam bago sila umalis.” Kuya Leo said. Well he’s not wrong. Actually kanina pa kumukulo ang sikmura ko dahil ilang oras din ang biyahe namin. Umalis kami ng umaga sa mansion pero palubog na ang araw ng makapunta kami dito. Dahil mukhang hindi lang ako ang kanina pa nakakaramdam ng gutom, hindi na kami tumutol sa sinabi ni Kuya Leo. Binaba na muna namin ang mga gamit namin at pumunta sa kusina para kumain.

“Ilan nga pala room dito?” I aked pagkatapos ko lunukin ang kinakain ko. “5 rooms. One for each of us and the other one is guest room.” Kuya Clyde replied “Ahhh so doon muna ako sa guest room?” I asked again. “Yup. Mamaya after nating kumain sasamahan ka ni Axel pumunta sa kwarto mo.” He said again. Tumango naman ako at nagpatuloy na sa pagkain. Mga ilang minuto lang ay natapos na kami kumain. Tulad nga ng napagkasunduan, sinamahan ako ni Kuya Axel papunta sa guest room. Pagkaakyat namin sa second floor ay tumambad sa amin ang magkakaharap na limang pintuan. Nag umpisa ng maglakad si Kuya Axel kaya sumunod na rin ako. Nilagpasan namin ang apat na pintuan na sa tingin ko ay ang mga kwarto nila at huminto sa harap ng pinakadulong pintuan. Binuksan ito ni kuya Axel at pumasok kami sa loob. “You sure this is a guest room?” I can’t help but ask habang nililibot ko ang aking paningin sa kabuuan ng kwarto. “Why?” Nakangiting tanong niya sa akin na tila tuwang tuwa sa expression na ginagawa ng mukha ko ngayon. Naglakad ito at umupo sa gilid ng kama “Hindi ba parang masyado namang malaki itong kwarto para sa guest room? Kung hindi niyo pa sinabi na sa guest room niyo ako dadalin aakalain kong master bedroom ito.” Paliwanag ko sa kanya

“At tsaka… aren’t this bed too big? I mean parang kasya na ang limang tao dito eh.” I asked him again Nginitian naman ako nito at naglakad palapit sa akin, “Don’t worry lahat ng kwarto ganyan ang size ng bed. Since apat sa limang kwarto ay master bedroom, We decided na ganito na lang din ang gawin sa guest room.” He explained to me and pat my head.” “Magpalit ka na ng damit. Hihintayin ka namin sa baba. Pagbaba mo kumanan ka then may makikita kang glassdoor. Nandoon ang indoor pool. Doon ka na rin namin hihintayin, okay?” Nakangiting sabi nito sa akin “Okay” sabi ko at ngumiti sa kanya. He pat my head for the last time bago niya sinuklian ang ngiti ko at naglakad paalis. Nang tuluyan na makaalis si Kuya Axel ay nilapag ko na ang bag sa kama. Bag lang an dinala ko at hindi maleta dahil saglitan lang din naman kami dito kaya hindi ko kailangan magdala ng pagkadami daming gamit. Inaayos ko ang mga damit ko ng makita ko ang two-piece swimsuit na dinala ko. Actually regalo ito sa akin ng dalawa kong baliw na kaibigan. Inaasar nila ako dahil sa tuwing pupunta kami sa beach, kung hindi beach dress ang sinusuot ko, t-shirt at short ang suot suot ko. Pero masisisi niyo ba ako? Hindi ako sanay na ibabalandra ang katawan ko knowing na maraming tao especially strangers ang makakakita sa akin. But since sa indoor pool naman kami magcecelebrate at mga pinsan ko lang ang mga kasama ko naisipan kong dalin ito. Nakakahinayang din kasi kung hindi ko masusuot. Kahit naman kasi parang ewan itong niregalo nila sakin, regalo pa rin nila ito. At hindi ko pwedeng itapon o baliwalain lang ito dahil lang sa hindi ako nagsusuot nito.

Kinuha ko ito at pumunta sa cr para magpalit. Pagkatapos kong magpalit ay tinignan ko ang itsura ko sa salamin. Hindi ko maiwasan pamulahan ng makita ko ang itsura ko. Hindi ko alam kung paano nalaman ng mga kaibigan ko ang size ko pero bumagay ang bikini na ito sa hubog ng katawan ko. Pero dahil nahihiya pa rin ako, lumabas ako sa cr para kunin sa bag ko ang sando na dinala ko at sinuot iyon. Huhubarin ko na lang ulit ito kapag bababad na ako sa tubig. Pagkababa ko ay napansin kon tahimik ang buong paligid. Hindi ko rin makita ang mga pinsan ko. Tsaka ko lang naalala ang sinabi sa akin kanina ni Kuya Axel. Pagkakanan ko ay may makikita akong glassdoor at nandoon sa loob ang indoor pool kaya malamang ay nandoon na rin sila. Ginawa ko ang sinabi niya, kumanan ako at tulad nga ng sinabi niya may nakita akong glassdoor. Although glassdoor ito, hindi mo pa rin makikita ang nasa loob dahil it is a frosted glassdoor. Di ko alam kung bakit bigla akong kinabahan. Eh kung tutuusin magcecelebrate at lalangoy lang naman kami? Ewan ko ba? Something is telling me na sa oras na pumasok ako. Something is going to happen. And that thing will change my life forever…. Yup hindi po kayo namamalikmata, may update na po. I know masyadong natagalan itong update ko. I think 1 and a half month din ako hindi nakapag update and I’m sorry for that. Sasabihin ko na lang sa next update yung reason ko bakit natagalan ang pag update.

And don’t worry! I promise babawi talaga ako sa next update. Sisiguraduhin kong worth it lahat ng paghihintay niyo���� But for now…. Enjoy! (A/N: Warning: Intense mature content up ahead. You have been WARNED. Be responsible, sex isn’t for kids, I know I’m making bed scene but I never advised kids to do what I’m writing. PREMARITAL SEX IS NOT A THING A TEENAGER SHOULD BE PRACTICING!) Also be mature. Kung ayaw mong magbasa ng ganito edi wag mo nang basahin. Kung gusto mo naman edi go! p.s: I also have an Author’s note at the end of this chapter. It’s kinda long but please basahin niyo. It’s really important. But for now Enjoy! Addison’s POV Pinilit kong alisin sa isipan ko kung ano man ang bumabagabag sa akin at dahan dahan pinihit ang glass door. Pero pagpasok ko ay wala din ako makita kung hindi dilim dahil nakapatay ang ilaw. “Kuya Axel!? Kuya Clyde! Kuya Leo! Kuya Marcus!” Tinawag ko sila isa isa pero walang sumagot sa sigaw ko. Wala akong makita sa loob ng kwarto dahil madilim. Pinilit kong kapain ang switch ng ilaw sa gilid pero ng hindi ko makapa ay sumuko na ako. Sinubukan ko po ulit silang tawagin for the last time pero nung wala paring sumasagot ay nagpasya na

akong maglakad sana palabas ng biglang bumukas ang ilaw at may pumutok. “HAPPY BIRTHDAY!” And there they are, Standing in front of me habang may hawak hawak na cake. Lumapit sila sa akin at isa isa ulit akong binati at niyakap, “Happy birthday, Addy.” Kuya Clyde said, the final person to greet me and kiss me in the forehead. Hindi ko naman maiwasan ngumiti dahil sa surprise nila sa akin, “You scared the heck out of me! But really…. thank you guys so much!” I said to them After kong sabihin iyon ay nilibot ko ang aking mata sa kabuuan nitong silid na ito. “Wow” i said, almost a whisper It is actually not my first time to see an indoor pool dahil may ilang gala na din kaming magkakaibigan or family gathering na indoor pool ang venue but i have to say, this indoor pool is probably the best one that I have ever seen. “Come here, Addy” nawala ako sa iniisip ko ng ng marinig ko ang aya sa akin ni Kuya Leo at dinala ako palapit sa ngayon ko lang napansin na isang mini bar. Nang makalapit kami doon ay nakaupo na sina kuya Marcus and Kuya Axel while Kuya Clyde is the one na nasa loob ng counter at nagsisilbing bartender ngayong gabi. I can help but to be amaze ng makita ko kung paano siya mag mix ng kung ano-ano mang klase ng mga alak iyon. Wala talaga akong masyadong alam pagdating sa mga

ganitong bagay dahil hindi naman ako nag iinom pero hindi ko pa rin maiwasan humanga kapag nakakakita ako ng mga bartenders (there are times na pumupunta kaming tatlo sa mga bar pero hanggang juice lang ang lagi kong inoorder) kapag ginagawa nila itong mix thingy or kung ano mang tawag nila doon. I also know na meron nang ilang branch ng bar si kuya Clyde but I didn’t know na marunong din pala siya ng ginagawa ng mga bartender. I guess he really likes to drink to the point na inaral niya pa pati ang ganito. “And for you Addy, here’s your orange juice.” Di ko maiwasan tumawa ng mahina. Ang cute lang isipin na na bar ito pero juice ang lagi kong inoorder but what I really like is that hindi nila ako pinipilit na painumin ng kahit anong alak because they know that I have a really low tolerence in alcohol. Mga ilang minuto lang kami nag stay sa counter ng maisipan na naming lumusong sa tubig. Tsaka ko lang napansin na kanina pa pala sila nakapagpalit ng damit. They are already in their swim trunks but Kuya Clyde and Kuya Marcus are already topless while Kuya Leo and Kuya Axel are still on their sando but they also take off their sando ng magkaayayaan ng lumusong sa tubig. Nauna nang tumalon sa tubig sina Kuya Clyde at Kuya Axel bago sumunod sila Kuya Leo at Marcus. Hindi naman ako tumalon agad tulad nila at naupo muna sa gilid ng pool. Lumapit naman sa akin si Kuya Clyde at sinabing, “Join us Addy!” Inalis ko ang tingin sa kanya at tumingin sa tatlo ko pang pinsan. Nakatingin lang din sila sa akin at tila hinihintay na lang din ako

Huminga ako ng malalim at hinawakan ang ilalim na parte ng tela ng sandong tanging nagtatakip sa katawan ko at dahan dahang hinubad iyon. I can’t help but to feel a bit conscious about my body when I saw how they look at my body. “M-masagwa ba? S-sabi ko na talaga dapat hindi na ito sinuot ko. Wait lang magpapalit lang---” hindi ko na natapos ang sinasabi ko ng hawakan ako ni Kuya Clyde sa beywang at hatakin pababa ng pool. Hindi ko naiwasan ilagay ang mga kamay ko sa magkabilang balikat niya dahil sa gulat. Magsasalita sana ako ng maramdaman ko ang mainit na hininga niya sa tainga ko. “You don’t have to, Addy. You look ravishing in that twopiece swimsuit.” He whispered in my ear. I get shivered when he said that. Ramdam na ramdam ko ang init ng kamay niyang nakapulupot pa rin sa beywang ko kahit na may kalamigan ang tubig dito sa pool. I thought may gagawin o sasabihin pa siya ng kung ano pero nakahinga ako ng maluwag ng nilayo na niya ang sarili niya sa akin at inalis na pagkakakapit sa aking beywang. I look at my other cousins but they just look at us--specifically me. I can’t help but to get shivered because of the way they look at me. Meron akong namataan na emosyon sa mga mata nila pero mabilis din itong nawala ng makita nilang nakatingin ako sa kanila. Lumapit sila sa akin at inaya akong lumangoy kasama sila. Ayoko namang maging killjoy kaya sumama ako sa kanila sa gitna ng pool.

Mga ilang minuto din kaming walang ginawa kung hindi magtampisaw hanggang tumigil muna ako sa pagtatampisaw at lumangoy papunta sa gilid ng pool. Hindi ako umahon sa tubig at sadyang pumunta lang sa gilid para may kapitan ako. Hindi ko alam pero biglang nag iba ang pakiramdam ko. Clyde’s POV Nakamasid lang ako kay Addy ng mapansin kong tumigil siya sa pakikihalubilo sa mga pinsan ko at pumunta sa gilid ng pool. Nakita ko siyang humahawak sa ulo niya. Lumangoy ako palapit sa kanya and put my concern face and ask her, “Addy, are you okay?” Hindi siya sumagot at humarap sa akin at nanatili pa ring nakaharap sa gilid ng pool kaya hinawakan ko ang balikat niya at pinaharap sa akin and there I saw the most breathtaking thing I have ever saw. Nanlalamlam ang mga mata niya na habang mabilis ang paghinga. For a man like me who is very much inlove with the woman infront of me. To see her in this kind of appearance, I can feel my short getting tighter. I can’t help but smirk. Seems like the drug is already working. Naramdaman kong lumapit na din ang tatlo sa kinaroroonan namin ni Addison. “What happened?” I heared Leo asked pero hindi ko iyon pinagtuunan ng pansin at nakapanatili pa ring nakatingin sa

walang kamuwang muwang na si Addison. “K-kuya Clyde h-help me. S-something’s w-wrong w-w-with my b-body. I-I-I feel h-hot K-kuya Clyde. S-something is burning inside m-me!” Parang batang sumbong niya sa akin. Hinawakan ko siya sa pisnge pilit pinapakalma, “Shhh it’s okay Addison. I’m here. We’re here, Addison. We’re gonna make that burning sensation disappear okay?” Parang bata na kausap ko din dito at niyakap at inalo alo. Pero saglitan lang iyon dahil agad din siyang nawala sa bisig ko ng hatakin siya palayo nila Leo at Axel mula sa akin. I suddenly hissed ng may pwersang tumulak sa akin at dinikit ako sa gilid ng pool. “What the actual fuck did you do to her?” Marcus asked habang matalim ang tingin sa akin. I answered him with a smirk, “what do you think?” I ask him na mukhang lalong nagpagalit sa kanya. “Gago ka! Akala ko ba pumayag ka na sa usapan natin na wala tayong gagawin sa kanya sa birthday niya ha!? Wala sa usapin natin na papainumin mo siya ng aphrodisiac. You fucking ASSHOLE!” “Tsk! If I remember correctly, kayong tatlo lang ang nagplano niyan. I never agree on that plan! And if I don’t do this now, kailan pa kayo kikilos ha!? Kapag naunahan na kayo ng ugok na yon!?” I said referring to Addy’s fucking suitor “Oh! And one more thing…” I continue, “Hindi lang siya ang binigyan ko ng aphrodisiac.” I smirk at him

He frowned when I said that but the realization hit him later on. Dahan dahan siyang lumayo mula sa akin, “No you don’t…” he whispered but enough for all of us to hear “I just did.” I said at lumapit sa kinaroroonan ni Addison, “Don’t worry, unlike what I give to Addison, mild aphrodisiac lang ang nilagay ko sa mga alak niyo. Just enough to feel the needs to take her.” Pagpapatuloy ko ng tuluyan na akong makalapit sa kinaroroonan nila. The didn’t even move ng makalapit na ako sa kanila at kinuha ulit si Addison mula sa kanila. Sigurado din ako na sa mga oras ngayon ay umeepekto na ang aphrodisiac sa kanila Hinawakan ko sa baba si Addison at pinilit na ituon ang tingin niya sa akin. Natuon naman sa akin ang tingin niya pero halata mong wala siya sa sarili niyang huwisyo. Mabilis pa rin ang paghinga nito na tila may hinahabol. Just by looking at her I know sobrang init na ng pamiramdam niya. “Kiss me Addison, kiss me babe.” I told her and turn my face towards her. She look at me with her cloudy eyes at dahan dahan inilapit ang mukha niya sa akin. When our lips finally met I feel like I’m the luckiest man on Earth. Call me a fucking corney I don’t fucking care. That’s what I’m feeling right now. And I will fucking bet all my wealth just to taste this luscious lips again. I don’t even care if her kiss is aggressive and sloppy because of drugs, I ain’t complaining. Hinawakan ko ang magkabilang pisnge niya at sinuklian ang maiinit niyang halik. We are fighting for dominance but of

course I won. We are just kissing when she suddenly moan. Napagtanto ko ang dahilan ng makita ko si Axel on her back kissing her lovely nape Bumitaw ako sa pagkakahalik kaya kinuha ni Axel ang tsansa na iyon para ipatagilid ang mukha ni Addison and kiss her. Nakita kong palapit na rin sa kinaroroonan namin ang dalawa kaya gumilid muna ako at hinayaang pumalit si Leo sa pwestong kinatatayuan ko kanina habang si Marcus ay pumwesto naman sa gilid ni Addison. They kiss her like there is no tomorrow. They’re like the hungry wolves trapping their prey. Seems like kissing is not enough for them when Marcus suddenly lift and carry Addison at naglakd paalis ng pool. We follow him and dinala niya si Addison sa second floor at pinasok sa pinakamalapit na kwarto which is mine at dahan dahan binaba sa kama si Addison. Sumunod kaming tatlo sa kanilang dalawa papasok sa kwarto ko. Lumapit ako sa kinaroroonan ni Addison at pumwesto sa taas niya. “Tell me what do you want babe?” I asked in a soothing voice habang hinahalik halikan siya sa leeg. “I want…..you…...me….” she said but I can’t understand. “Hmm?” I hummed at lumipat naman sa tainga niya para iyon ang halikan “I want you inside me.’’ She said breathlessly

I smile because of her answer at dahan dahan pinaglandas ang kamay ko mula sa tiyan pababa ng puson niya. I saw her take a deep breathe ng tumigil ang kamay ko sa taas ng telang tanging nagtatakipnsa kaselanan niya. “You want this? Tell me you want this Addison. Tell me you want me to take you.” I said to her. She looked at me straight in the eye and said, “I want you. Mark me. I’m all yours.” She answered that brought a big smile to my face. Nasa gilid lang din ng kama ang tatlo at nanonood sa ginagawa namin pero alam kong masaya din sila sa sinabi ni Addison Gumapang ako pababa ng pababa hanggang nasa tapat na ako ng kaselanan niya at dahan dahan binaba ang tanging telang sumasagabal sa pag angkin ko sa kanya. Para akong mauubusan ng hininga ng dahan dahan tumambad sa akin ang kaselanan niya. “Fucking shit” I almost thought ako ang nagsalita dahil ganyan din ang sasabihin ko kung hindi lang ako naunahan ni Marcus. She shaved it. I tried to smell it and God! I think I will get addicted to that smell. I tried to touch it but she already react, “I know this is your first time so I will ready you first before we enter you because you might not be able to handle our size.” I said

Inayos ko ang pwesto niya kaya ngayon nasa likod na niya si Axel habang nakasandal siya dito. Pinagigitnaan namin siya. I also asked Marcus and Leo to do their parts and bring Addison a pleasure she will never forget I’m touching her clit. Her moans are unstopable pero nakukulong ang mga ungol niya ng mga halik ni Axel. I continue to touched her clit until I feel that she’s already wet. When I think that she’s ready, dahan dahan ko nang pinasok ang isang daliri ko sa loob niya. Napaungol ulit siya pero may halong sakit ang ungol niya. “Shhh it’s okay Addison. The pain will eventually go away. I promise.” I said at nagpatuloy sa ginagawa ko. Matapos nga lang ng ilang minuto ay wala na akong nababakas na sakit sa mga ungol niya at napalitan na naman ito ng kasarapan kaya dinagdagan ko pa ng isang daliri ang pumapasok sa kaselanan niya. Binilisan ko pa ang paglalabas masok ng mga daliri ko hanggang sa maramdaman ko ang pagnginig ng kanyang buong katawan senyales na nakapag orgasm na siya. Hingal na hingal siya ng tanggalin ko ang daliri ko sa kaselanan niya at ilapit mga ito palapit sa bibig ko para tikman. Fuck! This is the sweetest juice I have ever tasted Inayos ko ulit ang pwesto ko at pumwesto paharap na ulit sa kanya. Umalis naman silang tatlo sa kama at pumwesto sa sofa na nandito sa loob ng kwarto ko. I take off my short and position myself in her entrance. Dahan dahan kong pinasok ang sarili ko sa kanya kaya napahiyaw siya sa sakit. Kinulong ko ang hiyaw niya sa

pamamagitan ng halik. Ginawa ko din itong distraction para hindi mapunta ang buong atensiyon niya sa sakit na mararamdaman niya. “Argh” I feel like I’m in cloud nine when I fully enter her. Pero kahit na sabik na sabik na ako ay hindi muna ako gumalaw at hinayaang medyo makaadjust siya sa size ko. “M-masakit…s-stop it! Pull it o-out!...” Ramdam ko ang sakit sa boses niya but I can’t stop anymore. Not now na nakapasok na ako at naramdaman ang paraisong matagal ko nang inaasam-asam. Matagal ko ng hinintay ito. Hinaplos-haplos ko ang mukha niya, “shhh it’s okay baby… focus on the pleasure, not on the pain.” I said bago pinaglakbay ang isa kong kamay pababa hanggang sa dibdib niyang hanggang ngayon ay may saplot pa rin at marahan itong hinaplos-haplos. Rinig ko ang mga ipit nitong mga ungol kaya alam kong tama ang ginagawa ko. Nang maramdaman ko na pwede na akong gumalaw, I slowly thrust my hips. “Aaahhhhh” “Fuckkkkkkk” Sabay naming hiyaw ng tuluyan na akong makapasok. Fuck! If this is a sin then I don’t regret going to hell just to taste this heaven again and again. “Ugh fuck! Ugh! ugh! Ugh!” I can’t find myself stopping. It’s so addicting. This is not the first time na makipagtalik ako but this is definitely the first time that I feel this way. “Ahh! Ahh! F-faster! Ahh!” Rinig kong sabi niya kaya mas binilisan ko pa ang paggalaw ko. Para kaming mga hayok na

hayok sa laman. But I don’t care how we look right now. All i know is that this is the pleasure that I have been searching for. Na hindi ko alam na sa pinsan ko lang pala matatagpuan. Ngayon ko lang napansin na nakasuot pa rin pala sa kanya ang tanging saplot niya para matakpan ang dibdib niya. Kaya walang kaano ano na pinunit ko yon kaya lumabas na ang dalawang bundok na kanina ko po gustong masilayan. Hinawakan ko ang kanang dibdib niya habang parang bata na sinipsip ko naman ang kabila. I heared her moan louder na lalong nagpadagdag sa pagnanasa ko kaya mas lalo ko pang binilisan ang pag indayog ko. “Ahh! Ahh! Ahh! Ahh!” “Argh! Argh! Fuck! Fuck! You’re ours Addison! You’re finally ours! And I will make sure that after this night wala ng ibang makakaagaw sayo. Fuck! Ughhhh!” I said as I shoot all of my cum inside her. Woooh! Natuyot ata utak ko don ah���� But finally! We have finally reached an actual sex scene. I know, this is probably the entire reason some of you even started reading this story But as you all know, this is the first sex scene I have ever written and I to be honest I kinda hate it. Like I’m cringing right now getting ready to post this. And pinilit ko lang talagang matapos ito ngayon para Christmas gift ko sa inyo (because I love you) and it’s already quarter to 3 so asahan niyong bangag ako. So I’M REALLY SORRY IF IT SUCKS (and seems like a rush)

Okay madami akong sasabihin pero sana pag aksayahan niyo ng oras para basahin: 1.) Eto ang sinasabi kong reason kung bakit natagalan ang pag update ko. As you all know this is my first story so definitely this is also my first time writing a smut. Hindi madali lalo na sa akin na wala pang experience sa mga ganyan na makakuha ng inspirasyon para magsulat ng gantong scene. So i’m sorry kung medyo matagal kayong naghintay sa update ko. Juicecolored! kung alam ko lang na ganito pala kahirap magsulat ng bed scene dapat pala hindi na ganitong genre ang ginawa ko char hahaha���� So yon sana naging worth it naman ang paghihintay niyo dito sa update ko na ito. 2.) I don’t know if you already realize but everytime na may gagawin sila kay Addy I switch the POV from Addy to one of her cousins. That’s because although feeling ko napaka twisted ng utak ko para makaisip ng ganitong klase ng story plot never akong sasang- ayon sa sexual harassment. That’s why I never use Addison’s POV sa mga ganitong klaseng scene (especially sa scene na ito) dahil hindi ko maimagine ang mararamdaman ng babaeng nasa katayuan ni Addison. 3.) Hindi ko na ginawang private ito dahil umpisa pa lang naman may babala na na may mature content itong story ko so please lang, be mature. Kung mareport man itong story ko dahil feeling niyo masyadong intense itong BS edi bahala na kayo. Basta di ko na uulitin ito kapag nareport ito. And 4.) May part 2 pa yan. Anong akala niyo tapos na? Isang pinsan pa lang yan. May tatlo pa����

(A/N: Warning: Intense mature content up ahead. You have been WARNED. Be responsible, sex isn’t for kids, I know I’m making bed scene but I never advised kids to do what I’m writing. PREMARITAL SEX IS NOT A THING A TEENAGER SHOULD BE PRACTICING) P.S. Ihanda ang tissue�������� 3rd Person’s POV Clyde feels like he’s in a cloud nine when he came inside of Addison. Mga ilang minuto pa ang nakaraan bago niya napagpasyahang hugutin ang kanyang espada sa loob ni Addison. Tinignan niya ang mukha ng dalaga. Bakas na bakas sa mukha nito ang pagod. Naghahabol din ito ng hininga. For Clyde, hindi sapat ang isang beses na pag angkin lang sa tagal ng panahon na hinintay niya na maangkin ito. Pero sa ngayon magpipigil muna siya. Kung tutuusin walang problema sa kanya kahit abutin pa sila ng umaga dito sa loob ng kwarto pero alam niyang hindi ganon ang kaso kay Addison. Masyado pang baguhan ang katawan nito para sa mga ganitong klaseng bagay. Ayaw niyang lagnatin ito kinabukasan. Kaya niyang maghintay. After all, after what happened tonight, he will make sure na hindi ito ang huli na gagawin nila itong lima. They will make sure na sa kanila lang si Addison.

After niyang hugutin ang buhay na buhay at tila walang kapaguran niyang alaga ay mabilis na sunod lumapit sina Axel at Marcus. Inalalayan nila paupo saglit si Addison para makaayos sila ng pwesto at pumwesto si Marcus sa likuran ni Addison samantalang sa harapan naman nito si Axel. Hinuli agad ni Axel ang mga labi ng dalaga habang ang leeg naman nito ang pinagtuunan ng pansin ni Marcus. Ang kamay ni Marcus na nakayakap sa beywang ng dalaga ay umakyat papunta sa dalawang bundok nito. Habang ang mga kamay naman ni Axel na nakahawak sa mukha ng dalaga ay naglakbay papunta sa pinakasensitibong parte ng katawan ng dalaga. Hindi maiwasan ni Addison na umungol sa pinaggagagawa ng mga pinsan niya sa kanya. Kahit kasi na mahahalata mo na wala sa huwisyo ang dalaga nararamdaman pa rin nito ang lahat ng nangyayari sa katawan niya. Ayan ang siniguro ni Clyde. He also wants Addison to feel good, not just them. “Hmmmm” mahabang ungol ng dalaga na nakulong ng mga halik ni Axel. Nang bitawan niya ang labi ni Addison ay siya namang dali daling palit ng labi ni Marcus. Unlike Axel who’s a bit soft and gentle kisser. Marcus likes it rough but slow. Para bang gusto niyang namnamamin ang bawat segundo na natitikman niya ang labi ng dalaga. Bumaba ang mga labi ni Axel mula sa leeg ng dalaga at nag iwan ng marka doon palatandaan na sa wakas, sa kanila na talaga ang dalaga. At sisiguraduhin nilang wala ng sinumang makakaagaw kay Addison mula sa kanila. Possessive? Maybe. Territorial? Definitely. Ang sakanila ay sakanila lang. And the moment they realize their feelings for

Addison, they already consider Addison na pagmamay ari nila. Nang makapag iwan na siya ng marka sa leeg ng dalaga ay bumaba naman siya sa dalawang bundok ng dalaga. Para siyang hayok na hayok na hayop na sinunggaban ang dibdib ng dalaga. Walang sawa niyang sinipsip ang kaliwang dibdib nito habang walang sawang nilalamas naman ang kanan. And vise-versa. Habang si Marcus naman ay naglakbay ang mga kamay papunta sa sensitibong parte ng dalaga. His left index and middle finger is sensually playing on Addison’s clit while his right index and middle finger slowly entering her. Dahan dahan na naglabas pasok. Dahan dahan. Hanggang ang kaninang dahan dahan ay onti-unting nagiging mabilis. Pabilis ng pabilis. “N-no…no…s-stop it…I’m…I’m cumming!” Nagmamadali na sabi ni Addison na tila hindi alam kung papahintuin ba o ipagpapatuloy ang sarap na nadarama niya. “Then cum for me sweetheart. Cum for us.” Bulong ni Marcus kay Addison at kinagat ang tainga nito. Tila nagsilbi itong hudyat para labasan ang dalaga. Habang naghahabol ng hininga ang dalaga at tahimik namang nakaupo at nanonood mula sa likod nila ang sina Clyde at Leo. They been jerking off for some minutes now, especially Leo. He can’t wait na siya naman ang makaangkin sa dalagang nakahiga sa kama at kasalukuyang pinapaligaya ng dalawa niya pang pinsan. And just by seeing her face when she cum, the two can’t help but to cum also.

Lambot na lambot na napasandal si Addison kay Marcus habang naghahabol ng hininga. The two can’t help but to feel their desire growing. Ang makita pa lang ang babaeng mahal niyo na labasan ay hindi na nila maiwasan tigasan. Well kanina pa naman talaga sabik na sabik ang mga alaga nila na angkinin ito pero ang makita na labasan ito ay nagbigay ng sobra sobrang pagnanasa na maangkin ito. “You go first.” Marcus said to Axel. Kung tutuusin pwede naman nilang sabay na angkinin si Addison pero alam nila na hindi pa ngayon ang tamang oras. Ayaw nilang mabugbog ng husto ang katawan ni Addison. May ibang pagkakataon pa naman. Hindi naman nag aksaya ng panahon si Axel at dahan dahan ng pumasok sa kweba ng dalaga, “Oh fuck!” Nasambit ni Axel ng tuluyan na niyang napasok ng buo ang kahandaan niya. Dahil sa kadulasan ng loob nito, mabilis siyang nakapasok sa dalaga. Nagsimula na siyang gumalaw, ” Argh! Argh! Goddammit!!” Hindi niyang maiwasan mabigkas dahil sa sarap na nadarama niya. Wala pang kalahating oras ng pasukin ito ni Clyde pero ang sikip ulit nito. Samantala habang binabayo ni Axel ang dalaga abala naman ang mga kamay at labi ni Marcus para paligayahin ang dalaga. Parang sabik na sabik na hinahalikan niya ang dalaga habang ang kanang kamay niya ay walang sawang nilalamas ang kanang dibdib nito. Ang kanyang kaliwang kamay ay naglakbay pababa sa clitoris ng dalaga at sensuwal na pinaikot ikot ang daliri niya dito. “Hmmm…hmmm…hmm” walang sawang ungol ni Addison na natatabunan ng halik ni Marcus. Hindi na niya alam ang

gagawin niya. Sobra sobra, sabay sabay ang sarap na nararamdaman niya. Hindi siya mapakali. May parang gusto siyang marating. Samantala napansin naman ni Marcus na hindi mapakali si Addison kaya kinuha niya ang dalawang kamay nito at sinabit sa leeg niya. Samantala patuloy lang ang pag ibayo ni Axel kay Addison. Pabilis ng pabilis. Pasarap ng pasarap. “Fuck! Fuck! Fuck! It feels so good! Dammit Ugh!” Ungol niya dahil sa sobrang sarap. Ilang beses ng may nangyari sa kanila ni Violet at sa iba pang mga babae bago naging sila ni Violet pero kay Addison niya lang naramdaman ang ganitong klaseng sarap at saya habang ginagawa ang ganitong bagay. Ganon siguro talaga kapag sa taong mahal mo ito ginagawa. It’s not just a simple sex. It’s not just a simple one night stand. It’s not just simple. It’s special. The heat, the feel, the desire. Kaya niyang itaya ang lahat ng meron siya para lang makasama ang babaeng nasa bisig niya hanggang pagtanda. Nararamdaman ni Axel na malapit na siyang labasan kaya hinawakan niya sa mukha ang dalaga at pinaharap sa kanya dahilan para magbitaw sa paghahalikan nila sina Marcus at Addison, “Cum with me Addison. Cum with me, babe” he said at hinuli ang labi ng dalaga. Ungol lang ang sinagot sa kanya ng dalaga kaya mas binilisan niya pa ang pag ibayo. Hinawakan niya ito sa dalawang hita nito at mas pinabilis pa ang pag indayog. Parehas na silang umuungol. Parehas gustong marating ang rurok ng kaligayahan. Parehas gustong marating ang langit.

At tulad ng inaasahan, wala pang isang minuto ay narating na nila ang langit na gusto nilang marating. Parehas hinihingal ang dalawa. Parehas gustong magpahinga pero masyado pang mahaba ang gabi para magpahinga dahil pagkayari nila mahabol ang kanilang mga hininga ay pinalitan agad ni Marcus ang pwesto ni Axel at walang babala na pumasok kay Addison. “Hmmm for fuck sake, Addison! You feels so good. I can’t wait to do this with you everyday.” Ungol ni Marcus. Latang lata na si Addison pero hindi niya pa rin maiwasan umungol dahil sa sarap na nararamdaman niya. Lalo pa ngayon na nilabas lang siya kani kanina lang. Sensitibo pa rin masyado ang buong katawan niya lalong lalo na sa bandang baba. Pagod na siya pero gusto niya pa rin marating ang langit. “I- i can’t…..n-not any…more …hmmm” daing ni Addison. Pagod na siya pero hindi niya maiwasan umungol lalo na ng may matamaan ito sa loob niya na nagparamdam sa kanya ng kakaibang kiliti at sarap. Ito din ang kanina pa natatamaan nila Clyde at Axel kanina na lalong nagpapabaliw sa kanya. Nawawalan na siya ng ulirat. Wala na siyang naiisip kundi ang sarap na paulit ulit pinaparamdam sa kanya ng mga lalaking ito. “My god hmmp!” Impit na ungol ng dalaga lalo na ng marating niya na naman ang rurok ng tagumpay. Nang maramdaman ni Marcus na nilabasan na si Addison ay mas binilisan niya pa ang pag ibayo sa dalaga. Walang tigil. Walang pahinga. Walang pagod na paulit ulit niyang nilabas pasok ang kanyang sandata hanggang sa naramdaman na niyang lalabasan na siya.

“Fuckkkk!” Mahabang ungol ng binata at pinutok ang lahat ng katas niya sa loob ng dalaga I’m suck at 3rd person’s POV so kung may nakakalito man na part pasensiya na. -Binibining A. 3rd Person’s POV Tumayo ang kanina pang tahimik na si Leo sa kinauupuan niya at lumapit sa kama kung nasaan ang parehas na hinihingal at balot na balot na ng pawis na sina Marcus at Addison. Pero kahit na balot na balot na si Addison sa kanyang pawis dahil sa patuloy na pakikipagtalik hindi nabawasan ang kagandahan nito sa paningin ng apat na lalaki. Tila nga nakadagdag pa iyon sa karisma ng dalaga. It makes her even more sexier. Tumayo na sina Marcus at Axel at lumayo kay at Addison at naglakad papunta sa mahabang sofa na kaninang kinauupuan ni Leo at kung saan nakaupo pa rin si Clyde. Tumigil si Leo sa gilid ng kama at tinignan si Addison. Nakapikit na ang mga mata nito at medyo stable na ang paghinga. Bakas sa mukha nito ang pagod at kagustuhan ng magpahinga. Pero hindi iyon ang kagustuhan ni Leo. Matagal na niyang gustong mangyari ito simula ng mapagtanto niya ang nararamdaman niya para sa sarili niyang pinsan. Kaya sinisigurado niya na wala ng makakapigil sa kanya na angkinin ito.

Not even Addison herself. Hinawakan niya ang balikat nito at binaliktad ang posisyon nito padapa. Ngayon nakabalandra na sa kanya ang nakapa kinis na likod nito. Ni hindi man lang nag react ang dalaga ng baliktarin niya ang posisyon nito. Hindi niya maiwasan mapangisi. Akala ata nito’y tapos na sila. Hinubad na niya saplot niya pambaba at pumwesto sa likuran ni Addison. Inuna niyang amuyin ang batok nito bago niya halikhalikan. Mga ilang minuto niya rin pinaghahalikan at pinag aaamoy ang batok at balikat nito bago siya lumipat sa tainga nito at bumulong “We’re still not done Addison. Di ka pa pwedeng magpahinga.” Bulong niya at dinilaan at kinagat ang tainga nito. He saw how his comment make her still. Ramdam niya ang kung paano napahinto ito sa kanyang pwesto na siyang nagpangisi ulit sa kanya. Hinawakan niya ang dalawang kamay nito at nilagay sa ulunan nito gamit ang isa niyang kamay tsaka bumulong ulit, “Breathe babe, breathe.” “I’m sorry babe…..” He whispered in her ears na lalong nagpatensiyonado sa balikat nito. “But I like it rough.” Pagpapatuloy niya sa sinabi niya. Hindi siya nagbibiro. Gusto niya siya ang dominante pagdating sa kama. Gusto niya nasakanya ang lahat ng control. But of course, he will make sure mag eenjoy din si Addison sa gagawin niya. Pinaglandas niya ang isa niya pang kamay mula sa batok nito pababa sa likod nito at pababa pa sa pang upo nito at

walang sabi sabing pinalo iyon na siyang nagpaigik kay Addison. “Hmmp” impit na ungol ng dalaga na siyang lalong nagpadagdag ng pagnanasa ng binata. Pinaharap niya ulit ito sa kanya at walang sabi sabi na hinalikan ito sa labi. Marahas. Mapusok. Mapanakop. Halos hindi na masundan ng dalaga ang kanyang halik habang si Leo naman patuloy na pinaglalakbay ang kanyang dila sa bawat sulok ng bibig ng dalaga. Naglakbay ang isa niyang kamay sa dibdib ng dalaga habang ang isa naman ay patuloy niya pa ring ginagamit pangkulong sa mga kamay ng dalaga. Hindi maiwasan mapaungol ulit ng dalaga. Hindi siya magkakaila na sa lahat ng pagtatalik na naranasan ito ang pinakamarahas. Tila gutom na gutom ito sa labi at katawan niya. Pero sa lahat din ng pagtatalik ito ang pinaka nakaramdam siya ng excitement dahil hindi niya alam kung ano pa ang pwedeng gawin sa kanya ng lalaking nakadagan sa kanya ngayon dahil sa matinding pagnanasa nito. Pagtapos niya pagsawaan ang labi ng dalaga ay binitiwan niya na rin ang mga kamay nito at bumaba ng bumaba hanggang sa makapantay na ng kanyang mukha ang sensitibong parte ng dalaga. “I’ll let you know how heaven feels like” he said at dumukmo sa sensitibong parte ni Addison. “Hmmmm” Ungol ni Addison at di maiwasang itaas ang kanyang likod dahil sa sarap na pinaparanas sa kanya ngayon ng lalaking nasa paanan niya.

Tila lalo naman ginanahan si Leo na paligayahin si Adisson ng marinig niya ang ungol ng dalaga. Gusto niya pang marinig ang mga ungol nito. Mas pinabilis niya pa ang pagdila sa tungkil ng dalaga habang ang dalawang daliri niya sa kanyang kabilan kamay ay ginamit niya at dahan dahan na pinasok sa kweba ng dalaga. Mas lalo naman napaungol ang dalaga ng madagdagan ang nararamdaman niyang sarap. Mula pa kanina ay pinaparanas na ng mga lalaking ito kung ano ang pakiramdam ng langit. Kung alam lang ni Addison kung sino ang mga nagpaparamdam sa kanya ng ganitong sarap ay siguradong ititigil niya ito agad at tatakbo palayo sa lugar na ito. Pero ang Addison na nasa kama ngayon ay wala sa huwisyo. Ni hindi na niya nakikita ang mga nasa paligid niya. Ni wala nga itong pakialam kahit nabigay na niya ang bagay na pinangako niya sa sarili na ibibigay niya lang sa lalaking papakasalan niya at mamahalin niya habang buhay. Ang alam niya lang ay gusto niya kung ano man ang ginagawa sa kanya ng mga lalaking ito. At kahit pagod, gusto niyang maramdaman ng paulit ulit itong sarap na pinaparamdam sa kanya ngayon. Muli na naman naramdaman ng dalaga ang kuryenteng dumaloy sa buong katawan niya ng maabot niya na naman ang rurok ng langit. Pagod na pagod at hingal na hingal ang dalaga ng makapagpalabas ito. Tinigil din naman ni Leo ang kanyang ginagawa ng makita niyang nakapagpalabas na ito. Umalis siya sa pagkakaharap sa hinaharap ng dalaga at muli pinabaliktad ang posisyon nito. Nang mapalitan niya na

ulit ang posisyon nito ay pumwesto siya sa likuran ng dalaga at dahan dahan pumasok dito. Muli na naman umungol ang dalaga sa dahil sa walang pasabi nitong pagpasok sa kweba niya. Samantala madali na lang nakapasok ang binata sa loob ng dalaga dahil sa katas na nilabas nito kani-kanina lang. Mula sa kanyang pwesto. Kitang kita niya kung paano pumula ang balikat at tainga ng dalaga. Kitang kita niya rin kung gaano kaumbok at kaputi ang pang upo nito. May kung anong sumapi sa kanya at tila gusto niyang makita kung paano pumula at bumakat ang palad niya sa pang upo nito. Samantala dahil kakapagpalabas lang ng dalaga ay medyo sensitibo pa ang nararamdaman niya kaya ng biglaang pumasok at mag umpisang maglabasmasok sa kanya ang binata ay doble ang sensasyong nararamdaman niya. Wala siyang ginawa kundi tanggapin ang lahat ng pag indayog nito at kung minsan nga’y sinasabayan niya pa ng bigla siyang makaramdam ng hapdi sa kanyang pwetan. “Ahhh!” Ungol niya ng hampasin nito ang kanyang pwetan. Akala niya’y titigil na ito kaya nagulat siya ng hampasin siya nito ulit at habang tumatagal ay mas lumalakas pa ang hampas nito. Pero tila may mali na nga ata talaga sa kanya dahil imbis na magalit siya dahil sa sakit at hapdi ng kanyang pwetan ay tila mas lalo pa siyang nasarapan at napaungol. Hindi niya alam pero mayroong kung ano sa pagpalo nito sa kanyang pang upo ang nakadagdag sa kanyang pagnanasa. “Ughh.” Ungol niya ulit ng hampasin siya nito sa huling pagkakataon bago dumukmo sa palapit sa kanyang tainga

“That’s right Addison. Moan for me” he said huskily then bite the side of her nape Hindi nilubayan ng binata ang batok nito hanggat wala siyang nakikitang marka na patunay na sa kanya na si Addison. Na sa kanila na si Addison. Matapos niyang markahan ang batok nito ay ang balikat naman ng dalaga ang pinag diskitahan niya. Hindi niya tinigilan balikat, batok at likod ng dalaga hanggang sa makuntento na siya sa dami ng marka na iniwan niya. Nang matapos siya sa ginawa niya ay hinawakan niya ang baba ng dalaga at pinaharap ito patagilid at tsaka niya inangkin muli ang mga labi nito. Habang nilalasap niya ang sarap ng mga labi ni Addison ay mas pinabilis niya pa ang pag indayog. Palakas ng palakas. Pabilis ng pabilis. Naiipit ng paghahalikan nila ang mga ungol na gustong pakawalan ng dalaga. Nagsisimula na namang hindi mapakali si Addison. Alam niya ang pakiramdam na ito. Ito ang pakiramdam na may malapit ka ng maabot. Masarap at nakakapanabik. Naramdaman naman ni Leo na malapit nang labasan si Addison ng biglang sumikip ang loob nito. “That’s right Addison, Cum with me…. cum with me baby arghhhhh!” He said at pinakawalan na sa loob nito ang katas niya. “Ahhhhh” ungol din ni Addison at tuluyan na ngang pinakawalan ang kanina niya pang gustong pakawalan.

Hindi na nakayanan ni Addison ang lahat-lahat ng nangyari sa kanya ngayong araw na ito. At paunti unti, tuluyan na niyang hinayaan ang kanyang sarili na magpakain sa pagod at antok Addison’s POV Paunti unti ay bumabalik ang aking kamalayan. Gising na ako pero hindi ko pa maidilat ang aking mga mata. Sobrang bigat at sakit din ng buong katawan ko. Para akong sumabak sa gyera sa sakit nito. Kahit hirap na hirap ay pinilit ko pa ring dumilat dahil di narin ako komportable sa kung ano mang mabigat na bagay na nakadagan sa tiyan ko. At ng tuluyan ko nang magawa iyon ang unang tumambad sa akin ay ang puting kisame. Sinubukan kong ibaling ang ulo ko sa kanan at kulang pa ang salitang gulat ng makita ko si Kuya Leo sa tabi ko. Binaling ko ulit ang ulo ko sa kaliwa at mukha naman ni kuya Marcus na mahimbing na natutulog ang aking nakita. Sinubukan kong umupo at muntik na akong mapahiyaw ng makaramdam ng sobrang sakit sa ibaba. Kahit nahihirapan ay pinilit ko pa ring umupo. Tsaka ko lang napansin na katabi din pala nila si Kuya Axel at Kuya Clyde. Hindi ko mapigilang manginig. Ang mga katabi ko ngayon ay apat na lalaking pinsan ko na walang saplot pang itaas. Kahit natatakot at kinakabahan ay unti-unti ko pa ring hinawakan ang kumot na nakabalot sa akin para kumpirmahan ang kinakatakutan ko. Napahawak ako sa aking bibig at pinigilan makalabas ang hikbi ko ng makita kong wala din ako kahit isang saplot. At dahil iisang kumot lang ang gamit namin. Nakumpirma ko ring wala silang saplot pang ibaba. Hindi ako tanga para

hindi maintindihan ang mga nangyayari. Tuloy-tuloy ang agos ng luha ko. Pinilit kong walang kumawalang hikbi sa akin at habang hawak-hawak ang kumot na nakatakip sa aking katawan ay dahan dahan akong gumalaw at naglakad paalis ng kama. Pero pag-apak ko palang sa sahig ay nanlambot na ang mga binti ko at bumagsak. My fall creates a loud noise that wake them up. “Addy!” I heard Kuya Axel shout at mabilis silang lumapit sa akin not minding na nakahubad pa rin sila. “NO! WAG KAYONG LALAPIT!” sigaw ko habang hindi pa rin nakatingin sa kanila. Marahil ay pumasok na sa isip nila na hubad-baro pa rin silang apat ng hindi ako makatingin sa kanila. “Shit!” Rinig kong mahinang sigaw ni Kuya Leo at madali silang nagsuot pang ibaba. Nang makapsuot na ay naramdaman ko ulit silang naglakad palapit sa akin, “NO! SABI KO WAG KAYONG LUMAPIT!” halos nag eeskandalo ko nang sigaw dito. Pero hindi pa rin sila nakinig at lumapit pa rin sa akin. Pinaka unang lumapit si Kuya Clyde at niyakap ako. “NO! BITAWAN MO AKO! BITAWAN MO AKO!” I shouted hysterically. At pinipilit magpumiglas at kumawala sa mga bisig niya. Paulit ulit ko rin siyang pinaghahampas at nagbabakasakaling bitawan niya ako. Ilang minuto din akong ganon hanggang sa mapagod ako at hingalin pero kahit minsan di niya inalis ang pagkakayakap

niya sa akin. Inaalo niya lang ako at pilit pinapakalma, “Shhh. It’s okay, everything will be okay Addison.” Bulong nito sa akin at paulit ulit hinaplos ang likod at ulo ko. Pinunasan ko ang luha sa mukha ko at hinawakan siya sa magkabilang balikat, “Kuya Clyde tell me! Tell me hindi totoo ito! Sabihin mo sakin! Hindi naman totoo itong naiisip ko, diba? Diba!?” I ask him aggressively a pilit siyang niyuyugyog. Hindi nito sinagot ang mga tanong ko. Nakatingin lang ito sa akin. Akala ko ay wala man lang sasagot sa kanila ng biglang magsalita si Kuya Axel… “I’m sorry Addison.” Rinig kong sabi niya kaya nabaling ang tingin ko sa gilid ko kung saan siya nakapwesto. Kitang kita ko ang lungkot at sincerity sa kanyang sinabi. Kung nasa normal na sitwasyon lang sana kami at normal na pag aaway lang ito ay baka napatawad ko na siya agad. Pero malayong malayo ang sitwasyon na ito sa normal. “N-no! I-i know wala namang may gusto ng nangyari na ito diba? Pare-parehas lang kayong nakainom? A-at ako, b-baka nakainom lang din ako ng h-hindi ko namamalayan kaya wala akong m-maalala sa mga n-nangyari kagabi” Pilit kong pangungumbinsi sa kanila… at sa sarili ko. Nakatingin lang ako sa tatlo ko pang pinsan na nasa tabi ko ng may humablot ng balikat ko paharap. “Look at me, Addison. Look at me.” Kuya Clyde said seriously at tinignan ako sa mata ng diretsiyo. “We still remember everything that happened last night. The alcohol has nothing to do with us loving you, Addison” he said

“W-what?... W-what do you m-mean?” I said, clearly not understanding what he is trying to imply. “We love you Addison. Matagal na. Hindi bilang pinsan. At lalong hindi bilang isang kapatid. We love you like how the man should love his woman. Matagal na kitang mahal. Matagal ka na naming mahal, Addison. And if last night was the only chance we had to prove to you how much we loved you, then I don’t regret grabbing that chance” Kuya Clyde said to me. Para akong nabato sa pwesto ko sa mga naririnig ko ngayon mula mismo sa bibig niya. I turned my head sa tatlo ko pang pinsan. Hinihintay ko ang pagtanggi nila sa paratang ni Kuya Clyde. Hihintay ko na sabihin nila na hindi totoo ang lahat ng sinabi ni Kuya Clyde. At ng wala man lang nagsalita sa kanila para akong upos na sigarilyo na nanlumo sa kinauupuan ko. “H-how can you say that? How can you do THAT? To your own cousin?” Ni hindi ko na pinigilan at luha at hikbi na lumalabas sakin. Ang bigat bigat ng pakiramdam ko. Ang bigat bigat ng puso ko. “Addiso—” “How can you act like that!? Ha!? Paano niyo nagagawang kumilos ng ganyan samantalang ako diring diri sa sarili ko dahil yung puring pinakaiingat-ingatan ko naibigay ko sa mismong mga pinsan ko!? TELL ME! HOW CAN YOU ACT AS IF EVERTHING IS FINE WHEN YOU KNOW THAT WHAT WE DID IS WRONG!?” i said at nag umpisa na ulit maghisterikal. “No Addison. Wag kang mag isip ng gan—” pinutol ko na kung ano mang balak niyang sabihin.

“Paano ako hindi mag iisip ng ganito ha!? Tell me!? What we did is wrong. It is a sin. This is fucked up! Hindi niyo ba nakikita ha? Magpipinsan tayo! Magpipinsan tayo! Sa mata man ng tao o ng diyos. Kahit saang anggulo niyo man tingnan, imoral ang ginawa natin! MALI ANG GINAWA NAT—” Hindi ko natuloy ang sinasabi ko ng hablutin ulit ako ni Kuya Clyde sa balikat at pilit pinaharap sa kanya “I don’t fucking care!! We don’t give a goddamn fuck kung ano mang sasabihin ng ibang tao!! All we know is that we love you. And that’s what matter the most” gulat na gulat akong nakatingin sa kanya. “Y-you…. p-paano…paano mo nasasabi yang mga ganyang bagay? Kuya Clyde magpinsan tayo! Mag.pin.san. ta.yo baka makakalimutan mo!!” Paulit ulit kong paalala sa kanya. Hindi ko mapigilan ang panginginig ng buong katawan ko. What happened last night (even though I don’t remember it) is already to much for me. But confessing their feelings for me and admitting that they still had conciousness when we did ‘it’ yet they still give in to their desire last night is something I can’t take. “Addison---” i think Kuya Leo will try to explain but I give him no time para magpaliwanag at pinutol na ang kung ano mang nais niyang sabihin sa akin at pinilit na tumayo sa sahig na kinauupuan ko. Nakita ko naman ang pag panic nila ng makita nilang hirap akon tumayo at ng magpakawala ako ng impit na aray. Sinubukan nila akong alalayan pero hindi ko tinanggap ang kamay nila. Walang paalam na nag umpisa akong maglakad palabas ng kwartong ito kahit nahihirapan at nagdire-diretsyo patungo

sa kwartong pinagamit nila sakin. Balak pa sana nila akong sundan pero sinarado ko agad ang pintuan. Alam kong pwedeng pwede nilang buksan itong kwarto na ito dahil sa kanila itong rest house na ito. Pero mukhang nakuha naman nila na gusto ko munang mapag isa. Tuloy tuloy ang pag agos ng luha na naglakad ako papasok ng banyo. At doon may malaking salamin akong nakita. Dahan dahan kong tinanggal ang kumot na nakabalot sakin at lalo akong napaiyak ng makita ko ang itsura ko ngayon. Gulo ang buhok ko at maga ang mata ko dahil sa patuloy na pag iyak. Ang katawan ko. Punong puno ng hickeys ang leeg at batok ko pababa sa dibdib ko. At kung paano nila ako kausapin kanina. Parang hindi sila ang mga pinsang nakilala at nakasama ko mula pagkabata. Paano nila nagawa sakin ito? Silang apat na tinuring ko na bilang nakatatandang kapatid ko. Dali dali akong pumasok sa shower at binuksan ito. Hinayaan kong umagos ang tubig sa buong katawan ko. Nanguha ako ng sabon at marahas na sinabunan ang buong katawan ko. Nagbabakasakaling mawala ang markang iniwan nila sa akin. Habang tumutulo ang tubig ay siya ring pagtulo ng luha ko. Kahit hindi buo at medyo malabo ay medyo naalala ko na ang mga nangyari kagabi. “AAHHHH!” hindi ko maiwasang sumigaw at malakas at pagalit na binato ang sabon sa sahig. Lalo akong nagalit at nandiri sa sarili ko ng makapasok na sa isipan ko na hinayaan ko lang silang apat na angkinin ako kagabi. Ni hindi man lang ako pumiglas. Ni hindi man lang ako

nanlaban. Hindi ko alam anong nangyari sa akin kagabi at naging ganon ako. Ni hindi ko man lang akalain na ang masayang araw sana ng birthday ko ay siya ring magiging araw na pinaka kamumuhian ko. Addison’s POV Nang pagbuksan na ng mga maid ang gate at nakapasok na ang kotseng sinasakyan namin sa loob ng mansion nila lola ay dali dali na agad akong naglakad papasok ng mansion at dire-diretsong naglakad papasok ng kwarto ko. Ni hindi na ako nag abalang kunin ang mga gamit ko dahil hindi ko na matagalan ang ilan pang minuto na kasama sila. Isa pa, sigurado naman akong iaabot na nila iyon kila manang. Ni hindi ko na matandaan kung paano kami nakauwi. Basta pagkalabas ko ng bathroom ay naglakas loob akong sabihin sa kanila na gusto ko ng umuwi. Kung ako lang, mas gusto ko nang umuwi mag isa. Ayoko munang makasama at makita sila pero hindi pwede iyon dahil sila lang an may alam kung paano paandarin ang yate. Hindi ko rin masyadong alam yung lugar na pinuntahan namin. Habang nasa yate ay wala akong imik. Hanggang sa biyahe namin sa kotse ay tahimik lang din akong nakamasid sa labas. Sinubukan nila akong kausapin at mag explain pero tuwing gagawin ko iyon ay lumalayo o di kaya’y nagpapasak ako ng earphone sa tainga ko. Ayoko muna silang kausapin. Hindi ko pa kaya. Sarado pa ang isip ko at hindi pa kalmado ang puso ko. Alam ko namang wala ng mababago eh. Nangyari na ang nangyari at naibigay ko na ang pinaka iingat-ingatan ko sa mga pinsan ko pero hindi ko pa sila handang kausapin lalo na’t kung ipipilit pa rin nila yung bawal nilang lang ibig.

Pagkapasok na pagkapasok ko sa kwarto ay humiga agad ako at nagtalukbong ng kumot. At doon, muling umagos ang mga luha ko. Hindi ko alam gagawin ko. Nagagalit ako sa kanila. Gusto kong magsumbong. Gusto kong may mapagsabihan ng nangyari. Gusto kong makahanap ng karamay ngayon. But at the same time ayokong may makaalam ng nangyari. Ano na lang ang sasabihin ng iba? Nila Lolo’t Lola? Nang mga magulang nila? Nang mga tao? Mga ilang minuto pa ay nakarinig ako ng katok mula sa labas ng kwarto ko. Akala ko ay isa sa mga apat iyon kaya nakahinga ako ng maluwag ng marinig ko ang boses ni Manang Celia “Addison pwede ba akong pumasok?” Rinig kong mahinahong tanong nito mula sa labas. Gusto kong tumanggi dahil gusto kong mapag isa ngayon pero ngayon ko lang din napansin na dahil sa bigla biglang sulpot ng mga problema at iniisip ko ngayon, parang gusto ko lang ng may makausap. Pinunasan ko muna ang mga luha ko bago ko sinabi, “Bukas po yan, manang” mahinang sagot ko dito. Mukhang kahit mahina ay narinig naman nito ang sagot ko dahil biglang bumukas ang pinto. Naglakad ito palapit sa kama at umupo sa gilid. Umupo rin naman ako at sumandal sa ulunan ng kama. “May problema ba anak? Pansin ko kasi ni hindi ka man lang nagpaalam sa mga pinsan mo kanina at dire-diretso ka lang pumasok dito sa kwarto mo. Balak ka pa nga sana nilang puntahan dito pero mas minabuti na lang nilang wag kang abalahin. May problema ba anak? Nagkaroon ba kayo ng

pagtatalo ng mga pinsan mo habang nandon kayo sa pinuntahan niyo?” Bakas sa mukha nito ang pag aalala habang nagtatanong Gusto kong sagutin si manang pero may kung anong pumipigil sa akin. Ayoko. Ayokong malaman ng iba ang nangyari sa lugar na iyon. Ayokong malaman ng iba ang ginawa nilang apat. Mukhang nakumpirma niya naman na nagkaroon nga ng alitan sa aming mag pipinsan ng hindi ako sumagot sa tanong niya. “Sigh. Oh siya sige! Okay lang sa akin anak kung ayaw mong sabihin yang problema ninyong magpipinsan pero sana kung ano man iyang alitan niyo na yan, nawa’y maayos at maresolba” nakangiting sabi nito sa akin. Sinuklian ko rin naman siya ng maliit na ngiti. Muntik ko nang makalimutan, “Manang sila Lola po asan? Di pa po ba sila nakakauwi?” Mahinang tanong ko kay manang ng mapansin kong hindi ko man lang sila nasalubong sa ibaba. “Wala pa sila anak. Nasa ibang bansa pa rin hanggang ngayon. Pero wag kang mag alala. Sinabi naman na nila sa akin na baka bukas o sa makalawa ay makabalik na sila” pagbibigay alam nito sa akin na tinanguan ko naman. “Oh siya! Alam ko pagod ka sa biyahe. Sige na at magpahinga ka na. Hindi na kita aabalahin. Bumaba ka na lang o di kaya’y tawagin mo ako kapag nagutom ka” sabi ni Manang Celia at tumayo na at inayos ilagay ang kumot sa akin. “Salamat manang” at ngumiti sa kanya. Sinuklian niya din naman ako ng ngiti at naglakad na palabas ng pinto.

Nang tuluyan ng makaalis si Manang ay wala sa loob na napabuntong hininga ako at tumingin sa kisame. Hindi ko alam kung paano ko pa patutunguan silang apat matapos ng nangyari sa resthouse. Kinabukasan ng pag uusap namin ni manang, tulad nga ng sabi niya dumating na sila lolo’t lola mula sa business trip nila. Buong araw ay nakakulong lang ako sa kwarto ko hanggang sa dumating silang dalawa. They ask me what’s wrong but I can’t just tell them na may nangyari sa amin ng mga pinsan ko. I can’t. I just can’t. Hindi ko alam kung dahil ba sa hiya o dahil sa takot sa maari nilang isipin o sabihin sa nangyari saming lima sa isla ay naging malaking dahilan kung bakit tila hindi ko mabuka ang bibig ko at sabihin sa kanila ang totoo. Unfornately, they misinterpret my silence. Akala nila nagtatampo ako dahil hindi sila nakasama sa birthday ko dahil nga sa importanteng business na inayos nila. Itinanggi ko naman ang hinala nila pero hindi sila naniwala sa akin. Even though I insist many times na hindi iyon ang dahilan kung bakit ako ganito hindi pa rin sila naniwala. Kaya in the end they decided na magkaroon ng kahit simpleng pagsasalo para icelebrate ulit ang naging birthday ko. To be honest wala naman sa akin kung magkaroon ulit ng simpleng pagsasalo para icelebrate muli ang birthday ko because to be honest after everything that happened gusto ko lang ulit makasama at makabonding silang dalawa. But what I didn’t expect ay ang imbitahin din nila ang apat na taong pinakaayaw kong makita.

Muli ko na naman naramdaman ang takot na naramdaman ko kanina ng ianunsiyo sa akin nila Lola na inimbitahan din niya silang apat. “Iha, nakalimutan ko palang sabihin sayo. Inimbitahan ko na rin pala sila Leo para saluhan tayo sa hapagkainan mamaya.” Anunsiyo sa akin ni Lola habang hinahalo niya ang niluluto niyang ulam. Napatigil naman ako sa pag aayos ng mga pinggan sa lamesa ng marinig ko an sabi niya. “A-ano po?” Parang kinapusan sa hininga na tanong ko. Hindi ko napigilan na mautal ng itanong ko ito dahil isipin ko pa lang na makikita ko ulit silang apat ay nakakapanglambot na ng tuhod. Mukhang hindi naman napansin ni Lola ang takot at kaba sa tono ng boses ko. Pati ang gulat kong ekspresiyon dahil nakaharap pa rin ang likod niya sa akin habang nagluluto siya. “Yes I know nakasama mo na sila sa mismong birthday mo pero naisipan ko na rin na imbitahin na rin sila sa simpleng pagsasalo salo natin ngayon kasi namiss ko din sila noong nawala kami saglit. Okay lang naman iyon sayo diba, iha?” Tanong niya sabay lagay ng iba pang mga sahog sa niluluto niyang ulam. Hindi naman ako nakasagot sa tanong niya. Naramdaman ko ang takot na bumalot sa buong katawan ko. Bigla ko na lang naibaba ang hawak-hawak kong pinggan sa mesa dahil biglang nanginig ang mga kamay ko. Because of this, it creates a loud noise kaya wala sa oras na nabaling ang tingin sa akin ni Lola. “Iha, may problema ba?” Nag aalalang tanong nito sa akin.

Binigyan ko naman siya ng ngiting alam kong pilit at pinilit siyang sagutin kahit nararamdaman ko pa rin ang panginginig ng mga kamay ko. Tinago ko ang mga kamay ko sa likod ko para hindi niya makita. “O-okay lang po ako ‘La. Du-dumulas la-lang po sa kamay ko.” Pagsisinungaling ko. Tinignan niya pa ako ng ilang minuto bago magpasyang magsalita ,” Sige. Magready ka na lang, iha. Mag ayos ka na because they’ll be here in an hour. Hayaan mo na lang na ang mga kasambahay ang tumapos diyan sa ginagawa mo ” sabi nito at dinala na ako palabas ng kusina para makapag ayos daw ako. “Iha? You okay?” Nawala ako sa iniisip ko ng marinig ko na may tumatawag sa akin. Nakita ko naman na nakatingin silang lahat sa akin. “P-po?” I said at tinignan lang si Lola na siyang katabi ko sa hapagkainan at diya ring tumawag sa akin. Ayokong bumaling sa ibang direksiyon dahil ayokong makita ang mga reaksiyon nila. “Are you okay iha? Pansin ko kanina ka pa parang wala sa sarili. May problema ba?” Nag aalalang tanong nito sa akin at hinawakan ang isa kong kamay na nakapatong sa mesa. “I-I’m okay Lola, may naalala lang po ako. M-may tinatanong po ba kayo?” Tanong ko sa kanya at pinilit pasiglahin ang boses para hindi na sila mag-alala pa ni Lolo. Nagpakawala muna siya ng malalim na buntong hininga bago nagsalita muli, “We are asking you kung anong nangyari sa birthday mo, iha. Kamusta naman ang celebration niyo magpipinsan?” She asked at binaling naman ang mga tingin sa kanilang apat na siyang katapat namin ng upuan at muling nagsalita, “You know We’re very sorry mga apo at hindi kami nakasama ng Lolo niyo sa

birthday celebration ni Addison. Kaya nga naghanda ulit ako para samahan ulit kayong icelebrate ang birthday niya even though I know medyo late na.” Pagtatapos niya ng kanyang sinasabi. “It’s okay ‘La. Naiintindihan naman namin na urgent at importante ang business na pinuntahan niyo sa Spain.” Kuya Clyde replied. “And about naman sa tinatanong niyo…” panimula muli nito at tumingin sa akin. Bigla naman ako napaiwas ng tingin at tinuon ang atensiyon sa pagkain na nasa aking harapan. Even though I’m not looking at him. I can still feel his gaze on me. “Maayos naman po ang celebration namin sa isla, Lola. We enjoyed our time there.” Sagot nito sa mababang tono na nagbigay ng kilabot sa buong katawan ko. I excuse myself to them and said na pupunta lang ako sa restroom. But I actually go straight to my room. Even though ilang months pa lang ako dito sa mansion nila Lola, my room become my comfort zone. Parang yung kwarto ko lang sa dati naming…. bahay. Pinilit kong alisin sa isipan ang mga alaala ko sa dati naming bahay at dumiretso sa bathroom dito sa loob ng kwarto ko. Naghilamos lang ako at pinilit kong pakalmahin ang sarili ko. Nang maramdaman kong medyo kumalma na ako napagpasyahan ko ng lumabas. What I didn’t expect is to see him standing in the doorway. Addison’s POV I tried to ignore him and just walk straight out of the room but I didn’t expect him to block me before he casually closed the door.

“Let me go.” Mahina pero may diin na sabi ko habang pilit pinapakalma ang pagtambol ng puso ko. “I won’t allow you until I talk to you.” Seryosong sabi nito sa akin. “Naghihintay na sila Lola sa baba. So Please lang! Palabasin.mo.na.ako.” I said at pinapanatili na mahina lang ang boses dahil baka may makarinig sa amin. I doubt naman na maririnig kami nila Lola mula sa baba. Pero yung mga maids? We’re not sure. Baka anytime may pumunta dito sa second floor at marinig kami. Kaya kailangan ko pa ring mag-ingat. Hindi niya pinakinggan ang sinabi ko at tinignan lang ako ng diretso sa mata at nagsimulang maglakad patungo sa kinaroroonan ko. Nagsimula naman ako kabahan at dahan dahan din akong naglakad paurong. “What do you think you’re doing? May balak ka pa bang dagdagan yung mga kasalanan niyo sakin?” Hindi pa rin siya nagsalita at naglakad pa rin papunta sa akin. Akala ko ay kung anong gagawin niya pero nagulat ako ng makulong ako sa init ng mga bisig niya. “I miss you. Damn! even though it’s been only a day since I last saw you, still I already missed you” mahinang bulong nito habang nakayakap pa rin sa akin. I’m mad pero hindi ko ikakaila na naramdaman ko ang pangungulila at sinseridad sa boses niya. Ilang segundo lang ako parang tuod na nakatayo bago ako natauhan at tinulak siya palayo. Naman Addison! Sa simpleng ganon lang nawawala ka na sa sarili mo? Baka nakakalimutan mong pinsan mo pa rin sila?

Pero may nangyari na sa inyo… Ipinilig ko ang ulo ko at pinilit alisin ang mga iyon sa aking isipan, “Ano pa bang gusto niyo ha? Bakit niyo ginagawa ito? Di man lang ba kayo nagsisisi sa ginawa niyo?” Ang lakas ng loob nilang tanggapin ang imbitasyon ni Lola gayong alam naman nilang ni hindi ko nga sila magawang tignan. Makasama pa kaya sa hapagkainan? “Gusto lang kitang makausap Addison.” He said to me seriously. Hindi ko naman maiwasan tumawa ng pagak, “Usap? Gusto mo makipag-usap? Sige nga Kuya Marcus anong pag uusapan natin? Ha? Tell me! Kung paano niyo pinagsamantalahan ang kahinaan ko sa isla? Ha? Ganon ba? Ganon ba gusto mong pag-usapan natin? Ha? Tell me! TELL ME!!” Hindi ko na napigilan ang sarili kong sumabog at lumuluhang lumapit sa kanya at pinagsusuntok siya sa dibdib. Dahil sa mga naghalo-halong emosyon hindi ko na napigilan ang sarili ko. Ni wala na nga akong pakialam kung may makarinig man sa akin. Ang gusto ko lang mailabas itong galit ko. Itong hinanakit ko. Gusto ko malaman nila kung anong nararamdaman ko ngayon. Hindi man lang siya lumaban at hinayaan lang akong pagsusuntukin siya hanggang sa ako din ang mapagod. Para akong upos na kandila na napaupo sa lapag. Nakakapanghina. Nakakapanglambot. Nakakaubos ng lakas. Ginaya niya ako at umupo din kaharap ko. Hinawakan niya ako sa mukha at dinala ako papalapit sa kanya. Hinalikan niya ako sa noo at muling kinulong sa mga bisig niya. “Shhh I’m sorry. We’re sorry, Addison. Please don’t cry. The last thing I want is to see you cry.” He said at patuloy akong

inaalo habang nakayakap pa rin sa akin. Hindi ko alam kung dahil ba sa kaiiyak ko pero wala na akong lakas para itulak at palayuin siya sa akin. Hinayaan ko lang na nasa ganito kaming posisyon. Mga ilang minuto din kaming nasa ganon lang na posisyon hanggang sa naisipan niyang ilayo saglit ang mukha kong nakasandal sa dibdib niya at pinagpantay ang mga mukha namin. I don’t know why but there is something in his eyes that facinates me. There is something in it that…. attracts me. Bata pa lang kami lagi ko nang napapansin kun gaano kaganda ng mga mata niya. Kung gaano kahaba at bumagay ang mga pilik mata niya sa mga mata niya. Sa sobrang titig ko sa mga mata niya I didn’t know na untiunti na rin palang nagkakalapit ang mga mukha namin. Hanggang sa naramdaman ko na lang na may malambot at medyo mainit na bagay ang dumampi sa labi ko. Medyo matagal din na magkalapat lang ang mga labi namin hanggang sa dahan dahan niya itong pinagalaw. Hindi ko alam kung dala lang ba ng emosyon. Nang mga nangyayari o nang mga binibitawan niyang mga salita pero nagpadala ako. Once again nagpadala ako sa tukso. But this time around alam ko na ang mga nangyayari. May malay ako. Alam ko ang nangyayari sa paligid ko but still… nagpadala ulit ako sa tuksong nagngangalang Marcus Natividad. Hinawakan niya ang magkabilaang pisngi ko at ginalaw ang mga labi niya. Nang maramdaman niyang nakasarado pa rin

ang mga labi ko ay kinagat niya ang ibabang labi ko na naging dahilan para buksan ko ito. Once I open my mouth he let his tongue go inside of my mouth and explore it. Wala siyang pinalampas. And maybe because of the heat of the moment I unintentionally put my arms around his neck. Mukhang naramdaman niya iyon dahil mas lumalim pa ang paghalik niya. Wala na ako sa sarili. Darang na darang na ako sa kasalanang pinaranas nilang apat sa akin. Wala sa sarili na sumasabay na rin ako sa mga halik niya. Hindi ko alam na ganito pala ang isang halik. Parang alak. Nakakalasing. Nakakawala ng ulirat. Mula sa pisngi ay naglakbay ang isa niyang kamay papunta sa likuran ko at mas hinatak ako palapit sa kanya. Ngayon halos wala ng hangin ang makakadaan sa pagitan ng mga katawan namin. Nang tila magsawa siya sa mga labi ko ay dahan-dahan ng naglakbay ang mga labi niya pababa sa tenga ko, pababa sa leeg ko. Hindi ko alam pero bigla akong natauhan sa mga pinaggagagawa namin. Mabilis ko siyang tinulak palayo sa akin. “No! No no no! We shouldn’t do this. We shouldn’t do this Kuya Marcus. Mali ito.” Paos at naghahabol ng hiningang sabi ko sa kanya. Samantala parang baliwala lang ang sinabi ko at pagtulak ko sa kanya dahil lumapit siya ulit sa akin at nagsalita, “No

Addison. Look at me! Look at me babe.” Sabi nito at hinawakan ang magkabilang pisngi ko para ipaharap ako sa kanya. “There is nothing wrong with this, okay? There is nothing wrong on showing what you really feel.” He said while staring at me with a visible adoration in his eyes. Bigla naman nabuhay ang inis sa akin at hindi ko mapigilan ang pagkunot ng noo ko. Inalis ko ang mga kamay niya sa pisngi ko, “Don’t sugarcoat it Kuya Marcus. Alam mo sa sarili mo na mali ito. Ni hindi nga dapat ito nangyari in the first place. Ang tanga tanga ko kasi eh. Nagpadala ako sayo! Alam ko ng mali pero ginawa ko pa rin!” Naiinis ako sa sarili ko. Napakahina ko. Ang bilis kong bumigay. Ang bilis magiba ng pader na pilit kong inilalagay sa pagitan namin. Tila wala talaga itong kadala dala dahil muli na naman nitong hinawakan ang mga pisngi ko, “Hey hey Addison, don’t be so harsh on yourself. Hindi mo kasalanan. It’s my fault. I initiate the kiss. Don’t blame yourself” tila pinapalubag-loob na sabi nito sa akin. “You know what? You’re right. This is your fault. You’re the one who initiate the kiss. Why do you even do that? I thought you are already sorry for what you all did to me on the rest house?” Nakakunot na tanong ko dito. Nakita ko din kung paano kumunot ang noo nito, “I am sorry because we did it without your concent. Pero hindi ko pinagsisisihan ang nangyari sa atin, Addison. What happened in the rest house is the best thing that happened in my life. I love you Addison. More than anything in this world.” “Hindi niyo ba talaga naiintindihan ang sitwasyon ha? Magpipinsan tayo! Sa mata ng Diyos at mata ng mga tao

mali ito! This is wrong and this shouldn’t happen in the very first place!” “Do you think we even care kung anong sasabihin ng ibang ta---” “Well I care! I care sa sasabihin ng ibang mga tao! Baka nakakalimutan mong hindi lang tayo simpleng pamilya. We are Natividad. Kilala ang pamilya natin, Kuya Marcus. At once na malaman ito ng mga tao pagpepyestahan na tayo ng buong mundo. Hindi mo ba naiisip yon ha? Hindi mo ba naisip ang sasabihin ng mga tao? Nang mga kamag-anak natin? Nila Lolo’t Lola? ” I pull my hair out of frustration. Bakit hindi nila maintindihan? “We will sort this out, okay? We promise you kami nang bahala sa problema na ito. You don’t have to worry about it babe. We will cross that bridge when we get there, okay? But for now all I know is that we will not let you go. Never. Not after what happened between us, Addison.” Sabi nito pangpapalubag-loob sa akin. But I can see the determination in his eyes. Well hindi ako magpapatalo. Kung nakapagdesisyon na siya, pwes nakapagdesisyon na rin ako, “You’ve really gone mad, Kuya Marcus. You’ve all gone mad. Kayong apat.” I said to him seriously, “kung hindi ko talaga kayo magigising diyan sa kahibangan niyo na yan… pwes ako na mismo lalayo sa inyo.” Pagpapatuloy ko. And I think that is the last straw to him. I see how the sanity left his eyes before he come forward to me at hinawakan ang magkabilang balikat ko, “And that is last thing that you will do Addison. To leave me. To leave us. Because I promise you, we will find you, Addison. You cannot escape from us.

We will follow you everywhere, even in the deepest pit of hell.” He said to me seriously bago lumabas ng kwarto. Hindi ako makagalaw sa kinaroroonan ko kahit na wala na siya. Nanginginig pa rin ako. Is that really Kuya Marcus? Siya ba talaga yung pinsan kong nakasama ko paglaki? Never in my life that I imagine Kuya Marcus to be like this. He is always calm and collected. But earlier, he look and act like a mad man. Nanginginig kong naipatong ang kamay ko sa bibig ko para pigilan ang mga hikbi ko. Diyos ko, ano ba ito? Bakit nangyayari itong mga ito? No. I can’t. Ayoko na. Ayoko na dito. Gusto kong umalis. Gusto kong magpakalayo-layo. Kahit saan okay lang. Basta malayo sa kanila. Nanginginig kong kinuha ang cellphone ko sa bulsa ng pantalon ko at dinial ang numero ng taong alam kong makakatulong sa akin. Wala pang tatlong ring ay sumagot na ito. “Help me please. Help me get away from here.” Leo’s POV The dinner went smoothly. Although hindi mapagkakaila ang awkward atmosphere sa pagitan ni Addison at naming apat, fortunately, mukhang hindi naman napansin iyon nila Lolo’t Lola. Nang magpaalam saglit si Addison ilang minuto lang ay sumunod din agad si Marcus and to be honest akala ko may

nangyari ng masama ng hindi pa rin bumababa si Addison. Dapat nga ay ipapatawag na sila ni Lola sa isang maid ng bumaba si Marcus at sinabing masama daw ang pakiramdam ni Addison at mukhang hindi na makakasama pa sa hapagkainan. We know na malaki pa rin ang galit sa amin ni Addison but we also know that in time matatanggap niya rin kaming apat as someone she will be with for the rest of her life. Yes, I am sorry for what we did in the rest house pero lolokohin ko lang ang sarili ko kung sasabihin kong hindi ko nagustuhan ang nangyari. What happened that night is probably the best time of my life. That night our bodies became one. Her kiss, her touch, her warmth. Lahat yon hinahanap hanap ko. It’s like I’ve become addicted to her. And I admit after that mas lalong lumalim ang pagnanasa kong mapasaakin siya but unlike Clyde, I’m willing to do it in the right way. Not by forced. Naguguluhan pa lang siya at natatakot sa sasabihin ng ibang tao sa magiging relasyon naming lima kaya hindi niya pa matanggap ang sitwasyon namin and I understand that. She just need some time. And I’m willing to give it to her. Hindi ko lang alam sa tatlo. They’re really want her. Baka si Axel pwede pa, I know him. Alam ko lahat lang ng makakabuti at makapagpapasaya kay Addison ang gusto niya. I know he can wait. Pero sila Clyde at Marcus? I’m don’t think so. I don’t know if they’re willing to give Addison some time para unti-unti niyang matanggap kaming apat. And based on their actions? Especially Clyde, to the point na nilagyan niya ng aphrodisiac ang iniinom namin para lang may mangyari sa aming lima noong gabi na iyon. I guess gagawin na nilang

lahat para lang mapasaamin na si Addison as soon as possible. But to be honest, I can’t blame them. Nasanay kami na kaming apat lang ang lalaki sa buhay niya aside from Tito Luis. I know they are just triggered. May manliligaw na si Addison. And from what I see mukhang komportable na komportable na sila sa isa’t isa. We can’t risk the chance na magustuhan din ito ni Addison at sagutin niya ito. But as I said, unlike them, I am willing to do the right process para unti-unting magbukas ang puso sa amin ni Addison at matanggap niya kami. Then we will become a family. Family Suddenly I have this vision of making a family with her and Marcus, Clyde, and Axel. Maybe somewhere in Belgium or Rome where our ‘case’ is no longer prosecuted. I can’t help but smile sa kaisipan na magiging isang pamilya kami. I’m already imagining of what will happen kapag nakatira na kaming lahat sa iisang bahay. Gigising sa iisang kwarto Kakain sa iisang lamesa. Then she will kiss us goodbye papasok sa trabaho. Then matutulog ulit kami sa iisang kwarto. Ganon lang. Paulit-ulit. Simple pero masaya. Then we will have kids. Yes! a kids! I think five or six would be fine. But to be honest kahit ilan ang magiging anak namin okay lang. All

I know is that we will all treasure them like how we treasure their mother. Ni hindi ko man lang namalayan na nakauwi na pala ako dahil sa kakaisip sa mga bagay na iyon. Pagkapasok na pagkapasok ko ay dumiretso agad ako sa kwarto. I just finished showering ng marinig kong mag ring ang cellphone ko. It says Mom so I answered it. “Hello Mom” i said habang pinupunasan ang buhok ko. [Hello son, nasa bahay ka pa ba ng Lola mo?] She asked. “No Mom. Kauuwi ko lang po. Why? May problema ba?” I asked her with concern. [Oh nothing. Akala ko kasi nasa mansion ka pa nila. Sayo ko na lang sana ipapaabot itong files na nasa akin kasi nagmamadali din ako. But it’s okay. Ako na lang mag-aabot. How are you nga pala? Pakisabi kay Addison sorry kamo at hindi ako nakasama sa celebration noong birthday niya at ngayon. Medyo busy lang talaga ako this past few days hanggang ngayon.] She said. I know she’s really guilty. Like Lolo’t Lola, sobrang lapit din ng puso ni Mama kay Addidon. Siguro kasi sa mga magkakapatid si Mama at Tito Luis talaga ang sanggang dikit simula pa pagkabata. Kaya hindi na nakakapagtaka kung malapit din siya kila Tita Gina at Addison. Kaya alam ko she is so devastated ng mawala ang mga ito. Hindi niya lang pinapakita but I know isa siya sa pinaka naapektuhan ng mawala ang mga ito. “I’m okay Mom and don’t worry I know naiintindihan naman ni Addison kung bakit hindi kayo nakapunta ngayon.”

[Oh sige. Kumain ka palagi sa oras ha. Pakisabi kay Addison babawi na lang kamo ako. Kapag medyo lumuwag-luwag na ang mga gawain ko. Kain kamo tayo sa labas minsan.] She said cheerfully. I know excited din siyang makabonding ulit si Addison. I smiled , “Okay Mom, I’ll make sure makakarating yan sa kanya. But if you want pwede niyo din naman siyang kamustahin kahit saglit. Nandoon lang naman siya sa mansion” I said. Hindi maiwasang mawala ang ngiti sa mukha ko. I don’t know kung paano ko siya kakausapan after everything that we did to her. [Ah ganon ba? Akala ko kasi kasama mo siya ngayon. Okay sige kakamustahin ko siya pagpunta ko doon. Love you, son. Byeee] sabi nito at pinatay na ang tawag. Pagkababa ng tawag ay tsaka ko lang din napansin ang messege from Clyde “Let’s meet at the bar. We need to talk” I know what ever we have to discuss. It’s about Addison. Binaba ko na ang cellphone ko at sinimulan ng magbihis. Once I finished kinuha ko na ang susi at umalis. It took me less than 20 minutes bago makarating sa bar ni Clyde. No one stop me ng nagdire-diretso lang ako papasok sa bar considering na maaga pa para magbukas sila. So Clyde must already introduced me to all his employees. Nagdire-diretso lang ako paakyat hanggang third floor hanggang sa makarating sa harap ng pintuan kung saan kaming apat nag-usap the last time that we came here. I open the door and as I expected nandito na silang tatlo at mukhang ako na lang ang hinihintay. I walked straight to the

couch and sat there as I poured some scotch whiskey to the glass. “What is it that you want to talk about?” I asked as I drink my whiskey. “I think we have to get Addison as soon as possible.” Clyde said straight to the point. I sigh as I put down the glass, “Clyde don’t you think, it is much better kung maghinay hinay at pag isipin muna natin ng mabuti ang lahat ng gagawin natin kay Addison. For goodness sake! We just have a sex with her! All four of us. In our rest house. Yesterday. On her birthday. And look what your action leads us? Ngayon daig pa natin ang may sakit kung layuan at pandirian niya tayo.” “Don’t act as if you didn’t like what happened, Leo. Wag kang magmalinis. Alam mo sa sarili mo na kahit hindi ko nilagyan ng drugs yung iniinom niyo. You already probably thought something indecent and lewd about Addison specially when she took off her shirt leaving her only on her swimsuit.” He said to me sarcastically then smirk. I run my hand through my hair out of frustration, “Hindi ako nagmamalinis, Clyde. I’m a fucking cowardly asshole kung sasabihin kong hindi ko nagustuhan kung ano man ang nanyari sa rest house. What I’m trying to say is WE should take it slow. Look what happened when you do things recklessy? Nilalayuan na tayo ngayon ni Addison, Clyde. Hindi mo ba nakikita!? And I can’t risk the chance na tuluyan nang mawala sa atin si Addison dahil lang diyan sa padalos dalos niyong desisyon.” I said hoping that I knock some senses out of them. “AND THAT is the main reason why we should do everything to have her as soon as possible, Clyde. We can’t take a risk

na tuluyang mawala si Addison sa atin. Habang lumilipas ang mga oras na wala tayong ginawa mas binibigyan din natin ng tiyansa na mas magkalapit pa silang dalawa at tuluyan pang lumayo ang loob ni Addison sa atin. And we all know that we don’t want that to happen.” He said seriously. Magsasalita pa sana ulit ako ng biglang magring ang cellphone ko. Kinuha ko ito sa bulsa ko. Hindi ko maiwasang kumunot ang noo at magtaka ng mabasa kong si Lola ang tumatawag. I answered it, “Hello ‘La.” [Hello Leo. Kasama mo ba si Addison ngayon?] Tanong nito na lalong nagpagulo sa akin. Hindi ba’t nasa kwarto si Addison at masama ang pakiramdam noong umalis kami? What confuse me more bakit tila may halong kaba at pagpapanic ang boses ni Lola. “No Lola. I thought nagpapahinga na siya noong umalis kami?” I said at tumingin sa tatlo. Nakatingin lang din sila sa akin at nakikinig. [Eh sila Clyde kaya? Baka sila kasama nila si Addison.] “That’s impossible Lola. Kasama ko silang tatlo ngayon. And hindi namin kasama si Addison” I said na lalong nakapukaw ng atensiyon nilang tatlo. [Diyos ko po wag naman sana!] Rinig ko ang pagpapanik sa boses ni Lola. “Lola what’s happening?” Hindi ko na rin maiwasang kabahan ng marinig kong ganon ang boses niya. She’s always composed and calm. And now hearing her in this kind of tone gives me anxiety.

[Apo… sa tingin ko naglayas si Addison. Wala dito lahat ng mga damit niya. Hindi rin namin siya matawagan. Nakapatay din ang cellphone niya.] “What!?” Hindi ko napigilan magtaas ng boses at mapatayo. Napatayo din silang tatlo at nagtatakang nakatingin sa akin. “What is it, Leo? What is happening?” May pag-aalalang tanong ni Axel sa akin. “Okay keep calm ‘La. Pupunta na kami diyan.” I said at pinatay ang telepono. Pagkababa ko ng tawag tinignan ko silang tatlo. Kita sa mga mata nila ang pagtataka at pag-aalala dahil sa tono ng boses ko kanina. “She ran away” Pagkasabing pagkasabi ko niyon ay madali kaming nagsisakay sa mga kotse namin at nagdrive papunta kina Lola. Sa sobrang pagmamadali namin ang dating kalahating oras na biyahe papunta sa mansion nila Lola ay inabot na lang ata ng kinse minuto. Pagkababa namin isa isa sa aming mga kotse ay nagdirediretso kami papasok ng mansion. But before we totally get inside I saw Mom’s car na nakaparada din sa labas ng mansion. Mom’s still here? Probably pinapakalma si Lola. Pero kung ganon nga, then it means hindi pa nagtatagal simula ng umalis si Addison. If talaga ngang lumayas siya then there is still a chance na hindi pa siya nakakalayo.

Halos takbuhin na namin ang pagpasok sa mansion. When we get inside we ask some maids kung nasaan sina Lola. “Nasa dining area po si Madam kasama po si Maam Althea mga Sir. ” she answered referring to my Mom and Lola. Naglakad naman kami papunta ng dining area. Habang palapit kami ay naririnig na namin ang boses ni Lola at ang pagpapakalma sa kanya ni Mama and I know they are both crying. Lalapitan na sana namin sila ng may marinig kaming hindi namin inaasahan. “Ma hindi kaya…. umalis si Addison dahil nalaman niya nang hindi natin siya tunay na kadugo?” And there you have it! I’m sorry medyo natagalan. Balak ko sana talaga na mag update na three days after my last update. Pero kasi masyado akong nahook sa mga bl series ngayon. Inuulit ulit ko ang 2gether series����. Hindi ako makapag concentrate sa pagtatype dahil sila pa rin naiimagine ko����. So kung natagalan man,sisihin niyo sina Sarawat at Tine char hahaha���� Please take care of yourself during these uncertain times and thank you for supporting and loving MCO. lovelots��������� -BINIBINING A. Leo’s POV “Mom?” Mabilis silang napalingon sa direksiyon namin ng marinig nila ang boses ko. “Leo!” Sigaw nito at mabilis na lumapit sa akin at niyakap ako, “Nahanap niyo na ba si Addison?” Tanong nito

pagkawala niya sa yakap. “Not yet Mom. Pagkatawag sa akin ni Lola we go straight here para kumpirmahin kung nawawala ba talaga si Addison.” I said at binaling naman ang tingin kay Lola. “Oo apo. After our dinner di ko agad siya nabisita sa kwarto niya dahil bukod nga sa alam kong nagpapahinga na siya sa kwarto, tinulungan ko pa saglit ang mga maids sa pagliligpit ng mga pinagkainan natin. Ang Lolo niyo naman umalis agad after ng dinner dahil may urgent call galing sa secretary niya. Nabalik lang sa ala-ala ko na bisitahin siya sa kwarto niya ng dumating ang Mama mo Leo at gusto sana niyang makamusta kahit saglit si Addison. Pero nung pumasok kami…. sh-she’s gone.” Kwento sa amin ni Lola at muli na naman tumulo ang mga luha. Nilapitan naman siya ulit ni Mom at niyakap at pilit inaalo. “We tried to call her name noong makita naming wala siya sa kama niya at baka kako nasa C.R lang siya o nasa walkin-closet niya pero walang sumasagot. Then napansin namin na medyo nakabukas yung cabinet niya so we open it at nakita namin na wala na lahat ng mga damit niya. We tried to asked all the maids kung nakita ba nila si Addison pero lahat sila hindi siya napansin na umalis.” Pagpapatuloy ni Mom sa naudlot na kwento ni Lola “I still don’t know kung paano siya basta basta at ganon kadaling makakaalis kung gayong may guard naman sa labas.” Axel said. “Naisip ko na rin yan iho, that’s why I asked Arturo kung pinalabas niya ba si Addison because I know hindi niya rin ito basta-basta paaalisin lalo na’t may dala dala itong mga damit. Pero hindi niya pa daw nakikitang lumalabas si

Addison mula kanina.” Paliwanag naman ni Lola ng medyo mahimasmasan na. “Yun naman pala eh. It means there’s a possibility na nandito pa rin si Addison.” Suggestion ni Axel “Sinubukan na naming halublugin ang buong mansion pero hindi talaga namin siya makita mga apo. That’s why sinubukan ko ulit kausapin si Arturo at tanungin kung may oras ba na iniwanan niya saglit ang pwesto niya.” Mas mahinahon nang tugon ni Lola. “Anong sabi niya?” Marcus asked. “Meron daw. Isang beses. Umalis siya saglit para magbanyo. Ayun din yung mga oras na nasa kusina ako at tinutulungan ang mga maids. Kaya may chance na ganong oras siya umalis kung kailan busy ang lahat ng mga tao dito.” Pagtatapos ni Lola “Ang hindi ko lang maintindihan ay kung bakit bigla-bigla na lang siyang maglalayas? Wala akong alam na pwede niyang maging dahilan para gawin yon!” Medyo histerikal na sigaw ni Lola. Alam ko nag-aalala lang siya kay Addison. At medyo naiinis dahil wala siyang magawa para mahanap ito. “May sinabi kayo kanina diba, Tita Althea?” Napatingin kami sa kanina pang tahimik at nakayuko na si Clyde ng bigla itong magsalita. Dahil doon bigla ko din naalala ang narinig ko kanina at tinignan ang aking ina. Kitang kita ang gulat sa mga mukha nilang dalawa lalo na ni Lola ng tanungin iyon ni Clyde. Mula sa amin ay bumaling naman ang tingin ng aking ina kay Lola at hinawakan ang mga kamay nito.

“Ma… sa tingin ko oras na para malaman nila ang totoo.” Mungkahi niya kay Lola. Napabuntong hininga ang huli at tumingin sa amin. “What do you mean hindi natin kadugo si Addison!? That’s impossible Lola! Kamukhang kamukha nila Tito Luis at Tita Gina si Addison!” Nandito na kami ngayon sa sala at pinaupo kami ni Lola ng hindi mapigilang mapatayo ulit sa kinauupuan niya si Axel ng marinig ang sinabi ni Lola. He’s right. Kahit saang anggulo mo tignan hindi mapagkakaila na anak nila Tito Luis si Addison. Kuhang-kuha ni Addison ang genes ng mga magulang niya. “Of course magiging kamukha nila si Addison. Anak nila yon eh! And can you please sit down, young man! Tapos na ba ako magsalita?” Lola said seriously kaya kahit naguguluhan ay pinilit ulit maupo ni Axel. Dahil sa mga patong-patong na tanong sa aking isipan. Hindi ko maiwasan na ako naman ang magtanong, “Kung ganon, Lola. Then what do you mean na hindi natin siya kadu---” “Sinabi ko ba na si Addison ang ampon sa pamilyang ito?” Seryosong tanong nito at tinapunan kami isa-isa ng tingin. Hindi ko maiwasang panlakihan ng mata ng unti-unti ng nabibigayan ng liwanag ang mga tanong sa isipan ko, “Lola, you mean---” “Yes mga iho. Hindi ko tunay na anak ang Tito Luis niyo.” Pagkumpirma ni Lola sa teyoryang nabubuo sa isipan ko. Bumaling ang aking tingin sa aking ina na katabi ni Lola tinignan siya na tila nagtatanong kung totoo ba ang mga sinasabi ni Lola kahit na alam kong wala itong dahilan para

magsinungaling sa amin. Mukhang naintindihan niya naman ang aking tingin dahil kinumpirma niya ako sa pamamagitan ng tango. Nabaling ulit ang aking tingin kay Lola ng magsalita itong muli, “Anak talaga si Luis ng dati naming kasambahay dito na si Solidad.” “Kung ganon….paano naging isang Natividad si Tito Luis kung gayong hindi niyo siya tunay na anak?” Tanong ko. Huminga ng malalim si Lola at nag umpisa ng magkwento. “Ang kwento sa akin ni Solidad ay anak niya daw ang Tito Luis niyo sa kanyang pagkadalaga. Tinakwil daw siya ng mga magulang niya ng malaman nila ito. Alala ko pa kung paano kumatok sa aming gate si Solidad at nagtatanong kung naghahanap ba kami ng katulong habang buhat-buhat niya ang noong maliit pa na si Luis….” huminto ito saglit at huminga ng malalim “Siguro dahil sa awa ay tinanggap at pinapasok ko siya bilang katulong namin kahit na kung tutuusin ay hindi naman kami naghahanap ng katulong at kompleto na kami sa mga empleyado. Halos walong taon din nagtrabaho sa amin si Solidad kaya masasabi kong napalapit na siya akin pati na rin ang kanyang anak. Kahit ang mga magulang ninyo ay malapit ang loob sa mag-ina kaya tinuring na din namin sila na pamilya…” Muli na naman ito napahinto at pansin ko kung paano mamuo ang luha sa kanya mga mata. “Kaya lang isang araw habang naglilinis ito ay bigla itong nawalan ng malay. Dinala namin siya sa ospital at napagalamang mayroon itong breast cancer. Matagal niya na pala itong iniinda pero wala man lang siyang pinagsasabihan. Kung hindi pa siya nawalan ng malay ay hindi pa namin malalaman. Kaya kahit noong una ay ayaw nitong pumayag

na kami ang sumagot ng pagpapagamot niya ay hindi kami pumayag at tinulungan siya sa lahat ng gastusin. Kaya lang dahil medyo huli na nga natuklasan ang sakit niya. Kumalat na ang cancer cell hanggang sa unti-unti na din siyang manghina. And after ng six months na pakikipaglaban niya sa sakit ay tuluyan ng namaalam si Solidad. Naiwan ang noong siyam na taong gulang pa lang na si Luis. Dahil wala naman kaming kilalang kamag anak ni Solidad at hindi din kaya ng konsensiya ko na mawalay ang kaisa-isang alaalang iniwan ni Solidad sa amin….kami na lang ang kumupkop sa Tito Luis niyo. Pinalitan namin ang dati nitong birth certificate at ginawang Natividad ang apelyido nito. Sang ayon naman sa akin ang Lolo ninyo pati narin ang mga magulang ninyo kaya wala namang problema. Pinilit namin ibaon na iyon sa limot at sinabihan ang mga anak ko na kung maari wag na iyon mababanggit dahil ayokong isipin ni Luis na hindi pa rin tunay na anak ang turing ko sa kanya.” Pagtatapos ni Lola sa kwento nito. Walang balak magsalita sa aming apat at tila pilit pa rin sini-sink in sa mga utak ang aming mga natuklasan. “Hindi ba kayo nagtataka kung bakit kahit anong pilit namin ay ayaw ng Tito Luis ninyo na tanggapin ang kahit anong posisyon sa kumpanya at imbes ay mas pinili nitong mangibang bansa?” Mula sa katahimikan ay biglang nagsalita ang kanina pang tahimik na si Mama. Sinagot nito ang sarili niyang tanong ng mapansing walang gustong sumagot sa amin, “Alam ng Tito Luis ninyo na ampon lang siya at para sa kanya sobra-sobra na ang binigay namin sa kanya.” Bakas ang malungkot na ngiti nito ng marahil ay maalala ang mga ala-ala nila ni Tito Luis. “Tirahan, damit, edukasyon at ang pagmamahal namin para sa kanya. Lahat iyon hindi kami nagkulang. Kaya para siguro sa kanya ay umaabuso na siya kung tatanggapin niya pa

ang trabahong sa tingin niya ay nararapat lang sa aming mga tunay na anak. Kaya kahit anong sabi namin sa kanya na tunay na kapatid na rin ang turing namin sa kanya at hindi kami magagalit kahit ibigay sa kanya nila Papa ang isang posisyon sa kumpanya ay hindi ito pumayag. Instead nagsumikap ito at mas piniling magtagumpay mula sa sarili niyang mga paa. At hindi naman siya nagkamali. Nakapagpatayo siya ng sarili nilang bahay at natustusan niya ang pamilya niya sa pangingibang bansa niya.” Nakangiting sabi nito habang tumutulo ang luha habang sinasabi kung gaano kabait at naging mabuting anak at kapatid si Tito Luis. “Mahal na mahal ko ang Tito Luis ninyo mga apo. Kaya ngayon na…. w-wala na siya…” halos hindi matapos ni Lola ang sinasabi niya dahil muli na naman tumulo ang mga luha nito. “K-kaya ngayong w-wala na siya. Sila. Hindi ko hahayaang mawala o mapahamak ang tanging ala-alang iniwan niya sa atin. Kaya mga apo… Hanapin niyo si Addison para sa akin. Siya na lang ang iniwan sa atin nila Tito Luis ninyo, ayokong mapahamak siya.” Pagsusumamo sa amin ni Lola. Sasagot sana ako ng biglang tumayo mula sa kinauupuan niya Clyde at nagsalita, “Don’t worry Lola. We’ll find her. At kapag nahanap na namin siya. Ipapangako namin sa inyo na hinding hindi na namin siya hahayaang makaalis muli.” “May naisip na ba kayo kung paano natin siya mahahanap?” Marcus asked. After namin pumunta sa mansion at makausap sila Lola ay dumiretso ulit kami dito sa bar ni Clyde.

“Kumikilos na ang mga inutusan ko para hanapin siya. We just need to wait for their information.” Clyde said na prenteng nakaupo sa isang single couch habang umiinom ng alak. “Mukhang mahihirapan ang mga tauhan mong mahanap si Addison.” I said at nagsalin ulit ng alak sa baso. Sinubukan kong tawagan kanina ang cellphone nito pero cannot be reach na. Mukhang sinira na niya ang cellphone niya dahil alam niyang pwede pa rin namin matrack ang cellphone niya kahit nakapatay ito. Pero hindi niya rin pwedeng iwan na lang sa mansion ang cellphone niya dahil malalaman namin kung sino ang huli niyang tinawagan. After all, I know Addison. Hindi siya yung taong basta basta na lang kikilos. Masyado itong introvert. Feeling niya mas safe siya sa kanyang comfort zone. Takot siyang pumunta kung saan saan unless meron siyang kasama. Kaya alam kong may tumulong sa kanya. Alam kong matalino si Addison pero hindi ko alam na maiisip niya rin pala ang mga ganitong bagay. “Na-try niyo na bang kausapin ang mga kaibigan niya? Baka meron silang alam?” Axel suggested “Sinubukan ko na silang tawagan pero mukhang wala din silang alam. Kahit yung manliligaw ni Addison wala dito sa Bansa para tulungan siya.” I said. Naalala ko pa ang convo namin ng kaibigan niya. After ng atleast three rings ay sinagot na nito ang tawag, [Hello Ashley the diyosa speaking. Who’s this?] “This is Leo. Pinsan ni Addison” [Ayyy ikaw pala Papa Leo. What’s up? Napatawag ka? Magpo-propose ka na ba sa akin?] Masiglang sabi nito. Hindi ko pinansin ang sinabi niya at tinanong siya.

“Alam mo ba kung nasaan si Addison? Kasama mo ba siya?” [Addison? Akala ko ba nasa mansion siya? Kakatawag niya lang sakin kahapon eh. Diba nga may another celebration ata kayo para sa birthday niya. Sana all mayaman! Hahaha. Anyway sayang lang kasi hindi kami pwede ni Jane kasi busy kami sa work. You know naman workaholics kami eh. Hahaha] “What about Jane? Baka siya kasama niya si Addison?” I try to asked again. [Ay medyo medj imposible yan Papa Leo. Kasi you know kanina pa kami magkasama ni Jane. Ngayon lang kami naghiwalay kasi magkaiba na direksiyon namin pauwi.] “What about…. yung manliligaw niya? Alam mo ba kung magkasama sila ngayon?” Hindi ko mapigilang mainis kapag naiisip ko ang manliligaw niya. [Ay mas lalong imposible yan Papa Leo! You know kasi nasa ibang bansa kasi ngayon si Karl ma prend na manliligaw ng aking prenny para sa project na binigay sa kanya ni kalbo kinis kintab naming boss. So super duper ultra mega major na imposible na magkasama sila ngayon dahil kahapon pa nandoon si Karl, Papa Leo.] “Sige salamat na lang.” Sabi ko at ibababa na sana ang tawag ng magsalita ito muli. [Ay wait wait wait WAIT LANG! SANDALE! Bakit mo nga pala tinatanong Papa Leo? Bakit ala ba diyan ang aking friend, prenny, mare, kaibigan na si Addison!?”] Kahit hindi halata pero halata ang pag aalala sa tanong nito I can’t help but sigh, “Yes. Kanina pa nawawala si Addison. Wala na ang mga gamit niya at hindi na rin matawagan ang

cellphone niya.” [YOU MEAN NAGLAYAS SI ADDISON!!?] “Mukhang ganon na nga. Don’t worry ginagawa na namin lahat para mahanap siya. If ever na tumawag siya sa inyo o magkaroon kayo ng impormasyon kung nasaan siya pakisabi na lang sa amin.” Sabi ko at tuluyan ng binaba ang tawag. Mukhang wala din akong makukuhang impormasyon sa kanila. Kahit sila walang alam kung nasaan si Addison. Mukhang imposible din na isa sa kanila ang tumulong kay Addison na magtago. “It’s okay. Sooner or later mahahanap din natin siya. Ang importante wala na ang isa sa mga bagay na humahadlang para maging atin siya.” Nakangising sabi ni Clyde at muling uminom ng alak. Alam namin kung ano ang ibig iparating ni Clyde. Hindi namin tunay na kadugo si Addison. Hindi namin siya tunay na pinsan. Which means that this feelings that we have for her is not wrong. It can never be wrong. Mula sa pagkakaupo ay tumayo si Marcus at pumunta sa mini-counter dito sa loob ng kwarto na ito para manguha ng panibagong alak at nagsalita, “And now that we know the truth….. “There is no reason for us to hold back for taking what’s ours.” Elise’s POV “Ate Elise, tapos na po ako kumain!” Sabi ng napakacute na bata na katabi ko.

Nilunok ko muna ang pagkaing nasa bibig ko bago ko siya sinagot, “Ganon ba, Kate? Sige tapos na rin naman na ako kumain eh. Kunin mo na lang yung bag mo sa taas tapos aalis na tayo.” Nakangiti kong sabi dito “Okaayyy po!” Nakangiting sabi nito bago naglakad papunta sa taas kung nasaan ang kwarto niya. Hindi ko tuloy maiwasan ngumiti ulit dahil sa kacute-tan nito. Pinagsama sama ko ang mga pinagkainan namin at dinala ito sa lababo. Huhugasan ko na sana ito ng may magsalita mula sa likod ko. “Iwanan mo na lang diyan yan, Elise. Ako na lang bahalang maghugas niyan.” Sabi ni Tita Sandra na kakapasok lang sa kusina. Nginitian ko naman ito bago magsalita, “Ako na po Tita Sandra. Kaunti lang naman po itong huhugasan ko.” “Hay nako bata ka huwag ng maulit! Di ba ihahatid mo pa si Kate sa school? Ako na bahala diyan. Bitbitin mo na lang itong baon niya.” sabi nito sabay bigay sa akin ang hawakhawak niyang lunch bag na may lamang baon ni Kate sa school. Kinuha ko na lang ito at hindi na tinuloy ang paghuhugas. Lalabas na sana ako ng kusina ng may maalala akong itanong, “Ay nga pala Tita Sandra, kayo po ba magbabantay ng panaderia ngayon?” Tanong ko dito. Humarap naman ito sa akin mula sa hinuhugasan niyang mga pinggan bago sumagot, “Oo Elise bakit?” Tanong nito “Gusto niyo po ba tulungan ko po ulit kayong magbantay doon? Kesa naman po nakatambay lang ako dito sa bahay. At least po doon may nagagawa ako.” Sagot ko dito.

“Hay naku Elise wag na. Gamitin mo na lang itong araw na ito para magpahinga. Ikaw na nga pinagbantay ko kahapon sa panaderia dahil may inasikaso ako kahapon diba? Pati ba naman kahit nandito na ako pagtratrabahuhin pa rin kita? Isa pa madaming namimili kapag ganitong araw, ayokong mapagod ka ng sobra. Kaya ko na yon okay?” Nakangiting sabi nito sa akin. “Pero Tita Sandra okay lang naman po sakin iyon eh. Mas gusto ko pa nga po iyong ganong may ginagawa ako kesa naman po sa nandito lang ako sa bahay at walang ginagawa. Nakakabagot po iyon.” Pangungumbinsi ko sa kanya “Hay nako Elise wag nang maulit. Magpahinga ka na lang ngayon okay? O di kaya maglibot-libot ka muna dito kung gusto mo para di ka mabagot. Basta wag ka na muna pumunta ngayon sa panaderia. Ayokong masyado ka munang pagurin at alam kong puyat ka din. Anong oras ka nga ulit natulog kagabi?” “A-ah eh hehehe mag…. aala una po ata?” Alas tres na ata talaga iyon. Inayos ko pa kasi lahat ng mga paorder ko. Ayon talaga ang pinagkakaabalahan ko para hindi rin naman ako maging pabigat dito. Although sinabi naman na nila na hindi ko na kailangan gawin yon pero hindi naman kaya ng konsensiya ko na sila lang ang nagtatrabaho samantalang palamunin lang ako dito. Sobra-sobora na nga na pinatuloy nila ako dito sa bahay nila eh. “Oh kita mo na? Puyat ka pa pala tapos pinipilit mo pang pumunta sa panaderia? Magpahinga ka na lang dito! Naku kang bata ka!” Sabi nito na tila nasa pagalit na tono. Pero

kilala ko naman si Tita Sandra. Alam kong nag aalala lang talaga siya sa akin at hindi galit. “Sige na nga po” sabi ko dito at nginitian siya. Wala na rin naman na akong magagawa. Kapag sinabi ni Tita Sandra, wala na dapat kokontra. “Ateeee Eliseeee!!! Okay na po ako!! Nakuha ko na po bag ko!” Narinig namin ang boses ni Kate mula sa sala kaya naman naglakad ako papunta dito. Kasunod ko rin naman naglakad papunta sa sala si Tita Sandra. Muli akong humarap dito at nagsalita,“Alis na po kami Tita Sandra, mag-ingat po kayo sa pag alis.” “Byeeee Tita Sandra!” Sabi din nitong bulinggit na ito. “Oh sige kayo din ha? Mag-iingat din kayo ha. Sige bye!” Malapit lang mula sa bahay nila Tita Sandra ang school na pinapasukan ni Kate kung saan nag aaral siya bilang Grade 4 student kaya minsan ay nilalakad na lang namin ang pagpunta dito. “Nga pala Ate Elise maaga daw po uwian namin ngayon.” Bigla sabi nito habang naglalakad kami Hinarap ko naman siya bago sinagot, “Talaga? Bakit daw?” “May meeting daw po ata mga teachers sa hapon eh. Kaya maaga daw po uwian namin.” Sabi nito na aking tinanguan “Ganon ba? Gusto mo ba sunduin kita mamaya?” Nakangiti kong tanong dito “Hindi na po Ate Elise. Kasabay ko naman na po umuwi sila Chi-chi tsaka si Pepay. Maglalaro po kami sa bahay ni Pepay

pag uwi, pwede po ba yon?” Tanong nito sa akin “Oo naman. Sige basta doon lang kayo sa bahay nila Pepay ha? Tsaka magpalit ka muna ng damit bago ka pumunta sa kanila kasi malamang mapasim ka na.” Pilyong sabi ko dito at kiniliti siya sa kili-kili. “Hahaha Ate Elise tama na hahaha nakikiliti po ako hahaha” sabi nito na para isang uod na inasinan dahil sa kiliti. Tinigilan ko naman ang pagkiliti dito at sinabayan siya sa pagtawa. Mga ilang minuto lang ang lumipas at nandito na kami sa tapat ng bahay. “Oh sige na Kate. Pasok ka na sa loob. Galingan mo sa school ha.” Sabi ko dito at binigay ang baon niya “Okay po Ate Elise. Ingat po sa pag-uwi. Bye po” Sabi nito at kiniss ako sa pisnge bago naglakad papasok ng school. “Bye din.” Sabi ko dito kahit feeling ko hindi na ako nito narinig dahil tuluyan na itong nakapasok ng gate. Nang masigurado kong safe na siyang nakapasok sa loob ay nag umpisa na rin akong maglakad pauwi ng bahay. Ilang minuto lang ay nakauwi na ulit ako. Pagkapasok ko ng bahay ay dumiretso ako sa kwarto para maligo. Saktong pagkatapos kong maligo at magbihis ng biglang tumunog ang cellphone ko. Kinuha ko naman ito at tinignan kung sinong tumatawag. Nang makita ko ang pangalan ng caller ay nakangiti ko itong sinagot. [Hello, Angel] mas lumaki ang ngiti sa mukha ko ng marinig ko ang boses niya.

“Musta ka na diyan?” Tanong ko dito bago maglakad palabas ng kwarto ko at dumiretso papunta sa sala [Eto namimiss ka.] Hindi ko naman maiwasan mapangisi ng marinig ang sinabi niya “Nambola ka pa.” Nakangisi kong sabi dito bago umupo sa mahabang sofa na nasa sala. Narinig ko ang mahinang tawa din nito mula sa kabilang linya. [By the way, Angel. Baka sa katapusan umuwi na ako diyan. I’ll stay there for one week.] May kasiglahan sa boses na balita nito sa akin. “That’s great! Siguradong matutuwa si Kate niyan. Namimiss ka na non.” Sabi ko dito at bahagyang tumawa. [Tell her I miss her too…. Sige Angel tumawag lang ako para sabihin sa inyo yon. Tawag na lang ulit ako kapag hindi na masyadong busy.] “Okay Karl. Ingat ka diyan. Bye!” Sabi ko dito. Nagpaalam na din ito sa akin at pinatay na ang tawag. Binaba ko ang cellphone ko sa tabi ko at tumingin sa labas. I can’t help but sigh…. It’s been six months….. It’s been six months since I left Lola’s mansion…. Six months since I escaped from my cousins… And it’s been six months since I started living as Elise Velasco…. Tuwing wala akong ginagawa at nakatingin lang ako sa kawalan. I can’t help but to always think on how did I

escaped from them. “Help me please. Help me get away from here.” [I-I don’t understand you Angel. H-help you from what?] Tanong nito sa akin. Bakas ang pagtataka sa boses niya dahil sa bungad kong mga salita sa kanya. “M-mamaya ko na papaliwanag Karl. B-but for n-now. H-help me get a-away from here please! I can’t stay here anymore! [S-saan kita dadalin?] Tila wala sa sariling tanong nito. “I don’t know! Anywhere! Basta malayo dito.” Nagmamadali kong sabi dito ng may bigla akong maalala. “Sa province niyo! Tama sa province niyo! Diba malayo sa Maynila yon?” [But Angel… I don’t know if I can’t help you. Hindi kita matutulungang pumunta sa probinsiya namin. Alam mong nasa ibang bansa ako ngayon, right?] paalala nito sa akin. “It’s okay! Huwag ka mag-alala kaya ko na sarili ko. Ako ng bahala sa akin. Just tell me your address at ano-ano yung mga sasakyan ko para makarating ako sa probinsiya niyo.” I suggest him. Wala na akong pakialam if this is probably the first time that I would travel ng pagkalayolayo ng walang kasama. I’m just so determined to get away from them. Ilang minuto din puro katahimikan lang at walang nagsasalita sa aming dalawa bago ko narinig ang malalim niyang buntong hininga. [Okay. I’ll text you the address. Tatawagan ko na rin si Tita Sandra. Ipapaalam ko sa kanyang may….kaibigan akong pupunta sa bahay namin. Aabangan ka na lang niya sa kanto. You owe me an explanation, Angel.] sabi nito sa seryosong boses pero kahit na ganon ay nawala pa rin ang kabang nararamdaman ko

“Okay! Okay sige! Thank you Karl! Thank you talaga! Tawagan na lang kita ulit kapag nakasakay na ako. Bye” at binaba ko na ang tawag. Wala akong sinayang na oras at nagmamadaling nanguha ng maleta at pinaglalagay doon ang mga gamit ko. Nang masigurado ko nang nadala ko lahat ng mga importante at kailangan ko ay nagmadali pero dahan dahan akong lumabas ng kwarto. Pansin kong halos nasa kusina ang lahat ng maid pati si Lola kaya hindi ko na inaksaya ang pagkakataon para tumakas. Sorry Lola… Nakahinga ako ng maluwag ng mapansin kong wala yung security guard na nagbabantay dito sa harap ng gate ng mansion kaya dali-dali na akong lumabas ng bahay. Madali-dali akong sumakay ng tricycle papunta ng terminal pero bago ako sumakay ng tricycle ay sinigurado ko munang naibato ko ang cellphone ko sa ilog bago ko pinapaandar sa driver ang tricycle. Ayokong magkaroon sila ng kahit na maliit na tiyansa para matrace ako ng dahil lang sa cellphone ko. Pagkababa ko sa terminal ay namili muna ako ng cellphone na de-keypad at sim bago tinawagan ulit si Karl para ipaalam sa kanya na ito na ang bagong number ko. Nang matext sa akin ni Karl ang Address nila ay walang atubili na akong sumakay sa isa sa mga bus dito sa terminal. Ilang sasakyan pa ang sinakyan ko bago ako nakarating sa kanto na sinasabi ni Karl at doon nakita ko ang isang sa tingin ko ay nasa edad 50 na babae na nag aantay sa gilid ng kanto. Marahil ay nakita niya ang mga dala-dala kong

maleta at bag kaya dahan dahan siyang lumapit sa akin at nagtanong. “Ikaw ba yung….kaibigan ni Karl?” Medyo nag aalinlangan na tanong nito sa akin “Opo ako nga po iyon. Kayo po ba yung tita niya?” “Oo ako nga. Tita Sandra na lang din ang itawag mo sa akin.” Sincere na ngiti nito sa akin. Nabaling naman ang tingin nito sa mga bitbit ko. “Halika tulungan na kita diyan naku mukhang malayo pa ata pinanggalingan mo iha. Halika malapit na lang naman na dito yung bahay namin.” Sabi nito at kinuha ang isang bag na nakasakbit sa balikat ko. Hindi naman na ako tumanggi pa at hinayaan na lang kunin ang bag ko haban ako naman ang naghatak sa maletang hawak ko. Sinundan ko lang siya sa paglalakad hanggang sa makarating kami sa tapat ng isang two-storey house. Binuksan niya ang gate sa harap namin at inaya akong pumasok sa bahay nila. Medyo may pagka old style ang itsura ng bahay pero malawak naman at maaliwalas. Naalala ko pa kung paano ako nasabak sa hotseat dahil sa mga tanong nila Tita Sandra at Kate sa akin. Napagkamalan pa akong nobyo ni Karl na nabuntis at tinakwil ng magulang kaya ako napadpad dito. Pero sinabi ko na lang sa kanila na isa akong kaibigan ni Karl na kailangan lang talaga ng matutuluyan ngayon. Sinabihan ko na rin si Karl na kung maaari huwag muna niya ipapaalam kina Jane at Ashley na alam niya kung nasaan ako. Natatakot akong sabihin sa mga kaibigan ko ang mga problema ko kaya kapag sinabi ko lang sa kanila ang kinaroroonan ko ng hindi man lang pinapaliwanag ang tunay na dahilan ng pag-alis ko, may chance na masabi nila sa apat ang kinaroroonan ko.

After two weeks ay umuwi din si Karl sa dito sa probinsiya nila and of course the first thing he did is to asked me what happened. And to be honest akala ko kaya ko nang sabihin kahit sa kanya ang totoo pero yung araw na tinanong niya ako at nakita ko yung mukha niyang may pag aalala at pagtatanong kung anong nangyari…. Bigla na naman ako nilakipan ng takot….. Takot na baka layuan niya ako…. Takot na baka pandirian niya ako. ... Kaya in the end hindi ko rin nasabi sa kanya ang dahilan. Kahit ilang beses niya akong tanungin ay sarado ang mga bibig ko hanggang sa siya na rin ang sumuko at hindi na ako tinanong pa. But still, after all this months. Kahit na may ganitong nangyari pinagpatuloy pa rin ni Karl ang panliligaw niya sa akin. But I rejected him. Because to be honest, after all this things that happened to me? I don’t think kaya ko pang pumasok sa isang relasyon ngayon. And thankfully he understand me. Hindi niya na pinilit ang panliligaw niya sa akin. But he said I can still stay here for as long as I want hanggang sa makaya ko na daw bumalik sa Maynila. That’s why I’m always been grateful to Karl. He’s the only one who help me after all this mess. At hindi man lang siya nanghingi ng kapalit. But for now, I am Elise Velasco. Elise which I get from my mother’s second name which is Elizabeth and Velasco which is my mother’s middle name.

And to be honest, kontento na ako sa ganitong buhay. Simple pero tahimik. Malayong malayo sa dati kong buhay. Malayong malayo sa kanilang apat… Elise’s POV Nang wala talaga akong magawa dito sa bahay, napagpasyahan ko na lang na pumunta ng supermarket. Tapos ko na rin naman nang ayusin yung mga paorder ko. Kaysa naman mabagot lang ako sa bahay, naisip ko na lang pumunta sa supermarket ng mapansin kong medyo paubos na rin mga stocks namin sa bahay. Tapos na sana ako mamili ng maalala ko bigla si Kate. Kapag pumupunta ako ng supermarket hindi pwedeng hindi ko pasalubungan iyon ng marshmallow. Napakahilig ng batang iyon sa marshmallow. Kaya nitong umubos ng dalawang pack ng marshmallow sa isang araw. Hindi ko naman maiwasan ngumiti ng maalala ko yung cute na bata na iyon. Kahit anim na buwan pa lang ako dito alam kong nagkaroon na ng puwang sa puso ko sina Tita Sandra at Kate. Si Tita Sandra ang nagparamdam ulit sa akin kung paano ang aruga ng isang ina. Habang nagkaroon naman ako ng instant little sister sa katauhan ni Kate. Medyo madami-dami din akong bitbit kaya ibinaba ko na muna ang mga ito habang nag-aabang ng tricycle ng biglang may panyong tumakip sa bibig ko. Sinubukan kong manlaban pero mahigpit ang kapit ng taong nasa likod ko sa baywang at bibig ko. Hanggang sa hindi ko na makayanan at dahan dahan na akong nawalan ng malay. “Stop it guys! Tigilan nyo na itong birong ito. Hindi na nakakatuwa!” Sabi ko sa kanila habang paatras ng paatras palayo sa kanila.

Pagkagising ko ay nasa isang hindi pamilyar na kwarto na ako kasama ang apat na ito. Hindi ko alam kung paano nila ako natunton pero ang alam ko lang kailangan kong makalayo sa kanilang apat. “Who said we were joking? Seryoso kami, Addison. We like you. We. want. you. Tanggapin mo na lang.” Sabi ni Kuya Axel habang palapit ng palapit sa akin. “B-but..but…My God Kuya Axel! You know this is wrong! Magpipinsan tayo for God sake!! P-please tigilan niyo na ito.” Sabi ko sa kanila habang patuloy parin ang pag atras hanggang sa di ko namalayan na dumikit na pala ang likod ko sa pader. Shit! Dead end! “I dont fucking care! Wala kaming pake sa sasabihin ng iba, Addison. Ang importante ikaw. We want you. And We will do everything just to have you.” Sabi naman ni Kuya Clyde nang tuluyan na silang makalapit sa akin. Nilagay ni Kuya Marcus ang magkabilang kamay nya sa gilid ko na para bang kinukulong nya ako sa mga bisig nya. “Don’t worry, Addison. Masasanay ka rin.” pagkatapos sabihin yon ni Kuya Marcus ay sinimulan nya nang ilapit ang mukha nya sa akin. Ang bilis ng mga pangyayari. Naramdaman ko na lang na hinahalikan nya ako sa labi ng marahas. Hinawakan niya ang dalawang kamay ko gamit ang isa niyang kamay sabay itinaas ito sa ibabaw ng ulo ko. Pinilit kong magpupumiglas pero wala ding nangyari. Bakit ba ang lakas nila? Naramdaman ko na nag umpisa na ring kumilos ang tatlo. Kung saan saan ng parte ng katawan ko limilibot ang mga

kamay nila. May humahalik sa labi ko, sa leeg, sa jawline, sa balikat. Meron ding mga kamay na humahaplos at tila dinadama ang hubog ng katawan ko. Meron ding humahaplos sa balakang at hita ko. Malaya silang haplusin ang mga hita ko dahil nakadress ako ngayon. Please stop! Nagpupumiglas ulit ako pero ang higpit talaga ng kapit ni Kuya Marcus sa mga kamay ko. Napasinghap ako ng may naramdaman akong humawak sa dibdib ko at pinanggigilan ito. Nagsisimula na akong maiyak. Nagsisimula na akong matakot. ‘No! This is wrong, Addy! Huwag mong hayaang gawin nila to sayo. Umalis ka na dyan Addy.’ Sigaw ng utak ko. Habang nakikipagusap ako sa utak ko ay hindi ko namalayan na nakapunta na pala ang kamay ni Kuya Leo sa pribadong parte ng katawan ko at walang pasabing pinunit ang tanging telang nagtatakip sa kaselanan ko. Oh my God! Di ko na alam ang gagawin ko. Natutuliro na ako. Natatakot ako but ayoko man aminin pero at the same time may nararamdaman akong kakaiba sa katawan ko na ngayon ko lang naramdaman sa tanan ng buhay ko. No! No! NO! Ayoko! Di totoo ito! Di pwedeng makaramdam ako ng ganito. Oh God! Ayoko man but I can’t help but to start to enjoy the pleasure I’m feeling right now. Bumibigay ka na ba Addison? Hahayaan mo lang bang gawin nila ito sayo? No! Ayoko! Hindi ako papayag! Natatakot ako pero hindi ko hahayaang matalo ako ng pagnanasa. Mali ito!

Alam kong pagsisisihan ko ang mangyayari kapag nagpatalo at bumigay ako sa temptasyon na nararamdaman ako. Pero shit! Anong magagawa ko? All the pleasure I’m feeling right now make my mind numb. Kumilos ka na Addy huwag mong hayaang gawin nila to sayo!!! I don’t know but suddenly bigla akong natauhan. Dahil doon ay nagkaroon ako ng lakas ng loob na makalayo at makatakas sa kanila. I bit Kuya Marcus tongue and kick him where the sun don’t shine. “Fuck!” He cursed. Dahil sa ginawa ko napalayo siya sa akin at nawala ang pagkakakapit niya sa mga kamay ko. I don’t know how pero nagawa ko rin makatakas sa tatlo ko pang pinsan. I punched Kuya Clyde in the face and also kick Kuya Axel’s crotch Nang maramdaman kong wala nang nakahawak sa akin ay nagmamadali akong pumunta sa tapat ng pintuan para buksan ito. Pero bago ko pa mahawakan ang door knob ay may isang pares ng kamay ang humawak sa bewang ko. “And where do you think you’re going, my naughty little cousin hmm?” bulong saakin ng isang baritonong boses na sa tingin ko ay pagmamay ari ni Kuya Leo. Pinipilit kong kumawala sa kapit niya pero masyado siyang malakas at imbis na bitiwan ay mas lalo niya pang idinikit ang sarili niya sakin kaya ngayon ay ramdam na ng likod ko ang matigas nyang dibdib.

Mas lalo akong kinabahan at natakot ng may nararamdaman din akong kinikiskis niya sa pang-upo ko at hindi ako tanga para di malaman kung ano yon. Dinikit nya ang ulo nya sa may leeg ko at marahan akong inamoy. “Hmm! You smell so good” sabi nya sabay kagat ng marahan sa tenga ko. “B-bitiwan mo na ako please! P-pakawalan nyo na ako ! Ppangako hindi ko sasabihin kahit kanino ang mga nangyari dito. Sige na please!” umiiyak kong pagmamakaawa dahil sa takot. Di ko namalayan na nakalapit na pala ang tatlo ko pang pinsan na sa tingin ko ay mga naka recover na sa mga ginawa ko sa kanila “If you think na makakatakas ka pa sa amin Addison, think again. Because from now on we will not stop until you realize that you belong to us. You’re trapped Addison. You’re trapped” “AAAAHHHH” napasigaw ako ng malakas habang wala sa sariling napahawak sa dibdib ko. Sobrang lakas ng tibok ng puso ko. Sobrang bilis din ng paghinga ko. Lumibot ang tingin ko sa paligid at nakahinga ng maluwag ng mapansing nasa bahay na ako nila Tita Sandra. Tsaka lang pumasok ulit sa ala-ala ko ang mga nangyari. Pagkagaling ko sa supermarket ay nakapara agad ako ng tricycle at nakauwi ng maayos. Pagpasok ko ng bahay ay wala sa sariling napahiga muna ako sa mahabang sofa dito sa sala. Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako.

Naisuklay ko ang mga daliri ko sa buhok ko dahil sa frustration. Huminga ako ng malalim. Addison huwag kang magpanic. Panaginip lang iyon. Di ka na nila mahahanap. Di ka na nila mahahanap. Pilit kong pagpapalubag loob ko sa sarili ko. Tama. Imposibleng mahanap pa nila ako. Nagpalit na ako ng pangalan. Malayo na rin ito sa Maynila. Pinilit ko ng ibahin ang lahat sa akin. Kahit ang buhok ko pinagupitan ko na rin. Hindi nila ako pwedeng mahanap. Hindi. Wala sa sariling napabuntong hininga ako at pinilit alisin ang mga iyon sa isipan ko. Napansin kong nasa gilid pa rin pala ang mga pinamili ko. Tumayo na ako mula sa pagkakahiga at itinabi itong mga pinamili ko. Nang matapos ko ng ayusin ang mga ito ay tinignan ko ang oras sa wall-clock. Dapat ay mga ganitong oras ay nasa bahay na si Kate. Nasaan na kaya ang batang iyon? Ilang minuto lang ay tumunog ang cellphone ko. Medyo kumunot ang noo ko ng mabasa ko ang pangalan ni Tita Sandra. Ang alam ko kasi ay madaming namimili ng mga ganitong oras. Kahit nagtataka ay sinagot ko naman agad ito “Hello Tita Sandra! Napatawag po kayo?” Bungad ko dito [Hello Elise! Pumunta ka dito sa ospital! Si Kate naaksidente!] “PO!!? A-ano pong nangyari!!?” Malakas na boses na tanong ko [Tsaka ko na lang ipapaliwanag sa iyo. Pumunta ka na lang dito. Itetext ko sayo yung ospital pati yung room number

niya.] sabi nito at binaba na agad ang tawag. Madali dali naman akong lumabas ng bahay at pumara ng taxi. Ilang minuto lang ay nakapunta na agad ako sa ospital. Dire-diretso ako sa room number na itinext ni Tita Sandra sa akin. Pagkapasok ko sa kwarto ay nakita kong nakahiga at mukhang natutulog si Kate sa hospital bed habang may benda sa ulo habang nakaupo naman si Tita Sandra sa tabi nito. “Tita Sandra.” Pagpukaw ko ng atensiyon dito at lumapit sa kanya. “Ano pong nangyari? Kamusta po si Kate?” Nag-aalala kong tanong dito. Nakita ko kung paano siya bumuntong hininga at lumaylay ang kanyang mga balikat, “Ayan wala pa ring malay pero sabi ng doktor baka daw mamaya-maya magising na rin siya. Tumawag sa akin ang teacher eh. May nakaaway daw sa school nila. Eh medyo nagkapisikalan kaya ayan. Ang sabi nung teacher natulak daw nung kaaway niya at nabagok sa bato. Mabuti na lang mukhang naitungkod muna niya ang kamay niya bago siya tuluyang mabagok kaya hindi masyado malakas ang pagkakabagok niya kaya lang mukhang kailangan pa rin natin magtagal dito sa ospital ng ilang araw.” Kwento sa akin ni Tita Sandra. Habang ako naman ay nabaling ang tingin sa mga kamay nito at doon napansin ko nga na may mga gasgas ang kamay nito pati braso. “Ang sabi ko sa teacher kapag gumaling na si Kate at nakalabas na tayo dito sa ospital ay kakausapin ko yung magulang ng nakaaway ni Kate. Aba! Hindi ata pwede na hahayaan na lang natin itong mga nangyari!” Sabi ni Tita Sandra. Ramdam ko at kita din sa mga mata niya ang inis at

galit dahil sa nangyari kay Kate. Pero nagagawa niya pa ring huminahon at hindi magpadalos dalos dahil alam niyang bata din ang involve dito sa nangyari kay Kate. Napabuntong hininga naman ako at dahan dahan hinaplos ang pisngi ni Kate. Mahimbing at malalim ang tulog nito. “Alam na po ba ni Karl itong nangyari kay Kate?” Tanong ko dito at nanguha din ng upuan at umupo sa tabi ng kama ni Kate. “Sigh! Hindi pa nga eh. Sinubukan ko siyang tawagan kanina pero hindi sumasagot. Mukhang busy pa ata sa trabaho. Susubukan ko na lang ulit siyang tawagan mamaya.” Sabi nito na tinanguhan ko na lang. Ilang oras pa kaming nagstay dito sa ospital at hinihintay na magising si Kate ng mapansin ko sa bintana na medyo dumidilim na. Nagpresente ako kay Tita Sandra na ako na ang kukuha ng ibang mga gamit namin sa bahay tulad ng mga unan, kumot at ilang mga damit para sa pagbabantay namin dito kay Kate. Hindi naman na tumanggi pa si Tita Sandra dahil kita ko na rin ang pagod sa mga mukha niya. Pagkalabas ko ng ospital ay nakakita agad ako ng taxi kaya pinara ko kaagad ito at sa likod naupo. “Kuya sa Barangay Tenejero po.” Sabi ko dito at isinandal ang ulo ko sa likod at pumukit. Feeling ko pagod na pagod ako ngayon. Sobrang bigat ng katawan ko. Muli kong idinilat ang mga mata ko ng mapansin na hindi pa rin umaandar an sasakyan namin. “Kuya sa barangay Tenejero nga po.” Ulit ko sa aking sinabi dahil baka kako hindi lang nito narinig ang una kong sinabi. Pero hind pa rin ito kumibo at hindi pa rin pinapaandar ang sasakyan. Hindi naman maiwasang kumunot ng noo ko. Sinubukan kong aninagin ang mukha nito sa rear-view mirror pero hindi

ko makita dahil natatakpan ng sombrero ang mukha nito. “Kuya? Kuya.” Sinubukan ko ulit itong tawagin. Unti-unti nitong itinaas ang mukha niya hanggang sa tuluyan ko nang makita ang mukha nito. “Long time no see, Addison.” Nakangising sabi nito habang pinagtama ang mga tingin namin mula sa salamin. “K-kuya Clyde?” Halos paos na sabi ko. Hindi ako makapaniwala sa taong nasa harap ko. Para akong naging estatwa dahil sa gulat ko. Hindi ako makapagsalita at makagalaw. “I hope you enjoyed your freedom, baby. Because we will make sure that after this hindi ka na makakatakas pang muli.” Ramdam kong nagsitaasan ang mga balahibo ko ng biglang nagseryoso ito at sinabi iyon. Madali dali akong kumilos at lumapit sa pintuan ng kotse para sana buksan ito ng kusa na lang itong bumukas at tumambad sa akin ang nakangising mukha ni Kuya Marcus. Umurong naman ako at sa kabila na lang sana lalabas ng bigla ding bumukas ito kung nasaan si Kuya Leo pati ang pintuan sa katabing upuan ni Kuya Clyde sa harap kung saan umupo si Kuya Axel. Hindi ko na alam gagawin ko. Para akong nasusuffocate dahil sa mga nangyayari. Pinagigitnaan ako nila Kuya Leo at Kuya Marcus. Habang nasa harapan namin sila Kuya Clyde at Kuya Axel “Did you miss us, Addison?” Kuya Leo asked at humarap sa akin.

“A-anong g-ginagawa niyo d-dito?” Nanginginig kong tanong dito. Tumawa naman ito ng malalim sabay humarap sa akin, “We will take you home. To our home.” “N-no. No! H-hindi! Hindi ako sasama sa inyo! Pakawalan niyo ako!” Sabi ko dito at pilit nagpupumiglas sa pagitan nilang dalawa pero mas lalo akong hindi nakagalaw ng may humawak sa baywang ko at hinatak ako palapit sa kanya. Ngayon damang dama ko ang init ng katawan niya. “Remember what I told you before? You can’t escape from us, baby. We will follow you everywhere, even in the deepest pit of hell” bulong ni Kuya Marcus sa tenga ko. He leant forward and clasped the chloroform cloth over my nose and mouth holding it there. “Hmmmp” I tried to scream but mas lalo pa nitong diniinan ang kamay na nasa bibig ko. A chill ran down to my spine when he spoke. “You have been a bad girl baby…” he whispered in my left ear. Hawak hawak naman ni Kuya Leo ang mga kamay ko kaya hindi ako makakilos. “And do you know what we do to bad girls baby?” Rinig kong tanong ni Kuya Axel in a low husky voice that sent shivered to my skin. My strength was drained until i couldnt resist any longer, feeling the dizzying chemical obscure my senses. I felt my world darken quickly as I gasped, despairing as I lost conciousness but before that, I heard him say something “You will soon find out…..”

Seems familiar? Yes tulad ng sagot ko sa isa sa mga tanong niyo sa akin dati ito yung car scene na napanaginipan ko na nagbigay sa akin ng idea na gawin itong story na ito. See kung gaano ka-wild ng utak ko?�������� P.S. cliffhanger ba? Naman! Diyan ako magaling eh����. Hahaha lovelots���� -Binibining A. Addison’s POV Paunti-unting bumabalik ang aking malay. Pinilit kong idilat ang mga mata ko kahit na parang sobrang bigat ng mga ito. When I open my eyes the first thing I notice is the unfamiliar ceiling. Hindi ito ang araw-araw kong nakikita tuwing gigising ako sa umaga. Inilibot ko ang paningin ko at napagtanto ko na hindi ito ang kwarto ko. Mula dito ay unti-unting nagbalik ang mga alala ng mga nangyari sa akin pagkalabas ko ng ospital. Wala sa sariling napatakip ako ng aking bibig dahil sa gulat at takot. Nahanap nila ako! No! Huwag kang magpanic Addison. Kailangan mong kumalma. Kailangan mong mag-isip kung paano makakatakas ulit sa kanila. Ilang beses akong huminga ng malalim at dahan-dahang pinakalma ang aking sarili. Tama! Kailangan kong umisip ng paraan para makaalis dito at makabalik kila Kate at Tita Sandra. Tama! Sila Tita Sandra. Hindi na ako nakabalik ng ospital, siguradong nag aalala na ang mga iyon.

Dahan dahan akong bumaba ng kama at naghalughog sa buong kwarto para hanapin ang sling bag na dala ko bago nila ako kidnappin. Nang hindi ko ito makita ay sumuko na lang ako at naglakad papunta sa harap ng pintuan. Dahandahan ko itong pinihit at laking buntong hininga ko ng malamang hindi ito naka-lock. Dahan-dahan ko itong binuksan at muling sinarado ng tuluyan na akong makalabas ng kwarto. Pinakiramdaman ko ang paligid. Tahimik ang buong bahay. Wala din akong nakikita ni isa sa kanila. Mukhang mga natutulog pa ang mga ito. Kaya hindi ko na sasayangin ang pagkakataong ito para tumakas. Tsaka ko lang nalaman na naka-locate sa second floor ang kwarto kung saan nila ako dinala kaya dahan-dahan pa akong naglakad pababa ng hagdan para hindi makagawa ng ingay. I don’t know why but this place looks familiar, like I’ve been here before. Pinilit kong alisin iyon sa isipan ko ng makarating ako sa first floor kung nasaan ang sala. Sinimulan ko na ulit ang paghahanap sa sling bag ko. Actually hindi naman iyon ang importante, kung hindi yung laman ‘non. Kailangan kong mahanap iyon dahil nandoon ang cellphone ko. I don’t know kung alam na nilang si Karl ang tumulong sa akin para makatakas sa kanila o hindi but I am not risking Karl’s life lalo na’t walang password ang cellphone ko. Dalawa lang ang nasa contact list ko. Karl and Tita Sandra’s number. And I know they’re not stupid to think na ibang Karl ang nasa contact list ko. Pinilit kong maghanap ng tahimik hangga’t maaari dahil ayokong malaman nilang tatakas ako.

“Is this what you’re looking for?” Wala sa sarili akong napalingon sa pinanggalingan ng boses. Para akong ninakawan ng hininga ng makita ko si Kuya Axel na nakatayo sa harap ko habang hawak-hawak ang cellphone ko. “K-kuya Axel…” halos walang boses na bigkas ko sa pangalan nito. Ngumiti ito bigla sa akin na parang wala silang ginawang masama kahapon. “You could’ve just asked for it. Ibibigay ko naman sayo. Di ka pa nahirapang maghanap.” Bigla itong dahan-dahan naglakad palapit sa akin kaya wala akong ginawa kung hindi umatras hanggang sa maramdaman ko ang malamig na pader. Halos maubusan ako ng hininga ng ilagay niya ang kamay niya sa gilid ng ulo ko bago niya dahan-dahan inilapit ang mukha niya sa akin. Ibinaling ko sa gilid ang mukha ko at pumikit. Dahan-dahan kong naramdaman ang hininga niya sa leeg ko pataas ng tainga ko. “I’ve missed you….” rinig kong bulong nito sa tapat ng tainga ko bago siya tuluyang lumayo sa akin. “Why don’t you sit down first Addison…” mula sa mukha ni Kuya Axel ay nabaling ang tingin ko sa likod nito kung saan nanggaling ang boses at doon nakita kong nakaupo sa isang mahabang sofa sina Kuya Clyde at Kuya Leo habang nakasandal naman sa pader si Kuya Marcus. Kailan sila pumunta doon? Bakit hindi ko man lang napansin? Inalis ako ang atensiyon ko sa kanila at ibinaling ang paningin sa pintuan papunta sa labas ng bahay na ito. Pero

mukhang nabasa na nila ang pinaplano ko dahil nagsalita ulit sila bago ko pa magawa ang iniisip ko. “If I were you hindi ko gagawin iyang pinaplano mo Addison. Dahil bago ka pa man makaapak sa labas, hihilahin ka na namin pabalik dito sa loob…” seryoso at may pagbabantang sabi ni Kuya Clyde sa akin. Ayoko man aminin pero nakaramdam ako ng takot sa sinabi niya. Kilala ko si Kuya Clyde. Gagawin niya kung ano man ang sinabi niya. “Why don’t you sit down first and talk with us Addison….after all it’s been six months since we last saw you.” Tila nang aasar na wika sa akin ni Kuya Marcus bago naglakad papunta sa isang single sofa at naupo doon. Pero hindi ako tanga. Kahit kailan hindi ako lalapit at makikipag-usap sa kanila na parang walang nangyari sa aming lima. Na parang wala kaming alitan. Na parang wala kaming problema sa isa’t isa or should I say…ako sa kanilang apat. “If you want to talk with me then talk! Pero hinding-hindi niyo ako mapapalapit sa inyo. Kung gusto niyo akong kausapin then kausapin niyo ako habang nandito ako.” Pilit kong pinatapang ang boses ko habang sinasabi ko iyon. Medyo malaki kasi ang sala nitong bahay na ito kaya medyo malayo ang kinatatayuan ko kung saan sila nakaupo. Although hindi rin naman sobrang layo pero di hamak na mas okay na kaysa sa tabi nila. “Addison wala kaming gagawing masama sayo. We just want to talk with you.” Mahinahong wika sa akin ni Kuya Leo. Pero kahit na ganon hindi pa rin nila maaalis basta basta ang pangamba sa aking dibdib.

“Pwede ba! Huwag na tayong maglokohan dito! Kinidnap niyo nga ako eh! Tapos sasabihin niyo gusto niyo lang makipag-usap!?” “Because this is the only way we know para makausap ka namin ng maayos ng hindi ka tumatakbo palayo sa amin. Because know na hindi ka makikipag-usap sa amin ng basta-basta.” Kuya Axel said. “Well buti alam niyo! Buti alam niyong hinding-hindi ko kayo kayang kausapin! Ni-ayoko nga kayong makita! Kaya nga ako nagtago sa inyo diba!? Tapos ano!? Magigising na lang ako nasa harapan ko na naman kayo!” Halos pasigaw kong turan sa kanila. Ni hindi na ako nag-abalang itago ang pagkasuklam ko sa kanila. Gusto kong malaman nila kung gano katindi ang dinulot ng ginawa nila sa akin. Na nimakita o makausap ko man lang sila diring-diri na ako. “That’s it Addison! Don’t wait for me to stand up and force you to sit here! ” Ramdam ko ang pigil na galit ni Kuya Clyde pero hindi ako nagpatinag. “Make me.” I said and looked him straight in the eyes. I saw how his jaw clenched and honestly nakaramdam ako ng takot. Never kong nakitang ganito kagalit si Kuya Clyde. But well, how can I also be so sure na totoo ang mga pinapakita nila sa akin noon. They are the real definition of a wolf in a sheep’s clothing….or should I say wolves. To be honest akala ko sasabog na sa galit si Kuya Clyde at idadaan niya na lang sa pwersa para mapaupo ako sa tabi nila pero nagulat ako ng bigla itong ngumisi sa akin. “It looks like we forgot to tell you that we’ve been watching you for quite a long time, Addison. And alam namin lahat ng

nangyari sayo this past six months….” sabi nito na aking pinanlakihan ng mata. H-how? Ibig sabihin matagal na nilang alam na nandito ako? Pero imposible! Siniguro kong hindi nila ako mahahanap. Pinalitan ko mula sa itsura ko hanggang sa pangalan ko. Hindi ko rin ginagamit ang ATM card ko para hindi nila ako ma-trace. “Mula sa kung saan ka nakatira, pinagkakaabalahan mo, mga taong nakakausap mo, mga taong kasama mo sa bahay. Lahat iyon alam namin Addison….” halos kapusin ako ng hininga ng ilista niya sa akin ang mga iyon. “And you seems quite close with them. Oh! What’s their name again? Is it….Sandra and Kate Esteban?” Parang tuluyan na akong pinutulan ng hangin sa baga ng banggitin niya ang pangalan ng dalawang taong naging importante na sa buhay ko. “You know bilib din ako sa Karl na iyan. He managed to make you slip through our fingers ng hindi man lang namin namamalayan. Ni hindi namin siya pinaghinalaan na siya ang tumulong sayo dahil nasa ibang bansa siya noong tumakas ka. But now that we know what really happened… why don’t we make him pay dahil sa pagtatago niya sa iyo mula sa amin sa pamamagitan ng mga taong iniingatan niya? What can you say? Sounds great, right?” Nakangising tanong nito sa akin. “N-no…. you…you can’t do that…” parang naghihikahos na sabi ko dito. “Make me” nakangising wika nito na tila ginagaya ang sinabi ko kanina

“....What do you want?” Sumusuko kong tugon sa kanya. Wala na ako magagawa. Sa ayaw ko man o sa gusto kontrolado niya ako sa kanyang mga palad. Binigyan ako nito ng isang ngiting tagumpay bago sumagot sa tanong ko, “Well first I want you to sit down with us because we have something to discuss with you.” Wala na akong nagawa kaya kahit medyo kinakabahan ay nag umpisa na akong maglakad palapit sa kanila. Umupo ako sa isang single sofa na katapat ng inuupuan ni Kuya Marcus. “What do you want to talk about?” I said pero nakayuko lang ako at tila ang mga kamay kong nasa kandungan ang pinakaimportanteng bagay sa mga oras na ito dahil lang sa ayaw kong masalubong ang mga tingin nila. “Did you know how worried Lolo’t Lola was when you suddenly disappear out of nowhere Addison? Our parents, specially my mom, and your friends… can you imagine how worried they are for you? Tapos six months kang hindi nagpaparamdam kahit sa kanila man lang.” Wika agad sa akin ni Kuya Leo pagkatanong na pagkatanong ko. Lalo naman ako nalugmok sa pagkakayuko dahil sa guilty. Yes I know mali ang ginawa ko. Basta lang akong umalis ng hindi man lang nagpapaalam o hindi man lang nangamusta sa loob ng anim na buwan. Pero masisisi niyo ba ako? Takot akong malaman nilang apat kung nasaan ako kung tawagan ko man kahit ang isa lang doon sa mga binanggit ni Kuya Leo. Isa pa anong ipapaliwanag ko sa kanila kapag nagtanong sila kung bakit ako biglang umalis sa mansion ng wala man lang paalam? Anong sasabihin ko? Na umalis ako para magtago sa apat kong pinsan na pinagsamantalahan ako?

Mukhang napansin nila na wala akong balak na magsalita kaya itinuloy niya na ang gusto niyang sabihin, “We all know kung bakit ka bigla-bigla na lang umalis sa mansion…. but it seems like it’s a different case from Lola. Mukhang iba ang iniisip niyang dahilan kung bakit ka biglang umalis.” Sabi nito sa akin na nagpakunot ng noo ko. Ibang dahilan? “What do you mean?” Tanong ko dito. “They think that you may have accidentally discovered the secret they have been hiding from us for a long time…” Hindi ko maiwasang kumunot ng noo dahil sa sinabi niya. Anong sekreto? Mukhang nabasa nila ang pagkalito sa aking mukha dahil nagsalita itong muli, “Addison….you are not related to any of us. Hindi tunay na anak ni Lola Anastacia si Tito Luis.” Sabi nito na tunay na nagpagimbal sa akin “H-how?” Pero imposible. Mula pagkabata ni Papa meron siyang picture kasama sila Lolo’t Lola pati ang mga magulang nilang apat. “Anak ng dating kasambahay nila Lola ang tunay na ina ni Tito Luis, Addison. Pero kinupkop siya nila Lola ng namatay ang ina ni Tito Luis sa Cancer.” Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko sa mga pinagsasasabi ni Kuya Leo sa akin. Ni-hindi ko nga alam kung totoo ba ito o hindi. Pero wala silang dahilan para gumawa ng ganong istorya at walang bahid ng pagsisinungaling ang mga itsura nila ngayon. “....So what? Kung hindi niyo naman pala ako kaano-ano dapat hinayaan niyo na lang ako dito. Wala na tayong koneksiyon sa isa’t isa diba? Bakit hinanap niyo pa ako!?” Kita ko ang gulat sa mga mukha nila ng sabihin ko iyon.

Mukhang hindi iyon ang inaasahan nilang magiging reaksiyon ko. “Can’t you see, Addison? Ngayong alam na natin na we’re not related to you then there is no reason para----” “Why!? you think dahil lang nalaman ko na hindi ko kayo tunay na kadugo matatanggap ko na yung gusto niyong mangyari?....” I said at tinignan sila isa-isa sa mga mata “Whatever you do, whatever happens mali pa rin ito! Sabaysabay tayong lumaki Kuya Leo! Mga Kuya na nga ang turing ko sa inyo eh! Isa pa, kahit hindi tayo magkadugo sa mata ng mga tao magpipinsan pa rin tayo!...” pilit kong pagpapaintindi sa kanila ng sitwasyon. Hindi ko alam kung kailan nag-umpisa itong nararamdaman nila para sa akin pero ang mahalaga kailangan na itong putulin at matapos “Isa pa, don’t you find it immoral to be a part of a polyamorous relationship? Apat kayo habang iisa lang ako!” I said. Kahit never pa akong pumasok sa isang relasyon I know I’m the kind of person who wants a monogamous relationship Ilang minuto rin silang tahimik hanggang sa parang sinenyasang tango ni Kuya Clyde si Kuya Marcus. Kumunot ang noo ko ng biglang tumayo si Kuya Marcus at pumasok sa kusina. Ilang minuto lang ay lumabas na ulit ito na may dalang baso ng tubig. Ibinaba nito ito sa tapat ko. “Too bad. It seems like hindi ka namin mapapapayag sa mahinahong usapan…” wika ni Kuya Clyde bago tumingin sa akin “Drink it, Addison.” Seryosong sabi nito

“Ano ako tanga!? I doubt na ordinaryong tubig lang yan. The last time you gave a drink to me, nagising na lang ako kinabukasan na katabi ko na kayo sa kama without any clothes on.” He smirked and looked at me, “Well hindi naman kita pinipilit na inumin yan….” sabi nito at biglang nilabas ang cellphone mula sa bulsa niya. “But I just want to inform you na alam ko kung nasaang hospital nakaconfine ang kapatid ng Karl na iyon…. And if you don’t want anything to happen with them then I suggest mas magandang inumin mo na lang iyang nasa harapan mo Addison.” Sa paningin ko hindi tao ang nasa harapan ko ngayon. Demonyo! Demonyong nakangisi dahil alam niyang hawak niya na ako sa leeg. “Huwag na huwag mo silang sasaktan.” May galit na banta ko dito. Tinanguan naman ako nito at sinabi, “Madali lang naman ang kondisyon ko Addison. Inumin mo iyan at walang mangyayaring masama sa kanila.” Ngiting inosente nito sa akin. Kung pwede ko lang burahin ang ngiting nasa mukha niya ngayon. Hindi tumutugma ang ngiting pinapakita niya sa mga binibitawan niyang mga salita. Tinignan ko ang basong nasa harapan ko at dahan-dahan itong itinaas katapat ng bibig ko. Hindi ko maiwasang mapapikit ng mabuti. I’m sorry Kate, Tita Sandra. Nadamay kayo sa gulo ko. The last thing I can do to protect you ay masiguro kong hinding hindi kayo mapapahamak sa kamay nila. Inisang tungga ko ito at ibinaba an baso sa maliit na mesang nasa harapan ko. “Nangako kayo. Hindi niyo sila sasaktan.”

Ngumiting tagumpay naman ito sa akin at sinabing, “You know I never broke my promised, Addison. Kung anong sinabi ko, ginagawa ko.” Hindi ko maiwasan pagkunutan ng noo ng unti-unti na akong makaramdam ng hilo, “Anong nilagay niyo sa tubig? Ang sabi niyo kanina wala kayong gagawing masama. Maguusap lang tayo.” Pagpapa-alala ko sa sinabi nila kanina Nagulat ako ng bigla itong tumawa ng malakas bago humarap sa akin…. “Silly! It’s Leo who said that to you, not me. Remember?” Warning: Alam niyo naman na siguro kung bakit Third Person’s POV “Don’t you think it’s bit too much? You can see how much she’s scared and already hate us. Tapos gumawa pa tayo ng panibagong rason para mas lalong madagdagan ang mga kasalanan natin sa kanya.” Axel said na sinang-ayunan naman ni Leo. Inalis saglit ni Clyde ang paningin niya kay Addison at ibinaling ang tingin kina Leo at Axel, “We made a deal, remember? Hahayaan naming dalawa ni Marcus na kausapin niyo siya at kumbinsihin na tanggapin tayo…. but if you fail….then kami nang dalawa ni Marcus ang kikilos at gagawa ng paraan para mapasaatin siya….” I said to them at muling binaling ang tingin sa half-concious na si Addison, “You already done your part and you failed to make her realise that she’s ours. Now let us do our ways para mapapayag siya.” Seryosong sabi ni Clyde sa dalawa “Pero hindi naman na natin kailangan pang umabot sa blackmail! Ngayon mas lalo lang titindi ang galit ni

Addison!” May halong galit na turan ni Leo kay Clyde. He admit, alam nila kung nasaan ngayon ang mga taong kumupkop kay Addison sa nakaraang anim na buwan pero wala naman talaga silang balak na saktan ang mga ito. He just used them para mapapayag si Addison sa gusto nilang mangyari. Sounds immoral? Well para kay Clyde, matagal naman na niyang isinuko ang moralidad niya simula ng hinayaan niya ang sarili niya na magpakain sa mga kagustuhan niya kaysa sa kung ano ang tama. “A little blackmail won’t hurt Leo….” nakangising turan nito sa binata. “You have to understand…. we have to take extremely drastic measures to secure the things we truly desire.” Pagkatapos niyang sabihin iyon ay bumaling muli ang mga tingin niya kay Addison. May malay pa rin ito pero kung saan-saan bumabaling ang parang lango sa alak nitong mga mata at mabilis din ang paghinga nito. Lumapit ang binata dito at binuhat ito ng pa-bridal style at naglakad papunta sa kwarto nila at tsaka ibinaba si Addison sa kama. Ramdam ni Clyde ang pagsunod ng tatlo sa kanya papunta ng kwarto pero hindi niya lang ito pinansin. Nang maibaba na niya si Addison sa kama ay mabilis siyang pumatong sa taas ng katawan ng dalaga habang inilagay niya ang magkabilang tuhod sa gilid ng balakang nito. “K-kuya C-clyde….d-dont….. please… stop.” Halos bulong na lang at medyo paos pa na sabi ni Addison habang mahina at halos wala ng lakas na hinahampas nito si Clyde sa dibdib. Mabilis namang hinuli ng binata ang mga kamay nito at

ikinulong ang mga kamay nito sa taas ng ulo ng dalaga gamit ang isang kamay niya. Madali lang nagawa ni Clyde ang lahat ng ito dahil nasa ilalim na ng impluwensiya ng drugs si Addison. Pinasadahan niya ng tingin ang kabuuang itsura ng dalaga. Mabilis pa rin ang paghinga nito. Pansin niya rin ang mga namumuong mga butil ng pawis sa noo nito. Inilapit niya ang mukha niya sa tapat ng tainga ng dalaga, “It’s okay Addison, tell me…. saan ba? Where do you feel something weird baby?...Hmm?...dito ba?” Bulong nito sa tapat ng tainga ng dalaga bago nito dahan-dahan pinababa ang kamay niya at ipinatong ito sa pagitan ng mga hita ng dalaga. Kita at ramdam ni Clyde kung paanong nanginig ang buong katawan ni dalaga at kung paano tumaas ang mga bewang nito palapit sa akin. Suot pa rin ni Addison ang telang tumatakip sa kaselanan niya pero ramdam na ramdam niya ang init ng kamay ni Clyde ng ipatong nito ang palad sa kaselanan niya. “Mmph---” pigil ni Addison sa ungol na gustong kumawala mula sa bibig niya. Kinagat niya ang ibabang labi niya para pigilan ang kanyang ungol na lalong nagpatindi sa pagnanasa ni Clyde. Just seeing her biting her lips while He’s doing something to her body makes him satisfied. Pero hindi pa rin ito sapat… “Tell me, ano bang gusto ni Addison? Hmm?” Pangangausap ni Clyde sa dalaga na para baga isa itong bata. “Do you really want me to stop?...” tanong nito kay Addison bago hininto saglit ang senswal niyang paghawak sa

pagitan ng hita ng dalaga, “...or do you want me to continue?” At tsaka siya walang pasabing ipinasok ang kanyang kamay sa loob ng panty nito dahilan para mas lalong magwala ang mga paru-paro sa tiyan niya at dumaloy ang init at kiliting nararamdaman ni Addison sa buong katawan niya. Alam niyang sa utak niya hindi niya gusto ang nangyayari… pero iba ang gustong iparating ng puso’t katawan niya. The more she denies it, the more her body would ask for more. “A-aahh… s-stop….stop…” the contradiction is even more evident on her voice. Her voice turn into sobs. At tuluyan na ngang naputol ang sobrang nipis na sinulid na nagsasabi sa utak niya na mali itong mga nangyayari ng maramdaman niyang napunta ang isang daliri ng binata sa tungkil ng kaselanan niya at paulit-ulit at marahas nitong hinagod ang daliri nito sa loob niya. “Hmhp! Hmhp! Hmph!” Magkakasunod na ungol ng dalaga ng mabilis na paulit-ulit pinabalik-balik ng binata ang kanyang kamay dahilan para makaramdam si Addison ng kakaibang kiliti sa kanyang ibaba. “What now Addison? Do you still want me to stop?” Nakangisi at tila nang-aasar na tanong ni Clyde sa dalaga. “Please…...please…” mahinang ungol ng dalaga, “Please what, Addison?” Tanong muli ng binata kay Addison at hinihintay sabihin niya ang nais nitong marinig. “Please….touch me…” Addison’s plea is like she’s asking for more that Clyde couldn’t help himself but to oblige. Reaching from under

Addison’s dress, Clyde successfully lowered and removed the latter’s underwear. Addison has to catch her breath from the sensation that is spreading like a wildfire from her lower body. Pigil hininga ang apat ng tuluyan na nilang masilayan muli ang kaselanan ng dalaga. At nang hatakin ni Clyde ang panty nito ay may nakita pa siyang ilang hibla ng katas ng dalaga na sumama sa panty nito na tanda ng umaapaw na pagnanasa ng dalaga She’s wet…. “We have to make you get ready first before we get inside of you…” pagkatapos sabihin ni Clyde iyon ay walang sabi sabi niyang ipinasok agad ang kanyang dalawang daliri sa loob nito. “Hmmph! I-it hurts…” may halong sakit na ungol ng dalaga. Fuck! She’s so fucking tight! Dalawang daliri pa lang niya ang pinapasok niya dito pero ramdam niya na agad ang sikip ng loob ng dalaga. Wala pa nga sa kalahati ng taba at haba ng sa kanila ang pinasok niyang dalawang daliri dito. Paano pa kaya kapag pinasok na nila muli ito? Dahan-dahan na ginalaw ni Clyde ang kanyang dalawang daliri papasok at palabas sa kaselanan ni Addison. Nakita ni Clyde sa peripheral vision niya ang paggalaw at paglalakad palapit sa kanila ni Axel habang naiwan namang nakaupo ang dalawa sa mahabang sofa na nandito sa loob ng kwarto nila.

Nang tuluyan nang makalapit si Axel sa kinaroroonan nilang dalawa ni Addison ay naupo ito sa ulunan ng dalaga at hinawakan ang baba nito bago nito hinuli ang mga labi nito. Malayong-malayo sa madalas na kalmadong Axel ang paraan ng paghahalik niya ngayon kay Addison. Marahas. Mapusok. Tila sabik na sabik sa dalaga. Nang mapansin ni Clyde na nakatuon ang atensiyon ni Addison sa paghahalikan nila ni Axel ay medyo binilisan ni Clyde ang paglalabas-pasok ng kanyang dalawang daliri sa kweba nito. Pabilis ng pabilis ng pabilis…. “Hmmp! Hmmp! Hmmp! Hmmp!” Mga impit na ungol ng dalaga na kinulong ni Axel sa kanilang paghahalikan. Pero dahil sa ungol ng dalaga ay hindi maiwasan ni Axel na mas makaramdam siya ng init sa katawan. Nararamdaman niya rin ang unti-unting pagsikip ng pantalong suot niya. Mas lalong pinagbutihan ni Axel ang kanyang ginagawa. Nakipag-espadahan siya ng dila kay Addison at minsan ay sinisip din niya ang dulo ng dila nito. Habang si Clyde naman ay tila hindi nakuntento sa paggamit niya lang ng kamay. Inalis niya ang kanyang dalawang daliri sa butas nito at binaba ang kanyang mukha hanggang sa magpantay na ang mukha niya at ang kaselanan ni Addison. Inilapit niya ang kanyang ilong sa kaselanan ni Addison at pinagpakasawa niya ang kanyang sarili na amuyin ang nakakabaliw na amoy ng kaselanan ni dalaga lalo pa’t balot na balot ito ngayon ng katas ng nito.

Nang magsawa siya ay pinatulis niya ang kanyang dila at dahan-dahan at senswal niyang dinilaan ang hiwa ng dalaga na muli na namang nagpaungol dito. Hanggang sa napadpad ang dila niya sa ka-size ng bigas na tungkil nito at doon walang sawa at marahas niyang dinilaan ito ng paulit ulit na siyang nagpapataas ng bewang ng dalaga dahil sa sensasyon na nararamdaman nito ngayon. Samantala, halos mabaliw-baliw naman si Addison sa sensasyon na nararamdaman niya ngayon. Hindi na niya alam kung saan siya magfo-focus. Sa mga halik ba at dila ni Axel na marahas at walang sawang inaangkin ng paulit-ulit ang kanyang mga labi at dila? O kay Clyde na nasa paanan niya ngayon at walang sawa ding dinidilaan ang kaselanan niya na nagdudulot ng kiliti at kuryente sa buong katawan niya? Samantala, mas lalo pang pinag-igihan ng dalawa ang kanilang ginagawa ng maramdaman nilang malapit ng labasan si Addison. Ang kaninang simpleng paghalik lang ni Axel ay nadagdagan ng ipasok nito ang kanyang mga kamay sa dress at bra ng dalaga at doon walang sawang pinisil at pinanggigilan ang dibdib niya. Mas lalo pa naman binilisan ni Clyde ang paghagod ng dila niya sa clit ni Addison at habang ginagawa niya iyon ay muli na naman niyang ipinasok ang dalawang daliri niya sa butas nito walang sawang nilabasmasok sa kaselanan ni Addison.

Tila ito ang naging hudyat dahil ng muling ipinasok ni Clyde ang kanyang mga daliri ay narating na ni Addison ang kanina niya pa pilit inaabot. Nanginig ang buong katawan nito at lumabas ang umaapaw nitong katas. Hindi naman na nag-aksaya pa ng oras si Clyde at sinisid ang kaselanan ng dalaga para masigurong makukuha niya lahat ng katas nito. Hingal na hingal si Addison na pumikit at ipinapayapa ang katawan na nakahiga. Nang labasan siya ay itinigil na ni Axel ang paghahalik sa kanya samantalang inalis naman na ni Clyde ang kanyang mukha na nakabaon sa kaselanan niya. Mabilis ang paghahabol niya ng hininga at ipinikit ang mga mata dahil tila parang gusto na lang ng kanyang katawan ang magpahinga. Habang nakapikit siya ay naramdaman niya ang hininga malapit sa leeg at tainga niya. Hindi na sana ito papansinin ni Addison ng bigla itong magsalita…. “You can’t sleep yet baby…. not until we get inside of you…” Magsama sama tayong lahat masunog sa impyerno -Binibining A. Third Person’s POV “I will let you have her first.” Wika ni Clyde kay Axel bago naglakad papunta sa mahabang sofa at naupo kasama ng dalawa pa.

Halos hindi naman binalingan ng tingin ni Axel ang nagsalitang si Clyde at direstso pa rin ang tingin sa dalagang si Addison. Pawisan na ang buong mukha nito at tila naghahabol ng hininga. Ngunit kahit na ganoon ay hindi nakabawas sa kagandahan ng dalaga ang itsura niya ngayon at bagkos ay tila dahil dito ay mas lalo pang tumindi ang pagnanasa ni Axel na maangkin ang dalaga. Aminado siya na noong una ay medyo alangan siya sa plano nila Clyde at Marcus dahil hanggat maari ay ayaw na niyang dagdagan pa ang mga kasalanan nila kay Addison. But clearly, magkaiba sila ng pananaw ni Clyde. Ang pinsan niyang iyon, siya yung klase ng tao na gagawin ang lahat makuha lang ang gusto niya, even if it means being a fucking selfish asshole and not considering what Addison will feel. Oo, tulad nila Clyde ay gusto niya ring makuha, maangkin at mapaibig si Addison. Pero naniniwala siya na hindi sa ganitong paraan. Hindi sa sapilitan. Kung mapapasakanila man si Addison, gusto niya ay dahil sa kagustuhan mismo ng dalaga. Walang halong sapilitan, walang halong pananakot. Pero ngayon na nasa harap niya na ito ngayon at nasa ganitong kalagayan ay hindi maiwasan ni Axel na mas sundin ang kagustuhan ng puso’t katawan niya kaysa sa kung ano ang alam niyang tama. Marahil nga ay tama talaga si Clyde. Magkakatulad talaga sila. Pare-parehas lang ang likaw ng mga bituka nila. Akala niya the love that he have for Addison is the kind of love that are willing to let go but it seems like umabot na ang

pagmamahal niya kay Addison sa puntong hindi niya na ito kayang pakawalan at ibigay pa sa iba. Mula sa ulunan ng dalaga ay lumipat siya ng pwesto papunta sa pagitan ng mga hita ng dalaga. “K-kuya… A-axel…. it’s…it’s hot…. so hot…” narinig niyang mahinang daing ng kanyang minamahal habang hindi mapakaling hinahawakan ang nito ang kanyang damit. Pumwesto siya sa ibabaw nito at inilapit ang labi sa tainga ng dalaga, “It’s okay Addison…...your Kuya Axel will take care of that…” bago niya mariin na kinagat ang tainga nito na nagpakawala ng mahinang ungol sa dalaga. Dahil dito ay binalik niya ang kanyang atensiyon sa labi ng dalaga at doon ay muli niya itong binigyan ng marahas na halik. Tila uhaw na uhaw at sabik na sabik. Hindi niya ipagkakaila na simula ng may mangyari sa kanila ni Addison ay halos araw-araw niya itong pinagpapantasyahan. Walang araw na hindi nila ito inisip. Walang araw na hindi niya inaalala ang mga sandali na nahawakan, nahalikan at naangkin niya ang dalaga. Sandaling pinutol ni Axel ang kanilang paghahalikan bago hinawakan ang dulo ng dress ni Addison bago ito mabilis na hinubad sa katawan ng dalaga. Ngayon ay tanging bra na lang ang takip nito sa katawan. Kinagat niya ang strap ng bra ni Addison at dahan-dahan itong ibinaba sa balikat ng dalaga. Bago niya dahan-dahan at senswal na pinasadahan ng halik ang balikat nito pababa hanggang sa kamay ni Addison. Muli ay narinig ni Axel ang mahinang ungol ni Addison dahil sa kanyang ginagawa.

“Damn! I’ve missed you. Hindi mo lang alam kung gaano kahirap para sa amin ng mawala ka ng ilang buwan…” bulong niya dito. Wala nang inaksaya pa na oras si Axel at mabilis na din tinanggal ang telang nagtatakip sa mga dibdib ng dalaga. Kitang kita niya ang napakaganda at napakalambot na mga dibdib nito. Ngayon niya lang din napansin na tila mas lumaki pa ang mga dibdib nito kumpara dati. Hinawakan niya ang mga pisnge ng dalaga at tinignan ito ng diretso sa mata, “I’m going to enter now Addison, bear with me okay?” Mahinang wika niya dito habang malambing niyang hinahaplos ang pisnge nito. Tinignan din naman siya nito sa mata bago dahan dahan tumango, tila ito ang naging udyat ni Axel bago dahan dahan pumasok sa dalaga. “Hmmph—” impit na ungol ni Addison dahil sa sakit bago niya kinagat ng madiin ang ibabang labi para indahin ang sakit. Nakita ni Axel ang sakit sa mukha ni Addison ng dahandahan niya itong pasukin. Halos wala pa sa kalahati ang napapasok niya pero alam niya kung gaano na ito kasakit para kay Addison. Lalo na’t may kalakihan ang kanya. Inilapit niya ang kanyang balikat sa bibig ng dalaga para kagatin nito iyon kung talagang hindi na nito makaya ang sakit. Tila naintindihan naman ni Addison ang gustong iparating ni Axel dahil inilapit niya ang mukha niya sa balikat ni Axel bago niya ipatong ang kanyang mga kamay at paa sa likod ng binata at kinagat ang balikat nito.

Nang mapagtanto ni Axel na nasa mas relax na condition na si Addison ay muli niyang dahan dahan pinasok ang butas ng dalaga. Kahit gaano pa kasakit ang pagkagat ni Addison ay hindi iyon ininda ni Axel dahil alam niyang mas nasasaktan ngayon si Addison. Nang tuluyan na siyang makapasok ay hindi muna siya gumalaw agad at hinayaan munang makapag adjust si Addison sa laki niya. Muli niyang binalikan ang mga labi ni Addison at sinibasib ito ng halik para matuon doon ang atensiyon ng dalaga. Nang mapansin niyang medyo narerelax nang muli ito ay dahan dahan na siyang gumalaw. Inalis na niya ang mga labi niya sa labi nito at pumwesto ng maayos sa paanan nito. Kinuha niya ang dalawang paa ng dalaga at pinatong ito sa mga balikat niya bago mas binilisan pa ang paglabas masok. Ngayon halos magiba na ang paa ng kama dahil sa pag alog nito. Samantala walang ginawa naman si Addison kundi umungol at damhin ang sensasyon na pinapalasap sa kanya ni Axel. Hindi niya alam na ganito pala ang pakiramdam ng makipagtalik. Parang may kaliting bumabalot sa buong katawan niya lalong lalo na sa kaselanan niya sa ibaba. Para din siyang laging may gustong abutin. Hindi na niya maintindihan ang kanyang nararamdaman. Hindi na rin siya sigurado kung dahil lang ba ito sa gamot na inihalo ni Clyde sa inumin niya o dahil ba sadyang magaling manromansa ang Kuya Axel niya o talagang ganto lang kasarap ang pakiramdam ng makipagtalik? Samantala, tila hindi pa kuntento si Axel sa sarap na gusto niyang iparamdam kay Addison. Kaya mula sa balikat ay

kinuha niya ang isang paa nito bago isinubo ang hinlalaki nito sa paa. Para itong batang sumisipsip ng candy kung sipsipin at dilaan ang hinlalaki nito. Nakita ni Addison ang ginagawa ni Axel sa kanyang mga paa pero imbis na mandiri ay tila mas nakadagdag pa ito sa kiliting nararamdaman niya. Ngayon mas lalong hindi na malaman ni Addison kung alin ang mas pagtutuunan niya ng pansin. Ang nasa pagitan ba ng mga hita niya na walang sawang pinapasok ni Axel o sa paa niyang walang sawang sinasamba ni Axel? Hindi niya na rin alam kung saan niya ibabaling ang ulo niya dahil sa pinaparamdam sa kanya ng binata. Ngayon lang siya nakaramdam ng ganito sa buong buhay niya, parang sinisilyaban ng apoy ang buong katawan niya dahil sa init nararamdaman niya ngayon but still, gusto niya ang klase ng init na nararamdaman niya ngayon dahil tila napapawi ang init na ito dahil sa marahas na paglabas masok ni Axel sa kanya. Samantala inalis naman na ni Axel ang atensiyon niya sa mga paa ni Addison at muling pinagtuunan ng pansin ang mga dibdib nito. Pinagpakasawa niya ang kanyang kamay sa paglamas dito habang walang sawa niya namang sinipsip ang kabila nito. He thrust faster and harder hanggang sa wala nang maririnig mula sa apat na sulok ng kwarto na ito kundi ang ungol nilang dalawa at lagitik ng kama. “Hmph! Hmph! Hmph! K-kuya A-axel…..” “Fuck! I’m cumming Addison! Come with me!” Sabi ng binata at mas lalo pang pinabilis ang pag ibayo.

And soon, her body started to shake and redness filled her cheeks as her lower lip contracted. Her legs tightened around his waist and arched her back as her warm nectar exploded out of her in an uncontrollable wave. Halos parehong walang lakas na bumagsak ang katawan ni Addison sa kama samantalang ang katawan naman ni Axel ay bumagsak sa katawan ni Addison. Parehas na mabilis ang paghinga ng dalawa. Mga pagod at pawis ang buong katawan pero kita mo ang ang satisfaction sa mga mata nila. Muli na namang pumikit si Addison sa pag-aakalang tapos na ang lahat at nais na niyang magpahinga. Umalis na rin sa pagkakadagan si Axel sa katawan niya kaya itinagilid niya ang kanyang katawan para matulog. Pero nagulat si Addison ng may biglang bumuhat sa kanya patayo. Binuksan niya ang kanyang mga mata at nakita si Leo na nasa harapan niya. “You can’t sleep yet princess….. I’m still here…” bulong ni Leo sa dalaga at inalalayan itong tumayo at dinala sa may pader. Samantala, nagulat naman si Addison ng maramdaman niya ang malamig na pader sa likuran niya. Halos bumigay na ang kanyang mga nanginginig na mga tuhod kung hindi lang nakaalalay si Leo sa kanya. Dinala ni Leo ang kanyang mukha sa balikat ni Addison tsaka niya ito marahan na pinaghahalikan, “Hindi mo alam kung anong hirap ang pinaranas mo samin ng umalis ka ng walang paalam….” nanggigigil na bulong nito, “I think you deserved to be punished, princess.” Sabi nito bago walang

babalang pinasok ang dalaga habang nakatayo pa rin silang dalawa. Hindi katulad ni Axel na may pag iingat ang pag ibayo kanina, si Leo ay gigil na gigil na maangkin si Addison. At dahil nakatayo sila mas ramdam na ramdam ni Addison ang diin na diin na pagpasok ni Leo. “No…..no….... Kuya L-leo….. you’re too deep,” Addison screamed as she felt a deep sensation running through her entire body, “T-take it! Take it out Kuya Leo! I’m going to die” “It seems that my dear princess does not have a good stamina,” he licked her neck as he teased her, “I should take the initiative to train you, hmm?” Leo said at mas lalong binilisan ang kaninang mabilis nang pag ibayo niya. At dahil nakatayo silang dalawa habang inaakin siya ni Leo, ay ramdam na ramdam ni Addison ang pagbunggo ng maliit na tungkil niya sa alaga nito dahilan para mapaungol ang dalaga. Tila napansin naman ng binata ito because he started bumping it intentionally. She shivered and moaned everytime he bumped it. “K-kuya Leo….. I’m gonna cum…” wika ng dalaga kay Leo ng maramdaman na naman niya ang kiliting malapit niya nang maabot. “Not yet.” Matigas na sabi ng binata bago inilagay ang mga kamay niya sa pang upo ng dalaga at itinaas ito. Wala naman sa sarili na isinabit ng dalaga ang magkabilang paa niya sa likod ni Leo habang sa batok naman nito niya

isinabit ang kanyang mga kamay. Ngayon buhat-buhat na ni Leo si Addison at tsaka niya ulit ito mabilis na inangkin. Samantala, dahil sa sinabi ng binata pinilit ni Addison na huwag na munang labasan kahit na sa totoo ay parang nagdedeliryo na ang buong katawan niya dahil lang sa kagustuhan niyang labasan. “What an alluring princess…” He rasped “F-faster….” Addison said in a shaking voice “As you wish.” He growled as he hugged her hard, as he started a new round of rough thrusting, at this moment, even if Addison wanted the stars or the moon, Leo would give it all to her. Addison wrapped her arms around his neck as she leaned her cheeks against his burning and sweaty face. Her eyes scanning the room for the other three men. She found them sitting in a long sofa as they watched the live action with great interest. Pinalaki at lumaki siyang conservative. Ayaw na ayaw niyang tinitignan at binibigyan ng attention ng mga lalaki ang katawan niya. But now, seeing her cousins---or should she say, ex-cousins as they watched her habang inaangkin ng isa niya pang inakala niyang pinsan niya ay mas lalo lang nagpatindi ng pagnanasa niya. “Kuya Leo…let me cum…..please….” ungol na sabi ni Addison sa patuloy parin na nag iibayo na si Leo “I said not yet!” Marahas na sabi nito sa dalaga bago naglakad habang buhat buhat pa rin si Addison at nakapasok pa rin ang alaga niya sa kweba nito. Naglakad si

Leo pabalik sa kama at tsaka niya binaba doon si Addison at muli na namang bumayo. “Ah! Ah! Ah! K-kuya Leo….you-you’re so fast hmph!” Walang tigil na ungol ni Addison habang patuloy pa rin sa malalakas na pagbayo niya si Leo. “Argh! Argh! Dammit Addison! You’re so tight fuck!” Nanggigil na wika ni Leo. Pumunta ang mga kamay ni Addison sa mga balikat ni Leo para sana kumuha ng suporta pero kinuha lang ni Leo ang mga kamay niya at nilagay sa taas ng ulo niya gamit ang isang kamay lang nito, “Stay still.” Matigas na utos ni Leo kay Addison tsaka bago mas nilakasan at binilisan ang paglabas masok niya kay Addison. Kitang kita sa mga mukha ng dalawa na malapit na silang labasan. “Kuya Leo pleaseee… I’m going to cum…. let me cum please….” halos pagmamakaawa na ni Addison kay Leo para lang labasan siya. “Then cum with me.” Wika ni Leo bago manginig ang mga hita nila ni Addison at tuluyan silang labasan dalawa. Leo felt a sense of accomplishement as he felt her warmness, watching her with deep eyes as he spilled his heavy load into her. Addison was half-unconscious, worn out from reaching her climax as she finally let the darkness consumed her. Juicecolored! Ano ba itong mga pinagsususulat ko? Inosente naman ako dati eh… -Binibining A.

Addison’s POV Pagkadilat ko pa lang ng mga mata ko ramdam ko na agad ang sakit na bumalot sa buong katawan ko lalong lalo na sa aking balakang pababa. Napahawak ako sa balakang ko at dahan dahang naupo. Inilibot ko ang paningin ko dito sa loob kwarto at ni-anino ng isa sa kanila ay hindi ko makita. Ngayon ko lang din napansin na nakasuot na ako ngayon ng damit…. Hindi ko man lang mapigilan ang hikbi ko ng maalala ko na naman ang nangyari sa amin kahapon. Pinikit ko ng madiin ang mga mata ko at hiniling na sana panaginip lang ang mga nangyari kahapon. Pero kabaliktaran ng gusto kong mangyari ang sinasabi ng pananakit ng buong katawan ko. Mas lalo akong napahagulgol na makumperma kong hindi panaginip iyon…. lahat iyon totoo… Naulit na naman…. Hinayaan ko na maulit…. Mas lalo pang lumakas ang iyak ko ng maalala ko ang mga ikinilos at mga malalaswang salitang lumabas mula sa bibig ko kagabi. “AAAAAAAHHHHHHH” I screamed in anger habang pinagbababato ang mga unan at kung anu-ano pang mga bagay na pwede kong maabot at maibato. Gustong kong magwala, gusto kong manakit, gusto ko silang saktan. Galit na galit ako sa kanila…. Pero ang totoo….

Mas galit ako sa sarili ko…. Galit ako sa sarili ko na hinayaan ko lang silang gawin sa akin iyon…. Galit ako sa sarili ko na hinayaan ko lang silang babuyin ako…. And worst….. Nagustuhan ko ang mga ginawa nila sa akin kagabi…. The way I speaked, the way I moved, the way I moaned and the way I enjoyed everything yesterday as they thrusted deep inside of me makes me hate myself even more…. Oo, alam ko na di ko naman talaga ginusto iyon, ang drugs ang dahilan kung bakit ganon ang mga inasta ko kagabi but the mere fact na ininom ko pa rin yung tubig na binigay nila sa akin kahit na alam kong may hinalo sila doon…. The fact na sobrang hina ko dahil nagpadala ako sa mga pagbabanta nila…. Hindi ko maiwasan magalit sarili ko. Hindi ko maiwasan magalit, hindi ko maiwasan magdabog, hindi ko maiwasan manisi…. Pero ang sobrang kinagagalit ko sa sarili ko…. Ay yung kahit anong pang-aalipusta ko sa kanila, kahit anong galit at masasakit na salita ang ibato ko sa isip ko para sa kanila… Meron pa ring maliit na parte ng utak ko na nagsasabi sa akin na may drugs man o wala…. Ginusto ko talaga ang nangyari sa amin…

Nakayuko pa rin ako habang patuloy na tumutulo ang mga luha ko ng marinig ko ang pagbukas ng pinto. Hindi ko man lang pinansin iyon at nanatili pa rin akong nakayuko dahil alam ko naman kung sinong mga pumasok. “A-addison…. what happened here?” Rinig kong tanong ni Kuya Leo na marahil ang mga nakakalat at mga basagbasag at sira-sirang mga gamit ang kanyang pinapatunguhan. Piniling ko ang ulo ko at pinilit burahin ang mga iniisip ko kanina. Hindi dapat iyon pumapasok sa isipan ko. Hindi ko ginusto iyon. Hindi ko ginusto iyon. Dahil sa inis ko naibaling ko ang tingin ko kay Kuya Leo. Wait, why do I even calling him Kuya? He doesn’t deserve that title. He doesn’t even deserve my respect, all of them. Dahil walang matinong tao ang gagawin sa sarili nilang pinsan ang mga ginawa nila sa akin… Ganyan dapat Addison! Dapat magalit ka! Dapat magalit ka dahil sa ginawa nila sayo! Pilit kong pagpapaalala sa sarili ko. Although sinabi na nila sa akin na hindi ko talaga sila mga tunay na kadugo at tunay na pinsan that doesn’t change the fact na lumaki kami na ayun ang mga pinaniniwalaan namin at ng mga taong nakapaligid at nakakakilala sa amin. Matagal na nilang sinira ang tiwala at respetong meron ako para sa kanila simula ng gawin nila iyon sa akin. At ngayon wala nang natitira sa puso ko para sa kanila kung hindi galit… Mukhang napansin naman nilang wala akong balak sumagot dahil narinig ko ang buntong hininga nila at ang mga yapak papalapit sa akin.

“Dinalhan ka namin ng lugaw. Kailangan magkalaman ng sikmura mo dahil ilang oras ka ding nakatulog…” sabi ng taong naupo sa gilid ng kama ko na malamang ay siya ring may hawak ngayon ng lugaw… Iniangat ko na ang ulo ko at napansin ko na si Ku— Axel pala ang nakaupo dito sa harapan ko na may hawak ng lugaw habang nakatayo naman sa gilid niya sina Leo ay Clyde at nakasandal naman sa pintuan si Marcus “....hindi ko kakainin yan…” mahina pero may diin na wika ko sa kanila. Muli na naman siyang nagpakawala ng malalim na buntong hininga, “Addison, you need to eat this, please. Baka magkasakit ka kapag hindi ka kumain…” malambing na turan nito sa akin. Kung simple lang sana ang sitwasyon ngayon tulad ng dati ay baka nagpadala na ako sa tono ng pananalita niya. Pero hindi ngayon… hindi na kailanman… “Mas gugustuhin ko nang magutom, magkasakit o di kaya mas maganda mamatay, kaysa kainin yang binibigay niyo sa akin!” “Addison, huwag nang matigas ang ulo. You need to eat.” Nabaling naman ang tingin ko sa nakatayong si Clyde ng siya naman ang magsalita. Galit ko siyang tinignan bago nagsalita, “Ang tanga ko na lang kung kakain ulit ako ng kahit anong pagkain na galing sa inyo…What? Don’t even tell me na wala kayong nilagay na kung ano man diyan sa lugaw na iyan dahil mas kapanipaniwala pa na kayang lumipad ng baboy kaysa isipin na simpleng lugaw lang iyan!” Galit na turan ko sa kanya “Addison---”

“Leave” pinal ko na sabi at muling nahiga at tumalikod na sa kanila. “Addison I said you need to eat!” Wika ni Clyde medyo malakas na boses. Muli naman akong bumangon at humarap sa kanila, “And I said LEAVE!!!” at tsaka itinulak ang hawak-hawak ni Axel na bowl na may lamang lugaw dahilan para matapon ito sa sahig. Kita ko kung paano lumaki ang kanilang mga mata at halos hindi makapaniwala na yung kilala nilang mabait na Addison ay mag-aastang brat. “Addison---” hindi ko na pinatapos sa sasabihin niya si Clyde at muling nagsalita. “What!? Tatakutin mo na naman ba ako para lang kainin ko ulit yang pagkain na binigay ninyo!? Well let me tell you…. I. DON’T. FUCKING.CARE.... kahit sino pa ang gusto niyong saktan o ipapatay wala.na.akong.pakialam! Gawin niyo kung anong gusto niyo!” Matigas kong sabi at nakipaglabanan sa kanya ng tingin. “Wag niyo na ulit akong puntahan dito sa kwarto unless gusto niyong sabihin sa akin na pinapayagan niyo na akong umalis sa lugar na ito.” muli kong sabi at nagtalukbong na ulit ng kumot. Ilang minuto lang ay narinig ko na ang mga yabag nila palabas at ang pagsara ng pinto… Halos isang linggo na akong nakakulong dito sa malaking bahay na ito. Mula nung nangyari yung pagtabig ko ng lugaw ay hindi ko na talaga kinain yung mga pagkain na dinadala nila para sa akin.

Well, halos isang araw at kalahati din na ganon ang ginagawa ko hanggang sa pangatlong araw ko dito sa bahay na ito ay sinubukan at kong tumakas pero nahuli din nila ako agad kaya ang solusyon nila para hindi na ako magsubok tumakas ay ang iposas ako sa kama. Akala ko ay hahayaan na lang nila akong ganon pero kinagabihan din ay pumunta ulit sila sa kwarto ko at nakipagkasundo sa akin. “How about this, tatanggalin namin yang posas sa kamay mo at hahayaan ka na naming makaikot at makagala sa buong bahay na ito…. but in exchange, kakainin mo na lahat ng pagkain na dadalhin namin para sayo. What can you say?” Pinag isipan ko ng mabuti ang sinabi nila sa akin. Kapag natanggal na itong posas na ito at makakapunta na ako saan mang parte ng bahay na ito meaning mas malaki ang chance na makatakas ako mula sa kanila. Isa pa gusto ko na rin makaalis sa pagkakaposas na ito dahil hindi na ako komportable “Hmm?” Tanong ulit nila sa akin na dahan-dahan ko namang tinanguan. Nakita ko kung paanong lumaki ang mga ngiti at ngisi sa labi nila. Mapunit sana iyang mga labi niyo. And simula nga noon ay kinakain ko na ang anu mang pagkain na ibibigay nila sa akin at hindi na binalak pang magpakagutom. But that doesn’t mean na okay na rin ang pagsasama naming lima… Hindi madadaan sa simpleng sorry, o sa masasarap na pagkain o sa isang linggong magkakasama kami sa bahay ang kasalanang ginawa nila sa akin.

Yes kinakain ko na yung mga pagkaing binibigay nila pero hindi ko hinahayaang makalapit o makausap man lang nila ako. Kung hindi ko pinapaiwan na lang sa labas ng pintuan ang pagkain ay pumupunta ako sa bathroom kapag alam kong malapit na nila akong dalhan ng pagkain o di kaya ay nagtutulog-tulugan ako at nagtatakip ng kumot. Tulad ng ginagawa ko ngayon… Narinig ko na ang mga yabag nila mula pa lang sa hagdan kaya nagtakip ako ng kumot at pinikit ang mga mata. At tulad nga ng inaasahan ay ilang segundo lang ay narinig ko na ang pagbukas ng pinto at ang yapak nila papasok ng kwarto. Narinig ko ang pagbaba nila ng plato sa tabi ng lamp. “We know you’re awake, Addison…” narinig kong sabi ni Marcus kaya hindi ko maiwasan na humigpit ang pagkapit ko sa kumot. “We already decided, Addison. Tomorrow…. w-we…. we will set you free…” hindi naman ako makapaniwala sa narinig ko kaya dahan-dahan kong tinanggal ang talukbong ng kumot ko at umupo paharap sa kanila. “W-what…did you say?” halos pabulong na lang na tanong ko sa kanila… Binigyan ako ng malungkot na ngiti ni Axel bago ako sagutin, “Tomorrow… we will finally set you free. That is what you want, right?” Pinilit nitong bigyan ako ng isang ngiti pero hindi mapagkakailang pilit iyon at nababalot ng lungkot. “Y-yeah….that’s….that’s what I….want..” habang tumatagal ay pahina ng pahina ang boses ko. Eto naman talaga ang

gusto ko diba? Ang makaalis dito. Ang makalayo mula sa kanila…. pero bakit parang may karayom na tumutusok sa dibdib ko….ang… ang sakit. “Simula ngayon hanggang bukas ng umaga ay si Manang Isabel na ang maghahatid sayo ng pagkain mo. Siya na rin ang maghahanda ng damit mo para bukas.” Wala akong nababasang emosyon mula kay Clyde ng sabihin niya iyon… Bakit bigla-bigla na lang nila ako palalayain? Bakit biglang nagbago ang mga isip nila? Ibig sabihin ba nito….. nagbago na ang nararamdaman nila para sa akin? Pero kung ganon…. diba dapat masaya ako? Dapat masaya ako na makakauwi na ako? Dapat masaya ako kasi alam kong hindi na nila ako susundan… Pero bakit ganito? Bakit…. masakit? “O-okay…” sagot ko sa sinabi ni Clyde. “We hope you will be happy with our decision, Addison. Because for us, your happiness matters the most.” Wika ng kanina pang tahimik na si Marcus. Binaling ko ang tingin ko dito at napansin kong nakatingin din siya sa akin. Tulad ng dati, para na naman akong matutunaw sa tingin na binibigay nito, pero hindi tulad ng dati na punong puno ng kaseryosohan, malamlam ang mga tingin na binibigay nito ngayon, tila sinusulit ang mga sandaling nasisilayan niya pa ang mukha ko. “O-of c-course that’s what makes me…. happy…. t-thank you.” Hindi ko matagalan tignan sila sa mga mata dahil nakikipaglaban ako sa sarili ko. Dahil iba ang mga lumalabas sa bibig ko…. sa gustong ipahatid ng puso ko.

“Iiwan ka na namin. Enjoy your meal…” huling wika ni Leo bago sila tuluyang maglakad palabas ng pinto. Hindi ko alam bakit ganito ang nararamdaman ko. Ang alam ko lang ay ayoko nitong nararamdaman ko. Sigurado naman ako dati eh. Sigurado ako na ang makaalis dito at ang makalayo sa kanila ang pinakamimithi-mithi ko…. pero bakit ngayon na kusa na nila itong binibigay sa akin…. ang bigat sa puso ko? Nagulat ako ng makaramdam ako ng tubig na pumatak sa kamay ko. Inihaplos ko ang kamay ko sa pisnge ko at naramdaman kong namamasa iyon… Luha? Pero bakit….. bakit ako umiiyak? Addison’s POV Tulad nga ng sabi nila kanina ay iba na nga ang naghatid sa akin ng pananghalian ko. Isang may katandaang babae na sa tingin ko ay nasa singkwenta anyos na ang muling kumatok sa pinto ng kwarto ko at may bitbit na pagkain. “Hello iha! Ako nga pala si Isabel, Manang Isabel na lang ang itawag mo sa akin. Ikaw siguro si Addison, tama ba ako?” Mahinahon at malumanay ang pagsasalita nito pero maaliwalas ang presensiya at ang mukha nito. Binigyan ko naman ito ng maliit na ngiti at sinagot, “Opo Manang Isabel, ako nga po si Addison.” “Aba’y eh kagandang dalaga mo naman pala talaga ano? Sa tingin ko rin ay sobrang bait mong bata. Kaya hindi na ako nagtataka kung bakit ganon na lang pagpapahalaga sayo ng apat kong amo.” Nakangiting sabi nito sa akin at tuluyan nang pumasok ng kwarto para ibaba ang pagkain ko.

“Kumain ka na iha. Masarap ako magluto ng Kare-Kare. Kain ka lang hangga’t mainit pa yung pagkain. Aalis lang muna ako saglit, babalik na lang ako kapag kukunin ko na ulit ang plato.” Pagpapaalam nito sa akin at balak na sanang lumabas ng tinawag ko siya ulit. “Bakit iha? May kailangan ka ba? Hindi ka ba kumakain ng niluto ko? Ay kung ganon pagpasensiyahan mo na ako ha. Hayaan mo ipagluluto na la---” “Ay hindi po, hindi po. Don’t worry Manang kumakain po ako ng Kare-kare. ....” mabilis kong sabi dito at hindi ko rin maiwasang mapabungisngis ng unti dahil sa katarantahan ni Manang Isabel, “Ang totoo po niyan, gusto ko lang po kayong makausap.” Pagtatapos ko sa aking sinasabi. “Ay sige iha ano ba iyon?” May pagtatakha at pag-aalala sa boses ni Manang. Inaya ko naman siyang maupo muna kami sa gilid ng kama bago ako nagsalita, “Manang….” panimula ko “May….. may alam po ba kayo sa nangyayari sa aming lima ngayon?” Mahinahon kong tanong dito Bumuntong hininga naman ito ng malalim bago sinagot ang tanong ko, “Oo iha. Alam kong kinuha at dinala ka dito ng mga amo ko. At alam ko ring halos isang linggo ka na ring nakakulong sa resthouse na ito.” Wika ni Manang Isabel. Teka rest house? Ibig sabihin hindi lang simpleng bahay ito. Pero hindi iyon ang mahalaga ngayon. Mukhang bukod sa pagdukot nila sa akin ay wala nang ibang alam si Manang sa pinaggagagawa nilang apat at kung anong relasyon namin sa isa’t isa. “Alam kong mali na ikulong ka nila dito kaya kinausap ko na silang apat. Sinabi ko na kung tunay ka nilang mahal ay hindi ka nila ikukulong lamang dito na para kang ibon na

nasa hawla o preso na nasa selda at hahayaan kang maging malaya na gawin ang gusto mo… Hindi nila alam dahil sa mga ginagawa nila ay baka mas lalo lang lumayo ang loob mo sa kanila….” wika ni Manang Isabel sa akin “Mabuti na lang at matapos ang pagkahaba-habang usapan at pangangaral ko sa mga iyon ay pumayag din silang iuwi ka na.” Nakangiting wika nito sa akin. Teka, ibig sabihin si Manang Isabel ang dahilan kung bakit nagbago ang isip nilang apat at hindi dahil….. Hindi dahil wala na silang pagtingin sa akin? Hindi ko alam kung bakit pero parang may biglang may nawalang mabigat sa dibdib ko. Pero teka, “Ibig sabihin po alam niyo na lahat sila… may pagtingin sakin?” Dahan dahan kong tanong kay Manang Isabel. Nginitian naman muli ako nito at hinawakan ang kamay ko. “Oo naman iha, matagal-tagal ka na rin naman kasing naikukwento nung mga iyon sa amin ng asawa ko…” wika nito bago inalis ang tingin sa aming mga kamay at tinignan ako sa mga mata, “...at batid ko na rin ang plano nilang huwag pag-awayan at pagtalunan ang pag-ibig mo, bagkos ay nagkasundo sila na magsasama-sama kayong lima sa isang relasyon…. Yun daw ay kung mapapapayag ka nila.” Pagtatapos nito sa kanyang sinasabi na hindi ko naman maiwasan pamulahan ng mukha dahil di ko inaasahan na pati ang plano nilang iyon ay alam din ni Manang Isabel. Matagal din na nanahimik si Manang Isabel bago ito muli magsalita, “Eh ikaw ba iha? Kaparehas ba ng pagmamahal nila para sayo ang pagmamahal na meron ka para sa kanila?” Hindi ko maiwasang magulat ng bigla niya akong tanungin ng ganon. Wala akong ginawa kung hindi ang

yumuko at tignan ang kamay kong hawak-hawak niya ngayon. “H-hindi po Manang. Sorry po pero h-hindi ko po kayang suklian ang pagmamahal na meron sila p-para sa akin. Hindi ko po sila….mahal.” Bakit ka ba nauutal Addison? Tama naman iyon diba? Talaga namang hindi mo sila mahal hindi ba? Matagal na nanahimik si Manang Isabel at nakatingin lang sa akin ng muli itong magsalita, “Nasabi mo ba yan dahil yan ang nilalaman ng puso mo o dahil iyan ang pilit mong tinatatak sa isip mo?” Bigla akong napatingin kay Manang ng sabihin niya iyon. Bumuntong hininga ulit ito, “Ano ba ang ikinakatakot mo iha? Bakit ayaw mong subukan buksan ang puso mo? Natatakot ka ba sa sakit na pwede mong maranasan?....” tanong nito sa akin at huminto saglit bago magsalitang muli, “O natatakot ka sa sasabihin ng ibang tao?” Pagtatapos nito sa kanyang sinasabi. Muli naman akong napayuko dahil ayokong makita niya ang reaction ko, “May dahilan naman po talaga para matakot ako, hindi po ba?” Balik na tanong ko din kay Manang Isabel. Kahit na mapatunayan na hindi talaga kami magpipinsan hindi pa rin normal na makita na ang isang babae ay may kinakasamang apat na lalaki. “Aba’y bakit? May matatapakan ka bang ibang tao kapag pinili mo kung anong sinisigaw ng puso mo? Mayroon ka bang maaagrabyado dahil lang pinili mo kung ano ang ikakasaya mo?” Balik na tanong din sa akin ni Manang Isabel. “Alam mo iha, sa tagal-tagal ko nang namumuhay dito sa mundo, isa sa mga natutunan ko ay ang huwag magpadala

sa sasabihin sa iyo ng ibang tao….” wika ni Manang Isabel “Gawin mo kung ano yung makapagpapasaya sayo. Hindi yung kung ano ang makapagpapasaya sa ibang tao. Huwag mong hayaang diktahan ka ng ibang tao kung anong gagawin mo sa buhay mo. Huwag mong hayaang kontrolin ng takot ang mga magiging desisyon mo sa buhay…” kita ko ang sinseridad sa mga sinasabi ni Manang Isabel “Buhay mo iyan iha. Puso mo yan. Damdamin mo yan… Bakit kapag ba nasaktan ka, iiyak din sila?” Biglang tanong sa akin ni Manang Isabel. Dahil sa sinabi na iyon ni Manang ay bigla akong natahimik. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko. Hindi ko alam kung anong isasagot ko. I let out a sigh, “Eh kayo po ba Manang Isabel?.... Hindi po ba kayo naalangan ng malaman ninyo na okay lang sa kanila na tanggapin ko silang apat bilang… n-nobyo ko?” Tanong ko sa kanya. Gusto kong malaman kung anong unang reaction niya ng malaman niya ang gustong mangyari ng apat. Kasi ayoko man aminin pero we are in a world full of judgemental people. Kaunting pagkakamali mo lang napupuna ng mga tao. Huhusgahan ka kahit hindi ka naman nila kilala. Huhusgahan ka kahit hindi pa nila alam ang buong kwento. Kaya kung sakali mang tanggapin ko silang apat, imagine kung anong sasabihin ng mga tao sa amin? Sa akin? Lalo na’t mga kilalang tao silang apat. Lalo na ang pamilya namin. Ang mga Natividad. Imagine kung anong gulo at problema ang pwede naming ihatid lima kila Lolo’t Lola kapag pinagpatuloy nila ang kahibangan nila na ito?

Kapag pumayag ako sa kahibangan na ito? Akala ko ay sasagutin ako ni Manang Isabel pero nagulat ako na ngumiti ito sa akin at nagtanong, “Gusto mo bang bigyan kita ng maikling kwento?” Tanong nito sa akin ng nakangiti. Kaya kahit nagtataka ay tinanguan ko na lamang ito. “Alam mo naikwento lang sa akin ng anak ko ito pero hindi na nawala sa isip ko. At nung nalaman ko rin ang sitwasyon mo at ng mga amo ko, sila agad ang naalala ko…” “Alam mo iha meron kasi kaming anak na babae ng asawa ko. Meron na rin itong sariling pamilya niya ngayon….” paguumpisa ni Manang Isabel. “Pero noong nagkolehiyo ang anak ko ay nakakuha ito ng full scholarship sa isa sa mga unibersidad sa Maynila….“tila sabik na sabik magkwento si Manang Isabel kaya nakinig lang akong mabuti. “At habang nag-aaral siya sa Maynila ay nagkaroon siya ng matalik na kaibigan niya doon. Naging sobrang malapit nila sa isa’t isa hanggang umabot sa punto na nagsasabihan na sila ng mga sekreto nila sa isa’t isa…” “At alam mo ba kung ano ang sekretong sinabi sa kanya ng kaibigan niya?...” Tanong ni Manang Isabel sa akin na inilingan ko naman dahil wala talaga akong idea kung ano yung secret na iyon. Ngumiti naman sa akin si Manang Isabel bago nagpatuloy sa pagkukwento, “yung kaibigan niya na iyon, meron itong kinakasamang dalawang lalaki iha. Dalawang magkapatid…” Pagbubunyag ni Manang sa akin. Hindi ko maitago ang gulat sa mga mukha ko dahil hindi ko naman inaasahan iyon.

“Noong una ay nagtanong ang anak ko sa kaibigan niya na iyon kung niloloko lang ba nito ang magkapatid na iyon….” “Pero itinanggi ito ng kaibigan niya at sinabing nasa-iisang relasyon daw talaga silang tatlo at alam din ng dalawa iyon…” “Noong una nga daw ay hindi siya makapaniwala sa sinabi sa kanya ng kaibigan niya pero ng makita niya na ang tatlo na magkakasama at ng makita niya kung gaano kalambing at kamahal ng magkapatid na lalaki ang kaibigan niya ay naniwala na din daw siya….” “Oo, noong una daw ay medyo alangan at hindi pa siya sanay na makita silang tatlo na magkakasama dahil hindi makapaniwala ang anak ko na pwede daw palang magsama ang tatlong tao sa isang romantikong relasyon….” “Pero ng tumagal-tagal daw na nakakasama niya ang kaibigan niya at ang dalawang lalaki sa buhay nito ay maski din siya ay unti-unting nasasanay sa set-up ng kaibigan niya at ng dalawang magkapatid na nobyo nito.” Pagtatapos ni Manang sa kanyang kinikwento. “A-ano na pong nangyari sa kaibigan ng anak niyo Manang Isabel pati sa… sa mga nobyo nito?” Hindi ko maiwasang mautal nang tanungin ko ito. Hindi ko alam pero maski ako ay gustong malaman kung ano ang naging ending ng tatlo. Nginitian ako ng pagkatamis-tamis ni Manang Isabel bago ito sumagot, “Sa pagkakaalam ko, ang huling balita ng anak ko sa kanilang tatlo ay nagsasama na daw ang mga ito sa iisang bahay at malamang ay may mga anak na ngayon.” Sagot sa akin ni Manang Isabel na kinagulat ko dahil hindi ko inaasahan na magiging ganon kaganda ang kahihinatnan ng pagmamahalan nilang tatlo.

“Kaya ikaw iha. Huwag mong iisipin ang sasabihin ng ibang tao sa inyo. Kasi tulad ng naging kaibigan ng anak ko, nakamit nito ang pag-ibig at kasiyahan na inaasam-asam niya ng pinagtuunan niya ng pansin ang mga taong tunay na nagmamahal sa kanya at hindi ininda ang sasabihin ng mga tao sa kanila.” Pangangaral niya sa akin. “Oo, sabihin na natin na malayo sa pagiging normal ang magiging relasyon ninyong lima kung sakaling tanggapin mo silang apat sa buhay mo… pero hindi naman ibig sabihin ay mali na…” “Hindi naman porque malayo sa nakasanayan ng iba ay mali na iha….” Paliwanag nito sa akin. “Alam mo may katagalan na rin simula ng maging amo naming mag-asawa ang apat na magpinsan na iyan at nakakatuwa dahil madali lang namin silang apat nakapalagayan ng loob. Kahit na minsan ay mabilis uminit ng ulo ni Clyde…” pag uumpisan ni Manang na at tumawa ng bahagya dahil sa sinabi niya sa huli “O sobrang seryoso ni Leo, o di kaya’y sobrang tahimik ni Marcus. Pero alam namin sa puso namin na mababait talaga ang mga bata na iyon…” “Oo, minsan talaga ay nakakagawa ang mga ito ng mga bagay na alam kong pinagsisisihan din naman nila sa huli o di kaya’y nakakagawa sila ng mga desisyon na kung minsan ay hindi nila alam na nakakasakit na sa iba…” “Marami silang nagagawang mga maling bagay pero iyan ay dahil mga tao lang din naman sila Addison iha…” pagputol nito saglit bago magsalita muli “Nagkakamali din. Nagagalit. Nagsisisi. Pero sa kabila ng lahat ng ito, meron pa rin namang kabaitang taglay ang

apat na magpipinsan na iyon iha….Pero alam mo kung ano ang pinagusto kong katangian nilang apat?” Tanong nito na hindi ko nasagot “Yun ay kung paano nila ipakita ang pagmamahal nila sa mga taong mahalaga sa kanila.” Pagsagot ni Manang Isabel sa sarili niyang tanong. “Alam mo ba na si Clyde pa mismo ang nagsabi sa aming mag-asawa na huwag na namin sila tawagin na mga Sir dahil ayaw nilang mailang kami sa kanila? At ayaw daw nilang iparamdam sa aming mag-asawa na hindi namin sila kapantay at bagkos sila pa ang gumagalang sa aming dalawa…” “Minsan pa nga’y pinapasalo pa nila kami sa hapagkainan kapag kumakain sila dahil gusto daw nilang makasama kami kumain….” kita ko ang kislap sa mga mata ni Manang Isabel kapag kinukwento niya ang mga magagandang bagay na ginagawa sa kanya ng apat. Hindi ako ipagkakaila na yung mga kinukwento ni Manang, parehas na parehas sa mga ugaling naaalala ko sa kanilang apat noon…. Bago mangyari ang lahat ng ito… “Hay naku! Hindi ko man lang napansin na napahaba na pala ang pag-uusap nating dalawa. Oh siya sige kumain ka na Addison at babalik na lang ako para kunin iyang plato mo, okay?” Paalam ni Manang Isabel at lumabas na ng kwarto. Kahit umalis na si Manang ay hindi maalis sa isip ko ang mga sinabi niya sa akin. Piliin kung ano yung makapagpapasaya sa akin? Piliin kung ano talaga ang sinasabi ng puso ko? At huwag isipin ang sasabihin ng iba?

Pero maisip ko pa lang ang sasabihin ng mga kamag-anak namin, nila Lolo’t Lola o ng mga magulang nila ay kinukuluban na ako ng takot. Pinilit ko munang alisin sa isip ko iyon at inibos na lang ang pagkaing dinala sa akin ni Manang Isabel. Ilang minuto lang ay naubos ko agad ang pagkain ko. Uminom muna ako ng tubig bago ko mapagpasyahan na ako na lang ang magbababa nito sa kusina. Sandali lang ay nakarating na din ako agad doon. Hinugasan ko na rin agad ang pinagkainan ko. Wala si Manang dito sa kusina kaya malamang ay naglilinis iyon ng garden o di kaya’y ng swimming pool. Dahil nasabi niya sa akin kanina bago siya umalis na may lilinisin pa siya sa labas. Paakyat na sana ako ng mapansin kong may mga tao sa labas. Lumapit pa ako ng kaunti at napansin kong silang apat iyon at may kausap silang isang babae’t lalaki. Tinry ko pa na medyo lumapit para marinig ang pinaguusapan nila pero siniguro ko pa rin na hindi nila ako makikita. Nakatalikod silang apat sa akin kaya hindi ko makita ang sinasabi o ang reaksiyon nilang apat. Tanging ang babae at yung lalaki lang na kausap nila ang nakaharap sa pwesto kung nasaan ako nagtatago kaya sila lang ang kita ko ang mukha. Buti na lang at mukhang hindi naman nila ako napapansin dahil nakikipag-usap ang mga ito sa kanilang apat at medyo natatakpan din kasi ng mga halaman ang pwesto ko. Dahil dito ay pinagtuunan ko na lang ng pansin ang mukha ng dalawa.

May itsura din ang lalaki. Pansin kong lagi itong nakangiti at maaliwalas din ang aura nito. Mga kasing tangkad nito si Clyde. Samantala hindi rin naman nagpapahuli pagdating sa itsura yung babae. Maganda ito at morena. Siya yung masasabi mo talagang halimbawa ng Pilipina Beauty. Nakangiti ang mga ito habang nakikipag-usap sa kanila. Aalis na dapat ako sa pwesto ko pero nagulat ako ng makita kong isa-isa nilang niyakap yung babae at hinalikan sa pisnge. Hindi ko alam kung bakit pero parang biglang sumikip ang dibdib ko. Akala ko ay tapos na iyon pero marinig ko pang nagsalita si Clyde “Take care always, okay? You know we care for you…” Parang may mga karayom na tumutusok sa dibdib ko. Paulitulit na tinutusok sa sakit. Akala ko iyon na iyon pero mas may isasakit pa pala ng si Axel naman ang nagsalita “And you know we love you.” Ayoko ng ganitong pakiramdam. Yung feeling na gusto kong magwala, magalit, magdabog, umiyak. Hindi dapat ako nakakaramdam ng ganito pero hindi ko naman mapigil. Hindi ko mapigilan yung sarili ko na makaramdam ng ganito. Madali-dali akong umalis sa kinaroroonan ko at nagdirediretso papunta sa kwarto ko. Parang biglang nanlambot ang mga tuhod ko at napaupo na lang ako sa gilid ng kama. At doon muli na naman tumulo ang luha ko. Pinilit kong hawakan ang dibdib ko, nagbabakasaling maiibsan man lang nito ang sakit pero walang nangyari. ...Akala ko ba ako lang yung babaeng mahal nila?

Akala ko ba ako lang yung babaeng mahalaga sa kanila? Kung ganon sino iyon? Bakit parang ang dali-dali lang para sa kanila na sabihin ang mga salitang iyon sa kanya? Ayoko ng ganito. Naiinis ako sa sarili ko kasi ayoko man aminin pero alam ko kung ano yung nararamdaman ko ngayon. Naiinis ako sa sarili ko kasi alam na alam ko yung ganitong pakiramdam…. Naiinis ako kasi hindi na bago para sa akin ang pakiramdam na ito… Naiinis ako kasi gantong-ganto yung nararamdaman ko kapag may nakakausap silang babae noong nag-aaral pa kami… O kapag naririnig ko yung mga bulungan o hiyawan mga kaklase kong babae kapag pumupunta sila sa classroom ko…. O di kaya’y kapag may nag-aabot sa kanila ng love letter o nagcoconfess tuwing Valentines Day…. O di kaya’y kapag may nababalitaan akong meron na naman silang bagong nagiging girlfriend… Naiinis ako. Naiinis ako sa sarili ko kasi akala ko naibaon ko na sa limot itong walang patutunguhan na nararamdaman ko… Akala ko wala na… Akala ko okay na…

Ayoko na. Ayoko nang makaramdam ng ganito. Nang ganitong sakit… For once gusto ko naman maging masaya… For once gusto ko namang sundin yung puso ko, kung ano yung gusto ko. Patuloy pa rin ang masaganang pagpatak ng mga luha ko ng marinig ko ang pagbukas ng pinto. “Addison, we just want to check you befo---why are you crying?” Wika ni Axel na nabahiran ng pag-aalala sa huli ng makita nila akong umiiyak. Nagmamadaling lumapit ang mga ito sa kama kung saan ako nakapwesto ngayon at lumuhod para maging kapantay ako. “What happened Addison? Why are you crying?” Seryoso pero may bahid ng pag-aalalang tanong ni Clyde habang dinampi nito ang kanyang hinlalaki sa aking pisngi para punasan ang mga luhang masagana paring lumalabas sa aking mga mata. “What happened Addie? Why are you crying?” Narinig kong tanong nila Kuya Clyde ng makalapit sila sa akin. Napansin nila ang kamay kong nakahawak sa tuhod ko at nakita nilang may sugat iyon. “Who did this to you? Yung mga kalaro mo ba?” Tanong ulit sa akin ni Kuya Marcus habang lumapit naman sa akin sina Kuya Axel at Kuya Leo para aluin ako sa pag iyak. “S-sabi sob kasi n-nila sob iiwan n-niyo sob din daw ako sob tulad ng mga dati kong…. d-dati kong mga sob friends and then sob t-they p-push me waaahhhhh” lalo ko pang

pag iyak ng maalala ko na naman kung paano nila ako tinulak tsaka umalis. “Tahan na, Addie. Kami nang bahala sa mga nang-away sayo, okay?” Sabi ni Kuya Marcus na nasa gilid ni Kuya Clyde “Always remember Addie, we will always be by your side. Hindi ka namin iiwan, okay? Huwag kang maniniwala sa kanila.” Sabi ni Kuya Clyde bago pinunasan ang mga luhang tumutulo sa pisngi ko. “Promise?” Ngumiti naman silang apat bago sabihin, “Promise” “Addison, tell us what happened. Bakit ka umiiyak?” Nabalik ako sa kasalukuyan ng marinig ko ang malambing na boses ni Leo. Nasa gilid ko ito at inaalo ako. Tulad ng dati Nabaling ang tingin ko kay Clyde na nakaluhod sa harap ko ngayon. Nang bumalik ang mga alaalang iyon sa akin. Bigla na lang mas lalong nahilam ang mga mata ko sa luha. “Clydeeee!” Umiiyak kong tawag dito bago lumapit dito at niyakap ito ng mahigpit. “Huwag niyo akong iwan! Sabi niyo dito lang kayo lagi sa tabi ko, diba!? Huwag niyo na akong paalisin! Ayoko nang umalis!!!” Expected niyo ba ang confession ni Addison about sa dati niyang feelings na “binaon niya na “daw” sa limot”? Malapit nang matapos ang MCO but that doesn’t mean ay wala nang problemang dadating.����

P.s Stay safe guys. Lovelots~~~ Binibining A. Addison’s POV “Huwag niyo akong iwan! Sabi niyo dito lang kayo lagi sa tabi ko, diba!? Huwag niyo na akong paalisin! Ayoko nang umalis!!!” Umiiyak kong sabi habang nakadukmo ang ulo ko sa balikat ni Clyde. “W-what?” Rinig kong naguguluhan niyang tanong bago inialis ang ulo ko sa balikat niya para tignan ang mukha ko. Umikot ang paningin ko at kita ko ang gulat at pagtataka sa mga mukha nila. Bakit ganyan ang mga reaksiyon nila? Ayaw na ba nila sa akin? Gusto na ba talaga nila akong umalis? Mas lalo akong napahumagulgol sa kaisipan na hindi na nila ako mahal at ayaw na nila sa akin. Kahit anong pigil ko tulo pa rin ng tulo ang mga luha ko. Bakit kasi napakaiyakin ko? Sinubukan kong takpan ang mga mata ko dahil ayokong ipakita sa kanila ang mukha ko habang umiiyak. Nakaramdam ako ng mga kamay na humawak sa kamay ko at dahan dahan inalis iyon sa pagkakatakip sa mukha ko. At doon nakita ko ang mukha ni Clyde na punong puno ng pagaalala. Nitong mga nakaraang buwan kung hindi galit o seryoso ay nakangisi lang ang laging pinapakita nitong emosyon. Nakakamiss din pala makita ang ganitong mukha ni Clyde na nababalot ng pag-aalala at pangamba para sa akin.

“What did you say, Addison?” Wika ni Clyde na tila naninigurado kung tama ba ang kanyan narinig. “D-dito na lang ako…. h-huwag niyo na akong paalisin. Dito na lang ako…..kasama niyo…” pahina ng pahina na turan ko sa kanila dahil hindi ko maiwasan makaramdam ng kaba at ng hiya. “But I thought gusto mo nang uma---” “No! I….. I want to be….with you. All of you.” Halos bulong ko nang sabi sa kanila pero may kutob akong rinig nilang lahat ang mga sinabi ko. Hinawakan ni Leo ang dalawang pisngi ko at pinatagilid ang mukha ko paharap sa kanya, “Are you really sure about this, Addison?” Seryosong sabi nito habang nakatingin ng diretso sa mga mata ko. Bakit ganito ang mga reaksiyon nila. Hindi ba sila masaya? Gusto na ba talaga nila akong umalis? Muli na naman nanubig ang mga mata ko ng maisip ko ang nakita ko kanina “Ayaw niyo na ba sakin? Gusto niyo na ba talaga ako umalis? Mas gusto niyo na ba talaga yung babaeng iyon kaysa sakin!?” Umiiyak kong tanong sa kanila. “What!? No! No Addison! Of course not! We love you. We still do! We just want to make sure if this is what you really want at hindi ka lang napipilitan.” Pagpapaliwanag ni Leo “And who are talking about, Addison? Wala kaming naging ibang babae simula ng marealise namin ang nararamdaman namin para sayo.” Nakakunot ang noong tanong ni Marcus

Pagalit akon tumingin dito, ” Sino pa!? Edi yung babaeng kausap niyo kanina!” Humihikbi kong panunumbat sa kanila. What the heck Addison? You sound like a wife caught her husband cheating and now interrogating him. “Si Nicole!? Si Nicole yung inaakala mong…. babae namin!?” Hindi ko maiwasan pangunutan ng noo ng mapansin kong halos nagpipigil si Marcus ng tawa habang nagtatanong siya sa akin. Ewan ko ba pero mas lalo akong nainis dahil sa naging reaksiyon niya, “Ano pa ba!? I heard you! Ang sabi niyo you care for her and you love her.” Panunumat ko muli sa kanila. Inalis ni Clyde ang tingin ko kay Leo at binaling ang mukha ko paharap sa kanya, “Did you hear our whole conversation with them?” Nakangiting tanong nito sa akin at tila tuwang tuwa sa naging reaksiyon ko. “Of course!” Sagot ko dito inirapan ito. Bakit ba ako ganito ngayon. Pabago-bago ang emosyon ko. Iiyak tapos maiinis “Pfft! I don’t think so, Addison. Kasi kung narinig mo talaga ang buong usapan namin, hindi magiging ganyan ang reaksiyon mo.” Mas lumawak ang ngiti nito ng makumpirma ang pagsisinungaling ko Third Person’s POV “Clyde iho, may mga naghahanap sa inyo sa labas. Mga kaibigan niyo raw sila.” Wika ni Manang Isabel sa apat na magpipinsan. Kakatapos lang ng matanda na magdilig ng halaman ng dumating ang mga naghahanap sa mga amo niya.

Kita ang pagkunot ng noo ng magpipinsan. Bakas sa mga mukha ng mga ito ang pagtataka lalo na’t wala naman silang inaasahang mga bisita. Isa pa’y wala pang gaanong nakakaalam na sila ang nagmamay-ari ng rest house dito sa isla na ito. “Sino daw ho sila Manang?” Di maiwasang tanong ni Leo Nagkibit balikat naman ang matanda, “Hindi nagpakilala eh iho. Basta ang sabi lang kaibigan niyo daw sila. Mabuti pa’y puntahan niyo na lang sila sa labas. Ay tsaka nga pala, tapos na ang mga trabaho ko dito mga iho. Babalik na lang ulit kaming mag-asawa sa isang linggo.” Nakangiting paalam ng matanda sa apat. Tinanguan naman siya ng magpipinsan, “Sige po Manang. Ingat po kayo sa pag uwi.” Nakangiting wika dito ni Axel. Binigyan pa sila ng matanda ng huling ngiti bago naglakad paalis. Samantalang nakasunod lang sila sa likod ng matanda palabas ng pintua para tignan kung sino ang naghahanap sa kanila. Biglang umaliwalas ang kanilang mga mukha ng masilayan ang dalawang taong naghahanap sa kanila. “Sabi na eh. Kayo yung sinasabi ng mga tao sa bayan na may-ari nitong rest house.” Sabi ng lalaking naghahanap sa kanila bago tuluyan makalapit sa apat at nakipag fistbump sa kanila. “Long time no see, Natividad cousins!” nakangiting bati din ng babae sa magpipinsan. “Nicole! Jordan! Long time no see! Nakangiting bati sa kanila ng apat.

“How did you know this place?” Nagtatakhang tanong ni Axel matapos ang kanilang mga batian. Sa pagkakatanda kasi nila ay wala naman silang nasabi dito sa dalawa about sa lugar na ito. “Well galing kasi kami sa bayan dahil binisita namin ang mga magulang ko na nakatira malapit dito then while we are walking, nakarinig kami ng mga nag-uusap na may magpipinsan daw na may ari ng napakalaking rest house sa isang isla. Then I remember na nasabi sa akin ni Clyde na may pinatayo daw kayo na resthouse sa isang liblib na isla. So we try to give it a shot at pinuntahan itong islang sinabi ng babae, and hindi nga kami nagkamali. Kayo yung sinasabi nila na magpipinsan.” Nakangiting pagkukwento sa kanila ng babaeng nagngangalang Nicole. “Sana hindi na kayo nag-abala. Ilang oras din ang biyahe gamit ang bangka mula sa bayan papunta dito sa isla.” Mahinahon na wika ni Axel “Nahhh it’s okay! Isa pa may kutob din naman talaga ako na kayo ang pinag-uusapan nung mga ale. So maiba tayo, ano nga palang ginagawa niyo sa liblib na isla na ito? Tanong ng binata na nagngangalang Jordan. “Errr…. vacation. Right vacation.” Sagot ni Leo sa dalawa habang hindi makatingin sa mga mata nito. Mukhang hindi naman napansin ng dalawa ito. “How about you two? Kamusta na?” Kalmadong pag-iiba ni Clyde ng topic para hindi na sila tanungin pa ng mga ito about sa “vacation” nila “Well eto. Nag aadjust sa buhay mag-asawa.” Nakangiting sagot sa kanila ni Nicole. Bakas sa mga mukha nito ang saya at kakuntentohan sa buhay na meron siya ngayon.

“We are happy for you.” Wika ni Marcus sa kanilang dalawa. Halos tatlong buwan pa lang ng ikasal ang mga ito. Pero hindi mapagkakaila na masaya ang pagsasama ng dalawa. Kita iyon sa mga mata at aura ng dalawa. High school pa lang ay tinamaan na ng pana ni kupido ang kaibigan nilang si Jordan kay Nicole. Kaya niligawan nito ang dalaga hanggang sa sagutin ito nito noong college sila. At ngayon nga ay mag-asawa na ang mga ito. They are genuinely happy for them. They really hope na sana ganito din ang kahahantungan nilang apat kasama ng babaeng pinakamamahal nila. But it looks like it will be impossible…. Ginawa na nila ang lahat para mahalin sila ni Addison pero wala pa rin nangyari. And tomorrow, aalis na ito. Aalis na ito palayo sa buhay nila. Wala namang nagbago sa damdamin nila para sa dalaga. They still love her. They still do. Pero mukhang hindi sapat na mahal lang nila ang dalaga para mahalin din sila nito. Pero never nilang sinisi ang dalaga kung bakit hindi nito masuklian ang pagmamahal nila. Naiintindihan nila si Addison. Lumaki sila na ang alam nilang lahat ay magpipinsan sila. Hindi tuloy nila maiwasan isipin, what if noon pa lang alam na nilang hindi sila magpipinsan. May chance kaya na mag iba ang pagtingin nito sa kanila? “Oh siya aalis na kami. Napadaan lang talaga kami dito para makita at makamusta kayong apat.” Wika ni Nicole sa

kanila. “Okay sige ingat kayong dalawa.” Wika ni Marcus bago nila niyakap ang mga ito. Bumaling naman ng tingin si Clyde kay Nicole, “Take care always, okay? You know we care for you…” sincere na sabi ng binata. Parang kapatid na rin ang turing nila sa babae “And you know we love you.” Wika ng nakangising Axel at tila inaasar ang seloso nilang kaibigan. At hindi nga siya nagkamali dahil pagkasabi na pagkasabi niya pa lang nito ay nagreact na agad ang kaibigan nila “Pre wala namang ganyanan. Ako lang pwedeng mag I love you dito sa babe ko. Gusto mo maghanap ka na rin ng girlfriend mo para may nakaka-I love you-han ka rin.” Nagseselos na sabi ni Jordan bago yakapin sa beywang ang misis niya. Hindi nila maiwasan mapangisi ng makita nilang siniko ni Nicole ang kanyang asawa, “Eto naman! Alam nang inaasar ka lang eh nagpapaasar ka naman! Eto nga nga oh buntis na ako. Ano pa bang kinakaselos mo diyan?” Pangbabawal nito sa asawa. Oo nga, naikwento na nga sa kanila minsan ni Jordan sa telepono na nagdadalang tao na si Nicole. Hindi pa nga lang halata ngayon dahil medyo maliit pa rin ang tiyan nito at isa pa’y nakasuot ito ng loose dress. Lalo silang natawa ng ngumuso ang kaibigan nila at tila nagpapaawa sa kanyang misis “Hay nako Jordan! Huwag kang ngumuso-nguso diyan. Di na uubra sakin yang paawa effect mo. Tigil-tigilan mo nga yang

pagkaseloso mo!” Hindi nila maiwasan matawa dahil dati pa lang talaga ay may pagkabad boy na itong kaibigan nila na ito pero pagdating kay Nicole ay lagi itong tiklop. Muling bumaling sa kanila ang babae at nagpaalam na, “Sige mauna na kami. Baka gabihin pa kami eh. Tsaka malamang ay nag-aantay na yung mama na pinaarkilahan namin ng bangka papunta dito.” “Sige. Ingat kayo sa pag-uwi.” Huling wika nila bago tuluyan ng naglakad ang mag-asawa palayo. Nang tuluyan ng mawala sa paningin nila ang mag-asawa ay pumasok na ulit sila sa loob. Napagpasyahan nilang apat na puntahan ulit si Addison sa kanyang kwarto bago ito….umalis. At doon nga tumambad sa kanila ang umiiyak na si Addison. Addison’s POV Hindi ko maiwasan pamulahan ng mukha ng ikwento nila ang tunay na nangyari kanina at ng sabihin nila na magasawa pala ang dalawang iyon. “Wala kaming ibang babaeng mamahalin kung hindi ikaw lang Addison. Ikaw lang.” Sensirong wika sa akin ni Axel Feeling ko napaka selfish ko…. Kasi sobrang saya ng puso ko na makita na nasa akin lang ang buong atensiyon nila. Sobrang saya ng puso ko knowing na ako lang ang babaeng mamahalin nila. Feeling ko ang selfish ko kasi… gusto ko silang apat para sa akin. Sa akin lang…

“Feeling ko ang selfish ko….” hindi ko man lang napansin na nasambit ko na pala ang mga katagang sa isip ko lang sinasabi. “What!? No Addison! You are not---” “No totoo naman eh. Napakaselfish kong tao….” wika ko sa kanila. Magsasalita pa sana ulit sila ng magsalita ulit ako, “kasi dati pa lang gusto ko nasa akin lang ang attention niyo….” kita ko ang labis na pagtataka sa mga mukha nila “Dati pa lang, gusto ko sa akin niyo lang ipapakita yung totoong ugali niyo. Naiinis ako kapag may kasama kayong ibang babae noon….” “Addison….” “Dati pa lang naman pinapanalangin ko na na sana tignan niyo rin ako bilang isang babae hindi bilang nakababatang pinsan niyo. Na sana, mahalin niyo rin ako tulad ng pagmamahal na meron ako para sa inyo…..” kita ko ang gulat sa mga mukha nila dahil sa mga sinisiwalat ko. Isa-isa na namang nagsilabasan ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan, “Pero lahat iyon sob pinilit kong itapon. Llahat iyon pinilit kong itago sa limot sob k-kase ayokong pandirihan niyo ako….Ayokong layuan niyo ako sob....” pilit ko mang pahintuin pero kusang lumalabas yung mga luha ko “Bakit? Akala niyo ba kayo lang yung unang nakarealise ng feelings niyo para sa sarili ninyong pinsan? Noon pa lang alam ko nang may pagtingin ako sa inyo way before you even realise your own feelings for me….” “Kayo kasi eh. Pa-fall kayo…” natawa naman ako sa sinabi ko. Para na akong tanga dito tumatawa habang umiiyak.

“Lahat ng nararamdaman ko para sa inyo pinilit kong ibaon sa limot. Kasi ayokong lumayo kayo. Ayokong malayo sa inyo…” “Kaya kahit masakit sob. P-pinilit kong ipakita sa inyo yung ngiti ko. Kahit na sob nasasaktan ako tuwing nakikita kong may bago kayong mga girlfriend, kino-congratulate ko pa kayo. Kasi sob ayokong malaman ninyo. Ayokong marealise ninyo yung feelings ko para sa inyo….” bakit ang sakit sakit alalahanin nung mga araw na iyon? “Hanggang sa lumaki tayo. Hindi ko alam kung naging manhid na lang ba ako o nasanay na lang ako. O baka talagang nawala na lang yung nararamdaman ko para sa inyo. Kasi nakuha ko nang maging masaya para sa inyo….. I thought nakamoved on na ako kasi I really felt genuinely happy ng iannounce mo Axel na girlfriend mo na si Violet….” i said at tumingin kay Axel “I thought nakamoved on na ako kasi naging masaya ako ng dumating sa buhay ko si Karl….” kita ko kung paano medyo nagdilim ang mga mukha nila pero hindi ko iyon pinagtuunan ng pansin “Tapos one day bigla niyo na lang sasabihin sa akin na mahal niyo ako….sob mga bwisit kayo ….” “Nung umamin kayo sa akin. I admit nakaramdam ako ng saya. Pero panandalian lang iyon dahil mas nadama ko yung takot. Takot na baka yung mga tao naman ang mandiri sa atin. Na baka yung tao naman yung lumayo sa atin. Lalo na ang pamilya natin. Kasi nga diba “magpipinsan” tayo?....” “And then after that sinabi niyo na sakin na hindi niyo ako kadugo. Na hindi ko kayo mga pinsan. Dapat masaya na ako non eh. Kasi diba mahal niyo na ako tapos hindi niyo naman

pala ako pinsan. Ibig sabihin hindi na mali itong nararamdaman natin para sa isa’t isa…. “Pero hindi, kasi pinangunahan na naman ako ng takot ko. Takot sa sasabihin ng iba para sa atin. Sa akin. Imagine kung ano-ano na lang ang masasakit na salita na pwedeng ibato sa akin ng mga tao dahil “tinuhog” ko kayong apat?...” inis kong pinahid ang luha sa ilalim ng mata ko. Isipin ko pa lang kung ano anong mga pangalan ang ibabansag sa akin ng mundo without even knowing na nasasaktan din ako. Masisisi niyo ba ako kung natakot ako? “Pero ayoko nang isipin iyon. Gusto ko na lang maging masaya. For once, gusto ko naman sundin ang puso ko…” i said at isa isa silang tinignan ng diretso sa mga mata. “You should’ve told us Addison. Dapat sinabi mo sa amin iyang mga mabibigat sa dibdib mo. Sana nasamahan ka namin dalhin yang bigat sa puso mo…” wika sa akin ni Marcus ng makalapit sa akin at hinalikan ako sa noo. “Hindi mo alam kung gaano katagal namin hiniling na sana masabi mo sa amin iyang mga sinasabi mo sa amin ngayon … ” sensirong wika sa akin ni Axel “We are not asking you earlier if you’re really sure about this dahil gusto namin na tuluyan ka nang umalis. We are asking you before if you’re really sure about this dahil ayaw ka na naming pilitin, Addison. Dahil akala namin ay napipilitan ka lang. And of course ayaw naman naming pilitin kang mag-stay knowing na napipilitan ka na lang….” Leo said “Sobrang dami naming nagawang kasalanan sayo. And we realize na mas importante ang kagustuhan mo kaysa sa kagustuhan namin. Kaya para samin kung ano man ang gusto mo ay gagawin namin….. even if it means…. setting

you free…. letting you go…” pahina ng pahina na wika ni Axel. I know katulad ko ay nasasaktan din sila sa kaisipan na malalayo ako sa kanila. Bakit kasi ngayon ko lang napagtanto? Sana noon pa. Sana noon ko pa naamin sa sarili ko na mahal ko talaga sila. Sana noon ko pa pinili maging masaya “Now we are asking you again, Addison. Are you really sure about this? Because you know there is no turning back. If you said yes, we will never let you get away from us… again.” seryosong sabi sa akin ni Clyde “.....Yes.” WARNING! WARNING! WARNING! Addison’s POV Naramdaman ko na lang ang pagbuhat sa akin ni Marcus bago niya ako mabilis na inihiga sa kama. “Wala ng bawian, Addison.” He whispered in my ear which made me giggled. Hinawakan ko ang dalawang pisnge niya at pinaharap sa akin then I sincerely said… “I love you…” Kita ko ang gulat sa mukha niya marahil ay hindi niya ineexpect na sasabihin ko iyon. Pero panandalian lang iyon dahil ng makaalis siya sa pagkagulat ay mabilis niyang sinakop ang bibig ko. Kung dati ay iniiwasan ko pa ang mga halik nila, ngayon ay bukal na sa loob akong nakikipaglaban ng maiinit na halik sa kanya habang kinawit ko naman ang mga braso ko sa batok niya.

Sandaling naputol ang paghahalikan namin ng may kamay na humawak sa baba ko at pinihit patagilid ang mukha ko, “Not fair, Addison. We’re still here…” wika ni Clyde sa paos at malalim na boses. Saglit akong hinila ni Marcus paupo para makapwesto sa likod ko si Axel bago ako tuluyang makasandal sa kanya. Ramdam na ramdam ng likod ko ang init ng katawan ni Axel pero agad ding nawala ang tuon ng atensiyon ko doon ng mabilis na sinakop ni Clyde ang mga labi ko. Hindi rin naman ako nag aksaya ng oras at binuksan ko ang bibig ko para makipag tagisan ng halik sa kanya… “Hhhmmmm…” hindi ko maiwasan mapaungol Mapusok. Mapanakop. At mapang-akin ang mga halik nito. Tila sabik na sabik. Tila hayok na hayok. May mga pagkakataon pa nga na mariin nitong kinakagat ang mga labi ko sabay marahan na hahatakin bago babalik muli sa kanyang paghalik na sadyang nakakapagpabaliw sa akin. Nang tila magsawa ito sa kanyang ginagawa ay ang dila ko naman ang pinagtuunan niya ng pansin. Nakipag espadahan kami ng dila sa isa’t isa. Walang parte ng bibig ko ang hindi niya napuntahan. Samantalang pinagtuunan ng pansin ni Axel ang leeg ko at walang sawang pinagsisipsip iyon. After nito sa leeg ko ay aakyat naman ito papunta sa tainga ko at iyon naman ang panggigigilan kagatin. Pabalik-balik at paulit-ulit lang ito pero nakadagdag pa rin iyon sa init na nararamdaman ko lalo na’t nararamdaman ko rin ang mainit niyang hininga na nagpapatindig balahibo sa batok ko. Panigurado din akong mag iiwan ng marka ang mga iyon kinabukasan pero pinagsawalang bahala ko iyon.

Wala akong pakialam kung mag-iwan pa sila ng marka sa ano mang parte ng katawan ko. Samantala, si Marcus naman ay nagfocus sa mga dibdib ko. Mabilis nitong pinunit ang damit ko habang mabilis naman nitong naalis ang bra ko dahil nasa harapan ang kawit nito. “Ahhhhh..” halos paos na ungol ko ng mabilis yumuko si Marcus at pinanggigilan ang mga dibdib ko. Mabilis niyang sinipsip ang kanan habang pinanggigigilan naman ng kamay niya ang kabila and vise-versa “Hhhhmmmmm…” ungol ko. Hindi na ako mapakali. Hindi ko alam kung saan ko itutuon ang atensiyon ko. Lahat sila binibigyan ako ng pakiramdam na hindi ko maipaliwanag. Sa sobrang sensasyon na nararamdaman ko, ni hindi ko man lang napansin na hindi ko man lang nararamdaman si Leo. Hindi ko alam kung nasaan ito dahil nakapikit ako at nakatuon ako sa nararamdaman ko ngayon para isipin kung nasaan siya… Pero nasagot din agad ang mga tanong sa isip ko ng maramdaman kong may humatak ng suot kong damit pang ibaba. Saglit kong dinilat ang mga mata ko at doon ko nakita si Leo na nakapwesto sa pagitan ng mga hita ko. Tanging panty na lang ang suot ko sa ibaba ngunit kahit na ganon ay damang dama ko pa rin ang init ng hininga nito ng inilapit niya ang mukha niya sa kaselanan ko. “Aaahhhhh” hindi ko napigilan ang ungol ko ng dilaan nito ang hati ng kaselanan ko kahit natatakpan pa ito ng undergarment. Kita ko kung paano niya pinatigas ang dila niya bago nagbaba taas ang mga dila nito sa hiwa ko.

Sandaling inilayo ni Leo ang mukha niya sa kaselanan ko kaya akala ko ay tapos na siya pero nagkakamali pala ako…. Dahil ang paa ko naman at pinagtuunan niya ng pansin at walang ano-anong sinubo ang hinlalaki ng paa ko. Muli na naman akong napaungol dahil sa kiliti na nararamdaman ko dahil sa ginagawa ni Leo pero dahil dito ay nabalik sa ala-ala ko ang nangyari sa amin kamakaylan lang. Hindi ba’t ganto din ang ginawa niya sa akin noon. Don’t tell me Leo have a… Foot fetish? Agad din itong nawala sa kaisipan ko ng muli itong gumalaw. Mula sa paa ko ay bumaba ang mga halik nito papunta sa binti ko… pababa sa hita ko. Mas lalong lumakas ang mga ungol ko ng sinabit niya ang paa ko sa balikat niya bago muling dinilaan ang hita ako. Ramdam ko ang tila kuryenteng dumadaloy sa akin lalo na’t malapit na malapit lang sa kaselanan ko ang parte ng hita ko na hinahalikan at sinisipsip niya. Nang tila magsawa na siya sa ginagawa niya ay pinagtuunan niya ulit ng pansin ang nasa pagitan ng mga hita ko. Akala ko ay kung ano ang gagawin niya pero nagulat ako ng kagatin nito ang waistband ng panty na suot ko bago ito hinatak ng dahan dahan. Wala sa sariling pinaangat ko ang balakang ko dahil sa sensasyon na nadadama ko ng maramdaman ko ang init ng hininga niya habang dahan dahan niyang binababa ang tanging telang nagtatakip sa kaselanan ko gamit ang mga ngipin niya.

Diretso siyang nakatingin sa mga mata ko habang kagatkagat niyang ibinababa ito. Halos kapusin ako ng hininga habang nakakagat-labi dahil sa sensasyon na nararamdaman ko. Muli naman ibinaling ni Clyde ang mukha ko paharap sa kanya, “focus on me, Addison….” at muli akong siniil ng halik. Inalis ko ang paningin ko kay Leo at tinuon ang pansin kay Clyde. Nakapikit lang ako at dinadama ang ginagawa nila sa katawan ko. “Ahh-mmmppp….” nakulong sa mga halik ni Clyde ang ungol na gusto kong pakawalan lalo na ng maramdaman ko ang basang dila ni Leo na humahagod sa hiwa ko. Wala sa sariling mas inangat ko pa ang balakang ko para mas maramdaman ko ang ginagawa niya sa pagitan ng mga hita ko…. At mukhang nakuha niya naman ang gusto kong iparating dahil mas isinubsob niya pa ang mukha niya sa kaselanan ko na muling nagpaungol sa akin…. “Aaahhh Leo….leo….pleaseee aahhhh” sa puntong ito ay hindi ko na alam kung ano ang pinapakiusap ko kay Leo. Basta ang alam ko lang may gusto akong mangyari. May gusto akong marating.. “Ugh… hahh… hmmp….” napahawak ako sa buhok ni Leo para sana palayuin ang mukha niya sa gitna ng mga hita ko dahil pakiramdam ko ano mang oras ay maiihi ako. Ngunit sandali ko pa lang nahahawakan ang mga buhok ni Leo ay may kamay na agad na humatak sa mga kamay ko at dinala ito papunta sa likod ko at sinakbit sa leeg ni Axel na siyang nasa likod ko.

“It’s okay, Addison. Let us pleasure you…” rinig kong bulong ni Axel sa akin at siya naman ang umangkin sa mga labi ko. Habang si Clyde naman ay ang kabilang dibdib ko ang pinagdiskitahan. Inalis ni Marcus ang atensiyon niya sa kabilang dibdib ko at nakipagpalitan kay Axel sa pakikipaghalikan sa akin. “Hmmmp!..” muli akong napadilat ng mata ng maramdaman kong may pumasok sa akin. Nakita ko ang daliri ni Leo na naglalabas masok sa butas ko habang patuloy niya pa ring dinidilaan ang clitoris ko… “Fuck!... still so… fucking….tight! DAMN IT!” Tila paos na sabi nito bago binilisan ang paglalabas masok ng daliri niya. “Ugh! Ugh! Wait… Le…Ugh! LEO WAIT! WAIT! La—ugh! ugh!... l-lalabasan… na ako! ” halos kinakapos na sa hiningang sabi ko. “Then cum, Addison. Let it out…” at mas lalo pang nilakasan ang pagpasok ng daliri niya. “AAAAHHHHHH” Para akong lantang gulay ng marating ko ang kanina ko pa gustong marating. Para akong tumakbo sa isang marathon sa paghabol ko ng hininga. Sandali din nilang itinigil ang ginagawa nila sa akin ng maramdaman nilang nilabasan na ako. Pero akala ko ay ayun na yon. Akala ko ay tapos na pero nagkakamali pala ako ng biglang magsalita si Leo… “Clyde, I will let you and Marcus have her first. Since pinagbigyan niyo naman kaming dalawa ni Axel last time.”

Wika nito kay Clyde na siya namang tinanguan ng huli. Nagpalit silang dalawa ng pwesto at ngayon si Leo na ang nasa gilid ko samantalang si Clyde na ang nasa pagitan ng mga hita ko. “C-clyde…” “Can I?” He asked at tinignan ako ng diretso sa mga mata. I don’t know why but there is something different with his eyes. His eyes… it shines brightly. “Can I, Addison?” He repeat na dahan dahan kong tinanguan. Kita ko kung paano sumilay ang ngiti sa mga labi niya bago niya inilapit ang mukha niya sa akin at hinalikan ang noo ko….pababa sa labi ko. Sinuklian ko din ang halik niya ng isa pang matamis na halik bago inalis muna saglit ang mga kamay ko sa batok ni Axel na nakapwesto sa likod ko bago ito dinala sa mukha ni Clyde para haplusin ang mga pisngi nito. Dahan-dahan kong naramdaman ang pagpasok ng malaking bagay sa akin. Napapikit ako ng madiin dahil sa sakit at halos putulin ko na ang paghahalikan namin ni Clyde kung hindi niya lang hinawakan ang batok ko at pinag igihan pa ang paghalik sa akin. Alam kong ito ang way niya para hindi ko masyadong mapagtuunan ng pansin ang sakit kaya hanggat maari ay nagfocus ako sa kanyang mga halik. Even though hindi ito ang unang beses na aangkinin nila ako. May hapdi at kaunting kirot pa rin akong nadadama lalo na’t may kalakihan ang sa kanila. Isa pa, hindi man ito ang unang beses na nakipagtalik ako sa kanila. Ito naman ang unang beses na gagawin namin ito na bukal sa puso ko.

Na walang halong pamimilit. Walang halong ano mang gamot. “Hmmmppp!!” Impit na ungol ko ng maramdaman kong naipasok na niya ang kabuuan niya. “You okay?” He asked me ng magbitiw na kami sa aming mga halik. Mahinhin ko naman tinanguan ito, “I’m… I’m okay….Go ahead Clyde….. You can move now.” Pagbibigay ko ng go signal sa kanya. Hindi na din naman na ito nagsayang ng oras at nagsimula ng bumayo sa pagitan ko. “Ahhh! Ahhh! Ahh!” “Shit Addison! Still!.. So!.. Fucking!... Tight!” Ungol namin pareho habang babayo siya sa pagitan ko. Ni wala na akong pakialam kung nasa magkabilang gilid at likod ko lang ang tatlo. At halos wala na rin akong pakialam kung nakikita nila akong ganito. Dahil sa mga oras ngayon, the sensation and the sensual thing that I’m experiencing right now while he repeatedly thrust deep inside of me is what important. Naalis naman ang mga kamay kong nakasabit sa batok ni Clyde ng umayos at dumiretso ito ng upo sa paanan ko kaya balak ko sanang ibalik ito sa pagkakasabit sa batok ni Axel ng pigilan ako ni Marcus… “I also want to feel good, Addison…” bulong nito sa akin kaya wala sa sarili akong napatingin sa baba at halos mapasinghap ako ng makita kung gaano kalaki ang nakabukol sa boxer short niya. Ni hindi ko man lang napansin kung kailan niya hinubad ang pantalon niya.

Ang alam ko lang ngayon. Galit na galit ang nasa ibaba niya at tila kanina pa gustong lumabas. “W-what do you w-want me to d-do?” Halos utal utal kong tanong dito dahil sa kaba. Hindi naman ako sinagot nito bagkos ay kinuha lang ang isang kamay ko at….. pinatong sa bukol niya!? “Touch me, Addison. Make me feel good…” he said huskily. Wala sa oras naman akong napalunok ng laway bago dahandahan kong ipinasok ang kamay ko sa boxer short niya. Muli na naman akong napasinghap ng lumantad na sa akin ang kinatatago-tago nitong alaga. Oo alam ko maliit ang mga kamay ko, pero ganon na ba talaga kaliit ito para hindi magpang abot ang mga daliri ko ng hawakan ko ang alaga niya? O sobrang laki lang talaga nito? Nakita ko ang paglabas ng pre-cum mula sa tuktok ng alaga niya kaya wala sa sarili kong hinawakan ito “Arghhh fuck!” Rinig kong mahinang mura nito. Kaya mabilis kong inalis ang kamay ko doon. “A-ano nang g-gagawin ko?” Kinakabahan kong tanong dito. First time kong makahawak ng ganito kaya hindi ko talaga alam kung anong dapat kong gawin. Hindi ako nito sinagot at sa halip ay hinawakan lang nito ang kamay kong nakahawak pa rin sa galit niyang alaga bago nito inalalayan ang kamay kong magtaas baba sa alaga niya. Ginaya ko naman ang ginawa niya hanggang sa dahandahan ay binitawan niya na ang kamay ko at ako na mismo ang naggagalaw pataas-baba dito.

“AAAHHH!” muli kong ungol at wala sa oras na napatingin kay Clyde na nasa pagitan ko ng idiin nito bigla ang pagbayo nito sa akin. “W-what was that?” I asked him ng may tila natamaan siya na kung ano sa loob ko na nagbigay ng matinding kiliti sa buong katawan ko. “That’s your good spot, babe. And I think I just found it.” Wika nito at nagbigay ng magkakasunod na malalakas na bayo. At lahat iyon tinatamaan ang kung ano mang nakakakiliti sa loob ko dahilan para mas lumakas ang ungol ko. “Hmp! Hmp! Hmp! Hmp!” “Ugh! Ugh! Ugh! Ugh!” “Shit! Shit! Shit!” Ungol naming tatlo na sa tingin ko ay dahil malapit na kaming labasan tatlo. Kahit halos kainin na ako ng sensasyon at sarap na nararamdaman ko pinilit ko pa rin ibaling ang tingin ko sa kabilang gilid ko kung nasaan si Leo. “H-how about y-you t-two?” Halos hinihingal na tanong ko sa kanilang dalawa ni Axel. Wala kasing ginagawa ang mga ito at tanging nakaupo lang…. at nanonood. “Don’t mind us, Addison…. We will eventually have our time with you…. later.” Makahulugang wika nito sa akin. Kaya hindi ko na sila kinulit pa at pinagtuunan na lang ulit ng pansin ang nangyayari ngayon.

Mas binilisan ko pa ang pagtaas baba ng mga kamay ko sa alaga ni Marcus habang nakikipag salubungan na din ako ng pagbayo kay Clyde na siyang mas nagpalakas ng ungol naming tatlo. “Fuck! Fuck! Fuck! I’M FUCKING NEAR!” “Argh! Shit! Shit! FUCKING SHIT!” “Ahhh! Clydeee…. Marcussss!” Sabay sabay na ungol naming tatlo. Mula sa pagkakasandal ng likod ko kay Axel ay inalalayan ni Clyde ang likod ko para makaupo ng diretso at makapagpantay kami ng upo bago siya nag umpisa muling umabante. “Cum with us, Addison…” bulong ni Clyde sa tainga ko at tsaka namin mas pinag ibayo ang ginagawa namin. “AAAHHHHHH!!!” I began to tremble uncontrollably as I reach my climax as Clyde and Marcus released their loads within my walls and my hand … Inosente po talaga ako…..dati Binibining A. Miss me?���� The loooongggg wait is over mga inosente! Halina’t magcelebrate sa panibagong update!

Addison’s POV

“Hah…. Hah…. Hah….” Paghahabol naming tatlo ng hininga. Para akong lantang gulay dahil sa pagod. Isinandal ni Clyde ang kanyang ulo sa aking balikat kaya rinig na rinig ko ang kanyang mga malalalim na paghinga. Ang akala ko ay magpapahinga na kami dahil tila wala ni isa sa amin ang gustong tuminag o gumalaw kaya ipinikit ko na ang aking mga mata… Pero halos magtaasan ang mga balahibo ko sa katawan ng marinig ko ang malalim na boses ni Clyde sa tapat ng aking tainga… “One more round?..” tanong nito at inalis ang kanyang mukha sa aking balikat at para humarap sa akin. Bigla akong napadilat ng mata ng marinig ko ang kanyang sinabi. I don’t know what kind of face I am making right now but they just both laughed softly, “I’m just kidding…” He said while smiling. “Kaya ko naman nang maghintay, Addison…after all, I know you are finally mine… You’re finally ours…” He said passionately and deeply kiss me. We are just kissing ng biglang magsalita so Marcus sa gilid ko “Isa pa, I’m pretty sure we’re not the only two who also wants to have some time with you…” Marcus said meaningfully… Dahil sa sinabi ni Marcus ay tsaka ko lang ulit naalala ang dalawa pang lalake sa buhay ko. Hindi ko maiwasan pamulahan ng mukha at tablan ng hiya ng maalala ko ang mga ikinilos ko kanina habang may nangyayari sa aming tatlo nila Marcus at Clyde habang nakikinig at nanonood at

katabi ko lang si Leo habang nakasandal naman ako kay Axel. Dahil sa hiya ay tinakpan ko ng dalawang kamay ko ang mukha ko. Hindi ko alam kung bakit sa lahat ng ginawa namin, ngayon pa ako tinablan ng hiya! Pero parang gusto ko na lang talaga magpakain sa lupa dahil sa kahihiyan! Narinig ko ang kanilang mga tawa at may kamay na dahandahang nag alis ng kamay ko sa aking mukha… “This is your fault, Addison… Apat kaming binihag mo…. So from now on, always expect some audiences while we are doing it…” Clyde said teasingly “... unless you want to do it with the four of us at once…” Pang pangtutukso din ni Marcus kaya mas lalo akong pinapulahanan ng mukha na kinatawa muli nilang apat. Binigyan ulit ako ni Marcus ng isang madiin na halik bago siya dahan-dahang umalis sa gilid ko at nagdire-diretso ng lakad palabas ng kwarto at tila hindi iniinda na siya’y hubad baro. Well, I guess it’s not a problem. Kaming lima lang naman ang tao dito. Nang mawala na sa paningin ko si Marcus ay muli ko na namang hinarap si Clyde na nasa harapan ko pa rin at hanggang ngayon ay hindi pa rin nailalabas ang kanya sa akin. “I’m going take it out now, okay?” Maingat na tanong niya sa akin. Dahan-dahan ko naman siyang tinanguan kaya dahandahan niya nang hinahatak palabas ang kanya.

“Hmpp!...” Di ko maiwasang ungol ng tuluyan na niyang nailabas ang kanya at naramdaman ko na ang tuloy-tuloy na pag agos ng katas niya palabas . “Fuck!” Rinig kong mahina niyang sigaw ng tuluyan na siyang nakaalis sa akin. Halos manindig na naman ako ng makita ko kung gaano pa rin siya kalaki. Hindi man lang ata ito lumambot kahit na nilabasan na. “Damn it! As much as I still want to ravish you again and again, I can’t! I know I’m not the only one who wants to do it with you…” He said at tumingin sa gilid at likuran ko kung saan nakapwesto sina Leo at Axel… He pat my head for the last time at dahan-dahan na ding umalis sa pagkakapwesto sa harap ko. Sinuot niya ulit ang boxer short na suot niya kanina at nagdire-diretso sa paglalakad palabas ng kwarto. Samantala, hindi naman na nag-aksaya pa ng oras so Leo at agad-agad na umalis sa pagkakaupo niya sa gilid ko at pumwesto sa paanan ko kung nasaan si Clyde kanina. Hinawakan ni Leo ang magkabilang tuhod ko tsaka dahandahang ibinuka ang pagitan ng mga hita ko. Halos pamulahan na naman ako ng mukha dahil sobra ang pagkafocus at pagtitig niya sa bagay na nasa pagitan ng mga hita ko. “So wet…” Halos paos na wika nito atsaka nito pinadaan ang isang daliri niya sa hiwa ko na nagpatindig balahibo sa akin… “Hhhmmmm…” Nakapikit na mahabang ungol ko. Dahil din dito ay mas lalong napasandal ang likuran ko kay Axel. Ngayon mas ramdam ko ang init ng katawan naming dalawa

at ang matigas na bagay na mula pa kanina ay tumutusok sa aking likuran. Ipinuwesto ko ang aking ulo sa kanyang mga balikat at nagpatuloy sa pag ungol ng patuloy na paghahaplusin ni Leo ang hiwa ko. Pero hindi niya naman ipinapasok. Sadyang pinapadausdos niya lang sa aking hiwa, tila nanunukso… “Addison…” Lalong nanindig ang balahibo ko ng ibulong ni Axel ang aking pangalan. Ibinaling niya patagilid ang mukha ko bago ako binigyan ng marahan na halik… This is what I always like about Axel, while the other three are such an aggressive kisser, He is always the passionate one. The gentleman. “Hmmm…” Muli kong ungol. Kanina lang ay tila lantang gulay ang buo kong katawan pero ngayon para na naman akong sinisilyaban ng apoy sa sobrang init ng pakiramdam ko. Parang may kung anong kuryente ang dumadaloy mula ulo ko pababa sa parte ng katawan ko na walang sawang hinahaplos ni Leo ngayon. Bigla akong hinawakan ni Leo sa baywang at inalis ako sa pagkakasandal kay Axel at inalalayan akong makapwesto sa harap niya. Ngayon nasa magkabilang gilid niya ang tuhod ko habang nasa ilalim na lang ng kaselanan ko ang kanyang tila galit na galit ng alaga… “I will let you take the lead.” He said huskily. “B-but…”

Shit. Bakit ba ako kinakabahan? I’m not a virgin anymore for Pete’s sake….But maybe because this is the first time that they let me take the lead? Marahil ay napansin niya ang pagkataranta ko, “Aalalayan kita.” He said seriously I take a deep breath at dahan-dahang ibinaba ang aking baywang. Surprisingly, it didn’t hurt that much, but maybe because Clyde already did it with me earlier. At isa pa may pangpadulas na…. which is our cum… “Aahhh!” Pero kahit na ganon ay hindi ko pa rin naiwasan na magpakawala ng ungol specially when I felt how deep he goes. “Fuck!” I heard him whispered bago niya kinuha ang dalawang kamay ko at ipinatong sa dalawang balikat niya. “You can move now, Addison” Huminga muna ako ng malalim bago dahan-dahang itinaas baba ang baywang ko. Sabay kaming napaungol dalawa dahil sa sensasyong nararamdaman namin ngayon. Mabagal lang ang pag ibayo ko. Ninanamnam ang nakakapaso, nakakapanindig balahibo at nakakaliting pakiramdam na ito. Patuloy lang ang dahan-dahan kong pagbaba’t taas ng maramdaman ko ang mainit na palad ni Axel sa likuran ko tsaka ko naramdaman ang mumunting mga halik niya sa likod ko pataas sa batok ko.

Itinagilid ko ng bahagya ang ulo ko, mukhang nakuha niya naman ang gusto ko dahil tumigil siya sa paghalik sa batok ko at hinuli ang aking mga labi. Damn, I’m kissing Axel while I’m riding Leo… Napapagitnaan ako ng dalawa sa apat na lalaki sa buhay ko. Ni-halos hindi na makadaan ang hangin sa mga pagitan ng mga katawan namin kaya ramdam na ramdam ko ang init ng mga katawan nila sa likod at harap ko. “Hhhmmmm…” Malakas na ungol ko habang patuloy pa rin ang pakikipag halikan kay Axel ng maramdaman ko ang dalawang kamay niya na sumapo sa aking dalawang hinaharap. Nagpatuloy lang ang impit na mga ungol ko ng maramdaman ko rin ang mainit na labi ni Leo na humahalik sa aking leeg… “HHMMMPPP” mas lalong lumalakas ang mga ungol ko ng maramdaman kong hindi na lang ako ang gumagalaw. Sinasalubong na rin ni Leo ang bawat ibayo ko kaya mas lalong bumabaon ang kanyang alaga sa aking loob. “Damn it! I’m sorry, Addison. I don’t take I can take it anymore…” Tila nahihirapan na wika nito at marahil ay pinapahiwatig niya ay ang mabagal kong pagbayo dahil after niyang sabihin iyon ay hinawakan niya ulit ang baywang ko at marahas na tinaas baba. “Ah! Ah! Ah! Ah! Ah!” Tuloy-tuloy na ungol ko sa tuwing may natatamaan siya sa loob ko na mas lalong nagpapabaliw sa akin. “Shit! Argh! Argh!” Malakas na ungol din niya habang sinasalubong ang pag ibayo ko.

Sobra-sobra ang kiliti na nararamdaman ko ngayon. Dahil habang bumabayo si Leo ay patuloy lang ang paglamas ni Axel sa aking dibdib habang nararamdaman ko ang paminsan-minsan na pagkiskis niya ng kanyang alaga sa likod ko. Akala ko ay dito na tatapusin ni Leo ito pero nagulat ako ng bigla ako nitong buhatin at patayuin at tsaka pinaharap sa pader. Bahagya niyang pinatuwad ang pang upo ko bago walang babala na pumasok muli habang nakatalikod pa rin ako sa kanya. “Hah! Hah! Hah! Hah!” “Shit! Shit! Shit! Shit!” Akala ko ay mabilis na ang pagbayo niya kanina. Ngunit hindi ko alam na may mas ibibilis at ilalakas pa pala ang pagbayo niya sa akin. “Fuck! You against the wall is the sexiest thing that I see on my entire life. Damnit!” Paos na bulong nito bago ipinatong ang mga kamay niya sa mga kamay kong nakakapit sa pader. “L-leo… Hah hah… m-malapit na… hah.. hmmp!... Malapit na ako!” Halos nagdedeliryo kong wika sa kanya. “Let’s cum together, Addy…” He answered before he thrust more deeper and faster. We intertwined our hands before we finally reached the climax…. Patuloy lang ang paghahabol ko ng hininga ng maramdaman ko ang pagbuhat sa akin ni Leo pabalik sa kama at tsaka ako marahan na inihiga.

Nang makarating na kami ng kama ay dahan-dahan nang tinanggal ni Leo ang kanya at ramdam na ramdam ko kung paano umagos palabas ang katas naming dalawa… “Iiwan ko na kayong dalawa. I’ll go make some lunch for you…” Bulong nito sa akin at binigyan pa ako ng huling halik sa noo bago ko naramdaman ang pag-angat ng kama at pagbukas at pagsara ng pinto. Pagkaraan ng mga ilang segundo ay muli ko nang idinilat ang aking mga mata, at ang nag aalalang si Axel ang unang bumungad sa akin… “I think you need to rest, Addison.” Mahinahon pero may bahid ng pag aalala na wika nito sa akin Di ko naman maiwasan pagkunutan ng noo, “What about you?” He smiled to me, “I can wait. Your health is much more important than my libido.” he said to reassure me. I can’t help but frowned, “No! It’s okay! I want to do it with you.” I said seriously. “..... you sure?” He asked once again na tinanguan ko naman agad. Nang makita niyang determinado talaga ako ay marahan niyang hinalikan ang noo ko, pababa sa aking mga mata, sa ilong, at sa huli ay dahan-dahan at buong suyo niyang hinalikan ang aking mga labi. After ‘non ay lumipat siya papunta sa aking tainga, pababa ng leeg, ng balikat at sa aking dibdib

“Aaahhh..” mahina kong ungol ng sipsipin niya ang aking dibdib. Sa tingin ko ay napaka sensitive ko sa parteng ito. Pumwesto siya sa taas ko bago niya isinampay ang aking mga kamay sa kanyang leeg bago sinabi, “I will move now..” tila nagpapaalam na wika nito sa akin na tinanguan ko naman. Hindi ko naiwasan mapakagat ng labi ng dahan-dahan niya nang ipinasok ang kanyang kahabaan sa akin. Punong-puno ng pag-iingat, punong-puno ng pagmamahal… I grabbed his nape and kissed him before I said, “Faster…” Agad niya namang sinunod ang sinabi ko at mas binilisan pa ang kanyang pagbayo. Bahagya siyang yumuko at muli na namang hinuli ang aking mga labi. Di tulad kanina na marahan at dahan-dahan, ngayon ay mapusok. Nakikipag espadahan ang aking mga dila habang patuloy siyang gumagalaw. “Hah! Axel! Argh! Argh!” I moaned Nawala ang isang kamay niya na nasa dibdib ko at bumaba papunta sa aking pang upo, pababa ng aking hita tsaka niya ito hinawakan at dinala ang aking binti sa kanyang likod. Dahil sa pwestong ito ay may lalong lumalim ang kanyang naaabot. “Ah! Ah! Ah! T-there! Hah! Hah!” I said ng maramdaman kong paulit ulit niyang natatamaan ang bagay sa loob ko na mas lalong nagpapatindi ng kiliti sa buo kong katawan. “I-im… cumming… Axel…” Wika ko sa kanya sa pagitan ng aking mga hininga.

“Then cum with me, Addison…” He said at mas binilisan pa. “Hah! Hah! Hah! Hah!” “Argh! Argh! Argh! Argh!” I kissed him one last time before I trembled when we reached the climax… “........” “........” Tila walang nais magsalita sa aming dalawa at tanging naghahabol lang ng aming mga hininga. Idinukmo nito ang kanyang ulo sa aking balikat, “You don’t know how much I wish for this moment to happen…. I’m just so happy that you’re finally ours…” He whispered in my ear. Hinawakan ko ang magkabilang pisngi niya at pinaharap siya sa akin, “Yeah. Me too…” I paused before I continue, “...I just hope that this will last…” I said. He look at me straight in the eye and said,” We will make it last, Addison. We will make sure that this will last.” He said seriously. Kung pwede lang sana na ganito na lang kami palagi…But I know paglabas namin ng bahay na ito. Pag alis namin sa Isla na ito, may mas malaki pa kaming problema na haharapin. Pero hindi na ako natatakot ngayon. Because I know I have them by my side. Always. It’s good to be back! Namiss kong magsulat. Anyway I know sabi ko sa post ko na baka mga second week of July ako

makapag update ulit pero di ko kasi ineexpect na aabutin hanggang August ang dahilan kung bakit nadelay ang aking pagsusulat (which is again, hindi ko na babanggitin) But anyway, wag na natin pag usapan iyon dahil tapos na and mahalaga is nakapag update na ako ulit. So let’s just wish na sana wala nang maging problema along the way at magtuloy tuloy na ang pag update ko. P.s pansin ko lang. Ang daming reads ng mga chapters kong may bed scenes. Kayo ha?���� Binibining A. Addison’s POV After I did it with Leo and Axel, I thought makakapagpahinga na talaga ako… Akala ko lang pala… Because after I did “it” with Leo and Axel, we all did it again and again sa iba’t ibang parte ng bahay na ito… Sa kwarto, sa banyo, sa hagdan, sa kusina, sa sala. Halos isang linggong parating ganon ang routine namin. Para silang mga walang kapaguran. Halos araw arawin namin ang pagtatalik. Tulad nga kagabi. Ni hindi na naman ako tinigilan ng apat. Ni-hindi na nga namin namalayan ang oras. Tumigil lang sila ng halos mawalan na ako ng malay dahil sa pagod, and I think mag-uumaga na rin ‘non. Kaya ito, mag aalas dos na ng hapon ako nagising, and the first thing I notice ay ang sumasakit na naman na balakang

ko. “Ah—aray…” Mahinang daing ko ng sinubukan kong tumayo sa kama. Akala ko sa umpisa ko lang mararamdaman ito pero kapag tumagal ay masasanay din ang katawan ko. Pero putek ang sakit talaga ng balakang ko! But I guess hindi na nakakagulat iyon kung apat na walang kapaguran na lalaki ang minamahal mo. Kaya ito, kahit nahihirapan ay sinubukan ko pa ring makatayo para pumunta sa bathtub. I feel much better ng makapagbabad ako sa tubig. Ginawa ko munang presentable ang sarili ko bago ko napagpasyahan na tuluyan ng bumaba. Habang pababa ako ng hagdan ay naramdaman ko ang pagkulo ng tiyan ko. Tsaka ko lang na realize na hindi pala ako nakapag dinner kagabi. Malamang Addison! Makakapagdinner ka pa ba kung hanggang madaling araw ninyo ginawa iyon!? Ihi nga lang ata pahinga niyo eh! Agad naman akong pinamulahanan ng mukha kaya mabilis kong inalis sa isipan ko ang mgabagay na iyon. At sakto namang nakaamoy ako ng pagkain sa kusina. Naabutan ko sa kusina si Manang Isabel na nagluluto. Sa loob ng isang linggo ay marami din akong nalaman. Tulad ng, ito palang tinitirhan namin na ito, this is the rest house where we celebrate my birthday.

Kaya pala hindi ko namukhaan agad ito ay dahil mayroon silang ibang mga binago sa rest house. Well, that explains the familiarity that I felt the second time na dinala nila ako dito. And about kila Manang Isabel, nasabi na nilang apat sa akin na sila Manang Isabel at ang asawa niya ang nangangalaga at naglilinis dito sa rest house. Kahit wala sila dito ay linggolinggong nililinisan nila Manang Isabel itong Rest house. Pero ngayong nandito na kami ay bumabalik sila dito para maglinis at least twice a week. “Oh iha, gising ka na pala! Sakto at luto na rin itong niluluto ko. Maupo ka na riyan at ipaghahanda kita ng pagkain.” Wika ni Manang Isabel ng mapansin niya ako. Pagkaupo ko ay napansin kong tahimik ang bahay at hindi ko pa din nakikita ang apat. Mukhang napansin ni Manang ang pagtataka sa aking mukha kaya siya na ang sumagot sa tanong na nasa isip ko, “Kung hinahanap mo ang apat ay huwag kang mag alala. Umalis lang saglit sina Axel at Marcus kasama ang asawa ko para mamili ng grocery sa kabilang bayan. Baka parating na rin ang mga iyon. Si Clyde naman ay nasa indoor pool samantalang nasa kwarto niya naman si Leo, kausap ata sa telepono ang isa sa mga tauhan ninyo sa kumpanya.” Well although halos isang linggo na rin kaming natutulog na magkakatabi sa kwarto ko which is the guest room, mayroon pa rin silang sari-sariling mga kwarto. Pero nabanggit na nila sa akin na balak daw ulit nilang baguhin ang structure nitong rest house at balak ata nilang gawing master bedroom ang guess room at mas palakihin pa ang kama para doon na talaga kaming lima matutulog. Well hindi ko lang alam kung itutuloy nila ang planong iyon.

“Manang Isabel, sabayan niyo na po akong kumain.” Pagyaya ko sa kanya ng mapansin kong ako lang ang kumakain habang siya ay nasa lababo at naghuhugas ng mga pinggan. Humarap muna siya saglit sa akin bago sumagot, “Ay naku hindi na iha. Busog pa naman ako dahil kakakain ko lang kanina….” nakangiting pagtanggi sa akin ni Manang Isabel. “...ang totoo niyan ay hinihintay ko na lang ang asawa ko na makabalik at pagkatapos ay uuwi na rin kami.” Pagpapaliwanag niya. Magsasalita pa sana ako ng pumasok sa kusina si Leo kasunod si Clyde, “Oh you’re awake!? Dadalhan pa naman sana kita ng pagkain, sakaling natutulog ka pa rin hanggang ngayon.” nakangiti at tila medyo nang-aasar na wika sa akin ni Clyde bago silang dalawa tuluyang naglakad palapit sa akin at naupo sa magkabilang gilid ko. Naka sando at beach short ito pero mahahalata mo pa rin ang pagkabasa ng kanyang buhok kaya marahil ay kakaahon lang nito sa pool at pumunta muna sa kanyang kwarto sandali para magpalit ng damit. “Bakit kasi di niyo ko ginising!?” Naiinis na tanong ko sa kanila. “Hindi ka na namin ginising because we know na napagod ka sa ginawa natin kagabi…” Bulong ni Clyde sa tainga ko nagpapula sa buo kong mukha. Nabaling ang tingin ko kay Manang at buti na lang ay nasa lababo pa rin ito at naghuhugas pa rin ng plato. Mahina ko itong hinampas sa braso at pinagsabihan, “Ano ba!? Mamaya marinig ka pa ni Manang Isabel eh!” pambabawal ko sa kanya sa mahinang boses kahit na ang

totoo ang parang imposibleng marinig talaga kami ni Manang dahil medyo malayo ang lababo dito sa hapagkainan at pabulong niya lang sinabi ang mga iyon. Napangisi naman ito ng mapansin niya ang pagkataranta ko at ang pagkapula ng mukha ko. Magsasalita pa ulit sana ako ng hinawakan ni Leo ang baba ko at pinihit paharap sa kanya ang mukha ko at walang sabi-sabing sinakop ang bibig ko. Mabagal pero malalalim ang mga halik ibinibigay ni Leo sa akin. Tila ninanamnam ang bawat sandali. Wala sa sarili akong napapikit at sumabay sa kanyang halik. “Morning kiss.” Nakangising wika ni Leo after niyang bitiwan ang mga labi ko. Muli na namang namula ang mukha ko dahil sa ginawa niya at tsaka lang nagsink in sa utak ko na nandito pa pala si Manang (although naghuhugas pa rin ng plato)... Pagbabawalan ko rin sana siya ng hinawakan naman ni Clyde ang likod ng ulo ko at muling binaling ang ulo ko paharap sa kanya at tsaka niya rin sinakop ang bibig ko tulad ng ginawa ni Leo. Hindi tulad ni Leo na mabagal, ang halik ni Clyde ay mapusok at punong puno ng pagkasabik. Tila ilang taon kaming hindi nagkita kahit na ang totoo ay walang sawa niya rin pinapak ang labi ko kagabi lang. Ilang segundo niya pang ginawa iyon bago niya tuluyan pinakawalan ang labi ko, “More like, afternoon kiss.” Nakangising pagtatama nito sa sinabi ni Clyde at tila pinapahiwatig na tanghali na akong nagising.

Pagbabawalan ko sana ulit ito pero sa pangatlong pagkakataon ay hindi na naman natuloy ang sasabihin ko dahil nakarinig naman kami ng tunog ng kotse sa labas. At hindi nga ako nagkakamali dahil ilang sandali lang ay narinig namin ang pagbukas ng gate at pagpasok nila Axel at Marcus kasama ang asawa ni Manang Isabel papasok ng rest house. At tulad nga ng sabi ni Manang Isabel, may dala ang mga itong grocery. Dahil tapos naman na akong kumain ay kaming dalawa na ni Manang Isabel ang nag-ayos at nagtabi ng mga pinamili nila. After namin magtabi ni Manang ay nagpaalam na rin silang mag-asawa para umuwi. Habang kaming lima naman ay lumipat sa sala at doon tumambay. Ito rin ang ilan sa aming ginagawang lima bukod sa….well, sex. Mag i-stay lang kami dito sa sala at magmomovie marathon. “Anong gusto mong panoorin?” Axel asked me. “Uhmmm… I don’t know. You choose..” Lagi kasing ako ang pinapapili nila sa papanoorin namin. So this time hahayaan ko na sila ang mamili. Dahil kung ako ulit ang papapiliin nila. Malamang papaulit ko lang ulit yung ‘How to train your dragon’ or ‘Despicable me’... Ewan ko ba. This days parang ang hilig- hilig kong makakita ng mga cute na bagay, hayop o palabas. Minsan nga kapag nasa kwarto lang ako at walang ginagawa, nanonood lang ako ng mga videos ng mga pusa. Anyway, hindi naman na nila ako pinilit at sila na ang namili ng papanoorin.

Ilang minuto rin kaming tahimik at nanonood lang. Nasa magkabilang gilid ko sina Leo at Marcus. Habang nasa single couch naman si Clyde at nasa paanan ko si Axel. Nasa kalagitnaan na kami ng movie ng maramdaman ko ang pagpatong ng kamay ni Marcus sa hita ko. I glare at him and mouthed, “Not now!” He just smirked at me and whispered, “Keep watching.” Matagal ko pa siyang pinanliitan ng mata bago ko ibinalik ang tuon ko sa harap. Ilang minuto rin na tahimik lang akong nanonood ng muli ko na naman maramdaman ang dahan-dahan at senswal na paghimas niya sa hita ko. “Marcus!...” Mahinang bawal ko sa kanya. Hindi niya ako pinansin at nginisihan lang ulit ako bago niya hinawakan ang batok ko at kinulong ako sa kanyang mga halik. Binitiwan niya rin agad ang aking mga labi kaya akala ko ay tapos na ngunit nagulat ako ng makaramdam ako ang mainit na paghinga ni Leo sa kabilang gilid ko, “that’s not fair…” he whispered bago niya ibinaling ang ulo ko paharap sa kanya at sinakop ang bibig ko. Wala sa sariling napapikit ako at sinabayan siya sa kanyang mga halik. Nakikipag espadahan ang mga dila namin. We are both fighting for dominance, but of course he won. Muli na lang akong napadilat ng bitawan na ni Leo ang aking mga labi. At tsaka ko lang napansin na wala na pala sa movie ang atensiyon naming lima.

Hindi ko man lang napansin na wala na pala sa single couch si Clyde kung saan siya nakapwesto kanina and instead pumwesto siya sa likuran ng sofa na inuupuan naming tatlo and lift up my head and kiss me. Samantala, habang nakatuon ang atensiyon ko sa amin ni Clyde, unti-onti kong nararamdaman ang kamay ni Axel nakasapo sa hita ko ang dahan-dahang tumataas palapit sa kaselanan ko. At dahil naka mini dress lang ako. Napakadali lang para sa kanilang gawin iyon. Binitiwan ko saglit ang paghahalikan namin ni Clyde para ibaling ang tingin ko kay Axel na ngayon nakapwesto at nakaluhod sa pagitan ko. Hinawakan niya ang dulo ng damit ko at otomatiko ko namang itinaas ang dalawa kong mga kamay para matanggal nila ito sa akin. Tanging mga panloob na damit na lang ang nakasuot sa akin and I can’t help but to always feel so anxious everytime they look at my body… “Beautiful” Pero lagi din naman nawawala agad ang pagkabahala ko na iyon everytime na ipaparamdam nila sa akin kung gaano nila ko kamahal. Dahan-dahang ibinaba ni Axel ang tanging telang nagtatakip sa aking kaselanan habang si Leo naman ang nagtanggal ng aking bra. “You’re already wet…” Axel said ng makita niya kung gaano ako kabasa at kasabik sa kanilang apat. “Let me have her first…” Marcus said at hindi naman na tumanggi pa ang tatlo. Umalis sa pagitan ko si Axel para makapihit ako patagilid kung nasaan si Marcus.

Hinubad nito ang lahat ng kanyang damit bago ito bandang pumwesto pahiga sa sofa pero nakasandal pa rin ang kanyang likod sa armrest ng sofa. Tsaka niya ako dahandahang inalalayan. Naramdaman ko mula sa likod ko ang mga kamay ni Leo na nakaalalay din sa beywang ko at dahan dahan akong binababa diretso sa tayong-tayo at galit na galit na alaga ni Marcus. “Hmp!” “Argh!” Ungol naming pareho ng tuluyan na siyang makapasok sa akin. Ramdam na ramdam ko ang init niya na mas lalong nagpapadagdag sa init ng aking katawan. “Wait!” Pagtigil ko sa kanya ng balak niya na sanang gumalaw… “Why?” Naguguluhan at tila nahihirapang magpigil na tanong ni Marcus. “...I…i want to…” Halos pamulahan ako ng mukha at hindi ko masabi ang gusto kong sabihin… My God Addison! Ano ba itong naiisip mo!? “You want what?” Malambing pero nag aalalang tanong ni Leo sa likod ko Ah bahala na! “I want….you both…..to enter me…. at the same time…” Mahinang bulong ko. Hindi ko alam kung narinig ba nila ako pero parang gusto ko na lang kainin ako ng lupa sa

kahihiyan kaya dinukmo ko ang mukha ko sa balikat ni Marcus para hindi ko makita ang mga reaksiyon nila. Bakit ba kasi nitong mga nakaraang araw kung anu-ano na lang lumalabas sa bibig ko!? At parang mas lalo rin akong nagiging horny. Hindi naman ako ganito dati! Nakakahiya! Pero aminin mo, gusto mo talagang mangyari iyon… Shut up evil conscience! It’s just that…. I’m just curious okay!? I just wanna know how it feels… Wala akong marinig na kahit ano mula sa kanila kaya feeling ko mas lalo akong nahiya sa sinabi ko. Mas lalo kong ibinaon ang mukha ko sa balikat ni Marcus. Pero saglit lang din iyon dahil hinawakan ni Marcus ang magkabilang pisngi ko at inilayo ako sa balikat niya at pinaharap sa kanya “Are you sure that is what you want?” Seryoso at dahandahang tanong sa akin ni Marcus. I took a deep breath and said… “Yes.” Ooff! Bitinin ko lang kayo saglit hahaha… Hayaan ko muna kayong mag imagine kung anong mangyayari sa next chapter. Tignan natin kung sinong may pinaka wild na imagination ���� Binibining A. WARNING! WARNING! WARNING!

Addison’s POV Pagkatapos kong sabihin iyon ay walang babalang binuhat ako ni Marcus at naglakad papunta sa kwarto ko---or should I say kwarto namin. Ramdam kong tahimik lang na nakasunod ang tatlo sa likod namin hanggang sa makarating kami sa kwarto. At doon ay walang babala niya akong ibinaba sa kama. Aalma sana ako ng mabilis din siyang pumatong sa akin at tinignan ako ng diretso sa mata, “I will ask you one last time, do you really want to take us both? He asked seriously. Tumabi si Leo sa gilid ni Marcus at tila naghihintay din ng aking sagot sa tanong ni Marcus sa akin. I look down at them. Neither of them was small. At tulad ng nga naririnig kong sabi-sabi ng iba, masakit din daw ito sa una. Kaya hindi na ako nagtataka kung bakit ilang beses nila akong tinatanong at sinisigurado kung gusto ko ba talagang gawin ito. Pero sa mga oras na ito, alam ko sa sarili ko na wala akong gustong gawin kung hindi maramdaman ang init ng mga katawan nila… I want to feel their heat with me in between….. Gusto kong maramdaman ang katawan nilang sabay na dumidikit at humahagod sa katawan ko…. “Yes..” tila paos na sagot ko sa tanong nila. At alam kong bakas sa mukha ko ang walang pag aalinlangan at kasiguraduhan.

Naramdaman ko ang katahimikan at kaseryosohan sa bawat isa sa kanila kaya hindi ko tuloy biglang maiwasang kabahan… May mali ba sa sinabi ko? Ayaw ba nila sa suwestiyon ko? Masyado bang selfish ang gusto kong mangyari? Panget na ba ako kaya ayaw nilang gawin iyon? Dapat ata ay hindi ko sinabi iyon… Habang nagsusunod sunod ang mga katanungan sa isip ko ay lalong nanliliit ang tingin ko sa sarili ko. Feeling ko ay anytime ay bubuhos ang luha ko dahil sa kaisipan na ayaw na nilang gawin iyon dahil ayaw na nila at nagsasawa na sila sa akin. Babawiin ko na sana ulit ang sinabi ko ng hinawakan ni Marcus ang magkabilang pisngi ko at sinabing, “...then I guess we have to prepare you first.” Nakangising wika nito at tsaka ako binigyan ng mapusok na halik. “It might hurt because it’s your first time na maaangkin sa likod so we have to make sure that you’re ready.” Rinig kong dagdag ni Leo habang inaangkin pa rin ni Marcus ang mga labi ko. Kinalas ni Marcus ang pagkakahalik niya sa akin at umalis sa ibabaw ko para pumwesto sa paanan ko. Nagpakawala ako ng malakas na ungol ng walang babalang ipinasok niya ang dalawang daliri niya sa lagusan ko. “Ah! Ah! W-wait! Aaahhh!” Patuloy na pagkawala ng mga hindi mapigil na ungol ko ng mabilis niyang nilabas-pasok

ang daliri niya. “T-teka lang! Teka lang Marcus! Ahhh! Ahh!” Kusang nagkrukrus ang mga hita ko dahil sa sensasyong nararamdaman ko pero hinahawakan lang ulit ni Leo ang dalawang tuhod ko at muling ibinubuka ang mga hita ko. Hindi ko na alam kung saan ko ibabaling ang ulo ko dahil halos mabaliw-baliw na ako sa ginagawa nilang dalawa sa akin. Pero mas lalo akong nawalan ng ulirat ng pumwesto din sa kabilang gilid sina Clyde at Axel at tsaka inangkin ang labi at dibdib ko. Hindi ko na alam ang gagawin ko, para na akong masisiraan ng bait dahil sa kiliti at sensasyon na pinaparamdam nilang apat sa akin. Alam nila ang lahat ng sensitibong parte ng katawan ko at yun ang pinupuntirya nila. Bumitiw ako saglit sa paghahalikan namin ni Axel, “Marcus wait! Lalabasan na ako!!!” Halos namimilipit na sigaw ko kay Marcus dahil sa kiliting nararamdaman ko pero imbes na tumigil ay mas lalo niya pang binilisan ang paglabas-masok ng kanyang daliri sa aking lagusan… “Ahh! Ahh! Ahh! Ahh! Ahhhhhhhh!!!” Mahabang ungol ko ng tuluyan na akong labasan. Ramdam ko ang pag agos ng katas ko palabas ng lagusan ko. Nagtaka ako ng medyo inangat ni Marcus ang balakang ko…. Pero nasagot din agad ang katanungan ko ng maramdaman kong hinagod ni Marcus ang mga katas na lumabas sa akin papunta sa butas ko sa ilalim.

Tila ang katas ko ang ginamit niyang pampadulas at tsaka niya dahan dahan ipinasok ang isa niyang daliri sa butas ko sa likod. Hindi ko maiwasan makaramdam ng kaunting hapdi at marahil ay napansin iyon ni Axel dahil bigla niyang hinawakan ang magkabilang pisngi ko at hinarap sa kanya at binigyan ako ng isang nagsusumamong halik… Marahil ginawa niya ito para sa kanya mabaling ang atensiyon ko at hindi sa sakit kayaayun ang ginawa ko. Nagfocus ako sa paghahalikan namin habang hinayaan ko si Marcus sa ginagawa niya… Mga ilang minuto pa ang lumipas ng bitiwan ni Axel ang mga labi ko at tsaka muling pumatong sa ibabaw ko si Marcus… Hindi ko alam kung pwede bang mangyari ito pero kita ko ang pagningning ng mga mata ni Marcus habang nakatingin siya sa mukha ko. Inilapit niya ang mukha niya at dahandahang hinalikan ang noo ko, pababa sa mata ko, papunta sa ilong at ang huli ang mga labi ko… Simpleng halik lang iyon pero ramdam na ramdam ko ang pagmamahal na meron siya para sa akin, “I love you.” He said after niyang bitiwan ang mga labi ko. Sinuklian ko siya ng ngiti at sinabing, “I love you too…” Magkatinginan lang kami at walang gumagalaw kaya halos mapatili ako ng bigla niyang pinagpalit ang mga pwesto namin. Siya na ngayon ang nasa ilalim ko habang ako ngayon ang nakaibabaw sa kanya. “I’m going in…” Tila pagpapaalam niya sa akin at tsaka niya mabilis inangkin ang namamasa ko pang lagusan.

Halos sabay kaming napaungol ng maramdaman na namin ang init ng isa’t isa pero nagtaka ako ng hindi pa rin siya gumagalaw… Magsasalita pa lang sana ako ng maramdaman ko ang mainit na katawan pumwest sa likuran ko. Ramdam na ramdam ko ang mainit na hininga nito na dumadantay sa batok ko. “Papasok na ako, Addison…” Malalim na bulong sa akin ni Leo mula sa likuran ko at tsaka ko naramdamanan ang dahan-dahan na pagpasok ng kahandaan niya sa likuran ko… “A-aahh… I-it hurts… Leo hmmp—” wika ko ng maramdaman ko na ang nanggagalaiting alaga niya na nagpupumipilit pumasok sa likuran ko. Kahit na hinanda na nila ako kanina at ginamit pa nila ang katas ko para makapasok si Leo sa akin ay hindi pa rin pala talagang maiiwasan makaramdam ng sakit lalo na’t halos wala sa pa kalingkingan ng daliri ni Leo ang kanyang galit na galit na alaga. Alam kong bakas sa mukha ko ang sakit na nararamdaman ko at kitang kita ni Marcus iyon na nakapwesto sa ilalim ko hinawakan niya ang batok ko at tsaka muli na namang inangkin ang mga labi ko. Kaya kahit nasasaktan ay nagfocus na lang ako sa paghahalikan namin ni Marcus hanggang sa maramdaman ko na napasok na ni Leo ng buo ang alaga niya… Pero kahit na makapasok na silang dalawa ay hindi muna sila agad gumalaw at tila hinintay na masanay na muna ako sa mga laki nila…

Ilang minuto din ang tinagal nang hindi na ako makaramdam ng sakit kaya sa tingin ko ay kaya ko na. Bumitaw ako sa paghahalikan namin ni Marcus at sinabi sa kanilang dalawa, “You can move now…” Halos bulong na lang na wika ko sa kanila Hindi naman na sila nag-aksaya ng oras at dahan-dahan silang gumalaw. “Hmmp! Hmmp! Hmmp!” Ungol ko sa habang nararamdaman ko ang pagbayo nilang dalawa. Pakiramdam ko ay punong puno ang loob ko. Sobrang init ng loob ko. Dumagdag pa sa init na nararamdaman ko ang mainit na katawan nilang dalawa na dumidikit sa harap at likuran ko. “Argh! Addison fuck!” “Shit! Shit! Shit! Arghh!” Halos magkasabay na ungol nila ng unti-unti nang bumibilis ang pagbayo nilang dalawa sa akin. Halos magdeliryo na ako sa nararamdaman ko. Pakiramdam ko ay punong puno ang loob ko. Tila nagkakarerahan ang dalawa. Pagpasok ng isa ay siya namang paglabas ng isa. At madalas ay sabay nilang naabot ang kung ano mang meron sa loob ko na siyang nakapagbibigay ng matinding kiliti sa akin. Muli naming pinagsaluhan ni Marcus ang isang nagbabagang at malalim na paghahalikan habang ramdam ko ang mumunting halik ni Leo sa batok at balikat ko… Bumitiw ako sa paghahalikan namin at ibinaling ang ulo ko patagilid at walang sali-salita na inangkin ni Leo ang mga

labi ko habang bumaba naman ang mga halik ni Marcus sa leeg ko habang senswal na hinihimas ang dibdib ko… Habang inaangkin ang aking mga labi ay ramdam ko ang biglang pagpalo ni Leo sa pang upo ko. Ilang beses niya itong ginawa na lalong nag paungol sakin… Bago niya bitiwan ang mga labi ko ay marahan niya pang kinagat ang ibabang labi ko at marahang hinatak Wala akong ginawa kung hindi pumikit at namnamin ang sarap na pinaparamdam nila sa akin. Parehas na mabilis at tila walang kapaguran ang pagbayo nila sa akin. “Ah! Ah! Ah! Ah!” “Goddamnit! Shit! Shit! “You’re so fucking tight, Addison… Fuck!” Ungol naming tatlo ng tuloy tuloy at mas binilisan pa nila ang paggalaw. Mas lalo akong napaungol ng nararamdaman ko ang patuloy na pagkiskis ng dibdib ko sa katawan ni Marcus at ang mga mararahang pagkagat ni Leo sa batok ko… “M-marcus…Leo…l-lalabasan… lalabasan na ata a-ako…” Tila kinakapos na sa hiningang wika ko sa kanilang dalawa. “Fuck! Ako rin! Bear with us Addison!” Ungol ni Marcus sa ilalim ko habang patuloy pa rin ang paglabas masok “Tangina lalabasan na rin ako! Shit!” Naramdaman ko ang mas lalo pang pagbaon ng mga espada nila sa kaloob-looban ko habangpilit naming inaabot tatlo ang rurok ng pagnanasa…

Bawat bayo nila ay baon na baon. Pasok na pasok. Diin na diin… “ARGH ETO NAAA!” “ADDISONNNN!” “MARCUSSSS...LEOOOO...” Halos manginig ang buong katawan ko ng tuluyan na akong labasan. Ramdam ko rin ang panginginig nilang dalawa at ang paglabas ng katas nila sa loob ko. Kung panaginig man ito, ayoko nang magising… Minsan talaga kinikilabutan na lang ako sa mga pinagsususulat ko ���� Hayys sana hindi ito mabasa ng mga kamag anak at pamilya ko HAHAHA Binibining A. Addison’s POV Halos isang buwan na rin simula ng mamuhay kami dito sa isla. At halos dalawang linggo na simula ng ginawa namin iyon. Simula ‘non ay mas dumalas pa ang pagtatalik naming lima. Titigil lang kami kapag muling bibisita sila Manang at maguumpisang muli kapag nakaalis na sila. Halos araw araw ay para akong hapong-hapo, paano ba naman ay titigil lang sila kapag mag uumaga na o kaya’y kapag nakatulog na ako dahil sa pagod…

Yup, ganoon lang ang naging buhay namin sa loob ng isang buwan. And to be honest, kontento na ako sa ganon. Yun bang wala kaming iniintindi, wala kaming problema. Kung pwede lang sanang habang buhay na ganito na lang kami. But I know it’s impossible… Hindi pwedeng habang buhay nandito lang kami, sooner or later kailangan na naming bumalik muli sa Maynila at harapin ang pamilya namin at sabihin sa kanila ang totoo. To be honest, iyan ang isa sa mga rason kung bakit gusto kong nandito lang kami sa isla… Hindi pa ako handang harapin sila… Hindi pa ako handang makita ang mga reaksiyon nila… At hindi pa ako handang marinig ang mga sasabihin nila… Alam kong sa mata ng iba ay kasalanan ang ginawa namin. Hindi man Natividad ang dugong dumadaloy sa akin, Natividad pa rin ang apelyidong kinalakihan ko at ang alam ng mga tao… Oo, natatakot ako… Natatakot akong husgahan ng pamilya ko, ng mga kaibigan ko at ng mga tao… Pero natatakot man, alam ko sa sarili ko na wala akong pinagsisisihan sa mga naging desisyon ko ngayon. I love them… Talikuran na ako ng buong mundo, huwag lang sila… Dahil sa kaisipan na iyon ay wala sa sarili akong tumagilid para tignan ang mga mukha nila. Magkakatabi kami ngayon

sa kama at ako pa lang ang gising. Wala sa sarili akong napangiti ng masilayan ko ang mga mahihimbing nilang mga mukha. Kahit na mga natutulog ay kitang kita mo pa rin ang kagwapuhan nilang apat. Napaka suwerte ko siguro talaga at ganito ang bumubungad sa akin tuwing umaga. Dahan-dahan akong bumaba sa kama habang sinisigurado na hindi sila magigising. Ayoko kasing istorbuhin ang tulog nila para mas makapagpahinga pa sila ng matagal. Nang successful na akong makatayo sa kama ay nagdirediretso na ako sa bathroom para makaligo. After kong maligo at makapagbihis ay napansin kong tulog pa rin silang apat. Naiintindihan ko naman kasi na pagod talaga sila. Kahit kasi tila nagbabakasyon lang kami dito sa isla ay hindi pa rin naman nila kinakalimutan ang mga responsibilidad nila sa kanilang mga trabaho at ginagawa pa rin nila ang mga ito dito. Hinayaan ko na lang muna silang magpahinga at bumaba na lang para dumiretso sa kusina. Actually this is one of the rare times na ako ang unang nagigising kaysa sa kanila kaya naisipan ko na lang na paghandaan sila ng pagkain. Simpleng bacon and eggs at fried rice lang ang niluto ko para sa almusal namin kaya hindi na ako nagtaka kung mabilis din akong natapos. Tumingin ako ng oras sa wall clock at napag-alamang alas otso y medya pa lang. To be honest masyado pa rin itong maaga para gisingin sila, lalo na’t anong oras na rin kami nakatulog kagabi.

Dahil dito ay napagpasyahan ko na lang na takpan muna ang mga niluto ko at lumabas saglit sa rest house. Actually kapag nababagot ako sa bahay ay lumalabas ako at maglakad sa pangpang. Masarap gawin ito lalo na’t masarap ang simoy ng hangin. Actually malambot at pinong pino ang mga buhangin dito kaya kapag pumupunta ako ng pangpang ay naghuhubad ako ng tsinelas at tsaka mag-uumpisang maglakad, pero dahil maaga pa ngayon at medyo malamig ang simoy ng hangin ay napagpasyahan kong huwag gawin iyon. Hindi ko alam kung ano ang plano nilang apat once na nakaharap na namin ang pamilya namin, tuwing tinatanong ko sila ay paulit-ulit lang din ang mga sagot nila… “Don’t worry, Addison. Whatever happens ipaglalaban ka namin. We will not let them take you away from us..” Although mukhang imposible, pero kung sakali mang payagan nila ang pagmamahalan naming lima, siguro mas maganda pa rin kung lumayo na lang kami sa syudad at lumagay na sa tahimik. Malayo sa maraming tao at maingay na syudad. Sa lugar na makakabuo kami ng pamilya, sa lugar kung saan malayang makakagala at makakapaglaro ang magiging mga anak namin na walang mga mapanghusgang mga mata na nakasunod sa kanila. Mga anak… Wala sa sarili na naman akong napangiti sa kaisipan na magkakaroon kami ng mga anak in the future. Siguro tatlo o apat ay okay na. Gusto ko lalaki ang panganay ko, para mapagtatanggol niya ang mga nakakababata niyang mga

kapatid. Masaya sigurong makita sila habang mga nagtatakbuhan at naglalaro habang kaming lima ay masaya lang na nakatingin sa kanila. Wait anak?... Ngayon na sumagi sa isip ko ang about sa mga anak, ngayon ko lang din narealize na halos magdadalawang linggo na rin pala akong delay. Never pang nangyari sa akin ito. Kung magkakaroon man ako ng delay at least two to three days lang. Hindi kaya?... Wala sa sarili akong napahawak at napatingin sa tiyan ko. Buntis na ba ako? “Miss me, Addison?” Biglang nanlamig ang buong katawan ko ng marinig ko ang pamilyar na boses sa likod ko kasabay non ang pagpulupot ng braso niya sa leeg ko at pagtutok ng malamig na bagay sa gilid ng ulo ko. “V-violet?” Hindi makapaniwala na bigkas ko sa pangalan niya. Pero imposible. Ang sabi sa akin ni Axel bumalik na daw ito sa States noong nagkahiwalay sila. “You two-faced bitch! Akala mo kung sinong mahinhin may tinatago naman palang landi!” Nanggagalaiting bintang nito sa akin habang dinidiin ang pagkakapulupot ng braso niya sa leeg ko. “H-how did you g-get here?” Kinakabahang tanong ko dito lalo na ng makita kong baril pala ang nakatutok sa gilid ko. “Why? Do you think I will just let myself rot in that fucking psychiatric hospital habang ikaw nagpapakasarap kasama ng mga pinsan mo!? You fucking slut!” Sigaw nito.

“W-why a-are you….d-doing this?... Wala akong cough gginawang masama sayo… But ever since cough magkakilala t-tayo… a-ang laki na… ng g-galit mo ssakin?...” Hirap na hirap kong tanong sa kanya dahil halos di na ako makapagsalita at makahinga sa higpit ng pagkakapulupot ng braso niya sa leeg ko. “Why? Are you really asking me kung bakit umpisa pa lang mainit na ang dugo ko sayo? DAHIL MANG-AAGAW KA!!! INAGAW MO SAKIN LAHAT!!!” “Wala akong inaagaw sayo!” naghahalo-halo na ang emosyon na nararamdaman ko. Natatakot ako pero higit sa lahat nagagalit. Sa lahat ng bagay na ginawa niya sa akin, siya pa talaga may ganang magalit? “MERON! INAGAW MO SILA SAKIN!!! YOU GREEDY ATTENTION WHORE!!!” “I did everything, everything just to get their attention….And do you know how happy I am nang sa wakas napansin na din nila ako when we were in college? I became their friend. But for me? It’s not enough! Ayokong maging kaibigan lang nila! Gusto kong makita nila ako bilang isang babae na pwede nilang mahalin!!!” “Pinilit kong baguhin ang sarili ko. Naging ako ang lahat ng gusto nilang katangian sa isang babae! And I threatened all the women who approached them…. So I thought finally magugustuhan na nila ako dahil naitaboy ko na ang lahat ng mga babaeng umaaligid sa kanila…” “...pero nagkamali ako. Dahil may mga katulad mong linta na walang ginawa kung hindi sumiksik ng sumiksik at agawin ang atensiyon nila sa akin!!!”

“...wala silang bukambibig kundi ikaw! Addison! Addison! Addison! Addison! PURO NA LANG ADDISON! LAGI NA LANG ADDISON!” Hindi ko man kita ang mukha niya dahil nakapwesto siya sa likuran ko, ramdam na ramdam ko naman kung gaano kalaki ang galit niya sa akin. “Sila lang ang taong nagustuhan ko ng husto. Sila lang ang taong hinangad ko ng ganito tapos INAGAW MO PA! Now tell me, paanong hindi kita dapat kamuhian!?” Galit na tanong nito sa akin. Hindi ko sinagot tanong niya kaya nagsalita siyang muli, “You know what’s funny?” Tanong nito at tumawa ng may pagka-sarcastic. “Alam mo kahit umpisa pa lang gustong gusto na talaga kitang patayin dahil pilit mong inaagaw ang atensiyon nila sa akin, hindi ko ginawa… You know why?... It’s because kahit papaano kampante ako na hindi mo sila maagaw sa akin dahil magpipinsan kayong lima…” Inalis niya ang pagkakapulupot ng braso niya sa leeg ko at dinala ang mga kamay niya sa buhok ko para sabunutan ako “Pero ano ito? madadatnan ko na lang nakalantari mo na rin pala silang apat? Ilang buwan lang akong nawala naahas mo na agad sila? GANYAN KA NA BA KAKATI NA PATI MGA PINSAN MO TINUHOG MO NA!?” “Wala kaming ginagawang masama Violet… dahil hindi ko sila kadugo…” Seryoso kong bigkas dito. Kita ko kung paano kumunot ang noo nito at sumilip ang pagtataka sa kanyang mukha, “What are you talking about?” “You heard me. Hindi ko sila kadugo. Ampon ang tatay ko, Violet. Kaya wala ni isang porsyento ng pagiging Natividad

ang dumadaloy sa dugo ko.” Kita ko kung paano sumilay ang gulat at pagkagimbal sa kanyang mukha, “No…no.. you’re lying.” Pilit pa rin nito sa sarili niya “Bahala ka kung ano ang gusto mong paniwalaan, Violet. But I’m telling you, our relationship is not taboo or incest.” Ilang minuto din itong walang imik at nakayuko lang bago nito muling inangat ang ulo niya at binigyan ako ng nakakapanindig balahibo na ngisi, “Then I guess, I just really need to kill you…” “ADDISON!” Parehas kaming napatingin sa harap ni Violet ng may marinig kaming tumawag sa pangalan ko. “Violet?” Kita ko ang pagkabigla at pagkatakot sa mukha ni Axel ng makita niya si Violet na may hawak na baril sa tabi ko. “Huwag kayong lalapit!” Banta nito sa kanila ng makita niyang naglalakad ito palapit sa amin. Napatigil naman ang mga ito sa paglalakad dahil sa banta ni Violet. Muli naman nitong pinulupot ang braso niya sa leeg ko. “Don’t worry guys! I just have to kill this bitch at wala nang hahadlang sa pagmamahalan nating lima. Magkakasama na ulit tayo. Tulad ng dati, remember?” Tila wala na sa tamang pag iisip na bigkas ni Violet “Don’t do this, Violet. Put your gun down at pag-usapan natin ito ng maayos…” Pakikiusap ni Axel kay Violet “Pag-usapan ng maayos? Bakit? Hinayaan mo bang makapag usap tayo ng maayos ng pinilit ako ng magulang

kong bumalik sa States at ipasok sa punyetang mental hospital na iyon!” She asked that made him speechless “But don’t worry, I already forgive you. I know you really don’t want to do that at pinaikot ka lang ng babaeng ito para gawin iyon.” Nakangiting sabi ni Violet kay Axel Nakita kong bahagyang lumuwag ang kapit niya sa akin at sa baril at bahagya ding nawala ang pagkakatuon ng atensiyon niya sa akin. Kaya hindi ko na pinalagpas ang pagkakataon na ito at pinilipit ang kamay niyang nakapulupot sa leeg ko habang hinampas ko naman paalis sa kamay niya ang baril bago ako nagmamadaling tumakbo palapit sa kanila. Malapit na ako makapunta sa mga bisig nila ng makarinig kami ng malakas na putok kasunod ang malalakas na sigaw nilang lahat… “ADDISON!!!” Are you guys ready for the next chapter? And yes guys, epilogue na po tayo. Kung sad or happy ending ba? Well hintayin niyo na lang sa next update ko insert villainous laugh -Binibining A. Third Person’s POV “I have to go, Ma. See you later.” Wika ni Axel sa kanyang ina at binigyan ito ng halik sa pisngi. “Dadalawin mo ba siya ulit, anak?” His mother asked him calmly na sinagot niya naman ng tango.

The woman let out a sigh before she approached her son, “Hon, I know lagi kong sinasabi sayo ito and God knows hindi ako magsasawang ulit-ulitin sayo ito…” She let out another sigh before she continued, “It’s not your fault, okay? Walang may gusto sa nangyari. Please… I don’t want you to blame yourself…” She paused again and sighed, “Alam ko kung nandito lang din siya ngayon, hindi niya rin gugustuhin na makita kang sinisisi ang sarili mo dahil sa…. nangyari.” Even though she spoke calmly, the lady still had a streak of sadness in her speech, ganon man, pinilit pa rin nitong patatagin ang kanyang boses. Napansin ni Axel ang lungkot sa mukha ng kanyang ina so he gave her a reassuring smile and said, “I know, Ma. I’m sorry kung napag-alala ko kayo.” Nawala na ang pag-aalala sa dibdib ng ginang ng makita na niyang ngumiti ang kanyang anak, “Oh sige na. Pumunta ka na sa pupuntahan mo… And oh! Don’t forget to bring some flowers when you go there.” Paalala ng ginang sa kanyang anak. Tuluyan ng umalis at bumyahe si Axel para pumunta sa pupuntahan niya pero bago iyon ay tumigil muna siya saglit sa isang flower shop at kinuha ang pinareserve niyang bulaklak bago dumiretso na sa kanyang pupuntahan. Ilang minuto din ang kanyang hinintay bago siya nakarating na rin sa kanyang tutunguhan. Cemetery. Ilang puntod din ang kanyang nilagpasan before he stopped in front of the grave of the person he wanted to visit.

Dahan-dahan niyang nilapag ang dala-dala niyang bulaklak sa ibabaw ng puntod nito. “...nandito na ulit ako. I’m sorry for not visiting you last week, naging busy lang sa trabaho…” Every week ay pumupunta siya dito para maupo saglit at magkwento ng mga nangyayari sa buhay niya. Nagpakawala siya ng malalim na buntong hininga, “uhm… I don’t really know what to say… Naubusan na ata ako ng ikwekwento sa sobrang dalas ng pagbisita ko.” He tried to make a joke. “...You know, over the past five years. I always blame myself for losing you. Kahit na laging sinasabi ni Mom that it’s not my fault, minsan hindi ko pa rin maiwasan sisihin ang sarili ko…” “...but I guess, this time, I really need to forgive myself. Ayoko nang magtanim ng kung ano mang pagsisisi sa puso ko… isa pa, gusto ko na ring patawarin ang sarili ko…” “By the way, sila Lolo’t Lola? they finally retired sa kumpanya at sa iba pa nating mga business. Sa ngayon, ginugugol na lang nila ang oras nila sa mansion ng magkasama o di kaya’y minsan ay nagbabakasyon din sila sa ibang bansa…” “And Mom, don’t worry about her, she’s the strongest woman I know. Although minsan napapansin ko siyang nakatulala at malalim ang iniisip, but at least now, madalas na namin ulit makita ang mga tawa at ngiti niya…” “At ako naman, well…. This might be the last time na makakabisita ako because….” Hindi na naituloy ni Axel ang kanyang sasabihin ng may malakas at pamilyar na boses ang tumawag sa pangalan niya.

“AXELLLLL!” Nilingon ni Axel ang pinanggalingan ng boses na iyon at nakita niya ang babaeng pinakamamahal niya na tumatakbo palapit sa kanya. “Addison, bakit ka tumatakbo? Baka mapano ka!” Pagbabawal niya dito ng tuluyan na itong makalapit sa kanya. Agad niyang ipinulupot ang kamay niya sa bewang nito kaya ngayon ay dalawa na silang nakatayo sa tapat ng puntod. ‘In loving memory of Juancho Natividad’ “Aysus Tito Juancho oh! Tignan niyo itong anak niyo, pinapagalitan na naman ako!” Sumbong nito sa puntod ng tatay niya. “Huwag ka nang magalit, okay? Nag iingat naman ako eh. Isa pa kaya ako nagmamadali kasi naghihintay na sila doon sa van. Ano? nakapagpaalam ka na ba kay Tito Juancho?” Tanong ni Addison kay Axel. Dahil dito ay naalala muli ni Axel ang sadya niya kaya siya bumisita sa tatay niya. “Well, like I said earlier, this might be the last time na bibisitahin ko kayo because we decided na magpagawa ng bahay malayo dito para sa mga anak namin…” He said at naalala ang mga anak nila na marahil ay naglalaro at nagkakasatan sa loob ng kotse kasama ng tatlo niyang pinsan. “...at sa mga magiging anak pa namin.” pagtatapos niya sa kanyang sinasabi at napatingin sa nakangiting mukha ni Addison bago niya ibinaba ang tingin niya sa medyo umbok na tiyan nito. Apat na buwan nang nagdadalang tao ang minamahal niya. And this time, it’s a twins. “Let’s go?” Aya ni Axel kay Addison ng masabi niya na ang gusto niyang sabihin sa kanyang ama. Nakangiti naman

nitong tinanggap ang kamay niya at sabay na silang naglakad papunta sa van kung nasaan ang kanyang mga pinsan at ang tatlo pa nilang mga anak. He was just so happy sa pamilyang meron siya ngayon. At hinding hindi niya ipagpapalit sa anumang kayamanan ang pamilya na meron siya ngayon. Because for him, for them, Addison and the kids are their treasure… Sila ang kayamanan nilang apat. At hindi nila kakayanin na mawala pa ang minamahal nila sa kanila. God knows how they feel noong akala nila mawawala na sa kanila si Addison five years ago. “ADDISON!!!” Sabay-sabay nilang sigaw sa pangalan ng babaeng pinakamamahal nila ng makarinig sila ng magkakasunod na mga putok. Mabilis nilang nilapitan tatlo si Addison at napahinga sila ng maluwag ng wala silang nakitang ano mang bahid ng dugo sa buong katawan nito. Tsaka sila napatingin sa harapan nila ng makita nilang dahan- dahan bumagsak sa lupa si Violet kaya dahan-dahan ding tumambad ang seryosong mukha ni Clyde habang may hawak na baril na nakatutok kay Violet. Naramdaman nilang nawalan ng malay si Addison sa mga bisig nila kaya nagmadali silang pumunta sa may pinakamalapit na hospital. “Don’t worry, the patient just fainted due to the emotional shock, stress and exhaustion. But other than that, they’re

fine. But i suggest na don’t expose the mother to too much stress because it’s not good for her and the baby.” Tila nagpantig ang tainga nilang apat ng marinig nila ang sinabi ng doctor. “B-baby?” Gulat na tanong ni Leo na siyang unang nakapagsalita at nakapagtanong “Yes. The patient is three weeks pregnant.” The doctor said. Kitang kita sa mga mukha nila ang gulat ng kumpirmahin ng doctor ang pagdadalang tao ni Addison “Uhm… I’m guessing…this is not planned?” Nag aalangang tanong ng doctor “No. No we planned for this… We just didn’t expect it to be this …early.” nakangiting sagot ni Axel. Ngayon na nag sink in na sa kanila ang sinabi ng doctor, tila abot langit ang ngiti at saya nila ngayon. “Well all I can say is congratulations! By the way sino ba ang asawa ng pasyente? Is it you?” Tanong ng doctor kay Axel. Nagkatinginan naman ang apat bago sinabi, “Kami!” After ng ilang araw na pananalagi ni Addison sa hospital ay nainip din ito at ninais nang lumabas. Alam nila na ito na ang tamang oras para sabihin sa pamilya nila ang totoo. Una nilang pinuntahan angmansion kung nasaan ang Lolo’t Lola nila. Masaya ang mga ito ng muli nilang makita ang

apo nila na si Addison matapos ang ilang buwan na nawala ito sa piling nila. Nang ipagtapat na nila ang tunay nilang sadya, kita sa mga mukha ng mga ito ang gulat ng isiwalat nila ang tunay na relasyon na namamagitan sa kanilang apat. “Hon, it can’t be. Akala ko ba tapos na…” Rinig nilang bulong ng Lola nila sa kanilang Lolo. “Anong tapos na?” Seryoso pero nagtatakang tanong ni Clyde Matagal at tahimik silang pinagmasdan lima ng dalawa bago bumuntong hininga ang mga ito, “We need to tell you something, come with us.” Aya ng mga ito sa kanilang lima bago tumayo ang mga ito at nag umpisang maglakad. Kahit na nagtataka sa naging reaksiyon ng Lolo’t Lola nila, isinantabi nila iyon at sumunod sila sa kanilang dalawa. Huminto ang dalawa sa opisina ng Lolo nila dito sa mansion. Binuksan nito ang pintuan at pumasok sa loob na sinundan naman nila. Huminto ang mga ito sa harap ng bookshelf dito sa opisina. Meron itong hinatak na isang libro bago sila may narinig na tunog na tila nanggagaling sa likod ng pader. Dahan-dahang tinulak ng Lolo nila ang bookshelf patagilid bago unti-unting tumambad sa kanila ang isa pang kwarto sa likod ng bookshelf na ito. Kahit nagtataka ay sinundan ulit nila ang mga ito papasok sa sekretong kwarto dito sa opisina ng Lolo nila.

Pagpasok nila sa loob ay tumambad ang mga nakahilerang portrait ng iba’t ibang tao. Iba’t ibang tao ang mga nasa larawan pero gayunman, may isang pagkakaparehas ang lahat ng larawan na nakasabit sa pader. Each portrait consist of a girl with a men on her side. Lahat ng larawan ganoon. Lahat ng larawan ay iisa lang ang babae ngunit nasa dalawa o higit pa ang mga lalaking nasa tabi ng bawat babae. “What is this?” Nagtatakang tanong ni Marcus sa Lolo’t Lola nila. Wala silang idea kung bakit sila pinapunta ng mga ito dito at kung sino man ang mga nasa larawan. “The people in the picture are your grandfather’s parents… at ang magulang ng magulang pa nila and so on and so forth…” Pag uumpisa ng lola nila “This is my family— our family’s secret even before. Some of the men in our family … always fell in love with the same woman.” Pagbubunyag sa kanila ng kanilang Lolo. “My three grandfathers fell in love to my grandma and my two fathers fell in love to my mom…” “To be honest akala ko mangyayari din sa aming magkakapatid ang mga nangyari sa mga Lolo at ama namin, that’s why I’m a little bit hesitant na ipakilala ang lola ninyo sa pamilya ko. Dahil natatakot akong magustuhan din siya ng mga kapatid ko when all I want is to have her all by myself…” “...but surprisingly, nothing happened. My brothers said wala daw silang naramdaman kahit kakapuranggot na

atraksiyon sa Lola ninyo, alam ko kung titignan parang napaka makasarili ako, pero sa totoo lang, napakasaya ko ng sinabi nila iyon. Hanggang pinakasalan ko ang Lola ninyo. Nagkaroon rin ng sari-sariling pamilya ang mga kapatid that’s why I thought tapos na kung ano man ang nangyayari sa pamilyang ito…” wika ng kanilang Lolo “Nagkaroon kami ng mga anak ng Lolo ninyo at naging maayos rin naman ang mga marriage nilang lahat kaya naging kampante ang loob naming dalawa na hindi na muling mauulit ang kung ano mang kababalaghan na nangyayari sa lahat ng lalaki ng Natividad… but now..” wika ng kanilang Lola sa at tinignan silang lima. “I guess hindi na talaga mawawala sa dugo natin iyon. I don’t know kung ano ang plano ninyo… But don’t worry hindi ako tutol sa pag iibigan ninyong lima, hindi naman talaga namin tunay na apo si Addison… isa pa…” Pagpuputol saglit ng Lolo nila sa sasabihin nito “Minan nang naikwento ng tatay ko sa akin kung gaano daw kahirap pigilan ang nararamdaman mo lalo na kapag nakita niyo na ang babaeng nakalaan sa inyo. Dahil isa sa mga tatay ko ang sinubukang ibahin ang nakatadhana sa kanila, naikwento niya sa amin dati na noong dinala ng kapatid niya tatay ko rin ang aking ina sa kanilang bahay ay nakaramdan na siya agad ng nag uumapaw na atraksiyon at pagnanasa sa aking ina… ngunit sinubukan niya itong pigilan dahil ayaw niyang mangyari din sa kanilang magkakapatid ang nangyari sa mga magulang nila…” “....ngunit hindi niya raw nakayanan, para daw siyang untiunting pinapatay kapag nakikita niya ang aking ina at wala man lang daw siyang ginagawa para makalapit dito. Napagtanto niya na hindi niya kayang mabuhay ng wala ito.

Kaya buhat daw noon ay hindi na niya pinigilan ang sarili niya na mahalin ang aking ina.” “Huwag kayong mag alala, tulad ng sabi ng Lolo ninyo, hindi kami magiging tutol sa pagmamahalan ninyo, pero hindi lang kami sigurado kung ganito din ba ang magiging reaksiyon ng mga magulang ninyo. Hindi namin hawak ang pag iisip nila. Kung ano man ang maging desisyon nila ay labas na kami roon. Hindi na namin kayo papakialamang lima pero hindi rin namin pakikialaman ang disesyon ng mga magulang ninyo. Nasasainyo na ang paraan kung paano ninyo mapapapayag ang mga magulang ninyo sa relasyon ninyong lima.” Wika ng kanilang Lola sa kanila. Ilang araw lang matapos ng pakikipag usap nila sa Lolo’t Lola nila ay isiniwalat na rin nila ang totoo sa kanilang mga magulang. At tulad nga ng inaasahan, hindi lahat ay sang ayon sa relasyon nilang lima pero sumang ayon din ang mga ito ng sinabi nilang hindi nila mamanahin ang mga businesses ng Natividad at magpapakalayo na lang. Ngunit hindi lahat ay naging maayos ang kinahinatnan, ang tatay ni Axel ay inatake sa puso ng malaman ang balita. Although nakaligtas man ito doon, kita mo ang unti-unting pagkahina ng katawan nito. Araw-araw nila itong dinadalaw hanggang sa atakihin na naman ito sa puso sa pangalawang pagkakataon. Pero bago man ito tuluyan mawalan ng buhay, may sinabi ito sa kanyang anak na si Axel na matagal niya nang nais sabihin sa kanyang anak bago siya magpaalam. ‘I forgive you’

And are curious of what happened to Violet? Well, may kasabihan talaga tayo na ang masamang damo, matagal mamatay. She survived in that gunshot. You might think that she’s lucky. Well let me tell you, she’s not. Violet was deemed mentally ill in court and was sent to a mental institution for the rest of her life. Clyde had carefully planted his people in the mental institution where Violet was and slowly tortured the woman mentally and physically. Sinigurado niya na magdudusa ito ng husto to the point na hihilingin niya na lang na mamatay. That is what you get for messing with them and endangering the life of the woman they love. “Addison?” Nawala sa pagkakamuni-muni niya si Addison ng marinig niya ang pagtawag sa pangalan niya. Nandito siya ngayon sa balcony ng bagong bahay nila. Kakatapos lang nilang maglipat ng huling mga gamit nila dito sa bagong bahay, gusto niya nga sana tumulong pero hindi siya pinayagan ng mga ito kaya nagluto na lang siya ng hapunan at ngayon nga ay katatapos lang din nila kumain at pinatulog niya na rin ang mga bata. “Where’s the kids?” Tanong ng mga ito sa kay Addison ng makalapit ang mga ito sa kanya. Ngayon magkakatabi na sila dito sa balcony habang nakatingin sa mga bituwin. Mukhang maganda talaga itong nabili nilang bahay. Maganda ang view at sariwa din ang hangin. “Sleeping.” Sagot niya sa mga ito. Naramdaman niya ang pagkapulupot ng kamay nina Leo at Marcus sa beywang

niya, habang pumwesto naman sina Clyde at Axel sa magkabilang gilid ng dalawa. “It’s beautiful.” Wika niya habang nakatingin sa kalangitan na punong puno ng mga bituin. “Yeah. Beautiful.” Napabaling siya sa mga ito ng marinig niya ang bulong ng mga ito at hindi niya maiwasan pamulahan ng mukha ng makita niyang nakatuon ang atensiyon ng mga ito sa kanya. Napangiti naman ang apat ng mapansin nila ang pagpula ng mukha ng babaeng pinakamamahal nila. How lucky they are. Na makasama ang pinakamamahal nilang babae sa piling nila. Habang buhay. They know they’re not a good person. They’ve done so many bad things to some people specially to Addison. Just how lucky they are na mahalin pa rin sila ni Addison after everything that happened. They don’t believe in fairy tale, their story is far from that…. But now, they can finally say that… They can now have their happy ending while knowing their queen is in their arms, with them. ~~~~~~~~ THE END ~~~~~~~~ TAPOS NA PO ANG MCO MGA TOL!!! Thank you at sinamahan niyo si Addison at ang Natividad Cousins sa kanilang journey patungo sa kanilang happy ending!

Salamat sa lahat ng walang sawang suporta sa akin at dito sa story ko. It’s been a tough journey, hindi lang kila Addison kung hindi pati na rin sa akin as an author. Tulad nila Addison, I’ve been through ups and downs while writing this story but thank you na binibigyan niyo ako ng lakas at inspiration para patuloy na magsulat. As you all know, this is my first ever story. Kaya hindi ko talaga ineexpect na magiging ganito ka-successful nito. Dati sobrang saya ko na nung naka one thousand reads itong MCO. But now, almost 800k reads na! So ayon! Ayoko nang magdrama hahaha so I just really wanna say thank you. Kung hindi sa inyo hindi magiging posible ang lahat ng ito. Oh by the way baka magkaroon pa tayo ng isang special chapter bago tayo magpa-poll kung anong next na story ko ang gusto niyong tapusin ko. Kitakits na lang tayo sa special chapter mga ka-inosente! Love yah all!���� Binibining A. A VERY HOT SPECIAL CHAPTER! Addison’s POV “Lola, are you sure it’s okay na sa inyo muna silang lima? I mean okay lang naman pong tumanggi kayo if you’re busy--” “Oh hush Addison, buong araw lang kaming nakatunganga sa mansion, ano pang pagkakabusyhan namin? Huwag mo nang ipagkait samin ang oras na makasama ang mga apo

ko, okay?” Nakangiting putol ni Lola sa nais kong sabihin. Kaya naman wala na akong nagawa kung hindi mapabuntong hininga at sumang ayon sa gusto nila. “Don’t worry, Addison. Wala namang mangyayaring masama sa mga bata. Let Lolo and Lola have some bonding time with their grandchildren.” Pagpapakalma sa akin ni Clyde. Ang pinaka nangungunang kunsintidor na magbakasyon muna ng isang linggo ang mga bata sa mansion. As if naman hindi ko alam kung anong balak nilang gawin once na makaalis na ang mga bata dito sa bahay. “Sigh! Ano pa bang magagawa ko. Pinagkaisahan niyo na ako eh.” Pagbirong wika ko sa kanila. Ibinaling ko ang tingin ko sa lima naming anak na handang handa nang umalis dala-dala ang mga maleta nila. “Lean, babantayan mo mga kapatid mo, okay? Lalo na yung kambal. Huwag mong hahayaang pasakitin nila ang ulo ng Lolo’t Lola ninyo, okay?” Bilin ko sa pinaka nakatatanda naming anak. Leandro Julian Natividad. “Don’t worry, Mom. I promise I’ll take care of them while we’re away.” he said to me that made me smile. My baby, for a fourteen year-old boy, he’s so matured for his age. Manang-mana sa tatay niyang si Leo. So matured and responsible. Nang makampanti na ako ay inilipat ko naman ang tingin ko sa pangalawa naming anak, “Dale, tulungan mo ang kuya mong bantayan ang mga kapatid mo, okay?” I said to him na sinagot niya lang ng tango.

Sigh, Clinton Dale Natividad, our second child. Kung ano kinaaliwalas ng aura ng kuya niya, ayun naman ang kinabaliktad nito. Don’t get me wrong, mababait ang lahat ng mga anak ko but my second son, medyo may pagkamasungit ito, snobero at short-tempered din. Kaibang-kaiba sa tatay niyang si Clyde na laging nakangisi at mapang-asar at tila laging may gagawing kalokohan. Lalo na sa kama… Pinilit kong alisin ang mga hindi appropriate thoughts sa isip ko at binaling naman ang tingin sa kaisa-isa naming prinsesa, “Maddy, always stick to your kuyas and sa kambal, okay?” Paalala ko sa kanya “Okay po, Mmy!” Nakangiting wika nito sa akin na ikinangiti ko rin. Sa lahat ng mga anak ko, I think Alexandria Madison is our only child na balance ang nakuhang ugali sa aming dalawa ng tatay niya. Nakuha niya ang pagkamasiyahin pero mahiyahin ko, habang nakuha niya naman ang pagiging mabait at mahinahon ni Axel. And last but definitely not the least, huli kong ibinaling ang mga tingin ko sa kambal namin, “Marco Adrian and Mason Avery! Behave okay? Huwag ninyong pasakitin ang ulo ng Lolo’t Lola ninyo doon.” Pagbabawal ko sa kanilang dalawa. Alam nila na seryoso ako dahil binanggit ko ang buong pangalan nila. “Don’t worry, Mom! Behave lang kami. Promise!” Wika ng dalawang walong taong gulang kong mga kambal sabay taas sa isang kamay nila na tila nangangako. “Sigh! That’s your left hand, boys.” Wika ko.

“Oopps hehe” Mabilis nilang pinalitan ng kanan ang nakataas na kamay nila na nagpabuntong hininga at iling ng ulo ko na lang. “Sigh! Sige na. Mag-iingat kayo sa biyahe. I love you all.” Wika ko sa mga ito bago ko sila bigyan ng tig-iisang halik sa pisngi. Ganon din naman ang ginawa ng apat nilang tatay sa kanilang lima bago na ito tuluyan ayain ng kanilang Lola para umalis. Hinatid namin sila hanggang sa harap ng gate at hinintay hanggat isa-isa silang makapasok sa loob ng kotse. Nang tuluyan nang mawala sa paningin ko ang kotseng sinasakyan nila ay hinarap ko na ang apat na pasimuno ng plano na ito. “Hmm…Akala niyo ba hindi ko alam kung anong pinaplano ninyo kaya niyo naisipang pagbakasyunin ang mga bata sa mansion?” Nakahalukipkip at kunwari’y galit na turan ko sa kanila. Nakangiti naman lumapit sa akin si Clyde at niyakap ako, “I’m sorry love but we have no choice. Pakiramdam namin kapag nagtagal pa ng ilang araw and we still can’t have you… we might go insane…” Pababa ng pababa ng tonong turan nito sa akin habang dahan dahan niyang binubulong ang mga ito sa balikat ko. Well, hindi ko naman sila masisisi. Almost three weeks na ring walang nangyayari saming lima. Lahat kasi kami ay busy sa mga sari-sarili naming propesyon tuwing umaga lalo na ako na kakabukas ko lang ng bagong branch ng Coffee shop ko sa Makati kaya sobrang busy rin ako. At sa gabi naman na dapat time naming lima, hindi sila makatangging apat sa hiling ni Maddy na makatabi ako sa

pagtulog. Kahit kasi na magsasampung taon na ito ay napaka matatakutin pa rin nito. Idagdag mo pa na tinakot na naman ito ng kambal kaya tatlong linggo na itong hindi nakakatulog ng mag isa at gusto ay katabi ako palagi. Kaya nga nakakagulat na sumama ito sa pagpunta sa mansion. “Kayo talaga! Paano kung may mangyaring masama sa isa man sa kanila habang malayo tayo!? O di kaya’y kina Lola may mangyaring masama dahil sa kakulitan ng kambal!?” Kunwari’y galit pa ring sermon ko sa kanila. Pero ang totoo niya’y wala naman ako ni katiting na galit na nararamdaman para sa kanila. Gusto ko lang makita reaksiyon nila. Nang lumayo si Clyde sa pagkakadukmo sa balikat ko ay si Marcus naman ang lumapit sa akin at hinawakan ang dalawang pisngi ko para iparaharap sa kanya, “Don’t worry about them, Addy. Hindi hahayaan nila Lola na may mangyaring masama sa mga bata. Ang kung nag-aalala ka naman para sa kapakanan nila Lolo, don’t worry. Me and the twins already made a deal. I promise to them something in exchange na hindi sila magiging pasaway habang nasa mansion sila.” He said. “How about Maddy? Hindi makakatulog iyon ng hindi ako katabi.” “I already asked Clinton na siya na lang muna ang tumabi kay Maddy hanggang sa at least makatulog man lang ito.” oh yeah! Did I say earlier na masungit at snobero ang pangalawa naming anak kanina? Well let me rephrase that, masungit, snobero at short-tempered ito except sa akin at kay Maddy. Kapag ang mga tatay nila at ang mga kapatid niyang lalaki ang kasama nito, tahimik ito at masungit. Pero kapag

kaming dalawa ni Maddy ang kasama niya, well tahimik pa rin ito pero nawawala ang pagkakunot ng noo nito at nagiging peaceful ang aura niya kapag kahit sino man sa amin ni Maddy ang kaharap niya. Pero mabalik tayo, mukhang pinagplanuhan na talaga nila to ah. Bawat tanong ko may nakahanda na silang sagot. “Eh how about---” hindi na natapos ang sasabihin ko when Leo’s lips shut me up. “Hmmm” I moaned as I hung my arms around his neck. All my defences shut down and all the attitude I had shown earlier was melted away by his kiss. Hinawakan niya ang pang upo ko bago ako binuhat habang hindi pinuputol ang paghahalikan namin. Nakapikit lang ako at ninanamnam ang paghahalikan namin ng maramdaman kong naglalakad siya and I think alam ko na kung saan niya ako dadalhin. Naputol ang paghahalikan namin ng ihiga niya ako sa malambot na kama. At hindi nga ako nagkakamali, dineretso niya ako sa kwartong pinagsasaluhan naming lima. Mabilis nitong hinubad ang mga damit niya at tsaka nito kinuha ang mga kamay ko at tsaka ipinatong sa kanyang abs. Habang nakahiga ako at dinadama lang ang katawan ni Leo ng maramdaman kong may sumampa sa kama. May kamay na humawak sa baba ko bago ipinihit nito ang ulo ko patingala at tsaka mabilis na sinunggaban ang labi ko. I have to admit, ang mga aggressive kisses ni Clyde ang nakapanlalambot ng mga tuhod ko. Kaya ipinikit ko na lang

ang aking mata at dinama ang paghahalikan namin ni Clyde habang patuloy kong hinihimas ang katawan ni Leo. Saglit lang din yon ng umalis sa pagitan ng mga hita ko si Leo at binitawan din ni Clyde ang paghahalikan namin. Mabilis na pumalit si Marcus sa dating pwesto ni Leo bago mabilis nitong hinubad ang saplot ko sa katawan maliban sa pangloob. Wala itong inaksayang oras at mabilis na sumisid sa gitna ng mga dibdib ko at marahang pinagsalit-salitang halikan ang mga ito “Hmmmm” di ko mapigilang ungol ng maramdaman ko ang basa niyang dila paulit ulit na naglalaro sa mga maumbok na dibdib ko. Pinutol ko ang ginagawa niya at itinaas ko ang ulo niya para pumantay sa mukha ko at tsaka ko siya binigyan ng agresibong mga halik. Habang patuloy ang aming paghahalikan ramdam ko ang mga kamay sa likod ko na nais tanggalin ang kawit ng bra ko at hilahin pababa ang tanging telang nagtatakip sa kaselanan ko. Kung kanino mang mga kamay iyon ay pinabayaan ko lang silang alisin ang bra at panty ko habang patuloy lang ang pag hahalikan namin ni Marcus. Nang maramdaman kong hubad baro na ako ay sakto namang pinutol ni Marcus ang aming paghahalikan at umalis sa pagitan ng mga hita ko. Lumapit naman si Axel sa akin at tinabihan ako sa kama. Pinatagilid niya ang katawan ko kaya ngayon ay nakaharap

na ako sa kanya. Naramdaman kong may pumwesto rin sa likuran ko at napagtanto kong si Clyde iyon ng halik-halikan niya ang batok at balikat ko. Sinabit ko ang isang kamay ko sa batok ni Clyde habang nakadantay naman ang isa ko pang kamay sa buhok ni Axel. Mabilis na hinuli ni Axel ang mga labi ko at marahan pero senswal akong hinalikan. After kay Axel ay babaling naman ako kay Clyde para siya naman ang aking halikan at vise-versa. Matagal ding ganon lang ang ginagawa naming tatlo. Pabaling baling ang ulo ko sa kaliwa’t kanan at huhulihin naman nila ang aking labi at marahan o marahas akong hahalikan. Nang tila magsawa na ang dalawa ay marahan ng itinaas ni Axel ang isang hita ko bago walang babalang pumasok sila ng sabay ni Clyde sa magkabilang butas ko. “Aaahhhh!” Ungol ko ng sabay silang pumasok at umibayo sa magkabilang gilid ko. Ah! Ah! Ah! Ah!” sunod sunod lang silang naglabas masok sa akin. “Argh! Ah! Ah! Damnit Addison!” “Fuck! I guess having a three weeks without sex makes you tighter, huh?” Turan ni Clyde sa tila mapang-asar na tono bago mas pinalakas pa nito ang pagbayo na mas lalong kinalakas ng ungol ko.

Sa tingin ko ay hindi komportable si Clyde sa ganitong posisyon dahil dinala niya ako sa ibabaw ni Axel bago siya pumunta sa likod ko at muling pumasok butas sa likuran ko. Now I’m on all four habang nasa ilalim ko si Axel na patuloy na naglalabas masok sa akin at si Clyde na nasa likuran ko na walang sawa ring naglalabas masok sa akin. “Ahhh it’s…too deep…. Too deep.” Ramdam ko ang mas lumalim ang naaabot nila ngayon na nasa ganito na kaming pwesto. Nakita ko sa gilid ko si Leo na hawak-hawak ang galit na galit na niyang alaga. Hinawakan ko ito at tinaas baba ang kamay ko sa mahaba at malaki niyang alaga na lalong nagpaungol sa kanya. Samantala, si Marcus na nasa kabilang gilid ko ay tumayo at umalis sa pwesto niya siyang pinagtaka ko. Pero nawala rin agad ang pagtataka kong ito ng makita ko itong pumunta at tumayo sa harapan ko. Kaya ngayon ay kapantayan na ng mukha ko ang alaga niyang parang gustong-gusto nang kumawala mula sa pantalon niya. Agad niyang ibinaba ang zipper ng pantalon niya at walang babalang hinarap nito ang nanggagalaiti niyang alaga. Alam ko ang gusto niyang mangyari kaya hindi na ako nagsayang ng oras at mabilis ko itong hinawakan bago dahan-dahang pumasok sa bibig ko. Sa totoo niya’y nung umpisa kong ginawa ito sa kanila ay halos maduwal-duwal ako at hindi ko kayang isubo ng buo ang mga alaga nila. But of course, sa ilang taon ba naman na asawa ako ng apat na lalaking itong halos araw-araw hayok sa sex, kahit sino masasanay at matututo.

“Arghhh Addi…son!” Ungol ni Marcus ng dila-dilaan ko ang tip ng alaga niya habang patuloy sa pagtaas baba ng kamay at bibig ko. “Fuck! Addison!” Mas lalo ko pang pinabilis ang pagtaas baba ng kamay ko sa alaga din ni Leo. Mas lalo ko namang naramdaman ang pagbilis sa pag ibayo ni Axel at Clyde sa likuran at harapan ko. Halos randam ko na ang pagdidikit ng mga alaga nila sa loob ko. Feeling ko’y punong puno ang loob ko. “Fuck! I’m gonna cum, Addison!” Halos pasigaw na sabi ni Clyde sa akin habang mas bumilis ang pagbayo niya dahil tila’y may gustong maabot “M-me too! Lalabasan…na ata…. Ako! Ahhhhh!” I moaned as I felt I’m near reaching the climax. “Fucccckkkk! Arghhhhh!” He said as I felt his juice inside my ass. Halos manlambot ako ng marating ko ang langit pero alam kong hindi pa tapos dahil patuloy pa rin sa pagbayo sa ilalim ko si Axel. Pakiramdam ko ay kahit kakatapos ko lang ay may kaliti na namang bumalot sa loob ko na gusto kong ilabas. Samantala, mabilis na inalis ni Clyde ang may katigasan pa rin niyang alaga sa butas sa likuran ko at umalis sa pwesto niya. “Damnit! I wanna cum in your ass too, Addison..” senswal na bulong sa akin ni Leo. Alam ko na ang ibig niyang sabihin kaya dali-dali kong binitiwan ang alaga niya. Mabilis naman siyang tumayo at pumunta sa pwesto kung nasaan

nakapwesto si Clyde kanina at walang babala ring pumasok sa butas sa likod ko. “Ahhhh!!!” Ramdam na ramdam ko at matigas at malaki niyang alaga sabayan mo pa ng biglaan niyang pagpasok sa akin. “FUCK!” halos sabay na ungol nilang tatlo lalo na ni Marcus ng napadiin at napalalim ang pagsubo ko sa alaga niya dahil sa biglaang pag ibayo ng dalawa. Halos magdeliryo na ako sa nararamdaman ko. Sabay sabay silang tatlo sa pagbayo sa harap, likod at bibig ko. I would jolt with pleasure with each thrust they made. Hindi rin nagtagal ay naramdaman ko na ang paglaki ng mga alaga nila sa loob ko at ang mas pinabilis pa nilang pagbayo hudyat na malapit na silang labasan. Ganon din ako, ramdam kong malapit ko na naman maabot ang langit. “Fuck! Lalabasan na ako!” Malakas na ungol ni Axel bago gigil na gigil na mas pinalakas pa ang pagbayo. “Shit! Ako rin—fuck!” Kahit na sanay na ako, halos hindi pa rin ako makahinga kapag ganitong binibilisan na nila ang paglabas masok nila sa bibig ko. “Let’s all cum together---fuck!” Turan ni Leo bago humawak ang isang kamay niya sa kanang dibdib ko para limaslimasin habang pinatong niya naman ang isang kamay niya sa pang upo ko bago ilang beses pinagpapalo ito. Soon, my body started to shake as I unconsciously arched my back as my warm nectar exploded out of me in an uncontrollable wave as I felt them spilled their heavy loads into me.

“So… How’s your first night here in mansion mga apo?” Tanong ng matandang babae sa lima niyang mga apo ng magsama sama sila dito sa hapagkainan para mag almusal na. Actually hindi naman ito ang first time ng mga ito na makapunta sa mansion dahil madalas ay dito pa rin nila ginaganap ang ilang mga holidays like Christmas and New Year. But this is definitely their first time having a one week vacation here without their parents. Kaya gusto ng mag asawa na maging komportable ang mga apo nila kahit na wala ang mga magulang ng mga ito. “It’s so much fun Lola! And our room here is much better and bigger than our room in our house.” Excited na pagkukwento ni Marco na sinang ayunan naman ng kakambal niya. Napangiti naman ang ginang sa sagot ng kanyang kambal na mga apo bago niya binaling ang kanyang tingin kay Maddy na tahimik na kumakain. Umpisa pa lang talaga ay mahiyain na itong apo nila na ito. Mahinhin din ito at pinong pinong gumalaw kahit na magsasampung taon pa lang, kitang kita naman sa kilos nito at paraan ng kanyang pagkain. “Alexandria apo, kamusta ang unang gabi mo dito sa mansion? I hope nakatulog ka ng maayos. Nasabi na nga pala sa amin ng parents ninyo na hindi ka raw nakakatulog ng mag isa…so your Lolo and I decided na gawin muna ninyong kwarto ni Clinton ang isa sa mga guestroom dito that has a two beds inside… I hope you don’t mind?” Nakangiting tanong dito ng Lola niya. “I don’t mind po Lola. Maganda naman po yung room eh. Tsaka nakatulog naman po ako ng maayos thanks to Kuya

Dee. Kinuwentuhan niya po ako ng mga fairy tales stories para makatulog ako.” Nakangiti at masayang masayang wika ng siyam na taong gulang na si Madison. And she said Kuya Dee pertaining Clinton Dale. Nasanay itong ganon ang tawag sa pangalawang kuya niya short for his second name, Dale. “That’s good to hear…” Nakangiting wika ng matandang babae at aksidente namang napabaling ang tingin niya sa dalawa niya pang tahimik na mga apo na sina Clinton at Leandro. Tahimik na kumakain lamang si Leandro habang tila pinaglalaruan lang ni Clinton ang kanyang pagkain at paminsan minsan ay pasimpleng lilingon sa kaliwa’t kanan na tila may hinahanap. “What’s wrong mga apo? Do you need something? Is the food not suited to your taste?” Tanong ng matandang babae sa dalawa niyang apo na dahilan para mabaling sa kanya ang tingin at atensiyon ng dalawa. “No, it’s okay,Lola. Masarap po naman po ang pagkain.” Sagot sa kanya ng apo niyang si Leandro at binigyan siya ng matamis na ngiti habang iling lang naman ang sagot sa kanya ni Clinton Magtatanong pa sana siya nang marinig niya ang mahinhing boses ni Alexandria, “Uhmm…Lola?” “Yes apo?” “Nasan po si Claire? Kahapon ko pa po kasi siya hindi nakikita.” Nagtatakang tanong ng bata sa kanyang Lola. Ang hinahanap ng bata ay ang kalaro niya dito tuwing pumupunta sila sa mansion. Anak ito ng isa sa mga katulong ng mag asawang matanda dito sa mansion.

Kaedaran lang ito ni Maddy kaya mabilis silang nagkapalagayan ng loob at naging magkaibigan. “Ay oo nga pala! Hindi ko pa ba nasabi sa inyo? Wala sila ng nanay niya dito sa mansion sa ngayon. Pinauwi na muna namin sila sa probinsiya nila para magbakasyon. Matagal na rin kasi silang hindi nakakauwi eh. Sinabi ko sa kanila na kahit sa susunod na buwan na sila ulit bumalik.” “Sa province po nila?” Tanong ulit ng batang babae na tila naninigurado “Yes apo. Why?” Madison giggled cutely before speaking, “She must be happy right now po.” Nakangiting wika nito na pinagtaka ng matanda “Bakit naman apo?” “Eh kasi po nakwento niya sa akin before na nasa province daw po nila yung crush niya. Si ton-ton!” Ngiting ngiti at excited na kinukwento ng batang babae ang sekretong sinabi sa kanya ng bff niya. Mabilis na naputol ang pinag uusapan nila ng makarinig sila matinis na tunog ng tila isang bagay na nahulog sa lapag… “Sorry, it slipped.” Panghihingi ng tawad ni Clinton sa napaka seryosong boses ng ‘aksidenteng’ mahulog nito ang hawak-hawak niyang kutsara. “That’s okay apo, huwag mo na yang pulutin. Maria! Pakibigyan naman ng bagong kutsara ang apo ko! Salamat.” Utos ng matandang babae sa isa sa mga katulong nila.

It’s just unfortunate na wala man lang nakapansin sa pagbabago at pagdilim ng expression ng dalawang taong hindi nagustuhan ang kanilang narinig. “Claire…said that?” Tanong ng isa pa sa kanina pang tahimik na si Leandro na tila sinisigurado kung tama ba ang kanyang narinig. Walang nagbago sa expression nito pero kung papansinin mong mabuti ay tila nawala ang ningning sa mga mata nito. “Yes Kuya Lee! Lagi niya kinukwento sa akin yung crush niyang si Ton-ton! She even once told me na she always pray to God na maging crush din siya ni Ton-ton hihihi.” Sabik na sabik at tila kilig na kilig na pagkukwento ng batang Madison sa Kuya Leandro niya. After nito ay nagpatuloy pa sa pagkukwento niya si Madison about sa kaibigan niya at sa crush nitong si Ton-ton without knowing na may dalawang tao silang kasama sa hapagkainan na halos mamuti na ang kamao dahil sa pagpipigil nilang huwag sumabog sa harap ng Lolo’t Lola at mga kapatid nila. “I just really wish na maging crush din siya ni Ton-ton then magiging sila, then magiging girlfriend- boyfriend na sila, then they will get married, then they will be husband and wife like mmy and daddies then they will live happily ever after! Just like what always happened in the books na binabasa sakin ni mmy every night!” Patuloy na pagsasalita ni Maddy. Habang aliw na aliw ang mag asawa sa kinukwento ng kanilang apo at bored na bored naman ang kambal sa walang kakwenta kwenta at puro girls stuff na kinukwento ng ate nila. They failed to noticed the dark aura surrounding

the two person na hindi nagugustuhan ang lahat ng naririnig nila. Sa bawat bagong kwento ng kapatid nila about kay Claire at dito sa Ton-ton na ito ay mas lalong lumalaki ang kagustuhan nilang lumaki agad para mabakuran na nila ang babae at wala nang lalaking magtangkang lumapit dito. They cannot do that for now. Not for now that they are just kids. But they will, someday… “Isn’t great if mangyari nga iyon in the future Kuya Lee?” Baling na tanong ni Madison sa Kuya Leandro niya. “As if I will let that happen…” He whispered to his self. “Did you say something Kuya Lee? Pasensiya na hindi ka namin masyadong narinig. ” Tanong ni Madison sa nakayuko lang niyang Kuya Leandro. “Nothing. I said we should get hurry para makapunta na tayo sa zoo like what you requested to Lolo’t Lola, right?” Tila parang ilusyon lang ang lahat, nawala ang masamang aura at dilim ng mukha nito ng muli nitong tinaas ang mukha niya para sagutan ang nakababata niyang kapatid. ‘Wear your mask, hide your deepest desire Leandro’ turan niya sa kanyang sarili “Ah yes! I almost forgot about it!” Gulat na turan ni Madison bago nagmadaling tapusin ang kanyang kinakain. Nang mapansin ni Leandro na wala na sa kanya ang atensiyon ng lahat ay binalik na niya ang tingin niya sa pagkain pero bago niya pa gawin yon ay nahagip ng mata niya ang kapatid niyang si Clinton na seryosong nakatingin sa kanya.

Magkapatid talaga sila, hindi pa ito nagsasalita pero alam niya na ang nais nitong sabihin, “You can’t fool me…” Leandro gave her brother a smirk, “Of course I can’t fool you. We both want the same thing.” At diyan na po talaga nagtatapos ang kakaiba at magulong love story ni Addison sa piling ng kanyang apat na asawa (sana all) Anyway, before ako magproceed sa poll na ating gagawin I just want to say something and make it clear. Noong una kong ginawa ang story na ito wala talaga sa isip ko na magiging successful ang story na ito. I just want to write for fun, kaya wala talaga akong pake dati kung masyado mang wild ang plot at kung magkakaroon man ng mga scenes na masyadong illicit, unfair at dishonorable lalo na pagdating sa mga kababaihan. Ang ginawa ng apat kay Addison sa Rest house ay MALI! IT’S WRONG AND IT WILL NEVER BE RIGHT! IT’S RAPE! AND RAPE WILL NEVER BE RIGHT! BUT I JUST DID THAT DAHIL KAILANGAN KONG ISULAT IYON. DAHIL KASAMA IYON SA PLOT! I REPEAT DAHIL KASAMA IYON SA PLOT NITONG STORY NA ITO! BUT NOT BECAUSE SINULAT KO SIYA AY APPROVE AT PAYAG NA AKO SA KAHIT ANO MANG KLASE NG SEXUAL HARRASTMENT! WALANG SINO MANG TAO, BABAE MAN O LALAKI, BAKLA, TOMBOY, BATA O MATANDA NA DESERVE MAKARANAS NG KAHIT ANO MANG SEXUAL ABUSE.

Kaya nga to be honest, noong sinusulat ko ito, sa kalagitnaan nitong story pinag iisipan ko pa kung ipagpapatuloy ko ba ito or hindi knowing na magkakaroon talaga ng ganong scene (pertaining the resthouse scene, chapter 36… I think?) Pero tinuloy ko pa rin dahil nakita kong madaming nag aabang sa inyo ng mga susunod pang mangyayari and ayokong madisappoint kayo kapag sinabi kong hindi ko na itutuloy ito. Kaya naman naglalagay na lang ako ng warning sa taas ng chapter para incase na ayaw niyong makabasa ng ganon or baka matrigger kayo sa mga sex scenes pwede ninyong iskip. SO AGAIN! I JUST WANT TO SAY THAT I’M NOT IN FAVOR IN ANY SEXUAL HARRASTMENT! I AM AGAINST TO IT! I hope you understand what I said earlier… Anyway, since nasabi ko naman na ang gusto kong sabihin let’s now proceed to the poll (teacher lang ang peg? let’s proceed to the next lesson?) Anyways… What story you want me to do next? 1. His Precious Creation 2. The Lord’s Fixation 3. The Queen of All Gods 4. Bring It On

5. Awakening The Beast 6. Id��e Fixe P.s. after niyo makapili ng next kong tatapusin na story, hindi ko naman siya agad-agad mauumpisahan dahil balak kong i-edit itong MCO dahil ang dami kong nakitang grammatical at typo error at marami ring mga cringey na part (Hindi ko alam kung pano niyo nalagpasan at natiis ang cringeyness ng story na ito hahaha) And if kaya ko, tatry ko ding umpisahan na rin ang ibang mga stories ko. I know you’re all wondering, “para saan pa itong poll na ito kung gagawin mo na rin pala yung ibang mga stories mo?” Well, hindi pa naman sure yon kung magagawa ko din talaga yung ibang mga stories dahil busy rin naman ako ngayon pero kung magagawan talaga ng paraan at magkakaroon nga ako ng time para gawin na din ang ibang stories I will make sure na ipa-prioritize ko pa rin kung ano man ang mapipiling story sa poll na ito. I will make sure na kung ano man ang mapiling story sa poll na ito ang lagi kong uunahing iupdate. So yun lang. I just want to say “vote wisely!” hahahaha Hello guys! Kamusta ang pasko at bagong taon ninyo? I hope naging masaya kayo sa mga nakaraang mga buwan even though medyo problematic ang 2020. Now that it’s finally 2021 I hope mas maging masaya and productive tayo ngayong taon and iwan na natin lahat ng mga stress at problema kay 2020. Anyway I know medyo matagal akong nanahimik at walang update about sa mga new stories ko this past few months. I

decided lang kasing bigyan muna ng break ang sarili ko after I finished my first story (MCO). But now na tapos naman na ang pasko at bagong taon at nakapagpahinga na rin naman na ako ng ilang buwan I think it’s time na bumalik na ulit ako sa pagsusulat. Anyway the winner of our poll is… THE QUEEN OF ALL GODS!!! I will try my best na maging kaabang abang din itong story ko na ito tulad ng MCO so please give it a lot of support ���� But like I said before if may extra time ako then itatry ko ring iupdate ang iba ko pang mga stories, sadyang mas magfofocus lang ako sa ‘The Queen of all Gods’ But before I update the TQAG, ieedit ko muna ang MCO dahil may mga part talaga don na halos di ko kayang basahin dahil sobrang na kri-cringey-han ako and of course pati na rin yung ibang mga grammatical error and typo. Again, thank you for supporting me and my story ‘My Cousins’ Obsession’. I hope you will continue to support me and my other stories. Lovelots~~ Binibining A.